• Nie Znaleziono Wyników

Analiza wrażliwości modelu matematycznego przyrządów półprzewodnikowych na wybrane parametry termiczne

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Analiza wrażliwości modelu matematycznego przyrządów półprzewodnikowych na wybrane parametry termiczne"

Copied!
6
0
0

Pełen tekst

(1)

ZESZYTY NAUKOWE POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ 1989

Seria i MECHANIKA Z. 99 Nr kol. 1057

SYMPOZJON "MODELOWANIE W MECHANICE"

POLSKIE TOWARZYSTWO MECHANIKI TEORETYCZNEJ I STOSOWANEJ Baskld śląski, 1990

Edward KOSTOWSKI, Stanlaław KUCYPERA Janusz SKOREK

ANALIZA WRAŻLIWOŚCI MODELU MATEMATYCZNEGO PRZYRZĄDÓW PÓŁPRZEWODNIKOWYCH NA WYBRANE PARAMETRY TERMICZNE

S t r e s z c z e n i e . W p ra cy o m ó w i o n o m od el m a t e m a t y c z n y pola t emp era ­ tury w p r z y r z ą d a c h p ó ł p r z e w o d n i k o w y c h ora z sc h ar ak t e r y z o w a n o pa r a­

m et ry m aj ą c e w p ł y w na w y n i k i ob lic zeń . P r z e p r o w a d z o n o a n a li zę w r a ­ ż l i w o ś c i m o de lu na n i e d o k ł a d n o ś ć p a r a m e t r ó w o k r e ś l a ją cy c h to pola.

1. Wstąp

A n a l i z a ci ep ln a p r z y r z ą d ó w p ó ł p r z e w o d n i k o w y c h Jest w a żn a z punktu w i ­ dzenia p r o j e k t o w a n i a i k o n s t r u k c j i p r z y r z ą d ó w or az ich użytkowania. Dotych- chas d om i n u j ą e k s p e r y m e n t a l n e u st a la n ie p a r a m e t r ó w pracy tych przyrządów, jednak w w i e l u p r z y p a d k a c h jest to tr udne, a czę sto nawet niemo żli we (np.

w u kł a da ch sc a l o n y c h nie w s z y s t k i e e le me n ty w który ch wy dz i e l a si ę ciepło mają b e z p o ś r e d n i e p o ł ą c z e n i e z w y p r o w a d z e n i a m i pr ą do wy mi) , po nad to a nal i­

za c i e p ln a p r z y r z ą d u na dr od z e e k s p e r y m e n t a l n e j może być bardzo kosztowna.

Celowe ok az a ł o si ę o p r a c o w a n i e w m i a r ę og ó ln e go m od e l u m a te ma t y c z n e g o s ł u ­ żącego do p r z e p r o w a d z a n i a an al iz c ie p l n y c h p r z y r z ą d ó w i o k r eś l an ia op ty ­ malnych p a r a m e t r ó w ich pracy. W m o de lu tym u w z g l ę d ni on o sz er ok ą gamę czyn­

ników, dz ię k i cz emu od wz o r o w u j e on dość dob rze rz e cz y wi s te w a r u n k i pracy.

Na n i e z a wo d no ść p r z y r z ą d ó w p ó ł p r z e w o d n i k o w y c h n a jb ar dzi ej wp ły wa t em per a­

tura o b s z a r u c zy n n e g o p ó ł p r z e w o d n i k a (czyli złąc za) , której rzeczywista (i o b l i c z e n i o w a ) wa rt oś ć ¡zależy jod wi elulczynników, w tym danych m at er i ał o­

wych i in ny ch par am e tr ó w. W pracy p rz e p r o w a d z o n o a na liz ę w r a żl iw o śc i m o ­ delu na d o k ła dn o ść ( n i ed ok ł ad n oś ć) p a r a m e t r ó w w e j ś c i o w y c h na tem pe ra tur ę złącza p ół pr z e w o d n i k o w e g o , a w y b r a n e w yn i k i pod an o w p. 4.

(2)

178 E. Koatowski, S. Kucypera, 0. Skorek

2. Charakterrystyka parametrów termicznych mających wpływ na wartość temperatury złącza półprzewodnikowego

W y m i a n a cie pła w p r z y r z ą d a c h p ó ł p r z e w o d n i k o w y c h jest z a g a d n i e n i e m z ł o ­ żonym. Wpływaj? na to w o g ó l n y m p r z y p a d k u n a s t ę p u j ą c e c z y nn ik i :

1. Sk o m p l i k o w a n y ks zta łt r z e c z y w i s t y c h z łąc z p ó ł p r z e w o d n i k o w y c h , w k t ó ­ rych w y d z i e l a się c i e pł o (np. k sz t ał t y pa l c za st e ).

2. Duże g ę s t o ś c i s t r u m i e n i a ciepła.

3. Zmi an y w ł a ś c i w o ś c i f iz y c z n y c h n i e k t ó r y c h m a t e r i a ł ó w z tempe rat urę . 4. W i e l o w a r s t w o w o ś ć ob ud ow y s tr u k t u r y p ó ł p r z e w o d n i k o w e j ,

5. S k o m p l i k o w a n e ks z ta łt y r a d i a t o r ó w i w y p r o w a d z e ń p r ęd o wy ch .

6. Z r ó ż n i c o w a n e i cz ęs to tr ud ne do ś c i s ł e g o o k r e ś l e n i a w a r u n k i wy m ia n y ci e p ła ns z e w n ę t r z n y c h p o w i e r z c h n i a c h p r z y rz ęd ó w.

W w a r u n k a c h r z e c z y w i s t y c h p r z e w a ż n i s nie w y s t ę p i k o n i e c z n o ś ć u w z g l ę d ­ ni e n ia w s z y s t k i c h w y m i e n i o n y c h c z y n n i k ó w w jed ny m p r z y r z ą d z i e p ó ł p r z e w o ­ dnikow ym . S tę d choć o p r a c o w a n y mo del m a t e m a t y c z n y p o z w a l a u w z gl ę dn i ć w s z y s t k i e w y m i e n i o n e c z y n n i k i to nie za ws z e i s t n i e j e taka kon iec z no ść . P o n a d t o nie w s z y s t k i e z w y m i e n i o n y c h c z y n n i k ó w w j e d n a k o w y m s t o p n i u w p ł y ­ w a j ą na n a g r z e w a n i e s i ę o b s z a r u cz yn n e g o p ół p rz e w o d n i k a , co oz na cza . Ze n i e d o k ł a d n o ś ć d a ny c h w e j ś c i o w y c h o k r e ś l a j ą c y c h te c z y n n i k i w różny sp os ób w p ł y w a na o b l i c z e n i o w e t e m p e r a t u r y z ł ą c z p ó ł p r z e w o d n i k o w y c h . Z p r z e p r o w a ­ dz on yc h an al iz w s t ę p n y c h [2] wy n i k a ł o . Ze n a j w i ę c e j z w y m i e n i o n y c h c z y n n i ­ ków w y s t ę p u j e w u k ła d a c h s c a l o n y c h i tam też na t e m p e r a t u r ę z łąc z p ó ł ­ p r z e w o d n i k o w y c h mają n a j w i ę k s z e w p ł y w y p a r a m e t r y o k r e ś l a j ą c e ts czynniki.

St ęd a n a l i z ę w r a ż l i w o ś c i m o de lu m a t e m a t y c z n e g o p r z e d s t a w i o n o na p r z y k ł a ­ dzi e uk ła du s c a l o n e g o w o bu d o w i e F L A T P A C K (FP) z r a d i a t o r e m i be z r a d i a ­ tora. N a to m ia st z par ame tró w, któ r yc h n i e d o k ł a d n o ś ć z m i e n i a wa r t o ś ć pola tem pe ra t ur y (t emp er at u ry zł ąc z a p ó ł p r z e w o d n i k o w e g o ) w p r z y r z ą d z i e u w z g l ę d ­ n io no :

- p rz e w o d n o ś ć c i e p l n ą i gr u bo ś ć p o s z c z e g ó l n y c h w a r s t w ukł a du sc al one go, ws p ó ł c z y n n i k w n i k a n i a cie pła na z e w n ę t r z n y c h p o w i e r z c h n i a c h układu, - gę sto ść ge n e ro wa n ej mocy cieplne j,

- t e m p e r a t u r ę otocz eni a.

3 ' Krć‘-ka charakt«-ystyka modelu matematycznego

U w z g l ę d n i a j ą c w y m i e n i o n e cz y nn ik i i p r z y j m u j ą c o d p o w i e d n i e z a ło ż e n i a jł, 3] o p r a c o w a n o m ode l m a t e m a t y c z n y wy m i a n y cie p ła w p r z y r z ę d a c h p ó ł ­ pr z e w o d n i k o w y c h w y k o r z y s t u j ą c m e to d ę b i l a n s ó w e le m e n t a r n y c h . -IV- m et o dz ie tej r ów nan ia ró żni c ow e pola t e m p e ra tu r y w y n i k a j ą z b i l a n s u en e rg ii s p o ­ rz ąd z on e go dla ka żde go e l em e n t u ró żni co we g o, w p r z y p a d k u u s t a lo ne g o p r z e ­ pł ywu ciep ła bilans en e rg i i dla d o w o l n e g o e l em en t u r ó ż n i c o w e g o "i" sty ka -

(3)

Analiza w r a ż l i w o ś c i m od e l u ma t em at y cz n eg o. . 179

jącego s i ę z o t o c z e n i e m oraz o to c z o n e g o w e w n ą t r z ro z pa tr y wa ne g o obszaru elementami w e w n ę t r z n y m i "j" p r z yj mu j e postać:

(X)

g d z ie :

Q - s tr u m i e ń cie pł a p łyn ący od el em e nt u j do e le m en tu i, Q f - s tr u mi eń ciep ła w y n i k a j ą c y z w a r u n k u brzego weg o.

St ru mie ń ciepła pł yną cy od e le me n tu j do e le men tu i wy ni kaj ący z różnicy te mp er a tu r ok re śl o ny jest za le ż no ś ci ą:

śji ■ * 1 7 (tj ' T i> i2)

gdzie :

R - opór cie plny po m ię dz y e l e me n ta mi i ora z j, zależnyj od geometrii war st w, w s p ó ł c z y n n i k a p r z e w o d z e n i a ciep ła i prz yj ę te go układu ws p ó ł r z ę d n y c h .

Seż el i na tom ia s t na gr ani cy e l e m e n t ó w (i, j) z n aj du j e si ę p o w i e r zc h ni o­

we źródło ciep ła to wartośój s t r u m i e n i a ciepła 0 ^ po wi ęk sz a się o składnik w y n i k a j ą c y z d zi a ł a n i a źród ła i o k r eś l on a jest zależ noś cią :

R iR i R 1 •

Qji “ R - H j iTj - T i } ł s fi R - T R 7 q f (3)

g d z i e :

- p o w i e r z c h n i o w a gę st oś ć s t r u m i e n i a ciepła, R^, Rj - opory ci ep l ne e le m e n t ó w i oraz j,

- pole p o w i er z ch n i źród ła ciepła.

St ru m i e ń cie pł a Q fi u wz g l ę d n i a sk ła d ow e ko nw e kcy jną i radiacyjną c z y li :

Q fl - S f l « k + < r )(Tot - T f l ) (*>

gdzie

T f

T Qt - t e m p er at u ra ot oczenia,

oC^ - konwekcyjny współczynnik wnikania ciepła, qCr - radiacyjny współczynnik wnikania ciepła

T fi - te m p e r a t u r a ze w nę t rz n ej p o w i e r zc hn i elementu.

(4)

180 E. Kostowskl, S. Kucypara, a. Skorek

Nieznaną temperaturę zewnętrznej powierzchni elementu i wyznacza slę z równania bilansu energii dla tej powierzchni, tzn.

R fi - opór cieplny pomiędzy rozpatrywanę powierzchnię i punktem węzło­

wym elementu.

Podstawiajęc zależności (2) do (5) do równania (1) i sporzędzajęc bi­

lans energii dla każdego elementu różnicowego rozpatrywanego obszaru, otrzymujemy układ równań, który można zapisać macierzowo:

Do rozwiązania powyższego układu zastosowano metodę Gaussa.

4. Wyniki przykładowych obliczeń

Przykładowe obliczenia wykonano dla układów scalonych w obudowie (FP) o 64 wyprowadzeniach prądowych. Wymianę ciepła z otoczeniem na powierz­

chniach bocznych gdzie występuję wyprowadzenia prądowe uwzględniono przez zastępczy współczynnik wnikania ciepła. Analizując wpływ określonego pa­

rametru na t emperatur

ę

złącza półprzewodnikowego zachowywano wartości no­

minalne wszystkich pozostałych parametrów. Analizę wrażliwości modelu ma­

tematycznego wykonano przez porównanie wyników obliczeń temperatury złą­

cza półprzewodnikowego dla parametrów nominalnych i zwiększonych o 10%.

Wyniki obliczeń zamieszczono w tablicy 1.

Wyniki te pozwalaję stwierdzić, że przy wyznaczaniu pola temperatury iv układach scalonych z radiatorami, należy zwrócić uwagę na dokładne okre-

-j.unis współczynników wnikania ciepłą i gęstości generowanej mocy ciepl­

nej. otc.r iast w ui: ładach scalonych beż radiatorów należy zwrócić również uv/* '■ coeładniejsze określenie grubości i współczynnika przewodzenia ciepłe warstwy ażuru, gdyż warstwa ta odpowiada za równomierne rozrpowa- dztois ciepła po całej powierzchni układu scalonego.

5- Wnioski

Przeprowadzona analiza wrażliwości modelu matematycznego pozwaia stwierdzić, że przy uwzględnieniu podanych uwag model ten może być wyko­

rzystany do celów praktycznych przy określaniu optymalnych parametrów konstrukcyjnych i eksploatacyjnych przyrządów półprzewodnikowych. Otrzy­

mane odchyłki od wartości nominalnych przy zmianie wartości parametów nie są aż tak duże, co świadczy, że równania użyte do opisu pola temperatury w przyrządach sę dobrze uwarunkowane matematycznie.

(5 ) g d z i e :

(5)

Tablica

A n a l i z a w r a ż l i w o ś c i m o d e l u m a t e m a t y c z n e g o . « > 151

T-5 a?

CD O

T-> C rH

CD r-ł +

C Q- Z

•h ca 0 -— - O 2 -H <+- io o o -er

Ol- __-

4-> CD >*

i- C O

CO © O z

2 O) E

•H *■» -H o ra c SI) L O

O <D N O. Ü Ł. E O

© O 4-i 2 <-* O

O N -H 'CO O c CO

(OrM 4-» «O CL L. Q. H © CO CD C -H 2 2 2 0

'CD 2 O -M

CO J5C CO

•H -rł c c c ©

•H N O N O -0) O O CO ,

OiM Jrti V ' O O D.

Ł_ Q_ N © CO CD Ł. -H 2 2 0-0

coo

CMO

O

oco

CMO

a> in in to 10 N

CM 01 T-! ■H v~i <o CM

O cn o O to ro ■'t

rS H rl rH H rl

OCM

CM O

luejcuBTpej z (dd) AU0XSO6 PBÍ >10

tH

CO H

CO ri CM

iO rSsf

O

Gjoaejpej zsq (dd) Auoieos pe^MO

*n

© c

■—1 o c

•H E O c

•H O SD

O*-»

l_

© 2 O TJ 3 -X C 3

© O

© 2

O r-i O

* ©

3 c

U o

V Ni

O Q

Q>

U •H

© 2

a. N o 3 05 L.

o 4-i

c ©

© E

"O © L.

o ©

c Ol H

© O

c O)

■ri ©

s c

o ©

c ■O

•H •H

O O

'O SD o O

■M •M L.

© ©

2 2

1

O rl

+

Z Z

._y

rH CM

(6)

182 E. Kostowski, S. Kucypera, 3. Skorek

L I T E R A T U R A

Tli Ko st o ws k i E. , Kuc yp er a S . , Skore k 0.: An al i z a p a r a m e t r ó w t e rm ody na- mic zn y ch e l e me nt ó w p ó ł p r z e w o d n i k o w y c h pr a c u j ę c y c h w p r z y r z ą d a c h przy użyci u me tod num er y c zn yc h . Etap 1 , 2 1 3 . Praca n a u k o w o - b a d a w c z a nie­

publi ko wa na. Instytut T e c h n i k i C ie pln ej, Gl i wi ce 1986, 1987, 1988.

2] Kucy per a S. : A n a l i z a p r o c es u w y m i a n y cie pła w pr z y r z ą d a c h p ó ł p r z e ­ wod ni k ow yc h . P rac a d ok tor ska . Gl i w i c e 1988.

f3] Sza rgut 0.: Metody n u m e r y c z n e w o b l i c z e n i a c h c i ep l n y c h pie có w prze- my sł owy ch. Wyd. Slęsk, K a t o w i c e 1977.

AHiUffl3 'ECBCTBHTEJIBHOCTH MATEMATHHECKOM MOJJEJIH TEIUIOOEMEHA B nOJiynPOBOOTHKOBHX IIPHBOPAX fljIH H3EPAHHHX TEPMHHECKHX IIAPAMETPOB

P e a b m e

B p a ó o ie oiracaH a iia T e M a n re e c K a a M o j e i t x e M n e p aty p H o ro n o jta b nojiynpoBOA- h h kob hx npnÓ opax h fla n a xapa.KiepH CTnK.a n ap aM eip o B bjihjmcbiihx Ha p e 3 y jib T a m p a c n e i o B . IlpoBefleH aH ajin3 HyBCTBHieatHOCTH M O A ejin a jih h s to h h o c t h n a p a M e i- p o B , onpe^ejiHMUHx T eM nepaiypH oe n ojie b H HTerpanŁH oił cx eM e.

A N A L Y S I S OF S E N S I T I V I T Y OF T H E M A T H E M A T I C A L M OD EL OF T H E R M A L P H E N O M E N A IN S E M I C O N D U C T O R D E V I C E S T O S E L E C T E D P A R A M E T E R S

S u m m a r y

As su m p t i o n s of the m a t h e m a t i c a l m od el of t e m p e r a t u r e fi eld with in s e m i c o n d u c t o r d evi ces are pr e s e n t e d in the paper. A n a l y s i s of in flu enc e of se l ec te d p a r a m e t e r s on a cc ur a cy of r esu lts of ca l c u l a t i o n has been ca rr ie d out.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Zwrócić uwagę na poglądy Szymona Gajowca, Seweryna Baryki i Lulka dotyczące poprawy sytuacji w

Ponadto po jedenastu miesiącach, niezależnie od tempera- tury przechowywania, stwierdzono w badanych produktach niewielkie zmniejszenie kwasowości ogólnej oraz nieznaczny

VI.14, róŜnią się dyfuzyjnym rozpraszaniem (kierunki krystalograficzne były rozróŜniane przy pomocy trawienia chemicznego warstw).. Mapa sieci odwrotnej refleksu

Ocenę działania pola magnetycznego na czę- stość akcji serca przeprowadzono na podstawie ana- lizy średnich odstępów R k+1 –R k oraz czasów T k+1 –T k , które uzyskano

Na podstawie badania przedmiotowego błony śluzo- wej jamy ustnej stwierdzono wyczuwalne palpacyjnie zmiany o charakterze przerostu włóknistego w obrębie błony śluzowej wargi górnej

Jeśli na anodzie diody pojawia się dodatnia połówka napięcia przemiennego (Rys. 3.) wówczas przez diodę płynie prąd i na oporze R pojawia się napięcie.. Jeśli

Przyjmując, że powyższe wyliczenie stanowi katalog zamknięty, można przyjąć następującą formułę domniemania języka potocznego:” Jeżeli znaczenie danego terminu

W większości przykładów trójmiany są odpowiednio uporządkowane, ale w tych końcowych przed obliczaniem delty pamiętaj o odpowiednim ustawieniu wyrazów. Warto też zwrócić