ANNALES
U
N
I VER
S IT
AT
I SMARIAE
CURIE-SKŁODOWSKALUBLIN —
POLONIAVOL. XXV, 17 SECTIO C 1970
Z Katedry Systematyki i Geografii Roślin Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi UMCS Kierownik: prof. dr Józef Motyka
Jan
BYSTREK
Rozmieszczenie
Usnea silesiaca M o t.w Europie
Pa3Mememie Usnea silesiaca M o t. b EBpone
Distribution of Usnea silesiaca Mot. in Europę
Usnea silesiaca została
opisana
przezMotykę
na podstawieoka
zów
zebranych
wBeskidzie Śląskim, w lesie bukowym,
nazboczu góry
Grabowa.W monografii
rodzaju UsneaMotyka (4) podał
kilka dal
szychjej stanowisk z Francji. Po ukazaniu się monografii stwierdzono
ten gatunek wmateriałach zielnikowych pochodzących z górnej Austrii,
południowychNiemiec, Szwajcarii, Polski
iSzwecji, wszędzie jednak pojedyncze okazy. Jest to gatunek rzadki,
przywiązany do większychobszarów
leśnych naniżu i
w niższych położeniachgórskich. Rośnie na pniach
i gałęziach drzew liściastych,rzadziej szpilkowych, prawdo
podobnie (5)
w miejscach suchychi słonecznych.
Usnea
silesiacajest
łatwa do rozpoznania; odróżniają
odinnych
ga tunków podsekcji
Comosaewyjątkowo
sztywna ikrucha plecha, cienki i
dośćgęsty miąższ,
barwiącysię
wyraźnieczerwono pod
wpływemługu
potasowego.Nie
wykazuje bliskiego pokrewieństwa zżadnym ga
tunkiem podsekcji.
Od U. comosa różni się budową soraliów i sorediów oraz budową
anatomiczną gałązek i czerwienieniem miąższu od ługupotasowego. Często źle
zebranei
słabowypreparowane
okazytrudno odróżnić
odU. dasypoga, szczególnie od odmian
barwiącychsię
czerwonood
KOH.Rozpoznanie ułatwia wówczas szczegółowa
analizasoraliów i budowy
anatomicznej plechy.Wykaz
stanowisk oparto
na podstawiezbiorów
zielnikowych.Dane
z
literaturyzostały
podane jedyniewówczas,
jeżelianalizowano okaz
zielnikowy.
168
Jan BystrekUkrain. S. R. R.: Waldkarpaten, Polonina-Gebirge, Kosovska rika, Svidovec, Fagus, leg. J. Suza (Keissler 3, det. Motyka); Berg Hoverla, im Tele Lazes- cina, Salix, leg. J. Suza (Keisler 3, det. J. Motyka); Czarnohora, pierwotny las świerkowy na Pożyżewskiej, Picea, 1934 J. Motyka (LUBL).
Polska: Tatry Wysokie, potok Roztoka, na świerkach, 1961 J. Rydzak (LUBL); Beskid Śląski, Grabowa, Fagus, 1928 J. Motyka (LUBL); Gorce, doi.
potoku Jaszcze, Przysłop, Fagus, 1969 K. Glanc (Pz); Beskid Sądecki, pasmo Radziejowej, Fagus, 1967 M. Olech (KRAM-L); Runek k. Krynicy, Fagus, 1955 K. Tatarkiewicz (LUBL); Bieszczady Zachodnie, Puszcza Bukowa, na skraju lasu, na korze usychającego Fagus, 760 m, 1956 K. Glanc (LUBL, Pz); Lubel
szczyzna, Roztocze, stary las bukowy przy drodze do rezerwatu Obrocz, Fagus, Bystrek (2, LUBL); Kosobudy, leśn. Krzywe, stary las jodłowo-bukowy, Fagus, By s t r e k (2, LUBL); Suwalszczyzna, pow. Sejny, las sosnowo-świerkowy, grani
czący z jeziorem Pomorze, Betula, 1968 Bystrek (LUBL); nadl. Maćkowa Ruda, przy leśnej drodze do Wysokiego Mostu, Bystrek (1, LUBL).
Szwecja: Warmland, Munkfors, Betula, 1956 Sundell (hb Sundell).
Niemcy: Baden, Sorbus aucuparia, leg. Hillmann (Keissler 3, det.
J. Motyka); Wurttemberg, Alb, Justingen, Kr. Miinsingen, 1958 Schlenker (hb Bertsch); Otztaler-Alpen, geg. Farst bei Umhansen, an Larix, 1180 m, 1966 K. Kalb (hb. K. Kalb); Ob. Osten, 1050 m, Larix, 1966 K. Kalb; Hohnack Vogesen, 800 m, 1962 O. W i 1 m a n s (LUBL).
Austria: Oberosterreich, Sternwald, 1000 m, Bertsch (hb Bertsch).
Szwajcaria: Berner Alpenvorland, Gibelleg bei Rigisberg, Abies, 1090 m E. Frey (LUBL); Kt. Unterwalder, Engelberg, Steinhalde nórdlich Gschneit mit alten Sorbus aria, 1150 m, 1963 E. Frey (LUBL).
Francja: Ariege, Ste Croix Volvestre, ad ramos Cerasi, ca 400 m, 1963 Ducos; Haute Garonne, Foret du Superbagneres de Luchon, ca 1650 m, Abies, 1933 Ducos, Puy-de-Dóme, bois d’Ambert, ad Abies, 1933 leg ? (Motyka 4);
ibidem, ad Fagus, 1950 E. Frey (LUBL); Finistere, Foret du Cranou, 1931 Des Abbayes; Morbihan, Foret de Lavaux, 1931 Des Abbayes (Motyka 4), Besses Pyrenees, Foret dTraty, Fageto-Abietetum pres du Chalet dTraty, 1000 m, 1950 E. Frey (LUBL).
PIŚMIENNICTWO
1. Bystrek J.: Przyczynek do poznania porostów Suwalszczyzny. Ann. Univ.
Mariae Curie-Skłodowska, sectio C, 19, 261—272 (1964), Lublin 1965.
2. Bystrek J.: Materiały do flory porostów Roztocza Środkowego. Fragm. Flor, et Geobot. 13 (1), 101—106 (1967) .
3. Keissler K.: Die Flechten, Usneaceae. Rabenh. Krypt. Flora, 9, 5, 4 Abth.
642—644 (1958).
4. Motyka J.: Lichenum generis Usnea, studium monographicum, pars systema- tica. Leopoli 1936—38.
5. Motyka J.: Porosty (Lichenes). Usneaceae. 5, 2 [w:] Flora Polska, rośliny zarodnikowe Polski i Ziem ościennych, PWN, Warszawa 1962.
PE3IOME
B paGoTe oiracaHO pa3MemeHne
Usnea silesiaca M o
t. bEBpone Ha
ocHOBe
MaTepnajiOB CoBeTCKoro CoiO3a, riojitniM, TepMaHHH,A
bctpmh,Pa3MemeHne Usnea silesiaca M ot. b EBpone
169 IUBeiłijapKM, <ł>paHi;MM
uUlBeipui.
Ciihcok bm^ob cocTaBJieHHa
ochobcrepSapneB u JiHTepaTypbi.
SUMMARY
In
the present paperthe
distributionof
Usneasilesiaca
Mot.in Europę was presented on
the basis of materiałfrom
U.S.R.R., Poland,Germany, Austria, Switzerland, France and
Sweden.The list of
specieswas
madę on thegrounds
ofherbarium
materiałand of
specialized literaturę.Papier druk. sat. III kl. 80 g Format 70 X 100
Annales UMCS Lublin 1969 Lub. Zakł. Graf. Lublin, Unicka 4 1100 + 25 egz. Z-6 Manuskrypt otrzymano 18.HI.70
Druku str. 3 Zam. 820. 18.III.70 Data ukończenia 3O.X 11.70
■ • '