Co to znaczy być „trendy”? Lista osób, rzeczy, miejsc, zachowań modnych
1. Cele lekcji
a) Wiadomości Uczeń:- pogłębia słownictwo dotyczące wyglądu, - poznaje obyczaje, kulturę innych krajów, - uczy się definicji zjawisk,
b) Umiejętności Uczeń:
- umie opisać wygląd fizyczny i formę, - umie rozmawiać o swoim samopoczuciu,
- potrafi wypowiedzieć się na temat panujących trendów,
- potrafi wypisać słowa-klucze mające znaczenie w dzisiejszym świecie.
2. Metoda i forma pracy
Burza mózgów, czytanie, mówienie, pisanie, praca indywidualna, praca w parach.
3. Środki dydaktyczne
- tablica,
- minimum 2 słowniki: polsko-francuski i francusko polski,
- kopie prezentujące słownictwo dotyczące wyglądu (Campus 2, Unité 2.6), - kserokopia krótkiego tekstu dotyczącego miejsca czy osoby „trendy”, - kolorowe czasopisma polskie i francuskie (prasa aktualna).
4. Przebieg lekcji
a) Faza przygotowawcza
Nauczyciel wita się w języku francuskim. Sprawdza obecność. Podaje temat lekcji. W ramach rozgrzewki zadaje pytanie: Co to znaczy być „trendy” w Polsce, na świecie?
Prosi, by dyskusja odbyła się w małych, 3-4- osobowych grupach. Zwraca uwagę na to, że modne mogą być rzeczy, osoby, zachowania, miejsca czy style życia.
b) Faza realizacyjna
1. Nauczyciel prosi o podsumowanie dyskusji na forum klasy, przedstawiciel każdej
grupy krótko się wypowiada. Nauczyciel tworzy na tablicy listę zachowań, tendencji, trendów itp.
2. Czy dbanie o wygląd i zdrowie jest trendy? Jak każdy z Was dba o siebie?
Dyskusja na forum klasy. Nauczyciel rozdaje kserokopie pogłębiające słownictwo dotyczące wyglądu fizycznego (Campus 2, Unité 2.6) i listę wyrażeń
idiomatycznych związanych z tematem lekcji. Uczniowie wykonują indywidualnie lub w parach ćwiczenia słownikowe. (Patrz, fiszka 11, Le Physique, L’apparence, Vocabulaire progressif du français tu: La beauté et la laideur, ex. 2, 3).
3. Uczniowie w grupach 2-4-osobowych mają za zadanie wypisać w zeszycie jak najwięcej modnych sformułowań czy haseł kojarzących się ze współczesnymi trendami. Zwycięża grupa, która wypisze jak najwięcej haseł bez błędu.
Uczniowie podają nauczycielowi słowa-klucze. Na tablicy powstaje lista.
4. Uczniowie w parach mają za zadanie podać własne przykłady ilustrujące pewne modne zjawiska, skomentować wybrane trendy i mody. Np.: culte de la jeunesse, vitesse, écologie, technologie, dynamisme, drogues, clubbing, créativité, voyages, autonomie, mondialisation, pillules. Można pogłębić każdy termin dodając do niego kolejne, np. culte de la jeunesse: sport, bronzage, fitness, sal de gym, pleine forme etc.
c) Faza podsumowująca
1. Nauczyciel rozdaje wszystkim uczniom kolorowe czasopisma polskie i francuskie. Prosi, by każdy odnalazł zdjęcie przedstawiające osobę, rzecz, zjawisko, słowo, miejsce określane jako „trendy”. Nie pokazuje zdjęcia drugiej osobie.
2. Uczeń opisuje zdjęcie w taki sposób, by umożliwić odnalezienie zdjęcia, ale bez zbytnich ułatwień (nazwisko, nazwa restauracji). Potem wręcza gazetę koledze lub koleżance i prosi o odnalezienie zdjęcia. Następnie wymieniają się i to druga osoba opisuje zdjęcie.
3. Nauczyciel podaje zadanie domowe.
5. Bibliografia
1. Girardet J., Pécheur J., Campus 2, Clé International, Paris 2002.
2. Leroy-Miquel C., Goliot-Lété., Vocabulaire progressif du français, niveau intermédiaire, Clé International, Tours 2004.
6. Załączniki
Zadanie domoweQuelle image avez-vous de vous-même? Étes-vous trendy? Est-ce que vous suivez des tendances et des modes? Odpowiedz na te pytania pisemnie w dowolnej formie.
7. Czas trwania lekcji
45 minut
8. Uwagi do scenariusza
brak