• Nie Znaleziono Wyników

ZASADY PRACY Z UCZNIEM Z ZESPOŁEM NADPOBUDLIWOŚCI PSYCHORUCHOWEJ

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "ZASADY PRACY Z UCZNIEM Z ZESPOŁEM NADPOBUDLIWOŚCI PSYCHORUCHOWEJ"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

ZASADY PRACY Z UCZNIEM Z ZESPOŁEM NADPOBUDLIWOŚCI PSYCHORUCHOWEJ

1. Nie wzmacniaj niewłaściwych zachowań, ale tylko te, które chcesz utrwalić.

 Jeśli jest to możliwe ignoruj zachowania niepożądane.

Zauważaj nawet najmniejsze oznaki dobrego zachowania i zachęcaj do dalszych starań. („Jest mi miło, że mnie słuchacie”, „Cieszę się, że siedzisz spokojnie”) 2. Mów tak, aby dziecko z ADHD Cię usłyszało.

Polecenie wydane:

 z bliska

 po nawiązaniu kontaktu wzrokowego

 kilkakrotnie powtórzone,

 którego wykonania dopilnuje nauczyciel.

Wydawanie skutecznych poleceń:

Polecenia powinny być bezpośrednie

Polecenia powinny być wyrażone pozytywnie:

Polecenia powinny być wydawane jedno po drugim, a nie równocześnie Polecenia powinny być konkretne, a nie ogólnikowe

Polecenia powinny być odpowiednie do wieku ucznia Polecenia powinny być wypowiedziane uprzejmie

Polecenia powinny być wyjaśnione przed wypowiedzeniem

Polecenia powinny być stosowane tylko wtedy, kiedy jest to konieczne 3. Zaznacz początek nowej czynności: „Uwaga zaczynamy pisać”

Uczniowie łatwo przechodzą od zorganizowanej czynności do działalności nieuporządkowanej i bezsensownej (np. wydłubywanie cyrklem dziur w gumce) 4. Ustal sygnał przywołujący do pracy (np. spokojne wymienienie imienia ucznia).

Nie może to być sygnał do śmiech dla reszty uczniów w klasie.

5. Dziel pracę na krótsze etapy.

Dziecko z zaburzeniami uwagi może pracować krótko, warto pozwolić mu na oderwanie się od pracy, wydając mu dodatkowe polecenie lub pytając je o coś.

6. Przypominaj

Można przed wyjściem z klasy pytać ucznia co ma zrobić w domu lub co należy przynieść ze sobą na następna lekcje. To trudna i żmudna, ale skuteczna metoda.

7. Zachęcaj do sprawdzania swoich prac.

Uczeń a ADHD, który często jako jeden z pierwszych kończy pisać pracę klasową może na przykład położyć pracę na biurku, następnie wytrzeć tablicę (by zdolność koncentracji powróciła), a potem usiąść w pierwszej ławce i jeszcze raz dokładnie sprawdzić swoją pracę.

8. Stwórz uporządkowany świat.

Uczeń musi wyraźnie wiedzieć, jakie zachowania są niedopuszczalne i jakie za to grożą konsekwencje. Można wywiesić regulamin na ścianie.

(2)

9. Odpowiednio usadź ucznia w klasie.

Może to być pierwsza ławka ( nie bezpośrednio przy oknie lub drzwiach) jak najbliżej nauczyciela, sam lub posadzony między dwoma spokojnymi, grzecznymi i dobrze radzącymi sobie z nauką osobami.

10. Uważaj na nowe i niespodziewane sytuacje (np. wyjście do kina).

Można omówić jak będzie wyglądała nowa sytuacja i ustalić zestaw nieprzekraczalnych zasad.

11. Ucz organizowania sobie pracy.

Można zachęcać uczniów by przed rozpoczęciem każdej pracy zadali sobie pytanie (np. „ Jak brzmi problem?, Jak można go rozwiązać?, Co jest najważniejsze?, Co jest mi potrzebne?”)

12. Zaakceptuj lub zagospodaruj nadruchliwość

(np. poproś ucznia by rozdał lub zebrał pomoce szkolne, przyniósł mapę, starł tablice, wykonał 10 przysiadów), należy jasno określić co można robić (np. kręcić się w

obrębie ławki, machać nogami, kręcić młynki palami) oraz czego nie można (np.

wychodzić z ławki, zaczepiać innych uczniów) 13. Stosuj nauczanie totalne.

Wyróżnianie najważniejszych informacji i zagadnień: podkreślanie na tablicy, zaznaczenie sygnałem wypowiedzi: „Uwaga, to ważne”.

14. Zeszyt pochwał i uwag.

Uczeń może złożyć zeszyt, w którym nauczyciel zapisują ważne informacje dla rodziców (np. Co dziecko zrobiło dobrze lub lepiej niż dotychczas?, Czy dziecko zachowało się źle i jakie konsekwencje zostały z tego powodu wyciągnięte?).

Cytaty

Powiązane dokumenty

C’est dans l’ouest de la France, les villes les plus connues sont Vannes ou encore Carnac.. C’est une région où il y a beaucoup de vestiges celtiques : les menhirs, les

Jeśli żadna orbita nie jest jednoelementowa, to rozmiar każdej jest podzielny przez p, zatem i |M| jest podzielna przez p. Zamiast grafów można podobnie analizować

Jeśli więc ograniczymy ją do zbiorów, które spełniają względem niej warunek Carathéodory’ego, dostaniemy miarę nazywaną dwuwymiarową miarą Lebesgue’a – i to jest

Dodawanie jest działaniem dwuargumentowym, w jednym kroku umiemy dodać tylko dwie liczby, więc aby dodać nieskończenie wiele liczb, trzeba by wykonać nieskończenie wiele kroków,

przykładem jest relacja koloru zdefiniowana na zbiorze wszystkich samochodów, gdzie dwa samochody są w tej relacji, jeśli są tego samego koloru.. Jeszcze inny przykład to

Spoglądając z różnych stron na przykład na boisko piłkarskie, możemy stwierdzić, że raz wydaje nam się bliżej nieokreślonym czworokątem, raz trapezem, a z lotu ptaka

też inne parametry algorytmu, często zamiast liczby wykonywanych operacji rozważa się rozmiar pamięci, której używa dany algorytm. Wówczas mówimy o złożoności pamięciowej;

„Kwantechizm, czyli klatka na ludzi”, mimo że poświęcona jest głównie teorii względności i mechanice kwantowej, nie jest kolejnym wcieleniem standardowych opowieści o