39. PRAWDA W ¯YCIU OSOBISTYM I SPO£ECZNYM

251

39. PRAWDA W ¯YCIU OSOBISTYM I SPO£ECZNYM

Cel ogólny

Ukazanie wartoœci prawdy w ¿yciu osobistym i spo³ecznym.

Kszta³towanie postawy odpowiedzialnoœci za ¿ycie w prawdzie.

Cele szczegó³owe Uczeñ:

– podaje, kto jest Ÿród³em prawdy,

– objaœnia, co i w jaki sposób pomaga cz³owiekowi w poszukiwaniu prawdy,

– wskazuje na rolê sumienia w odkrywaniu prawdy,

– uzasadnia potrzebê kszta³towania w³asnego ¿ycia w oparciu o prawdê,

– ocenia swoj¹ postawê wobec prawdy.

Metody

Analiza tekstu Ÿród³owego, rozmowa kierowana, praca w grupach.

Œrodki dydaktyczne

Pismo Œwiête, Katechizm Koœcio³a Katolickiego, encyklika Jana Paw³a II „Fides et ratio”, adhortacja apostolska Jana Paw³a II „Familiaris consortio”, Jan Pawe³ II

„List z okazji Miêdzynarodowego Roku M³odzie¿y” z 1985 r., Pawe³ VI, „Modlitwa katolika œwieckiego”, karty pracy.

MODLITWA

„Duchu Œwiêty”.

WPROWADZENIE

Odczytanie œwiadectwa z podrêcznika ucznia.

„Cz³owiek jest drog¹ do prawdy. Cudem. Otwarciem siê. Drog¹ do mi³o-

œci. Do cierpliwoœci. Drog¹ cz³owieka do cz³owieka. Drog¹ cz³owieka do Boga.

Ile trzeba w³o¿yæ wysi³ku, by spojrzeæ na dan¹ sytuacjê spojrzeniem in- nego cz³owieka. Jak to siê mówi: <wejœæ w cudze buty>, czyli zrozumieæ czyj¹œ sytuacjê z jego pozycji. Czêsto wydaje siê to niemo¿liwe. Przecie¿ to 251

39. PRAWDA W ¯YCIU OSOBISTYM I SPO£ECZNYM

Cel ogólny Ukazanie wartoœci prawdy w ¿yciu osobistym i spo³ecznym.

Kszta³towanie postawy odpowiedzialnoœci za ¿ycie w prawdzie.

Cele szczegó³owe

Uczeñ: –

podaje, kto jest Ÿród³em prawdy, –

objaœnia, co i w jaki sposób pomaga cz³owiekowi w poszukiwaniu prawdy, – wskazuje na rolê sumienia w odkrywaniu prawdy, – uzasadnia potrzebê kszta³towania w³asnego ¿ycia w oparciu o prawdê, – ocenia swoj¹ postawê wobec prawdy.

Metody Analiza tekstu Ÿród³owego, rozmowa kierowana, praca w grupach.

Œrodki dydaktyczne

Pismo Œwiête, Katechizm Koœcio³a Katolickiego, encyklika Jana Paw³a II „Fides et ratio”, adhortacja apostolska Jana Paw³a II „Familiaris consortio”, Jan Pawe³ II „List z okazji Miêdzynarodowego Roku M³odzie¿y” z 1985 r., Pawe³ VI, „Modlitwa katolika œwieckiego”, karty pracy.

MODLITWA

„Duchu Œwiêty”.

WPROWADZENIE Odczytanie œwiadectwa z podrêcznika ucznia.

„Cz³owiek jest drog¹ do prawdy. Cudem. Otwarciem siê. Drog¹ do mi³o- œci. Do cierpliwoœci. Drog¹ cz³owieka do cz³owieka. Drog¹ cz³owieka do Boga.

Ile trzeba w³o¿yæ wysi³ku, by spojrzeæ na dan¹ sytuacjê spojrzeniem in- nego cz³owieka. Jak to siê mówi: <wejœæ w cudze buty>, czyli zrozumieæ czyj¹œ sytuacjê z jego pozycji. Czêsto wydaje siê to niemo¿liwe. Przecie¿ to

252

jest niewiarygodne, by ktoœ posiada³ prawdê, skoro tylko my j¹ znamy. Nie do przyjêcia jest to, ¿e ktoœ mo¿e byæ œwiêcie przekonany o swojej racji, ¿e jest s³uszne, skoro to nasze zdanie jest w³aœciwe.

Bóg nie traktuje osób jak strony w sporze, bo wszystkich kocha jednako- wo” (Justyna Kostecka, eSPe, nr 62, 1/2003, s. 27).

Nie ma cz³owieka, który nie szuka³by prawdy. Dziecko pragnie dowie- dzieæ siê, czy otaczaj¹cy je œwiat jest prawdziwy, czy da mu szczêœcie i radoœæ ¿ycia. Pyta o to rodziców i rówieœników, nauczycieli i bliskich.

I czeka, spodziewaj¹c siê, ¿e powiedz¹ mu prawdê, która nape³ni jego umys³ i serce. Jak¿e czêsto cz³owiek doros³y dopytuje o ni¹, wertuje szpalty gazet, s³ucha radioodbiornika, wpatruje siê w ekran telewizora, ¿ywi¹c wielk¹ nadziejê, ¿e dowie siê z nich wszystkiego, co zwie siê prawd¹.

W naszych poszukiwaniach nie zawsze spotykamy siê z obiektywn¹ praw- d¹. Cz³owiek ma tendencjê do kierowania siê subiektywizmem. Nale¿y wiêc nieustannie konfrontowaæ poznane treœci z obiektywn¹ prawd¹ moraln¹, za- wart¹ w Dekalogu.

ROZWINIÊCIE

W Piœmie Œwiêtym i w nauczaniu Koœcio³a odkrywamy prawdê o ludz- kim ¿yciu osobistym i spo³ecznym.

Praca w grupach

Katecheta dzieli uczniów na grupy, których zadaniem jest znalezienie odpowiedzi na postawione pytania. Uczniowie otrzymuj¹ karty pracy. Czas pracy 10 minut.

Grupa I

„Gdybym te¿ mia³ dar prorokowania i zna³ wszystkie tajemnice,

i posiada³ wszelk¹ wiedzê,

i wszelk¹ [mo¿liw¹] wiarê, tak i¿bym góry przenosi³, a mi³oœci bym nie mia³,

by³bym niczym” (1Kor 13,2).

„... i poznacie prawdê, a prawda was wyzwoli” (J 8,32).

– Kim staje siê cz³owiek bez mi³oœci?

– Do czego prowadzi poznanie prawdy?

252

jest niewiarygodne, by ktoœ posiada³ prawdê, skoro tylko my j¹ znamy. Nie do przyjêcia jest to, ¿e ktoœ mo¿e byæ œwiêcie przekonany o swojej racji, ¿e

jest s³uszne, skoro to nasze zdanie jest w³aœciwe.

Bóg nie traktuje osób jak strony w sporze, bo wszystkich kocha jednako- wo” (Justyna Kostecka, eSPe,

nr 62, 1/2003, s. 27).

Nie ma cz³owieka, który nie szuka³by prawdy. Dziecko pragnie dowie- dzieæ siê, czy otaczaj¹cy je œwiat jest prawdziwy, czy da mu szczêœcie i radoœæ ¿ycia. Pyta o to rodziców i rówieœników, nauczycieli i bliskich. I czeka, spodziewaj¹c siê, ¿e powiedz¹ mu prawdê, która nape³ni jego umys³ i serce. Jak¿e czêsto cz³owiek doros³y dopytuje o ni¹, wertuje szpalty gazet, s³ucha radioodbiornika, wpatruje siê w ekran telewizora, ¿ywi¹c wielk¹ nadziejê, ¿e dowie siê z nich wszystkiego, co zwie siê prawd¹.

W naszych poszukiwaniach nie zawsze spotykamy siê z obiektywn¹ praw- d¹. Cz³owiek ma tendencjê do kierowania siê subiektywizmem. Nale¿y wiêc nieustannie konfrontowaæ poznane treœci z obiektywn¹ prawd¹ moraln¹, za- wart¹ w Dekalogu.

ROZWINIÊCIE

W Piœmie Œwiêtym i w nauczaniu Koœcio³a odkrywamy prawdê o ludz- kim ¿yciu osobistym i spo³ecznym.

Praca w grupach

Katecheta dzieli uczniów na grupy, których zadaniem jest znalezienie odpowiedzi na postawione pytania. Uczniowie otrzymuj¹ karty pracy. Czas pracy 10 minut.

Grupa I

„Gdybym te¿ mia³ dar prorokowania

i zna³ wszystkie tajemnice, i posiada³ wszelk¹ wiedzê, i wszelk¹ [mo¿liw¹] wiarê, tak i¿bym góry przenosi³,

a mi³oœci bym nie mia³, by³bym niczym” (1Kor 13,2).

„... i poznacie prawdê, a prawda was wyzwoli” (J 8,32).

– Kim staje siê cz³owiek bez mi³oœci? – Do czego prowadzi poznanie prawdy?

253 Grupa II

„Stary Testament zaœwiadcza, ¿e Bóg jest Ÿród³em wszelkiej prawdy. Jego s³owo jest prawd¹. Jego prawo jest prawd¹. <Jego wiernoœæ... (trwa) z po- kolenia na pokolenie> (Ps 119,90). Poniewa¿ Bóg jest <prawdomówny>

(Rz 3,4), cz³onkowie Jego Ludu s¹ wezwani do ¿ycia w prawdzie” (KKK 2465).

– Kto jest Ÿród³em prawdy?

– Do czego jesteœmy wezwani jako chrzeœcijanie?

Grupa III

„Kszta³towanie sumienia moralnego, które uzdalnia ka¿dego cz³owieka do os¹dzania i do rozpoznania w³aœciwych sposobów urzeczywistniania sie- bie wedle swej pierwotnej prawdy, staje siê wymaganiem nieodzownym i pierwszoplanowym.

To w³aœnie przymierze z M¹droœci¹ Bo¿¹ winno byæ g³êbiej przywróco- ne dzisiejszej kulturze. Ka¿dy cz³owiek staje siê uczestnikiem tej M¹droœci w samym akcie stwórczym Boga. Tylko dochowuj¹c wiernoœci temu przy- mierzu, rodziny dzisiejsze bêd¹ mog³y przyczyniæ siê do budowania œwiata opartego na wiêkszej sprawiedliwoœci i braterstwie” (Jan Pawe³ II, Fami- liaris consortio, 8).

– Do czego uzdalnia nas prawe sumienie?

– Jakie s¹ skutki trwania w wiernoœci przymierzu z Bogiem?

Grupa IV

„Trzeba jednak przyznaæ, ¿e nie zawsze poszukiwanie prawdy zmierza konsekwentnie w tak wyraŸnie okreœlonym kierunku. Przyrodzone ograni- czenia rozumu i niesta³oœæ serca czêsto zaciemniaj¹ ludzkie poszukiwania i sprowadzaj¹ je na b³êdne drogi. Ró¿ne inne d¹¿enia mog¹ siê okazaæ sil- niejsze ni¿ prawda. Zdarza siê te¿, ¿e cz³owiek ucieka wrêcz przed prawd¹, gdy tylko dostrze¿e j¹ z oddali, gdy¿ lêka siê jej konsekwencji. Nawet wów- czas jednak, gdy jej unika, prawda wywiera wp³yw na jego ¿ycie. Cz³owiek nie mo¿e przecie¿ oprzeæ swego ¿ycia na czymœ nieokreœlonym, na niepew- noœci albo na k³amstwie, gdy¿ takie ¿ycie by³oby nieustannie nêkane przez lêk i niepokój. Mo¿na zatem okreœliæ cz³owieka jako tego, który szuka praw- dy” (Jan Pawe³ II, Fides et ratio, 28).

– Jaka jest postawa cz³owieka wobec prawdy?

253

Grupa II

„Stary Testament zaœwiadcza, ¿e Bóg jest Ÿród³em wszelkiej prawdy. Jego s³owo jest prawd¹. Jego prawo jest prawd¹. <Jego wiernoœæ... (trwa) z po- kolenia na pokolenie> (Ps 119,90). Poniewa¿ Bóg jest <prawdomówny> (Rz 3,4), cz³onkowie Jego Ludu s¹ wezwani do ¿ycia w prawdzie” (KKK 2465).

– Kto jest Ÿród³em prawdy? – Do czego jesteœmy wezwani jako chrzeœcijanie?

Grupa III

„Kszta³towanie sumienia moralnego, które uzdalnia ka¿dego cz³owieka do os¹dzania i do rozpoznania w³aœciwych sposobów urzeczywistniania sie- bie wedle swej pierwotnej prawdy, staje siê wymaganiem nieodzownym i pierwszoplanowym.

To w³aœnie przymierze z M¹droœci¹ Bo¿¹ winno byæ g³êbiej przywróco- ne dzisiejszej kulturze. Ka¿dy cz³owiek staje siê uczestnikiem tej M¹droœci w samym akcie stwórczym Boga. Tylko dochowuj¹c wiernoœci temu przy- mierzu, rodziny dzisiejsze bêd¹ mog³y przyczyniæ siê do budowania œwiata opartego na wiêkszej sprawiedliwoœci i braterstwie” (Jan Pawe³ II, Fami- liaris consortio, 8).

– Do czego uzdalnia nas prawe sumienie? – Jakie s¹ skutki trwania w wiernoœci przymierzu z Bogiem?

Grupa IV

„Trzeba jednak przyznaæ, ¿e nie zawsze poszukiwanie prawdy zmierza konsekwentnie w tak wyraŸnie okreœlonym kierunku. Przyrodzone ograni- czenia rozumu i niesta³oœæ serca czêsto zaciemniaj¹ ludzkie poszukiwania i sprowadzaj¹ je na b³êdne drogi. Ró¿ne inne d¹¿enia mog¹ siê okazaæ sil- niejsze ni¿ prawda. Zdarza siê te¿, ¿e cz³owiek ucieka wrêcz przed prawd¹, gdy tylko dostrze¿e j¹ z oddali, gdy¿ lêka siê jej konsekwencji. Nawet wów- czas jednak, gdy jej unika, prawda wywiera wp³yw na jego ¿ycie. Cz³owiek nie mo¿e przecie¿ oprzeæ swego ¿ycia na czymœ nieokreœlonym, na niepew- noœci albo na k³amstwie, gdy¿ takie ¿ycie by³oby nieustannie nêkane przez lêk i niepokój. Mo¿na zatem okreœliæ cz³owieka jako tego, który szuka praw- dy” (Jan Pawe³ II, Fides et ratio, 28).

– Jaka jest postawa cz³owieka wobec prawdy?

254 Grupa V

„Z tego, co dot¹d powiedzia³em, wynika, ¿e cz³owiek znajduje siê na drodze poszukiwania, którego ludzkimi si³ami nie mo¿na zakoñczyæ: po- szukuje prawdy oraz poszukuje osoby, której móg³by zawierzyæ. Wiara chrze-

œcijañska wychodzi mu naprzeciw i ukazuje konkretn¹ mo¿liwoœæ osi¹gniêcia celu tego poszukiwania. Pomaga mu bowiem przekroczyæ stadium zwyk³e- go zawierzenia i wprowadza go w porz¹dek ³aski, gdzie mo¿e on dost¹piæ udzia³u w tajemnicy Chrystusa, w Nim zaœ zyskaæ prawdziwe i pe³ne po- znanie Boga w Trójcy Jedynego. Tak wiêc w Jezusie Chrystusie, który jest Prawd¹, wiara dostrzega najwy¿sze wezwanie, jakie zostaje skierowane do ludzkoœci, aby mog³a spe³niæ to, czego pragnie i za czym têskni” (Jan Pa- we³ II, Fides et ratio, 33).

– Co i w jaki sposób pomaga cz³owiekowi w poszukiwaniu prawdy?

Grupa VI

„Wszelkie wykroczenie przeciw sprawiedliwoœci i prawdzie nak³ada obowi¹zek naprawienia krzywd, nawet jeœli jego sprawca otrzyma³ przeba- czenie. Jeœli jest rzecz¹ niemo¿liw¹ naprawienie szkody publicznie, nale¿y to zrobiæ w sposób ukryty; jeœli ten, kto dozna³ krzywdy, nie mo¿e zostaæ wynagrodzony bezpoœrednio, powinien otrzymaæ zadoœæuczynienie moral- ne w imiê mi³oœci. Obowi¹zek naprawienia krzywd dotyczy równie¿ prze- winieñ pope³nionych wobec dobrego imienia drugiego cz³owieka. Napra- wienie krzywd – moralne, a niekiedy materialne – powinno byæ ocenione na miarê wyrz¹dzonej szkody. Jest ono obowi¹zkiem sumienia” (KKK 2487).

– Jaki obowi¹zek nak³ada na nas sumienie, je¿eli odejdziemy od prawdy?

Po zakoñczeniu pracy przedstawiciele grup prezentuj¹ odpowiedzi na forum klasy.

Katecheta dokonuje podsumowania.

ZAKOÑCZENIE

We wspó³czesnym œwiecie pojawiaj¹ siê takie zjawiska jak: manipulacja w mediach, korupcja i zak³amanie w ¿yciu spo³ecznym. M³odzi ludzie ca³e- go œwiata otrzymali od papie¿a Jana Paw³a II wskazówki, gdzie poszuki- waæ prawdy i jak kszta³towaæ wed³ug niej ¿ycie w³asne i spo³eczne. Ojciec

Œwiêty tak pisze w „Liœcie z okazji Miêdzynarodowego Roku M³odzie¿y”

254

Grupa V

„Z tego, co dot¹d powiedzia³em, wynika, ¿e cz³owiek znajduje siê na drodze poszukiwania, którego ludzkimi si³ami nie mo¿na zakoñczyæ: po- szukuje prawdy oraz poszukuje osoby, której móg³by zawierzyæ. W

iara chrze- ak wiêc w Jezusie Chrystusie, który jest , 33). œcijañska wychodzi mu naprzeciw i ukazuje konkretn¹ mo¿liwoœæ osi¹gniêcia celu tego poszukiwania. Pomaga mu bowiem przekroczyæ stadium zwyk³e- go zawierzenia i wprowadza go w porz¹dek ³aski, gdzie mo¿e on dost¹piæ udzia³u w tajemnicy Chrystusa, w Nim zaœ zyskaæ prawdziwe i pe³ne po- znanie Boga w Trójcy Jedynego. T Prawd¹, wiara dostrzega najwy¿sze wezwanie, jakie zostaje skierowane do ludzkoœci, aby mog³a spe³niæ to, czego pragnie i za czym têskni” (Jan Pa- we³ II, Fides et ratio

– Co i w jaki sposób pomaga cz³owiekowi w poszukiwaniu prawdy?

Grupa VI

„Wszelkie wykroczenie przeciw sprawiedliwoœci i prawdzie nak³ada obowi¹zek naprawienia krzywd, nawet jeœli jego sprawca otrzyma³ przeba- czenie. Jeœli jest rzecz¹ niemo¿liw¹ naprawienie szkody publicznie, nale¿y to zrobiæ w sposób ukryty; jeœli ten, kto dozna³ krzywdy, nie mo¿e zostaæ wynagrodzony bezpoœrednio, powinien otrzymaæ zadoœæuczynienie moral- ne w imiê mi³oœci. Obowi¹zek naprawienia krzywd dotyczy równie¿ prze- winieñ pope³nionych wobec dobrego imienia drugiego cz³owieka. Napra- wienie krzywd – moralne, a niekiedy materialne – powinno byæ ocenione na miarê wyrz¹dzonej szkody. Jest ono obowi¹zkiem sumienia” (KKK 2487).

– Jaki obowi¹zek nak³ada na nas sumienie, je¿eli odejdziemy od prawdy?

Po zakoñczeniu pracy przedstawiciele grup prezentuj¹ odpowiedzi na forum klasy.

Katecheta dokonuje podsumowania.

ZAKOÑCZENIE

We wspó³czesnym œwiecie pojawiaj¹ siê takie zjawiska jak: manipulacja w mediach, korupcja i zak³amanie w ¿yciu spo³ecznym. M³odzi ludzie ca³e- go œwiata otrzymali od papie¿a Jana Paw³a II wskazówki, gdzie poszuki- waæ prawdy i jak kszta³towaæ wed³ug niej ¿ycie w³asne i spo³eczne. Ojciec Œwiêty tak pisze w „Liœcie z okazji Miêdzynarodowego Roku M³odzie¿y”

255 z 1985 r.: „(...) Chrystus pyta o stan Waszej œwiadomoœci moralnej. Pyta równoczeœnie o stan Waszych sumieñ. Jest to pytanie kluczowe dla cz³o- wieka. Kluczowe dla Waszej m³odoœci. Dla ca³ego projektu ¿ycia, który w³aœnie w m³odoœci ma siê ukszta³towaæ. Wartoœæ tego projektu jest najœci-

œlej zwi¹zana ze stosunkiem (...) do dobra i z³a moralnego. Wartoœæ tego projektu zale¿y w sposób zasadniczy od prawdziwoœci i od prawoœci Wa- szego sumienia. Zale¿y tak¿e od jego wra¿liwoœci.

Przed wspó³czesnym cz³owiekiem, bardziej ni¿ kiedykolwiek, staje dziœ

wyzwanie, by dawa³ on œwiadectwo prawdzie, ¿y³ w mi³oœci, cierpliwoœci, wyrzeczeniu, przebaczeniu, wspó³dzia³aniu, sprawiedliwoœci oraz szacun- ku dla siebie i innych”.

P o m y œ l m y :

– Jaki kszta³t nadajê swemu ¿yciu?

– Jak¹ rolê odgrywa w moim ¿yciu prawda?

– W jaki sposób poszukujê Ÿród³a prawdy?

ZESZYT UCZNIA

Istotnym obowi¹zkiem ka¿dego cz³owieka jest szukanie prawdy we w³a- snym ¿yciu zgodnie ze swoim sumieniem. ¯yj¹c w œwiecie cz³owiek musi daæ sobie odpowiedŸ na pytanie o sens swego ¿ycia i wybraæ wartoœci, któ- rym bêdzie s³u¿y³. Tu otwiera siê wybór miêdzy prawd¹ a zak³amaniem, uzale¿niony od wiernoœci swemu sumieniu. Id¹c za g³osem sumienia, cz³o- wiek zawsze znajdzie siê na drodze prawdy, a ¿yj¹c w prawdzie zawsze bêdzie zbli¿a³ siê do Boga.

D¹¿enie do prawdy jest zadaniem ca³ego ¿ycia cz³owieka (por. S³ownik teologiczny, red. A. Zuberbier).

PRACA DOMOWA

Napisz, jaka jest rola mediów w przekazywaniu prawdy.

MODLITWA

„My, ludzie tego wieku, œwieccy cz³onkowie Ludu Bo¿ego, katolicy, pra- gn¹cy byæ wiernymi i czynnymi, synowie i bracia w Twym œwiêtym Ko-

œciele, patrzymy w Ciebie, Jezu Chryste, nasz Panie, Nauczycielu i Zbawi- cielu ludzkoœci, jako na Œwiat³oœæ œwiata, a oœwieceni przez Ciebie, prosi- 255

z 1985 r.: „(...) Chrystus pyta o stan W aszej œwiadomoœci moralnej. Pyta Przed wspó³czesnym cz³owiekiem, bardziej ni¿ kiedykolwiek, staje dziœ równoczeœnie o stan Waszych sumieñ. Jest to pytanie kluczowe dla cz³o- wieka. Kluczowe dla Waszej m³odoœci. Dla ca³ego projektu ¿ycia, który w³aœnie w m³odoœci ma siê ukszta³towaæ. Wartoœæ tego projektu jest najœci- œlej zwi¹zana ze stosunkiem (...) do dobra i z³a moralnego. Wartoœæ tego projektu zale¿y w sposób zasadniczy od prawdziwoœci i od prawoœci Wa- szego sumienia. Zale¿y tak¿e od jego wra¿liwoœci. wyzwanie, by dawa³ on œwiadectwo prawdzie, ¿y³ w mi³oœci, cierpliwoœci, wyrzeczeniu, przebaczeniu, wspó³dzia³aniu, sprawiedliwoœci oraz szacun- ku dla siebie i innych”.

Po my

œl my

: Jaki kszta³t nadajê swemu ¿yciu? Jak¹ rolê odgrywa w moim ¿yciu prawda? W jaki sposób poszukujê Ÿród³a prawdy? – – –

ZESZYT UCZNIA

Istotnym obowi¹zkiem ka¿dego cz³owieka jest szukanie prawdy we w³a- snym ¿yciu zgodnie ze swoim sumieniem. ¯yj¹c w œwiecie cz³owiek musi daæ sobie odpowiedŸ na pytanie o sens swego ¿ycia i wybraæ wartoœci, któ- rym bêdzie s³u¿y³. Tu otwiera siê wybór miêdzy prawd¹ a zak³amaniem, uzale¿niony od wiernoœci swemu sumieniu. Id¹c za g³osem sumienia, cz³o- wiek zawsze znajdzie siê na drodze prawdy, a ¿yj¹c w prawdzie zawsze bêdzie zbli¿a³ siê do Boga.

D¹¿enie do prawdy jest zadaniem ca³ego ¿ycia cz³owieka (por. S³ownik teologiczny, red. A. Zuberbier).

PRACA DOMOWA Napisz, jaka jest rola mediów w przekazywaniu prawdy.

MODLITWA

„My, ludzie tego wieku, œwieccy cz³onkowie Ludu Bo¿ego, katolicy , pra- gn¹cy byæ wiernymi i czynnymi, synowie i bracia w Twym œwiêtym Ko- œciele, patrzymy w Ciebie, Jezu Chryste, nasz Panie, Nauczycielu i Zbawi- cielu ludzkoœci, jako na Œwiat³oœæ œwiata, a oœwieceni przez Ciebie, prosi-

256

my Ciê, abyœ nam da³ zrozumieæ, ¿e to obdarowanie nas Twoim œwiat³em stanowi powo³anie. Powo³anie do pod¹¿ania za Tob¹, za Twoim s³owem, ku zjednoczeniu siê z Tob¹, poniewa¿ Ty, Chryste, jesteœ drog¹, prawd¹ i ¿yciem. (...) Spraw, o Panie, abyœmy jako uczniowie i naœladowcy Twoi poddawali siê dobrowolnie i chêtnie tajemnicy jednoœci, któr¹ jest Twój Koœció³, ¿yj¹cy Tw¹ prawd¹ i Tw¹ mi³oœci¹. (...) Spraw wreszcie, o Panie, abyœmy umieli jednoczyæ nasze wysi³ki ze wszystkimi ludŸmi dobrej woli dla pe³nego urzeczywistnienia dobra ludzkoœci w prawdzie, wolnoœci, spra- wiedliwoœci i mi³oœci. Amen” (Pawe³ VI, Modlitwa katolika œwieckiego).

256

my Ciê, abyœ nam da³ zrozumieæ, ¿e to obdarowanie nas Twoim œwiat³em

stanowi powo³anie. Powo³anie do pod¹¿ania za Tob¹, za T

woim s³owem, y, Chryste, jesteœ drog¹, prawd¹ ku zjednoczeniu siê z Tob¹, poniewa¿ T i ¿yciem. (...) Spraw, o Panie, abyœmy jako uczniowie i naœladowcy T

woi w¹ mi³oœci¹. (...) Spraw wreszcie, o Panie, poddawali siê dobrowolnie i chêtnie tajemnicy jednoœci, któr¹ jest Twój Koœció³, ¿yj¹cy Tw¹ prawd¹ i T abyœmy umieli jednoczyæ nasze wysi³ki ze wszystkimi ludŸmi dobrej woli dla pe³nego urzeczywistnienia dobra ludzkoœci w prawdzie, wolnoœci, spra- wiedliwoœci i mi³oœci. Amen” (Pawe³ VI, Modlitwa katolika œwieckiego

).