Uchwały Wydziału Wykonawczego
Naczelnej Rady Adwokackiej
Palestra 3/12(24), 80-83
1959
80 N A C Z E L N A R A D A A D W O K A C K A N r 12
C . U k o n s ty tu o w a n ie s ię P r e z y d iu m W K D
W dniu 14 listopada 1959 r. odbyło się pod przewodnictwem adw. M ieczysława J a r o s z a Ogólne Zebranie członków Wyższej K om isji D yscyplinarnej dla spraw adw okatów w celu dokonania w yborów Prezydium now o w ybranej Wyższej Ko m isji Dyscyplinarnej.
Prezesem WKD został w ybrany a d w . J ó z e f K l i ń s k i , W iceprezesem — a d w . W i l l i a m B e y e r.
D . U c h w a ły W y d z i a łu W y k o n a w c z e g o N a c z e ln e j R a d y A d w o k a c k ie j 1. PP.ZESŁANKI PRAWOMOCNOŚCI W PISU NA LISTĘ ADWOKATÓW. 2. MO ŻNOŚĆ REASUMPCJI UCHWAŁY RADY ADWOKACKIEJ W SPRAWIE WPISU NA LISTĘ ADWOKATÓW. 3. PRZY PONOWNYM W PISIE NA LISTĘ ADWO KATÓW (POZA WYPADKAMI PRZEWIDZIANYMI W ART. 41 U.O U.A.) NALEŻY BADAĆ, CZY PETENT ODPOWIADA OBOWIĄZUJĄCYM OBECNIE USTAWO
WYM WARUNKOM CO DO KWALIFIKACJI ZAWODOWYCH.
(uchwała W ydziału W ykonawczego Naczelnej Rady Adw okackiej z dnia 21 sierpnia 1959 r.)
W ydział W ykonawczy Naczelnej Rady Adwokackiej, po rozpoznaniu uchwały Rady Adw okackiej w Z. z dnia 9 m aja 1959 r. w spraw ie w pisu ob. X na listę adwokatów,
p o s t a n o w i ł :
1) odmówić przedstaw ienia M inistrowi Sprawiedliw ości w niosku o uchylenie w trybie art. 6 u. o u.a. uchwały Rady A dwokackiej w Z. z dnia 6 grudnia 1958 r. w przedm iocie w pisania ob. X na listę adwokacką.
2) zlecić Radzie Adw okackiej w Z. rozpoznanie sprawy w e w łasnym zakresie.
Z u z a s a d n i e n i a :
(...) Wydział W ykonaw czy zważył, co następuje:
U jaw nienie po w p isie na listę now ych okoliczności o popełnieniu przed w pisem czynu, który w ch w ili w pisu n ie był znany Radzie A dw okackiej, a stanow iłby przeszkodę do w pisu, uzasadnia zastosow anie trybu postępow ania dyscyplinarnego przewidzianego w art. 87 ust. 2, a nie trybu uchylenia uchw ały przez Ministra Spraw iedliw ości z art. 6 ustaw y o ustr. adw. (tekst jednolity: Dz. U. z 1959 r. Nr 8, poz. 41). Dlatego Naczelna Rada A dwokacka nie ma podstaw y prawnej do przedstaw ienia M inistrowi Spraw iedliw ości w niosku o uchylenie uchwały Rady Adwokackiej z dnia 6.XII.1958 r. U chw ała ta w skutek ujaw nienia nowych okoliczności nie stała się bowiem sprzeczna z prawem ani zagrażająca interesow i publicznemu. Jeżeli,.— zdaniem Rady Adwokackiej — nowo ujawnione okolicz ności w skazują na brak u ob. X rękojm i należytego w ykonyw ania zawodu adwo kata, jest rzeczą Rady Adwokackiej spowodować w e w łasnym zakresie ocenienie
I f f 1 2 U C H W A Ł Y W Y D Z IA Ł U W Y K O N A W C Z E G O N B A
tych okoliczności przy obraniu w łaściw ego do tego trybu przepisanego pfzez ustaw ę o ustroju adwokatury.
Trybem w łaściw ym byłoby w szczęcie postępow ania dyscyplinarnego z art. 87 ust. 2 u. o u.a., gdyby ob. X był już w pisany na listę adwokatów. Jednakże w edług stanu akt Rada Adwokacka pow zięła w praw dzie w dniu 6.XII.1958 r.' uchwałę postanaw iającą w pis ob. X na listę adwokatów, lecz uchwała ta nie została jeszcze w ykonana i w pis ob. X na listę adwokatów dotychczas nie aastąpił.
Przesłankam i niezbędnym i do prawom ocności w pisu na listę adw okatów są: doręczenie osobie zainteresow anej uchw ały postanawiającej w pis i upływ 14-dnio- w ego term inu (od daty doręczenia) do w niesienia odwołania (art. 12 i 25 ustawy, o ustr. adw.) oraz zaw iadom ienie M inistra Sprawiedliw ości o uchw ale i upływ term inu 30-dniowego (od daty doręczenia tego zawiadom ienia) do złożenia sprze ciwu przez M inistra Spraw iedliw ości (art. 47 u.o u.a.).
W niniejszej spraw ie nie istn ieje żadna z tych pi zesłanek. Treść pism a d zie kana z dnia 9.1.1959 r. zapow iadająca ob. X że w dniu 15.1.1959 r. — przy sposobności staw ienia się do ślubowania — otrzyma uchw ałę o w pisie, w skazuje na to, iż uchwała z dnia 6.XII.1958 r. postanaw iająca w pis nie została ob. X po dzień dzisiejszy doręczona. U chw ała ta nie w yszła poza granice w ew nętrznej działalności Rady. Z sam ego powzięcia tej uchwały ob. X nie nabył jeszcze żad nych praw; nie biegną rów nież terminy, których upływ jest niezbędny do upra wom ocnienia się uchwały. Wobec tego Rada Adwokacka nie jest tą uchwałą zw ią zana i sama może ją zreasum ować oraz podjąć nową uchwałę — przy rozważeniu w tym trybie znaczenia nowych okoliczności dla zasadności postanow ienia o w pisie ob. X na listę.
Rada Adwokacka rozpatrywała w szystk ie dotychczasow e w nioski ob. X o w pis na listę tylko ze stanow iska, czy petent odpowiada w ym aganiom rękojm i n ależy tego w ykonyw ania zawodu bądź nieskazitelności charakteru. W aktach brak jednak — poza w łasn ym i ośw iadczeniam i ob. X w ankiecie personalnej — do kum entacji u stalającej, że ob. X co najm niej przez trzy lata zajm ował stanow isko prokuratora, w iceprokuratora lub podprokuratora w powszechnym w ym iarze spraw iedliw ości (art. 43 pkt 2 ustaw y o ustr. adw.). Rzeczą Rady A dw okackiej będzie zatem przy ponownym m erytorycznym rozpoznaniu w niosku ob. X o w pis zbadać i ocenić spraw ę nie tylko co do istnienia w arunków z art. 10 ust. 1 pkt 1 — 3 ustaw y o ustr. adw., lecz także co do tego, czy petent odpowiada obowiązu jącym obecnie ustaw ow ym warunkom pod w zględem k w alifikacji zawodowych. W tym celu należy w ykorzystać akta osobowe ob. X z Izby Adwokackiej w W. oraz domagać się od petenta przedstaw ienia dokum entów stw ierdzających stano w iska zajm owane przez niego w w ym iarze spraw iedliwości.
Z tego punktu w idzenia bez znaczenia jest okoliczność, że ob. X był w latach 1946—1952 w pisany na listę adw okatów w W. Do niego nie stosuje się bowiem art. 41 u. o u.a., poniew aż skreślenie go z listy nastąpiło z innych przyczyn niż w łasna prośba lub objęcie stanow iska, którego w m yśl art. 60 nie w olno łączyć z zawodem adwokata. Wpis ob. X na lis tę adwokatów Izby w. nastąpił w 1945 r. pod rządem, obowiązującego w ów czas prawa o ustroju adwokatury z dnia 4 m aja 1938 r. (Dz. U. Nr 33, poz. 209), natom iast podstaw ą prawną dokonywanego teraz w pisu na listę powinny być obecnie obowiązujące przepisy ustaw y z 1950 r., od m ienne od u staw y z 1938 r.
8 2 N A C Z E L N A R A D A A D W O K A C K A jqr
3. ADWOKACI POBIERAJĄCY ZASIŁKI Z FUNDUSZU SAMOPOMOCY KOLE
ŻEŃSKIEJ PRZY NRA ZWOLNIENI SĄ OD OBOWIĄZKU PŁACENIA SKŁADEK NA POTRZEBY TEGO FUNDUSZU
(uchwala W ydziału W ykonawczego Naczelnei Rady Adwokackiej z dnia 16 paź dziernika 1959 r.).
W ydział W ykonawczy N aczelnej Rady Adwokackiej, po rozpoznaniu spraw y pism a Rady A dw okackiej w A. z dnia 3 sierpnia 1959 r. w przedmiocie w y ja ś nienia, czy adwokaci korzystający z zasiłków Funduszu Samopomocy K oleżeńskiej p rzy NRA maja obowiązek płacenia składek na potrzeby Funduszu, a także składek na potrzeby izby adwokackiej,
u c h w a l i ł
n astęp u jące w tej m ierze zasady:1) adwokaci pobiera.iacy zasiłek koleżeński z Funduszu Samopomocy K ole żeńskiej przy N aczelne’ Radzie Adwokackiej zw olnieni są od obowiązku płacenia sk ładek na potrzeby Funduszu;
2) w szystk ie osoby w pisane na listę adwokatów m ają obowiązek uiszczania sk łrd ek na potrzeby izby adwokackiej; co się tyczy adwokatów pobieraiacycb zasiłek koleżeński, to zgodnie z § 48 Regulam inu rady adwokackiej („Palestra” nr 5/59) w łaściw a rada adwokacka władna jest zwolnić ich od składek stosow nie do zachodzących okoliczności.
U z a s a d n i e n i e
Pobieranie składek na rzecz Funduszu Samopomocy K oleżeńskiej przy NRA od adw okatów korzystających ze świadczeń tego Funduszu sprowadzałoby się w praktyce do zm niejszenia świadczeń, i tak już z natury rzeczy skrom nych. Poza tym , jak słusznie w piśm ie sw ym przytacza Rada Adwokacka w A., z istoty zasiłk u wynika, że jest to świadczenie za w ysłu gę lat, płacone z akum ulacji składek uiszczanych również przez ad w okata-rencistę w okresie jego pracy zawodowe?, wobec czego nie powinien on ponosić dalszego ciężaru składek (ana logia z powszechnym ubezpieczeniem em erytalnym ).
M ając na uwadze, że § 7 Regulaminu Funduszu Samopomocy Koleżeńskiej przewiduje, iż składka izb adwokackich na potrzeby FSK uiszczana jest w od pow iedniej w ysokości od każdego adwokata członka izby, należy konsekw entnie uznać, że składki izby powinny być obliczane od liczby członków pom niejszonej o pobierających zasiłki koleżeńskie z FSK.
Co się tyczy składek na potrzeby izby, to sytuacja w ygląda odmiennie. Każdy • człon ek izby ma obowiązek uiszczania składek na jej potrzeby i od obowiązku tego w zasadzie nie może zwalniać fakt pobierania zasiłku koleżeńskiego. Gdyby w tym w zględzie szukać analogii, to istnieje ona w zakresie powszechnego ubez pieczenia em erytalnego, gdyż pobieranie renty starczej czy inw alidzkiej nie zw aln ia od obowiązku płacenia składek na rzecz w łaściw ego związku zaw odow e go, jeśli rencista do niego należy.
W w ypadkach szczególnych rady adwokackie mogą zw alniać członków izby od obowiązku uiszczania świadczeń, jak to w ynika z treści § 48 Regulam inu rady adwokackiej.
N r 12 U C H W A Ł Y W Y D Z IA Ł U W Y K O N A W C Z E G O N R A 83
3. ODSTĄPIENIE OD USTNEGO EGZAMINU ADWOKACKIEGO PO PR ZY ST Ą PIEN IU DO EGZAMINU PISEMNEGO JEST RÓWNOZNACZNE Z NIEPOM Y
ŚLNYM WYNIKIEM EGZAMINU
(uchw ała W ydziału W ykonawczego Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 16 paź dziernika 1959 r.).
W ydział W ykonawczy Naczelnej Rady A dw okackiej, po rozpoznaniu spraw y z od w ołania mgra X od uchwały Rady Adwokackiej w W. z dnia 11 czerwca 1959 r. o ponow ne dopuszczenie do egzam inu adwokackiego,
p o s t a n o w i ł :
odw ołanie mgra X pozostaw ić bez uwzględnienia.
U z a s a d n i e n i e
Mgr X decyzją M inistra Spraw iedliw ości z dnia 21 lipca 1953 r. został zw ol niony od odbycia aplikacji adwokackiej i dwukrotnie dopuszczony do egzam inu adwokackiego, który zakończył się w obu w ypadkach w ynikiem negatyw nym . Dnia 28 listopada 1957 r. Rada Adwokacka dopuściła petenta do egzam inu po raz trzeci, w yznaczając term in egzam inu na grudzień 1957 r. Na prośbę mgra X term in ten przesunięto o rok. W lu tym 1959 r. petent znowu uzyskał przy egza-* m inie w ynik negatyw ny. Dnia 28 lu tego 1959 r. w niósł on podanie o dalsze do puszczenie go do egzaminu, a w dniu 13 kwietnia 1959 r. — o w znow ienie egza minu ustnego z 21 lutego 1959 r. Oba te podania zostały załatw ione odm ow nie uchwałą Rady Adw okackiej w W. z dnia 11 czerwca 1959 r.
Cd tej uchwały mgr X w n iósł odwołanie, domagając się w dalszym ciągu „w znow ienia egzaminu ustnego z 21 lutego 1959 r., ew entualnie dopuszczenia do egzam inu adwokackiego po raz drugi”. Wniosek o „wznowienie egzam inu u st nego” m otyw uje tym , że w skład K om isji Egzam inacyjnej w chodził adw. Y, który m iał na m yśli petenta, gdy w artykule prasowym wspom niał, że kandy dat na adwokata twierdzi, iż M oniuszko był Szwajcarem , oraz tym, że egzamin trw ał tylko 40 minut.
W ydział W ykonawczy N aczelnej Rady A dw okackiej zważył, co następuje: Żaden z m otyw ów odwołania nie uzasadnia m ożliwości wznowienia egzam inu z lu tego 1959 r. Jak w ynika z protokołu egzam inacyjnego z 21 lutego 1959 r. (k. 106), petent uzyskał oceny niedostateczne nie tylko z przedmiotu, z którego egzam inow ał adw. Y, ale także z prawa karnego (przy egzaminie pisem nym ), z zagadnień ideologicznych i ustrojow ych, z procesu karnego oraz z u staw od aw stw a gospodarczego i adm inistracyjnego. Okres naw et 40 minut w ystarczy K o m isji do zorientowania się, czy ktoś jest przygotowany do egzaminu.
O dstąpienie od egzam inu ustnego po przystąpieniu już do egzaminu pisem nego jest równoznaczne z niepom yślnym w ynikiem egzaminu w rozum ieniu art. 85 ustaw y o ustr. adw. Tak zresztą pojm uje tę spraw ę M inister Spraw iedliw ości, który po pierwszym takim odstąpieniu mgra X od egzaminu pism em z 27 lis to pada 1953 r. L.dz.A.5351/53 zezw olił petentow i „na ponowne przystąpienie do- egzam inu adwokackiego”.
