1. Wprowadzenie
Strumień objętości lub strumień masy jest jedną z najważniej- szych wielkości mierzonych w przemyśle. Pomiar strumienia masy lub strumienia objętości należy do najtrudniejszych w me- trologii przemysłowej [2; 3 s. 7]. Artykuł ma na celu przedsta- wienie wykorzystania zagadnień matematyki w przemysłowej metrologii, w szczególności do pomiarów przepływu płynów.
Przedstawiono przykładowe zastosowanie matematyki do wyznaczania współczynnika wzorcowania przepływomierzy próbkujących oraz do analizy budżetu niepewności zwężki po- miarowej.
Strumień objętości wyznacza się, korzystając ze wzoru:
śr
v A v
q = ⋅ (1.1)
gdzie: A – pole powierzchni przekroju przepływowego;
νśr – prędkość średnia po przekroju przepływowym.
Ogólnie strumień objętości w przekroju przepływowym jest równy [Spitz 1993]:
∫
=
A
v
vdA
q
(1.2)gdzie: ν – funkcja opisująca rozkład prędkości.
2. Obliczanie strumienia objętości
Charakterystyczną cechą przepływomierzy próbkujących jest przekazywanie przez czujnik (lub czujniki), umieszczo- ny w wybranym miejscu (rozmieszczone w określonych miej- scach) przekroju przepływowego informacji o wartości pręd- kości miejscowej (lokalnej) płynu. Na podstawie tych danych, jak również na podstawie znajomości powierzchni przekroju przepływowego, położenia czujników oraz tzw. współczynnika wzorcowania wyznaczany jest strumień objętości przepływa- jącego medium.
Współczynnik wzorcowania jest zdefiniowany następująco:
c
v
śrk = v
(2.1)gdzie: νśr – średnia prędkość płynu po przekroju przepływowym, v – średnia prędkość płynu w powierzchni czynnej czujnika.
Do wyznaczania strumienia objętości można się posłużyć schematem przedstawionym na rys. 1.
Strumień objętości w przepływomierzu próbkującym z jed- nym czujnikiem prędkości miejscowej jest obliczany zgodnie ze schematem przedstawionym na rys. 1 według wzoru:
A. k v
qv = c⋅ ⋅ (2.2)
2.1. Modele matematyczne rozkładu prędkości
Wyróżniamy różne modele matematyczne rozkładu prędko- ści w przewodzie zamkniętym, określające różne charaktery przepływu:
2.1.1. Przepływ laminarny
Postać jego jest następująca:
−
=
m
m R
v r
v 1 (2.3)
Streszczenie: Pomiary przepływu są bardzo ważne w przemy- śle. Przepływomierze próbkujące to urządzenia, których można użyć do pomiaru przepływu w sytuacji, gdy nie ma możliwości użycia całoprzewodowych, uwzględniając techniczne i ekono- miczne warunki. W przypadku, gdy używamy matematycznych modeli czujnika oraz matematycznych modeli obiektu, istnieje możliwość teoretycznej analizy optymalnego położenia czujnika w rurociągu. W artykule przedstawiono matematyczne metody analizy przepływomierzy próbkujących.
Słowa kluczowe: przepływomierz próbkujący, modele mate- matyczne.
USING MATHEMATIC IN INDUSTRY OPERATION WITH SAMPLING FLOWMETERS
Abstract: Flow-rate measurements have very important mean- ings in industry. The sampling flowmeters are devices which can be used for measuring the flow-rate in situations where full-bore flowmeters cannot be used for technical or economical reasons.
When we use a mathematical model of a sensor and a mathe- matical model of an object, we can theoretically optimize the po- sition of the sensor in the pipe. In this article are the mathemati- cal method to a analized the sampling flowmeters.
Keywords:flowmeters, mathematical model.
Podstawy obliczeń inżynierskich/przemysłowych z obszaru przepływomierzy próbkujących
Witold Krieser
gdzie: vm – prędkość w osi rurociągu, która jest prędkością mak- symalną; r – odległość punktu od osi rurociągu w przekroju przepływowym; R – promień wewnętrzny rurociągu.
2.1.2. Przepływ turbulentny
Poniżej zostaną przedstawione wybrane wzory opisujące roz- kład prędkości dla przepływu turbulentnego.
lWzór uniwersalny
−
=
m
m R
v r
v 1 (2.4)
lWzór potęgowy trójskładnikowy
( )
−
−
−
=
m
m R
b r R
b r v
v 1 2 1 (2.4 a)
gdzie: b, m – parametry, które wyznacza się dla konkretnego profilu prędkości.
lWzór potęgowy Prandtla
n
m R
v r v
1
1
−
= (2.5)
gdzie: 1/n – wykładnik potęgowy zależny od liczby Reynoldsa i chropowatości rurociągu.
2.2. Współczynnik wzorcowania – wyznaczanie
Prędkość średnią płynu występującą we wzorze na współ- czynnik wzorcowania oblicza się w następujący sposób:
∫
=
A
śr vdA
v A1
(2.6)
gdzie: v – model rozkładu prędkości w przekroju przepływo- wym; dA – element powierzchni przekroju.
Prędkość średnia płynu w powierzchni czynnej czujnika „Ac” zdefiniowana jest następująco:
∫∫
=
Ac
c
c vdxdy
v A1
(2.7)
gdzie: x oraz y to współrzędne w czujniku.
Schemat umiejscowienia czujnika o powierzchni czynnej ko-
W celu obliczenia prędkości średniej w powierzchni czynnej czujnika należy rozpatrzyć sytuację przedstawioną na rys. 3 [1].
Z twierdzenia kosinusów można wyznaczyć promień bieżący w rurociągu:
) 90 cos(
2
2 2
2 =rco+rc + rcorc o−
ϕ
r (2.8)
Z tego równania:
(
rco2 rc2 2rcorcsinϕ )
0,5r = + +
(2.9) Średnią prędkość w powierzchni czynnej czujnika można
Rys. 1. Schemat wyznaczania strumienia objętości płynu metodą próbkującą
k
Vc Vśr qv
A
Rys. 2. Schemat czujnika powierzchniowego o powierzchni czyn- nej kołowej: R – promień wewnętrzny rurociągu; rco – odległość środka czujnika od osi rurociągu
Rys. 3. Schemat sytuacji w powierzchni czynnej czujnika:
Rc – promień czujnika; rc – promień bieżący w czujniku; r – pro- mień bieżący w rurociągu, φ – współrzędna kątowa
π ϕ
πv r rdrd
v R R c c
c c
∫ ∫
c=
0 2
0
2 ( )
1 (2.10)
gdzie: v(r) – rozkład prędkości w przekroju poprzecznym ru- rociągu.
Współczynnik wzorcowania dla przepływu laminarnego opisanego wzorem (2.3)
Prędkość średnią w powierzchni czynnej czujnika oblicza się ze wzoru:
( )
−
−
=
+ +
−
=
∫ ∫
2 2
0 2
0
5 2 , 2 0
2
2 2
1 1 sin
1 2
R R R
v r d dr R r
r r r r R
v v c m co c
R
c c co c co c
c m
c ϕ ϕ
π
π
( )
−
−
=
+ +
−
=
∫ ∫
2 2
0 2
0
5 2 , 2 0
2
2 2
1 1 sin
1 2
R R R
v r d dr R r
r r r r R
v v c m co c
R
c c co c co c
c m
c ϕ ϕ
π
π
Współczynnik wzorcowania:
−
−
=
= 2 2
2 1 1
2
1 R R R
v r k v
c c co
śr
Współczynnik wzorcowania dla przepływu turbulentnego opisanego wzorem (2.4)
Dla m = 4 prędkość średnią w powierzchni czynnej czujnika oblicza się ze wzoru:
( )
−
−
−
=
+ +
−
=
∫ ∫
4 4
2 4 2
0 2
0
5 4 , 2 0
2
2 3
2 1 sin 1
1 2
R R R
R r R
v r d dr R r
r r r r R
v v R co c co c c c m co co c c
c c m
c ϕ ϕ
π
π
( )
−
−
−
=
+ +
−
=
∫ ∫
4 4
2 4 2
0 2
0
5 4 , 2 0
2
2 3
1 1 2
sin 1 2
R R R
R r R
v r d dr R r
r r r r R
v v R co c co c c c m co co c c
c c m
c ϕ ϕ
π
π
Współczynnik wzorcowania:
−
−
−
=
= 4
4 2 4 2
3 1 1 2
3
2
R R R
R r R
v r k v
c c
co c co
śr
Dla m = 8 prędkość średnią w powierzchni czynnej czujnika oblicza się ze wzoru:
−
−
−
−
−
=
8 8
6 2 8
4 4 8
2 8 6
5 1 4
12 1 8
R R R
R r R
R r R
R r R
v r
vc m co co c co c co c c
(2.15)
Współczynnik wzorcowania:
−
−
−
−
−
=
= 8
8 6 2 8
4 4 8
2 8 6
5 1 4
12 1 8
5
4
R R R
R r R
R r R
R r R
v r k v
c c
co c co c co c co
śr
−
−
−
−
−
=
= 8
8 6 2 8
4 4 8
2 8 6
5 1 4
12 1 8
5
4
R R R
R r R
R r R
R r R
v r k v
c c
co c co c co c co
śr
Dla m = 12 prędkość średnią w powierzchni czynnej czujnika oblicza się ze wzoru:
−
−
−
−
−
−
−
=
12 12
10 2 12
8 4 12
6 6 12
4 8 12
2 12 10
7 6 1
45 100
75 1 18
R R R
R r R
R r R
R r R
R r R
R r R
v r
vc m co co c co c co c co c co c c
−
−
−
−
−
−
−
=
12 12
10 2 12
8 4 12
6 6 12
4 8 12
2 12 10
7 6 1
45 100
75 1 18
R R R
R r R
R r R
R r R
R r R
R r R
v r
vc m co co c co c co c co c co c c
Współczynnik wzorcowania:
−
−
−
−
−
−
−
=
= 12
12 10 2 12
8 4 12
6 6 12
4 8 12
2 12 10
7 6 1
45 100
75 1 18
7
6
R R R
R r R
R r R
R r R
R r R
R r R
v r k v
c c
co c co c co c
co c co c co
śr
−
−
−
−
−
−
−
=
= 12
12 10 2 12
8 4 12
6 6 12
4 8 12
2 12 10
7 6 1
45 100
75 1 18
7
6
R R R
R r R
R r R
R r R
R r R
R r R
v r k v
c c
co c co c co c
co c co c co
śr
Współczynnik wzorcowania dla przepływu turbulentnego opisanego wzorem (2.4 a)
Dla m = 4 prędkość średnią w powierzchni czynnej czujnika oblicza się ze wzoru:
( ) ( ) ( )
−
− −
−
−
−
−
−
=
=
+ +
−
−
+ +
−
=
∫ ∫
4 4
2 4 2
2 0
2 0
5 4 , 0 2 0
20 5 2
, 0 2 0
20 2
3 ) 1 ( ) 2 )(
1 ) (
1 2 (
1
sin 1 2
sin 1 2
R R b R
R r b R
b r R
R b R b r v
d dr R r
r r r b r
R r r r b r
R v v
c c
co co
c m co
c R
C c C C C C
C C C c
c m
c ϕ ϕ ϕ
π
π
( ) ( ) ( )
−
− −
−
−
−
−
−
=
=
+ +
−
−
+ +
−
=
∫ ∫
4 4
2 4 2
2 0
2 0
5 4 , 0 2 0
20 5 2
, 0 2 0
20 2
3 ) 1 ) ( 2 )(
1 ) (
1 2 (
1
sin 1 2
sin 1 2
R R b R
R r b R
b r R
R b R b r v
d dr R r
r r r b r
R r r r b r
R v v
c c
co co
c m co
c R
C c C C C C
C C C c
c m
c ϕ ϕ ϕ
π
π
( ) ( ) ( )
−
− −
−
−
−
−
−
=
=
+ +
−
−
+ +
−
=
∫ ∫
4 4
2 4 2
2 0
2 0
5 4 , 0 2 0
20 5 2
, 0 2 0
20 2
3 ) 1 ) ( 2 )(
1 ) (
1 2 (
1
sin 1 2
sin 1 2
R R b R
R r b R
b r R
R b R b r v
d dr R r
r r r b r
R r r r b r
R v v
c c
co co
c m co
c R
C c C C C C
C C C c
c m
c ϕ ϕ ϕ
π
π
( ) ( ) ( )
−
− −
−
−
−
−
−
=
=
+ +
−
−
+ +
−
=
∫ ∫
4 4
2 4 2
2 0
2 0
5 4 , 0 2 0
20 5 2
, 0 2 0
20 2
3 ) 1 ( ) 2 )(
1 ) (
1 2 (
1
sin 1 2
sin 1 2
R R b R
R r b R
b r R
R b R b r v
d dr R r
r r r b r
R r r r b r
R v v
c c
co co
c m co
c R
C c C C C C
C C C c
c m
c ϕ ϕ ϕ
π
π
(2.11)
(2.17)
(2.18)
(2.19) (2.16)
(2.12)
(2.13)
(2.14)
Współczynnik wzorcowania:
−
− −
−
−
−
−
−
−
= +
= 4
4 2 4 2
2
3 ) 1 ( ) 2 )(
1 ) (
1 2 (
1 12
4 ) 4 ( 2
R R b R
R r b R
b r R
R b R b r
b b v
k v
c c
co co
c c co
śr
−
− −
−
−
−
−
−
−
= +
= 4
4 2 4 2
2
3 ) 1 ( ) 2 )(
1 ) (
1 2 (
1 12
4 ) 4 ( 2
R R b R
R r b R
b r R
R b R b r
b b v
k v
c c
co co
c c co
śr
Dla m = 8 prędkość średnią w powierzchni czynnej czujnika oblicza się ze wzoru:
( ) ( ) ( )
−
− −
− −
− −
−
−
−
−
−
=
=
+ +
−
−
+ +
−
=
∫ ∫
R b R R
R r b R
R r b R
R r b R
b r R
b R R b r v
d dr R r
r r r b r
R r r r b r
R v v
c c
co c
co c
co co
c m co
c R
C c C C C C
C C C c
c m
c
5 ) 1 ( ) 4 )(
1 ( ) 12 )(
1 ( ) 8 )(
1 ) (
1 2 (
1
sin 1 2
sin 1 2
8 6 2 8
4 4 8
2 8 6
2 0
2 0
5 4 , 0 2 0
20 5 2
, 0 2 0
20
2 ϕ ϕ ϕ
π
π
( ) ( ) ( )
−
− −
− −
− −
−
−
−
−
−
=
=
+ +
−
−
+ +
−
=
∫ ∫
R R b R
R r b R
R r b R
R r b R
b r R
R b R b r v
d dr R r
r r r b r
R r r r b r
R v v
c c
co c
co c
co co
c m co
c R
C c C C C C
C C C c
c m
c
5 ) 1 ( ) 4 )(
1 ( ) 12 )(
1 ( ) 8 )(
1 ) (
1 2 (
1
sin 1 2
sin 1 2
8 6 2 8
4 4 8
2 8 6
2 0
2 0
5 4 , 0 2 0
20 5 2
, 0 2 0
20
2 ϕ ϕ ϕ
π
π
( ) ( ) ( )
−
− −
− −
− −
−
−
−
−
−
=
=
+ +
−
−
+ +
−
=
∫ ∫
R b R R
R r b R
R r b R
R r b R
b r R
b R R b r v
d dr R r
r r r b r
R r r r b r
R v v
c c
co c
co c
co co
c m co
c R
C c C C C C
C C C c
c m
c
5 ) 1 ( ) 4 )(
1 ( ) 12 )(
1 ( ) 8 )(
1 ) (
1 2 (
1
sin 1 2
sin 1 2
8 6 2 8
4 4 8
2 8 6
2 0
2 0
5 4 , 0 2 0
20 5 2
, 0 2 0
20
2 ϕ ϕ ϕ
π
π
( ) ( ) ( )
−
− −
− −
− −
−
−
−
−
−
=
=
+ +
−
−
+ +
−
=
∫ ∫
R b R R
R r b R
R r b R
R r b R
b r R
b R R b r v
d dr R r
r r r b r
R r r r b r
R v v
c c
co c
co c
co co
c m co
c R
C c C C C C
C C C c
c m
c
5 ) 1 ( ) 4 )(
1 ( ) 12 )(
1 ( ) 8 )(
1 ) (
1 2 (
1
sin 1 2
sin 1 2
8 6 2 8
4 4 8
2 8 6
2 0
2 0
5 4 , 0 2 0
20 5 2
, 0 2 0
20
2 ϕ ϕ ϕ
π
π
( ) ( ) ( )
−
− −
− −
− −
−
−
−
−
−
=
=
+ +
−
−
+ +
−
=
∫ ∫
R b R R
R r b R
R r b R
R r b R
b r R
b R R b r v
d dr R r
r r r b r
R r r r b r
R v v
c c
co c
co c
co co
c m co
c R
C c C C C C
C C C c
c m
c
5 ) 1 ) ( 4 )(
1 ( ) 12 )(
1 ( ) 8 )(
1 ) (
1 2 (
1
sin 1 2
sin 1 2
8 6 2 8
4 4 8
2 8 6
2 0
2 0
5 4 , 0 2 0
20 5 2
, 0 2 0
20
2 ϕ ϕ ϕ
π
π
Współczynnik wzorcowania:
−
− −
− −
− −
−
−
−
−
−
−
= +
= 8
8 6 2 8
4 4 8
2 8 6
2
5 ) 1 ) ( 4 )(
1 ( ) 12 )(
1 ( ) 8 )(
1 ) (
1 2 (
1 20
8 ) 8 ( 2
R R b R
R r b R
R r b R
R r b R
b r R
R b R b r
b b v
k v
c c
co c
co c
co co
c c co
śr
−
− −
− −
− −
−
−
−
−
−
−
= +
= 8
8 6 2 8
4 4 8
2 8 6
2
5 ) 1 ( ) 4 )(
1 ( ) 12 )(
1 ( ) 8 )(
1 ) (
1 2 (
1 20
8 ) 8 ( 2
R b R R
R r b R
R r b R
R r b R
b r R
b R R b r
b b v
k v
c c
co c
co c
co co
c c co
śr
−
− −
− −
− −
−
−
−
−
−
−
= +
= 8
8 6 2 8
4 4 8
2 8 6
2
5 ) 1 ( ) 4 )(
1 ( ) 12 )(
1 ( ) 8 )(
1 ) (
1 2 (
1 20
8 ) 8 ( 2
R R b R
R r b R
R r b R
R r b R
b r R
R b R b r
b b v
k v
c c
co c
co c
co co
c c co
śr
Dla m = 12 prędkość średnią w powierzchni czynnej czujnika oblicza się ze wzoru:
( ) ( ) ( )
12
12 10 2
12 8 4 12
6 6 12
4 8 12
2 12 10
2 0
2 0
5 12 , 0 2 0
20 5 2
, 0 2 0
20 2
7 ) 1 ) ( 6 )( 1 (
) 45 )( 1 ( ) 100 )( 1 ( ) 75 )( 1 ( ) 18 )(
1 ) (
1 2 (
1
sin 1 2
sin 1 2
−
− −
−
− −
− −
− −
− −
−
−
−
−
−
=
=
+ +
−
−
+ +
−
=
∫ ∫
R b R R
R r b
R R r b R
R r b R
R r b R
R r b R
b r R
b R R b r v
d dr R r
r r r b r
R r r r b r R
v v
c c
co
c co c
co c
co c
co co
c co
m
c R
C c C C C C
C C C c
c m
c ϕ ϕ ϕ
π
π
( ) ( ) ( )
12
12 10 2
12 8 4 12
6 6 12
4 8 12
2 12 10
2 0
2 0
5 12 , 0 2 0
20 5 2
, 0 2 0
20 2
7 ) 1 ) ( 6 )(
1 (
) 45 )(
1 ( ) 100 )(
1 ( ) 75 )(
1 ( ) 18 )(
1 ) (
1 2 (
1
sin 1 2
sin 1 2
−
− −
−
− −
− −
− −
− −
−
−
−
−
−
=
=
+ +
−
−
+ +
−
=
∫ ∫
R R b R
R r b
R R r b R
R r b R
R r b R
R r b R
b r R
b R R b r v
d dr R r
r r r b r
R r r r b r
R v v
c c
co
c co c
co c
co c
co co
c co
m
c R
C c C C C C
C C C c
c m
c ϕ ϕ ϕ
π
π
( ) ( ) ( )
12
12 10 2
12 8 4 12
6 6 12
4 8 12
2 12 10
2 0
2 0
5 12 , 0 2 0
20 5 2
, 0 2 0
20 2
7 ) 1 ) ( 6 )( 1 (
) 45 )( 1 ( ) 100 )( 1 ( ) 75 )( 1 ( ) 18 )(
1 ) (
1 2 (
1
sin 1 2
sin 1 2
−
− −
−
− −
− −
− −
− −
−
−
−
−
−
=
=
+ +
−
−
+ +
−
=
∫ ∫
R b R R
R r b
R R r b R
R r b R
R r b R
R r b R
b r R
b R R b r v
d dr R r
r r r b r
R r r r b r
R v v
c c
co
c co c
co c
co c
co co
c co
m
c R
C c C C C C
C C C c
c m
c ϕ ϕ ϕ
π
π
( ) ( ) ( )
12
12 10 2
12 8 4 12
6 6 12
4 8 12
2 12 10
2 0
2 0
5 12 , 0 2 0
20 5 2
, 0 2 0
20 2
7 ) 1 ( ) 6 )(
1 (
) 45 )(
1 ( ) 100 )(
1 ( ) 75 )(
1 ( ) 18 )(
1 ) (
1 2 (
1
sin 1 2
sin 1 2
−
− −
−
− −
− −
− −
− −
−
−
−
−
−
=
=
+ +
−
−
+ +
−
=
∫ ∫
R R b R
R r b
R R r b R
R r b R
R r b R
R r b R
b r R
R b R b r v
d dr R r
r r r b r
R r r r b r
R v v
c c
co
c co c
co c
co c
co co
c co
m
c R
C c C C C C
C C C c
c m
c ϕ ϕ ϕ
π
π
Współczynnik wzorcowania:
−
− −
− −
− −
− −
− −
−
−
−
−
−
−
−
= +
=
12 12
10 2 12
8 4
12 6 6 12
4 8 12
2 12 10
2
7 ) 1 ( ) 6 )( 1 ( ) 45 )( 1 (
) 100 )( 1 ( ) 75 )( 1 ( ) 18 )(
1 ) (
1 2 (
1 28
12 ) 12 ( 2
R R b R
R r b R
R r b
R R r b R
R r b R
R r b R
b r R
R b R b r
b b v
k v
c c
co c
co
c co c
co c
co co
c c co
śr
− −
− −
− −
−
−
−
−
−
−
= +
=
12 6 6 12
4 8 12
2 12 10
2 (1 ) (1 )(18 ) (1 )(75 ) (1 )(100 )
1 2 28
12 ) 12 ( 2
R R r b R
R r b R
R r b R
b r R
b R R
b r
b b v
k v
c co c
co c
co co
c c co
śr
−
− −
− −
− −
− −
−
−
=
=
12 12
10 2 12
8 4
12 6 6 12
4 8
7 ) 1 ( ) 6 )(
1 ( ) 45 )(
1 (
) 100 )(
1 ( ) 75 )(
1 ( 28
R b R R
R r b R
R r b
R R r b R
R r v b
k v
c c
co c
co
c co c
c co śr
(2.21)
(2.22) (2.20)
(2.23)
(2.24)