• Nie Znaleziono Wyników

"Lumbre del alma", Juan de Cazalla, oprac. i wyd. J. Martinez de Bujanda, Madrid 1974 : [recenzja]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share ""Lumbre del alma", Juan de Cazalla, oprac. i wyd. J. Martinez de Bujanda, Madrid 1974 : [recenzja]"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

Jerzy Bajda

"Lumbre del alma", Juan de Cazalla,

oprac. i wyd. J. Martinez de Bujanda,

Madrid 1974 : [recenzja]

Collectanea Theologica 49/3, 213-214

(2)

R E C E N Z J E

213

now ego bytu chrześcijanina, poprzez analizę, otwiera źródła autentycznej pobożności.

G łów nym problem em teologicznym niepokojącym ówczesnych ludzi było pytanie, czy św iętość chrześcijańska jest jedynie dziełem łaski, czy wym aga także osobowego w spółdziałania człow ieka. E s b a r r o y a pokazuje chrześci­ jaństw o pełne, obce m inim alizm owi; broni nierozdzielności w iary, sakram en­ tó w i w ysiłku m oralno-ascetycznego. Centralne m iejsce w jego doktrynie zaj­ m uje nadprzyrodzona m iłość. Niektóre stronice przypom inają (wydane później), sły n n e m edytacje L u d w i к a z G r e n a d y . Z upodobaniem zatrzym uje się nad praw dą biblijną, że Bóg jest Miłością, a cały św iat stworzony jest tejże M iłości głosicielem . Jest to zresztą w spólny tem at w szelkich m istyków XVI wieku: idea ta będzie także natchnieniem dla św . F r a n c i s z k a S a 1 e z e g o.

Ostatnia część dzieła (Réglas) jest przykładem zdrowo pojętej kazuistyki, będącej koniecznym elem entem kierow nictw a duchowego. E s b a r r o y a św ietn ie konfrontuje najgłębsze zasady św iętości chrześcijańskiej z konkre­

tem życia i psychologiczną pojemnością indyw idualnego człowieka,

Obecne w ydanie krytyczne odtwarza pierwotne w ydanie sew illańskie z m ałym i uzupełnieniam i dokonanym i na podstawie wydania toledańskiego (oba w ydania m iały m iejsce w r. 1550). Lektura ogromnie interesująca, także z punktu w idzenia dzisiejszych dyskusji i badań nad rozwojem i w łaściw ym profilem katolickiej teologii moralnej.

ks. Jerzy Bajda, W arszawa

Juan de 1С AZ ALL A, Lum bre del alma, opracował i w ydał J. Martinez d e В u j a n d a, Madrid 1974, Universidad Pontificia de Salamanca, Fundacion Universit'aria Espanol'a. Goleccion E spirituales Espanoles, Serie A. — Textos, t. 22, s. '172. ·

Dla pełniejszego ukazania pozycji Juana d e С a z a 11 a w historii hisz­ pańskiej teologii, autor uw ażał za konieczne przypom nieć związek zachodzący m iędzy tym autorem a X V -w iecznym filozofem Raimundo S i b i u d a, zna­ nym popularnie jako S a b u n d e, profesorem i rektorem uniw ersytetu w Tuluzie. W latach 1434—1436 S a b u n d e napisał traktakt pod tytułem

Liber creaturarum, znany także jako Theologia naturalis. M yśliciel ten jest

otevarty na w szelkie źródła w iedzy .' i prawdy, objawia duże zaufanie do doświadczenia, docenia w szelką w iedzę na tem at natury człow ieka. Wyklucza m ożliwość sprzeczności m iędzy „księgą stw orzenia” a mądrością ksiąg św ię­ tych. A k cen tu ję. harm onię m iędzy naturą a łaską, podkreśla równocześnie w sposób radykalny przeciw ieństw o zachodzące m iędzy m iłością Boga a m i­ łością własną. Podziw dla m ożliw ości ludzkiego rozumu narazi go na zarzut racjonalizm u.

Theologia naturalis stała się popularna poza granicami Hiszpanii. W nieco

skróconej- form ie w ychodzi w Kolonii w r. 1499 pod tytułem -Viola anim ae: D alszą przeróbką kolońskiej edycji jest Despertador del alma, opublikowany anonim ow o w S ew illi (r. 1544). i w Saragossie (r. 1552). N astępnym , najw aż­ n iejszym ogniwem tego łańcucha i kanałem rozpowszechnienia idei S a b u n d a w Hiszpanii jest książka franciszkanina Juana, d e C a z a l L a Lum bre del

alma.- . .

С a z a j l a . jest ...bliskim, współpracow nikiem kardynała : € i s n e r o s, zna-, nego jako zwolennika reform kościelnych. -Kardynał sym patyzow ał z E r a z-, m e m oraz z fran cu skim . ruchem ew angelicznym . Patronował, toledańskiem u w ydaniu Viola an im as, jak też wydaniom Lum bre del alm a w Valladolid (r. 1528) i w S ew illi (Г; 1542). Z. pierwszego: w ydania L u m b r e -nie zachow ał się żaden, egzemplarz; fakt w ydania jest znany, jedynie z pośrednich św iadectw .

(3)

oryginał-214

R E C E N Z J E

ne. R é V a h zw rócił jednak uwagą na fakt, że jest to · w ierna adaptacja pew nej ilości rozdziałów z Viola, naw et z zachowaniem ich kolejności. Jedynie rozdział XIII referujący arystotelesow ską teorię cnót jest od sw ego głównego źródła niezależny. С a z a l i a przyswaja sobie główną tezę S a b u n d a , że cała doskonałość człow ieka zaw iera się w m iłow aniu Boga, natom iast m iłość sam ego siebie jest źródłem w szelkiego zła. Książka zaw iera także idee bliskie szkole W iktorynów oraz św. B o n a w e n t u r z e . Według Juana d e С a z а I- 1 a doskonałe poznanie Boga w ym aga przejścia przez dziesięć stopni przygo­ towujących, po czym otw iera się m ożliwość w ejścia w pierwsze, drugie i trze­ cie niebo doskonałego poznania Boga.

Książka stanow i klucz do jednego z najciekaw szych okresów chrześci­ jańskiej m yśli m istycznej.

ks. Jerzy Bajda, W arszaw a

1. Miguel de MOLINOS, Guia Espiritual, w ydanie krytyczne i opracowanie — Jose Ignacio T e l l e c h e a I d i g o r a s , Madrid 1976, Universidad Pontificia de Salam anca, Fundacion U niversitaria Espanola. Coleccion Espirituales

Espanoles, Serie A. — T extos, t. 23, s. 448.

2. Jose I. TELECHEA, La edicion critica de la „Guia Espiritual” de Molinos, Madrid 1976, Fundacion U niversitaria Espanola, Coleccion C o n fere n das 69, s. 56.

Autor pomija życiorys - M o l i n о s a , odsyłając czytelnika do biografii: P. D u d e n SJ, Lé quiétiste espagnol Michel Molinos (1628— 1696), Paris 1921. Mimo to zw ięzłe dane biograficzne m ożem y znaleźć na s. 17. Na tem at pobytu M o l i n o s a w W alencji i m ożliwości w pływ u nań tam tejszego klim atu m istycznego odsyła do dzieła: R. Robres L 1 u с h, En torno a Miguel de Molinos

у los origenes de su doctrina. Aspectos de la piedad barroca en Valencia,

A nthologica Annua 18(1971) 353—465; oraz do pracy: F. Sanchez C a s t a n e r ,

Miguel de Molinos en Valencia y Roma. Nuevos datos biogrâficos, V alencia

1965.

We w stęp ie historyczno-kyytycznym T e l l e c h e a dużo m iejsca poświęca dziejom zm iennych i sprzecznych opinii na tem at znaczenia dzieła M o 1 i- n o s a. W X X w ieku zdaje się przeważać opinia, że potępione w bulli

Coelestis Pastor zdania (w liczbie 68), nie m ogą być w ścisłym sensie przy­

pisane M o l i n o s o w i , ponieważ były dyskutow ane w aspekcie fundam ental­ nym , apriorycznie i niejako w oderw aniu od organicznej jedności z dziełem M o l i n o s a . I tak, Crisogono de Jesus S a c r a m e n t a d o (autor podręczni­ ka Compendio de ascetica y raistiça, À vila 1933) pisze, że „książka ( M o l i n o - s a) n ie zaw iera w rzeczyw istości zdań w yraźnie błędnych. Rzeczy o w iele śm ielsze kryją się przecież w książkach w ielkich m istyków ortodoksyjnych, takich jak R u y s b r o e c k i św. J a n o d K r z y ż a ” (s. 355). K w ietyzm potępiony oficjalnie w 1687 r. stał się od razu popularny w krajach pro­ testanckich. Dzieło M o l i n o s a staw ało się przedmiotem zaciętego sporu, podczas g’dy sam autor Guia Espiritual oczekiw ał śm ierci w zupełnym od­ osobnieniu i zapom nieniu. Zmarł w Rzymie w 1696 r.

Obecne w ydanie Guià opiera się na now o odkrytym kodeksie, dotychczas nieznanym i n ie skatalogow anym . Interesującą historię tego odkrycia przed­ staw ia T e l l e c h e a w osobnej broszurze (nr 2). T e l l e c h e a ujaw nia głębsze m otyw y, dla których w znaw ia się w ydania tek stów opatrzonych daw ­ niej cenzuram i kościelnym i. M otywacja ma charakter hum anistyczny i egzy­ stencjalny: historyk ten próbuje przede w szystk im dotrzeć do człow ieka i odkryć jego w łasn e drogi do prawdy. „Interesuje m nie jego prawda, tak jak interesuje m nie prawda ty lu innych: Jana od Krzyża, Teresy od Jezusa, A u gu styn a. z Hippony, Tomasza Morusa, Savonaroli, Lutra, Ignacego Loyoli, K alw ina, Erazma, Lacordaire’a lub Newm ana. W yliczenie to nie jest k

Cytaty

Powiązane dokumenty

Jeśli więc ograniczymy ją do zbiorów, które spełniają względem niej warunek Carathéodory’ego, dostaniemy miarę nazywaną dwuwymiarową miarą Lebesgue’a – i to jest

Dodawanie jest działaniem dwuargumentowym, w jednym kroku umiemy dodać tylko dwie liczby, więc aby dodać nieskończenie wiele liczb, trzeba by wykonać nieskończenie wiele kroków,

przykładem jest relacja koloru zdefiniowana na zbiorze wszystkich samochodów, gdzie dwa samochody są w tej relacji, jeśli są tego samego koloru.. Jeszcze inny przykład to

Spoglądając z różnych stron na przykład na boisko piłkarskie, możemy stwierdzić, że raz wydaje nam się bliżej nieokreślonym czworokątem, raz trapezem, a z lotu ptaka

Kiedy wszystkiego się nauczyłem i swobodnie posługiwałem się czarami, to czarnoksiężnik znów zamienił mnie w człowieka... 1 Motywacje i przykłady dyskretnych układów dynamicz-

Następujące przestrzenie metryczne z metryką prostej euklidesowej są spójne dla dowolnych a, b ∈ R: odcinek otwarty (a, b), odcinek domknięty [a, b], domknięty jednostronnie [a,

nierozsądnie jest ustawić się dziobem żaglówki w stronę wiatru – wtedy na pewno nie popłyniemy we właściwą stronę – ale jak pokazuje teoria (i praktyka), rozwiązaniem

W przestrzeni dyskretnej w szczególności każdy jednopunktowy podzbiór jest otwarty – dla każdego punktu możemy więc znaleźć taką kulę, że nie ma w niej punktów innych niż