Szóste Rozporządzenie
zmieniające Rozporządzenie w sprawie środków niezbędnych do zapobiegania rozprzestrzenianiu się wirusa SARS-CoV-2
z dnia 11 lutego 2021 r.
Na podstawie § 2 zdanie pierwsze i drugie Berlińskiej ustawy w sprawie partycypacji parlamentu w kwestiach dotyczących COVID-19 z dnia 1 lutego 2021 r. (GVBl. str. 102) oraz
§ 32 zdanie pierwsze i drugie w związku z § 28 ustęp 1 i § 28a ustęp 1 Ustawy o zapobieganiu chorobom zakaźnym z dnia 20 lipca 2000 r. (BGBl. I s. 1045), ostatnio zmienionej art. 4a ustawy z dnia 21 grudnia 2020 r. (BGBl. I s. 3136), Senat zarządza co następuje:
Artykuł 1
Zmiana Rozporządzenia w sprawie środków niezbędnych do zapobiegania rozprzestrzenianiu się wirusa SARS-CoV-2
Rozporządzenie w sprawie środków niezbędnych do zapobiegania rozprzestrzenianiu się wirusa SARS-CoV-2 z dnia 14 grudnia 2020 r., ogłoszone dnia 15 grudnia 2020 r. zgodnie z § 2 ustęp 1 Ustawy z dnia 29 stycznia 1953 r. o ogłaszaniu ustaw i rozporządzeń (GVBl. str.
106), ostatnio zmienionej artykułem 7 ustawy z dnia 22 stycznia 2021 r. (GVBl. str. 75), opublikowane później w Dzienniku Ustaw i Rozporządzeń dla Berlina (GVBl. str. 1463), ostatnio zmienione rozporządzeniem z dnia 2 lutego 2021 r. (GVBl. str. 97), otrzymuje następujące brzmienie:
Rozporządzenie w sprawie działań na rzecz ochrony ludności przed zakażeniami koronawirusem SARS-CoV-2 (Rozporządzenie w sprawie działań
ochronnych przed zakażeniami SARS-CoV-2 - InfSchMV)
Spis treści
Część I Podstawowe obowiązki, zasady ochrony i higieny
§ 1 Cel rozporządzenia; definicje
§ 2 Ograniczenie kontaktów, przebywanie w przestrzeni publicznej
§ 3 Wymóg zachowania odległości
§ 4 Maska medyczna i osłona ust i nosa
§ 5 Rejestr obecności
§ 6 Koncepcja ochrony i higieny
Część II Dodatkowe zasady higieny i ochrony dotyczące szczególnych obszarów
§ 7 Śpiewanie w zamkniętych pomieszczeniach
§ 8 Wyszynk, wydawanie i sprzedaż napojów alkoholowych; konsumpcja w miejscach publicznych
§ 9 Imprezy, maksymalne limity osób
§ 10 Zgromadzenia
§ 11 Szpitale
§ 12 Pomoc integracyjna, pomoc społeczna, pomoc bezdomnym
§ 13 Opieka dzienna nad dziećmi, szkoły wyższe, edukacja
§ 13a Kształcenie zawodowe
§ 14 Handel detaliczny, jarmarki
§ 15 Gastronomia
§ 16 Oferty turystyczne, zakwaterowanie
§ 17 Usługi
§ 18 Uprawianie sportu
§ 19 Instytucje kultury
§ 20 Obiekty rekreacyjne Część III Kwarantanna
§ 21 Kwarantanna domowa dla osób wjeżdżających i powracających z zagranicy;
obserwacja
§ 22 Wyjątki od kwarantanny domowej
§ 23 Skrócenie kwarantanny domowej Część IV (skreślone)
§ 24 (skreślone)
§ 25 (skreślone)
§ 26 (skreślone)
Część V Upoważnienie do wydawania rozporządzeń; przepisy przejściowe i końcowe
§ 27 Upoważnienie do wydawania rozporządzeń
§ 28 Ograniczenie praw podstawowych
§ 29 Wykroczenia
§ 30 Przepis przejściowy
§ 31 Wygaśnięcie
Część I
Podstawowe obowiązki, zasady ochrony i higieny
§ 1
Cel rozporządzenia; definicje
(1) Celem niniejszego rozporządzenia jest ograniczenie stopniowego rozprzestrzeniania się koronawirusa SARS-CoV-2 i wywoływanej przez niego choroby COVID-19 poprzez podjęcie działań na rzecz ochrony zdrowia publicznego i opanowania skutków dla systemu opieki zdrowotnej.
(2) Przestrzeń publiczna w rozumieniu niniejszego rozporządzenia obejmuje wszystkie miejsca poza prywatnymi lokalami mieszkalnymi oraz przynależną do nich, ogrodzoną posiadłością (teren prywatny).
(3) Imprezą w rozumieniu niniejszego rozporządzenia jest ograniczone w czasie i planowane wydarzenie, w którym uczestniczy grupa osób, o zdefiniowanym celu lub zamiarze, mające określony program, stanowiące całość tematyczną, merytoryczną lub związaną z celem wydarzenia, odbywające się w ramach osobnej odpowiedzialności organizatora, osoby, organizacji lub instytucji. Zgromadzenia w rozumieniu art. 8 Ustawy Zasadniczej i art. 26 Konstytucji Berlina nie są imprezami.
(4) Spotkaniem w rozumieniu niniejszego rozporządzenia jest każde spotkanie się osób związane z występującą interakcją między tymi osobami, które nie jest jeszcze wydarzeniem w rozumieniu ustępu 3, czy zgromadzeniem w rozumieniu art. 8 Ustawy Zasadniczej i art. 26 Konstytucji Berlina.
(5) Osłona ust i nosa jest tekstylną barierą wykonaną z dostępnych w sprzedaży materiałów, szczelnie przylegającą po bokach i zakrywającą usta i nos, która niezależnie od oznaczenia lub posiadanej certyfikowanej klasy ochrony ze względu na swoją naturę jest odpowiednia do ograniczania rozprzestrzeniania się cząsteczek przenoszonych drogą kropelkową i aerozolową podczas oddychania, kaszlu, kichania lub mówienia. Osłonę ust i nosa należy nosić w taki sposób, aby zakrywać usta i nos w sposób ograniczający rozprzestrzenianie się kropli i aerozoli podczas oddychania, kaszlu, kichania lub mówienia. Jeżeli w świetle przepisów niniejszego rozporządzenia lub na jego podstawie istnieje obowiązek noszenia osłony ust i nosa, można również nosić maskę medyczną, o której mowa w ustępie 6.
(6) Maską medyczną w rozumieniu niniejszego rozporządzenia jest maska wykonana ze specjalnych materiałów, która spełnia wymagania normy europejskiej EN 14683:2019+AC:2019 lub wymagania normy europejskiej EN 149:2001+A1:2009, przy czym maska nie może w żadnym przypadku posiadać zaworu wydechowego. Ustęp 5 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
§ 2
Ograniczenie kontaktów, przebywanie w przestrzeni publicznej
(1) Każda osoba jest zobowiązana do ograniczenia do absolutnego minimum fizycznych kontaktów społecznych z innymi osobami, które nie mieszkają w tym samym gospodarstwie domowym oraz do rezygnacji z podróżowania, jak również do opuszczania własnego domu lub zwyczajowego miejsca zakwaterowania tylko z uzasadnionych powodów. Dotyczy to w szczególności osób, które wykazują objawy choroby COVID-19 w rozumieniu aktualnie obowiązujących kryteriów Instytutu Roberta Kocha. Wzywa się pracodawców, by w odbiurokratyzowanej formie umożliwili swoim pracownikom pracę w domu.
(1a) Gdy zgodnie z publikacją Zarządu Senatu ds. zdrowia na stronie https://www.berlin.de/corona/lagebericht/ w ciągu ostatnich siedmiu dni na 100.000 mieszkanek i mieszkańców Berlina pojawi się łącznie ponad 200 nowych zakażeń wirusem SARS-CoV-2, mieszkanki i mieszkańcy Berlina mogą opuszczać obszar miasta Berlina tylko w promieniu 15 kilometrów. Zarząd Senatu ds. zdrowia zwróci na to powszechną uwagę w odpowiedni sposób. Ograniczenie, o którym mowa w zdaniu pierwszym, przestaje obowiązywać, gdy w nieprzerwanym okresie siedmiu dni wartość, o której mowa w zdaniu pierwszym, będzie niższa niż 200; zdanie 2 obowiązuje odpowiednio.
(2) Ustępy 1 i 2 nie dotyczą małżonków, partnerów życiowych lub osób mieszkających w tym samym gospodarstwie domowym ani osób, którym przysługuje prawo do opieki i kontaktów z dzieckiem, ani kontaktów z osobami poważnie chorymi i umierającymi.
(3) Uzasadnionymi powodami w rozumieniu ustępu 1 zdanie pierwsze są w szczególności
1. odpieranie zagrożenia dla życia, zdrowia lub mienia,
2. wykonywanie czynności zawodowych, związanych z pełnionym mandatem, działalności wolontariackiej lub innych czynności w rozumieniu ustępu 5 punkt 2, również w różnych miejscach,
3. towarzyszenie, opieka i pielęgnacja osób potrzebujących wsparcia i osób nieletnich, a także załatwianie spraw i sprawunków dla tych osób,
4. uczestniczenie w umówionych spotkaniach w urzędach, sądach, biurach podawczych, z komornikami, adwokatami i notariuszami, w tym uczestniczenie w rozprawach sądowych jako część społeczeństwa,
5. postępowanie zgodne z wezwaniami urzędowymi, prokuratorskimi lub policyjnymi, 6. indywidualna, cicha kontemplacja w kościołach, meczetach, synagogach i świątyniach innych wspólnot religijnych i ideologicznych oraz udział w nabożeństwach religijnych,
7. korzystanie z usług medycznych i weterynaryjnych (np. wizyty u lekarza, leczenie, oddawanie krwi), jak również wizyty u osób wykonujących zawody o charakterze pomocniczym, o ile jest to konieczne ze względów medycznych (np. u
psychoterapeutów i fizjoterapeutów oraz osób wymienionych w § 17 ustęp 1 zdanie 2),
8. robienie zakupów na własne potrzeby w punktach sprzedaży i korzystanie z usług, które dopuszcza niniejsze rozporządzenie,
9. wizyty u małżonków lub partnerów życiowych oraz korzystanie z prawa do opieki lub prawa do kontaktów w danej sferze prywatnej,
10. działania mające na celu dbałość o zwierzęta i opiekę nad nimi, 11. uprawa powierzchni ogrodniczych lub rolnych,
12. uczestniczenie oraz prowadzanie wydarzeń, zgromadzeń, wizyt lub prywatnych spotkań, które dopuszcza niniejsze rozporządzenie,
13. uczęszczanie do szkół oraz instytucji opiekę, placówek pomocy osobom niepełnosprawnym i placówek sprawujących opiekę nad dziećmi w celu skorzystania z tamtejszych usług opiekuńczych lub w celu odprowadzenia lub odebrania osób, które pozostają tam pod opieką,
14. uprawianie sportu zgodnie z § 18 oraz ruch na świeżym powietrzu.
15. wyjazd na działkę stanowiącą własność danej osoby lub wynajmowaną albo dzierżawioną przez nią na dłuższy czas.
W ramach ograniczenia, o którym mowa w ustępie 1a zdanie pierwsze, w przypadku punktów 1, 2, 3, 4, 5, 7, 9, 13 i 15, opuszczenie obszaru miasta Berlina jest dopuszczalne również na odległość większą niż promień 15 kilometrów. Ma to również zastosowanie w sytuacjach, o których mowa w punkcie 10, o ile w indywidualnym przypadku występuje taka konieczność
(4) Przy opuszczeniu własnego mieszkania lub zwyczajowego miejsca zakwaterowania z ważnych powodów w rozumieniu ustęp 3, przebywanie na wolnym powietrzu w przestrzeni publicznej, w szczególności na ulicach, drogach, placach i terenach zielonych dozwolone jest tylko wtedy, gdy dana osoba jest sama, przebywa w gronie osób wymienionych w ustępie 2 i dodatkowo maksymalne z jedną kolejną osobą, przy czym w przypadku osób samotnie wychowujących dzieci nie są w to wliczone ich dzieci do ukończenia 12 roku życia.
(5) Ustępu 4 nie stosuje się
1. gdy przebywanie w przestrzeni publicznej na zewnątrz jest związane z przekazem informacji przez przedstawicieli prasy, radia, filmu lub innych mediów,
2. w przypadku wykonywania działalności zawodowej, związanej z pełnionym mandatem lub działalności wolontariackiej, w tym prowadzenia sezonowej, koniecznej uprawy powierzchni rolnych, ogrodniczych i leśnych oraz realizowanych przez maksymalnie dwie osoby działań na rzecz reklamy politycznej skierowanej do pojedynczych osób lub poszczególnych grup osób w rozumieniu ustępu 3, w ramach wsparcia partii i wspólnot wyborczych, a także referendów, inicjatyw społecznych, petycji obywatelskich i wniosków mieszkańców,
3. w przypadku korzystania z lokalnego transportu publicznego, kolei i samolotów, promów, statków pasażerskich i pojazdów mechanicznych, które są wykorzystywane do przewozu pasażerów za wynagrodzeniem lub w celach komercyjnych lub pojazdów mechanicznych, które ze względów zawodowych lub służbowych muszą być użytkowane wspólnie przez pracowników.
4. w przypadku zajęć na zewnątrz odbywających się pod opieką pedagogiczną, organizowanych przez szkoły publiczne i szkoły prowadzone przez podmioty niezależne, w tym placówki drugiej ścieżki edukacyjnej, a także placówki niezależne w rozumieniu Ustawy o szkolnictwie z dnia 26 stycznia 2004 r. (GVBl.
str. 26), ostatnio zmienionej art. 35 ustawy z dnia 12 października 2020 r. (GVBl.
str.807), placówki przedszkolne i placówki sprawujące dzienną opiekę nad dziećmi w rozumieniu Ustawy z dnia 23 czerwca 2005 r. o wspieraniu opieki dziennej nad dziećmi (GVBl. str. 322), ostatnio zmienionej art. 30 ustawy z dnia 12 października 2020 r. (GVBl. str. 807), oraz w ramach prywatnie zorganizowanej opieki nad dziećmi i zajęć prowadzonych przez podmioty działające na rzecz pomocy młodzieży,
5. dla osób bezdomnych, o ile i w zakresie, w jakim nie są one zakwaterowane przez władze gminne lub zgodnie z przepisami prawa porządkowego, i nie jest przekraczany górny limit dziesięciu osób przebywających w tym samym czasie.
6. w przypadku świadczenia usług na rzecz pomocy integracyjnej i pomocy osobom bezdomnym
7. w przypadku uczestniczenia w imprezach plenerowych i zgromadzeniach, które dopuszcza niniejsze rozporządzenie oraz
8. przy uprawianiu sportów, które dopuszcza niniejsze rozporządzenie.
§ 3
Wymóg zachowania odległości
(1) W przestrzeni publicznej podczas kontaktów z osobami innymi niż wymienione w ustępie 2 punkt 2, w tym podczas wszystkich spotkań i imprez, należy zachować minimalną odległość 1,5 metra. Zdanie pierwsze nie ma zastosowania, jeżeli w danych okolicznościach nie da się uniknąć fizycznej bliskości wynoszącej mniej niż 1,5 metra, w szczególności
1. podczas czynności wykonywanych w ramach sprawowania opieki zdrowotnej i pielęgniarskiej, w tym dostarczania środków terapeutycznych, pomocniczych i pielęgnacyjnych,
2. podczas sprawowania opieki dziennej nad dziećmi w rozumieniu § 22 VIII Księgi Kodeksu socjalnego – Pomoc dzieciom i młodzieży – w wersji opublikowanej dnia 11 września 2012 r. (BGBl. I str. 2022), ostatnio zmienionego art. 3 ustęp 5 ustawy z dnia 9 października 2020 r. (BGBl. I str.2075), w szkołach, w tym w placówkach drugiej ścieżki edukacyjnej w rozumieniu Ustawy o szkolnictwie z dnia 26 stycznia
2004 r. (GVBl. str. 26), ostatnio zmienionej art. 35 ustawy z dnia 12 października 2020 r. (GVBl. str.807), oraz w kształceniu zawodowym,
3. podczas świadczenia usług wykonywanych blisko ciała lub
4. ze względu na wynikającą z konstrukcji budowlanej ograniczoną przestrzeń w pomieszczeniach, które z konieczności muszą być używane przez kilka osób jednocześnie, na przykład w transporcie publicznym lub pojazdach mechanicznych lub
5. jeżeli przeznaczona dla danej sfery działalności ramowa koncepcja higieny, o której mowa w § 6 ustęp 3, lub rozporządzenie wydane na podstawie § 27, przewidują w drodze wyjątku odległość minimalną mniejszą niż 1,5 metra i istnieją inne środki zapewniające ochronę przed zakażeniem.
(2) Z zastrzeżeniem § 2 ustęp 2, każda osoba jest w miarę możliwości zobowiązana do zachowania minimalnej odległości, o której mowa w ustępie 1, również w sferze prywatnej.
§ 4
Maska medyczna i osłona ust i nosa
(1) W zamkniętych pomieszczeniach maskę medyczną powinni nosić
1. pasażerowie korzystający z transportu publicznego i załoga, która nie kieruje danym pojazdem, także na dworcach, w portach lotniczych i terminalach promowych oraz pasażerowie innych pojazdów ze zmieniającymi się pasażerami, 1a. osoby w pozostałych pojazdach, które nie kierują pojazdem i nie są objęte
przepisem § 2 ustęp 2,
2. osoby we wszelkiego rodzaju sklepach detalicznych oraz centrach handlowych (galeriach handlowych), jak również w ogólnodostępnych zakładach rzemieślniczych, placówkach usługowych i innych zakładach handlowych,
3. osoby uczestniczące w wydarzeniach kultu religijnego w rozumieniu artykułu 4 Ustawy Zasadniczej i artykułu 29 ustęp 1 Konstytucji Berlina,
4. pacjenci i osoby im towarzyszące w gabinetach lekarskich i innych placówkach opieki zdrowotnej, pod warunkiem, że nie uniemożliwia tego prowadzone leczenie, 5. odwiedzający i pacjenci lub mieszkańcy w szpitalach i domach opieki, jeżeli
przebywają poza swoim pokojem lub przyjmują gości.
(2) W zamkniętych pomieszczeniach osłonę ust i nosa powinni nosić
1. w lokalach gastronomicznych personel mający kontakt z gośćmi oraz goście, 2. odwiedzający biblioteki i archiwa,
3. w krytych obiektach sportowych, w tym na krytych basenach oraz w podobnych pomieszczeniach służących do uprawiania sportu, z wyjątkiem czasu, w którym uprawiany jest sport,
4. osoby podczas kształcenia zawodowego oraz ogólnego kształcenia dorosłych, 5. osoby w szkołach zgodnie z § 3 ustęp 2 zdanie drugie punkt 2, z wyjątkiem zajęć
lekcyjnych i pozalekcyjnych oraz dodatkowych zajęć wyrównawczych i zajęć opiekuńczych;
6. pracownicy i osoby odwiedzające w budynkach biurowych i administracyjnych, chyba że przebywają w jednym, stałym miejscu lub mogą zachować minimalną odległość 1,5 metra,
7. osoby w windach,
8. uczestnicy zebrań odbywających się w pomieszczeniach zamkniętych,
9. o ile oprócz przypadków wymienionych w punktach 1 do 10, jest to przewidziane w sektorowej ramowej koncepcji higieny, o której mowa w § 6 ustęp 3 lub w rozporządzeniu wydanym na podstawie § 27.
(3) Osłonę ust i nosa należy nosić na wolnym powietrzu 1. w przestrzeni publicznej
a) na targowiskach, b) w kolejkach, c) na parkingach,
d) na peronach i przystankach,
e) w strefach określonych w załączniku do niniejszego rozporządzenia oraz f) nie naruszając postanowień litery d, na chodnikach przed budynkami z
bezpośrednią możliwością wejścia do sklepów detalicznych, obiektów usługowych i zakładów rzemieślniczych;
nie ma to zastosowania w przypadku używania pojazdów poza strefami przeznaczonymi dla ruchu pieszego; ustęp 1 punkt pierwszy stosuje się do używania pojazdów zamkniętych; i
2. uczestników zgromadzeń na wolnym powietrzu zgodnie z §10 ustęp 2.
Ponadto każda osoba jest zobowiązana do noszenia osłony ust i nosa na zewnątrz w miejscach, w których zgodnie z § 3 ustęp 1 zdanie pierwsze nie jest możliwe zachowanie minimalnej odległości, w szczególności na ulicach handlowych i innych ruchliwych ulicach i placach.
(4) Obowiązek noszenia osłony ust i nosa lub maski medycznej nie ma zastosowania do
1. dzieci do ukończenia szóstego roku życia,
2. osób, które ze względu na potwierdzony zaświadczeniem lekarskim uszczerbek na zdrowiu, potwierdzoną zaświadczeniem lekarskim chorobę przewlekłą lub niepełnosprawność nie mogą nosić osłony ust i nosa lub maski medycznej,
3. osób, u których rozprzestrzenianie się cząsteczek drogą kropelkową i aerozolową zostało ograniczone dzięki zastosowaniu innego wyposażenia, spełniającego co najmniej wymogi zapisane w § 1 ustęp 5 albo 6,
4. osób głuchych i niedosłyszących oraz osób komunikujących się z nimi, a także osób im towarzyszących lub
5. o ile dalsze zwolnienia zostały przewidziane w sektorowej ramowej koncepcji higieny, o której mowa w § 6 ustęp 3 lub w rozporządzeniu wydanym na podstawie
§ 27.
§ 5
Rejestr obecności (1) Osoby odpowiedzialne za
1. imprezy, 2. stołówki, 3. hotele,
4. działalność związaną ze świadczeniem usług wykonywanych blisko ciała,
5. działalność sportową prowadzoną w krytych obiektach sportowych, łącznie z krytymi basenami, w pomieszczeniach przeznaczonych do uprawiania sportu i prowadzenia zajęć sportowych, jak również za prowadzenie zajęć sportowych na powietrzu zgodnie z § 18,
6. sale w państwowych, prywatnych i wyznaniowych uczelniach wyższych, w których odbywają się zajęcia prowadzone na miejscu oraz
7. inne placówki wymienione w sektorowej ramowej koncepcji higieny, o której mowa w § 6 ustęp 3 lub w rozporządzeniu wydanym na podstawie § 27
mają prowadzić rejestr obecności, jeśli dotyczy to pomieszczeń zamkniętych, a w przypadku punktu drugiego, nie dochodzi wyłącznie do odbioru potraw lub napojów.
Osoby odpowiedzialne za imprezy mają również prowadzić rejestr obecności, jeżeli cała impreza lub jej część odbywa się w plenerze. Osoby odpowiedzialne za stołówki muszą również prowadzić rejestr obecności w przypadku, gdy posiłki lub napoje są serwowane na zewnątrz lub gdy są udostępniane do spożycia w formie samoobsługowej w obrębie zatwierdzonej zewnętrznej strefy gastronomicznej.
(2) Rejestr obecności może być wykorzystywany wyłącznie do egzekwowania przepisów w zakresie ochrony przed zakażeniami, w szczególności do ustalania kontaktów zakaźnych, i musi zawierać następujące dane:
1. imię i nazwisko, 2. numer telefonu,
3. dzielnica lub gmina miejsca zamieszkania lub stałego pobytu,
4. pełny adres lub adres e-mail, 5. czas obecności oraz
6. numer miejsca lub stołu, jeżeli takie występują.
Rejestr obecności, o którym mowa w zdaniu pierwszym, musi być przechowywany lub pozostać zapisany przez okres czterech tygodni od zakończenia imprezy lub skorzystania z usługi i należy go zabezpieczyć w taki sposób, by nie miały do niego wglądu osoby trzecie. Rejestr obecności należy udostępnić właściwym organom na ich wniosek w związku z kontrolą przestrzegania obowiązków, o których mowa w ustępach 1, 3 i 4. Ponadto rejestr obecności należy udostępnić właściwym organom na ich wniosek lub zapewnić do niego dostęp w inny odpowiedni sposób, gdy zostanie stwierdzone, że w momencie imprezy, wizyty lub korzystania z danej usługi osoba była chora, podejrzana o to, że jest chora, zarażona lub jest nosicielem w rozumieniu Ustawy o zapobieganiu chorobom zakaźnym. Po upływie okresu przechowywania rejestr obecności musi zostać skasowany lub zniszczony.
(3) Dane, o których mowa w ustępie 2 zdanie pierwsze, należy podawać w sposób kompletny i zgodny z prawdą.
(4) Osoby odpowiedzialne w rozumieniu ustępu 1, powinny odmówić dostępu lub dalszego pobytu obecnym osobom, które podały niepełne lub oczywiście nieprawidłowe informacje.
(5) Ustępy 1 do 4 nie mają zastosowania do imprez, o których mowa w § 9 ustęp 3 punkt drugi i trzeci.
§ 6
Koncepcja ochrony i higieny
(1) Osoby odpowiedzialne za imprezy, odpowiedzialne w zakładach i innych placówkach, w szczególności w przedsiębiorstwach, lokalach gastronomicznych, hotelach, punktach sprzedaży, placówkach kulturalnych i edukacyjnych, fundacjach, punktach informacyjnych i punktach doradztwa, na zajęciach edukacyjnych, integracyjnych, o których mowa w Kodeksie socjalnym, w placówkach finansowanych ze środków publicznych, w projektach i działaniach, odpowiedzialne za stowarzyszenia, obiekty sportowe, szpitale, gabinety lekarskie, zakłady opieki, w tym placówki opieki ambulatoryjnej, oraz zajęcia odpłatne i finansowane z dotacji, sporządzają indywidualną koncepcję ochrony i higieny zgodnie z wymogami specyficznymi dla danej oferty i przedstawiają ją właściwemu organowi na jego żądanie. Osoby odpowiedzialne, o których mowa w zdaniu pierwszym, dbają o to, by przestrzegane były środki ochronne ustalone w koncepcji ochrony i higieny. Nie naruszając przepisów zdania pierwszego obowiązek sporządzenia indywidualnej koncepcji ochrony i higieny oraz przedłożenia jej na żądanie przy ponad 20 osobach obecnych w tym samym czasie występuje w przypadku odbywających się na świeżym powietrzu prywatnych imprez i spotkań. o których mowa w § 9 ustęp 7.
(2) Podczas sporządzania koncepcji ochrony i higieny należy uwzględnić obowiązujące zalecenia Instytutu Roberta Kocha dotyczące zapobieganiu chorobom zakaźnym w aktualnie obowiązującej wersji oraz wytyczne odpowiednich organów ds.
bezpieczeństwa i higieny pracy oraz należy przestrzegać wytycznych zawartych w niniejszym rozporządzeniu i rozporządzeniach sektorowych wydanych na podstawie § 27. Istotnymi celami inicjowanych działań ochronnych są ograniczenie kontaktów, zachowanie minimalnej odległości 1,5 metra i dopuszczalnej maksymalnej liczby osób, które mogą przebywać na danej powierzchni, kierowanie dostępem i unikanie kolejek, jak również dostarczanie wystarczającej ilości powietrza do zamkniętych pomieszczeń. Kolejnym istotnym celem działań ochronnych, które należy zainicjować, jest zapewnienie możliwości śledzenia kontaktów przy użyciu odpowiednich środków.
Plakaty z informacjami o zasadach zachowania odległości i zasadach higieny należy wywieszać w dobrze widocznym miejscu.
(3) Właściwy Zarząd Senatu działając w porozumieniu z Zarządem Senatu ds.
zdrowia może w sektorowej ramowej koncepcji higieny określić szczegóły dotyczące wymagań wobec koncepcji ochrony i higieny, o których mowa w ustępie 2, łącznie z wytycznymi dotyczącymi ograniczeń ilości osób przebywających na danej powierzchni, zasad dostępu i bywania.
(4) Ustępów 1 do 3 nie stosuje się do imprez, o których mowa w § 9 ustęp 3 punkt 2 i 3.
Część II
Dodatkowe zasady higieny i ochrony dotyczące szczególnych obszarów
§ 7
Śpiewanie w zamkniętych pomieszczeniach
(1) Wspólne śpiewanie może odbywać się w pomieszczeniach zamkniętych tylko z powodów zawodowych lub w ramach wykonywania praktyk religijnych, jeżeli przestrzegane są standardy higieny i ochrony przed zakażeniami określone w ramowej koncepcji higieny Zarządu Senatu ds. kultury. Zdanie pierwsze nie ma zastosowania do kręgu osób wymienionych w § 2 ustęp 2.
§ 8
Wyszynk, wydawanie i sprzedaż napojów alkoholowych;
konsumpcja w miejscach publicznych
(1) Wyszynk, wydawanie i sprzedaż napojów alkoholowych jest zakazane od godziny 23.00 do godziny 6.00 następnego dnia. Przez cały dzień zakazana jest sprzedaż i wydawanie napojów alkoholowych przeznaczonych lub nadających się do bezpośredniego spożycia, pod taką postacią, pod jaką są serwowane, w szczególności w szklankach, kubkach lub jednorazowych pojemnikach na napoje. Zdania 2 nie
stosuje się do sprzedawanych w handlu zamkniętych fabrycznie butelek, puszek lub saszetek z napojami.
(2) Zabrania się spożywania napojów alkoholowych na terenach zielonych w rozumieniu Ustawy z dnia 24 listopada 1997 r. o terenach zielonych (GVBl. str. 612), ostatnio zmienionej przez § 15 ustęp 1 ustawy z dnia 29 września 2004 r. (GVBl. str.
424) w aktualnie obowiązującej wersji, jak również na parkingach.
§ 9
Imprezy, maksymalne limity osób
(1) Zabronione są imprezy plenerowe, w których uczestniczy jednocześnie ponad 50 osób.
(2) Zabronione są imprezy w pomieszczeniach zamkniętych, w których uczestniczy jednocześnie ponad 20 osób.
(3) Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania do
1. wydarzeń kultu religijnego w rozumieniu art. 4 Ustawy Zasadniczej i art. 29 ustęp 1 Konstytucji Berlina, które należy zgłosić do właściwego urzędu ds. porządku publicznego najpóźniej na dwa dni robocze przed planowaną imprezą, jeśli spodziewanych jest więcej niż dziesięciu uczestników, chyba że przez wspólnoty religijno-światopoglądowe zostanie opracowana koncepcja higieny zgodna z aktualną ramową koncepcją higieny sporządzoną przez Zarząd Senatu ds. kultury lub wykraczającą poza zawarte w niej postanowienia,
2. zgromadzeń w rozumieniu artykułu 8 Ustawy Zasadniczej i artykułu 26 Konstytucji Berlina,
3. imprez, w tym posiedzeń Parlamentu Europejskiego, jego komisji i frakcji, Parlamentu Niemieckiego oraz jego frakcji i komisji, Rady Federacji i jej komisji, Izby Deputowanych oraz jej frakcji i komisji, Rady Europejskiej, Rady Unii Europejskiej, Komisji Europejskiej, Rządu Federalnego, Senatu Berlina, Rady Burmistrzów i jej komisji, Trybunału Konstytucyjnego Berlina, sejmików samorządowych dzielnic, ich frakcji i komisji oraz przedstawicielstw zagranicznych, organów sądownictwa, organów, gremiów i urzędów Unii Europejskiej, organizacji międzynarodowych, federalnych i związkowych oraz innych placówek i instytucji realizujących zadania publiczno-prawne,
4. zebrań partyjnych, jak również zebrań wspólnot wyborczych, jeżeli są one przeprowadzane w oparciu o przepisy Ustawy o partiach politycznych lub w związku z przygotowaniami do udziału w wyborach powszechnych
5. imprez, o których mowa w § 17 ust. 2 Ustawy o statucie przedsiębiorstwa w wersji opublikowanej dnia 25 września 2001 r. (BGBl. I str. 2518), ostatnio zmienionej artykułem 6 ustawy z dnia 20 maja 2020 r. (BGBl. I str. 1044) oraz
6. posiedzeń rady zakładowej, łącznej rady zakładowej i rady zakładowej koncernu zgodnie z Ustawą o ustroju przedsiębiorstwa także posiedzeń rady pracowniczej, łącznej rady pracowniczej i głównej rady pracowniczej zgodnie z Ustawą o przedstawicielstwie pracowników w wersji opublikowanej w dniu 14 lipca 1994 r.
(GVBl. str. 337; 1995 str. 24), ostatnio zmienionej artykułem 3 ustawy z dnia 2 grudnia 2020 r. (GVBl. str. 1430).
(4) Na imprezach rozmieszczenie krzeseł i stołów powinno być takie, aby zachowana była minimalna odległość 1,5 metra między osobami, które nie są objęte wyjątkiem w
§ 2 ustęp 2 lub aby można było zapewnić odpowiednią ochronę przed zakażeniem za pomocą innych środków ochronnych lub elementów zabezpieczających mających na celu ograniczenie przenoszenia cząsteczek drogą kropelkową. W przypadku imprez plenerowych minimalna odległość, o której mowa w zdaniu pierwszym, może zostać zmniejszona pod warunkiem, że zapewniona jest ochrona przed zakażeniem drogą kropelkową i aerozolową. § 14 ustęp 1, 3 i 5 oraz § 15 ustęp 2 stosuje się odpowiednio do punktów sprzedaży i obiektów gastronomicznych.
(5) W ramach odstępstwa od ustępów 1 i 2, zakazuje się koncertów, przedstawień teatralnych, operowych i koncertowych, spektakli muzycznych i artystycznych dla publiczności obecnej na miejscu, w tym imprez tanecznych, oraz wydarzeń, które można uznać za imprezy o charakterze kulturalnym.
(6) W ramach odstępstwa od ustępów 1 i 2, zakazuje się imprez, które można uznać za imprezy o charakterze rekreacyjnym czy rozrywkowym.
(7) W ramach odstępstwa od ustępów 1 i 2, imprezy lub spotkania rodzinne, w gronie znajomych lub przyjaciół (imprezy prywatne) dozwolone są tylko w kręgu osób wymienionych w § 2 ustęp 2 i dodatkowo maksymalnie z jedną kolejną osobą, przy czym w przypadku osób samotnie wychowujących dzieci nie są w to wliczane ich dzieci w wieku do ukończenia 12 roku życia.
(8) W przypadku pogrzebów i uroczystości pogrzebowych na cmentarzach lub w zakładach pogrzebowych stosuje się odpowiednio ustęp 3 punkt 1. Odmiennie niż stanowi ustęp 7, pogrzeby i uroczystości z okazji pogrzebu odbywające się na wolnym powietrzu dozwolone są dla 50 jednocześnie obecnych osób, a w zamkniętych pomieszczeniach dla 20 jednocześnie obecnych osób. Przy obliczaniu górnego limitu osób, o którym mowa w zdaniu drugim, nie bierze się pod uwagę osób niezbędnych do przeprowadzenia pogrzebu i uroczystości związanej z pogrzebem.
§ 10 Zgromadzenia
(1) Przy przeprowadzaniu zgromadzeń w rozumieniu art. 8 Ustawy Zasadniczej i art.
26 Konstytucji Berlina należy stale zachowywać minimalną odległość 1,5 metra między uczestnikami, z wyjątkiem osób wymienionych w § 2 ustęp 2. § 3 ustęp 1 zdanie drugie nie ma zastosowania. Osoba organizująca zgromadzenie ma opracować indywidualną koncepcję ochrony i higieny, w której zostają określone przewidziane środki mające
na celu zapewnienie zachowania minimalnej odległości oraz zasady higieny, których należy przestrzegać w każdym przypadku, wskazujące np. w razie potrzeby na noszenie osłony ust i nosa lub rezygnację podczas zgromadzenia ze wspólnego chóralnego śpiewania, jak również w celu zapewnienia w miejscu zgromadzenia w czasie jego trwania takiej liczby uczestników, która jest dopuszczalna dla danej powierzchni użytkowej. Organ odpowiedzialny za zgromadzenie może od osoby organizującej zgromadzenie zażądać przedstawienia tej koncepcji ochrony i higieny i uzyskać od właściwego urzędu ds. zdrowia publicznego ocenę tej koncepcji z perspektywy przepisów o zapobieganiu chorobom zakaźnym. Podczas zgromadzenia kierownictwo zgromadzenia musi zapewnić przestrzeganie wymogów zawartych w koncepcji ochrony i higieny.
(2) Na uczestnikach zgromadzeń w rozumieniu art. 8 Ustawy Zasadniczej i art. 26 Konstytucji Berlina spoczywa obowiązek noszenia osłony ust i nosa. Obowiązek noszenia osłony ust i nosa, o którym mowa w zdaniu pierwszym, bez naruszenia § 4 ustęp 4, nie ma zastosowania do uczestników zgromadzeń pod gołym niebem przeprowadzanych w formie korowodu, podczas którego wykorzystywane są wyłącznie pojazdy mechaniczne, jeżeli pojazd mechaniczny jest używany jedynie lub wyłącznie przez osoby, o których mowa w § 2 ustęp 2. § 17a ust. 2 Ustawy o zgromadzeniach nie jest sprzeczny z obowiązkiem noszenia osłony ust i nosa w celu zapobiegania chorobom zakaźnym.
§ 11 Szpitale
W uprawnionych szpitalach można przeprowadzać planowane przyjęcia, operacje i zabiegi, pod warunkiem spełnienia wytycznych dotyczących rezerwacji i zapewnienia dostępności oraz gdy w każdej chwili zapewniona jest sprawna możliwość powrotu do trybu kryzysowego ze względu na zaostrzenie się sytuacji pandemicznej.
§ 12
Pomoc integracyjna, pomoc społeczna, pomoc bezdomnym
(1) Świadczący usługi, którzy zawarli umowy na podstawie § 123 IX Księgi kodeksu socjalnego z dnia 23 grudnia 2016 r. (Federalny Dziennik Ustaw I str. 3234), ostatnio zmienionego art. 3 ust. 6 ustawy z dnia 9 października 2020 r. (Federalny Dziennik Ustaw I str. 2075), lub zgodnie z § 75 XII Księgi kodeksu socjalnego - Pomoc społeczna - (art. 1 ustawy z dnia 27 grudnia 2003 r., BGBl. I str. 3022, 3023), ostatnio zmienionego art. 11 ustawy z dnia 9 października 2020 r. (BGBl. I str. 2075), dla uniknięcia zagrożeń dla współpracowników i osób uprawnionych do świadczeń, są upoważnieni do powierzania swojemu personelowi innych zadań niż te zapisane w umowach o świadczenie usług, o ile są to zadania mieszczące się w merytorycznych ramach danych usług. Osobom uprawnionym do świadczeń należy zapewnić podstawową opiekę.
(2) Miejsca, świadczące usługi dzienne i nocne w ramach pomocy dla bezdomnych pozostają otwarte w celu zapewnienia podstawowej opieki osobom bezdomnym.
§ 13
Opieka dzienna nad dziećmi, szkoły wyższe, edukacja
(1) Zamknięte są placówki opieki dziennej dla dzieci. Wszystkie placówki opieki dziennej oferują opiekę dyżurna dla rodziców, których dotknęło zamknięcie placówki, a którzy ze względu na swoją działalność zawodową z powodu braku innych możliwości opieki pilnie potrzebują takiej opieki dla swoich dzieci, przy czym co najmniej jedno z rodziców jest zatrudnione w obszarze mającym istotne znaczenie dla działania systemu. Do korzystania z opieki dyżurnej kwalifikują się również rodzice samotnie wychowujący dzieci, którzy nie są w stanie zorganizować innej opieki oraz rodzice, w przypadku których opieka jest konieczna ze szczególnie pilnych względów pedagogicznych. Zarząd Senatu ds. młodzieży i rodziny reguluje szczegóły procedury opieki dyżurnej i korzystania z niej. Może określać ogólne maksymalne limity korzystania z opieki dyżurnej w placówkach opieki dziennej dla dzieci, w tym procedurę wdrażania tych górnych limitów, wykraczając poza wytyczne zawarte w zdaniu pierwszym i drugim. Zdania od pierwszego do piątego stosuje się odpowiednio do form usług opieki dziennej.
(1a) W ramach organizowania opieki nad dziećmi we własnym zakresie dopuszczalne jest przekroczenie limitów osób określonych w § 2 ustęp 4 i § 9 ustęp 7, jeżeli dotyczy to wzajemnej, nieodpłatnej, niekomercyjnej opieki nad dziećmi poniżej 12 roku życia w stałych, rodzinnych lub sąsiedzkich grupach, w których sprawowana jest opieka nad dziećmi pochodzącymi z nie więcej niż dwóch gospodarstw domowych.
(2) Uczelnie państwowe, prywatne i wyznaniowe, w tym ich placówki, nie mogą być dostępne dla odwiedzających. W semestrze zimowym 2020/2021 uczelnie prowadzą co do zasady zajęcia dydaktyczne online, a nie w ramach nauczania stacjonarnego.
Zajęcia praktyczne, których nie da się prowadzić w formie cyfrowej, oraz egzaminy mogą być prowadzone stacjonarnie z przestrzeganiem podstawowych obowiązków, zasad ochrony i higieny, o których mowa w części I oraz zgodnie ze szczególnymi przepisami obowiązującymi na poszczególnych uczelniach. Dopuszczalne w świetle zdania trzeciego są w szczególności
1. zajęcia praktyczne, które wymagają specjalnych laboratoriów i pracowni znajdujących się w szkołach wyższych
2. praktyczne zajęcia dydaktyczne na medycznych i klinicznych kierunkach studiów, 3. lekcje artystyczne,
4. praktyczne ćwiczenia sportowe oraz
5. zajęcia stacjonarne o charakterze wprowadzającym dla studentów pierwszego roku.
Podczas zajęć praktycznych, o których mowa w zdaniu czwartym, co do zasady nie może zostać przekroczony maksymalny limit studentów uczestniczących w zajęciach,
który wynosi 25 osób. W uzasadnionych przypadkach, w ramach odstępstwa od zdania pierwszego, uczelnie mogą pozwolić osobom na ograniczony wstęp. Zdanie 1 nie ma zastosowania do Ogrodu Botanicznego. Biblioteki naukowe mogą prowadzić tylko działalność wypożyczeniową oraz świadczyć usługi online.
(3) W szkołach publicznych i szkołach prowadzonych przez podmioty niezależne, w tym placówkach drugiej ścieżki edukacyjnej, a także w ramach zajęć pozalekcyjnych oraz dodatkowych zajęć wyrównawczych i zajęć opiekuńczych nie mogą mieć miejsca stacjonarnie zajęcia edukacyjne lub zajęcia opiekuńcze, z zastrzeżeniem ustępów 5 i 6. W celu dostosowanego do rozwoju sytuacji epidemicznej wznowienia stacjonarnych zajęć edukacyjnych i opiekuńczych Zarząd Senatu ds. edukacji określa odstępstwa od zdania pierwszego w drodze rozporządzenia, o którym mowa w § 27 ustęp 1 i ustęp 2.
(4) W ośrodkach kształcenia dorosłych oraz innych placówkach ogólnego kształcenia dorosłych, szkołach muzycznych, młodzieżowych szkołach artystycznych, młodzieżowych szkółkach ruchu ulicznego, szkołach ogrodniczych, a także w szkołach prowadzonych przez podmioty niezależne w rozumieniu Ustawy o szkolnictwie i podobnych instytucjach edukacyjnych z zastrzeżeniem ustępu 5 nie mogą odbywać się stacjonarnie zajęcia edukacyjne lub zajęcia opiekuńcze.
(5) Egzaminy zgodne z Ustawą o szkolnictwie oraz testy sprawdzające umiejętności w szkołach publicznych i szkołach zastępczych mogą być przeprowadzane zgodnie z wytycznymi Zarządu Senatu ds. szkolnictwa, pod warunkiem, że zapewniona jest odległość co najmniej 1,5 metra pomiędzy obecnymi osobami. Szkoły publiczne i szkoły zastępcze mogą wydawać świadectwa. Egzaminy mogą być przeprowadzane w placówkach kształcenia ustawicznego oraz innych ośrodkach kształcenia dorosłych, o ile w ich trakcie między obecnymi osobami zachowana będzie odległość co najmniej 1,5 metra, a osoby będą nosiły osłonę ust i nosa.
(6) Szkoły mogą prowadzić ograniczoną działalność w zakresie opieki w nagłych wypadkach, w szczególności dla dzieci rodziców, których działalność zawodowa jest niezbędna dla utrzymania życia publicznego. Zarząd Senatu ds. szkolnictwa decyduje o wyborze placówek i osób uprawnionych do korzystania z opieki w nagłych wypadkach.
§ 13a
Kształcenie zawodowe
(1) Egzaminy w ramach kształcenia zawodowego, w szczególności egzaminy na mocy Ustawy o kształceniu zawodowym w wersji ogłoszonej dnia 4 maja 2020 r. (BGBl. I str.
920) oraz Kodeksu rzemiosła w wersji ogłoszonej dnia 24 września 1998 r. (BGBl. I str. 3074; 2006 I str. 2095), ostatnio zmienionej art. 21 ustawy z dnia 22 grudnia 2020 r. (BGBl. I str. 3256), jak również inne egzaminy z zakresu edukacji zawodowej, doskonalenia zawodowego i kształcenia ustawicznego mogą być przeprowadzane w formie stacjonarnej, jeżeli przestrzegane są podstawowe obowiązki oraz przepisy dotyczące ochrony i higieny ujęte w niniejszym rozporządzeniu. W formie stacjonarnej
dopuszcza się przeprowadzanie egzaminów ustnych, pisemnych i praktycznych, w tym egzaminów sportowych i muzycznych.
(2) W celu uniknięcia fizycznych kontaktów społecznych osoby odpowiedzialne za zajęcia kształcenia zawodowego są co do zasady zobowiązane do przeprowadzania w pierwszej linii zajęć w formach alternatywnych do nauczania stacjonarnego, jeżeli jest to możliwe i da się to pogodzić z celem nauczania. W przypadku prowadzenia zajęć w formie stacjonarnej należy zapewnić, by przestrzegane były przepisy niniejszego rozporządzenia.
3. Ustęp 2 stosuje się odpowiednio do działań mających na celu wspieranie integracji na rynku pracy.
§ 14
Handel detaliczny, jarmarki
(1) Zabronione jest otwieranie punktów sprzedaży detalicznej w rozumieniu Ustawy o godzinach otwarcia sklepów w Berlinie z dnia 14 listopada 2006 r. (GVBl. str. 1045), ostatnio zmienionej ustawą z dnia 13 października 2010 r. (GVBl. str. 467). Wyłączone z zakazu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, są punkty sprzedaży detalicznej żywności i napojów, wyrobów tytoniowych, artykułów papierniczych, gazet, czasopism, książek i artykułów dla zwierząt domowych, apteki, placówki służące do zakupu artykułów medycznych, a także aparatów słuchowych i okularów oraz punkty, w których można wyłącznie nabywać choinki świąteczne, drogerie, sklepy ze zdrową żywnością, stacje benzynowe, usługi odbiorczo-dostawcze, cotygodniowe targi z ograniczeniem do asortymentu dopuszczonego do sprzedaży detalicznej, punkty sprzedaży materiałów dla rzemiosła, warsztaty rowerowe i samochodowe.
(2) Punkty sprzedaży o których mowa w § 1, nie mogą być otwierane w niedziele i święta zgodnie z § 6 ust. 1 i 2 Ustawy o godzinach otwarcia sklepów w Berlinie. § 4 i 5 Ustawy o godzinach otwarcia sklepów w Berlinie pozostają nienaruszone.
(3) (skreślone)
(4) Nie można dokonać rozszerzenia sprzedaży produktów nieżywnościowych w porównaniu ze stanem na dzień 15 grudnia 2020 r., z wyjątkiem paliw.
(5) Przy otwieraniu punktów sprzedaży, domów towarowych i centrów handlowych (galerii handlowych) obowiązuje w związku z kierowaniem dostępem i zapewnieniem minimalnej odległości wskaźnik mówiący o maksymalnej ilości klientów, która jest dopuszczalna na danej powierzchni sprzedaży lub lokalu handlowego. Dla sklepów o powierzchni sprzedaży do 800 metrów kwadratowych obowiązuje wskaźnik wynoszący maksymalnie jednego klienta na 10 metrów kwadratowych powierzchni sprzedaży. W przypadku sklepów o całkowitej powierzchni sprzedaży wynoszącej 801 metrów kwadratowych lub większej, wskaźnik dla powierzchni 800 metrów kwadratowych wynosi nie więcej niż jeden klient na 10 metrów kwadratowych powierzchni sprzedaży, zaś dla na powierzchni powyżej 800 metrów kwadratowych - nie więcej niż jeden klient na 20 metrów kwadratowych powierzchni sprzedaży. W
przypadku centrów handlowych miarodajna jest dana całkowita powierzchnia sprzedaży. Jeżeli powierzchnia sprzedaży lub lokalu handlowego jest mniejsza od 20 metrów kwadratowych, można wpuścić maksymalnie jednego klienta. Nie wolno tworzyć bodźców zachęcających do pozostawania w tych miejscach.
(6) Zabrania się organizowania kiermaszów, targów sztuki i targów przedmiotów używanych (pchle targi), jarmarków specjalnych i festynów.
§ 15 Gastronomia
(1) Lokale gastronomiczne w rozumieniu Ustawy o restauracjach w wersji ogłoszonej dnia 20 listopada 1998 r. (BGBl. I str. 3418), ostatnio zmienionej art. 14 ustawy z dnia 10 marca 2017 r. (BGBl. I str. 420) oraz stołówki nie mogą być otwarte dla gości. Za zastrzeżeniem § 8 ustęp 1 mogą oferować potrawy i napoje do odbioru osobistego lub z dostawą. Należy podjąć odpowiednie środki związane z kierowaniem procesem zakupu przy odbiorze potraw i mające na celu uniknięcie gromadzenia się osób.
(2) Jeśli nie ma innej możliwości zapewnienia współpracownikom odpowiedniego zaopatrzenia, posiłki i napoje mogą być również oferowane w stołówkach do konsumpcji na miejscu. Należy tak rozmieścić krzesła i stoły, aby zachowana była minimalna odległość 1,5 metra pomiędzy osobami nieobjętymi wyjątkiem określonym w § 2 ustęp 2. W odległości tej nie mogą przebywać inne osoby. Należy zapewnić wzmożony reżim porządkowy i dezynfekcyjny. W żadnym przypadku nie jest dozwolone goszczenie osób, które nie są pracownikami danego zakładu
§ 16
Oferty turystyczne, zakwaterowanie
(1) Zabronione są wycieczki krajoznawcze w rozumieniu art. 48 Ustawy o przewozie osób w wersji ogłoszonej w dniu 8 sierpnia 1990 r. (Federalny Dziennik Ustaw I str.
1690), ostatnio zmienionej art. 329 rozporządzenia z dnia 19 czerwca 2020 r.
(Federalny Dziennik Ustaw I str. 1328), wycieczki ze zwiedzaniem, wycieczki statkiem i porównywalne oferty turystyczne.
(2) Noclegi w hotelach, obiektach noclegowych, kwaterach wakacyjnych i podobnych obiektach są zabronione i nie mogą być oferowane przez operatorów. Nie dotyczy to noclegów związanych z podróżami służbowymi i biznesowymi oraz mających miejsce z koniecznych przyczyn prywatnych. Przed zawarciem umowy operatorzy obiektów, o których mowa w zdaniu pierwszym, muszą zapytać o cel najmu lub zakwaterowania gościa i udokumentować to wraz z ze zgromadzonymi danymi osobowymi gościa.
Goście muszą udzielić kompletnych i prawdziwych informacji na ten temat.
§ 17 Usługi
(1) Obiekty usługowe z branży pielęgnacji ciała, takie jak salony fryzjerskie, gabinety kosmetyczne, gabinety masażu, salony tatuażu i podobne zakłady oraz solaria nie mogą być otwarte dla klientów i nie mogą oferować swoich usług. Zdanie pierwsze nie ma zastosowania do niezbędnych zabiegów medycznych, w szczególności fizjoterapii, ergoterpii, logopedii, podologii, pielęgnacji stóp i zabiegów wykonywanych przez osoby stosujące alternatywne metody leczenia. Odmiennie niż stanowi zdanie pierwsze od dnia 1 marca 2021 r. mogą być otwierane zakłady fryzjerskie pod warunkiem przestrzegania następujących szczególnych środków higieny i ochrony: klientki i klienci mogą być obsługiwani wyłącznie po wcześniejszym umówieniu się, pomiędzy miejscami dla klientek i klientów należy zapewnić bezpieczną odległość wynoszącą 2 metry, w obrębie której nie mogą przebywać inne klientki i inni klienci, czekające klientki i klienci nie mogą przebywać w pomieszczeniach zakładu; pozostałe ogólne zasady ochrony i higieny, które zostały ustanowione w niniejszym rozporządzeniu, pozostają nienaruszone.
(2) Działający w branży prostytucji w rozumieniu Ustawy o ochronie prostytutek z dnia 21 października 2016 r. (BGBl. I str. 2372), zmienionej art. 329 rozporządzenia z dnia 19 czerwca 2020 r. (BGBl. I str. 1328), nie mogą otwierać swoich obiektów dla odwiedzających ani świadczyć usług poza lokalem. Zabrania się świadczenia i korzystania z usług seksualnych obejmujących kontakt fizyczny i z masaży erotycznych.
(3) Szkoły nauki jazdy, szkoły sportów wodnych, szkoły pilotażu i podobne placówki nie mogą być otwierane dla kursantów, ani nie mogą oferować swoich usług. Zdania pierwszego nie stosuje się w przypadku zdobywania przez pracowników przedsiębiorstw komunalnych lub placówek państwowych uprawnień do kierowania pojazdem do celów służbowych.
§ 18
Uprawianie sportu
(1) Z zastrzeżeniem zdania drugiego sport można uprawiać tylko samemu lub z drugą osobą w formie bezkontaktowej i z przestrzeganiem zasad dotyczących odległości, o których mowa w § 3 ustęp 1. Ograniczenia zawartego w zdaniu pierwszym nie stosuje się do następujących grup osób:
1. do grona osób, o którym mowa w § 2 ustęp 2,
2. do zawodniczek i zawodników kadry federalnej i landowej, ligi zawodowej oraz zawodniczek i zawodników uprawiających sport zawodowo i
3. do uprawianego na podstawie skierowania lekarskiego sportu rehabilitacyjnego lub wykonywanego na podstawie skierowania lekarskiego treningu funkcjonalnego w rozumieniu § 64 ustęp 1 punkt trzeci i czwarty IX Księgi kodeksu socjalnego, który odbywa się w stałych grupach liczących maksymalnie dziesięć osób plus jedna osoba prowadząca ćwiczenia; w trudnych przypadkach, które wymagają indywidualnego uzasadnienia, dopuszcza się udział większej liczby osób, o ile jest
to absolutnie konieczne, by umożliwić uczestnikom uprawianie sportu rehabilitacyjnego lub udział w treningu funkcjonalnym.
Przed rozpoczęciem danej jednostki treningowej osoby odpowiedzialne są zobowiązane do zwrócenia uwagi na przestrzeganie koncepcji ochrony i higieny, o której mowa w § 6 ustęp 1 oraz do zatroszczenia się o jej realizację. Przepisy dotyczące zajęć sportowych w szkołach publicznych i szkołach prowadzonych przez podmioty niezależne, w placówkach kształcenia zawodowego oraz prowadzących działalność dydaktyczną w ramach studiów na uczelniach oraz zajęć sportowych w ramach pełnionej służby w państwowych jednostkach organizacyjnych mają pierwszeństwo przed niniejszym ustępem i ustępem 2.
(2) Uprawianie sportu w krytych obiektach sportowych, w siłowniach, studiach tanecznych i podobnych obiektach jest dozwolone tylko w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne
1. do uprawiania sportu przez grono osób wymienione w ustępie 1 zdanie drugie punkt 2,
2. w przypadku sportów jeździeckich, w zakresie absolutnie niezbędnym z punktu widzenia dobrostanu zwierząt,
3. do wykonywania zabiegów terapeutycznych oraz w związku z użytkowaniem określonym w ustępie 1 zdanie drugie punkt 3.
W pozostałych sytuacjach jest zabronione.
(3) Przeprowadzanie profesjonalnych zawodów sportowych w Bundeslidze i ligach międzynarodowych oraz w ramach porównywalnych profesjonalnych systemów zawodów sportowych jest dozwolone pod warunkiem, że odbywają się zgodnie z koncepcją użytkowania i higieny danej federacji sportowej. Zabroniona jest obecność widzów. Zdanie drugie nie dotyczy osób potrzebnych do przeprowadzenia zawodów.
(4) Uprawianie sportu na pływalniach jest dopuszczalne wyłącznie przez zawodniczki i zawodników kadry federalnej i landowej, ligi zawodowej oraz zawodniczki i zawodników uprawiających sport zawodowo, w celu prowadzenia zajęć wf jako przedmiotu nauczania w szkołach publicznych i szkołach prowadzonych przez podmioty niezależne, placówki kształcenia zawodowego oraz w ramach działalności dydaktycznej związanej ze studiami na uczelniach wyższych oraz zajęć sportowych w ramach pełnionej służby w państwowych jednostkach organizacyjnych, a także w związku z zabiegami leczniczymi oraz w związku z rodzajem użytkowania określonym w ustępie 1 zdanie drugie punkt 4. Zabrania się korzystania z basenów odkrytych i kąpielisk.
§ 19 Instytucje kultury
Kina, teatry, opery, sale koncertowe, muzea, miejsca pamięci i miejsca prowadzone przez podmioty publiczne i prywatne, w których organizowane są imprezy kulturalne,
nie mogą być otwierane dla odwiedzających. Dozwolona jest działalność biblioteczna związana z wypożyczaniem.
§ 20
Obiekty rekreacyjne
(1) Lokale taneczne i podobne obiekty w rozumieniu Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w wersji ogłoszonej w dniu 22 lutego 1999 r. (BGBl. I str. 202), ostatnio zmienionej art. 5 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. (BGBl. I str. 1403), nie mogą być otwierane dla odwiedzających.
(2) Sauny, łaźnie parowe, termy i podobne obiekty muszą pozostać zamknięte. Zdanie pierwsze stosuje się również do odpowiednich stref w hotelach i podobnych obiektach.
(3) Zabronione jest otwieranie dla odwiedzających obiektów rozrywkowych w rozumieniu Rozporządzenia w sprawie użytkowania nieruchomości w celach budowlanych w wersji ogłoszonej dnia 21 listopada 2017 r. (BGBl. I str. 3786), parków rozrywki, obiektów przeznaczonych do aktywnego spędzania czasu wolnego, a także salonów gier, kasyn, punktów bukmacherskich i podobnych obiektów.
(4) Pawilony dla zwierząt i akwarium Ogrodu Zoologicznego w Berlinie oraz pawilony dla zwierząt ZOO w Berlinie-Friedrichsfelde nie mogą być otwarte dla odwiedzających.
Część III Kwarantanna
§ 21
Kwarantanna domowa dla osób wjeżdżających i powracających z zagranicy;
obserwacja
(1) Osoby przybywające z zagranicy drogą lądową, wodną lub lotniczą do kraju związkowego Berlina, które w dowolnym momencie w ciągu ostatnich dziesięciu dni przed wjazdem przebywały na obszarze uznawanym w chwili wjazdu za obszar ryzyka w rozumieniu § 2 punkt 17 Ustawy o zapobieganiu chorobom zakaźnym, gdzie występuje zwiększone niebezpieczeństwo zakażenia się koronawirusem SARS-CoV- 2 (obszar ryzyka), zobowiązane są po przybyciu do bezzwłocznego udania się do swojego głównego lub dodatkowego miejsca zamieszkania lub innego odpowiedniego miejsca zakwaterowania pozwalającego na przebywanie w izolacji i pozostania w tym miejscu w stałej izolacji przez okres dziesięciu dni po powrocie; dotyczy to także osób, które najpierw przybyły na terytorium innego kraju związkowego Republiki Federalnej Niemiec. Osobom wymienionym w zdaniu pierwszym nie wolno w tym czasie przyjmować wizyt osób spoza ich gospodarstwa domowego. Niezwłoczny przejazd bezpośrednią trasą bez noclegu na obszarze ryzyka nie jest uważany za pobyt w rozumieniu zdania pierwszego. Do osób, które w ciągu dziesięciu dni poprzedzających wjazd przebywały w obszarze występowania wariantów wirusa w rozumieniu § 3 ustęp
2 zdanie pierwsze punkt 2 Rozporządzenia z dnia 13 stycznia 2021 r. dotyczącego wjazdu do Niemiec w sytuacji pandemii koronawirusa (eBAnz. AT 13.01.2021 V1) w aktualnie obowiązującej wersji, mają zastosowanie zdania 1 do 3 przy założeniu, że okres izolacji wynosi 14 dni.
(2) Osoby objęte zakresem zastosowania ustępu 1 zdanie pierwsze są zobowiązane do natychmiastowego poinformowania właściwego urzędu, jeżeli w ciągu dziesięciu dni od wjazdu pojawią się u nich typowe objawy zakażenia koronawirusem SARS- CoV-2, takie jak kaszel, gorączka, nieżyt nosa lub utrata węchu i smaku.
(3) W okresie izolacji osoby, o których mowa w ustępie 1 zdanie pierwsze, pozostają pod obserwacją właściwego urzędu ds. zdrowia publicznego.
§ 22
Wyjątki od kwarantanny domowej (1) Przepisy § 21 ustęp 1 zdanie pierwsze nie obejmują
1. osób, które wjeżdżają do kraju związkowego Berlina tylko w celach tranzytowych;
osoby te muszą najszybszą trasą opuścić terytorium kraju związkowego Berlina, aby zakończyć tranzyt albo
2. pobytów krótszych niż 72 godziny w kraju związkowym Berlin lub na obszarze ryzyka przy postępowaniu zgodnym z odpowiednimi koncepcjami ochrony i higieny a) osób, których działalność jest pilnie konieczna i nieodzowna dla zapewnienia niezbędnej do przeżycia opieki medycznej, w szczególności w sferze medycyny transplantacyjnej, co zostaje poświadczone przez organ zwierzchni, pracodawcę lub zleceniodawcę,
b) osób, które w ramach swojej pracy zawodowej przewożą drogą lądową, kolejową, wodną lub powietrzną przez granicę osoby, towary lub dobra, c) pracowników przedsiębiorstw transportu lotniczego, okrętowego, kolejowego
lub autobusowego albo stanowiących załogę samolotów, statków, pociągów lub autobusów w ramach wykonywanej przez nich działalności.
(2) Jeżeli wjeżdżający nie są osobami, które w ciągu dziesięciu dni poprzedzających wjazd przebywały w obszarze występowania wariantów wirusa w rozumieniu § 3 ustęp 2 zdanie pierwsze punkt 2 Rozporządzenia z dnia 13 stycznia 2021 r. w sprawie wjazdów w obliczu pandemii koronawirusa (eBAnz. AT 13.01.2021 V1) w aktualnie obowiązującej wersji, to przepisy § 21 ust. 1 zdanie pierwsze nie obejmują
1. pobytów krótszych niż 72 godziny
a) osób wjeżdżających w związku z odwiedzaniem krewnych pierwszego stopnia, małżonków lub partnerów życiowych nienależących do tego samego gospodarstwa domowego lub w związku ze wspólnie sprawowaną lub dzieloną między siebie opieką lub prawem do kontaktów z dzieckiem lub
b) przy postępowaniu zgodnym z odpowiednimi koncepcjami ochrony i higieny - wysokiej rangi członków służb dyplomatycznych i konsularnych, parlamentów i rządów,
2. przy postępowaniu zgodnym z odpowiednimi koncepcjami ochrony i higieny osób, a) mających swoje miejsce zamieszkania w kraju związkowym Berlin, które w związku z wykonywaniem zawodu, studiowaniem lub edukacją udają się do miejsca wykonywania zawodu, studiowania lub edukacji w obszarze ryzyka i regularnie, przynajmniej raz w tygodniu, wracają do miejsca zamieszkania (osoby dojeżdżające do pracy za granicą), lub
b) mających swoje miejsce zamieszkania na obszarze ryzyka, a które ze względu na pilną konieczność przyjeżdżają do kraju związkowego Berlina w związku z wykonywaniem zawodu, studiowaniem lub edukacją oraz regularnie, przynajmniej raz w tygodniu, wracają do miejsca zamieszkania (pracownicy przyjeżdżający do pracy z zagranicy);
pilna konieczność oraz postępowanie zgodne z odpowiednimi koncepcjami ochrony i higieny powinny być poświadczone przez pracodawcę, zleceniodawcę lub placówkę edukacyjną.
(3) Jeżeli wjeżdżający nie są osobami, które w ciągu dziesięciu dni poprzedzających wjazd przebywały w obszarze występowania wariantów wirusa w rozumieniu § 3 ustęp 2 zdanie pierwsze punkt 2 Rozporządzenia w sprawie wjazdów w obliczu pandemii koronawirusa, to przepisy § 21 ustęp 1 zdanie pierwsze nie obejmują
1. osób, których działalność jest pilnie konieczna do
a) utrzymania sprawnego funkcjonowania systemu opieki zdrowotnej, w szczególności lekarzy, pielęgniarek, medycznego personelu pomocniczego i opiekunów sprawujących opiekę całodobową,
b) utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego,
c) utrzymania stosunków dyplomatycznych i konsularnych, w szczególności osób będących członkami służb dyplomatycznych i konsularnych, parlamentów i rządów,
d) utrzymania sprawnego funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości,
e) utrzymania sprawnego funkcjonowania parlamentu, rządu i administracji federalnej, krajów związkowych i gmin,
f) utrzymania sprawnego funkcjonowania organów konstytucyjnych Federacji i krajów związkowych,
g) w ramach międzynarodowej walki z przestępczością prowadzonej przez organy policyjne,
h) utrzymania sprawnego funkcjonowania organów Unii Europejskiej i organizacji międzynarodowych lub
i) utrzymania sprawnego funkcjonowania infrastruktury krytycznej;
pilna konieczność musi zostać potwierdzona przez organ zwierzchni, pracodawcę lub zleceniodawcę, osobę lub organ, który zlecił wjazd,
2. osób wjeżdżających lub powracających do kraju związkowego Berlin z powodu a) odwiedzin krewnych pierwszego lub drugiego stopnia, małżonków lub
partnerów życiowych nienależących do tego samego gospodarstwa domowego lub w związku ze wspólnie sprawowaną lub dzieloną między siebie opieką lub prawem do kontaktów z dzieckiem,
b) pilnego leczenia medycznego, lub
c) udzielania wsparcia lub w związku z opieką nad osobami potrzebującymi ochrony lub pomocy,
3. funkcjonariuszy policji powracających z zagranicy z operacji lub z wyjazdu związanego z pełnieniem obowiązków równoważnych operacji,
4. osób, które z pilnych i niecierpiących zwłoki względów zawodowych, z powodu edukacji lub studiów przebywały przez okres do pięciu dni w obszarze ryzyka lub wjeżdżają na terytorium Niemiec; pilna konieczność oraz przestrzeganie odpowiednich koncepcji ochrony i higieny powinny być poświadczone przez pracodawcę, zleceniodawcę lub placówkę edukacyjną.
5. osób, które są akredytowane przez właściwy komitet organizacyjny w związku z przygotowaniem, uczestnictwem, przeprowadzeniem i podsumowaniem międzynarodowych imprez sportowych lub które zostały zaproszone przez federalny związek sportowy danej dyscypliny do udziału w działaniach treningowych lub szkoleniowych lub
6. osób powracających z urlopu z obszaru ryzyka, które bezpośrednio przed powrotem przeprowadziły w miejscu, gdzie spędzały urlop, test na zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2 uzyskując wynik negatywny, pod warunkiem że a) na podstawie porozumienia pomiędzy Republiką Federalną Niemiec a rządem
danego kraju są na tym obszarze ryzyka podejmowane na miejscu szczególne epidemiologiczne środki ostrożności związane z urlopem (koncepcja ochrony i higieny) (patrz strona internetowa Ministerstwa Spraw Zagranicznych www.auswaertiges-amt.de oraz Instytutu Roberta Kocha www.rki.de),
b) sytuacja związana z zakażeniami w danym obszarze ryzyka nie stoi na przeszkodzie wypełnieniu obowiązku, o którym mowa w § 21 ustęp 1 zdanie pierwsze oraz
c) Niemieckie Ministerstwo Spraw Zagranicznych nie wydało na stronie https://
www.auswaertiges-amt.de/de/ReiseUndSicherheit/reise-und-
sicherheitshinweise ostrzeżenia dla podróżnych w związki ze zwiększonym ryzykiem zakażenia lub
7. osób, które w ramach wykonywania zawodu artystycznego i na podstawie zobowiązań wynikających z umowy uczestniczą w kraju związkowym Berlin w
próbach lub imprezach operowych teatralnych, teatralno-tanecznych lub koncertowych.
Zdanie 1 ma zastosowanie wyłącznie do osób, które wypełniły spoczywające na nich obowiązki wynikające z § 3 ustęp 1 zdanie pierwsze lub ustęp 2 zdanie pierwsze punkt 1 Rozporządzenia w sprawie wjazdu w obliczu pandemii koronawirusa i które w ciągu dziesięciu dni od wjazdu niezwłocznie przedłożą zaświadczenie lekarskie o niewystępowaniu zakażenia lub wynik negatywnego testu na zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2 właściwemu organowi ds. zdrowia na jego żądanie.
Wynik testu, o którym mowa w zdaniu drugim, należy przechowywać przez co najmniej dziesięć dni od wjazdu.
(4) Jeżeli wjeżdżający nie są osobami, które w ciągu dziesięciu dni poprzedzających wjazd przebywały na obszarze występowania wariantów wirusa w rozumieniu § 3 ustęp 2 zdanie pierwsze punkt 2 Rozporządzenia w sprawie wjazdów w obliczu pandemii koronawirusa, to przepisy § 21 ustęp 1 zdanie pierwsze nie obejmują 1. osób, o których mowa w § 54a Ustawy o zapobieganiu chorobom zakaźnym, 2. członków obcych sił zbrojnych w rozumieniu umowy o statusie sił zbrojnych NATO,
Partnerstwa dla Pokoju NATO (status sił PdP) oraz umowy o statusie sił zbrojnych państw członkowskich Unii Europejskiej (status sił zbrojnych UE), którzy w celach służbowych wjeżdżają do Niemiec lub tam powracają, lub
3. osób wjeżdżających na terytorium Niemiec w celu podjęcia pracy przez okres co najmniej trzech tygodni, jeżeli w miejscu zakwaterowania i pracy podjęte zostaną w ciągu pierwszych dziesięciu dni po wjeździe wobec danej grupy pracowników porównywalne z izolacją, o której mowa w § 21 ustęp 1 zdanie pierwsze, zakładowe środki higieny oraz środki ostrożności mające na celu uniknięcie kontaktów poza grupą, a opuszczenie miejsca zakwaterowania jest dozwolone tylko w celu wykonania pracy; przed podjęciem pracy pracodawca powiadamia właściwy urząd ds. zdrowia publicznego o początku prac i dokumentuje podjęte środki, o których mowa w zdaniu pierwszym. Właściwy urząd ds. zdrowia publicznego ma skontrolować przestrzeganie wymogów, o których mowa w zdaniu 1.
(5) Wykraczając poza przepisy ustępu 1 do 4 w uzasadnionych przypadkach możliwe jest zwolnienie przez właściwy urząd ds. zdrowia publicznego z § 21 ustęp 1 zdanie pierwsze, o ile okaże się to uzasadnione po rozważeniu wszystkich interesów i aspektów epidemiologicznych.
(6) Ustępy 1 do 5 stosuje się tylko o tyle, o ile wymienione w nich osoby nie wykazują typowych objawów zakażenia koronawirusem SARS-CoV-2, takich jak kaszel, gorączka, katar, utrata węchu i smaku. Jeżeli w ciągu dziesięciu dni od wjazdu u osób wymienionych w ustępie 1 punkt 2 oraz ustępach 2 do 5, wystąpią typowe objawy zakażenia koronawirusem SARS-CoV-2, takie jak kaszel, gorączka, katar lub utrata węchu i smaku, muszą się one udać do lekarza lub centrum wykonywania testów w celu przeprowadzenia testu.
(7) Przepisów § 21 ustęp 2 nie stosuje się do osób, które po wjeździe do kraju związkowego Berlina znajdą się niezwłocznie w miejscu zakwaterowania zapewnionym przez państwo, o ile obowiązki wynikające z § 21 ustęp 2 są realizowane przez inny podmiot. Przy zakwaterowaniu w urzędowej placówce musi być zapewnione przestrzeganie wymogów Zarządu Senatu ds. zdrowia i właściwego urzędu ds. zdrowia publicznego.
§ 23
Skrócenie kwarantanny domowej
(1) W przypadku wjazdu osób, które w ciągu dziesięciu dni przed wjazdem nie przebywały w obszarze występowania wariantów wirusa w rozumieniu § 3 ustęp 2 zdanie pierwsze punkt 2 Rozporządzenia dotyczącego wjazdu do Niemiec w sytuacji pandemii koronawirusa izolacja, o której mowa w § 21 ustęp 1 zdanie pierwsze, może zostać zakończona najwcześniej piątego dnia po wjeździe, jeżeli dana osoba ma zaświadczenie lekarskie o niewystępowaniu zakażenia lub negatywny wynik testu na zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2 w formie papierowej lub elektronicznej w języku niemieckim, angielskim lub francuskim i w ciągu dziesięciu dni od wjazdu przedstawi ten dokument właściwemu urzędowi ds. zdrowia publicznego na jego żądanie.
(2) Test stanowiący podstawę zaświadczenia lekarskiego lub wyniku, o których mowa w ustępie 1, musi być przeprowadzony co najmniej pięć dni po wjeździe na terytorium Republiki Federalnej Niemiec. Test stanowiący podstawęmusi spełniać wymogi Instytutu Roberta Kocha opublikowane w Internecie pod adresem https://www.rki.de/covid-19-tests).
(3) Osoba musi przechowywać zaświadczenie lekarskie przez co najmniej dziesięć dni po wjeździe.
(4) Izolacja, o której mowa w § 21 ustęp 1 zdanie pierwsze, zostaje zawieszona na czas niezbędny do przeprowadzenia testu lub uzyskania zaświadczenia lekarskiego, o których mowa w ustępie pierwszym.
(5) Osoba, o której mowa w ustępie 1, musi udać się do lekarza lub do centrum wykonywania testów w celu przeprowadzenia ponownego testu, jeżeli w ciągu dziesięciu dni od wjazdy wystąpią objawy wskazujące na zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2, takie jak kaszel, gorączka, katar czy utrata węchu i smaku.
(6) Przepisy ustępów od 1 do 5 stosuje się odpowiednio do osób objętych zakresem stosowania § 22 ustęp 4 punkt 3.
Część IV (skreślone)
§ 24 (skreślone)
§ 25 (skreślone)
§ 26 (skreślone)
Część V
Upoważnienie do wydawania rozporządzeń; przepisy przejściowe i końcowe
§ 27
Upoważnienie do wydawania rozporządzeń
(1) Właściwy Zarząd Senatu działając w porozumieniu z Zarządem Senatu ds.
zdrowia jest upoważniony w drodze rozporządzenia, o którym mowa w § 2 zdanie pierwsze Berlińskiej ustawy w sprawie partycypacji parlamentu w kwestiach dotyczących COVID-19 oraz § 32 zdanie pierwsze Ustawy o zapobieganiu chorobom zakaźnym do
1. wydawania przepisów, o których mowa w § 6 ustęp 3,
2. uregulowania wykraczających poza zakres § 3 ustęp 1 zdanie drugie wyjątków od obowiązku zachowania minimalnej odległości 1,5 m,
3. określenia sytuacji wykraczających poza zakres § 4 ustęp 1 i 2, w których istnieje obowiązek noszenia osłony ust i nosa, a także określenia odbiegających od § 1 ustęp 5 wymagań dotyczących cech jakie ma mieć osłona ust i nosa, którą należy nosić w określonych sytuacjach,
4. uregulowania wykraczających poza zakres § 4 ustęp 3 wyjątków od obowiązku noszenia osłony ust i nosa, oraz
5. określenia wykraczających poza § 5 ustęp 1 zdanie pierwsze sektorowych regulacji dotyczących prowadzenia rejestru obecności, w szczególności również dla osób kierujących instytucjami, innych niż osoby określone w § 5 ustęp 1 zdanie pierwsze.
(2) Zarząd Senatu ds. edukacji działając w porozumieniu z Zarządem Senatu ds.
zdrowia, jest upoważniony do rozszerzenia w drodze rozporządzenia, o którym mowa w § 2 zdanie pierwsze Berlińskiej ustawy w sprawie partycypacji parlamentu w kwestiach dotyczących COVID-19 oraz § 32 ustęp 1 Ustawy o zapobieganiu chorobom zakaźnym, obowiązku noszenia osłony ust i nosa poza zakres § 4 ustęp 1 punkt 9, przy czym może on obejmować sfery poza pomieszczeniami zamkniętymi. Ponadto
