Orzecznictwo Wyższej Komisji
Dyscyplinarnej
Palestra 4/12(36), 70-71
O R Z E C Z N I C T W O W Y Ż S Z E J K O M I S J I D Y S C Y R L I t V / % R H E I
ORZECZENIE z dnia 24 w rześn ia 1960 r.
(W.K.D. 72/60)
A d w o k a to w i, bez w ied zy i zgody j e go m ocod aw cy, n ie w o ln o pod odpo w ied zia ln o ścią d y scy p lin a rn ą zaw ierać
ugod y ze stron ą p rzeciw n ą, ch ociażb y k lie n t je g o n ie sta w ił się n a rozpra w ę są d o w ą i n ie uprzed ził o tym s w e g o pełn om ocn ik a.
D n ia 24 w rześn ia 1960 r. W yższa K om isja D yscyp lin arn a dla S p raw A d w o k a tó w , p o rozpoznaniu sp r a w y d y s cyp lin arn ej ad w . X z o d w o ła n ia o b w in io n e g o od orzeczen ia W ojew ódzkiej K o m isji D yscyp lin arn ej w A z dnia 19 m arca 1960 r. (K.D. 2/60) — o r z e k ł a :
zask arżon e orzeczen ie za tw ierd zić. U z a s a d n i e n i e
W ojew ód zk a K om isja D yscyp lin arn a do S p ra w A d w ok atu ry w A o rzecze n iem z d nia 19.111.1960 r. w sp ra w ie K D 2/60 u zn ała ad w . X za w in n ego, że dnia 5.II.1958 r., w y stę p u ją c w S ą dzie P o w ia to w y m w O lsztyn ie jak o p ełn o m o cn ik osk. pryw . B w sp raw ie p r zeciw k o C (sygn. a k t II. Kp. 1873/57). w y r a z ił — m im o b raku u p ow ażn ien ia o ra z m im o n ieo b ecn o ści na rozp raw ie s w e g o m o co d a w cy — zgodę na p o jed n a n ie się stro n p ow o d u ją ce um orzen ie p o stęp o w a n ia w tej sp ra w ie, p rzez co d zia ła ł w b r e w w o li i in tereso m k lie n ta , tj. za w in n e g o n aru szen ia o b o w ią z k ó w za w o d o w y ch , i za to z m ocy art. 87 ust. 1 i art. 89 ust. 1 pk t 1 u sta w y o u stro ju a d w o k a tu ry (Dz. U. z 1959 r.
N r 8, poz. 41) w y m ierzy ła m u k arę d yscyp lin arn ą up om n ien ia.
W złożon ym od teg o o rzeczen ia od w o ła n iu o b w in ion y:
1) zarzuca, że W ojew ód zk a K om isja D yscy p lin a rn a n ie -wzięła pod u w a gę, iż „p ostęp ow an ie z osk arżen ia p ry w a tn e g o B p o d leg a ło z urzędu um o rzen iu , g d y ż czyn w y m a g a ł ścigan ia z o sk a rżen ia p u b liczn eg o ”, w ob ec cze go „p ojed n an ie n ie m ia ło żad n ego zn aczenia p ra w n eg o ” ;
2) pod n osi, iż za w iera ją c ugodę, n ie d zia ła ł w b r e w w o li o sk a rży ciela pry w a tn eg o , a to d la teg o , że „nie z g ło sił się on n a rozp raw ę i o sw y m n iep rzy b y ciu n ie u p rzed ził sw e g o p ełn o m o cn i k a ” oraz
3) w n o s i o u c h y le n ie cyt. o rzecze nia i u n ie w in n ie n ie g o od sta w ia n eg o m u zarzutu.
W yższa K om isja D y scyp lin arn a z w a żyła, co n astęp u je:
O d w o ła n ie o b w in io n eg o je s t n ieu za sadnione.
W sp ra w ie je s t b ezsporne, że o b w i n ion y a d w . X , n a u stn ą prośbę ad w . Y p ełn o m o cn ik a osk. p ry w . B w sp ra w ie II. Kp. 1873/57 p r z eciw k o osk. C, w z ią ł w dniu 5.II .1958 r. u d ział w rozp raw ie i pod n ieo b ecn o ść o sk a rży ciela p r y w a t nego o raz bez je g o w ied zy i zgody z a w a r ł z oskarżonym ugodę, w z w ią z k u z czym Sąd P o w ia to w y w Z u m o rzył p o stęp o w a n ie w sp ra w ie. W k w e s t ii zaw arcia tej ugod y o b w in io n y n ie ro zm a w ia ł r ó w n ie ż z a d w o k a tem Y.
N a sk u tek za ża le n ia osk. p ryw . B Sąd W ojew ód zk i w W ydziale V K a r- n y m -R ew izy jn y m w Z u c h y lił p o w y ż sze p o sta n o w ien ie i p rzekazał sp r a w ę
N r 12 O R Z E C Z N IC T W O W Y Ż S Z E J K O M I S J I D Y S C Y P L IN A R N E J 71
S ą d o w i P o w ia to w em u d o p on ow n ego rozpoznania.
P o za tym z ak t sp r a w y w y n ik a , że B o sk a rża ł C o z n ie sła w ie n ie g o oraz o u szk od zen ie ciała, n ie pad ając jed n ak sto p n ia te g o u szk od zen ia i nie p rzed sta w ia ją c zaśw iad czen ia lek a rsk ieg o o u szk o d zen iu cia ła . R ów n ież z treści aktu osk arżen ia n ie w y n ik a ło , b y B doznał cięż k ieg o u szk od zen ia d a ła .
W ś w ie tle p o w y ż sz e g o n iesłu szn e je s t tw ie r d z e n ie ob w in io n eg o , że „postępo w a n ie z o sk a rżen ia p ryw . B p od lega ło z urzędu um orzeniu, gd yż czyn w y m a g a ł ścig a n ia z osk arżen ia p u b licz n e g o ”. Sąd P o w ia to w y n ie m ia ł w •konkretnym w yp ad k u p o d sta w do u - m orzen ia z urzędu sp raw y, p rokurator zaś m ó g ł ob ją ć o sk a rżen ie jed y n ie w tr y b ie art. 65 k .p k .
N ie tr a fn y je s t ró w n ież d ru gi zarzut o d w o ła n ia . N ie sta w ie n ie się o sk a rży cie la p r y w a tn eg o na rozpraw ę, na której m a on u sta n o w io n eg o p ełn om ocn ik a —
a d w ok ata, oraz n ieza w ia d o m ien ie przecz tegoż osk arżyciela sw e g o p e łn o m ocn ik a o tym , że n ie w e ź m ie u d ziału w rozpraw ie, n ie m oże b yć tra k to w a n e ja k o o d stą p ien ie od osk arżen ia a l bo ja k o w y ra żen ie zgod y n a za w a rcie p rzez p ełn om ocn ik a — w im ien iu os k a rży cie la — ugody. Zgoda o sk a rży cie la p r y w a tn eg o na za w arcie ugody w sp ra w ie m u si być w yraźn a, a n ie do rozum iana, d la teg o też o b w in io n y do p u śc ił się w o m a w ia n ej sp r a w ie n a - rustzenia ob o w ią zk ó w zaw od ow ych .
W obec dotych czasow ej n iek araln ości ob w in -on ego oraz jeg o n iew ą tp liw y ch za słu g w ram ach d łu g o letn iej d zia ła l n o śc i sp ołeczn ej, W yższa K om isja D y s cy p lin a rn a u zn ała w ym ierzon ą adw . X k a rę d yscyp lin arn ą up om n ien ia za w sp ó łm iern ą w sto su n k u do jeg o p rze w in ien ia .
Z p ow yższych w z g lę d ó w n a leża ło orzec ja k w sen ten cji.
