Dziennik Bydgoski, 1936, R.30, nr 189

(1)

Cenaegz. ^{2 0} groszy. ^D ^% ⁱⁱ ^wnumerze: Kolonja nadzy. 2 8 stron.

DZIENNIK BYDGOSKI

Do ,,Dziennika" dołączamy ^cotydzień: Tygodnik Sportowy ⁱ ^Dodatek powieściowy.

Redakcja ôtwarta ôd godziny ^8-12 przed południem ⁱ ôd ^{4 -7} po południu.

Oddział w Bydgoszczy, ul. Dworcowa 5. Przedstawicielstwa: w Toruniu, ul.

Mostowa ¹⁷^- ^w Grudziądzu, ul. Toruńska22 w Inowrocłpwiu, ul. Toruńska 2

~ Gdyni, Skwer Kościuszki 24, ^I ptr.

Telefony: Redakcja 3316, 3326, Administracja ³³¹⁵ ^— ^Oddział ^w Bydgoszczy 1299,

Przedpłata wynosi ^w ekspedycji ⁱ agenturach ^{2.95 zł.} miesięcznie,

8.85 zł. kwartalnie; przez pocztę ^w^dom 3.34 zł. miesięcznie, ^{10.00 zł.} kwartalnie.

Pod opaską: ^w ^Polsce ^6.95 zł., zagranicę ^{9.25 zł.} miesięcznie.

Redakcja ⁱ Administracja ^w Bydgoszczy, ^ulica ^Poznańska ^12/14.

Rękopisów niezamówionych ^nie ^zwraca się.

Założyciel ^{Jan Teska.} Telefony Przeds taw.: Torsiń 1546. Grudziądz 1294, Gdynia 1460, Inowrocław420.

Numer 189. BYDGOSZCZ, sobota dnia 15 sierpnia ¹⁹³⁶ ^r. ^Rok ^XXX.

wmm.Jotii ^W.

Naród polski ^obchodzi ^w ^dniu ¹⁵ sierpnia, ^w święto ^Matki Boskiej, ^sze

snastą rocznicę wiekopomnego zwycią- stwa, ^które Prymas ^Polski ^3. ^E^. ^{ks. kar} dynał Hlond słusznie postawił^obok zwy

cięstwa ^króla Sobieskiego pod ^Wie dniem, ^bo ^tu jak ^tam ^naród polski ura

tował nietylko Polskę, ^ale całą zacho

dnią Europę ^od zalewu hord barbarzyń skich, noszących zagładę kulturalnemu, chrześcijańskiemu ^światu.

A zwycięstwo ^z ^roku 1920, przez lud ,,Cudem ^nad Wisłą' nazwane, jest ^o tyle większe, ^że ^odniósł je ^naród polski, ^za

ledwie powstawszy ^z półtorawiekowej

niewoli. Jeszcze armja polska ^nie była należycie zorganizowana, jeszcze poważ

ne połacie kraju leżały ^w gruzach, ^w ja

kie zamieniła je wojna ^światowa. Apa

rat państwowy jeszcze ^nie był należycie zmontowany. ^Nie ^całe ^dwa ^lata upły

nęły ^od chwili, ^w której ^naród polski losy swoje wziął ^w ^swe własne ręce. A

jednak potrafił przeciwstawić najazdo

wi bolszewickich hord, ^które poprzez

Polskę chciały ^nieść żagiew wszechświa

towej rewolucji ^het ^za Ren, nieprzezwy

ciężoną moc, która wywalczyła zwycię

stwo.

Zaiste było ^to ^cudowne ^odwrócenie karty dziejów.

Przypomnijmy ^sobie tylko szczegó

ły ówczesnych ^walk. Chcąc ustalić gra

nice Polski ną wschodzie, armja nasza, choć źle uzbrojona, ^nieomal bosa, posu

nęła się ^daleko ^na ^wschód. Wojska ^na

sze poszły ^szlakiem ^Bolesława Chrobre

go i zatknęły zwycięskie sztandary ^na murach Kijowa. ^W kraju całym ^trium

fowano. W sejmie odbyło się uroczyste posiedzenie, ^na ^którem ^cała ^izba ^entu

zjastycznie ^wiwatowała ^na ^cześć zwy

cięskiego wodza, który ^z loży swej ^z lśniącem ^z ^radości ^obliczem przyjmo

wał ^z rąk wybrańców ^narodu zasłużony

przez armję ^hołd.

W kilka dni później ^karta się odwró

ciła. Potężne ^uderzenie wojsk ^bolsze

wickich na północy ⁱ oskrzydlające ^ru

chy konnej armji Budiennego ^na połu

dniu zmusiły armję naszą do odwrotu.

Bolszewicy, mający olbrzymią przewa

gę liczebną, jak ^mrowie ^rozlali się po w'schodnich rubieżach Rzeczypospolitej,

prąc gwałtownym ^naciskiem ^na ^zachód.

Nie jest żadną tajemnicą, ^że zorganizo

'w any odwrót wojsk polskich ^zamienił się ^na ^skutek ^braku sprzętu łączniko

wego po części ^w chaotyczne wycofy

wanie się. ^Sam naczelny ^wódz ^stwier

dził na jednem ^z posiedzeń parlamen

tarnego ^konwentu senjorów, ^że były chwile, ^w której ^naczelne ^dowództwo ^z różnemi dywizjami ^nie ^miało żadnej łączności, ^na ^skutek ^czego ^nie mogło

ustalić zgóry linji nowego oporu. A tymczasem olbrzymie masy bolszewic

kie parły ^na ^zachód. ^Silna linja ^obro

ny, którą Niemcy wybudowali ^w ^latach 1915/16 padła ^nieomal bez strzału. Czer

wone hordy ^w gwałtownych ^marszach zbliżały się ^do Warszawy. Zagranica uważała Polskę ^za straconą. ^Na ^naród polski padła trwoga, ^która paraliżowa

ła myśl ⁱ czyn.

Wtedy ^to ^na posiedzeniu ^tzw. ^małe

go konwentu senjorów (składającego się wyłącznie ^z przedstawicieli polskich

^ stronnictw politycznych), odbytem ^w ^a- partamentach ^marszałka sejmu Trąmp- czyńskiego, zjawił się ^w towarzystwie ministra wojny gen. Sosnkowskiego ^na

czelny wódz marszałek Józef Piłsudski.

Na twarzy jego rysowała się głęboka (Ciąg dalszy ^na ^stronie 2-ej).

Z wojny domowej ^w Hiszpanji.

Paryż, ^14. ^8. ^Wiadomości ^z ^kół rzą-

rządowych ⁱ powstańczych, ^że ^walki ^na

terenie Hiszpanji stoją pod ^znakiem ofenzywy powstańców, którzy ^na pół

nocy wypadami ^z umocnionych pozy- cyj wiążą siły rządowe ⁱ ^tem ułatwiają akcję wojsk powstańczych ^na południu.

Oddziały gen. Franco posuwają się wzdłuż granicy portugalskiej ^na północ

i w kierunku wschodniego ^. wybrzeża Hiszpanji. ^Jednem ^z pierwszych ^celów ofenzywy gen. Franco jest Malaga, ^któ

rej port jest bazą rządowej floty. Upa

dek Malagi zepchnie flotę rządową ^na północ ⁱ ^umożliwi swobodny transport wojsk powstańczych ^z ^Marokka hiszpań

skiego ^na kontynent.

Drugi ^atak powstańców ^idzie ^na ^San Sebastian, który jest gwałtownie ^bom

bardowany. ^Nie ulega wątpliwości, ^że powstańcy ^mają ^w tej ^chwili przewagę

dzięki ^broni lotniczej.

Z Gibraltaru donoszą, ^że uchodźcy ^z Hiszpanji opowiadają, ^iż ^w ^Sewilli jest dużo lotników włoskich i niemieckich, ubranych ^w mundury legji ^cudzoziem

skiej.

San Sebastian przed upadkiem.

Paryż, ^14. ^8. (PAT) ^Jak ^donosi ^ko

respondent ,,Figaro", ^w ^San ^Sebastian panować ^ma nastrój paniki. ^Atak wojsk powstańczych oczekiwany jest ^z godzi

ny ^na godzinę. ^Komitet rewolucyjny, sprawujący ^w ^mieście władzę, wydał

rozkaz do milicji, by każdy noszący broń udał się natychmiast ^na wyznaczo

ne pozycje. ^W ^razie niewypełnienia po

wyższego polecenia, każdy milicjant, spotkany ^z bronią poza stanowiskiem, jakie ^zostało ^mu wyznaczone, zostanie

rozstrzelany, ^w ^mieście ^odczuwać się daje ^brak wody. Transport kartofli, ^o- czekiwany ^z Francji, ^nie ^nadszedł. ^Wo

bec tego zaczyna się odczuwać również brak środków żywnościowych.

Rząd madrycki ^uciekł?

Paryż, ¹⁴ ^8. (PAT.) Specjalny wy

słannik ,,Jouril ^doniósł ^z Bajonny, ja-

Jeden ^z wodzów rewolucji hiszpańskiej.

Reprodukujemy podobiznę gen. Oueipo ^de Liano, jednego ^z głównych wodzów, obok gen. Franco i gen. Molla, rewolucji hiszpań

skiej. ^Gen. Oueipo ^{de Liano} ^dowodzi armja powstańczą ^w ^Sewilli.

koby prezydent ^Azana ^miał ^z ⁷ ^mini

strami opuścić Madryt ⁱ ^udać się ^do Walencji. Prezydent ^kortezów ^Marti-

nez Barrio ma się znajdować ^na po

kładzie parowca ^w Kartagenie, ponie

waż jego ^zamiar ^utworzenia rządu ^w składzie reprezentantów miast, znajdu

jących się pod władzą rządu madryckie

go, został udaremniony przez komuni

stów i anarchistów.

Ambasada hiszpańska ^w Londynie kategorycznie zaprzecza wiadomościom, jakoby rząd hiszpański ^uciekł ^z Madry

tu do Walencji.

Niemcy oskarżają Bolszewję

o organizowanie pomocy ^dia komuny hiszpańskiej.

Berlin, ^14. ^8. (PAT.) ,,Vólkischer Beobachter*1 zamieszcza dalsze rewela

cje ^na ^temat aktywności ^komunistów ^w Paryżu ⁱ decydującej ^roli paryskiej

centrali komunistycznej ^w hiszpańskiej wojnie domowej. ^Według tych ^donie

sień centrala paryska, ^utworzona ^z chwilą wybuchu powstania ^w Hiszpanji, przez moskiewski ,,komintern", zajęła się przedewszystkiem zdobyciem ^środ

ków pieniężnych ⁱ dużych zapasów ^bro

ni dla frontu ludowego. Uzbrojono

wielu komunistów miejscowych i po od- powiedniem wyszkoleniu ^w walce ulicz

nej wysłano najkrótszą drogą ^{do Hisz}

panji. ^Centrala paryska wciągnęła ja

koby ^do swej akcji sowiecką marynar

kę handlową (sowtorgfłot). ^Sowieckie

statki handlowe przewozić mają pota

jemnie ^z różnych portów ^broń ^dla ^Ma

drytu. ^W ścisłym ^kontakcie ^ze ^świato

wą organizacją ,,mopr" ^komuniści pro

wadzą propagandę ^na ^rzecz hiszpań

skiego ^frontu ludowego ^wśród ^mas ^ro

botniczych całego ^świata. ^W^reszcie ^do wypadków hiszpańskich ^wmieszał się międzynarodowy ^ruch bezbożników, ^co znalazło odbicie w straszliwych ^eksce

sach antyreligijnych.

111 *1 :.... II,. 1J || MB---WPPSM-

Pracowity

_Wódz armji francuskiej składa wieniec

dzieńgen.Gamelin

na srohie Nieznanego ^żołnierza.

Warszawa, ^14. ^8. (Teł. wł.). Wczoraj,

w czwartek, ^o godz. 11-ej ^wódz ^armji francuskiej gen. Gamelin, złożył ^wieniec

na grobie Nieznanego ^Żołnierza.

Przed frontem gmachu ^Sztabu ^Głów

nego ustawiła się kompanja chorągwia- na30p.s.K.zorkiestrą.

Gen. Gamelin przybył ^samochodem ^w towarzystwie ^attache wojskowego ^Fran

cji gen. d'Arbonneau i mjr. ^Axentowi-

cza ze sztabu głównego.

Zgromadzona ^licznie publiczność zgo

towała gen. Gamelin gorącą Owację, ^wi

tając go okrzykami ,,Niech żyje!",

W chwili przybycia Dostojnego ^Go

ścia, ^orkiestra wojskowa od'egrała hymn francuski, ^a kompanja ^honorowa spre

zentowała broń.

Po powitaniu gen. Gamelin w towa

rzystwie gen. Regulskiego i gen. Bończy- Uzdowskiego, ^oficerów francuskich i

polskich przeszedł przed ^frontem ^kom- panji honorowej, witając ją po polsku ,,Czołem kompanjal". Następnie gen.

Gamelin złożył ^wieniec ^na grobie ^Nie

znanego Żołnierza. WTchwili składania wieńca orkiestra odegrała hymn pol

ski.

Przyjęcia ⁱ wizyty.

W czwartek p. prezes rady ministrów, gen. Sławoj-Składkowski, ^minister

spraw wojskowych gen. Kasprzycki, ^mi

nister spraw zagr. J. Beck i szef sztabie

głównego gen. Stachiewicz rewizytowali

szefa francuskiego ^sztabu generalnego

i wiceprzewodniczącego, najwyższej ra

dy wojennej gen. Gamelin,

W godz. południowych minister spraw

wojskowych gen. Kasprzycki podejmo

wał gen. Gamelin śniadaniem) ^w któ

rem oprócz wojskowych wzięli ^również

udział minister spraw zagr. J. Beck i ambasador Francji p. Nogi.

Wieczorem ambasador Francji ^Noel wydal ^na ^cześć gen. Gamelin obiad, po

którym ^w ^salonach ambasady francu

skiej odbył sfę ^raut.

O ^czem mówiono?

Na bankiecie u generalnego inspekto

ra sił zbrojnych Rydza-Śmigłego wy-

(Ciąg dalszy ^na ^stronie 2-ej).