08.04. 2020.
Temat: Psychologiczne aspekty udzielania pierwszej pomocy.
Obok czynności ratowniczych, osoba udzielająca pierwszej pomocy powinna również potrafić:
Nawiązać kontakt słowny z poszkodowanym.
Niwelować lęk.
Współpracować z rodziną i świadkami wypadku.
Zapewnić stałą opiekę nad poszkodowanym.
Nawiązanie kontaktu słownego z poszkodowanym.
Każdy poszkodowany potrzebuje pomocy przedmedycznej i wsparcia psychologicznego.
Ratownik powinien umieć wczuć się w jego sytuację, dlatego też bardzo pomocny jest kontakt słowny, który należy nawiązać jak najszybciej. Pomocne będzie”
Podanie imienia i nazwiska.
Zapytanie czy poszkodowany wie co się stało.
Należy wyjaśnić mu sytuację, w której się znalazł.
Ratownik powinien zapytać się poszkodowanego, czy chce aby o wypadku powiadomić rodzinę.
Ratownik powinien informować poszkodowanego co zamierza robić i w jakim celu.
Niwelowanie lęku
Strach jest uczuciem znanym wszystkim, czasami paraliżując poszkodowanego do tego stopnia, że nie może ruszyć się z miejsca. Zadaniem ratownika w takiej sytuacji jest:
wyrozumiałość, cierpliwość i opanowanie w niwelowaniu lęku.
W nawiązaniu kontaktu mogą jednak wystąpić przeszkody:
Problem z językiem obcym – wówczas ratownik prostymi gestami stara się wyrazić chęć wykonania określonych czynności ratowniczych.
Jeżeli poszkodowany nie może rozmawiać, wówczas ratownik musi prowadzić monolog, którego celem jest wyjaśnienie potrzeby podjęcia określonych czynności ratowniczych.
Problem ze wzrokiem – wówczas ratownik musi dążyć do zdobycia zaufania poszkodowanego poprzez spokojny głos, częste zapoznawanie z rozwojem sytuacji, objaśnianie nieznanych dźwięków.
Problem ze słuchem i mową – wówczas w kontakcie z poszkodowanym należy wyraźnie akcentować poszczególne słowa, w taki sposób, aby widział usta i popierać je gestami.
Współpraca z członkami rodziny i świadkami wypadku.
Członkowie rodziny poszkodowanego lub świadkowie wypadku w miejscu zdarzenia mogą się zachowywać w różny sposób, mogą być spokojni, ale również – pod wpływem szoku – mogą się zachowywać agresywnie lub być bardzo przestraszeni. Ratownik powinien dążyć do włączenia ich w udzielanie pomocy poprzez:
Wydanie im konkretnych poleceń np. wezwanie karetki pogotowia.
Przy agresywnym zachowaniu, ratownik powinien zachować spokój, postępować rozsądnie, najlepiej jak potrafi wykonywać czynności ratownicze, nie reagować na przejawy agresji.
Zapewnienie stałej opieki.
Ratownik przystępując do udzielania pierwszej pomocy, spotyka się nie tylko z obrażeniami cielesnymi i reakcjami emocjonalnymi. Jego działalność ratownicza polega również na jego obecności przy poszkodowanym, utrzymaniu go w pozycji sprawiającej jak najmniej bólu, ochranianie przed skrajnymi temperaturami i nie powodowanie niczego co mogłoby mu zaszkodzić. Nie należy zostawiać poszkodowanego bez opieki; nie należy go przenosić; nie należy podawać poszkodowanemu jedzenia, napojów ani leków.
Praca domowa :
Jakie działania ratownicze sprzyjają niwelowaniu lęku u poszkodowanego? (Proszę zapisać w punktach)
Proszę o zapisanie odpowiedzi w zeszycie a następnie przesłanie zdjęcia na Messengera lub pocztę. Przypominam, że odpowiedzi są oceniane.
