RR\1004827PL.doc PE510.678v02-00
PL
Zjednoczona w różnorodnościPL
PARLAMENT EUROPEJSKI 2009 - 2014
Dokument z posiedzenia
A7-0311/2013 30.9.2013
SPRAWOZDANIE
w sprawie wprowadzających w błąd praktyk reklamowych (2013/2122 (INI))
Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów
Sprawozdawca: Cornelis de Jong
PE510.678v02-00 2/14 RR\1004827PL.doc
PL
PR_INI
SPIS TREŚCI
Strona
PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO ...3
UZASADNIENIE ...9
OPINIA KOMISJI PRAWNEJ...11
WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI...14
RR\1004827PL.doc 3/14 PE510.678v02-00
PL
PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO w sprawie wprowadzających w błąd praktyk reklamowych
(2013/2122 (INI)) Parlament Europejski,
– uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego oraz Komitetu Regionów w sprawie ochrony przedsiębiorstw przed wprowadzającymi w błąd praktykami marketingowymi i zapewnienia skutecznego wykonania (COM(2012)0702),
– uwzględniając dyrektywę 2006/114/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. dotyczącą reklamy wprowadzającej w błąd i reklamy porównawczej (wersja ujednolicona)1,
– uwzględniając dyrektywę 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotyczącą nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym („dyrektywa o nieuczciwych praktykach handlowych”)2,
– uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r. w sprawie współpracy między organami krajowymi odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów („rozporządzenie w sprawie współpracy w dziedzinie ochrony konsumentów”)3,
– uwzględniając dyrektywę 98/27/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 maja 1998 r. w sprawie nakazów zaprzestania szkodliwych praktyk w celu ochrony interesów konsumentów4,
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 9 czerwca 2011 r. w sprawie nieuczciwego prowadzenia katalogów biznesowych5,
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 stycznia 2009 r. w sprawie transpozycji, wdrażania i egzekwowania dyrektywy 2005/29/WE dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku
wewnętrznym oraz dyrektywy 2006/114/WE dotyczącej reklamy wprowadzającej w błąd i reklamy porównawczej6,
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie nieuczciwych przedsiębiorstw oferujących wpisy do katalogów biznesowych7,
1 Dz.U. L 376 z 27.12.2006, s. 21.
2 Dz.U. L 149 z 11.6.2005, s. 22.
3 Dz.U. L 364 z 9.12.2004, s. 1.
4 Dz.U. L 166 z 11.6.1998, s. 51.
5 Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0269.
6 Teksty przyjęte, P6_TA(2009)0008.
7 Teksty przyjęte, P6_TA(2008)0608.
PE510.678v02-00 4/14 RR\1004827PL.doc
PL
– uwzględniając ekspertyzę pt. „Nieuczciwe praktyki firm prowadzących katalogi
biznesowe w kontekście obecnych i przyszłych przepisów rynku wewnętrznego mających na celu ochronę konsumentów i MŚP” zleconą przez Komisję Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów1,
– uwzględniając projekt opinii Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 19 kwietnia 2013 r. w sprawie komunikatu Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego oraz Komitetu Regionów
zatytułowanego „Ochrona przedsiębiorstw przed wprowadzającymi w błąd praktykami marketingowymi i zapewnienie skutecznego wykonania – przegląd dyrektywy
2006/114/WE dotyczącej reklamy wprowadzającej w błąd i reklamy porównawczej”
(COM(2012)0702)2,
– uwzględniając art. 48 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów oraz opinię Komisji Prawnej (A7-0311/2013),
A. mając na uwadze, że wprowadzające w błąd praktyki marketingowe mogą przybierać wiele form, a najbardziej charakterystycznymi przykładami są katalogi biznesowe, formularze płatności, przekręty związane z domenami internetowymi i ochroną znaków towarowych, a także wprowadzające w błąd propozycje „pomysłów na działalność biznesową”, „pracy w domu”, „szybkiego zarobku”;
B. mając na uwadze, że zakres dyrektywy 2006/114/WE odnosi się obecnie do reklamy wprowadzającej w błąd i reklamy porównawczej oraz ich skutków dla zasad uczciwej konkurencji na rynku wewnętrznym;
C. mając na uwadze, że istnieje wyraźne zapotrzebowanie ze strony przedsiębiorstw, zwłaszcza MŚP oraz mikroprzedsiębiorstw, na lepszą ochronę oraz skuteczne działania przeciwko wprowadzającym w błąd praktykom w kontekście relacji między
przedsiębiorstwami, co nie jest objęte zakresem dyrektywy 2005/29/WE;
D. mając na uwadze, że nieznane są rozmiary strat finansowych w UE wynikających z wprowadzających w błąd praktyk marketingowych, jednak na podstawie pewnych
krajowych danych statystycznych można oszacować takie straty na miliardy euro rocznie;
E. mając na uwadze, że wprowadzające w błąd praktyki marketingowe prowadzą do nieprawidłowości w funkcjonowaniu rynku oraz zakłóceń konkurencji, niekorzystnie wpływając na zdolność przedsiębiorstw do podejmowania świadomych, a tym samym efektywnych wyborów;
F. mając na uwadze, że najczęstszymi ofiarami wprowadzających w błąd praktyk
marketingowych są MŚP, a zwłaszcza małe przedsiębiorstwa i mikroprzedsiębiorstwa, a przecież takie przedsiębiorstwa są kluczowym czynnikiem wzrostu gospodarczego w Europie; mając na uwadze, że takie praktyki stosuje się również wobec szkół, kościołów, szpitali, organizacji pozarządowych, samorządów i innych organów publicznych;
G. mając na uwadze, że Parlament wielokrotnie wyrażał swoje zaniepokojenie problemem
1 IP/A/IMCO/ST/2008-06.
2 INT/675 - CES1233-2013_00_00_TRA_PA.
RR\1004827PL.doc 5/14 PE510.678v02-00
PL
wprowadzających w błąd praktyk marketingowych, które często mają charakter
transgraniczny, i wezwał Komisję oraz państwa członkowskie do wzmożenia działań na rzecz podnoszenia świadomości, wzmacniania współpracy, egzekwowania prawa i rozwoju prawodawstwa;
H. mając na uwadze, że wprowadzające w błąd praktyki marketingowe wywołują efekt domina ze skutkami dla konsumentów, którzy w rezultacie płacą więcej za produkty i usługi;
I. mając na uwadze, że takie praktyki nie zawsze są zgłaszane, gdyż ofiary
wprowadzających w błąd praktyk marketingowych często się tego wstydzą i rezygnują ze zgłaszania takich praktyk organom ścigania lub realizują wezwania do zapłaty; mając wobec powyższego na uwadze, że niezwykle ważne jest, by organy ścigania ułatwiały zgłaszanie takich przypadków i traktowały takie sprawy dostatecznie priorytetowo;
J. mając na uwadze, że państwa członkowskie wdrożyły dyrektywy 2005/29/WE i
2006/114/WE na różne sposoby, co doprowadziło do zaistnienia znaczących rozbieżności między przepisami poszczególnych krajów w tych kwestiach; mając na uwadze, że rozbieżności te przyczyniają się do fragmentacji rynku i powodują niejasności co do egzekwowania unijnych przepisów dotyczących przedsiębiorstw, zwłaszcza w kontekście transgranicznym;
K. mając na uwadze, że nieuczciwi przedsiębiorcy wykorzystują wysoce nierówny poziom ochrony przedsiębiorstw w poszczególnych państwach członkowskich, a jedynie Austria i Belgia wprowadziły w swoim ustawodawstwie zakaz stosowania wprowadzających w błąd praktyk dotyczących wpisów do katalogów biznesowych, natomiast Holandia w chwili obecnej przygotowuje podobny akt prawny;
L. mając na uwadze, że konieczne jest zastosowanie spójnego podejścia, które będzie opierać się w równym stopniu na prewencji i karaniu; mając na uwadze, że o ile nie zostaną wprowadzone jasne przepisy prawne mające na celu rozwiązanie problemu, organy ścigania nadal będą ociągać się z podejmowaniem działań;
M. mając na uwadze, że śledzenie i ściganie nieuczciwych przedsiębiorców jest obecnie bardzo trudne ze względu na to, że często wysyłają oni faktury z jednego kraju do
drugiego, natomiast konto bankowe prowadzą w jeszcze innym kraju, co utrudnia również śledzenie przelewów;
N. mając na uwadze, że ze względu na ich małe rozmiary i ograniczone zasoby MŚP, a zwłaszcza mikroprzedsiębiorstwa, często nie są w stanie podejmować indywidualnych śrdoków prawnych wobec nieuczciwych przedsiębiorców mających siedzibę w innej jurysdykcji;
1. z zadowoleniem przyjmuje komunikat Komisji, lecz podkreśla, że należy podjąć dodatkowe działania, zwłaszcza w odniesieniu do egzekwowania prawa;
2. jest głęboko zaniepokojony negatywnym wpływem wprowadzających w błąd,
nieuczciwych i zwodniczych praktyk reklamowych na wzrost gospodarczy, zwłaszcza na MŚP, a także na uczciwą konkurencje na rynku wewnętrznym, zwłaszcza w słabiej rozwiniętych państwach członkowskich, które bardziej odczuwają skutki kryzysu finansowego;
PE510.678v02-00 6/14 RR\1004827PL.doc
PL
3. zwraca się do Komisji o doprecyzowanie zakresu dyrektywy 2006/114/WE w celu umożliwienia lepszej ochrony przedsiębiorstw przed wprowadzającymi w błąd praktykami marketingowymi;
Zapobieganie i informowanie
4. podkreśla potrzebę lepszej wymiany informacji między państwami członkowskimi;
wzywa wszystkie państwa członkowskie do utworzenia lub wyznaczenia krajowych punktów kontaktowych, w których przedsiębiorstwa i inne ofiary wprowadzających w błąd praktyk mogłyby je zgłaszać i gdzie mogłyby uzyskać informacje dotyczące sądowych i pozasądowych sposobów dochodzenia roszczeń oraz pomoc i szczegółowe informacje dotyczące zapobiegania różnym formom oszustw i zwalczania ich; uważa, że każdy taki krajowy punkt kontaktowy powinien prowadzić bazę danych wszystkich rodzajów wprowadzających w błąd praktyk marketingowych, zawierającą łatwe do zrozumienia przykłady oszustw; wzywa Komisję do zapewnienia koordynacji sprawnej wymiany informacji pochodzących z krajowych baz danych, m.in. poprzez uproszczenie procesu uruchamiania systemu wczesnego ostrzegania w celu wykrywania nowych wprowadzających w błąd praktyk, biorąc jednocześnie pod uwagę ograniczenia budżetowe;
5. uważa, że krajowe punkty kontaktowe powinny odgrywać aktywną rolę w przepływie informacji między organami publicznymi, obywatelami i przedsiębiorstwami oraz powinny ze sobą współpracować w celu wzajemnego ostrzegania się o nowych wprowadzających w błąd praktykach i wspierania MŚP w rozstrzyganiu sporów transgranicznych poprzez informowanie o sądowych i pozasądowych sposobach dochodzenia roszczeń odpowiednich dla oszukanych przedsiębiorstw; uważa, że te krajowe punkty kontaktowe powinny być odpowiedzialne za przekazywanie na bieżąco swoich odkryć opinii publicznej odpowiednich państw członkowskich;
6. wzywa krajowe oraz międzynarodowe stowarzyszenia przedsiębiorców, a zwłaszcza stowarzyszenia MŚP, do ścisłej współpracy z krajowymi punktami kontaktowymi; z zadowoleniem przyjmuje również współpracę publiczno-prywatną w tym zakresie;
7. popiera zamiar Komisji, aby zbadać możliwość wprowadzenia, na podstawie
zatwierdzonych kryteriów, ogólnounijnej czarnej listy wprowadzających w błąd praktyk marketingowych oraz, jeżeli jest to wykonalne, czarnej listy przedsiębiorstw, które zostały wielokrotnie uznane za winne stosowania takich praktyk; zaleca, by taka czarna lista była spójna z czarną listą, która istnieje już na mocy dyrektywy o nieuczciwych praktykach handlowych, była wyczerpująca i zawierała jasne definicje wprowadzających w błąd praktyk marketingowych;
8. wzywa Europol do odgrywania aktywniejszej roli w zwalczaniu takich form oszustw poprzez gromadzenie informacji dotyczących transgranicznych form wprowadzających w błąd praktyk marketingowych oraz poprzez badanie struktur stojących za nieuczciwymi przedsiębiorstwami, a także do wprowadzenia mechanizmów szybkiej wymiany
aktualnych informacji na temat takich praktyk i struktur między krajowymi organami ścigania;
9. podkreśla potrzebę bliższej współpracy krajowych organów ścigania z usługodawcami,
RR\1004827PL.doc 7/14 PE510.678v02-00
PL
których usługi były wykorzystywane przez sprawców dopuszczających się wprowadzających w błąd praktyk marketingowych, takimi jak banki, firmy telekomunikacyjne, poczta i firmy windykacyjne, w szczególności poprzez intensywniejszą wymianę informacji, aby pomóc w uniemożliwieniu działania nieuczciwym przedsiębiorcom;
10. wzywa Komisję oraz państwa członkowskie, aby wspólnie promowały inicjatywy na rzecz uświadamiania i informowania wszystkich przedsiębiorstw oraz na rzecz wymiany najlepszych praktyk między nimi w celu zadbania o to, by były one świadome zgrożeń;
Egzekwowanie prawa i ściganie
11. podkreśla fakt, że odmienne poziomy ochrony i mechanizmy egzekwowania prawa przez organy publiczne w poszczególnych państwach członkowskich stanowią przeszkodę dla ponadnarodowych kampanii reklamowych, co prowadzi do znacznej niepewności prawnej i operacyjnej przedsiębiorstw;
12. zauważa z niepokojem, że w wielu państwach członkowskich organy śledcze są wyjątkowo niechętne prowadzeniu spraw związanych z wprowadzającymi w błąd praktykami marketingowymi ze względu na brak przejrzystości obowiązujących przepisów oraz na brak pewności, czy da się jednoznacznie ustalić, na kim spoczywa ciężar dowodu; podkreśla konieczność podejmowania przez rząd proaktywnych działań mających na celu zwalczanie przestępczości finansowej i gospodarczej;
13. podkreśla, że należy usprawnić działania w ramach postępowania dochodzeniowego i ścigania w sprawach związanych z wprowadzającymi w błąd praktykami
marketingowymi; wzywa w związku z tym Komisję do opracowania dla krajowych organów ścigania wytycznych dotyczących najlepszych praktyk w zakresie priorytetów dochodzenia i postępowania sądowego; wzywa państwa członkowskie do zwiększenia zdolności i biegłości właściwych organów śledczych i sądowych;
14. podkreśla potrzebę wprowadzenia efektywnych, proporcjonalnych i odstraszających kar, przypominając, że kary mogą pełnić funkcję prewencyjną;
15. wzywa Komisję do ustanowienia sieci wzajemnej współpracy między krajowymi organami ścigania w celu lepszego wdrażania dyrektywy w sprawach transgranicznych;
16. wzywa Komisję do przeprowadzenia oceny zalecenia Parlamentu dotyczącego
częściowego rozszerzenia zakresu dyrektywy o nieuczciwych praktykach handlowych w taki sposób, by załącznik I (czarna lista) obejmował również umowy między
przedsiębiorcami (B2B) przy jednoczesnym rozważeniu ewentualnego przeglądu dyrektywy 2006/114/WE, aby zbadać, czy spowoduje to zwiększenie spójności działań, gdyż dzięki temu objęto by zakresem pojęcia nieuczciwych praktyk handlowych, wraz z czarną listą, również relacje B2B;
17. z zadowoleniem przyjmuje zamiar Komisji dotyczący zaproponowania jaśniejszej definicji wprowadzających w błąd praktyk marketingowych; w związku z tym wzywa Komisję do wprowadzenia dodatkowych definicji praktyk dotyczących ekologiczności produktów;
18. wzywa Komisję do zbadania w pierwszej kolejności, na ile uznanie przedsiębiorstwa
PE510.678v02-00 8/14 RR\1004827PL.doc
PL
winnym stosowania poważnych i powtarzających się wprowadzających w błąd praktyk marketingowych mogłoby wpłynąć na jego kwalifikowalność do udziału w unijnych procedurach zamówień publicznych lub do otrzymywania finansowania z UE;
19. wzywa państwa członkowskie do zadbania o ścisłą współpracę krajowych organów podatkowych z krajowymi punktami kontaktowymi poprzez aktywną kontrolę firm, których dotyczyły zgłoszenia o stosowaniu wprowadzających w błąd technik marketingowych;
20. podkreśla potrzebę bardziej proaktywnej roli podmiotów odpowiedzialnych za rejestrację przedsiębiorstw, takich jak izby handlowe, w celu wykrywania podejrzanych praktyk i zapobiegania oszustwom;
21. zwraca uwagę zwłaszcza na rolę, jaką odgrywają nieuczciwe firmy windykacyjne, które nie wahają się wymuszać od przedsiębiorstw zapłaty faktur, co do których wiedzą lub mogą wiedzieć, że są oszukańcze; wzywa Komisję i państwa członkowskie do
zaproponowania sposobów udoskonalenia kontroli takich firm windykacyjnych, zarówno przed, jak i po ich formalnym założeniu, a także do rozważenia możliwości wprowadzenia obowiązkowego wymogu zgłaszania przez firmy windykacyjne wprowadzających w błąd praktyk;
22. z niepokojem zauważa, że procesy rozstrzygania sporów są nieskuteczne, długotrwałe i kosztowne i nie dają żadnej gwarancji odpowiedniego i terminowego zadośćuczynienia za spowodowane szkody; podkreśla konieczność poprawy tej sytuacji, aby ofiary mogły otrzymać godziwe zadośćuczynienie; wzywa państwa członkowskie do wprowadzenia w miarę możliwości przepisów krajowych umożliwiających ofiarom wprowadzających w błąd praktyk marketingowych wnoszenie zbiorowych pozwów przeciwko nieuczciwym przedsiębiorstwom zgodnie z niedawno opublikowanym zaleceniem Komisji
C(2013)3539 i komunikatem Komisji COM(2013)0401; podkreśla, że w celu uniknięcia nadużyć w ramach sporów, ofiary powinny być reprezentowane przez upoważnione podmioty, zgodnie z zapisami zawartymi w dokumentach Komisji;
Współpraca międzynarodowa poza UE
23. podkreśla, że wprowadzające w błąd praktyki marketingowe są problemem
międzynarodowym wykraczającym poza obszary poszczególnych państw członkowskich i UE; w związku z tym wzywa Komisję i państwa członkowskie do międzynarodowej współpracy w tym zakresie, zarówno z państwami trzecimi, jak i właściwymi
organizacjami międzynarodowymi;
24. wzywa Komisję do większego zaangażowania się w prace grupy roboczej ds.
międzynarodowych oszustw związanych z marketingiem masowym, w której skład wchodzą organy ścigania, organy regulacyjne i agencje ochrony konsumentów z USA, Australii, Belgii, Kanady, Holandii, Nigerii i Wielkiej Brytanii, a także Europol;
25. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.
RR\1004827PL.doc 9/14 PE510.678v02-00
PL
UZASADNIENIE
Mając na uwadze, że wprowadzające w błąd praktyki marketingowe mogą przybierać różne formy, a najbardziej charakterystycznym przykładem są przedsiębiorstwa oferujące wpisy do katalogów biznesowych, które rozsyłają do firm formularze, zwracając się do przedsiębiorstw o pozornie bezpłatne uzupełnienie lub zaktualizowanie nazwy i danych kontaktowych w ich katalogach biznesowych. Przedsiębiorstwa, które podpiszą taki formularz, dowiadują się później, że nieświadomie podpisały przynajmniej trzyletnią umowę o wpisanie do katalogu biznesowego za roczną opłatą w wysokości nawet 1 000 EUR lub więcej.
Wśród pozostałych wprowadzających w błąd praktyk marketingowych można wymienić wprowadzające w błąd formularze płatności w postaci faktur za usługi, rzekomo zamówione już przez przedsiębiorcę, mimo że faktycznie ich nie zamawiał, oferty rozszerzenia nazw domen internetowych, w ramach których nieuczciwy przedsiębiorca przedstawia fałszywe informacje i wywiera presję psychologiczną w celu zawarcia umowy po cenie znacznie wyższej niż ta oferowana przez oficjalnych dostawców, a także oferuje rozszerzenie ochrony znaków towarowych na inne kraje, podczas gdy w rzeczywistości taka ochrona znaków towarowych może być przyznana wyłącznie przez oficjalne organy.
Poziom ochrony przedsiębiorstw jest różny w poszczególnych państwach członkowskich.
Jedynie Austria i Belgia wprowadziły w swoim ustawodawstwie zakaz wprowadzających w błąd praktyk dotyczących wpisów do katalogów biznesowych. W Austrii ust. 28a Ustawy o nieuczciwych praktykach handlowych stanowi, że: „Zabrania się reklamowania, w ramach prowadzonej działalności oraz dla zaspokojenia konkurencji, rejestracji w katalogach, takich jak tzw. żółte strony, książki telefoniczne lub podobne spisy, za pośrednictwem formularza zapłaty, formularza przekazu pieniężnego, faktury, oferty korekty czy też w podobny sposób, lub oferowania takiej rejestracji bezpośrednio, bez jednoznacznego i wyraźnego graficznego wskazania, że reklama taka stanowi wyłącznie propozycję zawarcia umowy”. W Belgii art. 97 ust. 1 ustawy dotyczącej praktyk rynkowych i ochrony konsumentów stanowi, że: „Zabrania się przedsiębiorstwom reklamowania w celu rejestracji w katalogach, książkach adresowych lub telefonicznych lub podobnych wykazach, bezpośrednio lub za pośrednictwem formularza zapłaty, formularza przekazu pieniężnego, faktury, oferty, warunków umowy, oferty korekty czy też w jakikolwiek inny podobny sposób bez jednoznacznego wskazania, że reklama taka stanowi propozycję zawarcia umowy, ani bez uwzględnienia w dokumencie informacji, zapisanej wytłuszczoną czcionką w największym rozmiarze wykorzystanym w dokumencie, o czasie obowiązywania takiej umowy oraz kosztach z nią związanych”. Obecnie w Holandii posłowie z Holenderskiej Partii Socjalistycznej we współpracy z Holenderską Partią Liberalną przygotowują projekt podobnej ustawy.
Komisja Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów z zadowoleniem przyjmuje komunikat Komisji w sprawie ochrony przedsiębiorstw przed wprowadzającymi w błąd praktykami marketingowymi i zapewnienia skutecznego wykonania, jednak jest przekonana o konieczności zastosowania dodatkowych środków. W związku z tym komisja proponuje wprowadzenie w projekcie sprawozdania dodatkowych środków z zakresu prewencji, informowania, egzekwowania prawa i ścigania. Wprowadzające w błąd praktyki
PE510.678v02-00 10/14 RR\1004827PL.doc
PL
marketingowe nie są zjawiskiem wyłącznie europejskim. Dlatego komisja podkreśla znaczenie międzynarodowej współpracy na rzecz zwalczania tego rodzaju praktyk.
RR\1004827PL.doc 11/14 PE510.678v02-00
PL
19.9.2013
OPINIA KOMISJI PRAWNEJ
dla Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów
w sprawie nieuczciwych praktyk reklamowych (2013/2122 (INI))
Sprawozdawca komisji opiniodawczej: Raffaele Baldassarre
WSKAZÓWKI
Komisja Prawna zwraca się do Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów, właściwej dla tej sprawy, o uwzględnienie w końcowym tekście projektu rezolucji następujących wskazówek:
1. jest głęboko zaniepokojony tym, jak negatywny wpływ na wzrost gospodarczy, zwłaszcza na MŚP, a także na uczciwą konkurencję na rynku wewnętrznym, zwłaszcza w słabiej rozwiniętych państwach członkowskich, które bardziej odczuwają skutki kryzysu finansowego, wywierają nieuczciwe i zwodnicze praktyki reklamowe;
2. podkreśla fakt, że różne poziomy ochrony i mechanizmy egzekwowania prawa przez organy publiczne w poszczególnych państwach członkowskich stanowią przeszkodę dla ponadnarodowych kampanii reklamowych, co prowadzi do ogromnej niepewności prawnej i operacyjnej przedsiębiorstw;
3. nalega, by państwa członkowskie stworzyły sieć ad hoc organów krajowych w celu udoskonalenia praktyk w dziedzinie egzekwowania prawa oraz dzielenia się odnośnymi informacjami; w tym celu zaleca, by Komisja sporządziła wytyczne dla organów
krajowych dotyczące ścigania i prowadzenia dochodzeń;
4. wzywa państwa członkowskie do stworzenia krajowych punktów kontaktowych, w których przedsiębiorstwa będą mogły zgłaszać nieuczciwe praktyki oraz w których będą mogły uzyskać doradztwo w tej sprawie;
5. wyraża zdecydowane poparcie dla procedury ściślejszej współpracy w transgranicznych przypadkach nieuczciwej reklamy; podkreśla zatem potrzebę wprowadzenia i stosowania jasnych przepisów specjalnych dotyczących wzajemnej pomocy pomiędzy odnośnymi władzami krajowymi;
PE510.678v02-00 12/14 RR\1004827PL.doc
PL
6. z zadowoleniem przyjmuje zamiar Komisji, by jaśniej zdefiniować nieuczciwe praktyki marketingowe; dlatego też wzywa ją do przedstawienia dodatkowych definicji praktyk w dziedzinie twierdzeń dotyczących ekologiczności produktów;
7. zachęca Komisję do dalszej refleksji nad wnioskiem w sprawie zmiany dyrektywy 2006/114/WE pod kątem włączenia do niej listy praktyk uznawanych za nieuczciwe niezależnie od okoliczności; nie popiera rozszerzenia zakresu dyrektywy w sprawie nieuczciwych praktyk handlowych o praktyki B2B, jako że zależności B2C i B2B różnią się od siebie pod względem stopnia narażenia i potrzeby ochrony;
8. uważa, że rozważając kwestię wprowadzenia listy nieuczciwych praktyk, Komisja powinna zadbać o to, aby lista ta koncentrowała się na pewnych praktykach marketingowych, a nie stanowiła listy nieuczciwych przedsiębiorstw;
9. wzywa Komisję do zbadania zależności pomiędzy reklamą porównawczą a pewnymi prawami własności intelektualnej, szczególnie dotyczącymi porównań produktów z oznaczeniem pochodzenia z produktami nieposiadającymi takiego oznaczenia.
RR\1004827PL.doc 13/14 PE510.678v02-00
PL
WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI
Data przyjęcia 17.9.2013
Wynik głosowania końcowego +:
–:
0:
22 0 2 Posłowie obecni podczas głosowania
końcowego Raffaele Baldassarre, Luigi Berlinguer, Sebastian Valentin Bodu, Françoise Castex, Christian Engström, Marielle Gallo, Giuseppe Gargani, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, Sajjad Karim, Klaus- Heiner Lehne, Antonio López-Istúriz White, Antonio Masip Hidalgo, Jiří Maštálka, Alajos Mészáros, Bernhard Rapkay, Evelyn Regner, Francesco Enrico Speroni, Dimitar Stoyanov, Alexandra Thein, Cecilia Wikström, Tadeusz Zwiefka
Zastępca(y) obecny(i) podczas
głosowania końcowego Eva Lichtenberger, Angelika Niebler, József Szájer, Axel Voss Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i)
podczas głosowania końcowego Olle Schmidt
PE510.678v02-00 14/14 RR\1004827PL.doc
PL
WYNIK GŁOSOWANIA KOŃCOWEGO W KOMISJI
Data przyjęcia 26.9.2013
Wynik głosowania końcowego +:
–:
0:
35 0 0 Posłowie obecni podczas głosowania
końcowego Claudette Abela Baldacchino, Pablo Arias Echeverría, Adam Bielan, Preslav Borissov, Jorgo Chatzimarkakis, Sergio Gaetano Cofferati, Birgit Collin-Langen, Anna Maria Corazza Bildt, Cornelis de Jong, Christian Engström, Vicente Miguel Garcés Ramón, Evelyne Gebhardt, Małgorzata Handzlik, Sandra Kalniete, Edvard Kožušník, Hans-Peter Mayer, Sirpa Pietikäinen, Robert Rochefort, Zuzana Roithová, Heide Rühle, Christel Schaldemose, Catherine Stihler, Barbara Weiler Zastępca(y) obecny(i) podczas
głosowania końcowego Raffaele Baldassarre, Ashley Fox, Marielle Gallo, Roberta Metsola, Claudio Morganti, Olle Schmidt, Sabine Verheyen, Josef Weidenholzer Zastępca(y) (art. 187 ust. 2) obecny(i)
podczas głosowania końcowego Ana Gomes, Ingeborg Gräßle, Eduard-Raul Hellvig, Elisabeth Jeggle
