Tadeusz Sarnowski
Z narady Prezesów wojewódzkich
komisji dyscyplinarnych oraz
członków Wyższej Komisji
Dyscyplinarnej przy NRA
Palestra 18/3(195), 75-77
Nr 3 (195) N o t a t k i 75
Ś red n i w iek k ie ro w n ik ó w zespołów:
1967 r. 1970 r. 1973 r. B iałystok 50 49 51 Bydgoszcz 56 58 57 G d ań sk 58 52 55 K atow ice 51 50 51 K ielce 51 51 55 K oszalin 56 50 55 K ra k ó w 54 54 57 L u b lin 51 52 48 Łódź 53 54 57 O lsztyn 55 51 50 O pole 53 51 51 P oznań 53 53 58 Rzeszów 54 54 52 Szczecin 45 47 49 W arszaw a 53 53 53 W rocław 54 50 51 Z ielona G óra 47 51 49
Je śli chodzi o ro ta c ję n a sta n o w isk ac h k ie ro w n ik ó w zespołów , n ależy stw ierdzić, że 30%> now o w y b ran y ch k ie ro w n ik ó w to adw okaci, k tó rzy p rz e d te m k ie ro w n ik a m i nie byli. Do te j g ru p y zalicza się aż 126 kierow ników .
P o ró w n u ją c sy tu a cję k a d ro w ą obecną z sy tu a c ją z la t pop rzed n ich , o trz y m u je m y n a stę p u ją c y obraz:
P rzy n ależn o ść do o rg a n iz a c ji p o litycznych k ie ro w n ik ó w zespołów :
P Z P R SD Z S L be zp. •/• p a r t y j n y c h
1967 r. 104 49 22 295 37 •/•
1970 r. 106 47 23 283 38 •/.
1973 r. 114 38 24 256 40,7 V.
D ane co do p rzy n ależn o ści p a r ty jn e j k ie ro w n ik ó w zespołów n ależ y z re la c jo n o w ać do liczby zespołów w poszczególnych la ta c h , a m ianow icie:
w 1967 r. — do 474 zespołów
w 1970 r. — do 461 zespołów
w 1973 r. — do 452 zespołów
Z m niejszenie się liczby zespołów adw okackich łączy się z p o w sta w a n ie m D y żu rn y c h P u n k tó w Pom ocy P ra w n e j.
S.M.
3.
Z n a ra d y Prezesów w o je w ó d z k ic h ko m isji d y s c y p lin a rn y c h o ra z c z ło n k ó w W yższe j K om isji D y s c y p lin a rn e j p rz y N R A
W dniu 24 listopada ub. r. odbyła się w Warszawie narada prezesów wojewódzkich komisji dyscyplinarnych oraz członków Wyższej Komisji Dyscyplinarnej przy NRA. Tematem narady była ocena działalności or ganów dycyplinarnych oraz zadania tych organów w zakresie profilak
76 N o t a t k i N r 3 (195)
tyki i kształtowania postaw etycznych i zawodowych członków korpo racji adwokackiej.
Ze złożonych na naradzie sprawozdań, z referatu oraz z wypowiedzi w czasie dyskusji wynika, że ogólna liczba spraw dyscyplinarnych według stanu na dzień 30.IX.1973 r. uległa dalszemu zmniejszeniu o 28 spraw w porównaniu z analogicznym okresem w roku 1972.
Do wojewódzkich komisji dyscyplinarnych wpłynęło do 30.IX.1973 r. 71 spraw. Rozstrzygnięcia zapadły w 31 sprawach (33 zarzuty), a miano wicie orzeczono: 8 uniewinnień, 6 upomnień, 5 nagan, 3 kary pieniężne, 3 zawieszenia w czynnościach zawodowych, 2 przeniesienia siedziby i 2 wydalenia z adwokatury; 4 orzeczenia uchylono do ponownego rozpo znania.
Wymienione przewinienia dotyczyły: 12 z nich — naruszenia obo wiązków zawodowych, 5 — pobierania pieniędzy poza zespołem, pozosta łe 16 — innych przewinień.
Od orzeczeń powyższych złożyli odwołania: obwinieni — w 20 spra wach, rzecznik dyscyplinarny — w 10 sprawach, prokurator w 6 spra wach i pokrzywdzeni — w 6 sprawach.
Wyższa Komisja Dyscyplinarna uwzględniła: 2 odwołania obwinionych,
3 odwołania rzeczników dyscyplinarnych, 1 odwołanie prokuratora,
6 odwołań pokrzywdzonych.
W uwzględnieniu powyższych odwołań w 3 wypadkach kary podwyż szono, w 2 wypadkach — złagodzono, a w 4 sprawach — uchylono orzeczenia z przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania.
Pomimo zmniejszenia liczby spraw dyscyplinarnych stwierdzono w po stępowaniach dyscyplinarnych szereg niedociągnięć polegających na:
1) przewlekłym załatwianiu czynności związanych z przygotowaniem spraw na termin,
2) wyznaczaniu term inu rozpraw przed skompletowaniem akt i za bezpieczeniem innych dowodów,
3) odraczaniu rozpraw z błahych powodów.
Uznano, że w zakresie działalności profilaktycznej organów dyscypli narnych mają znaczenie następujące przesłanki:
1) szybka reakcja rad adwokackich, rzeczników dyscyplinarnych i ko misji dyscyplinarnych na stwierdzone poważniejsze uchybienia za wodowe oraz na naruszanie godności i etyki zawodowej. Organy samorządowe powinny być szczególnie uczulone na wszelkiego ro dzaju wykroczenia dyscyplinarne związane z popełnieniem prze stępstwa i zgłaszać w związku z tym wnioski o zajęcie stanowiska przez radę adwokacką.
Ewentualne wnioski o tymczasowe zawieszenie powinny być rozpo znawane przez komisje dyscyplinarne niezwłocznie;
2) nie sprzyjają profilaktyce i wychowawczo wypadki, kiedy adwokat prawomocnie zostaje skazany przez sąd za popełnienie poważnego przestępstwa, a zawieszone postępowanie dyscyplinarne zostaje podjęte ze znaczną zwłoką, i w dodatku ciągnie się całymi mie siącami;
N r 3 (195) N o t a t k i 77
3) w kształtowaniu postaw etycznych i zawodowych adwokatury dużą rolę mogą i powinny odegrać odpowiednie publikacje na łamach mieś. „Palestra”, omawiające zasady i formy wykonywania zawo du, podnoszenia kwalifikacji, tezy orzecznictwa itp.
Uchwała Plenum NRA z dnia 11.XI.1973 r. dotycząca programu dzia łania samorządu nakłada na te organy obowiązek stałej troski o właści wy poziom etyczny i zawodowy członków adwokatury. W realizacji tych postulatów mogą i powinni odegrać niepoślednią rolę członkowie orga nów dyscyplinarnych. Przede wszystkim zaś prezesi wojewódzkich ko misji dyscyplinarnych, jako członkowie rad adwokackich, powinni być czynnikiem inicjującym i inspirującym działalność samorządową w za kresie ' ochrony etyki i godności zawodu adwokata. Konieczna jest, dalej, bliższa współpraca prezesów wojewódzkich komisji dyscyplinarnych z przewodniczącymi zespołów wizytatorów oraz z Referatem skarg i wnio sków. Wszyscy członkowie organów dycyplinarnych powinni swoją po stawą oraz pracę zawodową być dobrym przykładem dla innych.
Uznano również za konieczne wzmożenie troski o to, aby problema tyka związana z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych i etycznych ad wokatów była przedmiotem analizy i dyskusji na wszystkich większych zgromadzeniach i naradach członków izb adwokackich.
W toku dyskusji zaakceptowano konieczność wprowadzenia obowiązku sygnalizacji o niedociągnięciach w pracy zespołów zauważonych przez komisje dyscyplinarne, konieczność usprawnienia trybu postępowania dy scyplinarnego, podnoszenia poziomu treści uzasadnień orzeczeń i formu łowania tez oraz usprawnienia sprawozdawczości dyscyplinarnej, jak również potrzebę szerszego włączenia się organów dyscyplinarnych do zwalczania wszelkiego rodzaju naruszania zasad etyki i godności za wodu adwokata.
adw. Tadeusz Sarnowski
4.
P roblem k s z ta łto w a n ia św ia d o m o ści p ra w n e j sp o łe cze ń stw a — p rz e d m io te m o b ra d d z ie n n ik a rz y i p ra w n ik ó w
W d n iu 31 stycznia br. P re zy d ia S tow arzyszenia D ziennikarzy P o lsk ich i Zrzesze n ia P ra w n ik ó w P o lsk ich zorganizow ały n a ra d ę ak ty w u SDP i Z P P z udziałem p rze d staw ic ie li m in iste rstw : S praw iedliw ości, O św iaty i W ychow ania, S p ra w W e w n ę trz n y c h oraz przed staw icieli: S ąd u N ajw yższego, P ro k u r a tu r y G en eraln ej P R L tu d z ież W ydziału P ra sy , P ro p a g a n d y i W ydaw nictw KC PZPR . O b rad y zagaił red. J a n B rodzki, przew odniczący K lu b u P u b licy stó w S p o łec zn o -P raw n y c h SDP, a p rz e w odniczył im d r P aw eł A słanow icz, p rzew odniczący K om isji P o p u la ry z a c ji P r a w a ZG ZPP.
R e fe ra t o w y chow aniu p ra w n y m społeczeństw a w ygłosił red. Z ygm unt F ra n k („G azeta S ąd o w a”). W d y sk u sji w zięło u dział ca 20 osób. R e fe re n t w obszernym i w n ik liw y m re fe ra c ie w yszedł z podstaw ow ych d y re k ty w politycżnych, u stalonych w u ch w a le V I Z ja zd u P Z P R w g ru d n iu 1971 r., w z a k resie d o sk o n a len ia p ra w a p o d
