Uchwały Wydziału Wykonawczego Naczelnej Rady Adwokackiej

Uchwały Wydziału Wykonawczego

Naczelnej Rady Adwokackiej

Palestra 2/5-6(8), 88-96

88 N A C Z E L N A R A D A A D W O K A C K A _{N r 5— 6}

P onadto przyjęto w niosek o w yrażenie b. dziekanow i Rady A dw okackiej w K ra ­ kow ie adw . K azim ierzow i B uchale podziękow ania za jego pracę w N aczelnej Radzie A dw okackiej.

N a tym obrady zakończono.

B . U chw ały W ydziału W ykonaw czego N aczelnej Rady Adw okackiej

1. BRAK PODSTA W PRAW NYCH DO ZMIANY PRZEZ W YDZIAŁ WYKONAWCZY N A C ZELN EJ RADY A D W O K A C K IEJ PRAW OM OCNEJ UCHWAŁY DOTYCZĄCEJ

BEZPOŚREDNIO PRA W POSZCZEGÓLNYCH OSÓB (ART. 37 USTAWY O U STR OJU ADWOKATURY)

(uchw ała W ydziału W ykonaw czego N aczelnej Rady A dw okackiej z dn ia 17 stycznia 1958 roku).

W ydział W ykonaw czy N aczelnej R ady A dw okackiej, po rozpoznaniu sp raw y z w niosku adw . J. G. o reasum pcję uchw ały W ydziału W ykonaw czego NRA z dnia 13 g ru d n ia 1957 r.,

p o s t a n o w i ł : w niosek adw . J. G. pozostaw ić bez rozpoznania.

Z u z a s a d n i e n i a

W ydział W ykonaw czy N aczelnej Rady A dw okackiej, rozpoznaw szy odw ołanie Zespołu A dw okackiego w O., u ch w ałą z dnia 13 g ru d n ia 1957 r. uchylił uchw ałę R ady A dw okackiej w W. o sk ie ro w a n ie adw . J. G. do Zespołu w O.

W podaniu z d n ia 27 g ru d n ia li957 r. adw . G. w niósł o reasum pcję i zm ianę powyższej uch w ały W ydziału W ykonaw czego przedstaw iając, że trudności, ja k ie n a ­ potyka w dopuszczeniu go do p racy w Zespole w O., czyni m u adw . O., k ierow nik Zespołu w O., pow odujący się osobistą anim ozją, że zarzuty w ysuw ane przeciw ża­ lącem u się przez adw . O. są nieistotne, a częściowo niepraw dziw e i gołosłowne, że w reszcie odw ołanie od korzystnej dla żalącego się uchw ały pierw szej instancji wniósł adw . O. sam ow olnie, bez upow ażnienia w iększości członków Zespołu.

W ydział W ykonaw czy zważył, co n astęp u je:

U chw ała W ydziału W ykonaw czego z dn ia 13 g ru d n ia 1957 roku, w ydana w d ru ­ giej in stan c ji po rozpoznaniu odw ołania Zespołu A dw okackiego w O. od uchw ały R ady A dw okackiej w W., je st praw om ocna i żaden przepis ustaw y o u stro ju adw o­ k a tu ry nie u p ra w n ia N aczelnej Rady A dw okackiej do „reasum pcji“, tj. do zm iany w łasnej uchw ały dotyczącej bezpośrednio poszczególnych osób (art. 37 ustaw y o u.a.). Z tego założenia w ychodząc należało podanie adw . G. pozostaw ić bez rozpoznania (...).

N r 5----6 U C H W A Ł Y W Y D Z IA Ł U W Y K O N A W C Z E G O N R A 89 2. P R Z E PISY O PO STĘPO W A N IU A D M INISTRACYJNYM NIE M A JĄ ZA STO ­ SOW ANIA W PO STĘPO W A N IU ORGANÓW SAMORZĄDU ADW OKACKIEGO. W USTA W IE O U ST R O JU ADW OKATURY BRAK JE S T PR Z E PISÓ W ZEZW A­

LA JĄ CY CH TYM ORGANOM NA W ZNO W IENIE POSTĘPO W A N IA ((uchwała W ydziału W ykonaw czego N aczelnej R ady A dw okackiej z dn ia 31 stycznia

1958 roku).

W ydział W ykonaw czy N aczelnej R ady. A dw okackiej, po rozpoznaniu sp raw y z odw ołania ob. J. W. od uchw ały R ady A dw okackiej w W. z dnia 28 listopada 1957 r. o d m aw iającej uniew ażn ien ia uchw ały tejże R ady z d n ia 8 k w ie tn ia 1955 r. o skreśleniu skarżącego z listy adw okatów ,

p o s t a n o w i ł : ■ odw ołanie ob. J. W. pozostaw ić bez uw zględnienia.

U z a s a d n i e n i e

R ada A dw okacka w W. u ch w ałą z d n ia 8 k w ietn ia 1955 r. sk reśliła ob. J. W. z listy adw okatów n a pod staw ie a rt. 79 ust. 1 p k t 7 u sta w y o u stro ju ad w o k a tu ry (w b rzm ieniu przed n o w elą z dn ia 19 listo p ad a 1956 roku). O d uchw ały te j ob. W. w niósł odw ołanie do M in istra S praw iedliw ości, k tó ry postanow ieniem z d n ia 18 m a ja 1955 r. zatw ierdził zask arżo n ą uchw ałę Rady. W d n iu 31 m a ja 1957 r. ob. J. W. złożył do R ady A dw okackiej w W. podanie, w k tó ry m prosi o „uniew ażnienie“ u chw ały R ady z d n ia 8 k w ietn ia 1'955 roku, m ocą k tó rej został skreślony z listy adw okackiej, i o u trzy m an ie w m ocy w pisu jego n a tę listę z dnia 8 m a ja 1947 r. W piśm ie do Rady z d n ia 8 p aździernika 1957 roku, n az w an y m p odaniem u zupeł­ niającym , ob. W. prosi n a d a l o m erytoryczne załatw ienie jego w niosku o uniew aż­ nienie uchw ały sk re śla ją c e j go z listy adw okatów . W reszcie w pism ach z dn ia 7 i 18 listo p a d a 1957 r. ob. W., pow ołując się n a pism a poprzednie, k tó re — ja k tw ierdzi — z istoty sw ej są w nio sk am i o w pis n a listę a d w o k a tó w i pow inny być w obec tego rozpoznane w ciągu 3 m iesięcy od d a ty złożenia, prosi o w p isa n ie n a listę n a n ajb liż­ szym posiedzeniu R ady.

U chw ałą z dn ia 28 listo p ad a 1957 r. R ad a A dw okacka w W. postanow iła w n io ­ sek ob. W. o u n iew ażnienie uchw ały z dnia 8 k w ietn ia 1955 r. pozostaw ić bez uw zględ­ n ie n ia. W uzasad n ien iu R ad a przytacza, iż u ch w ała z d n ia 8 k w ietn ia ^1955 r., za­ tw ierdzona przez M in istra S praw iedliw ości, je s t praw om ocna, nie zaszły zaś żadne now e okoliczności u za sa d n iają ce w znow ienie postępow ania. W piśm ie przew odnim ob. W. został pouczony, że od uchw ały R ady A dw okackiej przysługuje m u p raw e

w niesienia odw ołania do N aczelnej R ady A dw okackiej.

W odw ołaniu ob. W., n ie przytaczając n aruszonych rzekom o przepisów p raw a, utrzym uje, że zaskarżona u chw ała sprzeczna je st z u sta w ą fo rm aln ie i m erytorycznie.

W ydział W ykonaw czy N aczelnej R ady A dw okackiej zważył, co n astęp u je: R ada A dw okacka w W. słusznie stw ierd za, iż u ch w ała z dnia 8 k w ie tn ia 1955 r. je s t praw om ocna i w obec tego nie m oże być przez tę sam ą R adę uchylona. P rzepisy o postępow aniu ad m in istra cy jn y m z m ocy art. 1 rozporządzenia Prez. R. P. z dnia 22 m arca 1’928 r., a w ięc także i art. 99 tego rozporządzenia, n ie m ają zastosow ania w postępow aniu organów sam orządu adw okackiego. W ustaw ie o u stro ju adw oka­

9 0 N A C Z E L N A R A D A A D W O K A C K A N r 5----ff

tu ry b ra k 'także przepisu pozw alającego tym o rganom n a w znow ienie postępow ania. G dyby w ięc n aw e t ujaw n io n e zostały w sp raw ie now e okoliczności to w b re w po­ glądow i w yrażonem u w uzasad n ien iu zaskarżonej uchw ały R ada A dw okacka nie m ogłaby w znow ić postępow ania.

Wobec b rak u w tym w zględzie u p raw n ie ń R ady zbędne jest rozw ażanie, czy w ogóle, a jeżeli tak , to w ja k im stopniu, ujaw n io n e zostały w sp raw ie now e oko­ liczności. U stalenie R ady w tym w zględzie nie ta m u je skarżącem u drogi w łaściw ego postępow ania, gdyby istotnie mógł on now e okoliczności powołać (art. 97 rozporz. o post. adm.).

P oniew aż z a k t sp raw y m ożna w yw nioskow ać, że ob. W. m a w ątpliw ości co do tego, czy w łaściw ą in sta n c ją odw oław czą w niniejszej sp raw ie jest N aczelna R ada A dw okacka, czy też może M inister S praw iedliw ości, należy stw ierdzić, że zgodnie z art. 25 ustaw y o u stro ju a d w o k a tu ry od uchw ały rad y adw okackiej przysługuje zainteresow anem u w zasadzie odw ołanie do N aczelnej Rady A dw okackiej, a jedynie od uchw ały odm aw iającej w pisu n a listę adw okatów przysługuje odw ołanie do M i­ n istra S praw iedliw ości. W praw dzie w k o n k retn y m w ypadku skarżącem u chodzi 0 w pis na listę adw okacką, jed n ak że je st to cel końcow y, który ziściłby się au to m a ­ tycznie w razie uchylenia uchw ały sk reślają ce j go z listy, odw ołanie zaś od uchw ały odm aw iającej takiego uchylenia n ie stan o w i w y ją tk u w norm aln y m to k u in stan c ji 1 dlatego podlega rozpoznaniu przez N aczelną R adę A dw okacką. W w y p ad k u gdyby ob. W. zgłosił now y w niosek o w pis n a listę adw okatów , R ada A dw okacka w niosek tak i m usiałaby rozpoznać m erytorycznie, przy czym e w e n tu aln ą in stan c ją odw oław ­ czą od uchw ały tej R ady byłby M inister Spraw iedliw ości.

Z przytoczonych w zględów odw ołanie skarżącego w niesione do N aczelnej Rady A dw okackiej, jako in stan c ji w łaściw ej, należy pozostawić bez uw zględnienia.

3. RO ZD ZIELEN IE SIED ZIB Y ADW OKATA OD SIED ZIB Y URZĘDOW EJ JE G O M AŁŻONKA PEŁN IĄC EGO FU N K C JE PRO K U R A TO RA JE S T PODSTAW OW YM OBOW IĄZKIEM RADY A D W O K A C K IEJ M AJĄCYM NA CELU DOBRO

ADWOKATURY

(uchw ała W ydziału W ykonawczego N aczelnej Rady A dw okackiej z dnia 31 stycznia 1958 roku).

Wydział W ykonawczy N aczelnej R ady A dw okackiej, po rozpoznaniu sp raw y z od­ w ołania adw. S. S. od uchw ały R ady A dw okackiej w W. o d m aw iającej w yrażenia zgody na przeniesienie siedziby z A do W,

p o s t a n o w i ł :

odw ołanie adw. S. S. pozostaw ić bez uw zględnienia. U z a s a d n i e n i e

Adw. S. S. w podaniu z dnia 22.X.1956 r. prosił R adę A dw okacką w W. o w y­ rażenie zgody na przeniesienie siedziby z A. do W., u zasadniając sw ój w niosek s ta ­

N r 5— 6 U C H W A Ł Y W Y D Z IA Ł U W Y K O N A W C Z E G O N R A ₉₁

nem zdrow ia oraz dużym zaangażow aniem się w p racy politycznej ZSL n a terenie- m. W. Z załączonego do w niosku pism a ZSL w yn ik a, że adw . S. je s t prezesem koła ZSL w W., przew odniczącym K om isji R e h ab ilitacy jn ej przy M. K. ZSL, w W., prze­ w odniczącym K om isji P raw n iczej przy W. K. ZSL.

R ada A dw okacka w W. u chw ałą z d n ia 9.XI.1957 r. odm ów iła zezw olenia n a prze­ niesienie siedziby adw . S. z A do W., podnosząc w u zasadnieniu, że ze względu na dobro ad w o k a tu ry , ja k i p ro k u ra tu ry nie m oże w yrazić zgody n a przeniesienie sie­ dziby, poniew aż żona adw . S. je st w icep ro k u ra to re m w ojew ódzkim w W., niepożą­ dan e zaś jest, aby m ałżonkow ie, z któ ry ch jedno je s t p ro k u ra to rem , a drugie adw o­ k atem , p racow ali w jed n ej m iejscow ości, gdyż stw orzyłoby to atm osferę niesłusznych podejrzeń. R ada A dw okacka pow ołała się tu ta j n a uchw ałę W ydziału W ykonawczego NRA z dnia 7.VI.1957 r. Z tych w zględów R ada A dw okacka nie ro zw aż ała m otyw ów przytoczonych w e w nio sk u adw . S.

Od powyższej uchw ały odw ołał się adw . S. do N aczelnej R ady A dw okackiej podnosząc w u zasadnieniu, że stanow isko R ady A dw okackiej w W, któ re ograni­ czyło się jedynie do stw ierdzenia, iż jego żona pełni fu n k cje p ro k u ra to rsk ie — bez rozw ażenia zupełnie jego sy tu acji osobistej — je st niesłuszne. Adw. S podkreśla, że ju ż w ro k u 1953 zgodził się n a o b ra n ie siedziby w A tylko czasowo, dopóki nie zostanie zorganizow any now y zespół adw okacki w W. Na sk u te k trw ającego od dłuższego czasu dojeżdżania do A sta n jego zdrow ia uległ znacz­ nem u pogorszeniu; ponadto jest on za trudniony ja k o w ykładow ca n a kilku uczel­ niach w W, a prócz tego w ykonuje w W szereg fu n k cji politycznych. Adw. S podkreśla, że Zespół A dw okacki N r 4 w W w ypow iedział się jednom yślnie w dniu 10.X .1956 r. za przeniesieniem jego siedziby z A do W, Zespół zaś A dw okacki N r 5 w yraził zgodę n a przyjęcie go w poczet sw oich członków.

W ydział W ykonaw czy N aczelnej Rady A dw okackiej zważył, co następ u je: R ad a A dw okacka w W słuszinie uznała, że w sp raw ie n iniejszej decydujące znaczenie m a fak t, iż żona adw . S pełni fu n k cje p ro k u ra to rsk ie w W. Rozdzielenie siedziby ad w o k ata od siedziby urzędow ej jego m ałżonki pełniącej fu n k cje p ro k u ­ ra to ra je st podstaw ow ym obow iązkiem R ady A dw okackiej m ający m na celu dobro a d w o k a tu ry jako całości, jest bow iem bardzo .szkodliw e dla ad w o k a tu ry , jeżeli klienci zgłaszają się do ad w o k ata nie z pow odu jego w alorów zaw odow ych, ale ze w zględu n a pokrew ieństw o z członkam i są d o w n ictw a i p ro k u ra tu ry . Należy się zawsze liczyć z m ożliw ością p ow stania takiego p rze k o n an ia w śró d klientów rów ­ nież w tedy, kiedy ad w o k a t postępow aniem sw oim nie dał k u tem u powodów. Z tych względów R ada A dw okacka słusznie przeszła do porządku dziennego nad osobistym i m otyw am i adw . S skłaniającym i go do p rzeniesienia siedziby do W. Przytoczone przez adw . S w jego odw ołaniu fakty, że adw o k at-m ąż m a siedzibę w tej sam ej m iejscowości, w któ rej urzęduje jego żona-sędzia lub -p ro k u ra to r, należy uznać za zjaw isko niepożądane.

Z tych w zględów W ydział W ykonaw czy N aczelnej Rady A dw okackiej postanow ił jak w yżej.

N A C Z E L N A R A D A A D W O K A C K A _{N r 5— 6}

4. W NOSZENIE PRZEZ ADW OKATA W CIĄ G U PÓŁTO RA ROKU W TYM ■SAMYM PRZED M IO CIE 4 W NIOSKOW , GDY BRA K JE S T ISTO TN EJ ZM IANY •OKOLICZNOŚCI — BUDZI ZA STRZEŻEN IA CO DO ZGODNOŚCI TEGO RODZAJU PO STĘPO W A N IA Z POW AGĄ ZAW ODU I O BOW IĄZKIEM POSZANOW A NIA

UCHW AŁ POW ZIĘTY CH PRZEZ ORGANY SAMORZĄDU ADW OKACKIEGO (uchw ała W ydziału W ykonaw czego N aczelnej Rady A dw okackiej

z dnia 14 lutego 1958 roku).

W ydział W ykonaw czy N aczelnej R ady A dw okackiej, po rozpoznaniu sp raw y z odw ołania adw . J. C. od uchw ały R ady A dw okackiej w G z d n ia 9 listo p ad a 1957 r. w sp ra w ie przeniesienia siedziby z E do G i po w ysłu ch an iu ustnych w y­ ja ś n ie ń skarżącego,

p o s t a n o w i ł : odw ołanie adw . J. C. pozostaw ić bez uw zględnienia.

Z u z a s a d n i e n i a •<•••) W ydział W ykonaw czy zw ażył, co n astęp u je:

F ak t, że w y konyw anie zaw odu poza m iejscem zam ieszkania stanow i dużą n ie ­ dogodność, nie m oże budzić sporu. J e s t je d n a k notoryczne, że p o trzeb a ró w n o ­ m iernego rozm ieszczenia adw okatów stw a rz a konieczność w yznaczenia im siedzib także poza m iejscem zam ieszkiw ania. U biegając się o w pis z siedzibą w E adw . C m usiał zdaw ać sobie sp raw ę z niew ygody z tym połączonej i zgodził się n a nią. S k arżący był ju ż w ów czas żonaty, jego zasadnicze w aru n k i rodzinne n ie uległy więc zm ianie. S podziew ane przyjście n a św iat dziecka je st n a tu ra ln ą konsekw encją m ałżeństw a, n ie może w ięc także stanow ić okoliczności now ej u zasadniającej zm ianę poprzednich decyzji R ady A dw okackiej. Adw. C je st człow iekiem m łodym , w obec czego n ie m ożna uznać, aby przejazdy z G do E zagrażały jego zdrow iu. P rz e d ­ staw ione zaśw iadczenie le k arsk ie m a c h a ra k te r konw encjonalny i nie je st p rze­ konyw ające. W tych w a ru n k a c h uzasad n ien ie zaskarżonej uchw ały stw ierdzające, że przyczyną odm ow y zezw olenia n a przeniesienie siedziby adw . C je st obow iązek planow ego rozm ieszczenia adw okatów , uznać należy za praw idłow e, a u chw ałę za trafn ą.

W ydział W ykonaw czy pod k reśla przy tym , że w noszenie przez ad w o k ata w ciągu półtora ro k u w tym sam ym przedm iocie czterech w niosków , z których trzy zostały ju ż praw om ocnie i jednobrzm iąco rozstrzygnięte, gdy b ra k je st przy tym isto tn ej zm iany okoliczności, m usi budzić zastrzeżen ia co do zgodności tego rodzaju p o stę­ pow ania z pow agą zaw odu i obow iązkiem poszanow ania uchw ał pow ziętych przez o rgany sam orządu zawodowego. W ja sk ra w y c h okolicznościach tego rodzaju p o stę­ pow anie ad w o k a ta może n a w e t nosić znam iona uchybienia dyscyplinarnego. Z p rz y ­ toczonych w zględów odw ołanie skarżącego należało pozostaw ić bez uw zględnienia.

N r 5__ 6 U C H W A Ł Y W Y D Z IA Ł U W Y K O N A W C Z E G O N R A 9$

5. U PR A W N IEN IA RAD ADW O KACKICH DO U CH Y LAN IA (EW EN TU A LN IE ZMIANY), W DRODZE NADZORU, U CHW AŁ ZESPOŁÓW ADW OKACKICH

(uchw ala W ydziału W ykonaw czego N aczelnej R ady A dw okackiej z dn ia 14 lutego 1958 roku). 1

W ydział W ykonaw czy N aczelnej R ady A dw okackiej, po rozpoznaniu pism a R a d y A dw okackiej w S z dnia 4 stycznia 1958 r. w przedm iocie w y jaśnienia, czy rad y adw okackie są u p raw n io n e do rozpoznaw ania odw ołań od uchw ał zespołów adw o­ kackich odm aw iających przyjęcia w poczet członków zespołów,

p o s t a n o w i ł :

1) W yjaśnić R adzie A dw okackiej w S, że ani u sta w a z d n ia 27 czerw ca 1950 r. o u słr. adw ., an i rozporządzenie M in istra S praw iedliw ości z dnia 18 sierp n ia 1950 r_ (Dz. U. N r 35, poz. 318) n ie p rze w id u ją m ożności odw oływ ania się do w ojew ódzkiej rad y adw okackiej od uch w ał zebrań członków zesipołów adw okackich, n a to m ia st w ojew ódzkim radom adw okackim p rzysługuje p ra w o nad zo ru n ad działalnością ze­ społów adw okackich; w zw iązku z tym rad y ad w okackie są upraw n io n e do u ch y ­ la n ia (ew entualnie zm iany) uchw al zeb rań członków zespołów adw okackich, gdy uchw ały ta k ie n a ru sz a ją przepis p raw a lub in te re s zaw odu.

W następ stw ie tego w ojew ódzka ra d a ad w o k ack a m oże rów nież uchylić u ch w a łę od m aw iającą przyjęcia ad w o k ata w poczet członków zespołu.

W yjaśnić nadto, że b ra k u zasadnienia p raw n eg o i faktycznego w u ch w a le ze­ społu adw okackiego nie stanow i sam przez się podstaw y ęlo uchylenia uchw ały, natom iast ra d a adw okacka może zażądać od zespołu adw okackiego takiego uzasad­ nienia. ( . . . )

6. ZA SIĘG A N IE PRZEZ RADY A DW O K AC K IE O P IN II O OSOBACH U BIEG A JĄ CY C H S IĘ O W P IS NA L IS T Ę ADWOKATÓW (uchw ała W ydziału W ykonaw czego N aczelnej Rady A dw okackiej

z dnia T? lutego 1958 roku).

W ydział W ykonaw czy N aczelnej R ady A dw okackiej, po rozpoznaniu pism a M ini­ ste rstw a S praw iedliw ości z dnia 4 stycznia 1958 ro k u L. dz. A/2607/57 w przedm iocie p rak ty k i rad adw okackich w zakresie zasięgania opinii o byłych p raco w n ik ach w ym iaru spraw iedliw ości ubiegających się o w pis n a listę adw okatów ,

p o s t a n o w i ł :

skierow ać do w szystkich ra d adw okackich p ism o n a s tę p u ją c e j treści:

Rady A dw okackie obow iązane są badać w szczególności, czy ubiegający się o wpis n a listę adw okatów lub ap lik an tó w ad w o k ack ich d a ją rękojm ię należytego w ykonyw ania zaw odu i czy są nieskazitelnego c h a ra k te ru (art. 40 i 71 ustaw y o u stro ­ ju adw okatury).

■ 94 N A C Z E L N A R A D A A D W O K A C K A

U staliła się w tym w zględzie p ra k ty k a zbierania danych o kandydacie za pomocą tzw. referencji u osób w sk azan y ch przez sam ego ubiegającego się o w pis lub u innych osób, do których r a d a adw okacka zw raca się o udzielenie opinii.

T a p ra k ty k a k orzystania z referen cji jako jednego ze sposobów u sta le n ia po­ ziomu i c h a ra k te ru osoby ubiegającej się o w pis sam a przez się nie budzi zastrzeżeń i n ie w ym aga zm ian.

N atom iast zastrzeżenia w yw ołuje stosow ana w niektórych rad ach adw okackich m etoda zużytkow ania zebranych opinii (referencji) przez um ieszczanie ich w treści uchw ał rozstrzygających podanie o w pis. M ianow icie niektóre rady adw okackie w uzasadnieniu sw oich uchw ał w y m ie n iają im iennie osoby, które udzieliły opinii, i p rzytaczają tre ść udzielonych opinii.

P ra k ty k a ta k a je st n iew łaściw a i pow inna być zaniechana.

O pinie należy trak to w a ć jako poufne i przechow yw ać je w a k ta c h osobowych w zapieczętow anej kopercie. Osoba u d zielająca opinii pow inna m ieć gw arancję, że jej o pinia nie będzie rozgłoszona. R ada adw okacka nie może liczyć n a szczerość opiniodaw ców , jeżeli ci n ie m a ją pew ności dochow ania poufności udzielanych opinii, a grzecznościow e opinie nie m ogą uchodzić za w artościow y m a te ria ł stanow iący o poziomie i c h a rak te rz e osób ubiegających się o wpis.

Z achow anie poufności opinii nie uw łacza w niczym praw om ubiegającego się o wpis.

Jeżeli opinie o nim są pozytyw ne, a ra d a adw okacka nie posiada sk ą d in ą d żad­ nych odm iennych w iadom ości o poziom ie i ch a ra k te rz e ubiegającego się o wpis, w ystarcza zam ieszczenie w u m otyw ow aniu uchw ały o w pisie stw ierdzenia, że w e­ dług posiadanych przez* ra d ę w iadom ości o osobie ubiegającego się o w p is n ie z a ­ chodzą żadne okoliczności, k tó re by stan o w iły przeszkodę do w pisu ze w zględu na ustaw ow e w ym ag an ia rękojm i należytego w ykonyw ania zaw odu i nieskazitelności c h a rak te ru . T akie sform ułow anie uzasadnienia uchw ały n ie zam yka drogi do zasto­ sow ania a rt. 82 ust. 2 u staw y o u stro ju ad w o k atu ry , gdyby dopiero po w pisie u jaw ­ niony został czyn, k tó ry by sta n o w ił przeszkodę do w pisu, a nie był przed w pisem znany radzie adw okackiej.

Je że li n ato m iast opinia udzielona o u b ieg ający m się o w pis je st negatyw na, ra d a adw okacka obow iązana je st w m iarę możności zbadać zasadność staw ianych k andydatow i zarzutów i ustalić praw dziw ość kon k retn y ch faktów i czynów , jeśli są one przytoczone w opinii. S am a gołosłow na neg aty w n a ocena opiniodaw cy o oso­ bie ubiegającego się o w pis nie może służyć za podstaw ę do o dm aw iania ubiegającem u się przym iotów w ym aganych do uzyskania w pisu n a listę. N ieskazitelność ch a rak ­ te ru i praw ość osoby u biegającej się o w pis n a listę nie m ogą być kw estionow ane, jeżeli ra d a adw okacka nie u sta li w sposób zależny od okoliczności danego w ypadku k o n k retn y c h faktów i czynów uzasad n iający ch w niosek, że ubiegający się o wpis nie d aje w ym aganej przez u sta w ę ręk o jm i i nie je st nieskazitelnego c h a rak te ru . Jeżeli ra d a adw okacka dojdzie do tak ich ustaleń, przytoczy je w u zasadnieniu swo­ jej uchw ały i n a nich oprze odm ow ne rozstrzygnięcie w niosku o wpis.

Przytoczenie n ato m ia st w u chw ale rady adw okackiej ujem nych subiek ty w n y ch referen c ji ze w skazaniem osób, k tó re ich udzieliły — pom ijając, że je st pozbaw ione znaczenia d la praw nego u zasad n ien ia uchw ały — może w yw ołać jedynie zadraż­ n ienia osobiste i podw ażyć zau fan ie do obiektyw ności, a tym sam ym i do zasad­ ności decyzji podejm ow anych n a podstaw ie tego rodzaju referencji.

N r 5— 6 U C H W A Ł Y W Y D Z IA Ł U W Y K O N A W C Z E G O N R A 95 Z tych założeń w ychodząc W ydział W ykonaw czy N aczelnej Rady A dw okackiej n a zasadzie a rt. 32 ust. 1 p k t 3 ustaw y o u stro ju a d w o k a tu ry zleca w szystkim radom adw okackim zaniechanie niew łaściw ej p ra k ty k i w ym ieniania i o m aw iania w sw ych uchw ałach referen cji udzielonych o poziomie i c h a rak te rz e ubiegających się o w pis n a listę.

7. TRYB W PISYW ANIA NA LISTĘ ADW OKATÓW BYŁYCH SĘDZIÓW I PROKURATORÓW

(uchw ała W ydziału W ykonawczego N aczelnej Rady A dw okackiej z dnia 14 lutego 1958 roku).

W ydział W ykonaw czy N aczelnej R ady A dw okackiej, po rozpoznaniu sp raw y w p isy w an ia n a listę adw okatów byłych sędziów i p ro k u rato ró w ,

p o s t a n o w i ł :

1) w ezw ać rad y adw okackie do n ie d aw an ia biegu podaniom sk ład an y m przez sędziów i pro k u rato ró w ubiegających się o w pis n a listę adw okatów bez złożenia przez nich dowodów stw ierd zający ch zw olnienie ich ze służby w w ym iarze s p ra ­ w iedliw ości;

2) zalecić radom adw okackim , aby w e w szystkich w ypadkach sk ła d an ia przez byłych sędziów i p ro k u ra to ró w w niosków o w pis n a listę adw okatów zw racały się — niezależnie od przyjętego sposobu zb ieran ia o nich in form acji — rów nież do M in isterstw a Spraw iedliw ości o in fo rm acje i ew en tu aln e przesłanie do w glądu ak t osobow ych.

a. U D ZIELA N IE PRZEZ CZŁONKÓW ORGANÓW ADW OKATURY O P IN II O OSOBACH U BIEGA JĄ CY CH S IĘ O W P IS NA L IS T Ę ADWOKATÓW

I A PLIK A N TÓ W ADW OKACKICH

(uchw ala W ydziału W ykonaw czego N aczelnej R ady A dw okackiej z dn ia 14 lutego 1958 roku).

W ydział W ykonaw czy N aczelnej R ady A dw okackiej, po rozpoznaniu sp raw y udzielan ia przez członków organów ad w o k a tu ry opinii o osobach ubiegających się o w pis n a listę adw okatów i ap likantów adw okackich,

p o s t a n o w i ł :

uznać za niepożądane udzielanie przez członków organów ad w o k a tu ry opinii o oso­ bach ubiegających się o w pis na listę adw okatów i ap lik an tó w adw okackich.

U z a s a d n i e n i e

Osoby ubiegające się o wpis na listę adw okatów i ap lik an tó w adw okackich zwracaj-ą się częstokroć do członków rad adw okackich i innych organów ad w o k a tu ry o w ydanie o nich opinii pisem nej. Je st rzeczą zrozum iałą, że dla osób ubiegających -się o w pis n ajb ard zie j pożądane są opinie bądź członków rad y adw okackiej, do

96 N A C Z E L N A R A D A A D W O K A C K A _{N r 5— 6:}

k tó rej w łaściw ości należy rozpoznanie w niosków o w pis, bądź też członków innych org an ó w ad w o k a tu ry , któ ry ch o p inia ze w zględu n a zajm ow ane przez n ic h sta n o ­ w isko m oże m ieć szczególne znaczenie. Je śli chodzi q członków rady adw okackiej, to je st sa m o przez się zrozum iałe, że będąc pow ołani do rozstrzygania w niosków o w pis, n ie pow inni oni przez o p iniow anie o k an d y d atach uprzedzać przebiegu spraw y, co zresztą jest o tyle zbędne, że jeśli zn a ją dostatecznie k an d y d a ta , to mogą sw ej o pinii o nim udzielić u stn ie w czasie rozpoznaw ania sp raw y o w pis. Je śli zaś chodzi o członków innych organów adw okatury, to m im o iż ta przeszkoda w sto su n k u do n ic h nie zachodzi, opiniow anie przez n ic h o k an d y d a ta c h również, należy u z n a ć za niepożądane, a to ze w zględu n a konieczność u n ik a n ia sam ej m ożliw ości w rażen ia, że zajm ow ane przez nich stanow isko może w yw rzeć w pływ n a członków w łaściw ej rady adw okackiej pow ołanych do rozstrzygania sp ra w y w pisu.

Z ty c h w zględów udzielanie opinii o osobach ubiegających się o w pis n a lis tę adw okatów lu b ap lik an tó w adw okackich przez członków organów ad w o k a tu ry należy w ogóle uznać za niepożądane.