• Nie Znaleziono Wyników

Warmiński "pęcełek"

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Warmiński "pęcełek""

Copied!
7
0
0

Pełen tekst

(1)

Maria Biolik, Jerzy Duma

Warmiński "pęcełek"

Prace Językoznawcze 8, 5-10

2006

(2)

2006

A R T Y K U Ł Y

M a ria B io lik , Je rz y D u m a O lszty n

Warmiński pęcełek

Warmian „pęcełek”

The word pęcełek has been appearing in the Warmian dialect and its meaning signifies: bundle, a sac fUll o f diverse things. This word does not appear in Polish dictionnaries. Słowa kluczowe: dialektologia, leksykologia, etymologia, słowotwórstwo

Key words: dialectology, lexicology, etymology, world building

W o k resie m ię d z y w o je n n y m w „G a z e cie O lsz ty ń sk ie j” d ru k o w an o fe lie to n y pt. „ K u b a sp o d W arte m b o rk a g a d a ” sty liz o w a n e n a g w a rę w a rm iń sk ą . A u to re m fe lie to n ó w b y ł w y d a w c a i re d a k to r g a z e ty S e w e ry n P ieniężny, u ro d z o n y i w y ­ c h o w a n y w O lsz ty n ie n a W arm ii. W nr. 197 „ G a z e ty O lsz ty ń sk ie j” z 1937 r. p o ja w ił się w y ra z p ę c e łe k : „ W te d y to m o ji ro d z ic e szli p ie c h to i b o so do Ł o lsty - na. Ł o jc z u le k zz io jz o ł k ro p ó w k i i p rz e ło ż u ł j e n a plecy, a m a tu lk a w ło ż u ła sw o je b u ty do k o sz a abo p ę c e łk a . D o p sie ro p rz e d ę ni as tam to so b zie n o g i ło b m y li, w c ią g n ę li b u ty i w e sz li do m n ia sta . A p o sp ra w u n k a c h w m n ie śc ie , g d y w y sz li za b ro m a , z n o w u śc ią g n ę li b u ty i b o so z a w ę d ro w ali do d o m u ” (G O 1937, 197).

W te k ś c ie w y ra z z o s ta ł z a p is a n y w fo rm ie d o p e łn ia c z a lic z b y p o je d y n c z e j z k o ń c ó w k ą -a (do c z e g o ? d o p ę c e łk a ). N a p o d s ta w ie fo rm y d o p e łn ia c z a m o ż ­ n a u tw o rz y ć fo rm ę m ia n o w n ik a , lic z b y p o je d y n c z e j ro d z a ju m ę sk ie g o : p ę c e łe k z k o ń c ó w k ą z e ro m o rfo lo g ic z n e . Z k o n te k s tu m o ż n a się d o m y śla ć , że w y ra z

p ę c e łe k b y ł o d p o w ie d n ik ie m k o sz a , o z n a c z a ł ja k iś p o je m n ik , p a k u n e k , sia tk ę

lu b to rb ę do p rz e n o s z e n ia z a k u p io n y c h w m ie ś c ie p ro d u k tó w . S p e łn ia ł w ię c tę s a m ą fu n k c ję , co ‘to rb a , to r e b k a ’, z k tó r ą k o b ie ty i d z iś c h o d z ą p o zakupy. N ie n o tu ją g o je d n a k p ra c e d o ty c z ą c e n a z w o d z ie ż y w a rm iń s k ie j1, j a k te ż in n e

1 Por. D. Barska-Antos: Słownictwo Warmii i Mazur. „Studia Warmińsko-Mazurskie”. T. XIII.

Odzież. Wrocław - Warszawa - Kraków - Gdańsk 1980 oraz W. Steffen: Odzież warmińska i jej nomenklatura. „Komunikaty Mazursko-Warmińskie” 1981, 2-4, s. 363-379.

(3)

6 Maria Biolik, Jerzy Duma

m o n o g ra fie p o ś w ię c o n e le k s y c e , w y d a n e w s e rii „ S tu d ia W a rm iń s k o -M a ­ z u rs k ie ” 2.

W y razu p ą c e łe k n ie n o tu je te ż S ło w n ik w a rm iń sk i W. S teffena. N ie p o d a je go ró w n ie ż sło w n ik W. D o ro sz e w sk ie g o o ra z in n e zn a n e sło w n ik i w sp ó łc z e sn e ­ go ję z y k a p o lsk ie g o ani sło w n ik i g w aro w e. W y raz je s t z u p e łn ie n iezn an y . N ie w ia d o m o , ja k to się stało , że u m k n ą ł u w a d z e w sz y stk ic h lek sy k o g rafó w .

P o d w z g lę d e m w sp ó łc z e sn e j m o ty w a c ji sło w o tw ó rcz ej w y ra z p ą c e łe k m o ż e b y ć d e ry w a te m u tw o rz o n y m su fik se m - e k o d p o d sta w y p ą ceł. F o rm a n t - e k m ó g ł p e łn ić fu n k c ję zd ra b n ia ją cą : p ą c e łe k to ‘m a ły p ę c e ł’. W y raz p ą c e ł n ie zo sta ł p o tw ie rd z o n y w te k śc ie fe lie to n ó w „ K u b a sp o d W artem b o rk a g a d a ” , j a k te ż n ie zo sta ł z a p isa n y w za so b ie le k se m ó w w a rm iń sk ich . W y stęp u je je d n a k d w u k ro tn ie w sło w n ik u w a rsz a w sk im , por. p ą c e ł, p ą c ła , l. m n. p ą c ły w z n a c z e n iu ‘w ę z e ł’ t akim sam y m , co i w y ra z y p ą te ł, p ą c o ł. W y raz p ą c e ł m a te ż z n a c z en ie ‘p e n d z e l’ (S W IV 125). W S ło w n ik u g w a r p o ls k ic h J. K a rło w ic z a in te re su ją c y n a s w y ra z

p ą c e ł a. p ą te ł ró w n ie ż o zn a c z a ‘w ę z e ł’ (S G P IV 78).

W S ło w n ik u w a rm iń sk im W. S teffen n ie n o tu je w y ra z u p ą c e ł, z a m ie sz c za je d y n ie w y ra z p ą c o n (p a n cu n ) ‘to b ó ł, tłu m o k ’ w p rzen . ‘d o b rze o d ży w io n e, ciężk e d z ie c k o ’ (S te ffe n W ., 1984, 108). B y ć m o ż e p ą c e łe k ‘m a ły p ę c e ł’ i p ą c e ł b y ły sy n o n im a m i w y ra z u p ą c o n u ż y w a n y m i w z n a c z e n iu ‘to b ó ł, tłu m o k ’, w te d y

p ą c e łe k to ‘to b o łe k , tłu m o c z e k ’. Je ż e li z a a k c e p tu je m y ta k ie p o w ią z a n ie e ty m o lo ­

g ic z n e i se m an ty cz n e, m u sim y p rz y ją ć , że o b a w y ra z y p ą c o n i p ą c e ł to d e ry w aty rz e c z o w n ik o w e, w k tó ry c h c z ą stk a p ą c - je s t te m a te m sło w o tw ó rc z y m , a su fik sa- m i o d p o w ie d n io : -on i -e ł. Je d n a k S ło w n ik w a rm iń sk i n ie n o tu je w y ra z u p ą c ani te ż in n e g o w y ra z u z a w ie ra jąc e g o ta k i m o rfe m leksykalny. W y raz p ą c o p a trz o n y

2 Por. B. Falińska: Badania dialektologiczne pod kierunkiem Profesora Witolda Doroszewskie­

go. [W:] Tradycje badań dialektologicznych w Polsce. Olsztyn 1997, s. 23-26. W serii ukazały się

prace: J. Siatkowski: Słownictwo Warmii i Mazur. Budownictwo i obróbka drewna. „Studia War­ mińsko-Mazurskie”. T. I. Wrocław 1958; J. Symoni-Sułkowska: Słownictwo Warmii i Mazur.

Transport i komunikacja. „Studia Warmińsko-Mazurskie”. T. II. Wrocław 1958; H. Horodyska: Słownictwo Warmii i Mazur. Hodowla. „Studia Warmińsko-Mazurskie”. T. III. Wrocław 1959;

B. Mocarska-Falińska: Słownictwo Warmii i Mazur. Uprawa i obróbka lnu. „Studia Warmińsko­ -Mazurskie”. T. IV. Wrocław 1959; E. Jurkowska, I. Łapiński, M. Szymczak: Słownictwo Warmii

i Mazur. Stopnie pokrewieństwa. Zycie społeczne i zawody. „Studia Warmińsko-Mazurskie”. T. V.

Wrocław 1959; W. Kupiszewski, Z. Węgiełek-Januszewska: Słownictwo Warmii i Mazur. Astrono­

mia ludowa. Miary czasu i meteorologia. „Studia Warmińsko-Mazurskie”. T. VI. Wrocław 1959;

H. Bień-Bielska: Słownictwo Warmii i Mazur. Wierzenia i obrządy. „Studia Warmińsko-Mazur­ skie”. T. VIII. Wrocław 1959; I. Judycka: Słownictwo z zakresu uprawy roli w gwarach Pomorza

mazowieckiego. Stan obecny, historia i związki z terenami przyległymi. „Studia Warmińsko-Mazur­

skie”. T. IX. Wrocław 1961; A. Mocarska-Kowalska: Słownictwo Warmii i Mazur. Rybołówstwo. „Studia Warmińsko-Mazurskie”. T. X. Wrocław 1963; S. Dubisz: Nazwy roślin w gwarach

ostródzko-warmińsko-mazurskich. „Studia Warmińsko-Mazurskie”. T. XI. Wrocław 1977; D. Bar-

ska-Antos: Słownictwo Warmii i Mazur. Odzież. „Studia Warmińsko-Mazurskie”. T. XII. Wrocław 1980; A. Basara, J. Nasara, J. Wójtowicz, H. Zduńska: Studia fonetyczne z Warmii i Mazur. I: Konsonantyzm. „Studia Warmińsko-Mazurskie”. T. VII. Wrocław 1959.

(4)

k w a lifik a to re m : rz a d k i w y stę p u je ja k o ‘w y k rz y k n ik n a śla d u ją c y o d g ło s u d e rz e ­ n ia lu b u p a d k u czego, w y strz a łu , p ę k n ię c ia itp.; b ęc, b ach , p a c h ’ (S JP D or.). T akie z n a c z en ie d ź w ię k o n a śla d o w c ze ‘chlap, ch last, b ęc , trz ask , k lap , b a c h , p a c ’ w y stę p u je te ż w in n y c h sło w n ik a c h (por. S W IV, s. 125; SW il. 990). W ydaje się je d n a k , że w a rm iń sk ie g o sło w a p ę c e łe k n ie m o ż n a łą c z y ć ze z n a c z en ie m d źw ię- k o n a śla d o w c z y m w y r a z u p ę c . W sło w n ik ach n o to w a n y je s t ró w n ie ż rz e c z o w n ik ż e ń sk i p ę c a u ż y w a n y w ję z y k u ło w ie c k im ja k o ‘rz e m y k słu ż ą c y do p rz y trz y m y ­ w a n ia p ta k a ’ (S JP D or.), te ż p ę c a , p ę c z a , p ę tc a , l. m n . p ę c in y ‘p ę tk o , rz e m y k do p rz y trz y m y w a n ia p ta k a ło w c z e g o ’ (S W il. 990) o raz p ę c a ‘b rz u c h w z a p a d c e ’ (S W IV 125). F o rm y p o d a n e w sło w n ik u tzw . w ile ń sk im z n a jd u ją p o tw ie rd z e n ie w sło w n ik u L in d e g o , por. p ę c a , p ę c z c a , p e n c a , p ę tc a , plur. collect. p ę c in y te ż w z n a c z e n iu ‘rz e m ie ń do p rz y trz y m y w a n ia p ta k a ło w c z e g o ’ z ję z y k a ło w ie c k ie ­ go (L in d e IV 70).

Ł ą c z ą c w y ra z p ę c e łe k z w y ra z a m i p ę c e ł, p ę te l ‘w ę z e ł’, n a lę ż y p rz y ją ć , że o z n aczał o n ‘rzeczy, p rz e d m io ty z a w in ię te w k a w a łe k m a te ria łu z w ią z a n y ro g a ­ m i; to b o łe k z rz e c z am i, z a w in ią tk o ’ i b y ł sy n o n im e m w y razó w : w ęzełek, to b o ­

łek, n ie z n a n y c h n a W arm ii. N a jb liż e j z w ią z a n y z w a rm iń sk im p ę c e łe k i w y ra z a ­

m i p ę c e ł, p ę te l w y d a ją się b y ć p o d a n e p rz e z L in d e g o w y ra z y p ę c a , p ę c zc a ,

p e n c a , p ę tc a . F o rm y plur. co llect. p ę c in y i p ę c c e ‘w ęzły, r z e m y k i’ w ią ż ą p o d a n e

w y ra z y z rz e c z o w n ik ie m p ę c in a ‘p rz e g u b w n o d z e k o n ia ’ (g d zie się p ę ta z a k ła ­ d a ją Br. 404). Z a d o m o w ie n iu się n a W arm ii w y ra z u p ę c e łe k m ó g ł do X V I w ie k u sp rzy jać u ż y w a n y p rz e z P ru só w w y ra z p a n to ‘pęta, w ięzy, por. lit. p a n tis , scs.

p ą to , ros. p u to i p o l. p ę ta (F ra e n k e l 537).

S ięg a jąc w p rz e sz ło ść , w y ró ż n ić m o ż n a w ty m w y ra z ie ps. rd z e ń *pęti ‘p ią ć ’, *pbno ‘p n ę ’, a n a sto p n iu a p o fo n ic z n y m o p o n a ‘coś o p ię te g o ’ (V asm er III 4 1 2 -3 ). W iąże się o n z k o le i z d aw n y m p .i.e. rd z e n ie m *(s)pen- / *(s)pon- /

*(s)pn-, por. te ż gr. n śv o p a i ‘p ra c u ję ’ i n ó v o ę ‘c ięż k i w y s iłe k ’ (B E R V I 58;

P o k o rn y I 9 8 8 )3.

W w y ra z a c h sło w iań sk ich p ią c , o p ię ty tk w ić m o ż e zaró w n o sto p ień p ełn y w o k a liz m u *pen-, ja k i sto p ień zan ik o w y *pn-, g d y ż p rz e d sp ó łg ło sk ą su fik sa ln ą

-t- zaró w n o p ierw sza form a, ja k i d ruga - p o p rzez sy lab ifik ację n w zgłoskotw ór-

cze *n, a n a stę p n ie je g o ro z p a d n a *in > bn - u leg n ie n azalizacji w *ę. N a to m ia st ro z ło ż o n y zg ło sk o tw ó rc zy so n an t *n > bn zach o w an y zostaje w p o zy cji p rzed sam o g ło sk ą w scs. *pbno ‘p n ę ’, a w po staci w zdłużonej i > i w opinam .

In te re su ją c y n as w y ra z p o c h o d z i o d p e łn e g o sto p n ia w o k a liz m u *pon-, ro z ­ sz erzo n eg o su fik sa ln y m *-to, tw o rz ą c y m m .in . n o m in a in stru m e n ti, por. pol.

w ro ta : *vbro, * v erti ‘z w ie ra ć ’, a w ię c *poto o z n a c z ało ‘n a rz ę d z ie do w iąz an ia,

z w iązy w a n ia, p ęta , w ię z y ’ (S P II 38-9).

3 U J. Pokornego pod hasłem *(s)pen-(d-) w znaczeniu ‘ziehen, spannen’, ‘spinnen’ (też EWD III 1661-2).

(5)

8 Maria Biolik, Jerzy Duma

W w y ra z ie p ą c e łe k d a lsz y ro zw ó j p o le g a ł n a ro z sz e rz e n iu fo rm y *pęto su- fik sem *-blb, n a co w sk a z y w a ły b y fo rm y por. p ą c e ł, p ą c ła z S W lu b z su fik sam i

*-el ’b, *-elb, tw o rz ą c y m i z w y k le w p ra sło w ia ń sz c z y ź n ie d e ry w a ty o d czaso w n i-

k o w e (np. *kvicelb ‘p ta k , k w ic z o ł’, c b m e l’b ‘trz m ie l’), ale ta k ż e o d rzeczo w n ik o - w e, por. *pelvelb ‘ch w ast, p le w a ’, * b r a te l’b ‘b r a t’ (S P I 108). S ufiks *-blb ró w n ie ż w y stę p u je w ty c h d w ó c h fu n k cjach , np. w b u ł. eb3e j (< *vęzblb B E R I

203 : *vązati ‘w ią z a ć ’ i *'-vQziti4 ‘z w ę z ić ’), a cz a sa m i p o ja w ia się w y m ie n n ie , por. p e tb lb i p e te lb ‘k o g u t’ : p e ti ‘p ia ć ’ (S P I 113)5. R e k o n stru o w a n a fo rm a

* p o tb h lu b * p o te l’b, *pętelb m o g ła o z n acz ać ‘za w in ią tk o , z w iąz an e, sp ą ta n e

rz e m y c z k iem , p ą ta m i’. M o ż liw e te ż, że n a stą p iła tu a d id eacja do fo rm a c ji ty ­ p u w ą zeł - w ązła zob. w y żej. P ó ź n ie jsz e ro z sz e rz e n ie su fik se m d e m in u ty w n y m

-e k < *-bkb p ro w a d z i do z a ta rc ia d aw n eg o w y g ło s u p o d sta w y sło w o tw ó rczej

w suf. -el- p o d w z g lę d e m p a la ta ln o śc i (-l- lub -l ’-) o ra z o k re śle n ia p o c h o d z e n ia sa m o g ło sk i e (z d aw n eg o e lu b - ja k w w y ra z a c h w ą zeł i w ą ze łe k - z w o k a liz a c ji j e r u w p o z y c ji m o c n e j), a p rz e z to do d o k ład n eg o o k re śle n ia p o p rz e d z a jąc e g o

su fik su , por. p o d o b n ą d e p a la ta liz ac ję w p o l. k u c h a r z - ku ch a rek.

W fo rm ie p ą c e łe k p e w n e g o ro d z a ju tru d n o ść sp ra w ia ró w n ie ż stw ard n iałe

c < *ć < * t ’. M o ż e się to w ią z a ć z o d d z ia ły w a n ie m n a d ia le k ty w a rm iń sk ie

fo n e ty k i n ie m ie c k ie j, k tó ra n ie ro z ró ż n ia fo n e m u ć o d c (niem . tz, z). M o że to b y ć ró w n ie ż p ro c e s ro d zim y , w y n ik a ją c y z m ie sz a n ia sz e re g ó w sp ó łg ło se k c , ć ,

c. C zęść d ia le k tó w w a rm iń sk ic h o b jęta b y ła z m ia n a m i u p ra sz c z a ją c y m i g ru p y s, z, c, 3 > s, z, c, 3 lu b - w k ie ru n k u p n .-zach . ty c h g w a r n a s, z, c, 3 (D ejna, m a p a 11). W p rz y to c z o n y m fra g m e n c ie te k s tu „ K u b a sp o d W artem b o rg a g a d a ” p o d o b n a z m ia n a z d a rz a się sp o rad y c zn ie, por. Ł o lsty n a ‘O ls z ty n a ’, ale Ł o jc z u le k ‘o jc z u le k ’, sz li itp .6 O b ecn o ść g ło sk i c z a m ia st sp o d z ie w a n e g o *ć (z afry k aty za- cji * t ’ p rz e d s a m o g ło s k ą p rz e d n ią *b lu b *e) w w y ra z ie p ą c e łe k m o ż e w ięc w y n ik a ć z e stw a rd n ie n ia ć n a c p o d w p ły w e m ję z y k a n ie m ie c k ie g o lu b b y ć re z u lta te m m ie sz a n ia sz e re g u sy c z ą c y c h p o d w p ły w e m są sie d n ic h g w a r m a z u ­ rz ą c y c h . M o ż n a się te ż z a sta n a w ia ć n a d e w e n tu a ln y m sk o ja rz e n ie m te g o w y ra z u z p ą c z e k w z n a c z e n iu ‘coś n a b rz m ia łe g o , w ią z k a , k ę p k a ’ : p ą k < *pęk-bkb. W te d y z m ia n a *c > c p o d w p ły w e m m a z u rz e n ia b y ła b y re g u la rn a . C zasam i ta k ie n ie w y ja śn io n e do k o ń c a stw a rd n ie n ie p a lataln e j sp ó łg ło sk i sy czącej n a s tę ­

4 Por. niem. eng ‘wąski’ i p.i.e. rdzeń na stopniu pełnym *H2eng’h- /*H2ng’h- ‘wąski’, ‘krępo­

wać’, por. EWD I 358-9; Vasmer I 374, IV 154; BER I 129. 5 Por. oboczne *dątblb i *dątelb ‘dzięcioł’ SP I 113.

6 W dialekcie warmińskim nie występuje mazurzenie. Są zachowane trzy szeregi głosek: przednio- językowo-zębowe: s z c 3, przedniojęzykowo-dziąsłowe: s Z c i 3 środkowojęzykowe: ś Z ć 3 Były one jednak realizowane w różny sposób i w różny sposób zapisywane przez S. Pieniężnego, por. M. Biolik:

Fonetyczne wykładniki stylizacji gwarowej w felietonach Seweryna Pieniążnego Kuba spod Wartem- borka gada. „Prace Językoznawcze” I, 1999, s. 7-16, tu s. 14.

(6)

p u je np. w n a z w a c h te re n o w y c h n o to w a n y c h w g ó rn ej N arw i, np. n a z w a łą k i w sta ro rz e c zu K o s e c e : ap. k o sie c ‘k o s ia rz ’ w pl. S łS E V 2 2 7.

W y raz p ę c e łe k n o to w a n y n a W arm ii je s t re g io n a liz m e m c h a ra k te ry sty cz n y m dla d ia le k tu w a rm iń sk ie g o , k tó ry n ie ro z p o w sz e c h n ił się n a sąsie d n ie o b szary g w aro w e , co m o g ło b y ć zw ią z a n e z iz o la c ją h is to ry c z n ą ję z y k a p o lsk ic h m ie s z ­ k a ń c ó w te g o te ren u . P o d o b n a sy tu a c ja g w a ro w a b y ła n a K asz u b a c h , g d z ie z a ­ ch o w ał się rz a d k i k a sz u b sk i w y ra z w ią za re k ‘p o d a re k , z w y k le p ien iężn y , w ło ż o ­ n y p rz e z ro d z ic ó w c h rz e stn y c h w p o d u sz k ę , w k tó rej p o d a je się d zieck o do c h rz tu ’8. W o b u d ia le k ta c h z a c h o w a ły się tzw . p e ry fe ry jn e arc h a iz m y le k sy k a ln e zw ią z a n e z u trz y m y w a n ie m się d a w n y c h fo rm g ra m a ty c z n y c h i lek sy k aln y ch , k tó re w in n y c h d ia le k ta c h i g w a ra c h lu d o w y c h w y sz ły z u ż y c ia 9. R e g io n a liz m y le k s y k a ln e , c z ę sto o c h a ra k te rz e tzw . a rc h a iz m ó w p e ry fe ry jn y c h , z a p is a n e w d a w n y c h te k sta c h i sło w n ik a ch , św ia d c z ą o arc h a ic zn y m ch a ra k te rz e d ia le k tu w a rm iń sk ie g o , k tó ry p o d o b n ie j a k d ia le k t k a sz u b sk i, b y ł dialek tem p o ło żo n y m p e ry fe ry c zn ie w sto su n k u do o b sz a ru ję z y k a p o lsk ie g o i ca ło ści te ry to riu m sło ­ w ia ń sk ie g o . N a le ż y ró w n ie ż p o d k re ślić , że d ia le k t te n u ż y w a n y b y ł n a te ren ie iz o lo w a n y m o d in n y c h g w a r p o lsk ic h i p o lsk ie g o ję z y k a lite ra c k ie g o . M o g ły tu te ż p o w sta w a ć sp e c y fic z n e n eo lo g izm y , k tó re z p o w o d u o g ra n ic z o n e g o o b ieg u n ie w y d o sta w a ły się p o z a o b rę b g w a ry w arm iń sk iej.

Wykaz stosowanych skrótów

Br. - A. Brückner: Słownik etymologiczny języka polskiego. Warszawa 1974.

EWD - Etymologisches Wörterbuch des Deutschen. Bd. 1-3. Akademie-Verlag. Berlin 1989. Fraenkel - E. Fraenkel: Litauisches Etymologisches Wörterbuch. T. I. Göttingen 1962.

Linde - Linde S. B.: Słownik języka polskiego. T. 1-6. Lwów 1854-1860 [reprint wyd. w 1995 r.].

Pokorny - J. Pokorny: Indogermanisches etymologisches Wörterbuch. Bd 1-2. Francke Verlag Bern und München. 1959-1969.

SGP. - J. Karłowicz: Słownik gwar polskich. T. IV. Kraków 1906.

SJPDor. - Słownik języka polskiego. Pod red. W. Doroszewskiego. T. 1-11. Warszawa 1958-1969) [wersja multymedialna].

SłSE - F. Sławski: Słownik etymologiczny języka polskiego. Kraków 1952-1982. Steffen W., 1984, Słownik warmiński. Wrocław - Warszawa - Kraków - Gdańsk - Łódź 1984.

7 D. K. Rembiszewska: Mikrotoponimia górnej Narwi. [W:] Onomastyka regionalna ze szcze­

gólnym uwzglądnieniem Warmii i Mazur. Red. Jerzy Duma (w druku).

8 Zob. H. Popowska-Taborska: (We)wiązarek uszczkniąty z ostatniego tomu „Słownika etymolo­

gicznego kaszubszczyzny”. [W:] Slavisticki Studii, Br. 10, Skopje 2002, s. 395-396.

9 Por. zachowany na Warmii zaimek: wciórek, wciórko, wciórka - M. Biolik: Wciórko, wciórcy,

wciórkie w tekstach stylizowanych na gwarą warmińską. [W:] Dialektologia jako dziedzina jązyko- znawstwa i przedmiot dydaktyki. Pod red. S. Gali. Łódź 2002, s. 49-56.

(7)

10 Maria Biolik, Jerzy Duma

SW. - Słownik języka polskiego. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiecki. T. IV. War­ szawa 1908.

SWil. - Słownik języka polskiego, T. 1-2. Wydany staraniem i kosztem M. Orgelbranda. Wilno 1861.

Summary

The word pęcełek has been appearing in the Warmian dialect and its meaning signifies: bundle, a sac full of diverse things. This word does not appear in Polish dictionnaries. Its occuren­ ce in Warmia may be due to the fact that the Prussians used the word panto - „bonds, fetters”, lit. pantis. The word may also be joined with scs. pąto, ros. puto and pol. pęta.

Cytaty

Powiązane dokumenty

The above considerations show that the knowledge of the structure of bijective linear maps on B(X) preserving operators of rank one (idempotents of rank one, nilpotents of rank

Это указывает на влияние политических факторов, которые в условиях политической нестабильности на Ближнем Востоке приводит к тому, что

Die Revolution von 1905 wurde im Baltikum jedoch niedergeschlagen - ab Dezember 1905 bis Mitte 1908 haben die zaris­ tischen Behörden (im Zusammenwirken mit den

Działalność Zespołu Kultury i Edukacji Międzykulturowej przy KNP PAN, wielu fundacji, stowarzyszeń i innych organizacji pozarządowych pozwalają mieć nadzieję, że nie

Zaznaczyć należy, że uskoki o małych zrzutach występujące w obszarze Z, są rozpoznane robotami górniczymi, dlatego ich przebieg i charakter jest pewny.. Na

Sw oiste spraw ozdanie będzie też m ia­ ło później m iejsce wobec Kościoła w Jerozolim ie (por.. Nie lekcew aży, oczywiście, ew angelizacji

formalne przejście stron z Kościoła katolickiego do wspólnoty schi- zmatyckiej. Popierając to twierdzenie podkreślili oni, że w tym wypad- ku nie wystąpiły okoliczności

Ryszard Rumianek, rektor Uniwersy- tetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, po uzyskaniu zgody senatu tegoż uniwersytetu, powołał do istnienia Katedrę Mariologii na