• Nie Znaleziono Wyników

Lung cancer. In 100 years of monograph by Issak Adler

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Lung cancer. In 100 years of monograph by Issak Adler"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

www.pneumonologia.viamedica.pl

LISTY

581

Adres do korespondencji:

Adres do korespondencji:

Adres do korespondencji:

Adres do korespondencji:

Adres do korespondencji: dr hab. n. med. Joanna Domagała- Kulawik, Katedra I Klinika Chorób Wewnętrznych, Pneumonologii i Alergologii WUM, ul. Banacha 1a, 02–097 Warszawa, tel./faks: (22) 599 28 53, e-mail: domagalakulawik@gmail.com

Praca wpłynęła do Redakcji: 3.07.2012 r.

Copyright © 2012 Via Medica ISSN 0867–7077

Joanna Domagała-Kulawik

Katedra I Klinika Chorób Wewnętrznych, Pneumonologii i Alergologii, Warszawski Uniwersytet Medyczny Kierownik: prof. dr hab. n. med. R. Chazan

Rak płuca. W 100-lecie monografii Isaaka Adlera

Lung cancer. In 100 years of monograph by Issak Adler

Pneumonol. Alergol. Pol. 2012; 80, 6: 581–582

Mija 100 lat od ukazania się pierwszej obszer- nej monografii poświęconej rakowi płuca autor- stwa Isaaka Adlera: Primary malignant growth of the lungs and bronchi: a pathological and clinical study (New York: Longmans, Green & Company 1912). Doktor Isaak Adler żył w latach 1849–1918 w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej [1].

Praktykował w wielu szpitalach Nowego Yorku, wykonując między innymi badania radiologiczne i promując znaczenie tej metody w wykrywaniu raka płuca. Owocem praktyki klinicznej była oma- wiana monografia i analiza zmian, jakie zachodzą w epidemiologii chorób nowotworowych, w szcze- gólności raka płuca. Książka jest pierwszym tak znacznym opracowaniem tematu. Zawiera opis 374 przypadków raka płuca z analizą etiologii, patologii i aspektów klinicznych. Dostępny arty- kuł będący reprintem wstępu do książki ukazał się w CAA Cancer Journal for Clinicians w 1980 roku [2]. Z tych kilku stron dowiadujemy się, jak mało znaną chorobą był rak płuca przed 100 laty. Do XVIII wieku choroba nie była znana. Giovanni Batista Morgagni (1682–1771) opisał proces nowo- twory w płucach, nie rozróżniając jednak zmian pierwotnych i przerzutowych, a Rene Laënnec (1781–1826) po raz pierwszy zróżnicował proces gruźlicy i rozrost nowotworowy w płucu.

Autor zaczyna wstęp do monografii od zapy- tania, czy warto poruszać temat, który znajduje w literaturze miejsce marginalne, dane są rozbieżne i niedokładne, a wniosek, jaki z nich wypływa, potwierdza niezwykle rzadkie występowanie pier-

wotnego raka płuca. Takie podejście trwało przez wieki i dopiero pierwsze lata XX wieku zmieniają ten pogląd, jakkolwiek lekarze nadal powszechnie rozpoznają jedynie gruźlicę, której przypadki mają różne oblicza i mogły z pewnością kryć przypadki choroby nowotworowej. Autor krytycznie analizuje opisy znajdowane w dostępnych podręcznikach (cytuje 40 pozycji), które uważa za skąpe i niedo- kładne. Podkreśla rolę badań autopsyjnych. Jak wynika z pracy Adlera, podstawą danych epide- miologicznych dotyczących raka płuca były jedy- nie wyniki badań sekcyjnych. Można wnioskować, że klinicyści rozpoznawali tę chorobę niezwykle rzadko. Co więcej, nawet podczas sekcji miały miej- sce pomyłki. Analizując przyczyny niskiej rozpo- znawalności i niedokładnych danych czerpanych z wyników autopsji autor krytycznie ustosunkowu- je do przygotowania osób wykonujących tę „deli- katną”, jak pisze, pracę i podkreśla znaczenie ba- dań mikroskopowych. Autor przytacza przypa- dek młodej, 28-letniej kobiety zmarłej z powodu za- palenia płuc, u której badanie autopsyjne wykaza- ło rozsiane rozrosty nabłonkowe; z opisu można podejrzewać typ rozsianego raka gruczołowego).

Warto zacytować za Adlerem kilka danych liczbo- wych: na 7290 sekcji rozpoznano 711 raków, z cze- go 156 (21,9%) nie rozpoznano, a nawet nie podej- rzewano przed zgonem. Wśród tych 156 nowotwo- rów, rak płuca stanowił około 10% (16 przypadków) (Hansemann, Fridrichshain Hospital).

Autorzy współcześni Adlerowi notowali wzrost zachorowań na choroby nowotworowe, co

(2)

Pneumonologia i Alergologia Polska 2012, tom 80, nr 6, strony 581–582

582 www.pneumonologia.viamedica.pl

zdaniem autora jest raczej wynikiem lepszej roz- poznawalności, a nie rzeczywistego wzrostu licz- by przypadków. W 1840 roku rozpoznano ogó- łem w Anglii i Walii 2786 przypadków raka, któ- ry był przyczyną 1 na 129 zgonów, zaś w 1905 roku 30 na 221 przypadków przy proporcji zgo- nów 1:17 [2].

Autor stwierdza, że o ile ogólny wzrost zapa- dalności na choroby nowotworowe może być wątpliwy, to rak płuca z pewnością jest coraz częściej rozpoznawany, co nakazuje uwrażliwie- nie patologów i klinicystów na ten problem. Pe- wien zauważalny wzrost częstości raka płuca może korespondować ze spadkiem zachorowań na gruźlicę. Był to jednak wzrost niewielki, jak wynika z załączonej tabeli obrazującej częstość raka płuca w latach 1852–1911 stanowił on od około 1 do 9% wszystkich raków [2]. Warto pod- kreślić spostrzeżenie autora, że za zwiększenie liczby przypadków raka płuca może odpowiadać narażenie zawodowe i rodzaj pracy, jaką wyko- nują chorzy. Na koniec podkreśla rolę współpra- cy internisty i chirurga w leczeniu pacjentów z rakiem, wskazując na konieczność szybkiej i pre- cyzyjnej diagnostyki. Znaczenie pracy dr. Adle- ra podkreśla zdanie, które brzmi w oryginale:

It cannot be a matter of indifference to the unfortu- nate suffer whether his case be diagnosticated as tuberculosis or as a tumor.

Sto lat temu Adler zastanawiał się, czy warto poruszać temat rzadkiej choroby nowotworowej, dziś można zadać pytanie, w jakim celu wracamy to tych danych, które wydają się nieprawdopodob- ne. Rak płuca, pierwszy „zabójca” wśród nowotwo- rów obecnie rozpoznawany jest u ponad 1 300 000 chorych rocznie [3]. W ciągu 100 lat diametralnie zmieniła się statystyka — czy można mieć nadzieję na jej odwrócenie? Związek epidemii raka płuca z paleniem papierosów opisano w latach 50. XX wieku [4]. Historia tej poważnej choroby rozgry- wa się nieomal na naszych oczach. Jest to wyjąt- kowa sytuacja w naukach medycznych, kiedy ist- nieje tak oczywisty i odwracalny czynnik etiolo- giczny jak papierosy w przypadku raka płuca [5].

Można zakończyć retorycznym pytaniem, dlacze- go z tej krótkiej historii nie potrafimy się niczego nauczyć.

Piśmiennictwo

1. Classics in oncology: Isaac Adler, M.D. (1849–1918). CA Can- cer J. Clin. 1980; 30: 294.

2. Classics in oncology: Primary malignant growths of the lung.

Isaac A. Adler. A.M., M.D. CA Cancer J. Clin. 1980; 30: 295–

–301.

3. Dela Cruz C.S., Tanoue L.T., Matthay R.A. Lung cancer: epide- miology, etiology, and prevention. Clin Chest Med. 2011; 32:

605–644.

4. Proctor R.N. The history of the discovery of the cigarette-lung cancer link: evidentiary traditions, corporate denial, global toll.Tob. Control. 2012; 21: 87–91.

5. Jassem E., Szymanowska A., Siemińska A., Jassem J. Palenie tytoniu a rak płuca Pneumonol. Alergol. Pol. 2009; 77: 469–473.

Cytaty

Powiązane dokumenty

The severity of chronic can- cer-related pain is associated with shorter survival in advanced non-small cell lung cancer (NSCLC), independently of known prognostic factors

Several diseases such as hypertension, ischemic heart disease, cerebrovascular disease, chronic obstructive pulmonary disease (COPD), and diabetes mellitus (DM) are considered

The number of registered new cases of ma- lignant lung cancer in total was equal to 886 in 2011, and it was 14.9% lower than in 2002. In the discussed period, the decrease

U chorych ze świeżym zawałem serca wykazano wzrost wydalania z moczem noradrenaliny i adrenali- ny w czasie pierwszych dni po zawale. Średnie wyda- lanie noradrenaliny było

Na przestrzeni lat zaobserwowano, zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet, stały wzrost liczby chorych na gruczolakoraka, a obniżanie się liczby chorych na raka płaskonabłonko- wego i

Ten przykład to ilustracja szerszego zjawiska, jakim jest kurczenie się oferty publicznej ochrony zdrowia i poszerzanie prywatnej.. Jest to

Zgodnie z tym dyrektywami (Nr 93/104/WE i Nr 2003/88/WE) i wyrokami Europejskiego Trybuna³u Sprawiedliwoœci tygodniowy czas pracy lekarza w nie powinien przekraczaæ 48 godzin

Our case report presents a patient who was treated for advanced lung cancer 10 years earlier and currently has been hospitalized again because of a strong clinical and