Uchwały Wydziału Wykonawczego
Naczelnej Rady Adwokackiej
Palestra 6/3-4(51-52), 165-168
1962
N A C Z E L N A K A P A ADWOKACKA
A . Uchwały W ydziału W yko n aw czeg o N a c z e ln e j Rady Adwokackiej
1. SPRAWA ZWOŁYWANIA WALNYCH ZGROMADZEŃ IZB ADWOKACKICH w 1962 r.
(uchw ała W ydziału W ykonaw czego Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 2 lutego 1962 r.)
W związku z uchwałą Plenum N aczelnej Rady Adwokackiej z dnia 20 stycznia 1962 r. w spraw ie zm iany § 3 ust. l R egu lam in u w aln ych zgromadzeń izib ad w o kackich w sen sie um ożliw iającym przedłużenie term inu, w ciągu którego pow inno być zw ołan e w aln e zgromadzenie, oraz w zw iązku z koniecznością ustalenia ter m inów w alnych zgromadzeń w taki sposób, k tóry by um ożliw ił W ydziałowi W y konawczem u delegow anie sw ych członków na w aln e zgrom adzenia poszczególnych izb adwokackich, W ydział W ykonaw czy Naczelnej Rady Adwokackiej
u c h w a l i ł :
zw rócić się do w szystkich rad adwokackich z w yjaśnieniem , że w alnych zgro madzeń nie należy na razie zw oływ ać i że zgrom adzenia te będą m ogły być zw o ływ an e po uprzednim skonsultow aniu się z W ydziałem W ykonawczym Naczelnej
Rady Adwokackiej.
Jednocześnie W ydział W ykonawczy postanow ił w yjaśn ić radom adwokackim , .że w tn yśl § 2 Instrukcji kasow o-rachunkow ej dla rad adwokackich, uchwalonej przez W ydział W ykonawczy w dniu 14 grudnia 1951 r. a podanej do w iadom ości M inisterstw u Sprawiedliw ości i potw ierdzonej przez M inisterstw o pism em z dnia 29 stycznia 1952 r. L. dz. W A 3165/511, jeżeli do dnia 1 stycznia prelim inarz bud żetow y nie zostanie zatw ierdzony, rada adwokacka w now ym okresie budżetowym powinna pobierać składki i inne dochody oraz dokonywać wydaitków w granicach ustalonych dla poprzedniego okresu budżetow ego.
Składka na Fundusz Sam opom ocy K oleżeńskiej przy NRA, zgodnie z uchwałą Plenum Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 20 stycznia 1902 r„ powinna być od dnia 1 stycznia 1962 r. podwyższona z 75 na 90 zł.
2. SZKOLENIE APLIKANTÓW ADWOKACKICH W ZAKRESIE USTAW ODAW STW A' GOSPODARCZEGO
(uchw ała W ydziału W ykonaw czego Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 2 lu tego 19612 r.)
W ydział W ykonawczy Naczelnej Rady Adwokackiej, po rozpoznaniu pism a Za rządu G łów nego Zrzeszenia P raw ników Polskich z dnia 26 stycznia 1962 r. w spraw ie Kursu U staw odaw stw a Gospodarczego dla praw ników organizowanego przez ZPP w ok resie od 1.IY.1962 r. do 30.VI.1963 r., mając w szczególności na
166 N aczelna R ada A dw okacka N r 3—4 (51— 52)
uwadze celow ość zbiorowego objęcia szkoleniem z zakresu ustaw odaw stw a gospo darczego aplikantów adwokackich oraz fakt, że Kurs, jako zaoczny, n ie odrywa od zajęć bieżących,
p o s t a n o w i ł :
1. polecić radom adwokackim , aby zgłosiły na Kurs U staw odaw stw a Gospodar czego d la praw ników , organizowany przez Zarząd G łówny Zrzeszenia P raw ni k ów Polskich, w szystkich aplikantów adwokackich, którzy m ają w ięcej niż 15 m iesięcy d o ukończenia stażu, licząc od dnia 1 k w ietnia 1962 r.;
2. ryczałtow ą op łatę za K urs w kw ocie około 450 zł od uczestnika — pokryć z C entralnego Funduszu Szkolenia A plikantów Adwokackich;
3. aplikantów adwokackich, którzy po ukończeniu Kursu złożą egzam in z w y n i k iem pom yślnym , zw olnić przy składaniu egzam inu adwokackiego od egzam inu z ustaw odaw stw a gospodarczego.
3. ADWOKACI WYKONUJĄCY PRAKTYKĘ NIE POWINNI PODEJMOWAĆ SIĘ FUNKCJI PRZEWODNICZĄCYCH KOM ISJI LOKALOWYCH PRZY
PREZYDIACH MIEJSKICH I POWIATOWYCH RAD NARODOWYCH (uchwała W ydziału W ykonawczego Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia
16 lu tego 1962 r.)
W ydział W ykonawczy Naczelnej Rady Adw okackiej, po rozpoznaniu pisma Rady A dw okackiej w Rzeszow ie z dnia 30 stycznia 1961 r. o w yjaśnienie, czy objęcie przez adwokata funkcji przew odniczącego (zastępcy przewodniczącego) .powiatowej korni,sjii lokalow ej nie koliduje z zadaniami adwokatury lub z w ykonyw aniem zaw odu adwokata,
p o s t a n o w i ł :
na zasadzie art. 32 ust. 1 pkt 3 u staw y o ustroju adwokatury w yjaśnić, co n a stę puje:
W ydział W ykonawczy w uchwale z dnia 1 czerwca 1955 r., przesłanej w szystkim radom adwokackim do wiadom ości przy piśm ie z dnia 3.V Ij1955 r., w ypow iedział się przeciw pow oływ aniu adwokatów do spraw ow ania funkcji przewodniczących kom isji lokalow ych przy prezydiach m iejskich i powiatow ych rad narodowych, gdyż p ełn ien ie tej fun kcji przez adwokata k olid uje z w ykonyw aniem zawodu ad w okata (art. 61 ust. 1 ustaw y o u.a.).
Pow yższą uchw ałę z dnia l.VI.l®55 r. W ydział W ykonaw czy przekazał jednocze śnie M inisterstw u Gospodarki K om unalnej z prośbą o poinform ow anie prezydiów m iejskich i pow iatow ych rad narodowych, że n ie należy p ow oływ ać adwokatów do spraw ow ania funkcji przewodniczących kom isji lokalow ych.
S tan ow isko w yrażone w powołanej uchw ale W ydziału W ykonawczego z d nia 1.VI.1955 r. pozostaje nadal w mocy.
N r 3— 4 (51— 52) U c h w a ł y W y d z i a ł u W y k o n a w c z e g o N R A 167
4. WPIS NA LISTĘ APLIKANTÓW ADWOKACKICH NIE JEST DOPUSZCZALNY BEZ ODBYCIA APLIKACJI SĄDOWEJ I ZŁOŻENIA EGZAMINU SĘDZIOWSKIE GO :(axt. 75 u .ou .a.). DOTYCZY TO RÓWNIEŻ OSOB, KTÓRE ZAJMOWAŁY STANOW ISKO ASESORA LUiB (REFERENDARZA ŚLEDCZEGO PROKURATURY.
(uchwała W ydziału W ykonawczego Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 16 lu tego 1962 r.)
W ydział W ykonawczy N aczelnej Rady Adwokackiej, po rozpoznaniu pisma Rady A dw okackiej w Opolu z dnia 27 stycznia 1902 r. o w yjaśnienie, czy zajm owanie stanow isk a asesora luib referendarza śledczego prokuratury jest równoznaczne z posiadaniem warunków przewidzianych w art. 75 u.o u.a.,
p o s t a n o w i ł :
na zasadzie art. 32 ustęp i pkt 3 u staw y o ustroju adwokatury w yjaśnić, co na stępuje:
Stosow nie do § 25 rozporządzenia M inistra Spraw iedliw ości z dnia 7 listopada 1960 r. o aplikantach i asesorach sądowych (Dz. U. Nr 51, poz. 301), przepis art. 75 ustaw y o u.a., dotyczący obowiązku odbycia aplikacji sądowej i złożenia eg za m inu sędziow skiego przed uzyskaniem w pisu na listą aplikantów adwokackich,
w szedł w życie z dniem 1 lipca 1961 r.
Z pow yższych w zględów , od dnia 1 lipca 1961 r. w pis na listą aplikantów adw o kackich nie jest praw nie dopuszczalny bez dopełnienia w ym agań co do odbycia aplikacji sądowej i złożenia egzam inu sędziowskiego. W ym agania te obowiązują beż żadnego w yjątku w szystk ie osoby ubiegające się o w pis na listą aplikantów adwokackich. Nie m a żadnej podstaw y prawnej do zw olnienia od tych wym agań rów nież osób, które zajm owały stanow iska asesora lub referendarza śledczego pro kuratury. '
5. NIE JEST POŻĄDANE, ABY ADWOKAT, PRZECIW KTÓREMU WNIESIONO SKARGĘ DO RADY ADWOKACKIEJ, WYZYSKIWAŁ TRESC TEJ SKARGI PRZEZ WNOSZENIE DO SĄ D U AKTU OSKARŻENIA PRZECIWKO SKARŻĄ CEMU, ZANIM ZARZUTY SKARGI ZOSTANĄ ROZPOZNANE PRZEZ ADWO
KACKIE INSTANCJE DYSCYPLINARNE.
(uchwała Wydziału W ykonawczego Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 16 lutego 1962 r.)
W ydział W ykonawczy Naczelnej Rady Adwokackiej, po rozpoznaniu sprawy z odwołania adw. X od uchwały Rady Adwokackiej w A z dnia 17 listopada 1901 r. w przedm iocie polecenia cofnięcia dwóch aktów oskarżenia z art. 255 k.k.,
p o s t a n o w i ł : odw ołanie adw. X pozostawić ibez uwzględnieni^.
U z a s a d n i e n i e
Adwokat X w niósł do Sądu P ow iatow ego w A akt oskarżenia przeciwko Z, a drugi akt oskarżenia przeciwko W. Oba te akty oskarżenia zarzucały oskarżone mu popełnienie przestępstw z art. 255 k.k. polegających na tym , że Z w d onie
N a c z e l n a R a d a A d w o k a c k a N r 3— 4 (51— 52)
sieniu do Rady Adwokackiej padał, iż adw. X dopuścić się m iał nadużyć natury finansow ej, a W, rów nież w doniesieniu do Rady Adwokackiej, zarzuciła adw, X zachow anie się sprzeczne z etyk ą adwokacką.
Jaki był przebieg spraw y przeciw ko Z, z akt n ie w ynika, natom iast w spraw ie W Sąd P ow iatow y w A umorzył postępow anie na zasadzie axt. 3 lit. c) k.p.k. w zw iązku z art. 2 § 1 k.pJc. Od tego postanow ienia umarzającego adw. X za łożył rew izję.
Oba pow yższe akty oskarżenia w n iósł adw. X bez zezwolenia, a naw et bez za w iadom ienia Rady Adwokackiej w A. Rada ta, dow iedziaw szy się o powyższych faktach, u chw ałą z dnia 17 listopada 1961 r. poleciła adw. X cofnąć oba w ym ie n ione w yżej ak ty oskarżenia, uzasadniając uchw ałę tym , że skargi zgłaszane do Rady przez zainteresow anych są przedm iotem postępow ania dyscyplinarnego i nie mogą być jednocześnie w ykorzystyw ane przez podejrzanych adwokatów jako m a teriał do w ytoczenia spraw z oskarżenia p ryw atnego przeciwko żalącym się. Gdy by skargi złożone do Rady Adwokackiej okazały się św iadom ie niepraw dziw e, to — zdaniem Rady Adwokackiej w A — zachodziłaby m ożliwość zastosow ania d o skar żących art. 143 kJc.
Od uchw ały powyższej adw. X w niósł w term inie przepisanym odw ołanie z w nioskiem o jej uchylenie, jako n ie zaw ierającej podstaw y praw nej. W uzasad n ien iu odw ołania adw. X szeroko przedstaw ia stan faktyczny swoich spraw prze
ciw k o Z i W.
W ydział W ykonawczy zważył, co następuje:
Jak w ynika ze stanu faktycznego podanego w uzasadnieniu zaskarżonej u ch w a ły, którem u to stanowi adw. X nie zaprzecza, w niósł on do sądu dw a ak ty oskar żenia bez zezw olenia Rady A dw okackiej, a naw et bez zawiadom ienia jej o tym. Podstaw ą aktów oskarżenia były zarzuty staw ian e przez Z i W adwokatow i X w doniesieniach do Rady Adwokackiej w A.
W ydział W ykonaw czy podzielił pogląd Rady Adwokackiej w A, że nie jest po żądane ani celow e, by adwokat, przeciw którem u w niesion o skargę do (Rady Ad w okackiej, w yzysk iw ał treść tej skargi przez w noszenie aktu oskarżenia do sądu p aństw ow ego, zanim zarzuty staw iane w skardze zostaną zbadane przez w łaściw ą radę adwokacką bądź rzecznika dyscyplinarnego, a następnie w toku in stancji — przez w ojew ódzką kom isję dyscyplinarną. D opuszczenie do tego, by adwokaci, p rze ciw ko którym skierow ane są skargi do rady adwoikackiej, w nosili w zw iązku z treścią tych skarg akty oskarżenia do sądu państw owego, spowodowałoby n iep o trzebną dwutorowość.
W ydział W ykonawczy zw ażył nadto, że obow iązujący Zbiór zasad etyki adwo kackiej i godności zawodu, uchw alony na posiedzeniu plenarnym Naczelnej Rady Adw okackiej w dniach 6 i 7 m aja 1961 r., zaw iera w yraźnie postanow ienia w k w estii w ystęp ow an ia a d w o k a ta ' na d rogę sądową. M ianowicie § 7 tych Zasad głosi, że adwokat zam ierzający w ystąp ić na drogę sądową przeciwfco osobie, która go zn iesław iła, powinien uprzednio uzyskać zezw olenie w łaściw ej rady adwokac kiej.
Zasada ta powinna b yć przestrzegana przez w szystkich adw okatów . N ie pozo staw ia też ona żadnych w ątp liw ości co do tego, że odwołanie adw. X pozbawione jest słuszności.
