• Nie Znaleziono Wyników

Uchwały Wydziału Wykonawczego Naczelnej Rady Adwokackiej

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Uchwały Wydziału Wykonawczego Naczelnej Rady Adwokackiej"

Copied!
7
0
0

Pełen tekst

(1)

Uchwały Wydziału Wykonawczego

Naczelnej Rady Adwokackiej

Palestra 1/2, 80-85

(2)

80 NACZELNA RADA ADWOKACKA N r i

B. U chw ały W ydziału W ykonawczego N aczelnej Rady Adwokackiej

1. W PIS N A L IS T Ę ADW OKATÓW B. OBROŃCY SĄDOW EGO

{Uchw ała W ydziału W ykonaw czego N aczelnej R ad y A dw okackiej z d n ia 1 lutego 1957 r.)

W ydział W ykonaw czy N aczelnej R a d y A dw okackiej, ipo rozpoznaniu sp raw y w pisu ob. X n a listę ad w o k ató w w zw iązku z pism em M in iste rstw a S praw iedliw ości z dnia 14 stycznia 1957 ro k u L.dz.A.11.5576/56,

p o s t a n o w i ł :

p rze d staw ić M in iste rstw u S praw iedliw ości n a s tę p u ją c y pogląd n a sp raw ę w pisu ob. X n a listę adw okatów .

Ob. X w niósł w d n iu 20 p aź d ziern ik a 1956 r. do R a d y A dw okackiej w A p o d an ie 0 w pis n a listę adw okatów Izby A dw okackiej w A n a te j p odstaw ie, że w la ta c h 1917—1946 był obrońcą sądow ym , że w m yśl d e k re tu z dnia 8 lutego 1919 w p rzedm io­ c ie przepisów tym czasow ych o ob ro ń cach sądow ych i obrońcach p rzy są d ac h p o k o ju {Dz.Pr.P.P. N r 15, poz. 205) m ia ł u p ra w n ie n ia do w y k o n y w an ia zaw odu obrońcy, że ja k o obrońca sądow y pow in ien być w m yśl a rt. 119 u sta w y o u s tro ju a d w o k a tu ry w pisany n a listę ad w o k ató w i że dotychczas n ie m ógł z tego p ra w a skorzystać, p o ­ n iew aż w 1946 r. zo stał przez o rg an bezpieczeństw a publicznego w y d an y w ładzom radzieckim pod za rzu te m nielegalnego p rzek ro czen ia g ran ic y p o lsko-radzieckiej, a n a ­ s tę p n ie p rze z te w ładze został sk a za n y n a 10 la t obozu p rac y i w yw ieziony w g łą b Z w iązku Radzieckiego, sk ą d p ow rócił po odbyciu k a r y dopiero w dniu 4 lipca 1956 roku.

R ad a A dw okacka w A u ch w a liła w d n iu 25 p aź d ziern ik a 1956 r. p rzed staw ić po ­ d a n ie ob. X M in istro w i S praw iedliw ości do decyzji w zw iązku z art. 119 u st. 1 1 a rt. 46 ust. 1 u sta w y o u stro ju ad w o k a tu ry .

U chw ała ta b y ła w ów czesnym sta n ie p ra w n y m uzasadniona, poniew aż u sta w a z d n ia 27 czerw ca 1950 r. o u stro ju a d w o k a tu ry (Dz.U.Nr 30, poz. 275) zniosła in sty ­ tu c ję obrońców sądow ych, u ch y lają c w a rt. 126 p k t 3 pow ołany w yżej d e k re t z dn ia 8 lutego 1919 r., p rzew id ziała n a to m ia st w art. 119 w p isa n ie obrońcy sądow ego n a lis tę ad w o k ató w p o d w a ru n k ie m u zn a n ia go orzeczeniem , za p ad ły m w p o stępow aniu w ery fik ac y jn y m , za godnego w y k o n y w an ia zaw odu ad w o k a ta w Polsce L udow ej.

W obec tego w pis ob. X m ógł n a s tą p ić alb o n a zasadzie pozytyw nego orzeczenia w p o stępow aniu w ery fik ac y jn y m zarządzonym przez M in istra S praw iedliw ości albo n a pod staw ie decyzji M in istra S praw iedliw ości o zw olnieniu od w y m ag ań stu d ió w p raw niczych, ap lik ac ji ad w o k a ck ie j i egzam in u adw okackiego.

D ecyzja M in istra S p raw ied liw o ści nie za p ad ła an i co do w szczęcia p ostępow ania w ery fik acy jn eg o w m yśl a rt. 119 u sta w y o u s tro ju a d w o k a tu ry , a n i co do zw olnienia z a rt. 46 ust. 1 u sta w y o u s tro ju ad w o k a tu ry , p o n iew aż w ty m czasie przepisy a rt. 119 i a rt. 46 u sta w y o u stro ju ad w o k a tu ry zostały uch y lo n e przez a rt. 1 p k t 30 u s ta ­ w y z d n ia 19 listo p ad a 1956 r. o zm ianie u sta w y o u s tro ju ad w o k a tu ry (Dz. U. N r 54,

(3)

N r 2 UCHWAŁY W YDZIAŁU WYKONAWCZEGO NBA 81 poz. 248), wobec czego M in ister S praw iedliw ości n ie m a ju ż p ra w n e j możności sto so w an ia przepisów a rt. 119 lu b a rt. 46 u sta w y o u s tro ju ad w o k a tu ry .

W obecnym s ta n ie p ra w n y m w pis n a listę ad w o k a tó w uzy sk ać m oże ty lk o ten, k to pod w zględem k w a lifik a c ji zaw odow ych odpow iada w y m ag an io m a r t. 43, 44 lu b 122 u sta w y o u s tro ju ad w o k a tu ry . O b. X n ie m a ty c h k w a lifik a c ji u sta w ą w y m ag a­ n y c h i d la teg o n ie m oże być w p isa n y n a listę adw o k ató w .

D ecyzja o w pisie n a lis tę ad w o k a tó w należy do w łaściw ości ra d y adw okackiej (art. 47 ust. 1 u sta w y o u.a). P oniew aż R a d a A dw okacka w A n ie pow zięła dotychczas ta k ie j decyzji w sk u te k p o d an ia ob. X z dn ia 20 p a ź d ziern ik a 1956 r., przeto należy ro zstrzygnięcie tego p o d an ia p rze k aza ć w edług w łaściw ości R adzie A dw okackiej w A.

2. T A B L IC Z K I IN FO RM A CY JN E ADW OKATÓW BĘDĄCYCH CZŁONKAM I ZESPO ŁÓ W A DW O K A C K ICH

(U chw ała W ydziału W ykonaw czego N aczelnej R ady A dw okackiej z d n ia 1 lutego 1957 r.)

W ydział W ykonaw czy N aczelnej R ad y A dw okackiej, po rozpoznaniu sp ra w y w y ­ w ieszek adw o k ack ich w zw iązku z u ch w a łą R ady A dw okackiej w W arszaw ie z d n ia 8 listo p ad a 1956 r.,

p o s t a n o w i ł :

zezwolić ad w o k a to m -cz ło n k o m zespołów adw okackich n a p o siad an ie n a dom ach, w k tó ry ch zam ieszk u ją, tabliczek in fo rm acy jn y ch określonego przez ra d y adw okackie typu, z a w ierając y ch poza im ieniem i n azw iskiem ad w o k a ta in fo rm ac ję o a d re sie zespołu.

U z a s a d n i e n i e

R ad a A d w okacka w W arszaw ie n a posiedzeniu w d n iu 8 listo p ad a 1956 r. p o ­ w zięła n a s tę p u ją c ą u chw ałę:

„Zw rócić się do N aczelnej R ady A dw okackiej z p rze d staw ie n ie m konieczności ze­ zw olenia adw okatom -członkom zespołów ad w o k ack ich n a p o sia d an ie n a dom ach, w k tó ry c h zam ieszkują, tabliczek in fo rm acy jn y ch określonego przez R adę A dw o­ k a c k ą ty p u .“

Je d n o cześn ie R ada A dw okacka w W arszaw ie ro zesłała w szystkim rad o m ad w o ­ k a c k im pow yższą u ch w ałę do w iadom ości w ra z z p rośbą, ażeby ra d y te zajęły sta n o ­ w isko w poruszonej sp ra w ie i p rze d staw iły je N aczelnej R adzie A dw okackiej.

P o d ejm u jąc pow yższą u ch w a łę R ad a A dw okacka w W arszaw ie rozw ażyła, co n a s tę p u je :

P u n k te m w yjścia d la a k c ji zdjęcia tabliczek w całej a d w o k a tu rz e zespolonej było pism o S am odzielnego W ydziału A d w o k atu ry M in isterstw a S praw iedliw ości z d n ia 5 .rx.l955 r. N r A. 3697/55, skiero w an e do N aczelnej R a d y A dw okackiej, treści n a s tę ­ p u ją c e j: „W zw iązku z w y p ad k a m i k o rzy sta n ia p rze z n ie k tó ry c h zespolonych a d w o ­ k ató w z ta b lic ze k in fo rm a c y jn y c h zaw ieszonych n a dom ach, w k tó ry c h zam ieszkują, M in isterstw o S praw iedliw ości pro si o p rzypom nienie w szy stk im R adom A dw okackim

(4)

82 NACZELNA RADA ADWOKACKA N r 2 o obow iązku zdjęcia tabliczek przez adw okatów będących członkam i zespołów. M in i­ sterstw o prosi o w yd an ie R adom stosow nego polecenia celem spow odow ania n ie ­ zwłocznego zdjęcia przez a d w o k a tó w pozostałych tabliczek. O w y k o n an iu pow yższego proszę M inisterstw o pow iadom ić w te rm in ie do 1.10.1955 r.” . P ism em okólnym z d n ia 19.IX .1955 r. N r 2242/55 N aczelna R ad a A dw okacka zakom unikow ała w ojew ódzkim radom ad w okackim tre ść pow yższego pism a M in isterstw a S praw iedliw ości i zażądała p rze d staw ie n ia sobie sta n u te j sp ra w y n a te re n ie poszczególnych izb i sta n o w isk a ra d w tym przedm iocie. W odpow iedzi na to W arszaw ska R ad a A dw okacka pow zięła n a posiedzeniu w dniu 6.10.1955 r. u chw ałę, aby zw rócić się do N aczelnej R ady A d w o ­ k ack iej o odroczenie do d n ia 1.1.1956 r. te rm in u zdjęcia szyldów przez a d w o k a tó w zespolonych ze w zględu n a to, że n a te re n ie W arszaw y istn ie je szereg in d y w id u a ln y ch k a n c e la rii (41), d la k tó ry c h byłoby k o rzy stn e zdjęcie szyldów przez a d w o k a tó w ze­ spolonych. W sp raw o zd an iu do M in isterstw a S praw iedliw ości •• z dn ia 30.11.1955 r. N r 2849/55 N aczelna R ada A dw okacka podała, że z otrzy m an y ch od w ojew ódzkich r a d adw o k ack ich odpow iedzi w yn ik a, iż w szystkie (prócz W arszaw skiej) ra d y ad w o ­ kackie zobow iązały nielicznych opieszałych adw o k ató w do naty ch m iasto w eg o z d ję ­ cia w iszących jeszcze szyldów. R a d a W arszaw ska zaś, n a sk u te k in te rw e n c ji deleg acji N aczelnej R ady A dw okackiej w M in isterstw ie S praw iedliw ości w d n iu 20.10.1955 r., uzyskała dla członków sw ej Izby odroczenie te rm in u zdjęcia szyldów do dn ia 1 sty c z­ n ia 1956 r.

W arszaw ska R ada A dw okacka u ch w ałą z dnia 16.12.1955 r. poleciła zd jęcie do pow yższego te rm in u w szelkich zew n ętrzn y ch szyldów ad w o k ato m zespolonym , ze­ zw a lając im jednocześnie n a pozostaw ienie n a d rzw iach w ejściow ych ich p ry w a tn y c h m ieszkań tabliczek z n ap isem „A dw okat X “ łącznie z in fo rm ac ją „ p rz y jm u je w Z e­ spole N r ... w d niach ... godz. ...”.

O becny sta n fak ty czn y je s t tego rodzaju, że p rze w a ża jąc a część a d w o k a tó w t a ­ bliczki te n a polecenie sw ej ra d y adw o k ack iej zdjęła,- a p ew n a część u trz y m a ła tabliczki zaw ieszone w okresie w y konyw ania p ra k ty k i in d y w id u a ln ej, nie z d e jm u ­ jąc ich w cale bądź też zaw ieszając je n a now o po k ró tk im okresie u sunięcia. T en sta n rzeczy pow oduje p ew ie n fe rm e n t w sto su n k ach koleżeńskich, w y n ik a ją c y z p rześw iadczenia kolegów g ru p y pierw szej, że pozbaw ienie ich zew nętrznej tab liczk i in fo rm ac y jn ej może m ieć u je m n y w pływ na zasięg k lie n te li danego ad w o k a ta. P o ­ g ląd ta k i nie je s t pozbaw iony pew n ej dozy słuszności, toteż konieczne je s t u re g u lo ­ w a n ie tej k w estii w sposób je d n o lity i dopiln o w an ie przez ra d ę ad w o k a c k ą p o d ­ p o rzą d k o w a n ia się w szystkich członków izby w ytyczonym przez ra d ę zasadom . N a ­ leży nadm ienić, że R ad a A dw okacka w L ublinie zezw oliła sw ym członkom p r a k ty k u ­ jący m n a te re n ie m ia sta L u b lin a n a p o siad an ie zew n ętrzn y ch szyldów in fo rm u ją ­ cych, w ja k im zespole d an y ad w o k a t p rz y jm u je k lientów , m oty w u jąc to sp e cja ln ie tru d n y m i w a ru n k a m i lokalow ym i zespołów w ty m mieście. S tanow isko to nie s p o tk a ­ ło się ze sprzeciw em N aczelnej R ady A dw okackiej.

Dla oceny tej kw estii należy rozw ażyć nie tylko w spom niane w yżej polecenie N a­ czelnej R ady A dw okackiej i M in isterstw a S p raw iedliw ości, a le i w chodzące tu p o ­ śred n io w g rę przep isy p ra w n e ta k co do ich lite ry i celu, ja k i co do w y n ik u k o n ­ fro n ta c ji ich z k ilk u le tn im dośw iadczeniem .

O w yw ieszkach adw okackich nie tr a k tu je w p ro st żaden przepis rozporządzenia czy też reg u la m in u . W yw ieszka stanow i urządzenie, którego celem p ow inno być u ła tw ien ie k lien to w i odnalezienia danego adw o k ata. W yw ieszka adw okacka p o w in ­ na służyć nie rek la m ie czy w erb o w an iu klien teli, lecz je d y n ie w ygodzie k lie n ta .

(5)

N r 2 UCHWAŁY WYDZIAŁU WYKONAWCZEGO NRA 83 Szczególnie dla ludzi p rzy b y w ający c h ze w si — ja k w sk az u je n a to w ielo letn ie do­ św iadczenie — odnalezienie nie ty lk o określonego lo k alu , a le i określonego adresow o dom u p rze d staw ia znaczne trudności. W b ra k u z e w n ętrzn e j tab liczk i in fo rm acy jn ej k lie n ci w iejscy chodzą w d an ej okolicy od dom u do dom u, tra c ą c czas n a in d ag acje sp o ty k a n y ch osób w sp raw ie m iejsca zam ieszkania ic h zastępcy praw nego. P oszu­ k iw a n ie zaś tego m ieszkania — o czym będzie m ow a d a le j — b y w a często, w b re w stan o w isk u przepisów , w ręcz konieczne. Z p ra k ty k i w iadom o, iż ta k zw ani „ n a g a ­ niacze“, w celu odciągnięcia k lie n te li od cieszących się za u fa n ie m i b ardziej znanych a d w o k a tó w i sk ło n ie n ia k lie n ta do p o w ierz en ia sp ra w y ty m nieuczciw ym ad w o k a­ tom , z k tó ry m i w spółdziałają, rozpow szechniają fałszy w e pogłoski o tym , że poszu­ k iw an y ad w o k a t w y prow adził się z dan eg o m iasta, że zarzucił p ra k ty k ę , czy n a w e t zm arł. B ra k zew nętrznej tab liczk i in fo rm ac y jn ej w m iejscu zam ieszkania danego a d w o k a ta znakom icie u ła tw ia „naganiaczom “ p o słu g iw a n ie się tą oszukańczą m etodą. S tanow isko R ad y A dw okackiej w W arszaw ie p o p a rły R ady A dw okackie w K ra k o ­ w ie, P oznaniu, Rzeszowie, Z ielonej G órze, G d ań sk u i Łodzi. P o zo stałe ra d y ad w o ­ k ac k ie nie za ję ły w tej sp ra w ie żadnego stan o w isk a, a w każdym raz ie nie zaw iado­ m iły o ty m N aczelnej R ady A dw okackiej.

W ydział W ykonaw czy ro z p a tru ją c n in ie jsz ą sp ra w ę podzielił stanow isko R ady A dw okackiej w W arszaw ie o raz pozostałych rad , k tó re się w ypow iedziały w ty m przedm iocie, i u zn ał za celow e zezw olenie ad w o k ato m członkom zespołów ad w o k a c­ k ic h n a p o sia d an ie tab liczek in fo rm acy jn y ch n a z e w n ętrzn y c h śc ian a ch dom ów , w k tó ry c h zam ieszkują. T abliczki te ta k co do rozm iarów , ja k i co do nap isó w m uszą być je d n o lite i odpow iadać w sk azan y m przez r a d ę ad w o k a ck ą w arunkom . Poza im ieniem i n azw isk iem a d w o k a ta n a tabliczce p o w in n a być um ieszczona w zm ianka o adresie zespołu, do któ reg o d a n y ad w o k a t należy.

Za ta k im rozw iązan iem sp raw y p rzem aw ia, poza a rg u m e n ta m i podanym i w u za­

sadnieniu

u ch w a ły R ady A dw okackiej w W arszaw ie, rów nież

i

to, że zespoły przez blisko cz te ro le tn i okres sw ojej p rac y p o trafiły w ychow ać sw ych członków, w obec czego n ie m ożna obecnie tw ierdzić, że z chw ilą w yw ieszenia tabliczek in fo rm ac y j­ n y ch ad w okaci b ę d ą dążyli do p ro w ad zen ia k a n c e la rii w p ry w a tn y m m ieszkaniu.

R ów nież n ie m ożna pom in ąć fa k tu , że o sta tn io słyszy się coraz częściej głosy o w y stęp o w an iu n ie k tó ry ch adw okatów z zespołów ad w o k ack ich . O rgana a d w o k a tu ry n ie m ogą pozostać o b o jętn e n a te głosy. Przeciw nie, p o w in n y one sta ra ć się o to, żeby ad w o k a t członek zespołu p rac o w a ł w w a ru n k a c h m ożliw ie najw y g o d n iejszy ch oraz żeby k lienci m ieli ja k n ajła tw ie jsz y k o n ta k t z ty m ad w o k atem . J e d n ą z fo rm u ła t­ w ienia klien to m k o n ta k to w a n ia się z ad w o k a tem członkiem zespołu je s t uchylenie zakazu w yw ieszania tabliczek, co w p ew n y m sto p n iu d aw a ło dotychczas u p rzy w ile­ jow ane stanow isko ad w o k ato m w y k o n u jąc y m zaw ód indyw idualnie.

3. U CH Y LAN IE W TRYBIE NADZORU PRAW OM OCNYCH ORZECZEŃ W Y ŻSZEJ K O M IS JI D Y SC Y PLIN A R N EJ

(Uchw ała W ydziału W ykonaw czego N aczelnej R ady A dw okackiej z dnia 15 lutego 1957 r.)

W ydział W ykonaw czy N aczelnej R ady A dw okackiej, po rozpoznaniu sp raw y adw . X w zw iązku z p ism am i M in iste rstw a S praw iedliw ości z dnia 24 lipca 1956 r. N r A.2513/56 i z d n ia 31 g ru d n ia 1956 r.,

(6)

84 NACZELNA BADA ADWOKACKA N r 2

p o s t a n o w i ł :

1) zakom unikow ać M in isterstw u S praw iedliw ości, że N aczelna R ad a A dw okacka n ie z n a jd u je p o d sta w do u ch y len ia w try b ie n a d z o ru praw om ocnego orzeczenia Wyższej K om isji D yscy p lin arn ej z d n ia 28 stycznia 1956 r. N r W KD 52/56; 2) zw rócić się d o R ady A dw okackiej w A o pouczenie R zecznika D yscyplinarnego,

że n ie je s t on u p raw n io n y do sam odzielnego zw ra c a n ia się do M in istra S p ra ­ w iedliw ości z w nio sk iem o u ch y len ie w try b ie n ad z o ru orzeczeń k om isji d y ­ sc y p lin a rn y c h oraz że jego w niosek ab so lu tn ie n ie m ieści się w ra m a c h obow ią­ zujących przepisów praw n y ch .

U z a s a d n i e n i e

W ojew ódzka K om isja D y scy p lin arn a do s p ra w ad w o k ató w w A orzeczeniem z dn ia 19 czerw ca 1954 r. u n ie w in n iła adw . X od za rzu tu , że w sty c zn iu 1954 r. n aru sz y ł sw e obow iązki zaw odow e o ra z zachow ał się sprzecznie z zasad ą godności ad w o k ata przez to, iż w rozm ow ie p ry w a tn e j z B, sędzią S ą d u P ow iatow ego d la m. A, w y ra ził się w sposób n astę p u ją c y : „w sp ra w a c h oskarżonych o u siło w an ie nielegalnego p rz e k ro ­ czenia g ran ic y i u ch y lan ia się od służby w ojskow ej sędzia w in ie n k iero w ać się n ie w łasn y m sum ieniem , a su m ien iem oskarżonych, k tó ry c h n ie w iadom o co skłoniło do ich czynów “ .

O rzeczenie to za sk a rż y ł R zecznik D y scy p lin arn y R a d y A dw okackiej w A do W yż­ szej K om isji D yscy p lin arn ej, k tó ra n a p o siedzeniu w d n iu 28 stycznia 1956 r. z a ­ sk arżo n e orzeczenie W ojew ódzkiej K om isji D yscy p lin arn ej do sp ra w adw okatów w A u trz y m a ła w mocy.

W zw iązku z ty m R zecznik D y scy p lin arn y R ady A dw okackiej w A pism em z d n ia 14 m a ja 1956 r. zw rócił się do M in istra S p raw ied liw o ści z w nioskiem o „uchylenie w try b ie n ad z o ru orzeczenia W yższej K om isji D yscy p lin arn ej do s p ra w ad w o k ató w w W arszaw ie z dn ia 28 stycznia 1956 r. Sygn. W KD 52/56 w całości i p rze k aza n ie sp raw y d y scy p lin arn ej obw inionego adw . A do ponow nego rozpoznania Wyższej K o­ m isji D yscy p lin arn ej do sp ra w ad w o k ató w w W arszaw ie w in n y m składzie orze­ k a ją c y m “.

W ydział W ykonaw czy NRA, n ie w n ik a ją c w m e ritu m spraw y, stw ierdza, że zgodnie z a rt. 6 u sta w y o u s tro ju ad w o k a tu ry w b rzm ien iu n ad a n y m u sta w ą z dnia 19 listo p ad a 1956 r. p raw o u ch y lan ia u ch w a ł org an ó w ad w o k a tu ry w try b ie n ad z o ru nie stosuje się do orzeczeń d y scy p lin arn y ch .

R ów nież w edług sta n u p raw n eg o sp rzed 28 listo p ad a 1956 r. M in ister S p ra w ie d li­ wości n ie m ia ł u p ra w n ie ń do u ch y la n ia w try b ie n a d z o ru orzeczeń d y scyplinarnych. U p raw n ien ie to p rzysługiw ało M inistrow i zgodnie z a r t. 6 u sta w y z d n ia 27 czerw ca 1950 r. tylk o w sto su n k u do tych u ch w a ł o r g a n ó w a d w o k a t u r y , k tó re były sprzeczne z p ra w e m lub za g raża ły in te reso w i publicznem u. P o niew aż k om isje d y sc y p lin a rn e n ie były o rg an am i ad w o k a tu ry , p rz e to w sto su n k u do ich orzeczeń n ie przysługiw ało M inistrow i S praw iedliw ości p ra w o ic h u ch y lan ia w try b ie nadzoru.

N iezależnie od pow yższego n ależy zw rócić u w ag ę n a fak t, że rzecznik d y sc y p lin a r­ ny, zgodnie z § 5 Rozp. M in istra S p raw ied liw o ści z d n ia 14 sie rp n ia 1950 r. o o rg a ­ nizacji w ładz pow ołanych do p ro w ad zen ia dochodzeń i o rze k an ia w sp raw ac h d y ­ sc y p lin a rn y c h adw o k ató w oraz o try b ie p o stę p o w a n ia d y scy p lin arn eg o (Dz. U. N r 35, poz. 320), działa z ra m ie n ia ra d y adw okackiej, k tó ra go w yznaczyła, i je s t zw ią­

(7)

N r 2 UCHWAŁY WYDZIAŁU WYKONAWCZEGO NRA 85

zany poleceniam i tej ra d y co do p ro w ad zen ia dochodzenia, w niesienia a k tu oskarże­ n ia i środków odw oław czych.

D latego też gdyby rzecznik dyscyplinarny- doszedł rzeczyw iście do p rzekonania, że istn ie ją podstaw y do złożenia w niosku n a rę c e M in istra S praw iedliw ości, to pow inien z ta k im w nioskiem w y stąp ić do R ady A dw okackiej, k tó ra p o d ję łab y w ty m p rze d ­ m iocie odpow iednią uchw ałę.

M ając pow yższe n a uw ad ze W ydział W ykonaw czy N aczelnej R ady A dw okackiej p ostanow ił ja k w sentencji.

4. ODMOWA PRZEZ RAD Ę ADW OKACKĄ W GLĄDU DO A K T OSOBOW YCH (U chw ała W ydziału W ykonaw czego N aczelnej R ady A dw okackiej z dnia 15 m arca

1967 r.)

W ydział W ykonaw czy N aczelnej R ady A dw okackiej, po ro zpoznaniu pism a M ini­ ste rstw a S praw iedliw ości z d n ia 12 stycznia 1957 r. N r A. II 5452/56 w sp ra w ie od­ m ów ienia ob. X p rz e z R ad ę A dw okacką w A w g ląd u d o a k t osobowych,

p o s t a n o w i ł :

udzielić M in isterstw u S praw iedliw ości n astęp u jące j odpow iedzi:

„R ady ad w o k a ck ie obow iązane są przed pow zięciem decyzji o w pisie n a listę adw okatów lu b ap lik an tó w adw okackich b ad ać zgodnie z a rt. 40 ust. 1 p k t 3 u sta w y o u stro ju ad w o k a tu ry (Dz. U. z 1957 r. N r 13, poz. 74), czy u b ie g ają cy się o w pis je s t n iesk aziteln eg o c h a ra k te ru . B ad an ia te p rze p ro w ad z ają ra d y adw o k ack ie w szczególności p rzez zasięganie opinii u adw okatów , sędziów czy p ro k u ra to ró w , k tó ry m osoba u b ieg ająca się o w pis je s t znana.

O pinie te słusznie tra k to w a n e są ja k o poufne, gdyby bow iem udzielający o pinii nie m ieli pew ności, że opinie ich b ęd ą tra k to w a n e ja k o poufne, ra d y ad w okackie nie m ogłyby liczyć n a szczerość ty c h opinii.

T en w zgląd przem aw ia za trafn o śc ią stałej dotychczasow ej p ra k ty k i stosow anej jednolicie p rzez ra d y ad w o k ack ie w sp ra w ie p rze strz e g a n ia poufności o pinii udzie­ la n y ch rad o m o osobach ubieg ający ch się o w pis. K o n sek w en cją poufnego c h a ra k ­ te ru opinii je s t o dm aw ianie zain tereso w an y m w glądu w ich treść.

O dm ow a w glądu w treść opinii n ie n a ru sz a je d n a k p ra w osób zainteresow anych, poniew aż u chw ała o odm ow ie w pisu z pow odu b ra k u niesk aziteln o ści c h a ra k te ru m u ­ si za w ierać uzasad n ien ie fak ty c zn e zgodnie z a rt. 25 u st. 1 u sta w y o u.a., a w ięc p rzy taczać i u ja w n iać fa k ty i dowody, n a k tó ry c h o p ie ra się u sta le n ie b ra k u nie­ skazitelnego c h a ra k te ru , co dostatecznie g w a ra n tu je zain te re so w an e m u m ożność ob­ ro n y w to k u in sta n c ji p rze d zarzu tem b ra k u niesk aziteln eg o c h a ra k te ru .

Z tych założeń w ychodząc N aczelna R ad a A dw okacka uzn aje, że R ada A dw okac­ k a w A słusznie odm ów iła zain tereso w an em u w g ląd u w o p inie zn a jd u ją c e się w jego a k ta c h osobow ych“.

O dpis n iniejszej uch w ały przesyła się w szy stk im ra d o m ad w o k ack im do w iado­ mości.

Cytaty

Powiązane dokumenty

In the authors’ research results, regardless of the level of education, respondents showed a poor degree of disease acceptance [12].. More educated people may have more

Tolerancja stosowanych leków oraz liczba hospitalizacji związanych z  zaostrzeniem choroby były porównywalne w  obu grupach, jednak stosowanie torasemidu wiązało się, ze

Mimo ponad 200-letniej historii szczepień w Polsce oraz udowodnio- nych korzyści w walce z chorobami zakaźnymi, stano- wiących jedno z największych osiągnięć medycyny XX

Punkt załam ania linii zabudow y zw artej obu ulic jest jedynym dochow anym punktem końcowym Nowego Św iatu, a w łaściw ym początkiem K rakowskiego

Zmniejszenie redukcji wydalania albumin u pacjentów z cukrzycą typu 2 i mikroalbuminu- rią zaobserwowano również w badaniu PREMIER (PREterax in albuMInuria rEgRession), w 

Acetylsalicylic acid is an effective drug in the prevention of cardiovascular system diseases and the benefits of its use in most cases are greater than its risks.. To reduce the

Kwestionariusz EASY-Care w ocenie potrzeb osób starszych EASY-Care questionnaire in the assessment of needs of elderly subjects.. Dorota Talarska 1 , Dorota Ryszewska-Łabędzka 2

Dane dotyczące liczby limfocytów T CD4+ oraz liczby kopii HIV RNA u pacjentów w wieku 50 lat i starszych Wojewódzkiego Specjalistycznego Szpitala im.. Biegańskiego