( 162 /
KORESPONDENCYA.
ι . Fedorówka, w październiku 1900 rW odległości jednego kilometra od wsi Dubowca (gub. Podolska, powiat Bracławski), znajduje się prastare horodyszcze o figurze niepra-widłowej, mające w podstawie 74 sążnie długości i 43 sążnie szerokości. Całe jest usypane z ziemi w ten sposób, że powierzchnia jego tworzy równą płaszczyznę,
ograni-czoną stromemi brzegami, których wysokość dosięga 4-ch sążni; na części połu-dniowej, dostępniejszej dla oblegających, są nieznaczne wały. Zjednej strony otacza go stawisko, z drugiej głębo-ka fosa, łącząca się ze sta-wiskiem; w ten sposób horo-dyszcze było ongi dokoła ob-lane wodą. Na powierzchni jego w jednem miejscu znaj-duje się dół (na planie lit. a), wykopany prawdopodobnie przez poszukiwaczy skar-bów: prócz tego napotykają się tu szczątki starej cegły i kamienia, świadczące, że
niegdyś był tu budynek murowany. Tradycya o tem horodyszczu zamar-ła, i dzisiaj już nikt z ^łościan dubowieckich nic o niem nie wie. Że jed-nak sięga ono niezaprzeczenie zamierzchłej przeszłości, za dowód tego mogą służyć 2 siekierki krzemienne (rys. 54 i 55) i jedna siekiera bron-zowa (rys. 56 i 57), wyorane przed kilku laty na polach Dubowca. Znale-ziska te, przedstawione na rysunku w połowie naturalnej wielkości, są w posiadaniu p. Romualda Nowińskiego, właściciela Dubowca.
