Joachim Roman Bar
Nowy obrzęd konsekracji dziewic
Prawo Kanoniczne : kwartalnik prawno-historyczny 15/1-2, 251-253
13] R ecenzje 251 Słusznie te n „W ykaz” został ogłoszony w oddzielnym zeszycie, u ła t w i to; k o rzy sta n ie z niego i p rę d z e j d o trze do r ą k n a w e t niekan o n istó w , p o sia d a bow iem szerokie zastosow anie p rak ty c zn e .
„Posoborow e p raw o d aw stw o kościelne” nie je st dziełem zam k n ięty m , a le m a ją się u k azy w ać tom y n astęp n e , w m ia rę o głaszania przez S to lic ę A post. now ych doku m en tó w p raw n y ch . B iorąc pod uw agę o b fi tość d okum entów w yd aw an y ch w dalszym ciągu przez Stolicę A post. w zw iązku z p rze p ro w ad z an ą posoborow ą odnow ą in sty tu c ji k ościel nych, należy się spodziew ać, że co ro k u będzie m a te ria ł n a je d en tom , m oże n a w e t podzielony na zeszyty. P o żąd a n ą byłoby rzeczą, aby o d tą d p odaw ać n a k arc ie ty tu ło w e j „Posoborow ego p ra w o d a w stw a kość.” , po zaznaczeniu to m u (i zeszytu), rów n ież czas, z którego pochodzą ogłaszane dokum enty. N ajlep iej byłoby trzy m ać się stałego okresu, od w rz eśn ia jed n eg o ro k u do sie rp n ia następnego. R ów nież n u m e ra c ję do k u m e n tó w lep iej byłoby zaznaczyć d la każdego to m u od jeden. P odob n ie też n u m e r m arginesow y. In d ek s rzeczow y pow inien obejm ow ać treść danego tom u, bez n a w ra c a n ia do poprzed n ich tomów'.
O ceniając ogólnie siedem dotychczas w y d an y ch zeszytów „Posoboro w ego p ra w o d a w stw a kościelnego” trz e b a podnieść użyteczność rozpo czętego dzieła, w k ład p rac y T łum acza, tro sk ę o dobre tłum aczenie d o kum entów , s ta ra n n ą szatę graficzną. W praw dzie tr a f ia ją się czasem d ro b n e nieścisłości w tłu m ac ze n iu dokum entów , ale w tego ro d zaju p ra c y tru d n o ich uniknąć. P rz e d n iebezpieczeństw em w p ro w a d ze n ia do n a u k i i p ra k ty k i błędów rzeczow ych b ro n i n as te k st łaciński, k tó ry przecież m usi być sta le b ra n y pod uw ag ę dla k o n troli.
N ależy ty lko w yrazić życzenie, ab y n a stę p n e tom y były coraz dosko nalsze i u k az y w ały się te rm inow o, a w te n sposób aby się d alej p rzy - p rzy c zy n ia ły do rozw oju n a u k i polskiej.
O. Joachim R o m a n Bar W arszaw a, 3. I. 1971.
N owy obrząd konsekracji dziewic
D ek retem K o n g reg acji d la K u lu tu Bożego z dn ia 31. V. 1970 r. zo s ta ł zatw ierdzony i ogłoszony now y obrzęd k o n se k ra c ji dziew ic (Ordo c onsecrationis .virginum ), k tó ry w szedł w życie dn ia 6. I. 1971 r.
P ierw sze w y d an ie tego obrzędu nosi ty tu ł: P o ntificale R o m a n u m e x
decreto Sacrosancti O ecum enici C oncilii V a tic a n i 11 in sta u ra tu m , a u cto r ita te P auli PP. V I p ro m u lg a tu m , Ordo consecrationis v irg in u m , editio
ty p ic a, T ypis P oly g lo ttis V aticanis 1970 4° ss. 64, nlb. 1.
-252 R ecenzje
[41
n o ta n d a czyli n o rm y p ra w n e (s. 7—9), c a p u t I De consecratione v ir g inum (s. 10—33), c a p u t I I De consecratione v irg in u m professioni mo~ n ia liu m co n in cta (s. 34— 49), c a p u t I II A lii te x u s in consecratione v irg i num a d h ib en d i (s. 50—58), A p p en d ix (s. 59—64), gdzie je st p odany w zó r fo rm u ły p ro fe sji dla m niszek oraz części zm ienne Mszy św. „in d ie consecrationis v irg in u m ”.O rdo consecrationis virg in u m stanov/i część księgi litu rg iczn e j P o n ti ficale R o m a n u m przeznaczonej dla biskupów , m a je d n a k te n d ru k z n a
czenie i dla p raw n ik ó w , gdyż za w iera n ie k tó re now e n orm y praw n e. Z ostał on w y d an y na sk u te k p o sta n o w ien ia k o n sty tu c ji ro b o ro w ej 0 liturgii, (art. 80).
O głoszony obrzęd m oże być stosow any ta k ja k b rzm i w om aw ianym , d ru k u , albo m oże ulec p ew n y m dostosow aniom do tra d y c ji poszczegól n ych zakonów m niszek. A le ta k dostosow anie obrzędu ja k i tłu m ac ze n ia n a języki narodow e, dokonane przez K o n fe re n cje B iskupów , m u szą o trzym ać za tw ie rd z en ie K ongregacji d la K u lu tu Bożego.
„ P ra e n o ta n d a ” czyli w stęp p o d aje w 10-ciu n u m e ra ch zasady p ra w n o - -litu rg ic zn e , k tó re w y ja ś n ia ją o brzęd i w sk a z u ją ja k należy go sto sować.
1. P rzez o trzy m an ie k o n se k ra c ji dziew ica je s t pośw ięcona Bogu* sta je się nad p rzy ro d zo n y m zn a k ie m m iłości K ościoła w zględem C h ry stusa, eschatologicznym obrazem O blubienicy n ie b iesk iej i przyszłego- życia. A K ościół przez obrzęd k o n se k ra c ji dziew ic okazuje sw ą m iłość dal dziew ictw a i u p rasz a dla dziew ic o bfite ła sk i D ucha Świętego.
2. D ziew ice pośw ięcają Bogu sw ą czystość pod n atch n ie n ie m D u ch a św. w ty m celu, aby goręcej, ukochać C h ry stu sa i ła tw ie j oddać się na służbę braci. B ow iem dziew ice chrześcijań sk ie, zgodnie ze sw oim s ta nem i otrzy m an y m i ch a ry sm atam i, m a ją się odd aw ać pokucie, uczyn kom m iłosierdzia, działalności apostolskiej i m odlitw ie.
Radzi się dziew icom , aby obow iązkow i m odlitw y zadość czyniły przez, od m aw ian ie Bożego oficjum , zw łaszcza laudesów i nieszporów .
W pow yższych d w u n u m e ra c h (P rae n o tan d a , n. 1 i 2) je st ja sn o o k reślo n a n a tu ra i sk u te k k o n se k ra c ji dziew ic a ta k że zad an ie dziew ic w K ościele.
3. K o n sek rac ję m ogą otrzy m ać ta k m niszki, a w ięc zakonnice, ja k 1 osoby św ieckie. J e s t to posoborow a nowość, gdyż poza okresem staro ży tn o ści ch rześcijań sk iej, nie było zw yczaju k o n se k ro w an ia dziew ic, o ile nie n ależały do zakonu.
4. O becne praw o (P rae n o tan d a , n. 4 i 5) p rze p isu je w a ru n k i, ja k im i m uszą odpow iadać osoby p ra g n ą c e o trzym ać ko n sek rację.
D la m niszek są o:ne:
a) nigdy nie z a w a rła m ałżeństw a, an i publicznie czyli ja w n ie nie ży ła w sta n ie sprzecznym z czystością. B ierze się w ięc pod uw agę k r y te r ia ze w n ętrzn e i publiczne, a b s ta ra h u je się od k ry te rió w fizycznych. S ą w ykluczone w dow y od p rzy ję cia kon sek racji.
R ecenzje 253 b) złożyła p ro fe sję w ieczystą, albo p rze d o trzy m an iem k o n sek racji, a lb o w czasie o b iz ęd u kon sek racji.
c) w zakonie do któ reg o należy je st p ra k ty k o w a n y obrzęd k o n se k ra c ji dziew ic n a p o d sta w ie daw nej tra d y c ji albo n a m ocy pozw olenia od p o w ie d n ie j W ładzy.
5. Dla dziew ic prow adzących życie św ieckie w y m ag a się:
a) aby nigdy nie za w arły m a łżeń stw a i ab y publicznie czyli ja w n ie n ie żyły w sta n ie sprzecznym z czystością.
b) żeby m iały odpow iedni w iek, ro ztropność i obyczaje pow szechnie u zn a n e oraz aby p rzy rze k ły trw a ć w życiu czystym i pośw ięconym p o słu d z e K ościoła i bliźnich.
c) aby ich dopuścił do k o n se k ra c ji b iskup, o rd y n a riu sz m iejscow y. B iskup u sta li, w ja k i sposób dziew ice ży jące w św iecie, m a ją się zobow iązać do życia w dozgonnej czystości.
P ra w o nie rozstrzy g a, czy to m a być ślub, czy przysięga, czy in n e ja k ie ś zobow iązanie w y ra żo n e n a zew n ątrz, decyzję zostaw ia biskupow i.
6. S zafarzem k o n se k ra c ji dziew ic je st b isk u p o rd y n ariu sz m iejscow y.
M oże je d n a k obrzęd odp raw ić ja k ik o lw ie k in n y b iskup, za zgodą o rd y n a riu s z a m iejscow ego, co w y n ik a z ogólnych zasad p raw a.
7. P rzy k o n se k ra c ji dziew ic należy stosow ać obrzęd ogłoszony w „O rdo consecrationis v irg in u m ” i zachow ać in n e przep isy litu rg iczn e
(P raenot. n. 7—10),
T rzeba przyznać, że now y obrzęd k o n se k ra c ji dziew ic odznacza się p r o s ta tą oraz p ię k n em i je s t ściśle złączony ze Mszą św. W te n sposób ta k dziew ice pośw ięcające się Bogu ja k i w ie rn i uczestniczący w c e re m onii lep iej p o zn a ją , z ja k ą czcią odnosi się Kościół do czystości i ja k ą w a rto ś ć m a życie czyste w oczach Boga.
O. Joachim R o m a n Bar
W a rsza w a 10. X I I . 1970.
E S P O S I T O F a u s t o C . j P , Matrimonio „società d’amore” (Da Pio XI
a i Concilio Vaticano Secondo), Pontificia U niversitas Lateranensis, T he se s ad lauream in S. Theologia, Roma 1966, |s. 184.
P ie rw o tn y ty tu ł te j pracy , ja k się d o w iad u jem y z jej w stępu, był ta k sfo rm u ło w an y : „L’am ore coniugale n e ll’enciclica C asti C onnubii”. P od ta k im ty tu łe m A u to r p rz e d sta w ił sw oją d y se rta c ję w czerw cu 1964 r. W ydziałow i Teologii U n iw e rsy te tu L a te ra ń sk ie g o w R zym ie celem u z y s k a n ia sto p n ia naukow ego d o k to ra św ię tej teologii. W ty m czasie p ra c a n ad ta k zw anym S ch em atem X III, a w nim n ad zagadnieniem rodziny, m a łżeń stw a i m iłości m ałżeńskiej by ła już dobrze za aw an so w an a . P o ogłoszeniu K o n sty tu c ji' d u sz p aste rsk iej o K ościele w św iecie w spółczesnym A u to r u zn ał za stosow ne przerobić sw oje dzieło, sta w ia ją c sobie za cel „system atyczne p rze d staw ie n ie n au czan ia K ościoła
