1
REKOLEKCJE LETNIE 2017r.
„Jezus Ewangelizator ogłasza rok łaski od Pana.”
katechezy dla grupy najmłodszej
dzień 1 – Z radością poznajemy się nawzajem.
dzień 2 – Wierzę w Boga Ojca, Stworzyciela nieba i ziemi.
dzień 3 – Wierzę w Pana Jezusa.
dzień 4 – Wierzę w Ducha Świętego.
dzień 5 – Maryja Matką Jezusa i moją Matką.
dzień 6 – Pan Bóg daje mi Biblię.
dzień 7 – Kościół moim domem.
dzień 8 – Pan Jezus zaprasza mnie na Mszę św.
dzień 9 – Jezus posyła mnie, bym głosił Ewangelię.
dzień 10 – Jezus zawsze przy mnie.
2
KILKA PRAKTYCZNYCH WSKAZÓWEK:
katecheza
1. Pamiętaj, że Pan Jezus ci zaufał, masz przywilej głosić Jego słowa, potraktuj katechezę, jako jeden z ważniejszych punktów programu rekolekcji. Nie mów, że się do tego nie nadajesz. „Idź i głoś”.
2. Konspekty są twoją pomocą. Nie masz pomysłu – tu znajdziesz podpowiedź.
3. Każdą katechezę zaczynaj i kończ modlitwą.
4. Pamiętaj, żeby nie dawać dzieciom wykładu. Zaangażuj je maksymalnie, razem z nimi śpiewaj, tańcz, skacz, odgrywaj przedstawienia, rysuj, sklejaj, wycinaj…
5. Oswajaj dzieci z właściwym, poważnym słownictwem, unikając infantylnych określeń typu:
Bozia, Jezusek, kościółek, paciorek itd.
6. Każdy dzień rekolekcji ma swojego świętego patrona. Postaraj się, by dziecko coś się o nim dowiedziało i odczuło jego obecność w ciągu dnia. Możesz o nim mówić na katechezie, może obejrzycie wspólnie film, przeczytacie ciekawą historię, przygotujecie wystawę prac… na pewno wspominajcie go w czasie modlitwy
7.
Msza św.
1. To najważniejsze spotkanie z Panem – twoje i dzieci. Pomóż im jak najlepiej je przeżywać.
2. Przygotowanie: poćwiczcie pieśni, przeczytajcie słowa Ewangelii. Nie przychodźcie do kaplicy na ostatnią chwilę. Pomóż dzieciom się wyciszyć. Przypominaj o odpowiednim stroju.
3. Angażuj dzieci w liturgię – czytanie, psalm, modlitwa wiernych, niesienie darów, ministranci.
Ważne abyś wybierał dzieci, które do tych funkcji są na tyle dojrzałe, by nie przeszkadzały innym w modlitwie. Czytający i śpiewający – muszą czynić to starannie.Proklamacja słowa Bożego to zadanie niezwykłej wagi i dlatego musi być ono przeczytane głośno i wyraźnie.
Należy czytanie takie wcześniej przygotować, nie można bowiem ryzykować, że z powodu naszej niestaranności lub tremy dziecka słowo Boże do kogoś nie dotrze i być może, przez nasze zaniedbanie, nie przemieni jego życia.
4. Postaraj się wybierać pieśni liturgiczne ponad piosenkami liturgicznymi.
5. Dzieciom, które przyjmują Komunię św. przypominaj o poście eucharystycznym i ewentualnie zadbaj o możliwość spowiedzi św.
6. Bardzo ważne jest także, aby dzieci mogły w nas widzieć wzór uczestniczenia w
Eucharystii.Niech pod naszym czujnym okiem uczą się właściwych postaw. Tłumacz im to, co dzieje się na ołtarzu, choć katechezy tego rodzaju nie należy zbytnio nadużywać, aby Mszy świętej nie przegadać, ale w niej uczestniczyć.
7. Zaznajamiać należy także z miejscem, warto więc przychodzić do kościoła poza Mszą, tłumacząc dziecku, jak się nazywają poszczególne części czy elementy wystroju świątyni (np.
prezbiterium, ołtarz, tabernakulum, konfesjonał, stacje drogi krzyżowej) i czemu służą.
3
I na koniec bardzo ważne WYCHOWAWCY MODLĄ SIĘ ZA SIEBIE NAWAZAJEM, ZA PROWADZĄCYCH REKOLEKCJE NO I SZCZEGÓLNIE ZA DZIECI I ICH RODZICÓW.
4
DZIEŃ PIERWSZY
temat dnia:
Z radością poznajemy się nawzajem.
Słowo dnia: „Gdzie dwóch lub trzech zgromadzonych jest w Moje imię tam Ja jestem.” Mt 18,20
piosenka dnia:
Cel: Ukazać rekolekcje jako szczególny czas przebywania razem w Bożej obecności.
Przekazać najważniejsze sprawy organizacyjne i poprowadzić różne zabawy integracyjne.
1. zapoznanie się opiekunów z dziećmi, zabawy integracyjne (-> patrz osobny poradnik na rekolekcje), podział na grupy;
2. tworzymy kontrakt grupy;
3. oprowadzamy po ośrodku, pokazać plac zabaw, gdzie są jakie pomieszczenia;
4. pogadanka z dziećmi nt. rekolekcji, ich oczekiwań, wprowadzenie w temat 5. wspólne zabawy
5
DZIEŃ DRUGI
(autor: Monika Koc)
temat dnia:
Wierzę w Boga Ojca.
Słowo dnia: „Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić” Mt 11,25.27
piosenka dnia: Tato
patron dnia: św. Jan Bosco
pomoce: Pismo św., ilustracje przedstawiające przyrodę (np. góry, morze, kwiaty, niebo…), karteczki podklejone taśmą dwustronnie klejąca z rysunkami np. kwiatek, słońce, góry, motylek…), plastelina, zapałki
Cel: Przekazać prawdę o Bogu Stworzycielu, który jest naszym Ojcem.
1. MODLITWA
2. Pogadanka z dziećmi nt. otaczającego nas świata. Można pokazać obrazy/pocztówki ukazujące piękno świata. Pytamy:
Co najbardziej podoba się wam w przyrodzie. Gdzie lubicie wyjeżdżać na wakacje?
- w góry; nad morze; nad jezioro; nad rzekę.
3. - Zastanawialiście się kiedyś nad tym skąd wziął się świat? – stworzył go Bóg - Dlaczego to zrobił? – bo nas kocha
Proszę was, abyście wstały i posłuchały słów Pana Boga, które zawarte są w księdze Pisma Świętego.
Wychowawca czyta: Rdz 2,4b–7; 1, 27-28. 31a Zadajemy dzieciom kilka pytań do tekstu.
4. Zabawa w stworzenie świata. Dzielimy dzieci na 2,3-osobowe grupki. Jedna grupa będą np. wiatrem, inne drzewami, ptakami, morzem, deszczem itp. Można nakleić im na bluzki obrazki przedstawiające to, co będą naśladować (załącznik). Dzieci siadają w kręgu i zamykają oczy. Wychowawca opowiada o stworzeniu. „Na początku nie było nic. Był tylko Pan Bóg. Dobry Pan Bóg postanowił, że stworzy świat. Rzekł <niech się stanie wiatr…> (w tym czasie dzieci, które mają naklejkę z wiatrem wstają i dźwiękiem, rękami naśladują wiatr itd.
z innymi dziećmi) itd.
5. Piosenka z pokazywaniem:
1. Kto stworzył mrugające gwiazdki R: Nasz Ojciec Bóg !!!
2. Kto stworzył fruwające ptaszki 3. Kto stworzył piękne kwiatuszki 4. Kto stworzył ciebie i mnie
6 6. - Dla kogo Pan Bóg stworzył świat? – dla nas
Pan Bóg nas stworzyła a piękny świat jest Jego darem dla nas.
- Jak możemy nazywać Pana Boga, skoro nas tworzył i dał nam życie? – Ojcem
- Jaki jest dla nas Pan Bóg – nasz Ojciec? – dobry, kocha nas, pomaga nam, przebacza…
- Jak my możemy pokazać naszemu Ojcu, że Go kochamy? – modlitwą, dobrymi uczynkami, obecnością na Mszy św., szanując przyrodę…
- Przed przyjściem do przedszkola pewnie też coś dobrego dla Pana Boga zrobiłyście? Odpowiedzcie o tym.
- np. ja się z mamusią rano dziś pomodliłam; ja ucałowałam mojego młodszego brata i pomogłam mu się ubrać itp.
- Co dzisiaj dobrego zrobicie? - np. posprzątam w moim pokoiku; pomodlę się za moje koleżanki i kolegów; podzielę się z innymi dziećmi moja najlepszą zabawką itp.
7. podsumowanie
Na pewno słyszałyście w kościele modlitwę, która zaczynała się słowami „Wierzę w Boga Ojca Wszechmogącego...”. Pan Bóg jest dla nas Ojcem, czyli najlepszym Tatą w niebie. To On może wszystko, czyli jest wszechmogący i stworzył cały świat, stworzył mnie, ciebie – wskazuję na konkretną osobę – nas wszystkich i wszystko co żyje i nas dookoła otacza. Pan Bóg - nasz Ojciec, który jest w Niebie jest bardzo dobry i dlatego spodobało mu się stworzyć świat i ludzi. Tak jak wy, tak i On cieszy się ze swoich stworzeń.
Bóg Ojciec chce, abyśmy mu także pomagali w jego dziele stwórczym, abyśmy razem z nim czynili świat lepszym, np. pomagali mamusi czy tatusiowi w sprzątaniu, podlewali kwiatki, bawili się z innymi dziećmi, z rodzicami chodzili do kościoła, modlili się do Pana Jezusa za innych ludzi, kochali każdą osobę nawet jeżeli niekiedy się na kogoś pogniewacie.
8. MODLITWA 9. praca plastyczna
Teraz proszę abyście za pomocą zapałek i plasteliny na tekturce ulepiły różne Boże stworzenia, np.
rośliny, zwierzęta, słońce, góry…
Czy to co zrobiłyście podoba się wam? Jest to dobre? Odpowiedzi: np. tak bo ja ulepiłem mamę, tatę, mojego kotka i to mi się podoba; ja ulepiłam moje kwiatuszki, drzewka w ogródku; to jest dobre, bo to sprawia mi przyjemność i jest takie ładne itp. Czy wiecie teraz, dlaczego Pan Bóg stworzył świat? Odpowiedzi: np. bo Bóg jest bardzo dobry i dał mi mamę, tatę, kolegów itp.
7
DZIEŃ TRZECI
(autor: Ola Miller) temat dnia:
Wierzę w Pana Jezusa.
Słowo dnia: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przez Mnie” J14, 6.
piosenka dnia: Jezus o poranku patron dnia: św. Dominik Savio
pomoce: Pismo Święte, laska pasterska, kapelusz, dzwoneczek, ilustracja pasterza z owcami, karteczki na modlitwę
Cel: Przekazać prawdę o Jezusie, który jest Dobrym Pasterzem.
1. MODLITWA
2. Pogadanka z dziećmi na temat kim jest pasterz, jak opiekuje się owcami. Pokazujemy zdjęcia pasterza opiekującego się owcami na hali. Rozmowa na temat krajobrazu górskiego, pasterzy, stada owiec.
3. Zabawa w pasterza z owcami. Jedno dziecko otrzymuje laskę, może kapelusz i dzieci pasą się na trawie.
Może je zwoływać po imieniu. Jedno dziecko zagubi się i dzwoneczkiem da o sobie znać. Pasterz szuka owcy.
- Jakie jest zadanie pasterza? - ochrania, prowadzi, karmi, poi…
- Po czym owce rozpoznają swojego pasterza? – po głosie, gra dla nich na fujarce…
- Przed kim ochrania? - wilk (niebezpieczeństwo…), owca może się zagubić 4.
Kogo możemy nazwać pasterzem?
Fragment z Pisma Świętego J 10, 1-11
Warto pokazać ilustracją dobrego pasterza z owcami.
Zadajemy kilka pytań do tekstu.
5. Można nauczyć piosenki Pan jest pasterzem moim. Do piosenki można się poruszać, grupa dzieci idąca za pasterzem. Można klaskać lub użyć prostych „instrumentów”.
4. - Co trzeba zrobić, aby iść za Jezusem. - słuchać Go
Przykładem jest św. Dominik Savio, który w wieku 5 lat został ministrantem. Chciał słuchać Jezusa i pragnął zostać świętym. Jego nauczyciel św. Jan Bosko mówił:
"Bądź zawsze wesoły, spełniaj dobrze swoje obowiązki i pomagaj kolegom".
- Co możemy dobrego zrobić dzisiaj?
8
DZIEŃ CZWARTY
(autor: Monika Nocoń)
temat dnia:
Wierzę w Ducha Świętego.
Słowo dnia: „Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze.” J 14,16
piosenka dnia: Duchu Święty przyjdź patron dnia: bł. Karolina Kózkówna
Cel: Przekazać prawdę o Duchu Świętym, który jest naszym Pocieszycielem.
Pomoce: Pismo św., żółty parasol (lub inny, ale wtedy zmieniamy tytuł opowiadania), obrazy przedstawiające różne zjawiska w przyrodzie, obraz przedstawiający scenę zesłania Ducha Św., świeca, arkusz papieru na plakat z napisem Duch Święty, mazaki
1. Modlitwa do Ducha Świętego.
2. Przed rozpoczęciem czytania opowiadania „Żółty parasol” otwieramy żółty parasol. Jeśli jest duży i mało dzieci, to można się pod niego schronić i tak czytać opowiadanie. Zadajemy dzieciom kilka pytań do opowiadania, aby wyciągnęły morał.
W puencie opowiadania podkreślamy, że Jezus Chrystus jest tym, który w świecie pełnym zła przychodzi nam z pomocą. Pana Boga nie widzimy - On kiedyś przebywał na ziemi, ale po śmierci i zmartwychwstaniu wrócił do Nieba. Jest jednak przy nas cały czas. Zostawił nam też pomoc i pociechę – Ducha Świętego.
3. Wychowawca pokazuje obrazki (załącznik) i zadaje pytanie: dlaczego morze jest wzburzone, dlaczego drzewa są pochylone, dlaczego nasiona dmuchawca się unoszą…
• Zabawa: dzieci naśladują szumiące drzewa, dzieci tworzą falę, szumią jak wiatr, zdmuchują dmuchawce.
• Jest wiele zjawisk, których nie możemy zobaczyć, ale czujemy je wokół nas. Odbieramy ich skutki.
4. Dziś zapoznacie się z wydarzeniem, które odmieniło życie apostołów. Będziemy mówić o Duchu Świętym. Zadajemy pytanie: Kto to jest Duch Święty?
Wychowawca zapala świecę, czyta fragment z Dz 2,1-12, następnie utrwala tekst biblijny zadając pytania:
- Czyja obietnica spełniła się w dniu Pięćdziesiątnicy? (obietnica Pana Jezusa) - Kto przebywał wtedy w Wieczerniku? (Maryja z Apostołami)
- Kogo posłał do nich Pan Jezus? (Ducha Świętego)
- W jakich znakach objawił się Duch Święty? (wiatru i ognia)
9
- Jakie były skutki zstąpienia Ducha Świętego? (zrozumienie nauki Jezusa, moc i odwaga do jej głoszenia, mówili różnymi językami)
5. Wychowawca rozkłada arkusz papieru z napisem Duch Święty i poleca narysowanie sytuacji, w których potrzebujemy pomocy Ducha Świętego (można dzieciom podpowiadać różne sytuacje a one kolejno rysują do tego swoje obrazki, np. modlitwa, pocieszenie, zrozumienie Słowa Bożego…)
Nauka piosenki: Duchu Święty przyjdź
Wychowawca podsumowuje: Duch Święty jest darem nie tylko dla apostołów, ale dla całego Kościoła, także dla nas. Pan Jezus zesłał do naszych serc Ducha Świętego, kiedy przyjęliśmy chrzest św. On jest z nami, pociesza nas, prowadzi drogą do nieba. Chce abyśmy byli świętymi. Tak jak patronka dzisiejszego dnia bł. Karolina Kózkówna, która bardzo kochała Pana Jezusa i modliła się do Ducha Świętego.
6. Wspólna modlitwa do Ducha Świętego. Dzieci mogą swoimi słowami układać intencje, resztę dopowiada wychowawca.
7. Po katechezie można udać się na spacer i jeśli są dostępne dmuchawce to dzieci je zbierają i dmuchając próbują wyjaśnić, dlaczego nasiona unoszą się.
10
DZIEŃ PIĄTY
(autor: Marta Bobrowska)
temat dnia: Maryja Matką Jezusa i moją.
Słowo dnia: „Oto Matka twoja” J 19,27 piosenka dnia: Jezus swoją Matkę pozostawił patron dnia: Dzieci z Fatimy
pomoce: Pismo św., puzzle z Maryją, film o objawieniach z Fatimy, kolorowanki z MB Fatimską
Cel: Przekazać prawdę o Maryi, która jest Matką Pana Jezusa i naszą.
1) Rozpoczynamy wspólną MODLITWĄ (Zdrowaś Maryjo) można zaśpiewać piosenkę Mamo Arki Noego
https://www.youtube.com/watch?v=LSnpQYW_44I
2) Wcześniej przygotowane puzzle z różnych obrazków Matki Bożej rozdajemy każdemu dziecku. Możemy też ułożyć jedne puzzle wspólnie (w zależności od zaawansowania grupy). Następnie pytamy dzieci co wyszło z naszej układanki.
3) Rozmawiamy z dziećmi kim jest Maryja. Przykładowe pytania:
• Czy wiecie kim jest Maryja?
• Jak wygląda Maryja na naszych obrazkach?
• Jak nazywają się rodzice Matki Bożej?
• Czyją matką jest Maryja?
• Czy Maryja jest też naszą mamą?
4) Czytamy i omawiamy fragment z Biblii J 19,25-27.
5) Przedstawiamy dzieciom historię dzieci z Fatimy. Można też obejrzeć bajkę.
A następnie zadajemy pytania (o ile dzieci są w stanie tyle wysiedzieć):
• Komu objawiła się Maryja?
• Gdzie objawiła się Matka Boże?
• O co Maryja prosiła dzieci?
6) Rozdajemy dzieciom kolorowanki przedstawiające Matkę Bożą z Fatimy. Robimy wystawę z obrazków.
7) Modlimy się na koniec i przedstawiamy nasze prośby Matce Bożej. Jeśli w okolicy jest kapliczka lub figura Matki Bożej, tam możemy się wspólnie pomodlić.
11
DZIEŃ SZÓSTY
(autor: Barbara Kośna)
temat dnia: Pan Bóg daje mi Biblię.
Słowo dnia: „Twoje słowo jest lampą dla moich stóp i światłem na mojej drodze.” Ps 119,115 piosenka dnia:
patron dnia: św. Maria Goretti
pomoce: Pismo św. – różne wydania, różne książki dla dzieci - religijne i nie tylko, świeca, papier pakowy z narysowanymi konturami księgi, obrazki z wydarzeniami biblijnymi, ilustracje przedstawiające sytuacje, kiedy możemy słuchać Biblii, tekst wierszyka, ewentualnie: 1.
kartki do odrysowania stóp i duży arkusz papieru do naklejania ich lub 2. ksero z zadaniem połączenia kropek, aby narysować Biblię
Cel: Przekazać prawdę, że Biblia jest księgą świętą, bo zawiera Słowa, które Pan Bóg mówi do nas. Wychowujemy do właściwej postawy przy czytaniu/słuchaniu Biblii.
1. MODLITWA
2. Pogadanka z dziećmi o tym, jakie lubią książki, które czytają im rodzice, czy sami oglądają.
Rozkładamy na dywanie różne książki, dzieci dzielą je na dwie grupy – książki religijne i inne. Następnie z tych religijnych niech wybiorą tą jedną – najważniejszą. To Biblia – Pismo święte. Przygotowujemy dla niej wyjątkowe miejsce. Dzieci mogą ułożyć białą serwetkę, postawić świecę…
3. Pokazujemy różne wydania Biblii – np. obrazkową dla dzieci, Biblię Tysiąclecia itd. Pytamy, czy dzieci mają w domu Biblię, gdzie ona leży, czy po nią sięgają…
4. Mówimy dzieciom, że dziś będziemy rozmawiać o Biblii, którą dał nam Pan Bóg.
5. O czym jest Biblia?
Na narysowanym na dużym papierze pakowym/brystolu konturze księgi, układamy z dziećmi obrazy przedstawiające różne wydarzenia z Pisma św. np. stworzenie świata, Mojżesz, zwiastowanie, Boże narodzenie, cuda Jezusa, śmierć i zmartwychwstanie… (jeśli nie mamy kolorowych obrazków mogą być kolorowanki - załącznik). Pytamy, czy dzieci znają jeszcze jakieś inne wydarzenia opisane w Biblii a może zacytują jakieś słowa?
6. Pytamy:
- dlaczego Biblia jest księgą świętą? – bo zawiera spisane Słowo Boga do nas.
- kiedy czytamy/słuchamy Słów Boga? (można pokazać ilustracje - załącznik) – na Mszy św., na katechezie, rekolekcjach, w domu…
- jak mamy słuchać Słowa Bożego, żeby usłyszeć co Bóg do nas mówi? – w ciszy, skupieniu, nie rozmawiamy w trakcie słuchania, pytamy, kiedy czegoś nie rozumiemy
12
7. uroczyste odczytanie fragmentu z NT (dzieci wstają, zapalamy świecę, przypominamy czyich słów będziemy słuchać)
„Twoje słowo jest lampą dla moich stóp i światłem na mojej drodze.” Ps 119,115 - Czym jest słowo Boże? – lampą i światłem
- Co to znaczy? – pokazuje nam, jak mamy żyć dobrze, aby dojść do nieba
8. Podsumowanie: Pan Bóg dał nam Pismo św. abyśmy je czytali, uważnie słuchali, bo tam mówi nam, że bardzo nas kocha, pokazuje, jak mamy żyć by być szczęśliwymi i kiedyś dojść do nieba.
Patronka dnia dzisiejszego św. Maria Goretti też uważnie słuchała Słów Boga. Przyjęła je do swojego serca.
Słowo Boże pocieszał ją w smutnych wydarzeniach w jej życiu, pomagało przetrwać i dochować wierności Bogu. Za to otrzymała nagrodę – niebo. Powiedzmy Panu Jezusowi, że tak, jak św. Maria Goretti chcemy Go słuchać. Pomoże nam w tym wierszyk.
9. Wierszyk z pokazywaniem. Wychowawca mówi go, pokazuje gesty, dzieci naśladują. Gesty można wymyślić razem z dziećmi.
Słowo Twe w Księdze śpi, więc je zbudzę I nadstawię uszu, Jezu, na Twój szept.
Mam gdzieś kąt w sercu mym, tam je złożę, Żeby z jego ziarna rósł dobroci kwiat.
10. praca – do wyboru:
1. połącz kropki (załącznik)
2. dzieci odrysowują swoje stopy na kartce, podpisują, kolorują, wycinają i na dużym arkuszu papieru robimy coś w rodzaju drogi do nieba
13
DZIEŃ SIÓDMY
(autor: Ola Miller)
temat dnia: Wierzę w Kościół św.
Słowo dnia: „Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? Świątynia Boga jest świętą, a wy nią jesteście. 1 Kor 3, 16-17b
piosenka dnia: Czy wy wiecie, że jesteśmy świątynią patron dnia: św. Jadwiga Królowa
pomoce: Pismo Święte, korona, berło, bucik za złotą klamerką, piłeczka, drewniane klocki, zabawkowe cegiełki
Cel: Przekazać prawdę, że z Jezusem tworzymy wspólnotę-Kościół, który budujemy troszcząc się wzajemnie o siebie.
1. MODLITWA
2. Zabawa „Ojciec Wirgiliusz”. Dzieci trzymając się za ręce ustawiają się w kole. Jedno z dzieci zostaje wybrane na Ojca Wergiliusza i staje w środku koła. Koło kręci się w takt słów piosenki:
Ojciec Wergiliusz uczył dzieci swoje, A miał ich wszystkich sto dwadzieścia troje, Hejże dzieci, hejże ha
Róbcie wszystko, co i ja …
(ostatnie dwa wersy powtarzamy 2 razy)
Na końcu ostatniej zwrotki Ojciec Wirgiliusz wykonuje dowolny ruch, gest, który pozostałe dzieci mają za zadanie naśladować. Następnie wybiera jedno z dzieci, które zostaje nowym Ojcem Wergiliuszem i zabawa zaczyna się od początku.
Rozmowa z dziećmi, jak się czują, czy lubią się bawić, z kim, w jakie zabawy, co jest ważne, aby zabawa była udana? Czy lubią dzielić się z kimś radością lub smutkiem, do kogo wtedy się zwracają? - rodzice, najbliżsi.
3. Pan Jezus też nie chce, abyśmy byli samotni, dlatego daje nam wspólnotę, ludzi, którzy chcą Go słuchać i chcą dostać się do Nieba. Taką wspólnotą jest Kościół.
Od kiedy jesteśmy Kościołem? - od chrztu
Kim staliśmy się w chrzcie św.? – dziećmi Bożymi, chrześcijanami 4.Uroczyste odczytanie fragmentu z Pisma Świętego:
„Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? Świątynia Boga jest świętą, a wy nią jesteście.” (1 Kor 3, 16-17b)
Kim jesteśmy w oczach Boga? – świątynią Bożą
14 Kto w nas mieszka? - Duch Boży
Jaką jesteśmy świątynią? - świętą, bardzo cenną
Teraz można odwrócić się do osoby stojącej obok, chwycić ją za ręce i obracając się zaśpiewać „dobrze, że jesteś x 3, co by to było, gdyby cię nie było, smutno by było”.
(Można wykorzystać drewniane klocki - wieża z drewnianych klocków lub duże zabawkowe cegiełki i w trakcie układania/budowy wyciągnąć jeden element, pokazując, że wtedy budowla nie jest kompletna i każdy element jest niezbędny)
Znamy jeszcze jedno znaczenie słowa kościół, jakie? - miejsce spotkania ludzi z Bogiem.
5. Opowiadanie o św. Jadwidze. Osoba prowadząca zakłada koronę i berło-królewskie atrybuty i opowiada krótką historię o „stopie królowej Jadwig”. Pokazuje dzieciom bucik (najlepiej ze złotą klamerką). Warto podkreślić, że św. Jadwiga ufundowała wiele kościołów.
http://www.bajkowyzakatek.eu/2010/05/polskie-legendy-stopka-krolowej-jadwigi.html Polskie legendy: Stopka królowej Jadwigi
Dawno temu do Polski przybyła młoda i piękna królewna węgierska Jadwiga i została żoną króla Władysława Jagiełły. Jako królowa Polski zamieszkała w Krakowie na Wawelu. Pokochała to miasto i codziennie spacerowała po krakowskich uliczkach, postanowiła również oddać wszystkie swoje klejnoty na rozbudowę Uniwersytetu Krakowskiego, a także na budowę nowego kościoła.
Miejscy rajcy z radością znaleźli odpowiednie miejsce pod budowę i rozgłosili, że szukają do pracy wielu murarzy i kamieniarzy.
Z całego królestwa zaczęli przybywać chętni do pracy przy budowie. Wśród nich był młody kamieniarz, który miał zajmować się ciosaniem kamiennych bloków. Codziennie ciężko i sumiennie pracował i nawet nie wiedział, że królowa często obserwuje pracujących mężczyzn. Cały Kraków ogarnęła radość, że tak szybko powstaje kolejny, piękny kościół.
Jednak pewnego dnia młody kamieniarz spóźnił się do pracy, a potem przez cały dzień pracował zamyślony, nie uśmiechając się ani nie podśpiewując. Nie usłyszał nawet okrzyków, gdy na placu budowy pojawiła się królowa Jadwiga. Wszyscy wstali ze swoich miejsc, aby się pokłonić, tylko kamieniarz siedział i ciężko wzdychał, nie zauważając całego zamieszania. Jadwiga zauważyła zasmuconego mężczyznę i podeszła do niego pytając:
- Jakie masz zmartwienie dobry człowieku?
Kamieniarz podniósł głowę i ujrzawszy królową zerwał się na równe nogi, po czym pokłonił się nisko i rzekł:
- Pani, zostawiłem w domu bez opieki chorą żonę i gromadkę dzieci. Nie mam pieniędzy nawet na to, żeby wezwać do niej medyka.
Królowa przyjrzała się młodemu kamieniarzowi, postawiła stopę na obrabianym właśnie kamieniu, odpięła od swojego bucika złotą klamrę i podała ją mężczyźnie.
- Weź tą klamerkę dobry człowieku i wezwij medyka do swojej żony - powiedziała uśmiechając się i odeszła.
Młody kamieniarz natychmiast pobiegł do domu, a nazajutrz wrócił szczęśliwy do pracy, gdyż jego żona czuła się już o wiele lepiej. Ochoczo zabrał się do pracy, a gdy zaczął ociosywać kamień, na którym królowa oparła nogę, jego ręka z dłutem zamarła w powietrzu. Na samym szczycie kamienia widniał bowiem odcisk królewskiej stopy.
- To cud! - wykrzyknął - Popatrzcie ludzie, to prawdziwy cud!
Wszyscy zebrali się wokół kamienia i patrzyli ze zdumieniem. Majster pokręcił tylko głową i rzekł:
15
- Nasza królowa świętą zostanie. Nawet kamienie miękną pod jej stopami.
Widząc cudowny odcisk cały Kraków wpadł w zachwyt. Każdego dnia tłumy mieszkańców przychodziły na plac budowy, żeby popatrzeć i dotknąć kamienia. Miejscy rajcy kazali zostawić nieociosany kamień i wmurować go w ścianę powstającego kościoła, aby nawet po wielu latach ludzie mogli oglądać cudowny
odcisk stopki królowej.
I tak jest po dziś dzień - kamień możemy podziwiać w jednym z krakowskich kościołów, a dobra królowa Jadwiga została świętą.
Zadajemy dzieciom pytanie, czym my możemy podzielić się z innymi? - batonikiem, zabawką, pieniążkiem wrzuconym do skarbonki w kościele….
7. Podsumowanie: rzucając piłeczką zadajemy dzieciom pytana: co oznacza słowo Kościół, od kiedy należymy do Kościoła, jak jesteśmy nazwani, jak miała na imię święta, którą poznaliśmy, co ofiarowała kamieniarzowi, jak troszczyła się o Kościół.
8. MODLITWA
Przypominamy sobie jak wygląd nasz kościół parafialny i dziękujemy Bogu za tę świątynię i wszystkich kapłanów tam posługujących.
16
DZIEŃ ÓSMY
(autor: Barbara Kośna)
temat dnia: Pan Jezus zaprasza mnie na Mszę św.
Słowo dnia: „Ja jestem chlebem, który z nieba zstąpił. Jeśli ktoś spożywa ten chleb będzie żył na wieki.” (J 6, 41.51).
piosenka dnia: Idzie mój Pan…
patron dnia: św. Stanisław Kostka
Cel: Przekazać prawdę o obecności Pana Jezusa w Komunii św.
pomoce: Pismo św., zaproszenie w kopercie, obraz Ostatniej Wieczerzy i Mszy św., czerwone kartki papieru
1. MODLITWA
2. Pokazujemy dzieciom kopertę z napisem ZAPROSZENIE. Pytamy, czy kiedyś ktoś je na coś zaprosił, jak się wtedy czuły, czy przyjęły zaproszenie, jak się przygotowywały… Pytamy też jak czuje się ktoś, kogo zaproszenie zostanie odrzucone. W kopercie znajduje się przygotowane zaproszenie na Mszę św. od Pana Jezusa. Po krótkiej pogadance jedno dziecko może je otworzyć, pokazać innym. Wychowawca, jeśli jest potrzeba, pomaga odczytać treść.
3. Kiedyś Pan Jezus zaprosił swoich uczniów do sali zwanej Wieczernikiem. Polecił im by dobrze przygotowali sią na to spotkanie.
Uroczyste odczytanie fragmentu o Ostatniej Wieczerzy. Łk 22,14-19
Analizujemy fragment poprzez zadawanie pytań i pokazujemy ilustrację Ostatniej Wieczerzy.
- Kto zasiadł z Jezusem do stołu? – Apostołowie
- Co Jezus uczynił z chlebem i winem? – przemienił w swoje Ciało i Krew - Gdzie słyszymy takie słowa, jak kiedyś w Wieczerniku? - na Mszy św.
Obok obrazu z Ostatniej wieczerzy kładziemy obraz przedstawiający Mszę św.
podsumowanie: „To czyńcie na Moją pamiątkę”. Spełniamy te słowa Pana Jezusa, bo na Mszy św. kapłan przygotowuje chleb i wino, wypowiada słowa Pana Jezusa z Ostatniej Wieczerzy. Jezus wtedy przemienia chleb i wino w swoje Ciało i Krew. Pan Jezus czyni to dla nas, abyśmy zostali zbawieni, wierzyli w Niego, zaprosili Go do swoich serc.
4. Jak nazywamy moment Mszy św., kiedy ludzie przyjmują Pana Jezusa do swoich serc? – Komunia św.
Komunia św. szczególnym momentem przyjęcia Chrystusa do swojego życia. Wy jeszcze nie przyjmujecie Komunii św. Możecie jednak już teraz przeżywać ten moment bardzo szczególnie oczekując na waszą I Komunię św.
- Jak można to uczynić? - cisza, skupienie, patrzeć na Pana Jezusa, osobista modlitwa i śpiew w tym czasie, kiedy starsi przyjmują Komunię św.)
17 5. Nauka piosenki „Idzie mój Pan”
6. praca plastyczna – serduszko z własnym imieniem – odpowiedź na zaproszenie Pana Jezusa, które dzieci mogą złożyć w darze na Mszy św. lub adoracji
7. Idziemy do kaplicy na krótką adorację. Przy okazji zwracamy uwagę dzieci na tabernakulum, czerwoną lampkę, ołtarz. Tłumaczymy znaczenie tych miejsc.
18
DZIEŃ DZIEWIĄTY
(autor: Marzena Przybyłka)
temat dnia: Jezus posyła mnie, bym o Nim opowiadał.
Słowo dnia: ”Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię” Mk 16,15 piosenka dnia: Święty uśmiechnięty
patron dnia: Mój święty Patron.
Cel: Przekazać prawdę o obecności Pana Jezusa w Komunii św.
pomoce: Pismo św., obraz sceny biblijnej o powołaniu uczniów
1. MODLITWA
2. pogadanka z dziećmi - Kogo nazywamy uczniem?
- Jak nazywamy osobę, która przekazuje wiedzę uczniom?
3. Dziś będziemy mówić o Jezusie, który jest wyjątkowym Nauczycielem. Jego uczniowie nie siedzieli w ławkach i nie byli dziećmi. Byli dorośli i wykonywali różne zawody. Wielu z nich było rybakami i łowiło ryby w jeziorze. Posłuchajmy, jak Jezus powoływał, czyli wybierał uczniów.
4. Wychowawca czyta fragment z Pisma Świętego o powołaniu uczniów: Mt 4, 18-20 - Kogo spotkał Jezus nad jeziorem?
-Jakie słowa wypowiedział Jezus do Szymona i Andrzeja?
-W jaki sposób Szymon i Andrzej zareagowali na słowa Jezusa?
5. Drama pt. ,,Pójdź za Mną.”
Pójdź za Mną, to znaczy zostań moim uczniem. Być uczniem Jezusa oznacza słuchać Jego nauki i wypełniać je w swoim życiu. Jezus uczył swoich uczniów, jak być dobrym, jak kochać Boga i pomagać ludziom. Jezus nauczył ludzi modlitwy ,,Ojcze nasz”. Jest to modlitwa wszystkich uczniów Jezusa.
Ci, których Jezus powołał stali się rybakami ludzi, to znaczy, że przekazywali naukę innym, czyniąc nich nowych uczniów. My też możemy zostać uczniami Jezusa i mówić o nich w naszych rodzinach.
Wychowawca stara się pogłębić pragnienie zostania uczniem Jezusa. W tym celu organizuje dramę. Przed rozpoczęciem sceny wyjaśnia dzieciom, że w ten sposób wyrażają Jezusowi swoje pragnienie zostanie Jego uczniem.
Wychowawca zapala świecę, która ma przypominać o obecności Jezusa lub ustawia obraz z wizerunkiem Jezusa. Potem wywołuje po kolei każde dziecko po imieniu np.: ,,Jasiu - pójdź za Mną.” Wywołane dziecko ustawia się przy świecy lub obrazie i mówi; ,,Oto jestem Jezu”. Wychowawca kładzie dziecku rękę na ramieniu i mówi: JESTEŚ UCZNIEM JEZUSA. Na znak radości, ze jesteśmy teraz uczniami i przyjaciółmi Jezusa, zaśpiewamy piosenkę ; ,,Sercem kocham Jezusa”
19
6. Wychowawca śpiewa z dziećmi piosenkę: Sercem kocham Jezusa Sercem kocham Jezusa
Sercem kocham Jezusa Zawsze będę Go kochać On pierwszy ukochał mnie.
Dzieci śpiewają zwrotki na przemian z wychowawcą lub dziewczynki na przemian z chłopcami.
W. Czy dzieci kochają Jezusa?
Dz. Tak kochamy Jezusa.
W. Dlaczego kochacie Jezusa?
Dz. On pierwszy ukochał nas.
K. Czy dziewczynki kochają Jezusa…
K. Czy chłopcy kochają Jezusa…
Wychowawca może pytać dzieci indywidualnie, włączając do śpiewu kolejno ich imiona.
7. Następnie znów nawiązuje do perykopy o powołaniu uczniów. Podaje przykłady różnych sytuacji z życia dziecka wraz z pytaniem: „Jak zachowa się dziecko, które jest uczniem Jezusa?” Wychowawca może też posłużyć się odpowiednimi ilustracjami.
1.W autobusie jest tłok. Niektóre miejsca są zajęte przez dzieci. Do autobusu wsiada starsza pani.
- Jak zachowa się dziecko, które chce być uczniem Jezusa?
2.W przedszkolu pani dyrektor kupiła puzzle. Maciek i kuba chcą je układać i wyrywają sobie z rąk pudełko.
- Co robi chłopiec, który chce być uczniem Jezusa?
3. mama wróciła zmęczona z pracy. Boli ją głowa. Prosi żeby dzieci bawiły się cicho, ale one hałasują w mieszkaniu, głośno trzaskając drzwiami. Zauważyły, ze mama jest smutna.
- Co zrobi dziecko, które chce być uczniem Jezusa?
RYMOWANKA: NAD JEZIREM JEZUS BYWAŁ I TAM UCZNIÓW POWOŁYWAŁ (uczymy się na pamięć.)
8. Modlitwa: Jezu nasz Nauczycielu, chcemy zawsze iść za Tobą i być blisko Ciebie. Chcemy być Twoimi uczniami.
20
DZIEŃ DZIESIĄTY
temat dnia:
Jezus jest zawsze przy mnie.
Słowo dnia: „Albowiem Ja jestem z wami przez wszystkie dni aż do skończenia świata” Mt 28,20
piosenka dnia: Jesteś radością mojego życia
Cel: Podsumowanie rekolekcji, dzielenie się przeżyciami, co mi się podobało, co bym zmienił…
Stawiamy pytanie w stylu: Czy spotkałeś/aś Pana Jezusa? Zachęcić dzieci do poznawania świętych, do modlitwy za ich wstawiennictwem.
