• Nie Znaleziono Wyników

Reorganizacja studiów kościelnych - szczególnie wykładów prawa kanonicznego - w świetle "Sapientia christiana"

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Reorganizacja studiów kościelnych - szczególnie wykładów prawa kanonicznego - w świetle "Sapientia christiana""

Copied!
23
0
0

Pełen tekst

(1)

Ferdynand Pasternak

Reorganizacja studiów kościelnych

-szczególnie wykładów prawa

kanonicznego - w świetle "Sapientia

christiana"

Prawo Kanoniczne : kwartalnik prawno-historyczny 23/3-4, 211-232

1980

(2)

P r a w o K a n o n ic z n e 23 (1980) nr 3— 4

O. F E R D Y N A N D P A S T E R N A K

REORGANIZACJA STUDIÓW KOŚCIELNYCH — SZCZEGÓLNIE WYKŁADÓW PRAW A KANONICZNEGO —

w

Św i e t l e „s a p i e n t i a Ch r i s t i a n a”

T r e ś ć : W stęp. 1. D o k u m e n ty p op rzed zające o m a w ia n ą K o n sty tu cję. 2. Z a ło żen ia d o k tr y n a ln e -str u k tu r a ln e u n iw e r sy te tó w i w y ­ d zia łó w k o ścieln y ch . 3. W y k ła d y p ra w a k a n o n iczn eg o w od­ n o w io n y c h fa k u lte ta c h k o śc ie ln y c h . 4. N o w e u jęcia, k ieru n k i r o zw o ju i m o d y fik a cje. Z ak oń czen ie.

W stęp

W yd an a dn. 15.IV. 1979 r. p rzez Sw . K o n g reg a cję dla W y ch o w a n ia K a to lic k ie g o n ow a K o n sty tu cja A p o sto lsk a Jan a P a w ła I I 1 r e o r g a n i­ z u ją ca stu d ia k o ścieln e na u n iw e r sy te ta c h i fa k u lte ta c h k a to lic k ic h w d u ch u w sk a za ń so b o ro w y ch m a sw o ją b liższą i d alszą g e n eo lo g ię. B liż ­ sza — to liczn e d o k u m en ty so b o ro w e i p oso b o ro w e w y d a w a n e przez S to lic ę św . przy ró żn y ch ok azjach a d o ty czą ce b ezp ośred n io stu d ió w k o śc ie ln y c h . D a lsza — to p rzed e w sz y stk im k o d ek so w e u ję c ie ty ch in s ty tu c ji i z w ią za n y ch z n im i za g a d n ień , a n a stę p n ie ca ło ścio w a s y s te ­ m a ty k a d zied zin y p r a w o d a w stw a k o ścieln eg o z a w a rta w K o n sty tu c ji P iu sa X I z 1931 r. D eus sc ie n tia ru m D o m in u s s.

W n in ie jsz y m o p ra co w a n iu , na p ła sz c z y ź n ie za ło żeń stru k tu ra ln o - -d o k tr y n a ln y c h rząd zących tą d zied zin ą od K.P.K . aż do o sta tn iej K o n ­ s ty tu c ji S a p ie n tia Christiana i sto p n io w ej e w o lu c ji tych że założeń —

p ragn ę szczeg ó ln ie u w y p u k lić zm ia n y d oty czą ce o rg a n iza cji i zarazem p r o b le m a ty k i w c h o d z ą c e j'w za k res w y k ła d ó w p ra w a k a n o n iczn eg o oraz k ie r u n e k ich rozw oju aż do o sta tn ie j o m a w ia n e j tu K o n sty tu cji.

1. D o k u m en ty p op rzed zające o m a w ia n ą K o n sty tu c ję

P ro b lem o rgan izacji sz k o ln ic tw a k o ścieln eg o zarów n o na szczeb lu p o d sta w o w y m i średinim jak zw ła szcza n a -p o z io m ie w y ższy m w u n i­ w e r sy te ta c h i fa k u lte ta c h k o śc ie ln y c h u ją ł jiuż p o d sta w o w o p r a w o d a w ­ ca k o śc ie ln y w K o d e k s i e P r a w a K a n o n i c z n e g o . W K a n o ­ n ach od 1372 do 1383 (De sch o lis) za w a r te są d y sp o zy cje p ra w n e do­

1 A A S 71/1979/7 s. 469— 521.

2 A A S 23/1931/ s. 241 i n.; X a v e r iu s O c h a, L eges Ecclesiae, vol.

(3)

212 O. F. P a s t e r n a k

[

2

]

ty c z ą c e zarów no e r y g o w a n ia ja k i fu n k c jo n o w a n ia pod nad zorem o r d y ­ n a riu szy m ie jsc a k a to lic k ic h szikół p o d sta w o w y c h , śred n ich i w y ższy ch , ja k ró w n ież cele, k tó ry m szk o ły te p o w in n y słu ży ć oraz p rzep isy w e ­ w n ę tr z n e (zw łaszcza sta tu ty u n iw e r sy te c k ie a p rob ow an e przez S to licę św .), k tó ry m i p o w in n y się rządzić, w r e sz c ie sto p n ie ak a d em ick ie, jak ie m ożn a w teg o rod zaju k o śc ie ln y c h szk o ła ch w y ższy ch u zy sk iw a ć. P r z e ­ p is y k o d ek so w e n ie z a w ie r a ją jed n a k te m a ty k i oraz w y k a z u d y sc y p lin w y k ła d a n y c h w k a to lic k ic h szk o ła ch w y ższy ch , z w y ją tk ie m S e m i ­ n a r i ó w D u c h o w n y c h (kan. 1352— 1371), dla k tórych P ra w o d a w ­ ca k o d e k so w y sta n o w i szereg szczeg ó ło w y ch p rzep isó w o rg a n iza cy j­ n y ch , d y scy p lin a rn y ch , a ta k że w y lic z a p rzed m io ty o b o w ią zk o w e i p o ­ m o cn icze, k tóre m a ją b y ć w y k ła d a n e na k u rsie filo z o fii ch rześcija ń sk iej i te o lo g ii3. O k reśla ró w n ie ż czas tr w a n ia ty ch stu d ió w (filo zo fia 2 lata, teo lo g ia — 4), w y m a g a n e e g z a m in y , k w a lifik a c je w y k ła d o w c ó w , sk ład i k o m p eten cje Z arządu se m in a ry jn eg o oraz k o m p eten cje o rd yn ariu sza m ie jsc a , w re sz c ie sta w ia ogóln ą zasad ę, iż zarów n o w w y k ła d a c h f ilo ­ z o fii ra cjo n a ln ej jaik z w ła szcza te o lo g ii — w y k ła d o w c y p o w in n i się trzy m a ć d o k try n y i zasad św . T om asza z A k w in u 4, oraz za sa d ę, iż do w y k ła d ó w P ism a św ., te o lo g ii d o g m a ty czn ej, te o lo g ii m o ra ln ej i h is to ­ rii K o ścio ła p o w in n i b yć p o w o ły w a n i o d d zieln i p r o fe s o r o w ie s.

Z ty c h o g ó ln y ch w y k a z ó w p r o b le m a ty k i k o d e k so w e j z w ią za n ej z o m a w ia n ą k w e stią w y n ik a jasn o, iż całą ro zle g łą d zied zin ę p rzep isó w d o ty czą cy ch o rg a n iza cji i te m a ty k i w y k ła d ó w w k o śc ie ln y c h szk o ła ch w y ż sz y c h o d ło ży ł P r a w o d a w c a do p ó źn iejszej sz c zeg ó ło w ej k o d y fik a cji, k tó rą za m ierza ł u sy s te m a ty z o w a ć i w p ó źn iejszy m te r m in ie p ro m u lg o ­ w a ć . N a stą p iło to d op iero w r. 1931, w w y d a n e j przez P iu sa X I K o n ­ sty tu c ji D eus sc ie n tia ru m D o m inus 6.

Z in te r e su ją c e j n as w ty m d o k u m en cie p ro b lem a ty k i, r o zp a try w a ­ n ej pod k ą tem o m a w ia n ej n a jn o w sz e j K o n sty tu c ji A p o sto lsk ie j n a n ie ­ k tó re ty lk o k w e stie , m a ją ce w K o n sty tu c ji S a p ie n tia Christiana nieco

in n e lu b też p e łn ie jsz e sfo rm u ło w a n ie, zw ró cim y szczególn ą u w agę. T ak w ię c -najpierw za u w a ż y ć n a le ż y , iż d o k u m en t te n d o ty c z y p rze­ d e w sz y stk im e ry g o w a n ia , o rg a n iza cji p ra w n ej i w ła ś c iw e g o fu n k c jo ­ n o w a n ia pod k ą tem d y d a k ty c z n o -b a d a w c z y m u n iw e r sy te tó w i fa k u lte ­ tó w k o ścieln y ch . E ry g u je je S to lic a św ., a w d z ia ła ln o śc i sw o jej p o d le­ gają on e św . K o n g reg a cji S e m in a r ió w i U n iw e r sy te tó w , która z a tw ie r ­ dza ich sta tu ty . O rgan izacja stu d ió w jest w te j K o n sty tu c ji P iu sa XI 3-sto p n io w a : b a k a la u rea t, lic e n c ja t, dok torat z o k r e ślo n y m i d la u z y sk a ­ 3 K an. 1365 w y m ie n ia szczeg ó ło w o o b o w ią zu ją ce p rzed m io ty zarów n o n a k u rsie filo z o fii jak i te o lo g ii.

4 Por. kan. 1366 § 2.

5 K. P. K. n ie żą d a ł w y r a ź n ie o d d zieln ego p ro feso ra p ra w a kan. (por. kan. 1366 § 3) — stąd łączon o często t e w y k ła d y z te o lo g ią m o ­ raln ą, jako tizw. te o lo g ia p rak tyczn a.

6 K o n sty tu c ję tę w y d a n ą dn. 24.V.1931 r. u zu p ełn ia ją „ O rd in a tio n es” ś w . K o n g reg a cji z dn. 12.VI.1931 (A A S 23/1931/s. 263— 284).

(4)

[3] R e o rg a n iz a c ja stu d ió w k ościelnych 213 n ia k ażd ego z ty c h sto p n i w y m a g a n ia m i i w a r u n k a m i7 D o k u m en t m ó w i o stu d ia ch te o lo g ic z n y c h , filo z o fic z n y c h , p raw a k a n o n iczn eg o oraz o stu d ia ch b ib lijn y ch . P e łn e stu d ia te o lo g ic z n e tr w a ją 5 lat, filo z o ­ fic z n e stu d ia sp e c ja lis ty c z n e trw a ć m ają 4 la ta , zaś stu d ia z zak resu p raw a k a n o n iczn eg o oraz stu d ia b ib lijn e (w P a p ie sk im In s ty tu c ie B i­ b lijn y m ) p e łn e 3 l a t a 8. O k reślając szczeg ó ło w o o rg a n iza cję p raw n ą u c z e ln i k o śc ie ln y c h , ich za rzą d ó w i k o m p e te n c ji — dctkum ent te n p re­ cy z u je b liżej w y m a g a n ia sta w ia n e p ro feso ro m , stu d en to m i p ra co w ­ n ik om a d m in istra cy jn y m . W y m ien ia ta k ż e szczeg ó ło w o d y sc y p lin y w ch o d z ą c e w za k res d z ia ła ln o śc i d y d a k ty czn ej oraz d zied zin p o sz u k i­ w a ń i stu d ió w b a d a w czy ch , d zielą c r ó w n o cześn ie w y k ła d a n e d y sc y p li­ n y na tzw . p o d sta w o w e , p o m o cn icze i sp e c ja ln e — w ła ś c iw e dla sp e c y ­ fik i p o szczeg ó ln y ch fa k u lte tó w (teo lo g ia , filo z o fia , p raw o k a n o n iczn e, stu d ia b ib lijn e) 9.

N a d m ien ić p rzy ty m n a leży , iż ta k u n o rm o w a n a stru k tu ra w y ż sz y c h stu d ió w k o śc ie ln y c h p rzetrw a ła p ra w ie n iezm ien io n a aż do Soboru W a ty k a ń sk ieg o II — w y d a ją c zresztą p o z y ty w n e ow oce w r o z w ija ją ­ cej się c ią g le lic z b ie ty c h ż e w y ż sz y c h u c z e ln i k o śc ie ln y c h , p rzy g o to ­ w u ją c p op rzez te la ta dużą lic z b ę fa c h o w c ó w dla o k reślo n ej słu żb y k o śc ie ln e j (p ra co w n ik ó w n a u k o w y ch , w y k ła d o w c ó w sem in a rió w d ie ­ c e z ja ln y c h i zak on n ych , p r a c o w n ik ó w a d m in istra cji k o śc ie ln e j, czło n ­ k ó w h iera rc h ii k o śc ie ln e j itp.). a z w ła szcza p o g łęb ia ją c b a d a n ia n a u k o ­ w e d y sc y p lin k o śc ie ln y c h , w y r a ż a ją c e się w w ie lk ie j lic z b ie g r u n to w ­ n y ch i p o su w a ją c y c h naprzód b a d a n ia p u b lik a cja ch n a u k o w y ch .

S ob ór W a ty k a ń sk i II w n ió sł jed n a k ty le n o w y ch tr e ś c i do p ro b lem a ­ ty k i n a u k k o śc ie ln y c h , a taikże ich r eo rg a n iz a cji m ery to ry czn ej i str u k ­ tu ra ln ej — z w ła szcza pod k ą tem zad ań p a sto r a ln y c h K o ścio ła , p o g łę ­ b ie n ia jego zb a w czej m isji i d ialogu z ca ły m w sp ó łc z e sn y m św ia tem , w ty m ta k ż e z w sp ó łc z e s n y m i o sią g n ię c ia m i n a u k św ie c k ic h — iż fa k ty te p rzy n io sły n ieu n ik n io n ą k o n ieczn o ść sto p n io w ej a le g ru n to w n ej re­ o rg a n iza cji ta k ż e i stu d ió w k o śc ie ln y c h . J a k k o lw ie k c a ło śc io w e g o u re­ g u lo w a n ia te j ro zle g łej d zied zin y — p od ob n ie jak i po K o d ek sie P r a ­ w a K a n o n iczn eg o •—• o czek iw a ć n a leża ło w te r m in ie p ó źn iejszy m (sp eł­ nia to w ła ś n ie o m a w ia n a K o n sty tu c ja S a p ie n tia C hristiana), to jed n ak

z a is tn ia łe po S ob orze n o w e p o trzeb y i o k o liczn o ści w y m a g a ły od S to ­ lic y św . k ilk a k ro tn eg o fo r m u ło w a n ia p ra k ty czn y ch w sk a za ń i in s tr u k ­ 7 Por. art. 8, 9, 10 i art. 29 b: „In F a c u lta te Iu ris C an on ici ta m h isto ria et te x t u s le g u m e c c le sia s tic a r u m q u a m ea ru n d em ratio et n e x u s m odo sc ie n tific o e x p o n a n tu r ” — X. O c h o a , dz. c. s. 1275— 1277.

8 B a k a la u r e a t na W y d zia le P r a w a K an. u zy sk a ć m ożn a po u k o ń ­ czen iu 1-go roku stu d ió w , lic e n c ja t — po u k o ń czen iu roku 2-go, d o­ k torat — po u k o ń czen iu roku 3-go; por. L eges Ecclesiae vo l. I, s.

1279, art. 41—45.

9 Por. art. 33 D eus sc ie n tia ru m D om inus, L eges Ecclesiae, v o l. I s.

1278; por. też: R. S o b a ń s k i , Z a g a d n ien ie w s tę p u do n a u k i p raw a kanonicznego, P raw o K an on iczn e, 17/1974/1— 2 s. 5.

(5)

214 O. F. P a s t e r n a k [4]

c ji ste r u ją c y c h w ja k iś sp osób sto p n io w y m p ro cesem o d n ow y. W p ro­ c e sie ty m w y m ie n ić n a le ż y n a jp ie r w sa m e d o k u m en ty sob orow e, z p o­ śród k tó ry ch (K o n sty tu cja o K o śc ie le , o św . L itu rg ii, o P iśm ie św ., o E k u m en iźm ie, o K o śc ie le w ś w ie c ie w sp ó łc z e sn y m i in.) w y m ie n ić n a ­ le ż y sz c z e g ó ln ie so b o ro w y d ek ret o fo r m a c ji k a p ła ń sk ie j O p ta ta m to - tius.

W d ek recie ty m b o w iem , zw ła szcza w n. 16, są za w a r te wskazania^ k tó re stu d ió w k o śc ie ln y c h , a sz c z e g ó ln ie p raw a k a n o n iczn eg o , w p rost i b ezp ośred n io d otyczą. „N au k i te o lo g ic z n e n ie c h ta k b ęd ą p o d a w a n e w św ie tle w ia r y , pod k ie r o w n ic tw e m U rzęd u N a u c z y c ie lsk ie g o K o śc io ­ ła, aby a lu m n i n a u k ę k a to lic k ą czerp a li d o k ła d n ie z b o sk ieg o O bja­ w ie n ia , g łęb ok o w n ią w n ik a li i c z y n ili p ok arm em w ła sn e g o ży cia d u ­ ch o w eg o , a w iposłudze k a p ła ń sk ie j b y li zd o ln i g ło sić ją, w y ja śn ia ć i b ro n ić”. N a stęp n ie d ek ret so b o ro w y d aje szc z e g ó ło w e w sk a z a n ia od ­ n o śn ie w y k ła d ó w P ism a św ., te o lo g ii d o g m a ty czn ej i m o ra ln ej, a ta k że w y k ła d ó w z d zied zin y p raw a k o śc ie ln e g o i h istorii: „N iech ró w n ież i p o zo sta łe n au k i te o lo g ic z n e zn ajd ą od n ow ę przez ż y w sz e p o w ią za n ie z ta je m n ic ą C h ry stu sa i h isto rią zb a w ien ia ... P o d o b n ie w w y k ła d z ie p ra­ w a k a n o n iczn eg o i h isto r ii k o śc ie ln e j n a le ż y m ieć n a oku ta je m n ic ę K o ścio ła w u jęciu K o n sty tu c ji d o g m a ty czn ej o K o ściele, o g ło szo n ej przez o b ecn y ś w ię ty Stibór”. G dy w e ź m ie się pod u w a g ę d y sp o zy cję Sob oru z a w a rtą w L u m e n g e n tiu m „iżby całe p raw o k an o n iczn e w y ­

k ła d a ć w op arciu o „ ta jem n icę K o ś c io ła ” w u jęciu te jż e K o n s ty tu c ji — a nadto w sk a za n ia w y ż e j cy to w a n e g o D ek retu , s ta je się jasn ą k o n ie c z ­ n o ść n o w eg o u jm o w a n ia i in te r p r e ta c ji p ro b lem a ty k i w ch o d zą cej w zak res p ra w a k a n o n iczn eg o i p o k rew n y ch m u d y sc y p lin n a u k o w y c h 10. D o ty c z y to ta k sa m eg o p rzed m iotu d y sc y p lin w y k ła d a n y c h jak i sto ­ so w a n y c h w n ich m eto d a ch d o ciek a ń n a u k o w y ch . O prócz z a w a rty ch w . t y m D e k r e c ie d y sp o zy cji d o ty czą cy ch p o so b o ro w ej o rg a n iza cji stu ­ d ió w sem in a r y jn y c h (sem in a ria n iższe i w y ższe, m ięd z y d ie c e z ja ln e i k ra jo w e, w ła s n e w e w n ę tr z n e sta tu ty itp.) ■— na u w a g ę za słu g u ją r ó w ­ n ież t e p rzep isy, k tóre o k reśla ją b liżej źródła n au k k o śc ie ln y c h (te o lo ­ gii, filo z o fii i p raw a k o ścieln eg o ), k tó ry m i p o w in n y być: O b ja w ien ie B o że z a w a rte w P iśm ie św ię ty m i T ra d y cji, o rzeczen ia U rzęd u N a u c z y ­ c ie lsk ie g o K ościoła, szersze u w z g lę d n ie n ie p ism O jców K o ścio ła — w m e to d z ie n a to m ia st w y k ła d ó w (zw ła szcza w te o lo g ii) z a le c a się n a d a l u w z g lę d n ie n ie n a u k i i m etod św . T om asza z A k w in u . N adto u w z g lę d ­ n ia ć n a le ż y przy w y k ła d a c h w s z y stk ic h d y sc y p lin k o śc ie ln y c h p a sto ­ r a ln e p o sła n n ictw o K o ścio ła , ekum eniizm , zaś w p ra w ie k an o n iczn y m

10 P or. E. S z t a f r ó w s k i , In sp ira c je soborow e w za k resie praw a ka nonicznego, P raw o K an on iczn e 14/1971/1— 2 s. 11— 13; t e n ż e , F o r­ m a c ja ka n o n iczn a a lu m n ó w S e m in a r iu m D uchow nego, K ie le c k i P r z e ­

g ląd D ie c e z ja ln y , 53/1977/nr 4—5 s. 199 i n.; por. też: R. S o b a ń s k i , art. cyt. o raz t e n ż e : P raw o ka n o n ic zn e na tle tre n d ó w a n ty ju r y d y - c zn yc h , C o llecta n ea T h eo lo g ica 34/1973/f. IV, s. 37 i n.

(6)

p ] R e o r g a n iz a c j a s t u d ió w k o ś c ie ln y c h 215

te o lo g ię p ra w a k o śc ie ln e g o Ta n a u k o w a i p a sto ra ln a zarazem fo r ­ m a c ja p o w in n a b yć k o n ty n u o w a n a po za k o ń czo n y ch stu d ia ch poprzez .różnego ty p u w y k ła d y i eg za m in y , k u rsy i zja zd y 12.

N a to m ia st c a ło ś c io w a choć ty m c z a so w a jeszcze od n ow a p osob oro­ w a stu d ió w k o śc ie ln y c h , jako u z u p e łn ie n ie D eus sc ien tia ru m D om inus,

z a w a r ta z o sta ła w d o k u m en cie N orm ae ą u a ed a m w y d a n y m przez św .

K o n g r e g a c ję N a u cza n ia K a to lick ieg o w 1968 r.13 D ok u m en t te n d o ty ­ c z y p rzed e w s z y stk im i w p ro st o rg a n iza cji stu d ió w k o śc ie ln y c h n a k a ­ to lic k ic h u n iw e r sy te ta c h i fa k u lte ta c h , choć m a on jeszcze ch a ra k ter ty m c z a s o w y i n iep ełn y . U z u p e łn i go o sta te c z n ie w duchu sob o ro w y ch i p o so b o ro w y ch p rzem ia n K o n sty tu c ja S a p ie n tia C h r is tia n a , choć N or­ m a e ą u a ed a m w y zn a cza ją już p o d sta w o w y k ieru n ek i m o d el p o so b o ­

r o w y c h p rzem ian w te j d zied zin ie i sta n o w ią p o d sta w ę d o k tryn aln ą •dla o m a w ia n e j o sta tn iej K o n sty tu cji.

P o n ie w a ż za sa d y te , z a w a r te w S a p ie n tia Christiana będą szczeg ó ­

ło w ie j o m ó w io n e n iżej — tu w a rto ty lk o o g ó ln ie z a sy g n a liz o w a ć k ie - j u n k i p o so b o ro w y ch p rzem ia n i n iek tó re sfo rm u ło w a n ia d o ty czą ce s tu ­ d ió w k o śc ie ln y c h , sz czeg ó ln ie pod k ą te m stu d ió w i w y k ła d ó w p ra w a .'kanonicznego.

! N orm ae ą u a ed a m u za leżn ia ją w sposób p ełn y erek cję k an on iczn ą a

.n a stęp n ie o rg a n iza cję p ra w n ą (sta tu ty ) od S to lic y św ., pod d ając r ó w ­ n o c z e ś n ie u n iw e r s y te ty i fa k u lte ty k a to lic k ie n a d zo ro w i św . K o n g re­ g a c ji N a u cza n ia K a to lick ieg o . W d uchu d o k u m en tó w sob o ro w y ch p o d ­ k r e ś lo n a jest tu szczeg ó ln ie w o l n o ś ć b a d a ń n a u k o w y c h w e

w s z y stk ic h d y sc y p lin a c h k o śc ie ln y c h z ró w n o czesn y m jed n a k o b o w ią z ­ k ie m respektow ania w ty ch że bad an iach p o d sta w o w ej w iern o ści S ło ­ w u B ożem u z a w a r te m u w P iśm ie św . i T rad ycji oraz d ecyzji U rzędu .N a u czy cielsk ieg o K o ścio ła . T e o lo g o w ie d zia ła ją b o w iem i n a u cza ją w im ie n iu K o ścio ła , in te r p r e tu ją w ła sn ą i a u ten ty czn ą n a u k ę K o ś c io ­ ł a — stąd k o n ieczn o ść u zy sk a n ia dla g ło szen ia i w y ja śn ia n ia tejże .nauiki w d zia ła ln o ści d y d a k ty czn ej m i s j i k a n o n i c z e j k o m p e- te t n e j w ła d z y k o ścieln ej. P o stu lo w a n e „ratio studioruim ” w ty ch k o ś­ c ie ln y c h fa k u lte ta c h naiw iązuje do d a w n eg o 3-S'topniowego cy k lu ty c h ­ ż e stu d ió w — p rzy czym k ażd y z ty c h etapów k oń czy się e w e n tu a l­ n y m u zy sk iw a n ie m stopni n a u k o w y ch : h a k a la u rea tu , lic e n c ja tu i d o k ­

to r a tu 14.

11 Por. E. S z t a f r o w s k i , P raw o K a n o n iczn e w o kresie o d n o w y so b o ro w e j, W arszaw a 1976 t. I s. 80 in.; t e n ż e , F orm acja k a n o n ic z­ n a a lu m n ó w S e m in a r iu m D uch., K iel. P rzegl. D iec. 53/1977/nr 4—5

s . 202 i n.; R. S o b a ń s k i , Z a rys teologii p ra w a kościelnego, W arsza­

w a 1973 s. 5.

12 U z u p e łn ie n ie m ty c h zarząd zeń jest In stru k cja K o n g reg a cji N a u ­ c z a n ia K atol. z dn. 6.1.1970 r., A A S 62/1970/ 321— 384 oraz P P K t. II

sl. 1 im . 4738— 4973, o p o d sta w o w y c h za sa d a ch fo r m a c ji k a p ła ń sk iej. 13 P or. P P K , t. III z. 1 s. 308 i n.

(7)

216 O. F. P a s t e r n a k [6]

D o k u m en t p o stu lu je w sp ó łp ra cę n a u k o w ą n ie ty lk o m ięd zy p o szcze­ g ó ln y m i u n iw e r sy te ta m i i fa k u lte ta m i k o śc ie ln y m i, a le tak że w s p ó ł­ p ra cę z św ie c k im i u c z e ln ia m i pod k ą te m in te r e su ją c y c h b a ­ d a czy k o śc ie ln y c h k w e s tii i za g a d n ień n a u k o w y ch . D ok u m en t o k reśla też b liż e j zarząd ty c h fa k u lte tó w (R atio stu d ioru m ), jeg o fu n k c jo n o w a n ie (R ady W yd ziału , S en at) i k o m p eten cje, o k reśla też w y m a g a n ia sta w ia n e przez K o śció ł zarów n o w y k ła d o w c o m jak i m ło d z ie ż y stu d iu ją cej. P o w ra ca ta k ż e do p o so b o ro w eg o sp osob u w y ­ k ła d a n ia d y sc y p lin k o śc ie ln y c h (zw łaszcza teo lo g ii, filo z o fii i p raw a kan on iczn ego) za lec a ją c w sp ó łp ra cę m ięd zy w y k ła d o w c a m i p o szcze­ g ó ln y ch d y sc y p lin w ty m celu , b y n ie d u b lo w a ć n iep o trzeb n ie tej sa ­ m ej p r o b le m a ty k i. Z a ry so w u je też g e n e r a ln ie p o d sta w o w e u za leżn ien ie m ery to ry czn ej d z ia ła ln o śc i fa k u lte tó w k o śc ie ln y c h ta k b ad aw czej jak i d y d a k ty czn ej o d H iera rch ii k o śc ie ln e j, k tóra z p raw a B ożego od p o­ w ie d z ia ln a jest za a u te n ty z m n a u cza n ia k a to lic k ie g o , n ien a ru sza ln y d ep o zy t w ia r y i jego p r z ek a zy w a n ie w p ra cy n a u k o w ej, d y d a k ty c z ­ n ej i p a sto ra ln ej.

Z a sa d y te zn a la zły b liższe o k r e śle n ie i p ra k ty czn e z a sto so w a n ie w o d n iesien iu do w y k ła d ó w p r a w a k a n o n iczn eg o w p ó źn iejszej In stru k cji tejże K o n g reg a cji N a u cza n ia K a to lick ieg o z dn. 2.IV.1975 13, sk ie r o w a ­ n ej do b isk u p ó w o rd y n a riu szy z a k o n n y ch i r ek to ró w sem in a rió w a d o ­ ty czą cej w y łą c z n ie p rob lem u n a u c z a n ia w se m in a r ia c h p r a w a k a n o n icz­ nego i jego in te g r a ln e j łą czn o ści z o rg a n izm em i ży cie m K o ścio ła . W y ­ k ła d y te m ia n o w ic ie n ie p o w in n y si ę o g ra n icz a ć do su ch ej je d y n ie w y ­ k ła d n i o b o w ią zu ją ceg o p raw a, a le u zasad n iać p otrzebę p raw a w K o ś­ c ie le w op arciu o n a u k ę S ob oru W a ty k a ń sk ieg o II oraz k o n ieczn o ść istn ie n ia i re sp e k to w a n ia „porządku p ra w n eg o ” w K o ś c ie le w. S ta w ia nad to d o k u m en t ten p o d sta w o w e zasad y, k tóre n a p rzy szło ść sto so w a ć n a le ż y p rzy w y k ła d a n iu p raw a k a n o n iczn eg o . Są nim i: k o n ieczn o ść w ią ­ za n ia p ra w a k a n o n iczn eg o z t e o l o g i ą (nie ty lk o w w y k ła d a c h „ te o lo g ii p ra w a ”, a le ta k że w u k a z y w a n iu a sp e k tó w te o lo g ic z n y c h k a ż­ dej in s ty tu c ji k a n o n iczn ej a n a w e t p o szczeg ó ln y ch p ro b lem ó w k a n o n ic z ­ nych); k o n ieczn o ść n a u cza n ia p raw a k o ścieln eg o pod k ą tem p otrzeb, zad ań i za sto so w a ń d u s z p a s t e r s k i c h ; w r e sz c ie szerszego niż d em ick ich w g „N orm ae q u a e d a m ” za w a r te są w rozdz. II pp. 4—6, por. P P K , t. III z. 1 s. 324— 326.

15 P o ls k i te k s t por. K P D 52/1976/s. 86— 92, E. S z t a f r o w s k i , For­ m a cja ka n o n iczn a a lu m n ó w S e m . D uch., K iel. P rzegl. D iec., 53/1977/nr

4—5 s. 200. A n a lo g ic z n e In stru k cje w y d a ła ta K o n g reg a cja ta k ż e dla stu d ió w filo z o fic z n y c h i te o lo g ic z n y c h w a sp ek ta ch p osob orow ych .

16 P o d k r e ślił to ta k że w sw y m p rzem ó w ien iu P a w e ł V I: „P raw o k o ś c ie ln e n ie m oże b yć u w a ż a n e za coś ob cego w org a n izm ie K o ś­ cioła, ja k b y p rzez k ogoś siłą w tło czo n eg o w jego stru k tu rę. P r z e ­ c iw n ie p raw o k a n o n ic z n e w in n o sp ełn ić w ż y c iu K o ścio ła n ie z w y k le w a ż n e za d a n ie, w zm a cn ia ją c i p o tęg u ją c w sp ó ln e p o czy n ia n ia , do­ ty c z ą c e c h r z eścija ń sk ieg o ż y c ia ” (L ’O sservatore R om ano z dn. 28.V.

(8)

m R e o r g a n iz a c j a s t u d ió w k o ś c ie ln y c h

217

d otąd u w z g lę d n ie n ia a sp ek tó w e k u m e n i c z n y c h p r a w a k o ś ­ c i e l n e g o w słu żb ie a k tu a ln y ch zad ań i p o sła n n ictw a posob orow ego K o ścio ła , k tó ry je s t „K ościołem d ia lo g u ” 17.

Z a sy g n a liz o w a n ie ty c h d o k u m en tó w p o p rzed za ją cy ch o sta tn ią K on ­ s ty tu c ję A p o sto lsk ą S a p i e n t i a C h r i s t i a n a p o zw a la d ostrzec b liżej sto p ­ n io w ą e w o lu c ję k o śc ie ln e j p ro b lem a ty k i o rg a n izo w a n ia stu d ió w k o ś­ c ie ln y c h i p o z w o li le p ie j zrozu m ieć sen s i zak res o d n o w y ty c h stu d ió w d ok on an ej przez o sta tn ią o m a w ia n ą tu K o n sty tu c ję S a p i e n t i a C h r i s t i a ­ n a l s .

2. Założenia doktrynalno-strukturalne uniw ersytetów i w ydziałów kościelnych

T roska, k tó rą K o śció ł o ta cza ł od p oczątk u u n iw e r sy te ty k a to lic k ie i czyn i to dziś, w y p ły w a p rzed e w sz y stk im z otrzy m a n eg o n a k a zu B o ­ żego (ex d iv in o m an d ato), ab y m ą d ro ścią ch rześcija ń sk ą (sap ien tia C hristiana) in s p ir o w a ł on u sta w ic z n ie w ie r n y c h do d o k o n y w a n ia c ią ­ g łej s y n te z y sp ra w lu d zk ich z r e lig ijn y m i, za ró w n o w k s z ta łto w a n iu s w o ­ jej o so b o w o ści ja k też w sw o je j lu d zk iej, św ia d o m ej i o d p o w ied zia ln ej a k ty w n o śc i. To u za sa d n ien ie d o k try n a ln e z a in te r e so w a n ia K o ścio ła u c z e ln ia m i w y ż sz y m i w y p ły w a n a d to z ciążącego na K o śc ie le (także z n a k a zu B ożego) o b o w ią zk u e w a n g e l i z o w a n i a , który w is to ­ c ie sw o jej za w ie r a n ie ty lk o n a k a z g ło szen ia E w a n g e lii w sz y stk im n a ­ rodom , a le ta k że p o w in n o ść ,przepajaniia jej tr e śc ią u m y słó w , k ry terió w ocen i całej d zia ła ln o ści lu d zk iej, ob ejm ow an ej m ian em lu d zk iej k u l­ tu ry. K u ltu ra b o w ie m in sp iro w a n a E w a n g e lią sta n o w i d o sk o n a łe n a ­ rzęd zie ro zp rzestrzen ia n ia się i ż y w o tn o śc i tejże E w a n g e lii (I, 2), >która n ie z w ią z a n a w sp osób k o n ie c z n y z ża d n ą k u ltu rą p a rty k u la rn ą , jest sk iero w a n a do w sz y stk ic h k u ltu r i n arod ów , b y ich su m ien ia oraz ż y ­ cie in d y w id u a ln e i sp o łeczn e przep ajać św ia tłe m O bjaw ienia, C h ry stu ­ sow ego.

R zecz jasn a, iż w w y p e łn ia n iu tej k u ltu ro tw ó rczej m isji K o ścio ła — w ie lk a ro la p rzypada u n iw e r sy te to m k a to lic k im , k tó ry ch głów inym z a ­ d a n iem je s t trosk a o rozw ój k u ltu r y zarów no r eg io n a ln ej jak i o g ó l­ n o lu d zk iej 19.

17 D ok u m en t te n w d a lszy ch szcz e g ó ło w y c h w sk a z a n ia c h k ła d zie też n a c isk na p otrzeb ę p ra k ty k i p ra w n iczej i ćw iczeń , u c z e stn ic tw a w zja zd a ch i k u rsa ch itp. por. E. S z t a f r o w s k i , art. cyt. (K iel. P rzeg l. D iec.) s. 204 i n.

18 G en ezę te j K o n sty tu c ji, za p o c z ą tk o w a n e j jeszcze przez P a w ła V I, w y ja śn ia Jan P a w e ł II w e w s tę p ie do n iej (n. VI). S k ła d a się ona z norm o g ó ln y ch (cz. 1-sza) oraz n orm sz c z e g ó ło w y c h (cz. 2-ga), w za k o ń czen iu za ś za w ie r a „norm y p r z e jś c io w e ”. A n a lo g ic z n e n o rm y o- g ó ln e i szczeg ó ło w e o ch a ra k terze w y k o n a w c z y m w y d a ła do te j K on ­ sty tu c ji św . K ongr. dla W y ch o w a n ia K at.

19 Por. K D K n. 58, K o n sty tu cja o m a w ia g en ezę U n iw e r s y te tó w k a to ­ lic k ic h a n a stę p n ie św ie c k ic h oraz ich w k ła d w c h rześcija ń sk ą k u l­

(9)

218 O. F . P a s t e r n a k 18]

P o d k reślić jed n a k n a leży , iż o m a w ia n a K o n sty tu c ja rozróżnia w y ­ ra ź n ie z a k ła d a n e n ieg d y ś przez K o śció ł i istn ie ją c e aż do dziś u n i ­ w e r s y t e t y k a t o l i c k i e , k tóre sw o ją k u ltu ro tw ó rczą d zia ła ln o ś­ c ią ząpew m iają n ieja k o „publiczną, sta łą i p o w szech n ą o b ecn o ść m y ś li c h r z e śc ija ń sk ie j” w ro zw o ju w y ższej k u ltu r y lu d zk iej, od W y d z i a ­ ł ó w i U n i w e r s y t e t ó w k o ś c i e l n y c h , fo rm a ln ie e r y g o w a ­ n y ch p rzez k o m p eten tn e w ła d ze k o ścieln e, p o zo sta ją ce pod ich n a d zo ­ rem a m ające za za d a n ie o p iera ć s w o je b a d a n ia n a O b ja w ien iu o raz w szczeg ó ln y sposób k u lty w o w a ć te d y sc y p lin y n a u k o w e, które m a ją b ezp ośred n i z w ią z e k z O b ja w ien iem i słu żą d ziełu ew angelizacji. Jest to ro zró żn ien ie w a ż n e — gdyż o m a w ia n a K o n sty tu c ja za ró w n o w s w y c h z a ło ż e n ia c h d o k try n a ln y ch i. p rop ozycjach m o d y fik a c ji stru k tu ra ln y ch , ja k ró w n ież w ca ły m szereg u sz czeg ó ło w y ch p rzep isó w a d m in istr a c y j­ n y c h — ty ch o sta tn ich w y ż sz y c h u czeln i k o śc ie ln y c h p rzed e w sz y stk im

d o ty czy . Im też w y zn a cza zad an ia, które zarów n o d ok tryn a sob orow a K o ścio ła ja k i roziwój w sp ó łc z e s n y c h naulk św ie c k ic h oraz n o w e m e to d y w sp ó łc z e sn e j p ra cy n a u k o w ej i d y d a k ty czn ej p o stu lu ją pod ich a d re­ se m 20. Z ad an iem p o d sta w o w y m ty c h k o śc ie ln y c h W yd ziałów i u n iw e r ­ sy te tó w jest p rzed e w sz y stk im w ła śc iw e p rzy g o to w a n ie stu d en tó w do p o słu g i k a p ła ń sk iej, do zadań n a u c z y c ie lsk ic h w za k resie tzw . n auk św ię ty c h oraz p o d ejm o w a n ia tru d n iejszy ch zadań a p o sto lsk ich . A le za d a n iem ich ta k ż e jest to, b y „głęb iej b a d a ły różne d zied zin y n auk ś w ię t y c h ...d osk on alsze ro zu m ien ie św ięteg o O b jaw ien ia... i d zied zictw a m ą d ro ści c h r z e śc ija ń sk ie j p rzek a za n e p rzez przod k ów , b y ro z w ija n y b y ł d ia lo g z b raćm i od łą czo n y m i i n iech rze ścija n a m i, a tak że, b y m o ż­ n a b yło n a le ż y c ie u sto su n k o w a ć się do p ro b lem ó w p o w sta ją c y c h w ..zw iązku z ro zw o jem n a u k ” 21.

D la o sią g n ię c ia tego c elu K o n sty tu c ja n ie w a h a się su g ero w a ć te o lo ­ gom w celu głęb szeg o p ozn an ia p r a w d y ob ja w io n ej p rzez w ła śc iw e ba- ■ d an ia teo lo g iczn e —■ w sp ó łp ra cy ze sp e c ja lista m i in n y c h d y sc y p lin n a u k o w y c h „zarów no z lu d źm i w ie r z ą c y m i jak i n ie w ie r z ą c y m i” w celu w ła śc iw e j a n a liz y i in terp reta cji ich tw ierd zeń oraz ich o c e n y . w św ie tle p ra w d y o b ja w io n ej. N a d to w sp ó łczesn e p o sła n n ictw o K o ścio ła n a k a z u je teo lo g o m „ p o szu k iw a n ie bardziej w ła śc iw e g o sp osob u p rze­

k a z y w a n ia d o k try n y lu d zio m w sp ó łc z e sn y m ” o różn ym d z ie d z ic tw ie k u ltu r ow y m w m y ś l so b o ro w ej za sa d y , iż „czym in n y m jest sam d e ­ p o z y t w ia ry , cz y li p raw d y, k tóre za w iera nasza czcigodn a d ok tryn a,

tu r ę lu d ó w a ta k że tr o s k ę K o ścio ła i p a p ieży o ich p r a w id ło w ą o rg a ­ n iza cję (m. in. P iu s X II w 1949 r. p o w o ła ł do istn ie n ia „ F ed era cję U n iw e r s y te tó w K a to lic k ic h ” — FIU C ).

20 P a p ie ż w e w s tę p ie do K o n s ty tu c ji (p. III) u za sa d n ia o b szern ie jej ob ecn ą k o n ieczn o ść p o d y k to w a n ą w a r u n k a m i w sp ó łc z e sn y m i, p o ­ trzebą k o o rd y n a cji b adań, u w z g lę d n ie n ia n o w y c h m etod p ra cy n a u ­ k o w e j, k o n ieczn o ść d ia lo g u z n a u k a m i św ieckim li itp.

(10)

R e o r g a n iz a c j a s t u d ió w k o ś c ie ln y c h 219

a czym ś in n ym sposób ich g ło szen ia , z za ch o w a n iem jed n ak teg o sa ­ m eg o zm aczenia tej sam ej tr e ś c i” 22.

A le za ło że n ia te i zad an ia u czeln i k a to lic k ic h tłu m a czą ró w n o c z e ś­ n ie i u z a sa d n ia ją z a l e ż n o ś ć i c h o d ś w. H i e r a r c h i i , w k tó ­

rej p o sła n n ic tw ie („idąc n a u cza jcie w sz y stk ie n a ro d y ...”) u czestn iczą, oraz od U r z ę d u N a u c z y c i e l s k i e g o K o ś c i o ł a , sikoro b ad a­ n ia m i sw y m i z g łę b ia ją i w y ja śn ia ją d ep ozyt w ia ry , a ta k że od K ra jo ­ w y c h K o n fe r e n c ji B isk u p ó w , k tóre w d a n y ch n arod ach i reg io n a ch k o śc ie ln y c h czu w ać m a ją n ad ich ro zw o jem , a r ó w n o cześn ie „ w ie r ­ n o ś c ią w ob ec doiktryny K o ścio ła i w y p e łn ia n ie m o b o w ią zk u „d aw an ia w sp ó ln o c ie w ie r n y c h św ia d e c tw a ducha całkoiw icie o d d a n eg o ” n ak azom C h ry stu sa : „u czcie je za c h o w y w a ć w sz y stk o , co w am p rzy k a za łem ” (Mat. 28, 19— 20)23.

T a p o d leg ło ść U rzęd o w i N a u c z y c ie lsk ie m u K o ścio ła i H iera rch ii d o­ ty czy za ró w n o sa m y ch U c z e ln i,: jak i stu d en tó w a zw ła szcza p r o fe s o ­ r ó w . N a ty c h o sta tn ich cią ży b o w iem szczeg ó ln a o d p o w i e d z i a l ­ n o ś ć , o n i to p rzecież, jako ci, „którzy słu żą S ło w u ” p o w in n i też być ,,d la m ło d zieży m istrza m i w ia r y ”, zaś dla in n y c h w ie r z ą c y c h „ św ia d ­ k a m i ż y w ej w ia r y ew a n g e lic z n e j oraz p rzy k ła d em w iern o ści w ob ec

K o ś c io ła ” u .

Po ty c h za ło że n ia ch d o k try n a ln y ch p o d a je n a stęp n ie K o n sty tu c ja n o r m y g en era ln e d o ty czą ce s t r u k t u r p r a w n y c h o m a w ia n y ch w y ż sz y c h u czeln i k o ścieln y ch , ich n a tu r y i organ izacji, jak ró w n ież b liżej ok reśla r e g u ły d oty czą ce w sp ó ln o ty a k a d em ick iej, jej zarządu, p ro feso ró w i stu d en tó w , p orządku stu d ió w (ratio sbudiorum ), u z y s k i­ w a n y c h sto p n i a k a d em ick ich — n ie w y łą cza ją c p o m o cy d y d a k ty czn y ch i p e r so n e lu a d m in istra cy jn eg o . O ty c h w sz y stk ic h m o d y fik a c ja c h str u ­

k tu r a ln y c h w a rto choć sk rótow o n a d m ien ić, zaniim n ie c o szczeg ó ło w iej z a jm ie m y się od n ow ą stu d ió w i w y k ła d ó w z zak resu p ra w a k a n o n ic z ­ n e g o .

W śród zasad d e c y d u ją cy ch o n a tu rze i cela c h o m a w ia n y c h fa k u lte ­ tów k o śc ie ln y c h — oprócz w y m ie n io n y c h już w y żej — w a rto szcze­ g ó ln ie p o d k reślić te, k tóre ró w n ież tu taj w ym iern a k o lejn o K o n s ty ­ tucja.

W y m ien ia ona n a jp ierw n ie p o d leg a ją ce d y sk u sji p raw o K o ścio ła •do e ry g o w a n ia ty c h ż e fa k u lte tó w k o śc ie ln y c h , k tó re K o śc io ło w i p o d ­

le g a ć w in n y n ie ty lk o z r a cji ich erek cji przez k o m p eten tn ą w ła d zę

22 Por. K D K n. 62; enc. Jan a P a w ła II R ed e m p to r ho m in is n. 19.

Id zie tu o n o w y języ k te o lo g ic z n y i n o w y sposób k o m u n ik o w a n ia :prawd o b ja w io n y ch — z z a c h o w a n ie m jed n a k n ien a ru szo n eg o d ep o ­

zytu w ia r y — stąd p o d le g ło ść ty c h b ad ań św . H ierarch ii.

23 Por. S a p ie n tia C h ristiana, W stęp, IV.

24 Por. R ed e m p to r h o m in is n. 19. „Z adanie te o lo g a w y k o n u je się

'dla b u d o w a n ia w sp ó ln o ty k o śc ie ln e j, ab y L ud B oży w z r a sta ł w d o ś­ w ia d c z e n iu w ia r y ” — P a w e ł V I, L ist do r e k to ra K atol. U n iw e rsy te ­ t u w L o w a n iu m (L ’O sserv. Rom . ,z dn. 22— 23.IX.1975 r.

(11)

220 O. F . P a s t e r n a k [10]

k o ścieln ą , a le i ich ap ro b a ty (szczeg ó ln ie ap ro b a ty sta tu tó w ), z którą zw ią za n a jest m o żliw o ść n a d a w a n ia p rzez t e fa k u lte ty k o śc ie ln y c h sto p n i a k a d e m ic k ic h 25. T ak w p o w sta n iu ja k i p ra w id ło w y m fu n k c jo ­ n o w a n iu w raz z m o żn o ścią n a d a w a n ia k a n o n iczn y ch sto p n i a k a d e m ic ­ k ich i za tw ie r d z a n iu s ta tu tó w fa k u lte ty te u z a le ż n io n e z o sta ły w K o n ­ sty tu c ji od św . K o n g reg a cji W y ch o w a n ia K a to lick ieg o , k tórej d o łą ­ czo n e do K o n sty tu c ji O rdinationes otrzym u ją ty m sam ym m oc o b o w ią ­

zu jącą (S. Chr. tit. I art. 5— 10).

P o n ie w a ż cała w sp ó ln o ta a k a d em ick a (ta k że zrzeszo n a w różnego ty p u R adach) jest o d p o w ied zia ln a za dobro w sp ó ln e u czeln i i r e a li­ zację jej c e ló w — p rzeto „ sta tu ty ” o k reśla ć p o w in n y n ie ty lk o u p r a w ­ n ie n ia i k o m p eten cje zarządu, p ro feso ró w , a le ta k ż e p raw a i o b o w ią z­ k i w sz y stk ic h czło n k ó w w sp ó ln o ty (art. 11).

W i e l k i K a n c l e r z U c z e l n i , którym n o rm a ln ie p o w in ien b yć ord yn ariu sz m iejsca z w ła d zą z w y cza jn ą 25 r ep rezen tu je S to lic ę św . n a te r e n ie u czeln i, on też p o p iera jej rozw ój u S to lic y św . oraz jej łą czn o ść z K o ścio łem p a rty k u la rn y m i p o w szech n y m (art. 12).

K o n sty tu c ja rozróżnia p erso n a ln e i k o le g ia ln e „ w ład ze a k a d e m ic k ie ”, za licza ją c do p ie r w sz y c h R ek to ra i D ziek a n a , do d ru gich zaś R ad y U n iw e r sy te tu (S en at) i R ad y W y d zia łu (art. 15). R e k t o r a m ia n u je lub p rzy n a jm n iej za tw ierd za (jeśli gd zieś S to lic a św . zaap rob u je in n y sposób nip. w yb ór) św . K o n g reg a cja dla W y ch o w a n ia K a to lick ieg o , zaś sta tu ty o k reśla ją b liżej jeg o u p ra w n ien ia i o b o w ią zk i 27.

S ta tu ty ró w n ież o k reślą różne sto p n ie w y k ł a d o w c ó w (w za­ le ż n o ś c i od p rzy g o to w a n ia , czasu o b jęcia oibow iązków , sta ło śc i i od ­ p o w ie d z ia ln o śc i na W y d zia le — np. e ta to w i i p ro w a d zą cy w y k ła ­ dy zle c o n e — zg o d n ie z p ra k ty k ą d an ego region u ), p rzy czym k a żd y W y d zia ł p o w in ie n p o sia d a ć o d p o w ied n ią liczb ę sta ły c h w y k ła ­ d o w có w w z a leż n o ści od ra n g i i r o zw o ju p o szczeg ó ln y ch d y scy p lin . K o n sty tu c ja sta w ia w y k ła d o w c o m w y so k ie w y m a g a n ia n a u k o w e, d y ­ d a k ty czn e i m o r a ln e 28, p o d k reśla ją c szczeg ó ln ie c ią ż ą c y na n ich obo­ w ią z e k św ia d o m ej i p ełn ej w sp ó ln o ty z M a g isteriu m K o ścio ła , a z w ła ­

25 A p rob atę S ta tu tó w K o n sty tu cja p rzyzn aje św . K on greg. dla W y­

c h o w a n ia K a to l. W y d zia ły k o śc ie ln e e r y g o w a n e n a u n iw e r sy te ta c h n ie k o ś c ie ln y c h o b o w ią za n e są z a c h o w y w a ć p rzep isy te j K o n s ty tu c ji na p o d sta w ie u k ła d ó w S to lic y A p. z o d n o śn y m i n a ro d a m i lu b u n i­ w e r s y te ta m i (art. 8).

28 G dy fu n k c ję tę p ełn ić m a k to ś in n y — to sp ecja ln e n orm y o k re­

ślić m a ją k o m p e te n c je k ażd ego z n ich (art. 14). U p r a w n ie n ia w ic e ­ k a n clerza , g d y z a is tn ie je jego potrzeb a, o k reśla ją S ta tu ty .

27 W w y p a d k u a filia c ji sem in a riu m duch. do W ydziału k o ś c ie ln e ­

go — zarząd i a d m in istra cja p o w in n y b y ć o d d z ie ln e (art. 21).

28 K w a lifik a c je sta ły c h w y k ła d o w c ó w w y m ie n ia art. 25: o d p o w ied n i

za só b w ied zy , św ia d e c tw o ży cia i p o czu cie o d p o w ied zia ln o ści; d ok to­ rat lu b w y ją tk o w e z a słu g i n a u k o w e; p u b lik a c je n a u k o w e; p ed a g o g icz­ ne u zd o ln ien ia . W a ru n k i t e se r v a tis serv a n d is d o ty czą te ż w y k ła d o w ­ có w n ie sta ły c h .

(12)

szcza z B isk u p em R zym sk im , gd y n a u cza ją sp ra w w ia r y i m o ra ln o ści (art. 26 § 2). P o w in n i też o trz y m y w a ć m isję k a n o n iczn ą od W ielk iego K a n clerza lu b jeg o d e le g a ta i złożyć, w y z n a n ie w iary: „nie n au czają on i b o w iem w ła sn ą p o w agą, ale na m o c y m isji o trzym an ej od K o ś c io ­ ł a ”. N a d to w sz y sc y w y k ła d o w c y przed ich z a a n g a żo w a n iem do w y ­ k ła d ó w lu b a w a n sem na n a jw y ż sz y sto p ień d y d a k ty czn y m u szą o tr z y ­ m a ć „ n ih il o b sta t” od S to lic y św . (art. 27 ) 29.

W stęp na stu d ia k o ś c ie ln e m a ją ta k d u ch o w n i ja k i o sob y św ie c k ie , b y le b y m ie li św ia d e c tw o u k o ń c z e n ia stu d ió w śred n ich w ła ś c iw e d la d a ­ nego region u , od zn a cza li się p rzy k ła d n y m ży cie m i u zd o ln ien ia m i do stu d ió w (art. 31, 32). K o n sty tu c ja n ie w sp o m in a o eg za m in a ch w stę p ­ n y c h — ja k k o lw ie k sta tu to m p o zo sta w ia b liż sz e o k reślen ie jeszcze in ­ n y ch d o d a tk o w y ch w a ru n k ó w do p rzy jęcia n a d an y W yd ział ■— z w ła ­ szcza co do zn a jo m o śc i ję z y k ó w obcych . N a to m ia st z a lic z e n i w p oczet stu d e n tó w p o w in n i p iln ie p rzestrzegać r eg u la m in u stu d ió w , karn ości, o b ecn o ści n a z a ję c ia c h i zd a w a n ia w y m a g a n y c h egzam in ów . P o w o d y za w ie sz e n ia w p ra w a ch stu d en ta lu b n a w e t sk r e śle n ia z lic z b y stu ­ d en tó w d an ego W y d zia łu o k reśla ją sta tu ty — z za b ezp ieczen iem w sz a k ż e zarów n o p ra w sa m eg o stu d en ta , ja k i W yd ziału a n a w e t całej w sp ó ln o ty K o śc ie ln e j (art. 35) 30.

P r o g r a m s t u d i ó w (ratio stu d ioru m ) p o w in ien szeroko u w zg lęd ­ n ia ć n o rm y i w sk a za n ia Sob oru W a ty k a ń sk ieg o IX. P ocfetaw ow ą n orm ą teg o ż S ob oru jest p rzy zn a n ie w ł a ś c i w e j w o l n o ś c i w bad an iach i n a u cza n iu , słu żą cej r o z w o jo w i i n a le ż y te m u ro zu m ien iu p ra w d y B o ­ żej — tak , ja k jest on a za w a rta w S ło w ie B ożym i sta ły m n a u cza n iu U rzęd u N a u c z y c ie lsk ie g o K o ścio ła . N a d to p a m ięta ć n a leży , iż p ra w d zi­ w a w o ln o ść w p ra cy b ad aw czej o p ierać się m u si n a m o cn y m p r z y lg n ię ­ ciu do S ło w a B ożego i p o słu sz e ń stw ie U rzęd o w i N a u c z y c ie lsk ie m u K o ś­ cio ła , k tó rem u p o w ierzo n o a u te n ty c z n ą in terp reta cję tegoż S ło w a B o że­ go. W ty c h sp ra w a ch n a le ż y p o stęp o w a ć ro ztrop n ie a jed n o cześn ie z n a le ż y tą u fn o śc ią i bez p o d ejrzeń , z ro zw a g ą i bez le k k o m y śln o śc i zw ła szcza w n a u cza n iu , u w zg lęd n ia ją c p o trzeb y d u szp a stersk ie Ludu B ożego 31

P r z e b i e g s t u d i ó w d zieli K o n sty tu cja na 3 cykle: p o d sta w o w y (w ia d o m o ści ogóln e z w sz y stk ic h p rzed m io tó w w raz z w p ro w a d zen iem do p o słu g iw a n ia się m eto d ą n au k ow ą); sp e c ja lis ty c z n y (d ok ład n e stu ­ diu m w ła ś c iw y c h d a n em u W y d zia ło w i d y sc y p lin w raz z p ra k ty czn y m za p ra w ia n iem się w p o słu g iw a n iu m eto d ą b ad ań n a u k o w y c h — ćw ic z e

-[1 1 ] R e o r g a n iz a c j a s t u d ió w k o ś c ie ln y c h 221

29 D o prom ocji na w y ż sz y sto p ień w y k ła d o w c y (stały) w y m a g a się

u p ły w u p ew n e g o czasu , d o św ia d czen ia d y d a k ty czn eg o , p u b lik a cji, du­ ch a w sp ó łp r a c y i za a n g a żo w a n ia w sp r a w y W yd ziału (art. 28). S ta ­ tu t y o k r e śla ją w a r u n k i p rzejścia na e m ery tu rę, w a r u n k i z a w ie sz e n ia lu b p o z b a w ie n ia fu n k c ji w y k ła d o w c y (art. 30).

30 U rzęd n ik am i w sp o m a g a ją cy m i Zarząd są: sek retarz, b ib liotek arz,

ek on om , w o źn i i in. (art. 36— 37).

(13)

222 O. F. P a s t e r n a k [121:

niia); w re sz c ie c y k l o sta tn i — stu d iu m d y p lo m o w e — w y k a z u ją c y już: p ew n ą d ojrzałość n a u k o w ą (p o św ięco n y p isa n iu ro zp ra w y n a u k o w e j p rzy czy n ia ją cej się do ro zw o ju danej n au k i — sem in a ria n a u k o w e). K ażd y W yd ział poiwiinien n ad to śc iśle o k reślić p rzed m io ty p o d sta w o ­ w e, zw ią za n e z cele m d an ego W y d zia łu oraz p rzed m io ty p om ocn icze — ■ p a m ięta ją c, iż w su m ie tw o rzy ć o n e p o w in n y z w a r tą całość, z a p e w n ia ­ jąc ty m sa m y m p e łn e i k o m p e te n tn e w y k sz ta łc e n ie w danej d zied zi­ n ie stu d ió w , a ró w n o cześn ie m o żliw o ść w sp ó łp ra cy i w sp ó łd zia ła n ia p o szczeg ó ln y ch w y k ła d o w c ó w (art. 40, 41) 32. S ta tu ty o k reślą rów nież, ja k ie e g z a m in y lub kolloikw ia (p isem n e lub u stn e) o b o w ią zu ją stu d e n ­ tó w zarówino p rzy k oń cu se m e str u i roku, jak zw ła szcza przy końcu: d a n eg o cy k lu (np. rigo.ro.sum) jako sp ra w d zia n ó w p ostęp u w stu d ia ch , m o żn o ści a w a n so w a n ia na c y k l w y ż sz y lub w r e sz c ie u z y sk iw a n ia stopni, n a u k o w y ch 33.

W k w e s t i i s t o p n i n a u k o w y c h K o n sty tu cja sta w ia za sa d ę, iż po u k o ń czen iu p oszczeg ó ln eg o c y k lu stu d ió w m ożn a przyznaw ać- o k r e ślo n y sto p ień n a u k o w y (w ła ś c iw y dla d an ego fa k u lte tu , np. b a k a - la u r e a t po c y k lu 1-szym , lic e n c ja t po cy k lu 2-gim , d ok torat po cy k lu 3-cim ) w z a leż n o ści od za liczen ia o k reślo n eg o czasu trw a n ia cy k lu i w y m a g a n y c h eg za m in ó w . N a to m ia st dokładine o k reślen ie w szystk ich : sto p n i a k a d em ick ich w ła ś c iw y c h d la danego W yd ziału oraz w y m a g a ­ n y c h w a ru n k ó w ich u z y sk iw a n ia o k reślą sta tu ty U czeln i w op a rciu o z a sa d y tejże K o n s ty tu c ji (art. 46 § 2, 4 7 )3J.

O k reślo n e sto p n ie a k a d em ick ie m ogą u z y sk iw a ć ty lk o stu d en ci da­ n eg o W yd ziału po u k oń czon ym cy k lu stu d ió w (zgodnie ze sta tu ta m i) i zd an iu eg za m in ó w lub też in n y ch sp ra w d zia n ó w p o sia d a n ej w iedzy (np. riigorosum). W yn ik a z tego, że n ik t n ie m oże być d o p u szczo n y do d ok toratu , k to p rzed tem n ie u zy sk a ł licen cja tu . N ad to do doktoratu, w y m a g a n a je s t r o z p r a w a d o k t o r s k a , n ap isan a pod k ierunkiem , w y k ła d o w c y i p rzy czy n ia ją ca się rzec z y w iśc ie do ro zw o ju n au k i, a n a stę p n ie p rzy jęta k o le g ia ln ie po u p rzed n iej p u b liczn ej obronie i ch o ­ ciaż w części o p u b lik o w a n a d ru k iem (art. 49). D o k to ra t u p ra w n ia do w y k ła d ó w na d an ym W y d zia le i d latego m . in. sta n o w i w a ru n ek do u zy sk a n ia fu n k c ji w y k ła d o w c y — n a to m ia st lic e n c ja t u p raw n ia do p ro w a d zen ia w y k ła d ó w w w y ż sz y m S em in a riu m d u ch o w n y m lu b in ­ n ej sz k o le ró w n o rzęd n ej (art. 50) 35.

32 N a k u rsie p o d sta w o w y m ob ow iązu ją przede w sz y stk im w yk ład y,,

n a k u rsie sp e c ja listy c z n y m w y k ła d y , ćw iczen ia i sem in a ria oraz k o n ­ s u lta c je z p ro feso ra m i u z u p e łn ia n e w ła sn y m stu d iu m (art. 42— 43).

33 S ta tu ty ok reśla ją też w a rto ść stu d ió w od b ytych na in n y ch W y­

d zia ła ch , w y m a g a n e w ty m w y p a d k u eg za m in y i e w e n tu a ln y p rzy ­ sp ie sz o n y to k stu d ió w itp. (art. 44— 45).

34 K o n sty tu cja o k reśla n a zw y stop n i ak ad em ick ich , a le d op u szcza

te ż in n e n a z w y d y k to w a n e w a ru n k a m i re g io n a ln y m i (art. 48).

35 K o n sty tu cja dopuszcza n a d a w a n ie d o k to ra tó w h o n o ro w y ch ze- w z g lę d u na w y ją tk o w e z a słu g i n a u k o w e lu b k u ltu r a ln e w rozw ijan iu , n a u k k o śc ie ln y c h (art. 51).

(14)

(1 3 ] R e o r g a n iz a c j a s t u d ió w k o ś c ie ln y c h 223

W n a w ią z a n iu do o k reślo n y ch w K o n sty tu c ji stru k tu r u czeln i k a to ­ lic k ic h — K onstytucja nie pom ija k w e stii k on ieczn ego dla stu d ió w i p ra cy b a d a w czej tzw . z a p l e c z a d y d a k t y c z n e g o w p o sta ci n a le ż y c ie urząd zon ej i zaop atrzon ej b ib lio te k i d ru k ów z w a rty ch i cza - ■ sop istn — jaiko w a r sz ta tu p ra cy .naukow ej, ćw iczeń i s e m in a r ió w 36,, w p o sta ci w ła ś c iw y c h urządizeń te c h n iczn y ch i a u d io w izu a ln y ch , w r e ­ szcie — gd y n a tu ra i c e l dan ego W y d zia łu w y m a g a tego — w po:staci in s ty tu tó w b a d a w czy ch i la b o ra to rió w n a u k o w y c h (.art. 55).

P e r s o n e l a d m i n i s t r a c y j n y o k reślo n y w sta tu ta ch tr o sz ­ czyć się wiiiniem o sta n m a ją tk o w y u czeln i, o potrzeb n e fu n d u sz e dla o d p o w ied n ieg o do danego re g io n u w y n a g ro d zen ia p erso n elu z a tru d n io ­ n ego w raz z je g o u b ezp iecze n iem em e r y ta ln y m . E w e n tu a ln e o p ła ty stu d e n tó w (przy w p isie, eg z a m in a c h lu b d yp lom ach ) o k reślić w in n y sta tu ty (art. 56— 59).

W reszcie o sta tn i p rob lem d o ty czą cy p o stu lo w a n y c h przez K o n s ty tu ­ c je m o d y fik a c ji str u k tu r a ln y c h — to w ła śc iw e r o z m i e s z c z e n i e te ­ r e n o w e 'posiziozególnyich u c z e ln i k o śc ie ln y c h i zw ią za n y z ty m prob lem a f i l i a c j i . C hodzi tu o ta k ie p la n o w a n e p ro jek to w a n ie rozm ieszczan ia u czeln i k a to lic k ic h w ró żn y ch częścia ch św ia ta , b y m o g ły o n e sk u ­ te c z n ie p e łn ić sw ą rolę dla ro zw o ju k u ltu r y dan ego reg io n u i za ra ­ zem dla u p o w szech n ien ia oraz re a liz a c ji p o sła n n ic tw a K o ścio ła (a r t .. 60)

N a to m ia st gd y w a ru n k i danego reg io n u n ie p o z w a la ją na sa m o d z ie l­ n e e r y g o w a n ie fa k u lte tu k o ścieln eg o — d op u szczaln a jest jego a filia ­ c ja do in n eg o , e r y g o w a n eg o już i z o r g a n izo w a n eg o U n iw e r sy te tu l u b . W yd ziału , aile ty lk o d la u z y sk iw a n ia przez stu d e n tó w a filio w a n e g o In ­ s ty tu tu sto p n i b afcalaureatu oraz po sp e łn ie n iu w a ru n k ó w o k reślo n y ch w d ecy zji K o n g reg a cji W y ch o w a n ia K a to lick ieg o . A filia c ję tak ą z a le ­ ca się zw ła szcza S em in a riu m d u ch o w n y m zarów no d iecez ja ln y m ja,k i za k o n n y m (art. 62).

O prócz a filia c ji — K o n sty tu c ja dopuszcza n ad to p e łn ie jsz e w łą c z e n ie d an ego In s ty tu tu do is tn ie ją c e g o fa k u lte tu w fo rm ie tzw . a g r e g a ­ c j i , która d a w a ła b y m o żliw o ść u z y sk iw a n ia w y ż sz y c h sto p n i a k a d e- rńiickiich, po sp e łn ie n iu w sza k że w a ru n k ó w i u zy sk a n iu zg o d y te jż e ś w . . K o n g reg a cji (art. 63).

W reszcie wiskazana jest jak n a jp e łn ie jsz a w s p ó ł p r a c a i w sp ó ł­ d z ia ła n ie m ię d z y p o szczeg ó ln y m i fa k u lte ta m i (zw łaszcza d an ego re g io ­ nu) pod k ą tem n ie ty lk o p o stu lo w a n ej dziś k o m p le m e n ta m o śc i w pro­ w a d z e n iu stu d ió w in te r d y sc y p lin a r n y c h , k o rzy stn y ch zarów n o dla stu

-36 N a czele b ib lio te k i w in ie n sta ć fa c h o w ie c , p o sia d a ją cy sw o ją radę

i u c z estn iczą cy w S en a c ie lu b R ad zie w y d zia łu (art. 54).

37 A p rob ata K on g reg a cji m oże b yć u d zielo n a po u zysk an iu opinii

o rd y n a riu sza i K o n fe r e n c ji B isk u p ó w d an ego reg io n u , a ta k że o s ó b . d o św ia d czo n y ch zw ł. z są sied n ich w y d z ia łó w (art. 61).

(15)

22 4 O. F . P a s t e r n a k [14]

d a n tó w ja k i p ro feso ró w , jak zw ła szcza /postępu sa m ej n au k i oraz w k ła ­ du K o ścio ła w d zied zictw o k u ltu r o w e d an ego n arod u (art. 64).

W n orm ach sz c zeg ó ło w y ch 2 -g iej części n o rm a ty w n ej K o n sty tu cja p o św ię c a w ie le w sk a za ń o rgan izacji stu d ió w k o śc ie ln y c h na fa k u lte ­ ta ch teoloigicznych, filo z o fic z n y c h i p raw a k a n o n iczn eg o . W a rty k u le n in ie jsz y m — zgod n ie z jeg o tem a tem — po o m ó w ien iu o g ó ln y ch z a ­ sad d o k tr y n a ln y c h i str u k tu r a ln y c h o d n o w y fa k u lte tó w k o ścieln y ch , n a le ż y zw ró cić szczeg ó ln ą u w a g ę na reo rg a n iza cję stu d ió w w ch o d zą ­ cy ch w zak res p raw a k an on iczn ego.

3. W ykłady praw a kanonicznego 'w ;odnowion,ych faku ltetach kościelnych

W d o ty ch cza so w y ch re la c ja c h m a ją cy ch za p rzed m io t reo rg a n iza cję stu d ió w k o śc ie ln y c h ’o m ó w io n e z o sta ły o g ó ln ie je d y n ie za sa d y za w a rte w K o n sty tu c ji A p o sto lsk ie j „Sapieratia C hristiana” z p o m in ięciem szcze­ g ó ło w y c h d y r e k ty w d o łą czo n y ch do teg o d o k u m en tu z m o cą o b lig a to ­ ry jn ą przez K o n g reg a cję W y ch o w a n ia K a to lic k ie g o . O m ó w ie n ie ty ch szcz e g ó ło w y c h p rzep isó w p a r a le ln y c h do p o szczeg ó ln y ch części d o k u ­ m e n tu p a p iesk ieg o w y m a g a ło b y w y k ra cza ją ceg o poza r a m y k rótk iego

a r ty k u łu o w ie le szerszego o p racow an ia. Z w łaszcza, że d y r e k ty w y te d o ty czą w ie lu k w e stii p r a k ty czn y ch za ró w n o w o r g a n izo w a n iu ja k i o d n o w ie ty ch stu d ió w . W szy scy zatem z a in te r e so w a n i od n ow ą tych stu d ió w , ich d o sto so w a n ie m do te jż e K o n sty tu c ji, a zw łasizcza szczeg ó ­ ło w y m red a g o w a n iem „ sta tu tó w ” F a k u lte tó w k o śc ie ln y c h , b ęd ą m u sie li szerok o u w z g lę d n ić te „ d y r e k ty w y ” przed p rzed ło że n iem „ sta tu tó w ” do a p ro b a ty te jż e K o n g reg a cji p rzed n iem I-g o sty c z n ia 1981 r., od k tó ­ rej to d a ty K on g reg a cja o d m a w ia k an on iezn ości sto p n io m a k a d e m ic ­

k im przez te F a k u lte ty n a d a w a n y m .

W ty m jed n a k p u n k cie, p rzy o m a w ia n iu o d n o w y stu d ió w i w y k ła ­ d ów p raw a k a n o n iczn eg o , jako k w e stii n a jb a rd ziej in te r e su ją c e j k a - n o n istó w — u w z g lę d n io n e zostan ą zarów n o w sk a za n ia sa m ej K o n s ty ­ tu c ji jaik i sz c z e g ó ło w e n o r m y św . K on gregacji.

G d y id zie n a jp ie r w o c z a s t r w a n i a sp e cja listy czn y ch stu d ió w kan on iistyczn ych •— to w p r z e c iw ie ń stw ie do w sp o m n ia n y ch na w s tę ­ p ie d ok u m en tó w k o śc ie ln y c h — n in ie jsz a K o n sty tu c ja A p o sto lsk a cza ­ su tego śc iśle n ie ok reśla. M ożna z tego w n o sić — zw ła szcza , że K o n s ty ­ tu c ja o d w o łu je o b o w ią z y w a ln o ść p o p rzed za ją cy ch je d o k u m en tó w — iż na p rzy seło ść czas tr w a n ia stu d ió w k a n o n isty c z n y c h z a le ż a ł b ęd zie od p ra k ty k i i w a ru n k ó w reg io n a ln y ch , u jęty ch i ś c iśle o k reślo n y ch w sta tu ta c h F a k u lte tu praiwa k a n o n iczn eg o . J e st n a to m ia st rzeczą p ew n ą, że cza so k res te n d zielić n a le ż y na 3 c y k le , z k tó ry ch p ie r w sz y (koń­ czą cy się b a k a la u rea ten i) p o w in ie n trw a ć p rzy n a jm n iej rok, 2 -g i cy k l (k oń czący się licen cja tem ) p rzy n a jm n iej d w a lata, w re sz c ie 3-ci (cyk l lu b kurs d o k to ra n ck i) p rzy n a jm n iej rok.

(16)

[15] R e o r g a n iz a c j a s t u d ió w k o ś c ie ln y c h 225

w a k a n o n iczn eg o za słu g u ją na szczeg ó ln ą u w a g ę ze w zg lęd u na s w o ­ je c a łk o w ic ie n o w e sfo r m u ło w a n ie — to p o le c e n ie art. 75, b y W y­ d zia ły p raw a k a n o n iczn eg o (zarów n o ła ciń sk ieg o jak w sch o d n ieg o ) k u l­ ty w o w a ły i r o z w ija ły d y sc y p lin y k a n a n isty c z n e „w ś w i e t l e p r a w a e w a n g e l i c z n e j o”, p rzy g o to w u ją c w ten sposób sw o ich stu d en tó w do p otró jn eg o zad an ia: do fa c h o w y c h badań n a u k o w y c h , do fu n k c ji n a ­ u c z y c ie lsk ic h (zw ła szcza w S e m in a ria ch d u ch o w n y ch itp.) i w r e sz c ie „do p e łn ien ia sp e c ja ln y c h zadań k o śc ie ln y c h ” (chodzi tu z a p e w n e n ie ty lk o o różnego ty p u p o słu g i a d m in istr a c y jn e w K o ściele, są d o w n i­ cze, ale i w ła ś c iw e h iera rc h iczn e p o słu g i p a stersk ie).

J est to s t w ie r d z e n ie w a ż n e , n ie ty lk o pod k ą te m p o so b o ro w ej od­ n o w y k a n o n isty k i i fu n k c ji p ra w a k a n o n iczn eg o w ży ciu i p o sła n ­ n ic tw ie K ościoła, a le ta k że pod k ą tem p o g łęb io n eg o przez S ob ór p o ­ jęcia i n a tu ry K o ścio ła jako „sak ram en tu zb a w ia n ia lu d z i”. K o śció ł n ie jest w sp ó ln o tą je d y n ie so cjo lo g iczn ą , n ie ogran icza się ta k ż e jego eg z y ste n c ja i d z ia ła ln o ść do tra d y c y jn e g o (na w zó r sp o łeczn o ści c y w il­ n ych ) p orządku p ra w n eg o , so cjo lo g n iczn eg o , zew n ętrzn eg o . K o śc ió ł ma sw o ją „ ta je m n ic ę ”, d ecy d u ją cą o jego od ręb n ości i w ła sn e j sp e c y ­ fic e n ad p rzyrod zon ej, którą czerp ie od B o sk ieg o Z a ło ży ciela , z B o sk ie ­ go O b ja w ien ia i z C h ry stu so w ej E w a n g elii. W p raw d zie teo ria p raw a k o ścieln eg o u w z g lę d n ia ła z a w sz e is tn ie n ie p ra w a B ożego p o z y ty w n e g o i n a tu ra ln eg o do k tórego się o d w o ły w a ła i na k tó ry m się w w ie lu sw o ich in s ty tu c ji k a n o n iczn y ch b ez w z g lę d n ie op ierała. N ig d y jed n ak w te j fo r m ie n ie w y m ie n ia n o w d o k u m en ta ch k o śc ie ln y c h „p raw a e- w a n g e lic z n e g o ” z, p o le c e n ie m o p iera n ia na ram p raw a k o ścieln eg o . Z n a la zły w ty m r e a ln y w y ra z p o so b o ro w e p o stu la ty w ie lu k a n o n i- stów , iżb y p osob orow ą o d n o w ę p ra w a k o śc ie ln e g o op ierać na „ e w a n ­ g e lic z n y m p r a w ie m iło śc i”, n a e w a n g e lic z n y m p r a w ie „ słu żb y ” L u d o­ w i B ożem u , a n ie p ra w n ej n a d rzęd n o ści i „ p a n o w a n ia ”. N ie bez zn a ­ czen ia będą tu też in n e e w a n g e lic z n e p ra w a — n a k a zy sam ego C h ry­ stu sa, k tó ry ch sam d ał p rzyk ład w sw o im ży ciu i k tóre n a k a z y w a ł sw o im u czu ciom : b ęd zie to i e w a n g e lic z n y n a k a z i p rzyk ład pokory, e w a n g e lic z n y n a k a z u b ó stw a , p o słu szeń stw a i u le g ło śc i, b ęd zie też szereg in n y ch C h ry stu so w y ch n a k a zó w , k tóre zn a jd u jem y w E w a n g e ­ li i 38.

U w z g lę d n ie n ie teg o „praw a e w a n g e lic z n e g o ” w d y sc y p lin a c h k a n o n i- sty czn y ch sp r a w i z a p ew n e, ż e w y k ła d y p ra w a k o ścieln eg o o trzy m a ­ ją jeszcze szerszą b a zę ź ró d ło w ą i że sam o p raw o k a n o n iczn e jeszcze 38 W yd aje się, iż n a k a z y C h ry stu sa B o sk ieg o Z a ło ż y c ie la K o ścio ła za w a r te w E w a n g e lii (p ra ecep ta D o m in i: p ra ecep tu m n o v u m i in.), sta ć się m ogą — zg o d n ie z te o r ią p ra w a k o śc ie ln e g o — p o w sz e c h n ie o b o w ią zu ją cą n orm ą p raw n ą, skoro „n ak az p r a w n y ” cz y li „ p rea ecep - tu m iu r id ic u m ” k o m p eten tn eg o p rzeło ż o n e g o k o ścieln eg o (O rd yn ariu ­ sza) sta ć się m oże w o k re ślo n y c h w a r u n k a c h norm ą p raw n ą p o w ­ sz e c h n ie o b ow iązu jącą... por. G . . M i c h i e 1 s, N orm ae generales iuris canonici, R om ae 1949, w yd . 2 -g ie, t. I str. 676 i n.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Praca ta jest w zasadzie om ówieniem tylko nowel Żeromskiego, nie izoluje ich jednak z całości jego twórczości, prze­ ciwnie, jedynie na tle tej całości

Nie ze wszystkim i w ywodam i Skwarczyńskiej można się tu zgodzić, niem niej zasługują one niew ątpliw ie na uw agę badacza, który zajm ie się szczegółową

This doctoral dissertation addresses selected aspects of the use of microwaves, instead of conventional heating, in a polyesterification plant. One of the aspects

Three flow patterns can be distinguished in urban canyons, correlated to the wind direction at roof height: parallel, perpendicular or at an angle to the canyon axis (Figure

The purpose of this model is to investigate the effect of behavior-changing feedback devices on heating behavior by capturing the diffusion of technology and behavior among

The paper is organized as follows: Section 2 describes study area where the radiometric campaign took place; Section 3 explains the instruments used for data acquisition, and the

From this it can be concluded that species independent grading models based on MOE and density are possible, when structural timber is divided in two groups: