• Nie Znaleziono Wyników

Wyznaczanie sta

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Wyznaczanie sta"

Copied!
7
0
0

Pełen tekst

(1)

Nazwisko i Imię:

Nazwisko i Imię:

Wydział Górnictwa i Geoinżynierii Grupa nr:

Ocena: Podpis: Data:

Akademia Górniczo – Hutnicza Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki

Katedra Wytrzymałości, Zmęczenia Materiałów i Konstrukcji

Ć w i c z e n i e K 6

Wyznaczanie stałych materiałowych przy wykorzystaniu pomiarów tensometrycznych.

1. Wprowadzenie.

Aby można było wyliczać odkształcenia i naprężenia w elementach konstrukcyjnych należy znać oprócz wymiarów i obciążeń zewnętrznych, także stałe materiałowe jakimi są moduł sprężystości podłużnej (Younga) E, moduł sprężystości poprzecznej (Kirchhoffa) G czy związaną z powyższymi modułami liczbę Poissona υ, którą możemy wyliczyć z zależności:

( +υ)

= 21

G E (1)

Wartości modułu Younga i liczby Poissona można wyznaczyć na próbkach poddanych zginaniu i rozciąganiu w których to przypadkach mamy rozkład naprężeń zbliżony do stanu jednoosiowego. Wartości modułu Younga można obliczyć z prawa Hooke’a:

E

ε =σ (2)

Przy jednoosiowym stanie naprężenia liczba Poissona wyraża się stosunkiem odkształcenia poprzecznego εp do odkształcenia wzdłużnego ε :

ε

υ =εp (3)

Ze wzorów (2) i (3) można określić stałe materiałowe gdy będziemy znali wartości odkształceń ε, czy εp dla badanego materiału. Wartości odkształceń możemy zmierzyć przy pomocy tensometrów mechanicznych lub rezystancyjnych. Zatem celem tego ćwiczenia jest doświadczalne wyznaczenie modułu Younga i liczby Poissona przy zastosowaniu wymienionych metod pomiaru odkształceń.

(2)

2. Wyznaczenie modułu Younga belek wspornikowych wykonanych z różnych materiałów.

Do pomiaru odkształceń wykorzystano czujniki tensometryczne rezystancyjne naklejone wzdłuż włókien na belkach wspornikowych i połączonych w samokompensacyjny układ półmostkowy, jak to pokazuje rysunek 1. Czujnik Rc1 naklejony jest na włóknach rozciąganych a Rc2 na włóknach ściskanych.

Rys. 1. Układ pomiarowy półmostkowy:1 - Rc1, Rc2 - czujniki czynne, 2 - R1, R2 – oporności mostka, 3- galwanometr

Schemat stanowiska pomiarowego pokazano na rysunku 2.

(3)

Rys. 2. Stanowisko pomiarowe do wyznaczania modułu Younga na belkach wspornikowych:

1- belka wspornikowa, 2 – czujniki tensometryczne, 3 – obciążenie.

Wartość naprężeń w miejscu naklejenia tensometrów , które znajdują się w odległości l1 od utwierdzenia wyznaczamy ze wzoru:

x g

W

= M

σ (4)

gdzie: Mg – moment gnący; Mg = P(z-l1), z – miejsce obciążenia,

l1 – miejsce naklejenia tensometrów, P – obciążenie,

Wx – wskaźnik wytrzymałości na zginanie przekroju prostokątnego;

6 2 bh3

h

Wx = Ix = , Ix – moment bezwładności przekroju.

Porównując (4) i naprężenia wyliczone ze wzoru (2) otrzymujemy:

m x

g E

W

M = ε (5)

Po podstawieniu zależności na Mg i Wx możemy z powyższego wzoru wyznaczyć moduł Younga

( )

bh m

l z E P

ε

2

6 1

= (6)

gdzie: εm – odkształcenie mierzone na mostku, które może być wyliczone z poniższych wzorów:

a) – gdy zastosujemy pomiar metodą zerową w półmostku (mostek TSA – 4):

(

0

)

0 10 3

2

1

= k

M k Mp

εm (7) b) – gdy zastosujemy pomiar metodą wychyłową (mostek moduł 1000):

p A k n

U C

m

= 4

ε (8)

We wzorach (7) i (8) poszczególne wyrażenia to:

M0 – odczyt przed obciążeniem, Mp – odczyt po obciążeniu,

k0 - nastawa mostka tensometrycznego, k – stała tensometru (współczynnik czułości), U – napięcie wywołane podczas pomiarów [mV]

(4)

C – nastawa czułości ⎢⎣ ⎥⎦ V m ,

k – współczynnik czułości tensometru, n – ilość czynnych tensometrów, p – stała zależna od ilości tensometrów, A – wielkość napięcia kalibracji [V].

3. Wyznaczenie współczynnika Poissona materiału rozciąganej próbki prostokątnym.

Przy wyznaczaniu współczynnika Poissona wykorzystano pomiar przy pomocy czujników tensometrycznych rezystancyjnych oraz tensometru mechanicznego. Układ pomiarowy który zastosowano to pełny mostek samokompensacyjny przedstawiony na rysunku 3. i sposób jego podłączenia do mostka tensometrycznego TSA-4.

Rys. 3. Układ pełnego mostka do pomiaru liczby Poissona: 1 - R1c, R2c – czujniki naklejone wzdłuż włókien, 2 - R3c, R4c – czujniki naklejone w poprzek włókien,

3 – mostek tensometryczny TSA - 4.

Schemat stanowiska do wyznaczania współczynnika Poissona, miejsce naklejenia tensometrów rezystancyjnych oraz sposób zamocowania tensometru mechanicznego pokazuje rysunek 4.

(5)

Rys. 4. Schemat stanowiska do wyznaczenia współczynnika Poissona: 1 – rozciągana próbka prostokątna, 2 – tensometr mechaniczny, 3 – tensometry rezystancyjne.

Odkształcenie mierzone na mostku dla układu jak na rysunku 3 wylicza się ze wzoru:

( )

ε ε

ε v

k M k Mp

m = 0 0 = + (9)

Odkształcenie bezwzględne mierzone tensometrem mechanicznym wyliczymy ze wzoru:

m l =W

Δ (10)

natomiast odkształcenie względne wzdłużne:

l m

W l

l

=

= Δ

ε (11)

Wartość liczby Poissona określimy podstawiając (11) do (9) co da ostatecznie:

(6)

( )

0 1

0

=

k W

l m k M

v Mp (12)

gdzie: m – przełożenie tensometru mechanicznego, l – baza tensometru mechanicznego

W – wskazanie tensometru mechanicznego.

Pozostałe oznaczenia jak w punkcie 2.

4. Przebieg ćwiczenia.

I. Wyznaczenie modułu Younga.

1. Zamocować belki z naklejonymi tensometrami.

2. Dokonać pomiaru wymiarów przekroju b i h oraz odległości l1 i z.

3. Podłączyć i zrównoważyć mostek tensometryczny odczytując wartości M0. 4. Obciążyć belkę siłą P i dokonać odczytu Mp.

5. Odczyty dokonujemy dla czterech różnych belek zapisując wartości odczytane w punktach 1 ÷ 4, w tabeli 1.

6. obliczyć wartości modułu E ze wzoru (6).

II. Wyznaczenie liczby Poissona.

1. Zamocować próbkę z naklejonymi tensometrami rezystacyjnymi na maszynie wytrzymałościowej.

2. Podłączyć czujniki do mostka tensometrycznego i dokonać odczytu zerowego M0. 3. Zamocować tensometr mechaniczny i wyzerować go.

4. Obciążyć próbkę siłą P<Pdop.

5. Dokonać odczytów wskazań mostka po obciążeniu Mp i wskazanie W na tensometrze mechanicznym.

6. Wszystkie wyniki notować w tabeli 2.

7. Na podstawie wyników ze wzoru (12) wyznaczyć liczbę Poissona.

Tabela 1. Charakterystyki geometryczne oraz odczyty na mostku.

Charakterystyki geometryczne Rodzaj

belki Pomiar b

[cm] h [cm] Jx

[cm4] Wx

[cm3] z

[cm] 11

[cm]

M0

%o

Mp

%o

εm P

[N] Eśr

[Mpa]

1 MnCu

2 1 Ż 1

2 1 A1 Zn

2 St 3 1

2

(7)

Tabela 2. Zestawienie odczytów tensometrów rezystancyjnych i tensometru mechanicznego.

Wskazania mostka Wskazania tens. mech.

Liczba pomiarów

Obciążenie

P[N] M0 [%o] Mp [%o] l[mm] m W

Liczba Poissona

v

1

2

3

4

5

Cytaty

Powiązane dokumenty

Na podstawie otrzymanych wyników narysuj wykres zależności efektywnego współczynnika przenikania ciepła od temperatury dla obydwu rozpatrywanych przypadków. Oszacuj

TeKCT, TT03BOJI.silOT aBTopy ycTaHOBHTb KOHTaKT C '-IHTaTeJieM nyTeM onopbl Ha o6w.HoCTh KYJihTYPHO-.sI3hIKOBOH KOMneTeHI..\Htt. IlpHMepoB npeI_\e,n:eHTHblX TeKCTOB,

Opierając się na porównawczym słowniczku Ficowskiego (Ficowski 1985: 396 - 442), uwzględniającym leksykę Cyganów Nizinnych, Wyżynnych i Kelderari, daje się stwierdzić,

W przypadku próbki PR 204, jej kinetyka sorpcji wskazuje, że osiągnięcie wartości efektywnego współczynnika dyfuzji poniżej 6 ×10 –9 cm 2 /s jest możliwe przy

Wyniki pomiarów mocy cieplnej oraz temperatur na powierzchniach zewnętrznych i wewnętrznych bada- nych izolacji, wraz z obliczonymi wartościami współczynnika przewodzenia

halotron o grubości 1 µm, miliwoltomierz do pomiaru napięcia Halla, źródło napię- cia stałego 1.5 V , dzielnik napięcia pozwalający na zmianę wartości napięcia stałe-

Metoda R-funkcji (MRF) należy do grupy bezsiatkowych metod rozwiązywania problemów brzegowych (termo)mechaniki. Bazując na słabym wariacyjnym sformułowaniu

Należy przygotować minimum 6 roztworów barwnika o stężeniach dobranych w taki sposób, by przy pomocy krzywej można było oznaczyć stężenie barwnika w fazie