Dowody – czynności poszukiwawcze i
wydobywcze
dr Dagmara Gruszecka
Zatrzymanie rzeczy
RZECZY PODLEGAJĄCE WYDANIU NA WEZWANIE ORGANU:
1. mogące stanowić dowód w sprawie.
2. podlegające zajęciu w celu zabezpieczenia kar
majątkowych, środków karnych o charakterze majątkowym, przepadku, środków kompensacyjnych albo roszczeń o
naprawienie szkody (ART. 217 § 1 K.P.K.)
Wydaje się na żądanie:
sądu,
prokuratora,
w wypadkach nie cierpiących zwłoki - także na żądanie Policji lub innego uprawnionego organu.
Zatrzymanie rzeczy
Warunkiem zatrzymania rzeczy jest posiadanie przez
uprawniony organ szczególnie wiarygodnej informacji, że w posiadaniu konkretnej osoby oraz znanym miejscu znajduje się rzecz podlegająca wydaniu.
Obowiązek wydania rzeczy na żądanie uprawnionego organu spoczywa na każdej osobie. Przepis § 1 nie ogranicza
podmiotowo kręgu osób, od których można żądać wydania rzeczy.
Zatrzymanie danych cyfrowych (tzw. dowodów
elektronicznych) może polegać również na ich skopiowaniu.
Zatrzymanie rzeczy
Tryb postępowania przy zatrzymaniu rzeczy:
1) wydanie przez sąd lub prokuratora postanowienia o zatrzymaniu rzeczy (art. 217 § 1 w zw. z art. 236 KPK),
2) wezwanie osoby mającą rzecz podlegającą wydaniu do jej dobrowolnego wydania,
3) odebranie rzeczy, w razie odmowy jej dobrowolnego wydania.
Zatrzymanie rzeczy
Tryb postępowania przy zatrzymaniu rzeczy:
Przed wezwaniem osoby mającej rzecz podlegającą wydaniu do jej dobrowolnego wydania, należy okazać jej postanowienie sądu lub prokuratora. Po dobrowolnym wydaniu rzeczy należy załączyć ją do akt sprawy lub przystąpić do wykonania czynności przewidzianych w art. 228 KPK.(np. oględzin)
W razie odmowy dobrowolnego wydania rzeczy, rzecz należy odebrać, co stanowi rodzaj przymusu stosowanego wobec osoby posiadającej ową rzecz. Przymusowe odebranie rzeczy dopuszczalne jest więc tylko wtedy, gdy osoba, która rzeczą włada, odmówiła jej wydania.
Czynność odebrania rzeczy może być połączona z przeszukaniem (§ 5).
Zatrzymanie rzeczy
Tryb postępowania przy zatrzymaniu rzeczy:
ALE…..
Jeżeli wydania żąda Policja lub innym uprawniony organ
działający we własnym zakresie, w wypadku niecierpiącym zwłoki, mają one dodatkowy obowiązek pouczenia osoby
wydającej rzecz o prawie do niezwłocznego złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie jej postanowienia sądu lub
prokuratora o zatwierdzeniu zatrzymania!!!
7 dni na zatwierdzenie zatrzymania
14 dni na doręczenie osobie wydającej tego zatwierdzenia
Zatrzymanie rzeczy
Postanowienie sądu lub prokuratora o zatwierdzeniu
zatrzymania rzeczy legalizuje czynność dokonaną przez Policję lub inny uprawniony organ.
Wobec tego
Odmowa zatwierdzenia zatrzymania przez sąd lub
prokuratora powoduje, że wydana rzecz została zatrzymana w sposób niezgodny z ustawą i podlega niezwłocznie zwróceniu osobie, od której została odebrana, chyba że wystąpią
okoliczności przewidziane w art. 231 KPK.
W takim też wypadku rzecz nie może być wprowadzona do procesu karnego i nie może stanowić dowodu.
Zatrzymanie rzeczy
Art. 217 § 4. Jeżeli wydania żąda Policja albo inny uprawniony organ działający we własnym zakresie, osoba, która rzecz wyda, ma prawo niezwłocznie złożyć wniosek o sporządzenie i doręczenie jej postanowienia sądu lub prokuratora o zatwierdzeniu zatrzymania, o czym należy ją pouczyć.
Doręczenie powinno nastąpić w terminie 14 dni od zatrzymania rzeczy.
Podejmując decyzję w przedmiocie zatwierdzenia zatrzymania rzeczy sąd (lub prokurator) ustala:
- czy dokonanie zatrzymania rzeczy było uzasadnione (rzecz może stanowić dowód w sprawie)
- oraz czy postanowienie o zarządzeniu przeszukania nie mogło być uprzednio wydane,
- czy czynność ta została przeprowadzona i udokumentowana zgodnie z przepisami KPK.
Zatrzymanie rzeczy
Czynność zatrzymania rzeczy, niezależnie od tego, czy
następuje w wyniku dobrowolnego jej wydania, czy też w wyniku przymusowego odebrania, wymaga spisania
protokołu (art. 143 § 1 pkt 6 in fine KPK).
NIE WYMAGA SPISANIA PROTOKOŁU ZATRZYMANIE RZECZY, JEŚLI ZAŁĄCZONO JĄ DO AKT SPRAWY ( ART. 217 § 3 ZD. 2).
Zatrzymanie rzeczy należy ponadto pokwitować osobie, od której ją odebrano.
Protokół
Zatrzymanie rzeczy
Art. 229 k.p.k. Protokół zatrzymania rzeczy lub przeszukania powinien, oprócz wymagań wymienionych w art. 148,
1. zawierać oznaczenie sprawy, z którą zatrzymanie rzeczy lub przeszukanie ma związek, oraz
2. podanie dokładnej godziny rozpoczęcia i zakończenia czynności,
3. dokładną listę zatrzymanych rzeczy i w miarę potrzeby ich opis, a nadto
4. wskazanie polecenia sądu lub prokuratora.
5. Jeżeli polecenie nie zostało uprzednio wydane, zamieszcza się w protokole wzmiankę o poinformowaniu osoby, u
której czynność przeprowadzono, że na jej wniosek otrzyma postanowienie w przedmiocie zatwierdzenia czynności.
Zatrzymanie rzeczy
• [Postępowanie z przedmiotami]
Art. 228 § 1. Przedmioty wydane lub znalezione w czasie przeszukania należy :
1. poddać oględzinom, sporządzeniu spisu i opisu, 2. zabrać,
3. albo oddać na przechowanie osobie godnej zaufania z
zaznaczeniem obowiązku przedstawienia na każde żądanie organu prowadzącego postępowanie.
Tak samo należy postąpić ze znalezionymi w czasie przeszukania przedmiotami mogącymi stanowić: (§ 2) a) dowód innego przestępstwa,
b) podlegającymi przepadkowi
c) lub których posiadanie jest zabronione.
• § 3. Osobom zainteresowanym należy natychmiast wręczyć
pokwitowanie stwierdzające, jakie przedmioty i przez kogo zostały zatrzymane.
Zatrzymanie rzeczy
Art. 230. [Zwrot rzeczy]
Zwrot zatrzymanych rzeczy następuje:
• jeżeli zatrzymanie rzeczy lub przeszukanie nastąpiło bez uprzedniego polecenia sądu lub prokuratora, a w ciągu 7 dni od dnia czynności nie nastąpiło jej zatwierdzenie (§ 1),
• po stwierdzeniu ich zbędności dla postępowania karnego (§ 2).
W wymienionych wypadkach zatrzymane rzeczy należy zwrócić niezwłocznie !!!
Tylko wtedy nie zwraca się rzeczy w trybie określonym w § 1, jeżeli 1. nastąpiło dobrowolne wydanie,
2. a osoba, która rzecz wydała nie złożyła wniosku, o wydanie przez sąd lub prokuratora postanowienia o zatwierdzeniu
przeszukania, o którym mowa w art. 217 § 4 KPK.
Zatrzymanie rzeczy
Komu należy zwrócić rzecz?
OSOBIE UPRAWNIONEJ! - ART. 230 (chyba, że rzecz należy do klasy przedmiotów, których posiadanie jest zabronione [§ 3]
- niekoniecznie osobie, która dany przedmiot wydała, której przedmiot odebrano, albo u której go znaleziono.
- O tym, która osoba uprawniona jest do odbioru przedmiotu, decyduje prawo cywilne : właściciel przedmiotu , może nim być jednak także jego posiadacz.
Jeśli jest wiele osób uprawnionych, przedmiot powinien być
zwrócony tej osobie, której rzecz odebrano, jeżeli wyniknie spór co do własności rzeczy, a nie ma dostatecznych danych do
niezwłocznego rozstrzygnięcia, odsyła się osoby zainteresowane na drogę procesu cywilnego.
Zatrzymanie rzeczy
• Art. 231 § 1. Jeżeli powstaje wątpliwość, komu należy wydać zatrzymaną rzecz, sąd, referendarz sądowy lub prokurator składa ją do depozytu sądowego albo oddaje osobie godnej zaufania aż do wyjaśnienia uprawnienia do odbioru. Przepisy o likwidacji depozytów i nie odebranych rzeczy stosuje się odpowiednio.
rzeczy szczególnego rodzaju
rzeczy, których posiadanie jest zabronione, przekazuje się właściwemu urzędowi lub instytucji. (art. 230 § 3)
przedmioty o wartości artystycznej lub historycznej oddaje się na przechowanie właściwej instytucji. (art. 231 § 2)
Zatrzymanie rzeczy
Art. 233 [Środki płatnicze] Oddając na przechowanie krajowe środki płatnicze lub wartości dewizowe, organ, przekazując je, określa charakter depozytu i sposób rozporządzenia oddanymi na przechowanie wartościami.
Rozporządzenia przedmiotem dokonane po jego odebraniu lub zabezpieczeniu są bezskuteczne w stosunku do Skarbu Państwa. (Art. 234 k.p.k.)
Zatrzymanie rzeczy
Można zarządzić sprzedaż : ART. 232 K.P.K
1) przedmiotów ulegających szybkiemu zniszczeniu, 2) takich, których przechowywanie byłoby połączone z
niewspółmiernymi kosztami,
3) lub z nadmiernymi trudnościami
4) albo powodowałoby znaczne obniżenie wartości rzeczy.
Sprzedaż następuje wg. trybu określonego dla właściwych organów postępowania wykonawczego
Uzyskaną ze sprzedaży kwotę pieniędzy należy przekazać do depozytu sądowego.
Postanowienie w przedmiocie sprzedaży przedmiotów wydaje w PP – prokurator, a w PS – sąd lub referendarz
przysługuje zażalenie!!!
Zatrzymanie rzeczy
PRZECHOWYWANIA I ZNISZCZENIA TZW. DOWODÓW TRUDNYCH.
• Art. 232a § 1. Przedmioty i substancje stwarzające
niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia, a w szczególności broń, amunicję, materiały wybuchowe lub łatwopalne,
materiały radioaktywne, substancje trujące, duszące lub
parzące, środki odurzające, substancje psychotropowe lub ich preparaty oraz prekursory kategorii 1,…
PRZECHOWUJE SIĘ W MIEJSCU I W SPOSÓB ZAPEWNIAJĄCY ICH NALEŻYTE ZABEZPIECZENIE!
Zatrzymanie rzeczy
§ 2. Jeżeli dla zapewnienia prawidłowego toku postępowania wystarczające jest przechowywanie próbek w ilości niezbędnej do przeprowadzenia badań przedmiotów lub substancji, o
których mowa w § 1
• sąd właściwy do rozpoznania sprawy lub referendarz, na wniosek prokuratora,
• niezwłocznie zarządza zniszczenie w całości lub w części pozostałych ilości przedmiotów lub substancji zbędnych do przeprowadzenia badań.
§ 3. Jeżeli sąd lub referendarz zarządził zniszczenie w części
przedmiotów lub substancji, o których mowa w § 1, wskazuje jednocześnie w postanowieniu miejsce i czas przechowywania ich pozostałej części w ilości niezbędnej do przeprowadzenia badań.
PRÓBKI
Zatrzymanie rzeczy
• § 4. Przedmioty i substancje stwarzające bezpośrednie niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia przez możliwość
eksplozji materiałów wybuchowych lub łatwopalnych, innego gwałtownego wyzwolenia energii, rozprzestrzeniania się
substancji trujących, duszących lub parzących, wyzwolenia energii jądrowej lub promieniowania jonizującego albo których przechowywanie w niezmienionym stanie nie jest możliwe,
• MOŻNA ZNISZCZYĆ PRZED WYDANIEM POSTANOWIENIA, O KTÓRYM MOWA W § 2.
Ludzie listy piszą
Zatrzymanie rzeczy
[Wydanie korespondencji, przesyłek i bilingów]
Art. 218 § 1. Urzędy, instytucje i podmioty prowadzące działalność w dziedzinie poczty lub działalność telekomunikacyjną, urzędy celne oraz instytucje i
przedsiębiorstwa transportowe
OBOWIĄZANE SĄ WYDAĆ sądowi lub prokuratorowi, na żądanie zawarte w postanowieniu, korespondencję i przesyłki oraz dane, o których mowa w art.
180c i 180d ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.131)),
Zakresem żądania objęte są:
1) korespondencja, 2) przesyłki,
3) wykazy połączeń telekomunikacyjnych lub innych przekazów informacji, w tym 4) korespondencja przesyłana pocztą elektroniczną.
jeżeli mają znaczenie dla toczącego się postępowania.
tylko sąd lub prokurator mają prawo żądać i otwierać lub zarządzić otwarcie tych przesyłek. NIE POLICJA!
Zatrzymanie rzeczy
• § 2. Postanowienie, o którym mowa w § 1, doręcza się adresatom korespondencji oraz abonentowi telefonu lub nadawcy, którego wykaz połączeń lub innych przekazów informacji został wydany.
Doręczenie postanowienia może być odroczone na czas oznaczony, niezbędny ze względu na dobro sprawy, lecz nie później niż do czasu prawomocnego zakończenia
postępowania.
• § 3. Pozbawioną znaczenia dla postępowania karnego korespondencję i przesyłki należy niezwłocznie zwrócić KOMU? - właściwym urzędom, instytucjom lub
przedsiębiorstwom wymienionym w § 1.
Ps. Pamiętajcie o zderzeniu z prawem do prywatności i chronioną wolnością komunikowania się !!!
Zatrzymanie rzeczy
[Zabezpieczenie danych informatycznych]
• Art. 218a. § 1. Urzędy, instytucje i podmioty prowadzące działalność telekomunikacyjną obowiązane są niezwłocznie zabezpieczyć, na żądanie sądu lub prokuratora zawarte w postanowieniu, NA CZAS OKREŚLONY, NIEPRZEKRACZAJĄCY JEDNAK 90 DNI, dane informatyczne przechowywane w urządzeniach zawierających te dane na nośniku lub w systemie informatycznym. Przepis art. 218 § 2 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
• § 2. Pozbawione znaczenia dla postępowania karnego dane informatyczne, o których mowa w § 1, należy niezwłocznie zwolnić spod zabezpieczenia.
Zatrzymanie rzeczy
Zabezpieczenie danych informatycznych jest swoistym środkiem tymczasowym, poprzedzającym ewentualne zażądanie
wydania tych danych na podstawie art. 217 w zw. z art.
236a lub na podstawie art. 218 k.p.k (np. maile).
Zakresem zabezpieczenia
dane informatyczne przechowywane:
• w urządzeniach zawierających te dane,
• na nośniku
• w systemie informatycznym.
Organami uprawnionymi do żądania zabezpieczenia danych informatycznych są sąd lub prokurator.
max 90 dni – potem zabezpieczenie upada
Przeszukanie
Podstawa przeszukania
Przesłanką przeszukania jest istnienie uzasadnionej podstawy do przypuszczenia, że poszukiwane osoby lub rzeczy znajdują się w określonym miejscu.
Cel przeszukania
1) wykrycie osoby podejrzanej;
2) zatrzymanie osoby podejrzanej;
3) przymusowe doprowadzenie osoby podejrzanej;
4) znalezienie rzeczy mogących stanowić dowód w sprawie ; 5) znalezienie rzeczy podlegających zajęciu w postępowaniu
karnym.
Art. 219 k.p.k
Przeszukanie
Przeszukania pomieszczeń i innych miejsc oraz osób można dokonać w każdej sprawie.
Omawiane przepisy zezwalają na dokonanie przeszukania w celu znalezienia każdego dowodu, nie ograniczając tej przesłanki do znalezienia dowodów istotnych, znaczących, ważnych.
Wątpliwe jest jednak dokonywanie przeszukania w celu znalezienia dowodu mało istotnego, pośredniego i
pochodnego.
Rodzaje przeszukania:
• pomieszczeń
• innych miejsc
• osoby, jej odzieży i podręcznych przedmiotów.
Przeszukanie
Organy uprawnione do przeprowadzenia przeszukania
prokurator
Policja, ale tylko na polecenie sądu lub prokuratora
w wypadkach wskazanych w ustawie- także inny organ. (Art. 220
§ 1)
• Przez "polecenie" należy rozumieć postanowienie o przeszukaniu.
• „Inny organ” odsyła do art. 312 k.p.k. – „Uprawnienia Policji przysługują także:
• 1) organom Straży Granicznej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Służby Celnej oraz Centralnego Biura
Antykorupcyjnego, Żandarmerii Wojskowej, w zakresie ich właściwości,
• 2) innym organom przewidzianym w przepisach szczególnych.
Przeszukanie
DYREKTYWY ZWIĄZANE Z PRZEPROWADZANIEM PRZESZUKANIA
Art. 227. k.p.k Przeszukanie lub zatrzymanie rzeczy powinno być dokonane
• zgodnie z celem tej czynności,
• z zachowaniem umiaru i poszanowania godności osób, których ta czynność dotyczy,
• bez wyrządzania niepotrzebnych szkód i dolegliwości.
Wymieniony przepis stanowi normę gwarancyjną, realizującą wymogi art. 30 Konstytucji RP, stosownie do którego,
przyrodzona i niezbywalna godność człowieka stanowi źródło wolności i praw, jest niewzruszalna, a jej poszanowanie i ochrona jest obowiązkiem władz publicznych, a także art. 40 Konstytucji RP i art. 3 EKPC, zakazujących poniżającego traktowania
Przeszukanie
W wyr. z 28.4.2005 r. w sprawie Buck przeciwko Niemcom, ETPC zwrócił uwagę na konieczność uwzględnienia przy przeszukaniu ciężaru gatunkowego przestępstwa, będącego przedmiotem sprawy, w której zarządzono przeszukanie, możliwości uzyskania poszukiwanej rzeczy w inny sposób, zastosowanie niezbędnych zabezpieczeń, aby skutki przeszukania utrzymać w rozsądnych granicach, a także rozmiar możliwych reperkusji dla reputacji osoby, wobec której dokonano przeszukania (zob. B. Gronowska, Wyrok ETPC w Strasburgu z 28.4.2005 r. w sprawie Buck przeciwko Niemcom, Prok. i Pr. 2005, Nr 9, s. 167). W konkluzji, Trybunał podkreślił, że przeszukanie pomieszczeń jest dopuszczalne tylko w takim zakresie, gdy zdobycie niezbędnych dowodów winy osób oskarżonych nie jest możliwe w inny sposób.
Przeszukanie
Przeszukania zamieszkałych pomieszczeń można dokonać w porze nocnej tylko w wypadkach nie cierpiących zwłoki; za porę nocną uważa się czas od godziny 22 do godziny 6.
(Art. 221 § 1.)
• § 2. Przeszukanie rozpoczęte za dnia można prowadzić nadal mimo nastania pory nocnej.
• § 3. W porze nocnej można przeszukać
• lokale dostępne w tym czasie dla nieokreślonej liczby osób
• lokale służące do
przechowywania przedmiotów.
Przeszukanie
• Art. 222 - INSTYTUCJA PAŃSTWOWA LUB SAMORZĄDOWA
• § 1. Przy rozpoczęciu przeszukania pomieszczenia lub miejsca zamkniętego, należącego do instytucji państwowej lub
samorządowej, należy o zamierzonym przeszukaniu zawiadomić :
• kierownika tej instytucji lub jego zastępcę albo organ nadrzędny
• i dopuścić ich do udziału w czynności.
• § 2. Przeszukanie pomieszczenia zajętego przez WOJSKO może nastąpić jedynie w obecności DOWÓDCY LUB OSOBY PRZEZ NIEGO WYZNACZONEJ.
Art. 223 Przeszukania osoby i odzieży na niej należy dokonywać w miarę możności za pośrednictwem osoby tej samej płci.
Przeszukanie
TRYB PRZESZUKANIA
• Przed rozpoczęciem przeszukania, należy osobie, u której przeszukanie ma być przeprowadzone, okazać
postanowienie sądu lub prokuratora.
Tylko wyjątkowo, w wypadkach niecierpiących zwłoki, jeżeli postanowienie sądu lub prokuratora nie mogło zostać
wydane, organ dokonujący przeszukania okazuje nakaz kierownika swojej jednostki lub legitymację służbową, a następnie zwraca się niezwłocznie do sądu lub prokuratora o zatwierdzenie przeszukania.
Postanowienie sądu lub prokuratora w przedmiocie
zatwierdzenia należy doręczyć osobie, u której dokonano
przeszukania, w terminie 7 dni od daty czynności na zgłoszone do protokołu żądanie tej osoby. O prawie zgłoszenia żądania należy ją pouczyć.
Przeszukanie
Problematyka zatwierdzenia przeszukania dokonanego w wypadku niecierpiącym zwłoki.
nielegalne przeszukanie i jego zatwierdzenie
wprowadzenie do procesu dowodów zebranych w sposób sprzeczny z ustawą
Art. 51 ust. 4 Konstytucji
Przeszukanie
TRYB PRZESZUKANIA
• Art. 224
§ 1. Osobę, u której ma nastąpić przeszukanie, należy przed rozpoczęciem czynności:
a) zawiadomić o jej celu
b) wezwać do wydania poszukiwanych przedmiotów.
§ 2. Podczas przeszukania ma prawo być obecna osoba
wymieniona w § 1 oraz osoba przybrana przez prowadzącego czynność. Ponadto może być obecna osoba wskazana przez
tego, u kogo dokonuje się przeszukania, jeżeli nie uniemożliwia to przeszukania albo nie utrudnia go w istotny sposób.
§ 3. Jeżeli przy przeszukaniu nie ma na miejscu gospodarza lokalu, należy do przeszukania przywołać przynajmniej jednego
dorosłego domownika lub sąsiada.
Przeszukanie
Ochrona informacji niejawnych i wiadomości objętych prawnie chronioną tajemnicą.
• Art. 225 [Ochrona tajemnicy]
• § 1.Jeżeli kierownik instytucji państwowej lub samorządowej albo też osoba, u której dokonano zatrzymania rzeczy lub u której przeprowadza się przeszukanie, oświadczy, że wydane lub znalezione przy przeszukaniu pismo lub inny dokument zawiera informacje niejawne lub wiadomości objęte tajemnicą zawodową lub inną tajemnicą prawnie chronioną albo ma charakter osobisty, organ
przeprowadzający czynność przekazuje niezwłocznie pismo lub inny dokument bez jego odczytania prokuratorowi lub sądowi w opieczętowanym opakowaniu.
• § 2.Tryb wskazany w § 1 nie obowiązuje w stosunku do pism lub innych
dokumentów, które zawierają informacje niejawne o klauzuli "zastrzeżone" lub
"poufne" albo dotyczą tajemnicy zawodowej lub innej tajemnicy prawnie chronionej, jeżeli ich posiadaczem jest osoba podejrzana o popełnienie
przestępstwa, ani w stosunku do pism lub innych dokumentów o charakterze osobistym, których jest ona posiadaczem, autorem lub adresatem.
• § 4.Wydaną, odebraną lub znalezioną w toku przeszukania dokumentację psychiatryczną organ przeprowadzający czynność przekazuje, z zachowaniem rygorów określonych w § 1, sądowi lub prokuratorowi.
Przeszukanie
Ochrona informacji niejawnych i wiadomości objętych prawnie chronioną tajemnicą.
§ 1. Jeżeli kierownik instytucji państwowej lub samorządowej albo też osoba, u której dokonano zatrzymania rzeczy lub u której przeprowadza się
przeszukanie, oświadczy, że
wydane lub znalezione przy przeszukaniu pismo lub inny dokument zawiera informacje:
niejawne
wiadomości objęte tajemnicą zawodową
lub inną tajemnicą prawnie chronioną
albo, że dokument ma charakter osobisty,
organ przeprowadzający czynność przekazuje niezwłocznie pismo lub inny dokument bez jego odczytania prokuratorowi lub sądowi W
OPIECZĘTOWANYM OPAKOWANIU.
Art. 225 k.p.k.
Przeszukanie
Ochrona informacji niejawnych i wiadomości objetych prawnie chronioną tajemnicą.
•Wskazane w § 1 art. 225 postępowanie odnosi się do:
wydania,
odebrania lub
znalezienia w toku przeszukania dokumentacji psychiatrycznej (§ 4).
Organ dokonujący zatrzymania rzeczy lub przeszukania ma obowiązek zastosowania wymienionych rygorów w każdym wypadku złożenia oświadczenia, że pismo lub inny dokument zawiera informacje niejawne lub wiadomości objęte tajemnicą zawodową lub inną tajemnicą prawnie chronioną albo ma charakter osobisty.
Organ dokonujący wymienionych czynności nie może weryfikować prawdziwości złożonego oświadczenia.
W wypadku złożenia oświadczenia, o którym mowa w przepisie, organ
przeprowadzający czynność nie może zapoznać się (odczytać) z treścią pisma lub dokumentu!!!
Obowiązany jest zaś do niezwłocznego przekazania pisma lub dokumentu w
opieczętowanym opakowaniu sądowi lub prokuratorowi, w zależności, który z tych organów zlecił przeprowadzenie czynności.
Przeszukanie
Ochrona informacji niejawnych i wiadomości objetych prawnie chronioną tajemnicą.
Przewidziane w § 1 rygory nie obowiązują w stosunku do:
1) pism lub innych dokumentów, które zawierają informacje niejawne o klauzuli "zastrzeżone" lub "poufne" jeżeli ich
posiadaczem jest osoba podejrzana o popełnienie przestępstwa 2) pism lub innych dokumentów, które dotyczą tajemnicy
zawodowej lub innej tajemnicy prawnie chronionej, jeżeli ich posiadaczem jest osoba podejrzana o popełnienie przestępstwa, 2) pism lub innych dokumentów o charakterze osobistym, których
jest ona posiadaczem, autorem lub adresatem.
(§ 2)
Przeszukanie
Tryb postępowania z pismami i dokumentami zawierającymi wiadomości objęte TAJEMNICĄ OBROŃCZĄ
pism i dokumentów zawierających informacje objęte
tajemnicą obrończą dotyczy szczególny tryb postępowania.
• Art. 225 § 3
• Jeżeli podczas przeszukania obrońca lub inna osoba oświadczy, że wydane lub znalezione pisma lub inne dokumenty obejmują okolicznosci związane z wykonywaniem funkcji obrońcy.
organ dokonujący czynności pozostawia dokumenty bez zapoznawania się z ich treścią lub wyglądem. Nie stosuje się zatem trybu z § 1.
Przeszukanie
ALE….
Jeżeli jednak oświadczenie OSOBY, KTÓRA NIE JEST OBROŃCĄ! (I TYLKO NIEJ, NIGDY OBROŃCY)
budzi wątpliwość, organ dokonujący przeszukania
przekazuje niezwłocznie dokumenty sądowi w opieczętowanym opakowaniu.
(Wątpliwość musi dotyczyć tego, czy dokumenty podlegające zatrzymaniu w istocie obejmują informacje związane z
wykonywaniem funkcji obrońcy.)
Przeszukanie
Sąd, po zapoznaniu się z dokumentami decyduje o ich dalszym losie.
Może on:
wydać postanowienie o zatrzymaniu dokumentów dla celów postępowania, albo
zwrócić w całości lub części osobie, od której je zabrano.
Jeżeli sąd zwraca dokumenty, obowiązany jest uczynić to niezwłocznie oraz w opieczętowanym opakowaniu.
Według ETPC przeszukanie pomieszczeń kancelarii adwokackiej może, w
sposób niezamierzony, uderzyć w interesy osób trzecich, co do których nie ma podstaw dla dokonywania jakiejkolwiek ingerencji. Co więcej, w wypadku
czynności dowodowych podejmowanych wobec praktykujących adwokatów, dodatkowo pojawia się kwestia ich tajemnicy zawodowej i niekwestionowanej potrzeby jej poszanowania. Dlatego zwraca się uwagę na konieczność
szczególnej ostrożności organów procesowych, których obowiązkiem jest właściwe równoważenie kolidujących ze sobą interesów chronionych przez prawo (zob. Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu z 27.9.2005 r. w sprawie Petri Sallinen i in. przeciwko Finlandii).