Katecheza 20. Wyjście z niewoli. Mojżesz, ilustr. 1

(1)

(2)

Katecheza 20. Wyjście z niewoli. Mojżesz, tekst 1 Grupa 1

Mojżesz był Hebrajczykiem, który urodził się w Egipcie. Kiedy faraon wydał rozkaz wymordowania chłopców he- brajskich, jego matka ukrywała go przez trzy miesiące. Potem włożyła go do koszyka z papirusu powleczonego smołą i żywicą i umieściła wśród sitowia na brzegu Nilu. Córka króla Egiptu zauważyła koszyk unoszący się na wodzie. Gdy zajrzała do niego i zobaczyła w nim małego chłopca postanowiła zabrać go na dwór faraona. Nada- ła mu imię Mojżesz, tzn. „wyciągnięty z wody” i adoptowała go. Jako członek rodziny faraona Mojżesz otrzymał solidne wykształcenie.

1. Zwróćcie uwagą, co najważniejsze jest w tej historii.

2. Nadajcie jej tytuł (i podtytuły).

3. Opowiedzcie historię przed całą klasą.

Grupa 2

Mojżesz był Izraelitą wychowanym na dworze faraona, władcy Egiptu. Pewnego dnia, kiedy Mojżesz był już doro- słym mężczyzną, odwiedził swoich braci Izraelitów. Zobaczył Egipcjanina, który znęcał się nad ciężko pracującym Izraelitą. Oburzony Mojżesz stanął w obronie swego rodaka i zabił Egipcjanina.

Kiedy wieść o tym zdarzeniu dotarła do faraona, ze strachu uciekł z Egiptu. Wyczerpany wędrówką przez pusty- nię, trafił do krainy Madianitów. Ożenił się i zajmował się wypasem owiec swego teścia. Pewnego dnia, pasąc owce, udał się na górę Horeb. Tam zobaczył krzew, który płonął, ale się nie spalał. Kiedy Mojżesz zaciekawiony tym zjawiskiem zbliżał się do krzewu, usłyszał głos, który zawołał go po imieniu. Był to głos Boga. Bóg nakazał mu wracać do Egiptu, by wyprowadzić lud Izraela z niewoli i zaprowadzić go do Ziemi Obiecanej. Bóg objawił również Mojżeszowi swoje Imię: „Jestem, który Jestem”. Z woli Boga Mojżesz stał się przywódcą Izraela.

Grupa 3

Mojżesz na polecenie Pana Boga udał się do władcy Egiptu z prośbą, by pozwolił Izraelitom powrócić do Ziemi Obiecanej. Faraon jednak nie chciał tracić taniej siły roboczej, a nawet nakazał, aby Izraelici wykonywali jeszcze cięższe prace. Wtedy Bóg zesłał na Egipt dziesięć plag. Najpierw wody Nilu zamieniły się w krew, ryby wyginęły, a ludzie umierali z pragnienia. Później w całym Egipcie zaroiło się od żab, które dostały się nawet do królewskie- go pałacu. Gdy żaby wyginęły, pojawiło się nieskończenie wiele komarów. Po nich przyleciały muchy i zaczęło chorować bydło. Ale faraon nadal nie pozwalał wrócić Izraelitom do swojego kraju. Nie zmienił też decyzji, gdy ziemię opanowały ciemności, a wielki grad zniszczył pola. Następnie nadleciała szarańcza, pożerając wszystko na swej drodze. Faraon był uparty i nadal nie zgadzał się na uwolnienie Izraelitów. Wtedy Mojżesz zapowiedział, że Pan przyjdzie nocą i sprawi, że umrą wszyscy pierworodni w całym Egipcie. Gdy faraon i tym razem zlekceważył groźbę, Pan Bóg powiedział: „Tej nocy przejdę przez Egipt, zabiję wszystko pierworodne w ziemi egipskiej, od człowieka aż do bydła”.

(3)

Katecheza 20. Wyjście z niewoli. Mojżesz, tekst 1 Grupa 4

Mojżesz przemówił do Izraelitów: spakujcie swój dobytek i przygotujcie się do długiej drogi. W najbliższą noc przez Egipt przejdzie anioł śmierci. Wszyscy egipscy pierworodni synowie umrą i faraon zgodzi się wreszcie na nasze wyjście z Egiptu. Niech każda rodzina upiecze w ogniu baranka i zje go wieczorem z chlebem niekwaszo- nym i z gorzkimi ziołami. Jedzcie na stojąco w pośpiechu, a na nogi włóżcie sandały, ponieważ jest to noc, w którą przyjdzie nasz Bóg. Będzie to Pascha na cześć Pana Boga. On polecił, by krwią baranka zaznaczyć drzwi domów.

Dzięki temu znakowi wasze domy zostaną oszczędzone i nie dotknie ich nieszczęście, które spotka Egipcjan – mówi Bóg. Zapamiętajcie tę noc. Wy, wasze dzieci i dzieci waszych dzieci będziecie zawsze świętować w na jej pamiątkę.

Grupa 5

Izraelici z całym dobytkiem wyruszyli do ziemi obiecanej przez Boga ich przodkom. Egipcjanie dopędzili ich, gdy rozbili obóz nad Morzem Czerwonym. Izraelitów opanował wielki strach. Przed nimi było morze, a za nimi wojska faraona. Mojżesz uspokajał wszystkich, mówiąc: „Nie bójcie się! Pan będzie walczył za was”. Bóg polecił Mojże- szowi, by wyciągnął rękę nad morze. Mojżesz to uczynił, a „Pan cofnął wody gwałtownym wiatrem wschodnim, który wiał przez całą noc, i uczynił morze suchą ziemią. Wody się rozstąpiły, a Izraelici szli przez środek morza po suchej ziemi, mając mur z wód po prawej i po lewej stronie. Egipcjanie ścigali ich. Wszystkie konie faraona, jego rydwany i jeźdźcy weszli za nimi w środek morza”.

Bóg powiedział do Mojżesza: „Wyciągnij rękę nad morze, aby wody zalały Egipcjan, ich rydwany i jeźdźców”. Gdy Mojżesz wyciągnął rękę nad morze ono wróciło na swoje miejsce. Powracające fale zatopiły wojsko faraona, które weszło w morze, ścigając Izraelitów. Izraelici zaś szli dalej po suchym dnie, mając mur z wody po prawej i po lewej stronie. Był to dzień, w którym Pan Bóg wybawił Izraela z rąk Egipcjan.

(4)

(5)

(6)

(7)

(8)

(9)

(10)