Boże
'Goś
—Polskę f\J\ -
В аз е ! cóś Polskę przez tak liczne wieki
| Otaczał blaskiem potęgi i chwały,
I Cóś ją zasłaniał tarczą swej opieki
i Od nieszczęść1 które przygnębić ją miały;
Przed Twe ołtarze zanosim błaganie:
Ojczyznę, wolność racz nam wrócić Panie!
; Ty, któryś potem tknięty jej upadkiem, Wspierał walczących za najświętszą sprawę:
A chcąc świat cały mieć jej męstwa świadkiem, Wśród nieszczęść naw et pomnażał jej sławę;
Przed Twe ołtarze i t. d.
I Wróć biednej Polsce świetność starożytną!
Użyźniaj poła, spnstoszałe łany;
! Niech szczęście, pokój na nowo zakwitną;
Przestań nas karać, Boże zagniewany!
Przed Twe ołtarze i t p
1 Niedawnoś wolność zabrał z Polskiej ziemi,
A już krwi naszej popłynęły rzeki
—0 jakże musi być okropnie z tymi,
; Którym Ojczyżnę odbierasz na wieki.
Przed Twe ołtarze i t. p.
Boże! którego ram ię sprawiedliwe Żelazne berła władców świata kruszy,
Skarć naszych wrogów zamiary szkodliwe, Obndż nadzieje w polskiej naszej duszy.
Przez Twe ołtarze i t. d.
1 Boże Najświętszy! przez Twe wielkie cudy Oddalaj od nas klęski, mordy boja;
i Połącz wolności węzłem Twoje ludy,
*