BogdanSzuk alski
Genetyczne aspekty
uzależnienia
od narkotyków.
Część
II.
Nikotyna, alkohol, opioidy, kannabinoidy
Lekturęniniejszegoartykuł uz pewnością ułatwi przy-pomnien ie waż niejszych pojęć iterminów z za kresu ge-netyki ogólnej, które przedstaw ion o w pierwszej części
opracowa nia zamieszczonejw273 numerze"Problemów
Kryminalistyki"[1].
Nikotyna
Palenie tytoniu przyczyniasiędośmierciok. 5 milionów ludzi rocznie [2], natomiast rezygnacja z palenia u osób z wieńcową chorobą serca zmniejsza śm i e rte l ność o 36%. W procesie uzależnienia od nikotyny bar-dzo istotny jest wpływczynników genetycznych, ocenia-ny na 40-70% [31. Identyfikacja genów uczestniczących w tym procesie imechanizm ich dzialania jest obecnie przedmiotemintensywnychbad ańwwielu renomowanych
laboratoria chnacałymświecie.
Nikotynapowodujedziałani ebiologicznezapoś red n ic twem receptorów nikotynowo-acety loch olinowych- nACh, w których składziewykryto 12hom ologiczn ychpodjedn o-stek białkowychoznaczanychlitrami " (",--"',,)i
f
i
(Ji,--P.), kodowanych przezoddzielne geny (CHRNA 1-CHRNA10 i CHRNB 2-CHRNB4).Najczęstszym składnikiem recep-torów nACh jest pięćpodjednostektworzących pentame -ryczne kanałyjonowe:trzy podjednostkiP
,
i dwie podjed-nostki ". , które występują głównie w mózgu, odgrywają ważną rolę wnagradzającymdziałaniu nikotyny isą naj-lepiej poznane [41 .Istnien ie genów predysponujących dopalen ia i uza-leż n ieniaod nikotynynie oznacza jedna k genetyczneg o determ inizmu jak w przypad ku chorób jednogenowyc h. Sposób dziedziczenia predy spozycji do rozpoczęcia pa le nia tytoniu juzależni enia od nikotyny macharakte r poiigenic zny i jest bardzo złożony. Ostateczny efekt tegoprocesu zależyod inte rakcji międzygenamii kodo -wanymi przez nie białkowymi skład n i kam i receptora nAC h,a także, częściowo, między genotypem i środo wiskiem[3J.
O tym,że skłonn ość do palenia tytoniujest przynaj-mniej części owo uwarunkowana genetycznie wiadomo m.in. na podstawie bad ań bliżniąt monozygotycznych idizygotycznych. Ubliżniąt monozygotycznych zgodność
PROBLEMYKRYMINALISTYKI275(1) 2012
występowania nałogu pa lenia tytoniu jest znamiennie wyższa niżubliźniątdizygotycznych [5].
Uczestników ponad 1000 osobow ej grupy badanych w wieku 17-21 lat, którzy pa lilipraw ie codzie nnie przez przynajmniejmiesiąc, pytano o ichdozna nia wpoczątko wymokresie palenia.Częśćz nichnieuzależniła sięinie kontynuowałapalenia.Zestawionoichrelacje z wynikami badaniaDNA,zwracającszczególna uwagęna gen kodu-jący bi ałkopodjednostki
fi
,
orazna siedem polimorfizmów pojedynczego nukleotydu (SNP)wytwarzających u niektó-rych osobników alternatywne postacie albo allele. W czte-rech polimorfizmach występujący u nich allel korelował z ich początkowymi reakcjami na palenie: nudnościami,zawrotamigłowy,lę kami,stanamidepresyjnymi ,aletakże przypływemenergii i dobrym samopoczuciem[2].
Badania katamnestyczne 2500 osób,w tym szeregu par rodzeństwa, potwierdziły, że te cztery polimorfizmy ukształtowały indywidualne reakcje na palenie, s zcze-gólnie zawrotygłowy, odpręż enie,ucz ucieprzyje mności. Wykazały również podobne efekty SNP w genie kodują cymbiałkopodjednostki",[6].
Podjednostki", i
P,
sąkodowaneprzez geny CHRNA6 iCHRNB3, zlokalizowane na chromosomie ósmym--gen CHRNA6 występuje w pozycji Bp11.21 izawiera 16 100 par zasad (16,1 kb),a gen CHRNB3 --w pozycji Bp11.2 i zawiera 93 990 par zasad (93,99 kb).Receptory nikotyno-wo-acetylocholinowe występująw substancji szarej (sub-stantia nigra),polu nakrywki brzusznej (ventral tegmental area),prążkowiu (striatum) oraz miejscu sinawym (locus coeruleus)iodgrywają waż na rolęwneurotransmisji dopa-minerg icznej,awięcrównieżwukładzienagrody [7).Receptory zawierające zespół podjednostek ""
fi"
fi,
oraz (.(6' (.(4 'fJ
2,
fJ
3 uczestniczą w prążkowiu w uwalnianiudopa miny, natomiast receptoryzawie rającepodjednostki a6,
P2
we wzgórku górnym blasz ki czworaczej (coJliculus superior;biorąudziałw uwalnianiu GABA [BJ.Badacze z Biofarmaceutycznego Centrum deCO -DE Genetics w Rejkiawiku,we współpracy z szeregiem innych światowych ośrodków nauko wych, pr zeprowa-dzili badan ia z udziałem 14 000 palacz y i stwierdzili,że w początkowym okresie palenia tytoniui w procesiepo -wstawaniauzależnieniaod nikotynyważną rolę odgrywa-ją geny występ ujące na chromosom ie 15q24 ikodujące
podjednostkia3,asi
fJ
4.Ten samallela3występ ujeu 18%
chorych narakapłuc iu 10%cie rpiących nazaburzenia
funkcji naczyń obwodowych.Tak więc predysponuje on osobę rozpoczynającą palenie do palenia intensywnego,
utrudnia przerwanie palenia, a w konsekwencji
dopro-wadza douzależnienia. Może również wpływać na inne
cechy palenia, jak podatność na jego szkodliwe efekty,
tzw. głę bokość inhalacji (czyli pełn e lub niepełne zacią ganiesię)i in. [9J.
Jeśli idzieo wpływgenów na wiek rozpoczynających
palenietoimwcześniej następuje inicjacja palenia,tym
większe prawdopodob ieństwo uzależnienia . Może to
do-tyczyćszczególnieosobników,którzyodziedziczylipewne allelegenukodującego białko
a
,.
Poszukującpowiązańmiedzygenamikodującymipod
-jednostkiaJ'asi
fJ
4a stopniem uzależnien iaod nikotyny,Weiss i in. [10J zestawili relacje badanych oraz wyniki
analizy DNA 2800 nałogowo palących Euroamerykanów. ZnależlikilkaSNP dla genukod ującego białko
a"
których alternatywne alleleodpowiadały różnympoziomom ryzy-kauzależnieniaod nikotyny.Geny kodujące białka podjednosteka,i
fi
,
receptora nAChwywi e raj ą wpływna indywidualne ryzykoprzejścia odprzypadkowego paleniadouzależnien ia.Bieruti in. [11] badaligrupę1900 osób,z którychkażdawypalila przynaj -mniej 100papierosów.Około połowa z nich była umiar-kowanielub silnieuzależnionaodnikotyny,podczasgdy u innych badanie za pomocą testu Fagerstrorna uzależnienianiewykazało. Badaczeposzukiwali korelacjimię
dzy tyminiespójnymiwynikamia czterematysiącam i poli-morfizmów w 348 genach,diaktórych wewcześn iejszym
badaniuwykazano związek zuzależnieniem od nikotyny.
Najbardziejścisłe asocjacje znaleziono między pięcioma
polimorfizmami:dwoma w genie kodującym podjednostki
a
,
receptora, dwoma wgeniekodującympodjednostkiP
,
ijednym wgeniekodującympodjednostkia
,
.
Osoby,które nieuległy uzależni e n i u od nikotyny,były bardzo odporne nauzależn iaj ącedziała n ienarkotykuimogłybez specj al-nych trudności rzucić palenie w każdej chwili. Dlatego, zdaniembadaczy,identyfikacjagenetycznegoukład uwa-runkującegotoprotekcyjnedzi ałanieprzeduzależnieniem
może być kluczem do opracowania skutecznych metod
zapobiegania iterapii uzależnienia od nikotyny.Autorzy
uważają, że ważną rolę w procesie uzależnian ia od ni-kotynyodg rywająpodjednostki
a
,. a,
ip,
.
Podjednostkia,
ulegająekspresjiw mózgu w regionieukładunagrody.co wydajesięszczególnieinteres ującez neurobiologicznegopunktuwidzenia[12J.
Wregioniegenornu 15q25-25.1wykazanonajwiększe
różn ice międzyg rupowe wczęstościach polimorficznych wariantów DNAu osóbuzależnionychinie uzależnionych
odnikotyny [13J. Regionten zawiera genykodującepo djed-nostkia3,asiIJ4receptoranACh.Szczególnieważnywydaje
siępolimorfizm wmiejscu o numerze rs 16969968 (wg bazy danych National Center for Biotechnology Information
6
- NCBI),który polega na zamianie asparaginy na kwas
asparaginowyw podjednostce a
3, związany z wyraźnie wyż szymryzykiemuzależnienia.Natomiastpolirnorf izma -mi wykazującymi wpływ ochronny przed uzależn ieniem sąSNPwmiejscurs57876wgenie podjednostkia,oraz
rs12914008 w genie podjednostki
/i,.
Asocjacje między genami kodującymi podjednostki
receptora nACh iokresem inicjacji palenia, reakcjami
or-ganizmuna palenie orazpodatnościąnauzależnienieod
nikotyny przedstawia tabela 1 [141.Wyniki te wskazują ,
że geny kodujące białka podjednostek receptora nACh
uczestn iczą w różnych fazachwieloetapowegoprocesu uzależn ianiaod nikotyny.
Weryfikacja dość powszechnego przekonania o i
st-nieniudużychosobniczych różn icwosiągani uabs
tynen-cji przez palaczy tytoniu była celem badania grupy550 Euroamerykanóww wieku18-65lat, którzy palilidziennie okołopaczkipapierosówipodjęliterapięodwykową,s to-sująctrzyrodzajeleczenia:plastryznikotyną, donosowe
podawanie nikotynyw spreju,bupropion- antydepresant osłabiającypragnienieprzyjęcianikotyny.
Terapia okazała się skuteczna dla 241palaczy, na -tomiast 309 kontynu owało palenie. Poszukiwanie gene-tycznych różnic międ zy obu grupami doprowadzilo do identyfikacji 105 genówsprzyjającychprocesowi odstawie-nia papierosów.Część z nich kodujebiałka występujące
w istotnychdlaprocesuuzależnienia regionach mózgu,jak
hipokamp, orazuczestniczącewważnych procesach
bio-logicznych,takichjak tworzeniereceptorów i synaps oraz
komunikacji międzyko mórkowej. Zidentyfikowano 26 ge -nówrnogącychmieć wpływnaszansęodniesienias
ukce-suw terapii bupropionemi 41 genów rnogących wptywać
na indywidualneodpowiedzina nikotynoweplastry [15]. W ramach projektu badawczego National Institutes ol Health,mającego ustalić genetyczne uwarunkowania procesu rzucania palenia. poddano badaniu 480 osób obojgapłci, główn ie Euroamerykanów,od których z
ebra-no wywiad natematoko licz n ościiwarunkówrozpoczęcia
palenia,a takż e objawów uzależni enia od nikotynyoraz wykonano badania genetyczne. Spośród osób pa lących wyłoniono grupę100 osób,którerzuciłypalenieoraz120 osób,któreje ko ntynuowały. Grupyte różniły się67 wa-riantami genów[15,16].Wyodrębniono5genówpornaga
-jących w skutecznym rzucaniu palenia(tab.2).Kierunek dalszychbadańto ustalenie,czy i wjakim stopniu
znajo-mośćgenetycznego profilupacjentamoże przyczynićsię
dołatwiejszeg oi szybszegoosi ąga niaabstynencjinikoty -nowej [17J.
Tabela 1 Rozwójuzależnienia.Związkigenówkodujących podjednost k ireceptorów nACh zokresem rozpoczęci apalenia,
reakcjami organizmu na palenieorazpodatnościąnauzależnienie
DeveJopment otenaddic tion.Recentstuaies linkgenes for subunitsotthe nicotinic aeaty/cholina recept or
loearłysmoking,inilial responsesto tobaccosmok eandvulnerabilily to sdaictio n
Produkt Populacja badanyc h Zesp6ł
Cechy palenia Typbadania prowadzący
ekspresj igenu (objętychbadaniem)
badania Zawrotygłowyprzypierwszych
Podjednostka
fi
,
Gene tycznebadania 1075dorosłychpalących 10papierosach asocjacyj ne iniepalących
Przyjemneodczucia przy inicjacji palenia Podieonostkaa~ Genetyczne badania 435dorosłychpalaczy 25
asocjacyjne
Wiek inicjacjipalenia Podjednostkiasi
p
.
Genetyczn ebad ania 1075dorosłychpalaczy 10asocjacyjne iniepalących
Zwiększoneryzykouza lez r nenia
Podjednostkaas Genkandydujący 2827 chronicznych 33
wokresiepalenia palaczy
Przemiananadużywaniawuzal eżnienie Podjedn ostka
fi,
GWAS 1929palaczy 4Przemiananadużywaniawuzależnienie Podjednostkia2, Genkandydujący 1929palaczy 4 (1
5j
1
13Przemiananadużywaniawuzależ ni en ie Podjedno stkaa5 GWAS Ok.15 000dorosłych 3
Przemiananadużywania wuzależnienie Podjednostkaa3 GWAS Ok.14 000palaczy 29
i16 000ni epalących
Rakpłucidysfunkcjatętnicobwodowych Podjednostkaa3 GWAS Ok.14 000 palaczy 29
i16000mepalących
źródło:opracowaniewłasnena podstawie [14J
Tabela2 Geny,których warianty (prawdopodobn ie) pomagająwpomyślnymrzuceniu palenia
Geneslikely tocontainvariants thatcontributeto successinsmokingcessation
Numer
Nazwa genu Rola Liczba SNP
chromosomu
3 RARB Regulacja transkrypcji 3
8 CSMD 1 Cząsteczkiadhezjikomórkowej 10
10 PCDH 15 Cząsteczkiadhezjikomórkowej 3
16 A2BP 1 Regulator splicinqumRNA(składaniagenu) 3
21 DSCAM Cząsteczkiadhezji komórkowej 3
źródło:opracowan iewłasnena podstawie [17J
W celu ustal enia wpływu genów kodujących pod je d-nostki recep toranACh na fe notypzachowańwobec nik o-tyny przeprowadzon o doświadczenia na mysz ach z z a-blokowan ąekspresjątych genów (tzw.knock·ou~.Mysz y pozbaw ionegenu kodującegobiałko
fi
,
wykazywałyobn i-żona eksp resj ę lękuiawe rsji bezzmianyinny chcec h ze-społuodstawi e nne go,agenukodującegopodje dnostkęu,- mniejsząnadwrażliwośćnaból.Zabl okow anie eksp resji
PROBLE MY KRYMINA LI STYKI275(1)2012
genu kodującego podjednostkę as skutkowało osłabie niemdrżeniałapi ruchów grzbietu uznawany ch zatypowe objawy nikotyno wegozespołuod stawiennego.
Wyniki te ws kaz uj ą. że podje dno stka
fi
,
recepto-ra przyczynia się do neg at yw nych emocji wyzwolon ych przez odstaw ienie nikoty ny, podczas gdy białka a
5 i (1.7 podt rzymuj ąspecyf icz ne objawyzespołuodstawi ennego.
Białko a
6 ucz estniczy w powstawan iu objawó w nagrod y
wywołanych przyjęciem nikotyny, ale również negatyw
-nych emocjiwywołanychjejodstawieniem [14].
U19 osóbuzależni onychod nikotyny,które przezdłu
gi czas paliły około jednej paczki papierosów dziennie,
wykonano badania mózgu metodą tomografii emisyjnej
pojedynczeg o fotonu (SPECT) w różnyc h okresach po
zaprzestaniu palenia (1, 2, 4 oraz 6-12 tygodni). Mie
-rzono gęstość (ilość) podjednostek
fi
,
receptora nAChnajbardziej rozpowszechnionych w mózgu izwi ązanych
z nagradzającym działaniem nikotyny. W ciągu
pierw-szego miesiąca abstynencjiilośćpodjednos tek
fi
,
w różnych regionach mózgu była znaczniewyższa niż wtych
samych regionach mózgu osób w ogóle niepalących tej
samej rasy,płcii wieku. W korze mózgowejbyłoich o21
-29% więcej, wmóżdżku- o 24% więcej,awzwiązanym
zmechanizmemnagrodyprążkowiu- o 22%więcej. Po
6-12 tygodniach abstynencji ilości podjednostek
fi,
w obubadanych grupach ulegały statystycznemu wyrównaniu,
autrzymywałysięjedynieróżnice międzyosobnicze[18].
Okresowy wzrostpoziomu podjednostekfi,może tłuma
czyć to,dlaczegookres kilkutygodni po rzuceniupalenia
jestdla wielu osób taktrudny. Prawdopodobniezwiększo
na ilośćpodjednostek
/i,
jest przejawem adaptacjimózgudo wyższego poziomunikotyny,która,wywołując
stymu-lację większej liczby receptorów, zapewnia prawidłowe
funkcjonowanie różnych układów neuroprzekaż nikowych.
Po odstawieniu papierosówiprzerwaniudopływunikotyny
do mózgu receptorynACh nieulegają wystarczającosilnej
stymulacji,co zaktócaprawidłowe funkcjonowa nieukładu
dopaminergicznegooraz innychneuroprzekaźników i po
-wodujewystąpienieobjawów abstynencyjnych [14].
Podejmowano również próby wykorzystania wyników
tych badań do poszukiwania leków pomagających osią
gnąć abstynencję ni kotynową. I tak testowano preparat
Dianicline (Sanofi-Aventis),z tejsamej grupy co Verenicline
i Citisine,będący częściowym agonistąpodjednosteka"~
/i
,
receptora nACh.Próbom poddano 602 palaczy tytoniu
po-dZielonychna dwie grupy: 300 osóbotrzymywałoprzez 7
tygodni testowany lek,a 302- placebo.Objawy
abstynen-cyjne, które mierzono zapomocą Hughes and Hatsukami
MinnesotaWithdrawalScale, atakże odczuwanego przez
badanych pragnienia zapalenia papierosa,były niższedla
grupyotrzymującychlek,jednak nie zanotowanowyrażne
godziałania ułatwiającegoosiągniecieabstynencji [19].
Warianły genu CYP2A6 kodującego enzym meta
-bolizujący nikotynę do nieaktywnych związków kotininy
i 3'-hydroksykotininywpływają na proces uzależ n i an iaod
nikotyny. Nosicieliróżnych wariantów tego genu moż n a
podzielićna 3 grupy:
- wykazujących norma lnąaktywnośćenzymu -
nor-malnimetabolizerzy,
- wykazujących aktywnośćenzymuniską(pon iżej50%
aktywnościnormalnej)- powolni metabolizerzy,
wykazującychaktywnośćenzymupośrednią(około
75%aktywnościnormalnej) .
8
Stwierdzono asocjacjemiędzywariantamienzymu i
ry-zykiemnałogowegopaleniatytoniu orazróżnymizachowa
-niamizwiąza nymiztymnałogiem .
Normalni ipowolni metabolizerzy nikotynyróżn i ą się
stopniem ryzyka przekształcenia się nawyku palenia tytoniu wuzależ nienie od nikotyny.Wśród do rosłych p
a-laczy powolni metabolizerzy występ ują zdecydowanie
rzadziej niż normalni ipośredni. Wypalają onimniejp
a-pierosów dziennie, płyciejsię zaciągają,a po p
rzebudze-niu póżn iej zapalają pierwszego papierosa. Jeśli ulegają
uzależnieniu to maonołagodną postać, a objawy
odsta-wienne po przerwaniu palenia są słabo wyrażone [20J.
U powolnych metabolizerów,tj.nosicieliwolno metab
oli-zującego wariantu enzymu CYP2A6,ułrzymuje sięw or
-ganizmieznaczniewyższy niż u normalnychipośrednich
metabolizerówpoziom nikotyny.
EnzymCYP2A6 uczestniczyrównież w metabolicznej
aktywacji swoistych prokarcinogennych nitrozoamin
wy-stępujących w tytoniu i dymie papierosowym: 4-(
metylo-nitrozoamino)-1-(3-pirydylo)-1-butanonu (NNK) oraz 4-(m
etylo-nitrozoamino)-1-(3-pirydylo)-butanolu (NNAL). NNK
jestnajobficiejwystępującymw dymie tytoniowyminajsi
l-niejdziałającym prokarcynogenem. Palaczezwariantem
enzymu CYP2A6 wolnometabolizującymnikotynęi wolno
przekształcającymprokarcynogenynitrozoaminowew ka
r-cynogenysąmniejnarażenina rozwój rakapłuc[20].
Zakłada się , że wyniki badań genetycznych uwa run-kowań uzależnienia będą czynnikiem prognostycznym
efektówjego leczeniaoraz ryzykawystępowanianiepożą
danychskutkówprzyjmowania narkotyków.
Wartojednakmoże w tymmiejscuprzypomnieć uwa
-gędra Kari Stefanssonazesłynnegoośrodkanaukowego
deCODE Geneticsw Rejkiawiku,żebadania nad skompli
-kowanymi mechanizmamigenetycznymi i receptorowymi,
decydującymi ouzależnian iu i powodzeniulub niep
owo-dzeniu terapii tegouzależnienia, nie powinnyprzesłaniać
oczywistej prawdy, że przemiana ryzyka uzależnienia
w uza l eż n i eni e orazryzyka zachorowania na rakapłuc
w rakapłuczachodziwyłącznieu osóbpalących[9].Az
a-tem,rezygnujączpalenia, uwalniamyorganizmodkłopo
tliwego i kosztownego (w sensie biologicznym)obowiązku
uruchamiania tych złożonych mechanizmów, a siebie od
groźby uzależnieniaizagrażającychżyciuchorób.
Alkohol
Wynikibadaniarodzin,bliźniątoraz adoptowanych dzie
-ciwskazują ponadwszelką wątpliwość,że rodzinneprze
-kazywanie ryzykauzależnieniaod alkoholu jest w 50-60%
uwarunkowane genetycznie.U biologicznego potomstwa
alkoholikówprawdopodobieństworozwojuuzależnieniaod
alkoholu jest 3-5 razywyższe niż u potomstwa rodziców
nieobciążonych alkoholizmem. Poznanie genetycznych
uwarunkowań alkoholizmu jest niezwykleważnymetapem
badań poznawczych,ale ma równieżistotne perspektywy praktyczne jako droga do rozwoju skutecznego za pobie-gania izind ywid ualizowanej terapii choro by alkoholowej.
Ważna jest wiec identyfikacja genów predyspon ujących do alkoholi zmu,genówłagodzących skutki ekspozycji na alkohol,poznaniemechani zmówoddziaływaniagenów na zachowa nie, atakżeinterakcjimiędzygena mi orazgenami
iśrodowi skie m.
Alkohol ma w mózg u całyszereg punktów za czepie-nia.Oprócz dopaminystymulującej działa niernezohrnblcz -nego układ u nagrody działa na najważn iejszy hamujący
neuroprzekażnikmózgu - kwas)-aminomasłowy(GABA), neuroprze kaini k stymul ujący ośrod kowy układ nerwowy (OUN)- glutaminian,atakże serotoninę i receptory niko-tynowe.
Recepto ry GABA pośredniczą w sedatywnych efek-tach etanolu,zaburzeniach koordynacji ruchowej, toleran-cji i powstawaniu uzależnienia .
Geny kodujące podjednostkirecep toraGABA, wystę pująna chromosomach4,5, 15iX.Wśródnich nauwagę
zasł ugujegen GABRA-2występuj ącyna krótkim ramieniu chromosomu 4 w paśm i e 12, który ma wpływ na po
dat-ność na zaburzenia spowodowa ne przez środki psycn o-aktywne.
O ile ostrakonsumpcja alko hol uzwi ę ksza aktywność
receptora GABA, toprzew l ekł ejego przyjm owani emoże wywołaćskute k odwrotny- obniżon ąwrażliwośćrece p-tora GABAi prowadzić do wystąpienia objawów odsta
-wiennych.
Receptor GABA, zawiera pięć podjednostek,których najbardziej pospo l itą konfigurację tworzą 2-«, 2-fI i l-y.
Podjednostkiwystępująw postaci szeregu izoterm:a 1-<3,
fi 1-3,, 1- 3,6,c,0,m,,,1-3,którełącząsięwpe ntame-rycznekonf iguracje oróżnych właściwościach[211,
Genamizwiązanym izuzależn ieniem sąprzedewszys t-kimgenykodujące enzymy,które uczestnicząwproces ie
uza leżnianiaodalkoho lu:gen dehydrog enaz y alkoholo wej 1B (ADHl B) i dehydrogenazy aldehydowej 2 (ALDH2). ADH metabolizujeetanol doaldehyduocłowego ,a ten u le-gaprzemian iew kwas octowy poddziałani emALDH.
Głównyszlakmetabo lizmu etanolu obejmujedwa e ta-py - pierwszy to przemian a etanolu w silnie toksyczny aldehyd octowy, zachodząca pod katalityc znym działa
niem dehydrogenazy alkoholowej (A DH), a drugi - u tle-nienie aldehy du octowego do kwasu octowego (octanu) podwpływemdehydrogenazy aldehydowej(ALDH).Geny kodującetedwa enzymywystępująw postaciszere gu wa-riantów (aHeli) charakteryzowanych przez polimorficzne zmiany w sekwencji nukleotydówbudujących cząsteczki
DNA.Ważną grupą enzymów są izoe nzymy dehyd roge-nazy alkoholow ej ADH1A, ADH1B, AOH1C. Dla genów
kodującychADH1 BiADHl Czidentyfikowanoszere gaHeli odpowiedz ialnychza powstaniezmienionychbi ałekenzy -matycznychodznaczającychsiębardzowysokąa ktywno-śc iąenzymatyczn ą. U osób, nosicieli takich alleli, etanol
PROBLEMY KRVMINAlISTVKI275(1) 2012
jest bardzo szybko metabo lizowanydo aldehydu,wywołu
jącegobardzo niep rzyjemne efekty,takie jakmdłości,bóle
głowy, zaczerwienienietwarzy,uderzeniakrwi do mózgu,
wysoka tachyka rdia, hypotonia i kołatanie serca, które
mogą zniech ęcićdo picia alkoho lu,
Uludności krajów azjatyckichczęstośćwystępowania
allell ADH1B2iADHl Cl,kod uj ącyc hniektóre bardziejak -tywnebiałka enzymatyczne,jest ualkoholików niższa niż u osóbniepijącychalkoholu.
Sponsorowan yprzezNIAAA (National Instit ute on A l-kohol Abuse and Alkoholi sm)progr am wspólnych badań
pod nazwą COGA (CoHaborat ive Studyon the Genetics olAlcoholism)ma na celum.in.ocenęgenotypu w r odzi-nach, w których alkoholizm stwierdzono u przynajmniej trzech spokrewnionych osób.W ramach tego prog ramu przebadanokilkanaście tysięcypacjentów ipoddano
ana-lizie kilkatysięcy rodowodów.Stwierdzono,że regionna chromosomie 4,oprócz grupy genów kodujących ws po-mniane już izoenzymy ADH,zawiera także geny ADH4,
ADH 5, ADH6 i ADH7, które kodują inne enzy my ADH. Geny te są polimorficzne i niektóre polimorf izmy maja
związekzuzależnienie m odalkoholu[2 1, 221.
Niedawn o stwie rdzono, że warianty genów ADH1 A,
ADH1 B,ADH1C,ADH5,ADH6iADH7są związan ezuz
a-leż nie n ia mi od innych narkotyków,jed na kże mechanizm warunkujący wpływ tych genów na ryzyko uzależ nien ia nie jest znan y[23].
Najważniejszelocito His47ArgwgenieADH1B,gdzie Arg47 jest superaktywny m wariantem, oraz Glu487Lys w genieALDH2,gdzie aHelLys487 prawiecałkowicie inak-tywuje ALDL2.Zarównowyższa aktywnośćgenu ADH1B związana z allelern His47, jaki niższa aktywność genu ALDH2 nadawana przez aHelLys487 powodują, że po wypiciualko holu grom adzisięaldehy doctowywywołujący
działanieawersyjneiniechęćdopicia [2 1J.Działania obu allelidają więcefekt zbliżonydodisulliramustosowanego jako lekzapobiegający nawroto m picia,atakżedo met ro-nidazolu - leku przeciwpierwotniakowego , który hamuje
aktywnośćALDH. Umieszkańcówkrajówazjatyckich,np. Japoni i i Chin,u których allele His47 i Lys487występują bardzo często, oraz uŻydów, u których dominuje His47, genot yp y het erozygotyczne i homozygotyczne spełniają rolę czynnika chroniącego przed rozwojem alkoholizmu,
wskaźnikipicia iuzależn ieniaodalkoholusąw tej populacji odpowiednioniższe.Jest jednakmałoprawdopodobne,że
te genetyczne wariantywykształciłysięw celuochrony or-ganizmuprzed alkoholizmem podobnie jak to,że powstały
oneja ko mechanizmochronnyprzeciw ostrymchorobom infekcyjnymwywoływanymprzez pierwotniakiwrażliwena hamowanie metabolizmu etanolu. Stwierdzonoasocjacje obu polimorfizmówzuzależnien iemodalkoholuoraz ryzy
-kiemrozwojunowotworównosogardzieliiprzełyku. Alkoholizm jest chorobą o bardzo złożonej etiologii , w którejuczestniczy siećszlaków komórkowych izwiąza
nych znimisubstancji o wysokiejaktywnościbiologicznej
kodowanych przez setki genów. Dlatego liczba genów kandydatów postulowanych dla procesu uzależnienia od
alkoholu jest znaczna, ale niewiele z nichudało się z
i-dentyfikować.Jednym z nich jest gen kodujący katecho
--I-O-metylotransferazę (COMT) - enzym metabolizujacy dopaminę, noradrenalinęiinne katecholaminy.Odgrywa
on ważną rolę w regulacji poziomu dopaminy w korze
przedczołowej z powodu braku transporterów dopaminy
wtym regionie mózgu. U myszy pozbawionych genu
ko-dującego ten enzym występuje dramatyczny wzrost po
-ziomu dopaminy w korze przedczołowej [24].Występuje tu polimoriizm Val158 Met,przy czym allel Val158jest 3-4 razy bardziej aktywny niż Me1158. Dlatego uważa się, że to on jest odpowiedzialny zaobniżeniepoziomu dopaminy wkorzeprzedczołowej.
Geny wpływające na proces uzależniania od etanolu
i innych narkotyków działająprawdopodobnie przez od-działywanie na proces przekazywania sygnałów przez
neuronalne układy mózgowe, jak hamujący OUN układ
GABA-ergiczny, układ dopaminergiczny oraz na
endo-genny układ opioidowy (enkefaliny,endoriiny,dynoriiny) iukładendokannabinoidowy,awięcgenykodujące różne składnikitych ukfadów mogą wpływaćna ryzyko uza
lez-nieniaod alkoholuiinnych narkotyków.
Opioidy
Morfina i fentanylsąnajsilniejszymiśrodkami
stosowa-nymi do zwalczaniajłagodzenia bólówzarówno ostrych
śródoperacyjnych, jak i przewlekłych nowotworowych.
Jednakże ich kliniczne wykorzystaniewiąże się z szere-giem trudności, gdyż obecnie leczenie bólu za pomocą opleidówprowadzi się,dostosowującdawki do potrzeb
in-dywidualnychpacjentówczasochłonnąiryzykowną
meto-dąprób ibłędów. Uważaneza optymalne dawki opioidów okazują się częstozamałei niedająoczekiwanego efektu
albo za wysokie, wywołujące groźne dla zdrowia efekty
intoksykacji jak mdłości, wymioty,zaparcia izagrażającą
życiu depresję oddychania. Ponadto nietrafione
dawko-wanie opioidów może doprowadzić do ichnadużywania,
a
w skrajnym przypadku nawet douzależnienia.Dobranieoptymalnych dawek narkotyków opioidowych nie jest
jed-nakłatwe, gdyż wrażliwośćna nie wykazuje duże różnice osobnicze. Na przykład minimalne efektywne stężenie analgetyczne (MEDC - minimai etiective analgesie
eon-centration) fentanylu w osoczu wobec receptora opleido
-wego MOP waha się w granicach od 0,2-2 ng/ml. Dla innych agonistów MOP: moriiny, petydyny, sulfentanilu
i alfentaniluróżnicetesą też wysokie, pięcio- ,dziesięcio
krotne. Tak więc stężenie leku opioidowego wywołujące u jednego pacjenta optymalny,oczekiwany efekt
analge-tyczny uinnegomoże okazać sięzdecydowanie za niskie, byspowodować blokadębólu, a u jeszcze innego za wy-sokie iwywołać groźneobjawy przedawkowania.
10
Złożony obraz farmakologii oploldów wskazuje , że różnice te mogą być wynikiem działania szeregu genów
związanych z farmakokinetyką leków opioidowych, z r e-ceptorami opioidowymioraz z transportem morfiny przez
barierękrew-mózg[25].
Wspomniane różn iceosobnicze mogąwprawdzie nie-kiedy wynikaćz przyczyn środowiskowych, wieku,stanu
emocjonalnegopacjenta i in., jednakgłównaich
przyczy-na ma charakter genetyczny.Badanietych genetycznych różnicu ludzijest bardzo utrudnione ze względów
etycz-nych,dlatego próbujesię wyjaśniaćichprzyczynę, bada-jąc zwierzęta.
Opioidydziałają za pośrednictwem trzech
specyficz-nych receptorów oznaczaspecyficz-nych greckimi literami
u
(mi)," (delta) iK(kappa). Zawłaściwości przeciwbólowe
opia-tów, ichdziałanie euforyzujące , a takżeza groźne
efek-ty uboczne, np. depresję układu oddechowego, odpo-wiedzialny jest receptor ,u (MOP) kodowany przez gen OPRM1. U myszy pozbawionych tego receptora
(knock--out mice),ale z normalnie funkcjonującymi receptorami ó i K, morfina nie wywołuje żadnego efektu analqetycz
-nego. Ponadto u takich myszy znaczniezwiększonajest
wraźliwośćna bodżceszkodliwe.Odkrycie genetycznego
mechanizmu kontrolującego zmiany ekspresji OPRM1 może poszerzyć wiedzęna temat indywidua lnych różnic w odpowiedzina opiaty iwrażliwośćna ból [261.
Takie porównaniemiędzy różnymi szczepami
ujawni-ło istotne korelacje między poziomem ekspresji OPRMl iodpowiedzią na morfinę. Miejsce genowe oopowiedzial -ne za różnicę w reakcjina narkotyk międzyposzczegó l-nymi szczepami było także mapowane z użyciem OTl.
Większość cech fenotypu zależy od wielu genów z róż nych locl, których efekty sumują się, powodującnasile
-nie cechy.Tego typu cecha nosi nazwęcechy ilościowej, akontrolujące jąloci- loci cechilościowych (Quantitative
Trail t.oci- OTl).Sątodające sięzlokalizować markery
genetycznesprzężonez genami kontrolującymi i nteresu-jące ich cechy. Wyniki z OTl sugerują, że zmianyalleli wsąsiedztwiegenu OPRMl są związanez analgetyczny-mi efektaanalgetyczny-mi moriiny [27].
W ludzkim OPRMl u wielu osobników zidentyfikowano ponad 100 polimorfizmów.Występująone częściejw re-gionach niekodujących białek niżw eksonach ulegających translacji.Jednakże tych ostatnich zidentyfikowano przy-najmniej 10.
Wariant A118G jestnajczęstszym kodującymregionem,
jed nakżejegoczęstość występowaniawykazujeduże róż nice w poszczególnych populacjach.Naprzykład częstość tego polimoriizmuu Azjatów wynosi ok. 45%, podczas gdy u EuropejczykówiEuroamerykanów tylko 5-25%.
Sekwencja międzynukleotydami 4500 i 2500
odzna-cza się dużą trwałościązarówno uczłowiekajak i u my-szy,comoże wskazywać, żeten region genomu odgrywa
szczególną rolę w regulacji genu OPRM1. Tylko osiem SNPs zidentyfikowano w stosunkowo krótkim intronie
2 (773 bp), co odpowiada jednej mutacjinaokoło100 par
zasad [281.
Wzrastająca liczba danych dotyczących relacji mię
dzy wariantami genu OPRM1 iwrażliwościąpacjentana opioidystwarzaszansę szybkiego ustalenia wrażliwości na lek izastosowania gowskutecznejdawce,bez ryzyka przedawkowania wywołującego szereg skutków
ubocz-nych.Różnice wykryte w genie OPRM1 majawpływ nie
tylkonawrażliwość na leki opiatowe,aleta kż e na
endo-genneopioidy - endorfiny i enkefaliny.
Ponieważ większośćleków opiatowych ulega
metabo-lizmowi pod katalitycznym wpływem cytochromu P-450,
zwłaszcza CYP2D6, geny,którekodujątemetabolizujące
enzymy, wymagają również dokładnegopoznania. Ana
li-za przypadków polimorfizmu wkażdymzważnychgenów
umożliwidokładniejszą ocenęindywidualnychwrażliwości
naopiaidy,poprawijakośćterapii bólu i zmniejszylub
eliminuje ryzyko niebezpiecznych efektów ubocznych
wy-woływanychprzez lekite]grupy.
Lepsze poznanie relacji między indywidualnymi
poli-morfizmamii efektami opioidów umożl iwi dokład niejsze
przewidywaniewrażliwości na nieorazdostosowanie
da-wek lekówdo potrzeb indywidualnych pacjentów .
Kannabinoidy
Częstośćstosowaniapreparatówkannabiswróżnych
regionach świata wykazujedość znaczneróżnice. W Chi
-nachjest ona oceniana na ok. 0,3%, natomiast w USA
na 42%.Spośród tych, którzy stosują kannabinoidy,7%
spełnia warunki uzależnienia od nich (kryteria DCM-IV).
Identyfikacja genów mających specyficzne relacje z
me-tabolizmem egzogennych i endogennych kannabinoidów
jest trudna z uwagi naniewielką liczbępracpoświęconych
temu zagadnieniu. Egzogenne kannabinoidy to przede
wszystkimJ-9THC orazzwiązkio podobnejbudowie
izolo-wane z konopi Cannabissetive.Kannabinoidy endogenne
są to wytwarzanewmózgu pochodne wie
Ionienasycone-go kwasu arachidonoweIonienasycone-go (tzw. acykliczne eikozanoidy)
strukturalnie bardzoróżneod izolowanych z konopi
egzo-gennych kannabinoiów,któresątrójcyklicznymi
pochodny-mi dibenzopiranu [29].Dotychczas izolowano z tkanek
mó-zgupięćendogennych kannabinoidów: anandamid(AEA),
2-arachidonoiloglicerol(2-AG),eter noladyny,wirodhaminę
i N-arachidonylodopaminę. Działają one przez aktywację
receptorów kannabinoidowych CB 1 i CB2 kodowanych
przezgeny CNR1 i CNR2występującena chromosomie 6.
Hopferiin. [30] stwierdzili związek jednego z wariantów
tegogenu z objawamiuzależnienia od kannabinoidów.
Ważna rola przypada sześciu genom, z których dwa
byłybadane czynnie,apozostałe są głównymi
pretenden-tami do tego,bypomócwwyjaśnieniuindywidualnychróż
nicw podatności na zaburzenia wywołane stosowaniem kannabis.
PROBLEMYKRYMINALISTYKI 275(1)2012
Ważną rolę od g rywają geny kodujące receptory kan-nabinoidówCB1i CB2. Stymulacjareceptorówwywołuje
hamowaniecyklazyadenylanowej,wzbudza
zaktywowa-ną mitogenem kinazę białkową oraz hamuje i aktywuje
bramkowanenapięciem kanaływapniowe i potasowe[31].
Gen kodujący receptorCB1,czyli CNR1,znajduje si ęna
dłu gi m ramieniu szóstegochromosomu ima lokalizację
6q14-15.Zawiera 25 000 par zasad(25 kb)i cztery
ekso-ny,zktórych czwarty jest największy inaj częściej ulega
ekspresji wmózgu. Gen CNR2, kodujący receptor CB2,
leży na krótkim ramieniu chromosomu pierwszego, ma
chromosomal ną lokalizację 1p36.11,składa się z 39 400
par zasad(39,4 kb)i dwóch eksonów [321.
Gen kodujący hydrolazę amidów kwasów tłuszczo
wych (FAAH)występuje również nachromosomie
pierw-szym (1p35-34), ma 19 500 parzasad, 15 eksonówiulega
ekspresjiw OUN.Enzym katalizuje rozkład anandamidu
i2-arachidonoiloglicerolu na kwas arachidonowy i etano
-lam inę lub glicerol.Hamowanie aktywnościtegoenzymu,
równoznaczneze zmniejszeniemintensyw n ości procesu
rozkładu endokannabinoidów,nasilaanalgezjęniewyw
o-Iywanąprzez opiaidy [33].
Lipaza monoglicerydów (MGLL) katalizuje hydrolizę
2-AG iinnych lipidów. Gen kodujący ten enzym zawiera
131kb i osiem eksonów ileżyna 3q21.3.
Geny kodujące gtówne układy neuroprzekażnikowe
mogą również wywieraćwpływna biologicznepodstawy
za-burzeń (efektów)wywoływanych przezkannabinoidy [34].
Anandamid,najważnie jszyendokannabinoid,aktywuje
nie tylkoreceptory CB1iCB2, alerównieżreceptor wan
i-loidowy (TRPV1).W stanach patologicznego stresu powi
-nowactwo anandamidu do tego receptora wzrasta dzie-sięciokrotn ie. Gen kodujący receptor TRPV1 występuje
na ludzkim chromosomie 17p13.3, jego długość wynosi
44000 parzasad i zawiera 17 eksonów [35].Klasycznym
agonistąfego receptora jest kapsaicyna,aleaktywujągo
równ i eżendogenne kannabinoidy.
W efektachwywoływanychprzez kannabinoidy mogą
uczestniczyć również geny kodujące elementy układów
neuroprzekażnikowych: GABA-ergicznego,
dopaminer-gicznego i opioidoerdopaminer-gicznego,bo produkcja tych
neuro-przekaźników zależywdużejmierze odaktywności
recep-tora CB1 [36J(tab.3).
Tabela 3
Lokaliza cjaiwłaściwościważniejszychgenówzwiązanychzlosemiskutkamidziałani akannabino idow
Localization and properties ot more importantgenes connected withectionot cannabinoids
Genkodujący Produkt ekspresji genu Chromosomalnalokal- Wielkośćgenu Liczba aksonów
iZ3CJ3genu (wkb) CNR1 Receptor CB1 6q14'15 25 4 CNR2 Receptor CB2 1p36.11 39,4 2 MGLL Lipaza monoglicerydów 3q21.3 131 8 FAAM 1p35·34 19,5 15 TRPV1 Receptor waniloidowy 17p13.3 44 17 GABRA2 4p12 OPRM1 Receptor opioidowy~ 6q24·25 124 4 GPR55 2q37 17 3
źródło:opracowaniewłasne BIBLIOGRAFIA
1.Szukaiski B.:Genetyczne aspekty uzależni en i aod
narkotyków.Część I. Struktura genotypu a podatn ość na
uzależnienie,"Problemy Kryminalistyki" 2011,273,40-46.
2.EhringerM.A.,McQueen M.B .• Hoft N.R.,Sacco
-ne N.L.,SlilzelJ.A .,Wang J.C.,Bierul L.J.: Association ot CHRNgenes with.dizziness"totobacco,.Arn,J.Med.
Genet.Part B"2009,153B,600-609.
3. Munal o M.R., Johnslone E.C.:Genes and
ciqa-retl e smoking,
.Acc
ncnon"
2008.103,893-904.4.Jackso n K.J.,Martin B.R., Changeux J.P.,Dam
-aj M.J.:Differential role ol nicotinic acetylcholine receptor
subunits inphysicaland eHectivenieoliniewithdrawal signs.
"J.Pharm.Exper.Therapeutics' 2008,325,302-312.
5.Siem i ńska A.: W poszukiwaniu genów wpływają
cych na palenie tytoniu••Pneumonol. Alerg. Pol."2010,
78,432-438.
6.Jackson K.J .,Mclnlosh J.M.,Brunzell D.H.,San
-jakdar 5.5 ., oamaj M.J.: The role of alfa 6-containing
nicotinic acetylcholinereceptors in nicotine reward and withdrawal, "J. Pharm.Exper.Therapeutics" 2009, 331,
547-554.
7.ShervaR.,WilhelmsenK.,PomerleauC.S.,Chas
-sa S., Rice J.P., Snedecor S.M., Bierut l.J., Neuman
R., Pomerleau O.F.: Association ot a single nucleotide
polymorphism in neuronalacetylcholinereceptorsubunit
alpha 5 (CHRNA5) with smoking status and with .
plea-suraole buzi'during early experimentation with smoking,
"Addiction" 2008,103,1544-52.
8. Hoft N., Corley R.,McQueen M., Schloepler I.,
Huizinga D., Ehringer M.: Genetic association of the
CHRNA6and CHRNB3genes with tobacco depende nce
in anationally representativesarnple , .Neuropsvc hophar-rnacol." 2009, 34,698-706.
12
9. Tho rgeir sso n T.,Geller F., Sulem P., RaInarT.•
Wiste A., Magnusson K., Manolescu A.,
Thorleifs-son G., SlelansThorleifs-son H., IngaThorleifs-son A.,Slacey S.,
Bergth-orsson J.,Thorlacius S.,Gudmundsson J., Jonsson T.,
Jakobsdollir M., Saemundsdollir J., Olafsdollir O.,
Gudmundsson L., Bjornsdottir G., Kristjansson K.,
SkuladollirH., Isaksso n H., GudbjarlssonT.,Jones G.,
Muell er T.,Gollsaler A., Flex A.,Aben K.,de Vegi F.,
Mulders P.,lslaD.,Vidal M.,Asin L.,Saez B., MurilloL.,
Blondal T., Kolbe insson H., Slefansson J.,Hunsdol
-lirI.,RunarsdollirV.,Pola R.,Lindblal B., van RljA.,
oiep linger B., Hallmayer M., Mayordomo J., K
ieme-ney L.,MallhiassonS.,Oskarsson H.,TyrlingssonT.,
Gudbjartsson D.,Gulcher J.,Jonsson S.,Thorste
ins-dollir U., Kong A., Slelansson K.:A variant associated
with nieotine dependence, lung cancer and peripheral ar-terialdisease, .Nature" 2008,452, 638-642.
10.Weiss R.B., Baker T.B., Cannon 0.5 ., N
ieder-hausern A.,Dunn D.,Matsunami N.,Singh N.,Baird L.,
Coon H., McMahon W.M., Piper M.E., Fiore M.C.,
Scholand M.B.,Connel J., Kanner R.E.,Gahring L.C.,
Rogers S.W., Hoidal J.R., Leppert M.F.: A candidate
gene approach identifies the CHRNA5-A3-B4 region as
a risk factor forage-dependent nicotine addiction, .PloS Genetics' 2008,4 (7),1-11.
11. Bierut L.J., Madden P.A., Breslau N., John
-son E.O., Hatsukami D., Pomerleau O.F., Swan G.E.,
Rutter J., Bertelsen S., Fox L., Fugman D., Goate
A.M., Hinr ichs A., Konvicka K., Martin N.G., Mo nl
-gomery G.W., Saccone N., Saccone S.F., Wang J.C.,
Chase G.A.,Rice J., Balingero.G.: Novelgenes identified
inahigh-densitygenomewide associationstudyfor nicotine
dependence, .HurnanMolec. Genetics"2007, 16, 24-35.
12. Berrettini W., Yuan X., Tozzi F., Song K.,
Franck s C.• Chilcoal H.• Walerworth D., Muglia P.,
Mooser
v
.:
as a3nicotinicreceptorsubun itallelesincrease
risk lor heavy smoking, "MolecularPsychiatry"2008, 13,
368-373.
13. Saccone S.F.,Hinrich s A., Saccone N.,Chase
G.,Konvicka K., Madden P.,Breslau N.,Johnson E., HalsukamiD., Pomerleau O.,Swan G.,Goale A., Rul-lerJ., Bertelsen S.,FoxL., Fugman D., Mart in N., Mon l· gomery G., Wang J., Ballinger D., Rice J., Bierut L.: Cholinergicnlcotlnic receptor genes implicatedina
nico-line dependence association study targeting 348
candi-date genes wit h 3713 SNPs, .Hurnan Molec. Genetics" 2007,16,36-49.
14.Whilten L.:Studies Link Family ol Genes to Nico-tine Addictio n,"NIDA Notes"2009,22 (6),1-14.
15.UhlG.R.,Liu a.R.,Drgon T.,Johnson C., Wallher
D., Rose J.E., David S.P., Niaura R., Lerman C.:
Mo-lecutargenetics
ot
successtulsmokingcessation: Conver-gent genome-wideassociation sludy results,"Arch. Gen. Psychiatry" 2008,65,683-<;93.16. Drgon T., Mo nl oya I., Johnson C., Liu a.R., WaltherD.,Hamer D.,UhlG.R.:Genome-wide associa-tion tor nicotine in NtH research volunteers, .Molecular Medicine"2009,1 5, 21-27.
17.Nida SIali: SmokersWhoQuit May Have Genetic Advantage,"NIDANotes"2009,22 (5),8-9.
18.Cosgrove K.P., Batis J., Bois F., Maciejewski
P.K., Kloezynski T., Sliklus S., Krishnan-Sarin S.,
O'Malley S.,Perry E.,Tamaqna n G.,Seibyl J.P., Sla-ley J.K.:Beta 2·nieotinie acetylcholinereceptor
availabil-ity during acute and prolonged abstinence lrom tobacco
smoking,"Arch.Gen. Psychiatry"2009,66, 668-676. 19.Tonstad S., Holme I., Tanneson P.: Oianicline, a Novel(alpha) 4 (beta) 2 Nicotinic Acetylcholine Recep· tor Partia I Agonist,lor Smoking Cessation:A Randomized Placebo-Controlled Clinical Trial, .Nicotine Tob. Res."
2011,13,1-<i.
20.Slrasser A.A ., Malaiyand iV.,HoHmann E.,Tyn -dale R.F., Lerman C.:Anassociationol CYP2A6 geno-type and smoking topography, .Nicotine Tobacco Res." 2008,9,511-518.
21.Agrawal A.,Edenberg H.J.,ForoudT.,BierulL, Dunne G., Hinriehs A.L., Numberg er J.I., Crowe R., Kuperman S., Sehuekil M.A., BegleilerH., PorjeszB.,
DiekD.M.:Association olGABRA2with drug dependence
in the collaborative study ol the genetics ol alcoholism sample, .Beha v. Genet." 2006, 36,640-650.
22. Edenberg H.J., Xuei X., Chen H.J ., Tien H., Welheril L., Dick D.,Almesy L,Bierul L,BueholzK., Gaate A.,HesselbrockV.,Kuperman S., NurnbergerJ., PorieszB.,Rice J.,Schuckil M.,Tisc hlield J.,Begleil -er H., Foro ud T.:Association ol atcohol dehydrogenase
genes withalcoholdependence:A comprehensive
analy-sis,"Hum.Mol. Gen."2006,15,1539-1549.
23. Luo X., Kranzler H.R" Zuo 1.,Wang S.,Schork N.J., Gelertner J.:Multiple ADHgenes modulate risk lor
PROBLEMY KRYM INA LISTYKI275(1) 2012
drug dependence in both Atrican- and
European-Arneri-cans,"Hum.Mol. Gen."2007,16,380-390.
24. Bisogno T., De L.P., Di Marz o V.: Fatty acid amide hydrolase, an enzyme with many bioactive sub -strates. Possible therapeuticimplications,.Curr, Pharm. Des."2002, 8, 533--547.
25. Ikeda K.,Ide S., Han W.,Hayashida M., Uhl G.,
Sara 1.:Haw individual sensitivity to opiatescanbe pre-dicted by gene analyses, .Trends Pharmacol. Sc."2005,
26,311-317
26. Zhang H., Kranzler H.R., Yang B.Z., Luo X.,
Gelertner J,:The OPRD1 and OPRK1 loei in alcehol or
drug dependence:OPRD1 variatlen modulates substance
dependence risk 0- and x-opioid receptor gene variants andsubsta nce depen dence, .MolecularPsychiatry" 2008, 13,531-543.
27.Luo X.,ZuoL,KranzlerH.,Zhang H.,Wang S., Gelertner J.:Multiple OPR genes influence personality traits in substance dependent and healthy subjects in two American populations, .Arn,J.Med.Genet. PartB"2008,
147B.1028-39.
28. AriasA.,FeinnR.,KrauzlerH.:Assoeiationol an
Asn40Asp (A118 G)polymorphism in themu-opioid
recep-tor gene wit h substance dependenca: A meta-analysis,
"Drug Alcehot.Depend."2006,83.262-268.
29. Dinh T.P., Freund T.F., Piomelli D.: A role lor monoglyceride Iipase in 2·arachidonoyloglycerol inactiva-tion, .Cnern.Phys.Lipids"2002,121,149-158.
30. Ho pl er C.J ., Young S.E., Pureell S., Cro w ley T.J ., Slallings M.C., Corley R., Rhee S., Smolen A., Krau ler K., Hewill J., Ehringer M.: Cannabis receptor
haplotype associated with lewer cannabis dependence
symptom s in adolescents, "Am.J.Med.Genetics PartB."
2006,141B,895-901.
31. Onaiv l E.S., Is hl gur o H., Gong J.P., Palel S., Perschuk A., Meozzi P., Myers L.,Mora Z.,Tagliafe r-ro P.,Gardne r E., Brusco A., Akinshola B., Liu a.R., Hope B.,lwasaki S.,Arinami T.,Teasenfitz L.,Uhl G.R.: Discovery ot the presence and tunctionatexpresslon
ot
cannabinoid CB2receptors in the brain,"Ann.NY Acad.
ser
2006,1047,514-536.32.Hanghey H.M., Mar s hall E.,Schachl J.P., Lou-is A.,Hutchison K.E.: Marijuana withdrawal and craving inlluence olthe cannabinoid receptor1 (CNR1) andtarty acid amide hydrolase (FAAH) genes,.Aooiction" 2008,
103,1778- 86 .
33. Tyndale R.F., Payne J., Gerber A.L., Sipe J.: Thetartyacid amide hydrolaseC385A (P129T) missense
va na ntin cannabis users:studiesotdrug use and depen-dence in Caucasians,.Arn,J.Med.Genet. B. Neuropsych. Genet."2007,144, 660-<i66.
34. lw asaki S., Ishiguro H., Higuehl S., Onaivl E.S., ArinamiT.:Association study between alcoholisrn andendoeannabinoid metabolic enzyme genes
encod-ing tatty acid amide hydrołase and monoglyceride lipase
in a Japanese populatlon..Psychlatr. Genet."2007, 17,
21 ~220.
35.Slarowicz K., Nigam S., Di Marzo V.:Bie chem-istry and pharmacology or endovanilloids, .Pharmacol.
Ther."2007,114,13-33.
36.Lazary J., LazaryA.,GondaX.,Benko A.,Mol· nar E., HuyadyL.,Juhasz G.,Bagdy G.:Promoterv
ari-ants ot the cannabinoid receptor 1 (CNR1)in interaction
with5-HITLPRattectthe anxious phenotype,.Arn.J.Med,
Gen.PartB"2009,150B,1118-1127.
Streszczenie
Badaniabliźniątidziecitldoplowtlllychwskazują,
u
czymlikigelle-tYCUlt'odgrywająU'flŻllq rolęIVetiologiipaleniatytoniu,Wynikili
cz-nychfflldańnazwierzętachorazochotnikachsugerują,
u
getll'tycZflypolimorfiz mwpływającyIIafl1r1/1akokint'tykęifarmakodynamikę niko-tynymożestanawićl'OdstaW(do opracowania IłOwychmetod leczenia uzale źnie ńodnikotyny.Dalszebadaniabędąprawdopodobniedotyczyć
interakcjimiędzygenamiiczy" nikam;środowiskowymizznSt 050
WQ-niem bardziejdoskonałychtechnik jak neuroobrazowanie.
Uzaleźnienieodalkoholujestciężką, przewlekłą,Ilflrl'racajqcą
cho-robą,którejryzykowystąpi('llia TVponad50"/" przypadkówwynikazpo -da tnościgenetycznej.Ubiologicznego potomstwaalkoholików choroba alko/w/owa(alkoholizm)występuje3-5 razyczęściejniżIIpotoll/stwa
lIiealkoJlOlików. Alkolw/izm w wywiadzierodzinny mjestzłym}'rogno
-stykicmjeślichodzi
°
naduivuonie alkoholuiuzależnienieod niego. Przeciwbólowcopioidysąszeroko stosowaneinalil/żywal/e,jedllakdużeosobniczeróżnicetorailiuxnciIWnieograniczają ejektywną terapię przeciwbólowąiztoiększajaryzykonaduźsnoania. Wostatnim okresie
badania protoadzone/la myszach wsobnych orazzzablokowanąek
spre-sją różnychgenówwykazały,it'opioidowy receptorJl(MOP), kod
oua-nyprzez gen OPRM1,odgryzł'ilkluczatoerolęwznieczulającychi
uza-Icżniających wlaściwosciac11 narkotykówopioidowyc1l. Szybki}lOstęp
badmi natym}IOI/I prowadzido lepszego zrozumienia relacjimiędzy
}l(Ilimorfizmemgenów iwrailiwosciąna opioidy,a tym samym do bar-dziejprecyzyjnego, dostosowanego do illdywidllalnegozapotrzebowania pacjelIta,dawkowanialekówprzeciwbólowych.
14
Zaburzeniazunazaneze stosowaniem kml1labinoidów(nadlliywa. niciuzaieinienie)mającharakter dziedzicznv .GlówllyrecCl'torka nna-bitlOidowywmózgu,CBl,jest kodowanyprzez genCNR1wyslępujący nachromosomieszóslym.
Slowa kluczowe:uzaieźnienieod tytolliu,dziedzicznoi ć.rCCl'l't
o-ry knnnoainoidoux.zalcźnoićodalcobolu,OPRM 1,OPRM2.
Sllmmary
Therc is eonsictenteoidcncc[nnn noinandadoptionstudiee tha!
genetic [actoreplay a role in11Ie acti%gyojcigarettesmokilIS. Ani
-/liliiandhumanstudies sllggesttiUligcrrd ic polY1ll0'1'hismsinjluencing
pharlllacokillt'licsand J'l1armacody"amicsojnicotinemay/lQZ'Cgrcat
po-tenrialJoraidillgsmoking treatmcu/.Futurc researchis likdy to inctude
thesfl/dy oj g('lleandemn ronmcnt interaction and the mores
opllisfica-tedtecJlnologies sucltas neuroimaging .
Alco1lO/dependence (A D)isacommOlI,chronic and relapsillS
di-serder. COII/IICUi"S epidemiotogical enidcnceindicates 111at>50%ojlI'l'
riskJorbcconnng alco/w/icsstems Jromgenetic sllsceplibi/ily.Posifiz'!.' [amily hisforyoj atconolisin isa slrong predictoroj becomingalcoholic. O~'Crallbiologicaloffsprillgscf aleonolicearethree to fiuetimeemon'
likeJy to dcvt'1opADthanoffspringsoj "onaicohotice.
Opiatcallnlgesies are widelyused and abuseddrugs.tndiniduntdif
-fcrcncce ;'1oviateSC1I sitivitycali JUlII/per cfjL'C/ ive paintreaimcnt IIlId increase risksojdrugabuec.
Recentstudiesusing inbredand kucekoutmicetmoereoeatedthat the 11 opioidpeptlde(MOP)receptor encodedbytheOPRMl genI.'lias a mandatorvroleinthe anaigeeicand aadictixe properties ojopiate drllgs.Rapidodoancesinthlsresearchfield are 1cadillg loimproted
Im-deretandingcfthe relationstupebetueengelle polymorphismsandopiate
sellSiliz,'itiestiiatwill enable more aCCllrate predictionoj ttie opiate s cn-sitivilymld opiaterequirementsin inditnduai patients.
TwinstlldiL'S JI1Jl'e snoumthat cannabieueedisorder( abllse/dCl'l'II-dence)arf Ilighlyhcritable.T/ICmain cannabinoid receptorillOle braill
iscalledeB1al/d is ellcoded bytlleCNR1gCI/e,wIliclIislocated011 chromosome 6.
Kaywortfs:lobacco addictioll,l1/'rifability,mnllabil/oidrcccplo'S. a/collOldt'pClldel1ce (A D),OPRM1,Ol'RM 2