• Nie Znaleziono Wyników

Stratygrafia osadów górnego karbonu i dolnego permu na obszarze między Trzebinią a Krzeszowicami w świetle nowych badań (stresz. referatu)

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Stratygrafia osadów górnego karbonu i dolnego permu na obszarze między Trzebinią a Krzeszowicami w świetle nowych badań (stresz. referatu)"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

R O C Z N I K P O L S K I E G O T O W A R Z Y S T W A G E O L O G I C Z N E G O A N N A L E S D E L A S O C I E T £ G E O L O G l Q U E D E P O L O G N E Tom (Yolume) XXXIX — 1969 Z eszyt (Fascicule) 4 K raków 1969

IR E N E U SZ L IP IA R S K I

STRATYGRAFIA OSADÓW GÓRNEGO KARBONU

I DOLNEGO PERMU NA OBSZARZE MIĘDZY TRZEBINIA A KRZESZOWICAMI W ŚWIETLE NOWYCH BADAŃ * N e w informations on the stratigraphy of Upper Carboniferous and Lower Permian sediments between Trzebinia and Krzeszowice

(Kraków District)

Badania geologiczne i paleobotaniczne przeprowadzone przez autora w ostatnich latach nad utw oram i górnego karborwu i dolnego perm u, w re­

jonie m iędzy Trzeibinią a Krzeszowicam i, pozw oliły na dokładniejsze oznaczenie w ieku niektórych jednostek litostratygraficznych, a miano­

wicie: piaskowców z Filipow ie, piaskow ców z Karniowic oraz m artw icy karniowickiej.

Ustalono w oparciu o uzyskaną florę kopalną, że piaskowce z Filipo­

w ie należy zaliczyć do górnego w estfalu A (I. L i p i a r s k i , 1966). Osa­

dy te, złożone głów nie z drobnoziarnistych piaskowców z cienkim i Wkład­

kam i skał ilastych, odsłaniają się na terenie grom ady Filipow ice, gdzie podścielają m artwicę ikamiowicką. Piaskow ce z Filipow ie zostały uznane przez S. D o k t o r o w i c z a - H r e b n i c k i e g o (1955) i S. S i e d l e c ­ k i e g o (1956) za u tw ory górnego w estfalu (w arstw y łaziskie lu'b liibią- skie), a przez S. S i e d l e c k ą i M. K r y s o w s k ą (1962) za utw ory stefanu.

Piaskow ce z Karniowic złożone ze średnio- i gruboziarnistych p ia­

skow ców z niew ielkim i soczewkam i skał ilastych odsłaniają się na tere­

nie gromad: Dulowa, Karniowice, Psary, w odległości ponad 1 km na zachód od Filipow ie. Wiek tych utworów, w ystępujących w niektórych m iejscach bezpośrednio poniżej m artw icy karniowickiej, został określony jako górny w estfal B oraz w estfal C (I. L i p i a r s k i , 1968). W pracach opublikow anych w ostatnich dziesięciu latach osady te zaliczono do ste­

fanu (S. S i e d l e c k i , 1958; A. S i e d l e c k a i M. K r y s o w s k ą , 1962).

Martwica karniowicka — krem owobiały, przekrystalizow any w apień słodkow odny odsłaniający się na terenie gromad: Karniowice, Filipow ice, P sary oraz przysiółku Miękinia, zawiera bogatą florę kopalną. Nowe opracowanie tej flory dało podstawę do sprecyzowania wieiku m artw icy karniowickiej jako dolny perm (dolny oten) (I. L i p i a r s k i , 1968).

M. R a c i b o r s k i (1891) datow ał wiek m artw icy jako doln y perm okar- bon, zaś S. Z a r ę c z n y (1894) jako perm. S. S i e d l e c k i sform ułow ał pogląd o stefańskim wieku tej skały, a S. Z. S t o p a (1962) o jej raczej permskim wieku.

* G łó w n e tezy refera tu w y g ło sz o n e g o na zebraniu n a u k o w y m K ra k o w sk ieg o O ddziału PTG , w dniu 6. V. 1968 r.

(2)

— 740 —

D o k t o r o w i c z - H r e b n i c k i S. (1955), M apa Z agłęb ia G ó rn o ślą sk ieg o . W ar­

sza w a .

L i p i a r s k i I. (1966), B a d a n ia p aleo b o ta n iczn e p ia sk o w c ó w z F ilip o w ie . S p r a w . Po si ed ź. K o m . P A N , o d dz . K r a k ó w .

L i p i a r s k i I. (1968), D oln o p erm sk a flo ra m a rtw ic y k a r n io w ic k ie j koło K rak ow a.

Pr. P a ń s t w . Inst. Geol., W arszaw a (w druku).

R a c i b o r s k a M. (1891), P erm o k a rb oń sk a flo r a k a r n io w ic k ie g o w a p ie n ia . Ro zp r.

W y d z . Mat. P r z y r . 21. K rak ów .

S i e d l e c k a A., K r y s o w s k a M. (1962), B ad an ia nad g en ezą i ro zp rzestrzen ie­

n iem p ia sk o w c ó w k a r n io w ic k ic h w p ó łn o cn y m ob rzeżeniu ro w u k rzeszo w ick ieg o . Rocz. Pol. T o w . Geol., 32, z. 3, K rak ów .

S i e d l e c k i S. (1956), P rzew o d n ik w y c ie c z k i w o k o lice K rzeszow ic i C h rzanow a X X V II Z jazdu P o lsk ie g o T o w a rzy stw a G eologiczn ego. Rocz . Pol. T o w . Geol., t. 24, z. 4, K rak ów .

S i e d l e c k i S. (1958), P r o b le m y str a ty g r a fii n a jw y ższeg o k arb on u i n ajn iższeg o perm u w G órn o ślą sk im Z ag łęb iu W ęglow ym . K w a r t , geol., 2, z. 3, W arszaw a.

S t o p a S. Z. (1962), S u b d iv isio n S tra tig ra p h iq u e du H o u iller en P o lo g n e. C. R. I V Congr. St rati gr . C a r bo ni f e re , H eerlen 1958. M aestrich t.

Z a r ę c z n y S. (1894), A tla s g eo lo g iczn y G alicji. T e k st do zesz. III, 4 ark. m a p y g eolog. 1 : 75 000. K om . Fizjogr. A U, K rak ów .

W YKAZ LITERATURY

K a t e d r a Z ł ó ż W ę g l i

A k a d e m i i G ó r n i c z o - H u t n i c z e j w K r a k o w i e

Cytaty

Powiązane dokumenty

nast~puj<\ce gatunki: Protohaploxypinus sp., Striatites sp., Striatoabietites balmei Klaus, Taeniaepolienites noviaulensis Leschik, T.jonkeri Visscher, Parallinites

Polska pozakarpacka (0. Wsr6d otwomic 0 skorupkach wapiennych wystctpuj~ gatunki nalez~ce do rodzaj6w: Nodosaria, Dentalina, Marginulinopsis, Pseudonodosaria i

(1984) - Stratygrafia i rozw6j facjalny dewonu i dolnego karbonu poludniowej cz~sci podloza zapadliska

jeszcze utwory niiszej cz,Sci franu i dewonu srodkowego (M. Zaj,!c spoczywalyby bezposrednio na osadach old redu, ktore mialyby bye srodkowo- dewonskie. Przyjmuj,!c

Raistrickia microhorrida (Horst) Potonie et Kremp x Raistrickia saetosa (Loose), Schopf, Wilson et.. Bentall

Romana ZAJt\C - Stratygrafia i rozw6j facjalny dewonu i dolnego karbonu poludniowej cz{:sci podloza zapadliska przedkarpackiego.. TABLICA

Tendencja ta występuje bez względu na rodzaj gradacji w wielkości klastów, przy czym w przystropowych częściach ławic obserwuje się często stopniowe

, Pozycja stratygraficzna pozostałych utwor6w serii paleozoicznej re- jonu Rząsin może być określona przez wyjaśnienie zalegania tych utworów w stosunk\l do