Oremus, R. 2, nr 32 (32), 1994

PISMO PARAFII ŚW.JÓZEFA

w CHORZOWIE

Nr 32 VII Niedziela Wlk 15.05.1994

K O M U N I A

Kl spragnio ny nie przyjdzie i pije

Ja jesłem W odą Życia.

Kło łaknący niech się posili

Ja jesłem Chlebem Życia.

Daj mi lego Chleba Panie,

co przemienia w raj me serce.

Napój mnie Krw ią

Przenajświętszą,

abym już nie pragnął więcej!

SŁOW O BOŻE DZIS

W Ewangelii św. Jana i w jego listach czytamy

często, że mitość i radość są tymi wartościami,

które nie przemijają. Być może, że nasze codzien­

ne doświadczenie mówi nam coś odmiennego.

Dlatego musimy zapytać: Co rozumiemy przez

pojęcie "mitość"

"radość"?

Uczucia, nastroje , namiętności - to wszystko

przemija. Co zatem trwa przez całe życie i sięga

poza grób? Jeżeli Bóg nas kocha, przemawia do

nas i przyjmuje nas - czyni to z powagą i radością

taką, jaką tylko Bóg okazać może. Jesteśmy więc

istotami do których przemówifa i które przygarnęła

Mitość wieczna - źródło nieprzebrane.

A zatem wiecznie trwa tylkoto, co z tego źródła

wypływa lub co zostanie w nim oczyszczone.

Umiłowani, jeśli Bóg tak nas umiłował,

to i my powinniśmy miłować się wzajemnie.

(1J 4 ,11)

Co jest najw ażniejsze...?

"Za n ich Ja p o św ię ca m w o fie rz e s a m e g o s ie b ie , a b y i o n i b y li u ś w ię ce n i w p ra w d z ie " (J 1 7,19)

Powyższe słowa pochodzące z arcykapłańskiej modlitwy Chrystusa, cytowane podczas dzisiejszej Ewan­

gelii, oddają nam klimat wielkiej tros­

ki o Je g o K o ś c ió ł, u ś w ię c e n ie człowieka i zbawienie całego świata.

Modli się Jezus w sposób szczególny do O jca na k ró tk o przed swoją śmiercią, a w chw ilę po ustanowieniu sakramentu Komunii świętej podczas ostatniej wieczerzy w Wieczerniku.

C h ry s tu s o d d a je nam sw o je Najświętsze Ciało i Krew, abyśmy z nich czerpali siłę i moc, radość i świętość. Przez Komunię świętą, Bóg jeszcze ściślej jednoczy się z nami

"bo On zaliczał się do nas i m iał u d z ia ł w n a s z y m p o s łu g iw a - niu”(Dz. 1,17). Komunia święta uobec­

nia paschalne m isterium Chrystusa i w yra ża n a jg łę b ie j życie c h rz e ś ­ cijańskie, jako realizację Jezusowego przykazania miłości.

Temat dotyczący Eucharystii na­

su n ą ł mi się w zw iązku z p rz y ­ padającymi w naszych parafiach co roku w m iesiącu maju, u ro c z y s ­ tościami przyjęcia przez nasze dzieci I Komunii świętej. Trzeba nam więc stojąc wraz z tymi dziećmi przed ołtarzem na nowo uświadomić sobie sens Eucharystii, Komunii św., ofia­

ry. Przypomnijmy sobie następujące zależności: Komunia, zjednoczenie, rozmowa - Słowo, Chleb, Miłość,

Kończy się powoli wytężony wysiłek w szy s tk ic h , którzy z te g oro czn ą uroczystością przyjęcia przez dzieci w cze sn e j a n a stę p n ie p ie rw szej Komunii świętej byli ściśle związani.

Na pierwszym miejscu należy w y­

m ienić katechetów, którzy dźwigali na swych barkach ciężar nauki prawd wiary chrześcijańskiej dzieciom, rodz­

iców: którzy muszą zadbaćo "ludzką"

I " b o s k ą ” s tro n ę te j p ię k n e j uroczystości, no i wreszcie same dzieci, dla których ten jedyny dzień w życiu powinien być (tak jak kiedyś dla nas) niezapomnianym przeżyciem, ra d o ś c ią i p rz e d e w s z y s tk im błogosławieństwem . Szkoda tylko, że te n piękny dzień, wielce wymowny w życiu każdej rodziny zatraca powo­

li swój jakże chrześcijański wyraz i p ro s to tę P o w s z e c h n y z w ro t człowieka ku szerzącej się laicyzacji, wygodnictwu i materializacji naszego życia daje swój wyraz podczas tak niechętnie występującego w naszych parafiach wyścigu koronek, tiulów, krynolin, czy wreszcie aksamitów, które zamiast upiększać ten sakra­

mentalny dzień, czynią z niego wielką rewię pom ysłowości i zamożności

rodziców, w której dzieci stają się narzędziem ich pragnień, niezdrowej konkurencji, szerzącej się pychy, czy wręcz ludzkiej głupoty. I Komunia święta dziecka powinna stać się Świętem nie tylko tego p rz y s tę ­ pującego po raz pierwszy do Stołu Pańskiego człowieka, ale świętem naszych rodzin i całej naszej parafii.

Komunia święta ma być przede wszystkim radością dziecka, a nie zebranych przy komunijnym stole zaproszonych gości rozmawiających nie z tym dzieckiem, lecz ze sobą i to niejednokrotnie przez pryzm at bute­

lki z alkoholem. Ostatnią sprawą dość powszechnie znaną, je st niestety s z e ro k o p ra k ty k o w a n a s p ra w a bardzo drogich prezentów. Pam ię­

tamy nasze Komunie św. i z senty­

mentem dzisiaj wracam y do tych s k ro m n y c h , ale ra d o s n y c h u ro c z y s to ś c i, bez tra d y c y jn e g o kieliszka, ale za to ze skromnym kwiatkiem i pudełkiem czekoladek.

W tym miejscu przypomina mi się artykuł w jednej z katolickich gazet w którym starszy m ężczyzna-emeryt opisuje swoje przeżycie uroczystości I Komunii swojego najukochańszego wnuka. Przygotowywał się ów dzia­

dek do tego dnia przez cały rok.

Renty wynikającej ze swej choroby m iał tyle, że z biedą w ystarczała mu samemu na swoje bardzo skromne utrzymanie, ale co miesiąc odejmując sobie od ust odkładał na prezent dla swojego wnuka. W końcu uzbierał około pół miliona złotych i w ybrał się na zakupy. Chodząc pośród boga­

tych i kuszących swoim przepychem wystaw

sklepowych nie m ógł się zd e cy­

dować, jaki w końcu prezent dać wnuczkowi. Pom yślał więc przez chwilę o swojej I komunii św. sprzed pięćdziesięciu laty i doszedł do prze­

konania, że wszystkie prezenty na przestrzeni 50-ciu lat zniknęły, a je ­ dynie do dziś pozostała mu Biblia, którą otrzym ał w dniu swojej komunii od rodziców. Udał się więc do odpo­

wiedniego sklepu i kupił swojemu wnukowi księgę Pisma św. a na pier­

wszej stronie napisał tak:

"N a ju k o c h a ń s z e m u w n u c z k o w i Księgę życia i m iłości, która pozos­

tanie choć skończ się nasz świat i życie ofiaruje dziadek."

Po Mszy świętej, która była dla owego staruszka bardzo wielkim przeżyciem , goście podchodzili i składali życzenia no i oczywiście wręczali prezenty Staruszek również zło żył wnukowi życzenia, ale prezent postanowił mu dać w domu. Po uro­

czystym obiedzie dziadek poszedł do pokoju wnuka, który zajęty był

otrzymanym w prezencie kom pute­

rem, bardzo drogim rowerem gó r­

skim i wieloma innymi wielce drogimi prezentami. Staruszek wziął chłopca na kolana i powiedział do niego:

"Daję ci kochanie taki sam prezent, jaki i ja dostałem od moich rodziców.

On będzie z tobą przez całe twoje życie. Poznaj go i zaraź się nim, a będziesz szczęśliwy".

Chłopiec podziękował, a raczej coś burknął pod nosem, bo jego wzrok nie umiał oderwać się od komputera pośpiesznie rozerwał papier, w który była zawinięta Biblia, a kiedy jego oczom ukazała się księga z pełnymi złości i grymasu oczami cisnął nią z całych sił w kierunku półki, na której piętrzyły się stosy komiksów i kaset yideo i powiedział do tego staruszka:

"Tylko tyle dziadku? I takim g łu r ' ‘ vem zawracaszmiterazgłowę?"St. zek poczuł jak ziemia się pod nim rozstępu- je, a łzy cisną mu się do oczu. Kiedy opowiedział to swojemu synowi i sy­

nowej - rodzicom tego dziecka, to p o zo sta ło to bez ja kie g o ko lw ie k komentarza z ich strony, a kończąc dyskusję syn powiedział do ojca: "Tato, bo on ma rację. Ja zrobiłbymtak samo."

Staruszek nic nie odpowiedział tylko przy pierwszej sposobności pod pre­

tekstem udania się na krótki spacer wyszedł z tego domu i na przyjęcie komunijne już nie wrócił. Następnie napisał list do gazety ku przestrodze innych dziadków i ku rozwadze ro­

dziców.

Przykryto przykład, ale wzięty prosto z życia. Zapamiętajmy więc tę ckliwą opowieść starca, który dał wszystko co posiadał, który odmawiał sobie wielu podstawowych rzeczy, a wreszcie, który chciał ofiarować dziecku serce, wiarę, Boga i został poniżony, aby nigdy w naszych rodzinach nie zdarzył się podobny przypadek. Dlatego duża rola tutaj nas rodziców. Trzeba nam o tym z naszymi pociechami rozmawiać, aby Komunia św. nie stała si< izją dla nich do spełnienia z a ch c e iek i następnie pomnażania ich zdobyczy.

Nauczmy je raczej dziękowaćza wszys- tko i radować się wszystkim. Nauczmy je, że Eucharystia jest dla nich spot­

kaniem z Jezusem, którego przyjmą pod postacią Chleba i jest dla nich pierwszym i największym prezentem.

Pielęgnujm y w naszych dom ach właściwy obraz sakramentu Komunii świętej i przekazujmy go naszym dzie­

ciom, abyśmy kiedyś nie mieli preten­

sji do kogoś o coś, co należało do naszego obowiązku wychowania w wierze i miłości naszych dzieci.

Przeżywajmy ten dzień jako spot­

kanie z Jezusem i niech On będzie jego największą radością.

Grzegorz Zieliński.

Poniedziałek

PORZĄDEK MSZY ŚW>

Wspomnienie św. Andrzeja Boboli 16 maia 1994

8,00 18,00

W

torek

Za + męża i ojca Jana Poloczek w 5-tą roczn. śm. i Jana Honysz w 22-gą roczn. śm.

Za + męża, ojca, teścia i dziadka Paw ła Kick

1. Za + męża i ojca Jerzego Knosala z ok urodź i 5-tej rocznicy śmierci

2. Do B.Op., MB i św. Józefa z podz. za od. łaski z pr. o zdr. i błog Boże w int. dzieci w rocznicę ich 1 -szej W czesnej Komunii św i ich rodziców

17 maja 1994

8,00 18,00

Środa

Za ++ Franciszka i Annę Richter z ok. urodzin

Za + męża i ojca Franciszka Sum w 5-tą rocznicę śmierci

1 Za + + rodziców Klarę i Franciszka Dreja oraz pokrewieństwo z obu stron 2. Za + babcię Martę Gabryś w 17-tą roczn. śm. oraz ++ Rudolfa i Arnolda Gabryś

18 maia 1994

8,00 18,00

Czwartek

2. Do B.Op., MB i św. Józefa z podz. za od. łaski z pr o zdr. i błog. Boże w pew int. z ok. urodzin

Za + matkę Elżbietę Bartkowiak of. od lokatorów ul. Dąbka 1 1. Za + ojca Augustyna W iór w rocznicę śmierci

2. Za ++ S tanisław a i Stanisław ę Wieją z ok. urodź, i imienin oraz ++ rodzeństwo z obu stron

19 maja 1994

8,00 17.00 18.00

Za + matkę Marię Lesik w roczn. śmierci

Msza św szkolna- Za ++ Gertrudę, Jadwigę i Pawła Cziba

Za + matkę Paulinę W acław czyk w dniu urodzin i + męża Franciszka

Piątek 20 maia 1994

Kp 7,00 8,00 18,00

Za ++ rodziców W iktorię i Hermana Palt oraz męża Wincentego Za + Różę Sim ińską of od lokatorów ul. Rymera 11

1. Za ++ męża i ojca W iktora Jaszczok z ok. urodzin 2. Za + matkę Jadwigę Ptom ińską w 1-szą rocznicę śmierci

Sobota Wspomnienie św. Jana

epomucena 21 maia 1994

Kp 7,00 8,00 12,00 18,00 Kp 16,00

Za ++ rodziców Olgę i Urbana Kowalski Msza św. Prymicyjna Ks. Joachima Ledwoń Za ++ rodziców M ałgorzatę i Ludwika Kokot

Msza św. w j niemieckim: Do B.Op., MB i św. Józefa z podz. za od. laski z pr. o zdr. i btog. w int. Katarzyny Kolie

NlfcuZIELA ZESŁANIA DUCHA ŚWIETEGO 22 maja 1994

Kp 6,00 7,30 9,00 10.30

12,00 13.30 17,00

Za parafian

Za ++ rodziców Franciszkę i Szymona Górecki

Do B.Op., MB i św. Józefa w int. Dzieci przystępujących do 1-szej Komunii św i ich rodziców

Msza św. w int rodziców, krewnych i dobrodziejów Ks. Joachima Ledwoń Za + córkę Urszulę Niesporek w 3-cią roczn. śmierci

- W sobotę 14 maja nasz parafianin ks. diakon Joachim Ledwoń przyjął święcenia kapłańskie z rąk księdza biskupa ordynariusza Damiana Zimonia. Swoją pierwszą Mszę świętą połączoną z błogosław ieństw em prymi cyjnym odprawi ks. Neoprezbiter w sobotę 21 maja o godz. 12:00.

- W niedzielę 15 maja 22-je dzieci naszej parafii przystąpi do W czesnej Komunii św. o godz 10:30.

- W przyszłą niedzielę 22 maja dzieci klas drugich przystąpi do swojej Pierwszej Komunii św. o godz 10:30.

Krzyżówka z hasłem

i

2

3

4

5

6

7

1 Imię papieża, który utworzył diecezję katowicką w 1925r.

2. Pospieszył na odsiecz Wiednia

3. Imię biskupa, który gościt papieża w Katowicach 4. Patron metropolii katowickiej

5. Imię naszego metropolity

6. Imię biskupa pomocniczego naszej archidiecezji 7. Nazwisko Kardynała, który g łosił kazania dla mężczyzn

podczas pielgrzymek do Piekar w latach 70-tych.

Odpowiedzi prosimy składać do skrzynki redeakcyjnej pod chórem do przyszłej niedzieli włącznie.

Rozwiązanie krzyżówki z numeru 30: Loretańska, Tomasz, Dawid, Różaniec, Maj, Franciszek, Marta, Pastorał, Jordan, Magnificat, Szarańcza, Wierność, Sumienie, Beniamin.

Hasło: "NABOŻEŃSTWO MAJOWE".

Nagrody za prawidłowe rzwiązania otrzymują:

Edyta Porwik, Andrzej Boja i Jerzy Rusin.

Nagrody za krzyżówkę z numeru 29 otrzymują

Agnieszka Poniczyk, Dorota Panchyrzi Mateusz Menzner Nagrody prosimy odebrać w zakrystii.

ZMARLI W KWIETNIU

1. Szymański Henryk lat 60

2. Kwinecki Antoni lat 70

3. Rams Adam niemowlę

4. Machoń Wincen t y lat 70

5. Flakus Maria lat 82

6. Bambynek Franciszek lat 92

7. Hartman Cecylia lat 64

^ --- J”’ *’"'"...~

ć E u c h a r y s i i c x o z n a c z o

d z i ę k c z y n i e n i e c z , 1 3

I L ZNAK KRZYZA

' I POZDROWIENIE LUDU (b)

P o z d ro w ie n ie k a p ła n a z w ia s tu je obecność Pana, który poucza, uśw ięca, i zbawia. Bóg O jciec przez sw ego Syna Jezusa C h rystu sa , w Duchu Św iętym p o u c z a u c z e s tn ik ó w litu r g ii s w o ją o d w ie c z n ą m iło ścią , ła ską wiary, je d n o ści, radości i pokoju.

O dpow iedź ludu "I z duchem tw oim ", za cze rp n ię ­ ta je s t rów nież z B ib lii (Tm 4 ,22; Ga 6,18; F lr ^ ,23;

Flm 25) W idać w niej g łó ó w n ie ch arakter n ite- wny i życzeniow y W ierni w yra żają w zajem ne ż y ­ czenie kapłanow i, by Pan był z je g o duchem . Przez

"d u c h a " ro z u m ie s ię tu D u c h a Ś w ię te g o , dzia ła ją ce go w ka p ła n ie Już św, Jan C hryzostom za u w a żył, że odpow iedź ludu "I z duchem twoim ", w skazuje na za m ieszku ją ce g o w kaptanie Ducha Św iętego. Podobnie w ho m ilii na z e sła n ie Ducha Ś w ię te g o p o w ie d z ia ł on, że k a p ła n s p ra w u je N ajśw iętszą Ofiarę m ocą Ducha Świętego.

Przez w zajem ne pozd ro w ie n ie ka p ła n a i ludu ma się ożywić duch chrztu św iętego, w którym "Bóg w y s ła ł do se rc n a sz y c h D u ch a Syna s w e g o "

(Ga 4,6). M odlitwa pod w p ływ e m Ducha Św iętego staje się bardziej ow ocna, a w szystkich m odlących się jednoczy święta m itość.

"K apłan zw rócony do ludu, rozkład a i pozdraw ia go" (O W M R 86). Trzeba, aby gest ten, podobnie jak w szystkie gesty liturgiczne, był tak starannie w yćw iczony, aby b y ł w ym ow ny i odczytany jako g e s t p o w ita n ia . T rze b a , a b y b y ł h a rm o n ijn y i pozbaw iony przesady. Lud bow iem przyzw yczajo ­ ny je s t do oglądania gestów w teatrach, kinach czy w te le w izji; dlatego n ie d b a łe g e sty k a p Ł ■> są rażące. Chodzi tu o prostotę, popraw ność i w , .owę w ykonyw anych gestów.

Przez pozdrow ienie k a p ła n a i odpow iedź ludu u ja w n ia się ta je m n ic a z g ro m a d z e n ia K o ś c io ła po w sze ch ne g o . Z g ro m a d z e n ie litu rg ic z n e je s t cząstką K o ścio ła p ow szechnego Obecny je s t w Nim Zbawiciel, który uśw ięca zebranych, a O jciec n ie b ie s k i o trz y m u je c h w a łę p rz e z C h ry s tu s a w Duchu Świętym

ks. M iro sła w

Gazetkę redagują:

Ania, Asia, Ewa, Ewa, Dorota, Adam, Stawek Arek, Grzegorz, Marek i ks. Krzysztof