• Nie Znaleziono Wyników

Porównanie górnego prekambru (ryfeju) przedgórza Karpat środkowych z serią zielonych łupków Dobrudży

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Porównanie górnego prekambru (ryfeju) przedgórza Karpat środkowych z serią zielonych łupków Dobrudży"

Copied!
11
0
0

Pełen tekst

(1)

Eugeniusz GŁOWACKI, Piotr KARNKOWSKI

Porównanie górnego prekambru (ryfeiu) przedgĆ)rza Karpat środkowych z serią zielonych · łupków

Dobrudży

Ostatnio iW literaturze światorwej toczy się bard'zo Oży1wiOllla dySkusja na temaJt pozycji stratygraficznej utworów młodOipTelkam!bryjskich, !które

mają dOść szeTOlrie rozpr.zestrzehierue na różny<;h kontynentach świata

i sąnajczęśc:iej Oikreślane jako sinian,eoIk:ambr, infralkam1br, spa.ragmdt lub ryfej. Dużo na -·~en temat piszą ;zwłaszcza geologowlie radzieccy,

amerykańscy, francuscy, skandynawscy, ,dhińscy i inni. W pol1sikiej 'lite- raturze- gz,erszą· rOlZprarw'ę tym utworom .[POświę'cił ostatnib J. Znosiko

(1961).

Zagadniienie ustalenia pozycji stratygraficznej u"tworow m9:odoipre-

~a:mbryjsikich, Imtórych rozpiętość wiekO'W.a: .według obelCnycll dociekań

wynos:i.500-:--600 mil. lat, jest bardzo interesujące, a

zarazen

naStTęcza­

jące dużo trudiil.ości.

Trudności te wynikają 'Z hraku slkamieniało.ści i w da'lszynlci.ąlgu mało dookO!I1ałej metodyiki. obliczania tWieku bezWlględńego skał. R6w-

ndeż wynjlki coraz. szerzej TozwijaJącyoh się Iba:dań mtkrospoTO!WylCh w cela'ch kOlrela,cyjnych :nie mqgą jesz:cze być liwaiŻane za W2lglętdnie

wystar!czające !kryrteria; .

Wobec pd\łyższego w korelacji wspomnianych urUworów naj.ważrliej­

szą rolę dotychczas spełniają porównania litologiczne ro'zwoju geolo-

gi~ego na Pos2lCzeglÓlnylCh OIbszą-rach.

Wyr6żnięnie ulflwol"ÓW ryfeju, czyli górnego prekambru na przed-:- górz'U Kar:p.at środIkoiwych. datuje się 'mledwie od ik::iJ1!ku lat. W!pI'OIwadził

je J. SalII1SonolWi1cz (1955) na podstawi'e danych z otwO!l'U GOIrliczyna2

kOło P!rzewo.TSlka. Autor ten. wSkazał rownocześnie· na litdlOlgiczne podo-

bieństwo. tylCh Skał dO. serii Do.brudży i Banatu oraz utworów występu­

jących na obszarze płyty wschodnioeuropejskiej (rosyjskiej), OfPisanych przez N. S. Szatskiego (1945, 1952).

Od czasu U!ka:zaInia się lWY'Żej wspomnianej pracy J. Samsonow:i.cza,

dzię!ki łilcmym M'iereerrlOiIll. iW poszUkiwaniu ropy i gazu ziemnego, dane

odnośnie do. iWy'kształcenia i rozprzeS'trzenienia ryfeju na przedgórzu Karpat znacznie wzrosły. TenowonagromadzolIle dane w znacznejmie-

!"Ze meI;ały uWoZJględa:rione lWopracdWaniu P. Karn!kowskiego i E. Gł~

(2)

: .

. .

188 EUgeniusz Głowacki, Piotr Karnkowski

' wackiego (1961) i W. Moryca (1961)

1.

Ponadto ukazała się publikacja R.MiClhniaka, (1959) na temat mikrospor pTekam.bTu i dolnego kambru .w GÓI"ach Świętokrzys1cidh oraz z ważn:iejszydh dlla nas ~eji zagra-' nieznych praca. Ł. W. Lirniedkiej i W.: N. UtroIbin,a (100'1), dotycząca oto- czaik:ów pr:ekalIIlbryjskich; Wj7SItępujących IW utworach f~' kairpacltiego i mdlaSOlwych osadach ~gó.rza. . .

Obszail", na lktórym utwary ryfeju na pI'Żedg6rzu rwystępują b~­

średnio pod miocenem, jest bardzo duży i wynosi według dzisiejszych danych Około 5500 km2 • . Niezależnie od tego 'ZOStały on~ stwierdzane- licznymi iWiereeni.:a1Ini

w

:podłożu ordowiku i syluru, dewOllu,lkar.IOOnu

cZy też młodszych fOlI'lmacji (fig .. 1).

m'fIIJJY.

3

'1;»1

6

~7~8E:19g

A

10

(ijr,

II

~.'(/'./f3

Fig. 1. Szkic geologiczny podłoża miocenu. przedgórza Karpat ŚI'od1sowych

Geol()~cal sketch Df the Miocene substratum· of" the MiddleCarpathian

Foreland .

:1 - prek.alm;pr; 2 - :nmbr; 3 - sy'l'll[l';4 - .dewoon; 5 - 1kiaIJ:IbQn; 6 - CIl<lhsztYn; . 7 - tnaB; 8 - jum; 9 _ 1m1eda gór!na; 10 - brIzleg K.ampa.t; 1111 - 'bmegG6r ~ 1qzysklcb; 12 - lIółnocna., gr&n1ca,· jed:nOlPtk1. śl~ej; 13 -"4iBloka.cje stw1erp,zone lub.

pmypilłJliCZ&lne . . . ' .

], _ ~br.Laal; 2 - C'ambll1a.n; 3'- SIl'llll1e:il.;· 4 -iDeVlOIl46n; 5 - OBIrbon4irer'OU&;

6 - Zeabst.ed.n; 7 - nda.ss1c; 8 - .Ju~; 9 - U{PPe!' 0I.'Ieta.000uS; 10 - ~gIDJ. iOIf tbe.

~1&nB; ' l l l - ma.rgtn of the Swl.ęty ~ M'au.nitaILmI; 1112 -.,. ~b.er.n. 'b<lnIiIuiIUrY ot.tbe SI!les1an unit; 13 - dls!.00IIIt10Ds ,proveci lIID.d aupposed. .

Osaidy ryfejSlkie prZedgórza 'na ogół .dość charalklterystyczne. to J:>olwiem przeważnie sfi1ity.ZOlWane łupid ilaste i muiowee, miejScami

z

~ładk.aIni. drdbn<>,krystalicz,n~h i cz~o za:illOOlych lkiwarcyt6w ~ Wk!łaJdiki t~e stwierdlzono IW MędrzoohdWie, oraz IW T:ejOOlie Kańczugi,

. l' PIi'Iak.ambr 'WYdizlIJelOny pmez ·W. M!oryca w reJome Lu~ 1 Cet~ 8/Ilrtxl1"ź;y za.lWza.j~. do_bru (P. x.a.r.nDrowiIk!, E.· C3łOWIIIdkt, '1961). . ' . .

(3)

r'"

i

-'--"--'-. ----o ~--. ---.. --:-- ------.. ------- - ,--:-----.-.-.. -.. _;---._.- ."-.-----•. --'.----" .... _.,-...•.... -.-.~:.-.• ,---- - .... -.----.--7"'_.'

Porównanie górnego prekambru przedgórza Karpat z serią łupków' Dobrudży 189'

Mirocina, . :EIuiCisk i JarosłaWia.

OprÓCZ

tego w WoU Ranliiżowskiej wy-

ją1Jlmwo. stwierdzony piaskowiec o spoitwie lkal<:ytowym ..

Barwa ,tych osadów jeSt eze.rrwo.na lub wiśniowa" żielona, sząrozie­

lona i szara. Odlmiany czerwone i . iwiśniO/We !Wy'S1lępują pr.zewa'2mie

w ,części p61lrrocnej obszarn, 'zaś'zi,el()llle, szarozielone i szare w części

. południowej i południowo-wschodniej, ale nie jest to zupełną regułą.

S:fiJlhl;y:wWane łupki i mułOlwcepod m:ik::rosikopem wykazują !1Jdęcyrlo­

, Wame milkTolutpkow:ą tekstt.n-ęoraz :Zillaczne przeolb.rarźenie suhstancji ila- stej iW milkxo!łusec2JkOlWalty serycyt (tabl. I, fig. 3). W skład ty;ch sl1mł"

oIPrócz zserycytyzolWanej substamJCji ibistej oraz~wa~cu \k!1.:asttY1cznego

.. i .. wtórnego, iWC'hodzą ponadto liCzne mikrołuooc:zki i blaSlZ'kidbJlo.rytu;.'

Obecn·e są l'ÓWInież zi:aredka skaleni. Ze ..zw.ią!1Jków żelaza. występują

tlen:ki w.zględrrie woOO:rot1.eniki i sial"ciki. .

Wkł.a.dlk:i JkiWarcytówe dharalkteryzują się przede' wszyst!ldm Znaczną,.·

dochodzącą do 20, i więcej pro!cent, zawartością skalleni, reptezerirtówa-, ny;ch najczęiŚciej p:r:z,ez !k;walŚ:ne plagioklazy. Licznie, też ~ępują łusecz1k.i i blaszJki obllo:rytu, które :nierzadko pr.zerasta:ją Się z musko-

wttem. . . '

Na ogół wszędzie skały te są SIi·l.ni,e spękane j nielkiedy. ::z1brekcjowane.

Szczeliny 1bY1W.a:ją wyTpclnione kaacytem lub !kwarcem. W'Sród:łu,plków .

często obseI'lWUje sięnie2lgodn.Ość złup!kowania IW stosunku do w~wo­

wania: Upady warsbw są naog6ł bax'dzo dUże, wynoszące 70+90° . . "

. Seria :zielonych łuJpków w środkowej Dobrud!ży . TOIlJWin~ta jest

'W podłużnej strefie o kierunku NW-4SE, któr'ej szero'kość dochodzi do' 40 km. Na zna'cznytm obsza!l'!Ze jest OII1a odsiłonięta lulb, PIZy'klryta lliegr.u-' bym płaszczem utworów czwartorzędowych. Występowanie' na. niej jury i :kredy ma miejsce .tylko iW południowej części Qlbszaru I(fig. 2). '

. Wiek tej serii na .razie nie jec>,t defiJnityw.nie lJSta!lony i przyjnJ.olWany "'

"jest od sylU!l"U do górnego a1gon:Ku. ~Qlenniików lego ostatniego jest

bodajiże na!jwięcej: Należą

do nich tacy autorzy jak: G. Murgooi

(19M)~

'I

' W. Paeckelmann (1935), J. Atanasiu (1940), O~ Mirauta i E.' Mirauta

(1957, 1959) d inni. ' , ' , . . .

I

Seria zielony.ch łupkóW repre7JeIliOlwana jest prZiez słaibo :zmetamorn- zowane utwory klastyczne. W głównej mierze to , sfilityzowane łupki

przelcl:adane SZ8.rogqa:zatmi" ,prZ'elWażnie bailiWY 'ZieIOIIlej, Tzadziej \czer-

iWOIIly!mi plamami.. ,

Szaro;głazy . stanowią 'WIkłaIdki od 1 do 10 ID ,gru'boSci.Wsk:ład kh

wchodzą słabo obOOczoale i wysortowane Ziarna ~w.arcu (20~'700f0), Ska- lenie z· grupy albit - oligoklaz (5~300f0), orraz ltczne blaszki. chlo.rytu,

sta.n9iWią,cepseudomorfozy po 'biotycie. Masa illasta j'est; schloa-ytyzowana

. i ~mery;cyttyZOlwa:na; " ' ,

ŁUipki SkładaJją się ,~e:z serycyiy2lOWanej masy ilastej, rw~rej

zawarta jest. 'baOOzo obf;ita Hość chla.rytu. .

Spotykane w pofudniow.ej strefie konglomeraty zawierają granitOlW.e i porlirow.e elementy OIl"azgrubsze ziarna. milm:ok1i:nu, otrtoiklazu i nrilkTo- pegmatyrtów, a, nielkiedy też otoczaki pochodzące 'z niższych palI'ltii tej serii (V. Janovici, D. Guisca, V. Mutihae, O.Mirauta, M. Kiriak; 1961).

. Prob'kJiz omaWi,anejserii 'zi,eląnych łupków, ozeIbrane dla pol'Ów.n:ania przez jednego z autor<iiw w czasie uczestnictwa

w

V -:-tym ,Konzgresie

(4)

190

I .

! .-

' .

, '

' Eugeniusz Głowacki, Piotr Karnkowski

E]4B5_5 _7_8[2]9

,Fig. 2. Wycinek

z

mapy geologicznej Dobrudży

Part of geologie map of Dobrudja

1 ' - PortkY; 2 - łupIId. klryBte,ildczne; ,3 - górlny allSonk (8eII'4& liIIe4onyOO:

'łupków); 4 - sylur; 5 - karbon-perm; 8 - truis; 7 - iura; II - aed&;

9 - p'I.e,lstooen ,

1 - porphyrtes; a - ~n-e sah1Bts; 3 - ' Upp8r AlWU'kllin (~ ot

gIl'eIIm 1ICMstB); 4 - sm.U1'Ia:n; 5 - ~; 8 - TrlaSII4c;

7 - JUlUI!Ik:; 8 - Ol'eta.oeous; 9 - PlIe2stoctme ' ,

(5)

r

:-.---:--~--::----·

.

~--,

I " " ' . . "

. ......

Porównanie górnego prekambru przecJgórza Karpat z serią łupków Dobrudzi 191

AsOcjacji Katpacko-<Bałkańskiej, poohodżą .z następujących miejscowości:

Priopca,Ceamurlia de Sus, Mi!hai Viteazu i przełomu rreki Casimcea.

!Próbka z Priopci pO'Chódzi z ikryStarlicznej

ser.u

sta:rszej i naletży do typOwego lupku (krystalicznego (zmetamorfizowane~),. kiwaroowo-sery- cyrt;owego (ta'bI. I, fig. 4). .

Łupki z Mihai Viteazu j przełomu rzeki Casimcea, pochodzące

z serii :zielonych 'łuPków, okazały się niema!l identyczne. to łuPki słabo sfilityzowane, grubołupliwe, barwy szarozielonej. W składzie ich

występuje m.ikrołusec:zkOM'aty serycyt, chloryt i eżęściowo kwarc OTaz skaleń. Struktura tych łupków jest blastQpelitowa, a tekstura mikro-

; łU'Pkowa (tarbl. I, fig. 5). SpOItylkane wśród tych łupków J.aminy krwm-cy- , towe 'zawierają sbosunkOlWO dużo ska1eni.

, Łupki:z Ceatrnurlia de Sus ruecoodlbiegają od iWyZej opisalnyuh. Za-

Wierają one przede /Wszystkim mniej chlorytu ' oraz zbr.elkcjOlWan,e i poprzecinane żyakami kwarcu (tabI. I, ftg. 6). ' .

Jak i porWyŻsZego ,wd.dać, utWO!l"Y ryfeju przedgórza Kal'!pat i zielonej serii środkowej Dobrud!ży ipod w~lędem litologicznym wyik:azują duoo

podobieństłWa. W pierwszym rzędzie są to UUwO!I'y ~we i sla!bo .zme- tamorfizowane, jak też Silnie .zaangażowane tektoJ;licznie. CEchy te

świadcżą o 'podoibnych . w~unlka:ch ich powstawania i przeobrażania.

Bardzo dstotn:ą 'cechą jest też Skład petrografic:zmy, w tym' duży wd:zia'ł skaileni ]. clrlO'l'ytu. Wpra'W1d:zie sfilityzowąne ~upki "Z Do:b.rUdży wykazują chloryfu ,nieco więcej, ale moma to tłumaczyć tym, że mate-

riał detrytyczny pochodzi z innego oł.maru alimentacyjnego. W oby- dwóch jednak wy.padkach rO:2mywane były ~zapewne jakieś masytWy skał

krystaUcznych. 'Wax,lElki klimatyczne sprzyjały :równocześnie zachawa-·

nilU się minerałów słabo odpornych na lWietrzerue.

Przeprowadzcme przez L. Jagie1ską baldan:ia m.ik.rospo.rowe:z utwo- rów iryfeju :pl'2edg6rza i serii 'Zi.elOlIlych łupkÓW' Ddbrudży wykazały

obecnoś,ć ~pujących m.iikroSpor: · '

PRZEDGÓRZE

, ProtolEiiosphaeTidium congLutinatum T i m.

LeioHgotTiletum minutissimum . (N a u m.) T i m.

Leioligotriletum corn,pactum T i

m:

MycteroLigotTiletum marmoratum T i m.

BothroligotTiletum exasperatum T i m.

TrachyoHgotTiLetum minutum (N a u m.) T im.

TrachyoHgotTiletum asperatum (N a u m.) T i m.

TarchyoHgotriletum incrassatum (N a u m.) T i m.

. TrachyoZigotriletum nevelense T i m.

Trachyoligotriletum planum

T

i m.

TrachyoIigotriletum IaminaTitum T i m.

LophoIigotriletum sp.

Stenozonotigotriletum sokolovi T i m.

DOBRUDŻA (pRIOPCA I PRZEŁOM RZEKI CASIMCEA) . ProtóleiosphaeTidium sp.

TrachyoHgotriIetum sp.

(6)

I

I ,

;'"

'192 EUgeniusz Głowacki, Piotr KarnkowS'ki

WymieniOiI).e ;mikJrospory są długowieczne; od pro~erozoi!ku.do !kamlbru, , a' nawet arKiolWiiku włącznie, ~ nie dają podstaw do bliższego. oikreślenia

iWlileku. . ' . , , ,' . ' " '

Nazakończeme ,na1eZa~oby jeszcze 7J\W'ÓCić uwagę na stosun!ki' tekto';'; ,'

niczne o.bydwóch obs~il"ÓiW; , '

, GOOIlogolWie rumuńscy przyjmują, ż·e seria zie'lO!Dych łupków Do-

brudży .została sfałdowana pod !koniec jej sedymentacji, w czasie oro- genezy bajkaIskiej, . na co wskazywałoby pojawienie się zlepieńców

w stropowych partiach (V. J anovici, D., Gisca, Y. Mutihae, O. Mirauta, M .. K:ilriaik, 1961). Podczas. późniejszych, orogenez utwory -te zachowywały ' silę już jalkomasy szty!Wl'le,gdyż 'nie spo17ka1no:ich IW jądradh faO:Idów'

.osadów młodSzyCh. Kontalkt tych utwo:r~ z osadami młodszymi IW pOł-'­

noonej ,części oibsmxu jest wyratźn:ie tektoniczny.' Fakty /WyIStępujące,

w obrębie samej serii 'ZieloillYCh łupków są silnie ściśnięte i pr.zeCIhylone ku N1E. Bieg ich jest WNW ~ ESE,zmieniający się w pobliżu Morza Czarnego na W - E, a iIlą,wet WSW...,;-ENE (pewne dop.asowalIlie do. SW

krawędzi ukraińskiego masytwu .krystalicznego). , Zł'uiPkowanie Skał

w stoounkudo wa;rstJwO/Wla'Ilia jest na ogółniezgodne.

Obszar 'Środkowej Dobrudży j.est; obecnie silme' iWyJdflw:i:grrięty iołb- ,

cięty dysloikacyjnie. Na północy jeęt9P.. ;p.a1mac.z.n.ej przestrzeni nasu-

ni~y

:na

ubworypa;leoooic.znei-triasowe. Silne iwyJPiętrzeni.e tego obsZaru . za:znacza}o Się niemal ,przez cały olkres rOlZwojugeolotgicznego, gd'y'Ż

z mfudszych osadOw obserwujemy · ty-lko. IW południoM"ej jego. stireu:e

występowatItie jua-y i kredy. Doda·tnie anomalie SiIly d.ę:iirości są tu -bar- dzo wysolk.ie. GeolQgow:ie 'rumuńscypodkreśla'ją j-eszcze'bra!k

:na

o~-

rze środkowej . Do'brudży :t.ntrlliZjj;· granitowYcp., coiWSka:zywałoby szcze- gólnie!Ila inny !rO!ZWój teMmriczmy IW Stosunku do J)oib:rudży półn()C.Il:ej.

Sia!l:dowanie i !Wypiętrzenie ryfeju na przedgórzu !IlIa.j:pr8!'WIdopodo~ ·

niej inil:iło również miejsce przed osadzeniem się kambru (podczas ruchów bajkalskich), co już zostało. podkreślone w pracy p~ Karnkowskiego i E.Głowackiego (1961). Tego samego zdania są również Ł. W. Liniec~a

i W. N .. Utrobin '(1961). .

.' , . -Ryfej jest tu w stoounku dio poznanego. w'l"ejoni,e Lulbaczowa i TarJlo-

grodu nie tyl1ko silinie ,2Jdiia,ger:iewwany (:sła:bo:zmetamoirl:i:ro'Wany), '00

·j~cze można by było tłunmc.zyć ,głębszym zanurzeniem;, ale też ogólnie

. · itntensywniej sf.ałidOiWany i zdru:zlgotany. Upady warstw. dOChodzące do 900 .me .pr.zy.padikowe, a raczej domin:u:jące. . ' ", ,.' ' . ' ' .

Z ,dotychczasowych

danym

wynika, że geosynft{linalny

' basenikam-

bryjslkiweworzył się ·głÓlW!nie

po

stronie -półnOcnej OIbecnie zarysorwrują­

cego się trzonu pretkambiryjskie.go, a więc stosunek kambru do prekam- bru na przedgórZJU \był!by

w

p€tWnyirn osenSie7lbli.żooy jak miocenu przedgórza do fliszu lka:r:packiego. WSP9mnieć tu nałeży, że. obecność:

kambru

rw

Jx)~udniOlWej części przoogOCza nie jest rownież znana dalej na zachód (wiercenie 'IN' Puszczy Niepołomie.kiej natrafiło juz tylko na

prekambr). . .

. ' Obszar pn;edgó.Tza, począ'WISZyodardowjjku dO. kredy włącznie, tWy--

ka:zywag: cechy platformowe. Mamy tu 'bowi€llll do. CZYnienia głównie . z osadami ep:ilkonty.nentalny:mi. To, że na prelkambr.z.e SlpoczylWają .różne -ogt,ltwą. stratygraficzne, śWiadczyć może o pewnym. wpływie pierWOltnej

morfologii masywu' p:rreikambIJTjsikiego', a szczególnie () &.iJlnych, lruchaJch

;

i ,

;

. :

.

(7)

f--··-·_-_· __ ···

, ,

. ; . . , .. . .

Porównanie górnego preka'mbru przedgórza Karpat z serią łupków Dobrudży 193

wy:piętrzająC)1'ch L :2<Wiązaną !Z nimi grada'Cją, odJbjwają,eych się IW póź-

niejszych okresa,eh. , '

. Reasumując na1.eźy stwierdzić, że utwory./TYfejskie przedgórza. -'Kail:"-

. pat ŚI'OiCllkorwydh!W,

stOSUIl!ku

do utworów serii zie!looych !łupków 1)0.-, '

brUJd'Ży wylk~ują dUże podobieństwo ,litologiczne i podobne m.:ikrospory.

poza tym można dopatrzyc się dużej analogii W SIpOSOfbie zadhowaoia

się óbu' oibszalI"Ów iW totku dalszego rozwoju geologicznego. Różnica pdle- galaby tylko lIla tym, że obszar śroldk~j Dobru.dlży .W"y1kaJż:yiwał w1ę'k:szą sta:bilnooć, aOlbecnie jest baraziejwydmrignięty. ' ,

Z rozpatirZ€1Illia sytuacji i nOlWych danych roraz śmielej mOlŻna lWnio- skować o :bezpośredniejłącZności tycll oibsżarowpod prz)1Ikryciem ,tylko.

,utworów mioceńSl.tich i' częściowo' fliszu <.kar,paClkiego (od dawna przyj-

mowany /Wał Swiętolkrzyslko-iDobrudzki R. ZUbera). '

Państwowe Przedsiębiorstwo Poszukiwań Na.ttowyćh - Jasło Nadesłem.o ' d.n.ta 25 JtwietD!a 1002 r.

PIŚMIENNICTWO

ATANA:SIU I. (1940) - Prhrire generia asupra geologiei Dobrogei.lasi.' ,JANOVICI V., O:IUSCA D., MUTIHAE V., MIRAUTA O., KIRlAK M. (1961)

Przewodnik po Dobrudży V-go Kongresu Asocjacji Karpacko-Bałkań- , skiej. Bukareszt.

KARNKOWSKI P., GŁOWACKI E. (1961) - O budowie geologicznej utworów pod-

'mioceńskich przedgórza Karpat środkowych. Kwart. geol., 5, p. 372- 418, nr 2. Warszawa.'

JIHHJ1E:qKA.fI JI. B., YFOBHHB. H. (1961) -PH<pe1łCKKe OTJIOJKemm <PYH;ZJ;aMeHTa npe;ZJ;KapnaTCKoro npont6a. ,lJ;OKJI. AKa;ZJ;. HaYK CCCP, 140, NQ 5, MocKBa.

MICHNIAK R. (1959) - Notes on the Petrography and Micrppalaeophytology in the Oldest Strata of the HOly Cross Mts. Bull. Acad. Pol. Sc., 7, nr 6.

, Warszawa.

MIRAUTA O~, MlRAtUTA E. (1957) - Observatiuni asupra structurii geologice 'a regiunii Bas Punar - Camena --- Ciamurila de Sus (Dobr9gea).

D. S. Co~. Geol., '64 (1956~1957): Bucuresti.

:MORYC W. (1961) - Budowa geologiczna rejonu Lubaczowa. Rocz. Pol. Tow.

Geol., -31; ,z. 1. Kraków.

MURGOCI G .. (1914) ..:....,. Etudes geolog.iques dans Dobrogea de iNard. La tectoni- ques de l'air cimmerienne. An. ,Inst. Geol. Rom., 6. Bucuresti.

PAECKELMANN W. (1935) - Probleme desVaristicums der Dobrudscha. Zs.

deutsch. Geol. Ges, nr

,m.

Hanoover.

SAMSONOW\ICZ J. (19561) - O górnym prekambrze (ryfeju) w Polsce. IPrz. geaL 3, p. 558---559, nr 12. War1!zawa.

IIIATCKJf~ H. C. (:l'M5) - OqepK TeKTOHHlO1: BOJtro-YpaJIbCKoH ne<pTeHoCHoił06-

JIaCTK H eae1KHbIX qaCTeH 3ana;ZJ;HOro CKJIOHa IOY1KHoro Ypa.na. MaTep.

K n03HaHmO reoJI. CTpoeHHH CCCP, HOB. cep. BB8l1. 2 (~). MocK. 06W;.

Hen. IIPHPO;ZJ;hI, CTP. 1-129. MOCKBa.

--,

I

,/

I

I

-1

I

I

I

' -I

I

I

(8)

194 Eugeniusz Glowacki, Piotr Karnkowski

·llIATCIU1ta: H .. C. ~lll62) - 0 rp~e ¥e~y naJIeoooeM H Q np0Tep030eM H PH-

<pe~CIOfX OTJIo:m:eaHJIX PYCCKOO nJIaTt!>opMhI. J!3 · Ax:~.HaYK CCCP, cep; reoJ.I., 5, CTP. '3'5-,-49. MOCKBa.

ZNOSKO J. (1961) - W sprawie pozycji stratygraficznej eokambryjskich sP8l1'agmi- t6w i niekt6rych mlodoprekambryjskichformacji. Kwart. geoL, 5, p. 737~773, nr. 4. Warszawa,'

SyreHIOllI r.JIOBA~KJ1,

IIerp

KAPHKOBCKH

CPABHEHIfE BEPXHE)J;OKEM6PHAornx (pHClJEitCKHX) OTJIOxmIIIfR IIPE,n;I'OPLlI ,:QEHTP AJILHLIX KAPIlAT CO CBHTO:A: 3EJlEHbIX CJIA~

~OBPY,rolCH . .

Pe3IOMe

B Ha~~ pa69'1'e npoH3BOW1'l'CJl cpaBHmIHe BeI>xHe~oKeM6pIDiCKY.tX ,(PH-

<pe~CKHX)' 06pa3oBaH~ npe,I{ropbSl ~eHTPaJIbHbIX Kapna'r co CBHTO~ 3eJIeHbIX cJtaH- Il;eB '~eHTPaJIbHOO ~06py,I{JKM.. 06pa3Il;bl ,I{JIH CpaBHmIHH Jof3 CBt1TbX 3eJIem.IX CJIaH- Il;eB ~06py,I{1Kj;r 6bIJIH 006PaHbI o~ H3 COaBTOPOB BO BpemrH yqaCTJofH B V Obe3,I{e

KapnaTCKo-BaJIKaHCKO~ Accon;mt$m .B 1961r.·"

)1:3 conOCT'aBJleHroi Bbl'reKaer, 'iTO STH 06pa3OBaHJofH. O'IeHbCXO,I{HbI; Oc06eHHO 06paIIJ;ae-r BHJofMaHHe cXO,ttHaH CTelleHb ~areHe3a{c.rra6~ Me'l'aMOp<pH3M) Jof nerpo-

rpa<pH'lec~ COCTaB. B STOM nOCJle,I{R8.M CJIyqae, 06pam;aer BIIHMaHJofe ocOOemro· Bbl- COKoe' cO,I{ep1KaHJofe nOJIeBbrX runaTOB H XJIoPHT!i. BtTpeqaIOTCH TaloKe CXO,I{HbIe

i · : MHKPocnOPb!.

06a pa~OHa npOHBJIHIO'r, KpCl'Me Toro, 60JIbmoe cxo,I{C'l'BO B TeK'I'OHJ(!'lecKOM: OTHO-' , llIeHJo1H. CKJta,I{'l:ai'bI.e ,I{BmKmIHH Ca:MbIX ,I{peBimx OTJI01Ke~ (BepXHe,I{OKeM6p~CKHX) nprucO,I{HJIa· 6bl Ha nePHo,I{ ~JIbCKorO oporeHa. Ha'lHllaH C, STorO BpeMeHJof srn 'l'epPHTOPJofJof npHo6peTaIOT nJIaTt!>opMeHHbI~ xapaKTep, XOTH npe,I{rOpbe 'Iam;e 3aJIJof-

BaJIOCb MopeM B pa3JIH'lHbIe nepHO,I{b:r;.

CJle,I{YeT npe,I{nOJIaraTb" , 'Iro Me1K,I{y ,I{oKeM6p~cKmrn: nopo,I{aMJof npe,I{ropWl . Jof CBJo1TO'A 3eJIeHbIX CJIa:an;eB ~eH'l'PaJIbHO~' ~o6py,I{1KJof cym;ecTBYeT B HaCTOHI:qee spe-

.. MR, no,I{ ITOKPOBOM: .JIHllIb MHOIl;eaa Jof' .'Iacrn'lBO KapnaTCKoro' IPJlHllIa, ,I{OBOJIbHO Te-,

CHaH Jof npHMaH CBH3b. STD 6blJIa. 6bI BblCOKOnpHnO,I{HHTaH 3O£ra (CBeHTOKllIHCKO'-

-~06py,I{1KC'K~ BaJlP. 3y6epa).

Eugeniusz GLOWACKI, Piotr KARNKOWSKI

COMPARISOIN

OF

THE UPPER PBECAMBBIAiN (RIPHAEAN) OF THE MIDDLE CARPATHLAN FORIELAND MTH A SERIES Of GREEN SCmSTS

OF DOBRUDJA Summary

In the present paper a comparison of the young Precambrian (Riphaean) 'formations from the Middle Carpathian Foreland with a series of green schists of Middle Dobrudja i~ given. ,The samples from the series of the Dobrudja green

•. "j

.

,

(9)

: 1

!.

Streszczenie . 195·

schists used for comparison were .collected by one of the present ·authors while participating at the 5th Congress of the Carpathian-Balkan Association in 1961 ..

The comparison reveals that these formations. are very similar to each other .

. Of particular interest is the simharity of degree of diagenesis (weak · metamor-

phosis) and the petrographic composition. As to the latter, the patticularly high contents of feldspars I;lnd chlorite are worthy of stress. Their microspores are also- similar ther~.

Furthemore, both areas disclose a strong resemblance in tectonic character.

The folding of the oldest sediments (of young Precambrian age) might have : appeared during the Baikal orogeny time. Since then, these areas show platform.

features, although frequently and at· various periods the foreland was submerged by . the· sea.

It should be supposed that a fairly close · and direct connection, running:.

underneath the mantle built of ~eMiocene deposits and partly of the Carpathian Flysch, exists at present, between the Precambrian of the forelan and the series.

of green schists of Middle Dobrudja. ·This would be here a highly uplifted zone.

ie. the SviiE:ty Krzyz .,- Dobrudja ridge of R. Ztiber.

(10)

! .

TAlBLICA 1

Fig. 3. SfiIiiyzowany rupek ilasty 0 wyramejmikrorupkowej' teksturze

N~kole skrzyzowane, pow. 72 X

(Jaroslaw).

Phyllitized clayey schist with distinct microschistic texture Crossed nicols, X 7.2

(Jaroslaw).

;. .'

Fig. 4. Lupek kwarcowo-lyszczykowy (Priopc.a). Nikole skrzyzowane, pow. 46 X QUartz-:tnica schist ~Priopca). Crossed nicols, X 45

Fig.

Fig.

5. Lupek sfilityzowany z J.:>laszkami chlorytu (przelom rzeki Casimcea). Nikole

skrzyzowane, pow. 7flo X . .

Phyllitized schist with chlorite flakes (gap of the Casimcea river). Crossed· . nicols, X 72

~.;

6. Lupek sfilityzowany, poprzeCinany zylkami kwarcu (Ceamurlia de SUs).

Nikole skrzyzi)wane, pow. 72 X

Phyllitized ·schist, dissected' by quartz veinlets (Ceamurlia' de Sus). Crossed

nieols, X .73 '. . '

(11)

Kwart. gear., nr 2, 1963 r. TABLICA I

Fig. 3 Fig. 4

Fig. 5 Fig. 6

E\lgenlusz GWWAOKI, Piotr KARNKOWSKI Por6wnanie g6rnego prekambru (rYIJju) przedg6rza Karpat srodkowych z serif} zielonych lupk6w Dobrudzy

Cytaty

Powiązane dokumenty

The Vendi an is biparite: its lower part (Volhynian) is tuffogenic-intrusive, and the upper (Valdaian) - sandy-siltstone-clay. Beyond the Precambrian Platform,

Histogram porowatości i wykres częstości skumulowanej w formacji wapieni skalistych i płytowych (kompleks C) Histogram of porosity and graph of accumulated

sze procesy metamorfizacji wód pozostawały pod wpływem zarówno dal- szej diagenezy, jak i, być może; w większym stopniu zjawisk tektonicz- nych, wPływających na

zyjną (fig. 6) wody słodkie i słabo zmineralizowane występowały w południowej części przedgórza, natom iast o mi­.. neralizacji większej od 10 g/dm3 — w

W większości przy- padków .obserwuje się je w dolnej części serii

Zjawisko dolomityzacji w utworach jurajskich na obszarze zachod- niej części przedgórza Karpat środKowych, zwłaszcza w postaci mniej- szych lub większych objawów,

obserwowane są również makroskopowo. Wyrari.ne fragmenty korali obser- wuje się raczej rzadko. utwoOrów kimerydu na ogół brak jest wapieni ooli- towych. Podobnie jak

Z faktów tych można wyciągnąć wniosek, że grani~a między warstwa- mi menilitowymi i krośnieńskimi w Karpatach Środkowych jest w wy- sokim stopniu diachr'Oniczna 5