CERAMIKA UŻYTKOWA CERAMIKA UŻYTKOWA
Budownictwo - Płytki
typu gres
PŁYTKI GRESOWE PŁYTKI GRESOWE
Gres to rodzaj płytki
ceramicznej, do produkcji której wykorzystywana
jest bardzo drobno zmielona mieszanka surowców takich jak:
kaoliny, skalenie, kwarc.
Uformowane płytki
poddawane są prasowaniu na sucho, a następnie
wypalane w temp.
przekraczającej 1200°C.
SCHEMAT PRODUKCJI SCHEMAT PRODUKCJI
Przygotowanie surowców (Kaolin, skaleń, kwarc)
↓
Przygotowanie masy lejnej
↓
Otrzymywanie granulatu
↓
Prasowanie
↓
Wypalanie
WŁAŚCIWOŚCI WŁAŚCIWOŚCI
Płytki typu gres, dzięki
odpowiedniemu zestawieniu surowców, charakteryzują się
obecnością w wyrobie gotowym fazy szklistej.
Faza szklista wypełnia pory,
wskutek czego wyrób praktycznie
jest nieporowaty i nienasiąkliwy
WŁAŚCIWOŚCI WŁAŚCIWOŚCI
W porównaniu z tradycyjnymi płytkami podłogowymi (zwanymi potocznie
terakotą), gres cechuje bardzo mała
nasiąkliwość, znakomita twardość oraz niewielka ścieralność, a także bardzo dobra odporność na działanie środków chemicznych, mrozoodporność i
trwałość
RODZAJE GRESÓW RODZAJE GRESÓW
Gres porcelanowy (porcellanato)– do jego podstawowych charakterystycznych cech należy minimalna nasiąkliwość (nawet 0,05%) oraz
odporność na ścieranie zbliżona do granitu.
Wyroby oferowane są w szerokiej gamie barw i faktur powierzchni, dzięki czemu cieszy się on ogromną popularnością wśród inwestorów.
Najpopularniejsze rysunki powierzchni to mat, satyna, poler, struktura i relief. Może być
szkliwiony, polerowany, gładki lub strukturalny, barwiony w masie (tzw. full body
Gres porcellanato Gres porcellanato
Skład masy surowcowej:
Plastyczne iły kaolinitowe lub kaolinitowo-illitowe 25-35%;
Kaolin szlamowany 10-20%;
Surowce skaleniowe lub skaleniowo- kwarcowe 40-50%
Czyste piaski kwarcowe do 10%
Gres porcellanato Gres porcellanato
Podstawowe parametry technologiczne płytek ceramicznych gres porcellanato wg normy PN-EN 14411:20071
Nasiąkliwość wodna < 0,5%
Wytrzymałość na zginanie > 35 N/mm2
Odporność na ścieranie wgłębne < 175 mm3
(badane są także m.in. mrozoodporność,
odporność na szok termiczny, odporność na
uderzenie, białość i inne
RODZAJE GRESÓW RODZAJE GRESÓW
Gres porcelanowy szkliwiony – cechuje go niejednolita struktura – obok rdzenia ma on bowiem dodatkową warstwę szkliwa,
pełniącą funkcje zdobnicze i użytkowe.
Przypomina on tradycyjną terakotę, jest jednak od niej zdecydowanie bardziej
odporny. Proces szkliwienia następuje albo
po wcześniejszym uformowaniu płytki, jej
uprasowaniu i wypaleniu albo w trakcie
wypalania.
GRES PORCELLANATO
GRES PORCELLANATO
GRES PORCELANATO
GRES PORCELANATO
RODZJE GRESÓW RODZJE GRESÓW
Gres techniczny (naturalny) - nazywany też
gresem nieszkliwionym, matowym. Cechą tych płytek jest znakomita twardość, odporność na ścieranie,
wytrzymałość i trwałość, będąca efektem zastosowanej technologii produkcji. Płytki są jednorodne w całej swej strukturze, co korzystnie wpływa na ich parametry
techniczne i użytkowe, ale zdecydowanie mniej na estetyczne. Aby osiągnąć znakomitą odporność na
ścieranie, oddziaływanie wody oraz destrukcyjny wpływ środków chemicznych, dokonuje się pojedynczego zasypu na etapie formowania, uzyskując produkty o bardzo
spieczonym czerepie, w jednolitych barwach (jeśli został dodany pigment barwiący) lub wzorze „sól i pieprz”
GRES TECHNICZNY
GRES TECHNICZNY
RODZAJE GRESÓW RODZAJE GRESÓW
Gres polerowany - gładką i śliską powierzchnię płytek uzyskuje się działając na powierzchnię
pierwotnie nieszkliwioną tarczą diamentową.
Polerowanie sprawia, że płytka staje się bardziej dekoracyjna, ale nie zabezpiecza jej powierzchni przed szkodliwym wpływem warunków
zewnętrznych, środków chemicznych, wody oraz destrukcją wskutek użytkowania. Atrakcyjność
wizualna uzyskiwana jest jednak kosztem obniżenia parametrów technicznych materiału, a zwłaszcza jego odporności na działanie wody i środków
chemicznych
GRE$ POLEROWANY (Paradyż)
GRE$ POLEROWANY
(Paradyż)
Płytki gresowe kolekcji ARKESJA Paradyż
Płytki gresowe kolekcji
ARKESJA Paradyż
CERAMIKA FUNKCJONALNA
(
Prof. Mikołaj Szafran. Politechnika Warszawska)CERAMIKA FUNKCJONALNA
(
Prof. Mikołaj Szafran. Politechnika Warszawska)CERAMIKA FUNKCJONALNA
(Prof. Mikołaj Szafran – Politechnika Warszawska)
CERAMIKA FUNKCJONALNA
(Prof. Mikołaj Szafran – Politechnika
Warszawska)
CERAMIKA FUNKCJONALNA
CERAMIKA FUNKCJONALNA
(Prof. Mikołaj Szafran Politechnika Warszawska)
CERAMIKA FUNKCJONALNA
CERAMIKA FUNKCJONALNA
(Prof. Mikołaj Szafran Politechnika
Warszawska)
CERAMIKA FUNKCJONALNA
Światłowody
CERAMIKA FUNKCJONALNA
Światłowody
Włókna szklane o gradientowym
przekroju zapewniającym całkowite wewnętrzne odbicie i w
konsekwencji – wodzenie promienia świetlnego na duże odległości
Światłowody aktywne – aktywatory:
pierwiastki ziem rzadkich (efekt
luminescencji i laserowy)
CERAMIKA
FUNKCJONALNA
(Prof. Mikołaj Szafran – Poloitechnika Warszawska)
CERAMIKA
FUNKCJONALNA
(Prof. Mikołaj Szafran – Poloitechnika
Warszawska)
Materiały biomimetyczne Materiały biomimetyczne
Współczesne kompozyty zbrojone
włóknami i laminaty można w istocie
traktować jako materiały, które naśladują układy organiczne spełniające funkcje
mechaniczne. Tak np. mięsień składa się z sieci włókien, zaś kość zbita składa się z naprzemiennych warstw: hydroksyapatytu i miękkiej tkanki organicznej, a kość
gąbczasta ma budowę włóknistą
Przekształcaniu utworów naturalnych w ich
pseudomorfozy
Przekształcaniu utworów naturalnych w ich
pseudomorfozy
Jednym z przykładów może być
przekształcanie drewna w komórkowy węglik krzemu - pseudomorfozę
drewna. Uzyskuje się to w procesie polegającym na pirolizie drewna i
poddaniu pozostałości węglowej reakcji
z gazowym lub ciekłym krzemem albo
z lotnym niższym tlenkiem krzemu SiO
[2, 3].
MATERIAŁY INTELIGENTNE MATERIAŁY INTELIGENTNE
Materiały/układy inteligentne Terminem tym określa się materiały/układy, które naśladują dwa podstawowe sposoby
zachowywania się żywych organizmów.
Mianowicie, zdolność do uświadamiania sobie natury środowiska, w którym się znajdują i zdolność do racjonalnego
zareagowania na bodźce środowiska.
Innymi słowy, odgrywają rolę zarówno
sensora, jak i aktywatora.
BIOLOGICZNE WŁAŚCIWOŚCI
MATERIAŁÓW BIOLOGICZNE WŁAŚCIWOŚCI
MATERIAŁÓW
- Biozgodność – nie wywoływanie negatywnych odpowiedzi żywych tkanek;
- Bio-obojętność - nie wywoływanie żadnych odpowiedzi komórkowych; materiały bioinertne: Al2O3; ZrO2
- Bio-aktywność – wywoływanie pozytywnych zmian w żywych tkankach; materiały bioaktywne: szkła i szkło- ceramika z układu CaO-P2O5-SiO2
- osteokonduktywność – umożliwienie wzrosty tkanki kostnej;
- osteoinduktywność – stymulowanie powstawania i wzrostu tkanki kostnej
BIOAKTYWNOŚĆ JAKO CECHA MATERIAŁOWA
BIOAKTYWNOŚĆ JAKO CECHA MATERIAŁOWA
-zdolność tworzenia na materiale w kontakcie z płynem ustrojowym
warstwy hydroksyapatytu
węglanowego HACp; poprzez taką warstwę tworzy się wytrzymałe
wiązanie materiału z tkaną kostną;
- zdolność stymulowania tkanki
kostnej do szybszej regeneracji
BIOMATERIAŁY CERAMICZNE BIOMATERIAŁY CERAMICZNE
Ceramika tlenkowa i nietlenkowa
Bioceramika na bazie fosforanów wapnia
Materiały szklano-krystaliczne (szkło-ceramika)
Materiały węglowe
CERAMIKA TLENKOWA CERAMIKA TLENKOWA
Ceramika korundowa (Al
2O
3)
protezy stawów
chirurgia kręgosłupa
protetyka stomatologiczna
Zalety: dobra biozgodność; wysoka twardość, niski współczynnik tarcia
Wady: niezbyt wysoka twardość i
odporność na kruche pękanie
CERAMIKA TLENKOWA CERAMIKA TLENKOWA
Ceramika cyrkonowa (ZrO
2)
- stabilizowana magnezem Mg-PSZ - stabilizowana itrem Y-TZP
protezy stawów
Zaleta: dwukrotnie wyższa wytrzymałość mechaniczna i odporność na kruche pękanie
Wada: starzenie się implantów (samorzutne
przekształcanie się ZrO
2z fazy tetragonalnej w
mniej wytrzymałą - jednoskośną
CERAMIKA NIETLENKOWA CERAMIKA NIETLENKOWA
Ceramika azotkowa (Si
3N
4)
- nowy materiał implantacyjny w medycynie od 2008 r. – implanty do stabilizacji
kręgosłupa szyjnego i piersiowego;
- dobra biozgodność; dobre właściwości
mechaniczne
CERAMIKA OPARTA NA FOSFORANACH WAPNIA
CERAMIKA OPARTA NA FOSFORANACH WAPNIA
Materiały o niskiej wytrzymałości
mechanicznej ale posiadające zdolność
samorzutnego łączenia się z tkanką kostną (bioaktywne)
Zastosowanie: materiał wspomagający
regenerację tkanki kostnej (proszki, pasty);
implanty lite zastępujące tkankę kostną w
miejscach nie narażonych na duże obciążenia
mechaniczne (kości twarzowe)
Podstawowy skład chemiczny bioszkieł CaO – P
2O
5– SiO
2Pierwsze bioszkło (Hench) Na
2O – CaO – P2O5 – SiO2Bioglass 45S5: 24,5Na2
O; 24,5CaO;5SiO
2; 6P
2O
5; Modyfikacja składu chemicznego dodatkami: MgO (3-
20% wag), CaF2 (0,5-10%wag), B2O3 (2-15%wag.),Al2O3 (0,5-33%wag.);
Tworzywa szkłoceramiczne: Ceravital, Cerabone,
Bioverit (faza szklista+fazy krystaliczne – apatyt, wollastonit – metakrzemian wapnia)BIOAKTYWNE SZKŁA I TWORZYWA
SZKŁO-CERAMICZNE
SZKŁO - CERAMIKA SZKŁO - CERAMIKA
Oparta na układzie CaO-P
2O
5-SiO
2
Złożona z fazy szklistej i fazy (faz) krystalicznych (apatyt – fosforan wapnia, wollastonit – krzemian wapnia)
Zdolność samorzutnego łączenia się z tkanką kostną;
Wyższe parametry mechaniczne niż ceramika na bazie fosforanów wapnia
Zastosowanie: materiał wspomagający regenerację
kości; implanty kości twarzowych, neurochirurgia
BIOMATERIAŁY WĘGLOWE BIOMATERIAŁY WĘGLOWE
Węgiel naturalny – grafit, diament
Odkrycie i opisanie nowych form krystalicznych węgla:
fulereny, nanorurki, grafen (węgiel heksagonalny)
Węgiel wytwarzany metodami fizycznymi i chemicznymi;
węgiel włóknisty, węgiel aktywny i szkło-podobny
Metody syntezę materiałów węglowych wpływają na ich właściwości i oddziaływanie z żywymi tkankami.
Zastosowanie: zastawki serca, nici chirurgiczne, wiązadła i
ścięgna, rekonstrukcje okołostawowe, rekonstrukcje ścięgna
Achillesa, składnik kompozytów stosowanych w ortopedii
Implanty ucha środkowego Wykonane z bioszkieł i bioaktywnej szkło-ceramiki
zapewniają stabilne
zamocowanie w macierzystej tkance kostnej;
Implanty ceramiczne
Implanty ceramiczne
Endoproteza stawu biodrowego: kompozyt węgiel-węgiel ; główka
endoprotezy z ZrO
2; wysokie parametry wytrzymałościowe;
Implanty ceramiczne
Implanty ceramiczne
UKŁADY FAZOWE W CERAMICE
UKŁADY FAZOWE W CERAMICE
Jakich informacji dostarczają?
Znając skład mieszaniny surowców do wytwarzania danego materiału
ceramicznego możemy przewidywać:
-
Jakie związki, w jakich ilościach i w
jakich temperaturach będą się tworzyć podczas procesu wypalania/topienia
- Jak będzie przebiegać topienie
UKŁADY FAZOWE W CERAMICE
UKŁADY FAZOWE W CERAMICE
Co może dziać się z mieszaniną surowców (związków chemicznych) podczas wzrostu temperatury (spiekanie, topienie)
- Reakcje w fazie stałej –powstawanie związków
chemicznych i mieszanin eutektycznych
- Topienie samodzielne materiałów
wyjściowych oraz powstających mieszanin eutektycznych i związków chemicznych
- Reakcje chemiczne z udziałem fazy ciekłej
UKŁADY FAZOWE W CERAMICE
Pojęcia podstawowe UKŁADY FAZOWE W CERAMICE
Pojęcia podstawowe
Reguła faz
s = n - f + 2 gdzie:
s – liczba stopni swobody, czyli liczba zmiennych intensywnych (ciśnienie, temperatura, stężenie) które można zmieniać bez zmiany liczby faz w równowadze;
n – liczba niezależnych składników, a więc takich, które nie dają się określić za pomocą zależności chemicznych poprzez stężenia innych składników (niezależnych);
f – liczba faz, a więc postaci materii jednorodnej chemicznie i
fizycznie (np. roztwór, faza gazowa, kryształy o określonym składzie)
UKŁADY FAZOWE W CERAMICE
Pojęcia podstawowe UKŁADY FAZOWE W CERAMICE
Pojęcia podstawowe
Mieszanina eutektyczna (eutektyk)
mieszanina dwóch lub więcej faz o
określonym składzie, która wydziela się z
roztworów ciekłych w pewnej temperaturze, zwanej temperaturą eutektyczną.
Mieszanina ta jest produktem przemiany eutektycznej
Temperatura topienia mieszaniny
eutektycznej jest niższa od temperatury
topienia składników które ją tworzą
UKŁADY FAZOWE W CERAMICE
UKŁADY FAZOWE W CERAMICE
Topienie kongruentne:
-
substancja topiąc się daje ciecz o
identycznym składzie: topienie skaleni : albit
Topienie niekongruentne:
-
ciecz która powstaje ma inny skład niż substancja która się topi: topienie
ortoklazu
UKŁADY FAZOWE W CERAMICE
UKŁADY FAZOWE W CERAMICE
Przykłady
:Topienie skaleni (około 1120oC):
-
Topienie kongruentne:
albit Na[AlSi3O8] → stop krzemianowy
-