• Nie Znaleziono Wyników

Przekłuwacze typu Dresden-Dobritz / Żerniki Wielkie. Uwagi na temat narzędzi z późnego okresu rzymskiego i wczesnej fazy okresu wędrówek ludów

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Przekłuwacze typu Dresden-Dobritz / Żerniki Wielkie. Uwagi na temat narzędzi z późnego okresu rzymskiego i wczesnej fazy okresu wędrówek ludów"

Copied!
25
0
0

Pełen tekst

(1)

BULLETIN ARCHéOLOGIQUE POLONAIS

WIAdOmOśCI

AR CHE OLO GICz NE

Państwowe MuzeuM archeologiczne

w

warszawie

WARSzAWA 2011 vARSOvIE

TOm (vOL.) LXII

2011

W

IA

d

O

m

O

śCI

A

RCHEOLOGIC

z

NE

LXII

Indeks 38205/38108

PL ISSN 0043-5082

okladka glowna.indd 1 2011-12-18 13:21:30

(2)

WIADOMO?CI

ARCHEOLOGICZNE

(3)

Redaguje

zespó?

/ Editorial staff:

dr Jacek

Andrzejowski

(sekretarz

redakcji

/

managing

editor), dr

Wojciech

Brzezi?ski (redaktor

naczelny

/ editor in chief),

prof.

dr hab. Teresa

D?browska

(zast?pczyni

redaktora

naczelnego

/ subeditor), mgr

Gra?yna

Orli?ska,

mgr Rados?aw Prochowicz, mgr Barbara Sa?aci?ska, mgr

Andrzej

Jacek Tomaszewski, mgr

Katarzyna

Watemborska

Recenzenci tomu / Peer-reviewed

by:

dr Adam Cie?li?ski,

prof.

dr hab.

Andrzej

Kokowski,

prof.

dr hab.

Magdalena

M?czy?ska,

prof.

dr hab.

Wojciech

Nowakowski, dr

Judyta

Rodzi?ska-Nowak, dr

Wojciech

Wróblewski

T?umaczenia / Translations:

Anna Kinecka

Jacek Andrzej owski

Jan Schuster

Sk?ad i ?amanie /

Layout:

JRJ

Rycina

na ok?adce:

zapinka

typu Zachow z

Pr?gowa

Dolnego.

Rys.

L.

Kobyli?ska

Cover picture: brooch type Zachow from

Pr?gowo

Dolne. Drawn

by

L.

Kobyli?ska

© Pa?stwowe Muzeum

Archeologiczne

wWarszawie, 2011

©

Autorzy,

2011

Pa?stwowe Muzeum

Archeologiczne

jest

instytucj?

finansowan?

ze ?rodków

Samorz?du Woiewództwa

Mazowieckiego

?t.tz.ow?z.e.

serce Polski

Sprzeda?

detaliczna

publikacji

Pa?stwowego

Muzeum

Archeologicznego,

w tym

egzemplarzy

archiwalnych,

prowadzona

jest

w salach

wystawowych

muzeum, ul.

D?uga

52 (Arsena?), 00-241 Warszawa. P?atno??

gotówk?;

wystawiamy

rachunki i

faktury.

Ponadto nasze

ksi??ki

iczasopisma mo?na zamawia? w PMA, tel. +48 (22) 5044872 i 5044 873 lub

pod

adresem

internetowym

wydawnictwapma@pma.pl

Cennik

wydawnictw,

wykaz

publikacji

i

pe?en

spis zawarto?ci czasopism PMA:

http://www.pma.pl/wydawnictwa

Price list, list ofPMA

publications

and contens ofPMA

periodicals:

http://www.pma.pl/wydawnictwa

Adres

redakcji

/ Editorial office:

Pa?stwowe Muzeum

Archeologiczne

ul.

D?uga

52 (Arsena?), 00-241 Warszawa

(4)

WIADOMO?CI

ARCHEOLOGICZNE

Tom

(VoL)

LXII

SPIS

TRE?CI

Contents

ROZPRAWY Renata Ma d

yd

a - L egu tko,

Judyta

Ro d zi ? ska - N

o wak, Joanna Z

agó

r ska -Te l

e ga,

Uwagi

o

chronologii

i

rozwoju

przestrzennym

cmentarzyska

kultury

przeworskiej

w

Opatowie,

stan. 1,

woj.

?l?skie

3

On the Chronology and Spatial Development of the Przeworsk Culture Cemetery at Opatów, site 1, Silesian Voiv.

MISCELLANEA

Jacek

A n d r z

ej

ow ski, Tomasz Rako wski,

Katarzyna

Wa te mb o r ska, Grób z

ostrogami

z

nekropoli

kultury

wielbarskiej

w

Jartyporach

nad Liwcem 49

An Exceptional Grave with Spurs in the Cemetery ofWielbark Culture at Jartypory on the Liwiec River

Jan S chu st er, Przek?uwacze typu Dresden -Dobritz / ?erniki Wielkie.

Uwagi

na temat

narz?dzi

z

pó?nego

okresu

rzymskiego

i

wczesnej

fazy

okresu

w?drówek

ludów 65

Ahlen vom Typ Dresden-Dobritz / ?erniki Wielkie.

Zu Ceraten der spaten romisohen Kaiserzeit und der fruhen Volkerwanderungszcit Awls Type Dresden-Dobritz / ?erniki Wielkie.

Some Remarks on Implements from the Late Roman and Early Migration Period

MATERIA?Y

Piotr Iw a n ick i,

Cmentarzysko

kultury

przeworskiej

w

miej

scowo?ci Ca?owanie, gm. Karczew,

woj.

mazowieckie, st. XXVI 83

A Cemetery of Przeworsk Culture at Ca?owanie, comm. Karczew, Mazowieckie Voiv., Site XXVI

Agata

W i? n ie w s k a,

Materia?y

z

cmentarzyska

w Le?niewie, pow.

k?trzy?ski

(dawne

Furstenau, Kr.

Rastenburg)

The Archaeological Record from the Cemetery at Le?niewo, Distr. K?trzyn (Former Furstenau, Kr. Rastenburg)

119

Marcin Wo? n iak,

Cmentarzysko

kultury

wielbarskiej

w Koz?ówku, pow. nidzicki

(d.

Klein Koslau, Kreis

Neidenburg)

w ?wietle

publikacji

i materia?ów

archiwalnych

169

The Wielbark Culture Cemetery at Koz?ówko, Distr. Nidzica (Former Klein Koslau, Kreis Neidenburg) Reconstructed from Publication and Archival Records

Rozalia

Ty

b u l e w ic z, A Hoard from the

Migration

Period from Karlino

(North-

Western

Poland)

Skarb z okresu w?drówek ludów z Karlina, pow. bia?ogardzki

209

ODKRYCIA

?ukasz Kar c z m a rek,

Sztylet

br?zowy

z

po?udniowego

Mazowsza

A Bronze Dagger from Southern Mazowsze

227

Gra?yna

O r li ?

sk a,

Br?zowa

bransoleta z

Jadwisina,

pow.

legionowski

A Bronze Bracelet from Jadwisin, Distr. Legionowo

(5)

Anna Dr ze w i cz, Grób

kloszowy

z

Sino??ki,

pow. mi?ski

A Cloche Grave from Sino??ka, Distr. Mi?sk Mazowiecki

232

Rados?aw Pr o ch o w icz,

Zapinka

typu Zachow z

Pr?gowa

Dolnego

w

powiecie

gda?skim

Fibula Type Zachow from Pr?gowo Dolne, Distr. Gda?sk

237

Wawrzyniec

O r li? sk i, Okucie rogu do

picia

zako?czone

g?ow?

byka

z

cmentarzyska

kultury

przeworskiej

w

Legionowie,

pow. loco 241

Drinking Horn Terminal with Bull's Head from the Cemetery of Przeworsk Culture at Legionowo, Distr. loco

Katarzyna

Wat e mb o r sk a,

Zabytki

z

cmentarzyska

kultury

przeworskiej

z

miej

scowo?ci Mieczki -Poziemaki,

pow.

ostro??cki

243

A Cemetery of Przeworsk Culture at Mieczki -Poziemaki in Northern Mazowsze

Agnieszka

Ur b a n i ak, Ireneusz

Jak

u b c zy k,

Cia?opalny

grób

ze stanowiska 9

w Tomaszowie Mazowieckim-Brzustówce 246

A Cremation Grave from Tomaszów Mazowiecki -Brzustówka, Site 9

Ewa i

Andrzej

Kok o w s c y, Ko?ciana

r?koje??

nahajki

z okolic Grabowca, w pow. hrubieszowskim

Bone Handle of aKnout from the Area near Grabowiec, Distr. Hrubieszów

252

(6)

Wiadomo?ci

Archeologiczne,

t. LXII, 2011

JAN

SCHUSTER

PRZEK?UWACZE

TYPU

DRESDEN-DOBRITZ

/

?ERNIKI

WIELKIE.

UWAGI

NA

TEMAT

NARZ?DZI

Z

PÓ?NEGO

OKRESU

RZYMSKIEGO

I

WCZESNEJ

FAZY

OKRESU

W?DRÓWEK

LUDÓW

AHLEN VOM TYP DRESDEN-DOBRITZ /

?ERNIKI

WIELKIE.

ZU

GERATEN

DER

SpATEN

ROMISCHEN

KAISERZEIT UND DER

FRUHEN

VOLKERWANDERUNGSZEIT

AWLS TYPE DRESDEN-DOBRITZ /

?ERNIKI

WIELKIE.

SOME REMARKS ON IMPLEMENTS FROM THE LATE ROMAN AND EARLY MIGRATlON PERIOD

W

pó?nym

okresie

wp?ywów

rzymskich

oraz we

wczesnej

fazie okresu

w?drówek

ludów

uzbrojenie,

a tak?e

cz??ci

stroju

i

elementy

osobistego

ekwipunku,

pochodz?ce

z

ró?nych

obszarów

kulturowych,

czasami nawet bardzo od siebie

oddalonych,

wykazuj?

znaczne,

niekiedy

wr?cz

zdumiewaj?ce

podobie?stwo',

Skala

tego

zjawiska

jest

wyra?nie

wi?ksza,

ni? mia?o to

miejsce

we wczesnym

i

m?odszym

okresie

rzymskim.

wspomnianego

stanu

rze-czy,

prócz

stylistycznej

unifikacji

?wiata

barbarzy?skiego

pod

wp?ywem

oddzia?ywa?

p?yn?cych

z

kr?gu

cywilizacji

rzymskiej,

jest

ogromna mobilno??

ówczesnych

spo?ecz-no?ci,

która

leg?a

u

podstaw

specyficznego

obrazu

kultu-rowego,

charakterystycznego

dla okresu

pó?nego

antyku.

w

aspekcie

ewentualnych

powi?za?

kulturowych.

Trzy-dzie?ci lat

pó?niej

kolejn?

map? wraz z,

ju?

wówczas

niezbyt

kompletn?,

list?

tych

przedmiotów

opublikowa?

A. Kokowski

(2009,

s. 202 n., ryc.

16),

który

jednak

nie skomentowa? ich

rozprzestrzenienia.

W

tym

samym roku ukaza?

si?

tak?e

artyku?

M.

Piotrowskiego

i G.

D?brow-skiego

(2009).

Autorzy

omówili takie

zabytki

z

osady

kultury

przeworskiej

w

?ukawicy

(jeden

ca?y

i

trzy

do-mniemane),

cytuj?c

analogie

i

interpretuj?c

te

przedmio-ty

jako

krzesiwa. W obu ostatnich

pracach

przeoczono

jednak,

i? stosunkowo niedawno

narz?dzia

takie

zosta?y

ju?

szerzej

przeanalizowane

i zestawione w

wykazach

oraz na

mapach

(J.

Bemmann 2003, s. 25, 31 n., ryc. 8;

J.

Schus-ter

2004b,

s. 162 nn., 291 n., ryc. 78,

79).

Naszkicowany

przez A.

Kokowskiego

zasi?g

wyst?powania

tych

narz?dzi

wymaga

koniecznych

uzupe?nie?,

za? ich

interpretacja

autorstwa M.

Piotrowskiego

i G.

D?browskiego

nie

jest

do ko?ca

przekonuj?ca,

dlatego

zdecydowa?em

si?

omó-wi?

je

ponownie.

Prezentowana

tutaj

lista',

opieraj?ca

si?

na

katalogach

z prac

J.

Bemmanna i

J. Schustera,

zosta?a

poszerzona o znaleziska z ostatnich lat.

W?ród materia?ów

zabytkowych

z

tego

odcinka

chro-nologicznego

zwracaj?

uwag? ?elazne

przedmioty

o

nie-znanym

wcze?niej

kszta?cie,

przypominaj?ce

zmodyfiko-wane

szyd?a

(Ryc.

1).

Wyst?puj?

one zarówno w

grobach

jak

i w?ród materia?ów

odkrywanych

na osadach.

Jako

pierwszy

omówi?

je

na szerszym tle

J.

Szyd?owski

(1977,

s. 103, ryc. 2,

3),

rozpatruj?c

zasi?g

ich

wyst?powania

l

Wodniesieniu do

metalowych

oku?

pochew

mieczy z

drugiej

po-?owy

V wieku zauwa?a to D. Qu a st (2010, s. 122, 124). Podobne

zjawisko

dotyczy

grzebieni

dzwonowatych,

charakterystycznych

dla

IV wieku

-por. map? E. C no tliwego (2010, ryc. 1). Szerokie

rozprzestrzenienie

pewnych

typów

zabytków

zaskakuje

nawet

badaczy

tego okresu - zob.

uwagi V. H il be r ga (2009, s. 151) wodniesieniu do

dziobowatych

oku? ko?ca pasa.

Opis

Omawiane

zabytki

maj?

do??

prost?

budow?

-cechuje

je

podzia?

na

iglicowat?,

szpiczast?

cz???

doln?

i,

mniej

lub

2

(7)

bardziej

szerok?

cz???

górn?,

maj?c?

kszta?t

wyd?u?onej

p?ytki.

Szpiczasta

cz???

ma

zazwyczaj

przekrój

okr?g?y,

rzadziej

kwadratowy,

a

tylko

wyj?tkowo

jest

facetowana.

P?ytkowy

uchwyt

od

góry

jest

t?po,

p?asko

?ci?ty',

radykalnie

w stosunku do mapy

przedstawionej

przez

J.

Szyd?owskiego

(Ryc.

2).

Terenów nad

górn?

Odr?

i nad

górn?

Wart?

nie mo?na

ju?

uzna? za

g?ówny

obszar

wyst?-powania

interesuj?cych

nas

narz?dzi,

stanowi?

one

bo-wiem

cz???

wi?kszej

strefy

ich

"zwartego"

zasi?gu,

rozci?-gaj?cej

si?

od S

o?awy

na zachodzie po

?rodkowy

Dunaj

na

po?udniu

oraz

Bug

na wschodzie.

Pojedyncze

znaleziska

rejestrowane

s? równie? poza

t?

stref?,

nawet w

znacznej

odleg?o?ci

-wBremen -Mahndorf nad

doln?

Wezer?

oraz

Runder

Berg

bei Urach w

Szwabii,

na siedmiu

rozproszo-nych

stanowiskach kultur

czerniachowskiej

i Sintana de

Mures,

na Litwie i na

pó?nocnej

Bia?orusi,

a tak?e nad

górn?

D?wina,

górnym

Dnieprem

i

górn?

Wo?g?,

na

osa-dach

horyzontu

poprzedzaj?cego

kultur?

Tuszemla-Ban-cerowszczyzna.

Lu?ny

rozrzut stanowisk z

tymi

narz?dzia-mi na

du?ych

po?aciach

wschodniej

Europy

wskazuje,

i?

potencjalnie

tak?e

tutaj

mo?emy

spodziewa?

si?

ich

licz-niejszej

obecno?ci. W

niektórych

wypadkach

p?ytka

nie

jest

wyodr?bniona

od

trzpienia

(forma

1.

-ryc.

1:1-7)

i wówczas

zazwyczaj

ukszta?towana

jest

trójk?tnie,

czasem z

wkl?s?ymi

bokami

(Ryc.

1:1.2.5.7).

Szeroko??

niewyodr?bnionej

p?ytki

cz?-sto

si?ga

zaledwie 1 cm

(Beeskow,

Mockern,

Naumburg,

Opatów),

w

wi?kszo?ci

wypadków

jednak

mierzy

ok. 2cm.

Rzadko?ci?

s?

p?ytki

jeszcze

szersze: szeroko??

uchwytu

zabytku

z Chabielic

wynosi

ponad

3 cm, za?

uchwytu

narz?dzia

z

osady

w

Bizor?dzie

nawet

prawie

6 cm.

Drug?

grup?

(forma

2.)

tworz?

przedmioty

o

wyodr?b-nionym

uchwycie.

Ich

trzpie?

nierzadko

jest

facetowany

a

jego

?rodkowa

partia

mo?e

by?

lekko

pogrubiona.

Ze

wzgl?du

na kszta?t

p?ytki

mo?na

wyró?ni?

odmian?

o

uch-wycie

tulipanowatym

(odm.

2a

-ryc.

1:8-12)

oraz

od-mian?

o

uchwycie

mniej

wi?cej

prostok?tnym

(odm.

2b

-ryc.

1:13.14).

Proponuj?

zatem,

aby

omawiane

przedmioty

okre?lane

by?y jako

narz?dzia

typu

Dresden- Dobritz /

?erniki

Wielkie,

co

znajduje

uzasadnienie zarówno w

podobnie

du?ej

liczbie znalezisk z terenów na zachód ina wschód od

Odry

i

Nysy

jak

i

reprezentatywno?ci

inwentarzy

ze stanowisk

eponimicznych

dla

ogó?u

zespo?ów

z

tymi

narz?dziami.

Niezale?nie od

formy

lub

odmiany

niektóre

narz?dzia

zaopatrzone

s? w

ma?y,

kolisty

otwór w

górnej

partii

uchwytu,

pod

kraw?dzi?

p?ytki,

co

daje

nam

wskazówk?

odno?nie do

sposobu

ich noszenia. Równie? niezale?nie od kszta?tu

p?ytki,

czasami niemal na

ca?ej

jej

powierzch-ni,

wyst?puj?

poprzeczne

bruzdy.

D?ugo??

tych

narz?dzi

zazwyczaj

waha

si?

pomi?dzy

10 a 16 cm,

naj

d?u?sze znane

egzemplarze

mierz?

jednak

ok. 19 cm

(Nied?wied-nik,

Kostelec na

Han?,

grób

169,

Garadzi??a,

Nitra -

Parov-sk?

Haje

-ryc.

1:1.5.7.9).

Wszystkie

one

wykonane

s? z

?elaza;

wyj?tkowy

jest

okaz z

osady

Nitra-Parovsk?

Haje

na

S?owacji,

którego

p?ytka

inkrustowana

jest

w trzech

miejscach

ta?mowatymi

wk?adkami z

br?zu

(Ryc.

1:10).

Intryguj?cy

jest

ró?norodny

kontekst,

w

jakim

wyst?-puj?

narz?dzia

o rozszerzonym,

p?ytkowym

uchwycie.

O ile na terenie

kultury

przeworskiej

oraz we

wschodniej

Brandenburgii

zabytki

tego

typu

spotykane

s? iw

grobach,

i na

osadach,

to w

?rodkowych

Niemczech

rejestrowane

s?

wy??cznie

w

grobach,

natomiast na

S?owacji

tylko

na

osadach. Na taki obraz znacz?cy

wp?yw

ma

jednak

stan

bada? - nad

So?aw?

zbadano niewiele

osad,

natomiast na

S?owacji

brak

du?ych

cmentarzysk

pó?norzymskich.

Funkcja

Rozprzestrzenienie

Interesuj?ce

nas

narz?dzia

w literaturze okre?lone s? np.

jako

typ

?erniki

Wielkie

wzgl?dnie

Dobrodzie?

(M.

Pio-trowski 2008, s.

293)

b?d?

typ

Ulów

(A.

Kokowski 2009,

s.

202),

co w

pierwszym

wypadku

wyra?nie

nawi?zuje

do

ustale?

J.

Szyd?owskiego,

w

drugim

do

nowych

znalezisk.

W obu

wypadkach

nazwa

sugeruje,

i?

przedmioty

te

wyst?puj?

g?ównie

na ziemiach

polskich.

J.

Szyd?owski

(1977,

s.

103)

uwa?a?,

?e

zabytki

te

wi?za?

nale?y

przede

wszystkim

z

kultur?

przeworsk?,

a w

szczególno?ci

z

ho-ryzontem

cmentarzysk

typu

dobrodzie?skiego.

Zastana-wiaj?ce

by?o

jednak

ju?

wówczas,

i?

przedmioty

takie

rejestrowano

równie? na zachód od

Nysy

?u?yckiej.

Od

tego

czasu obraz ich

rozprzestrzenienia

zmieni?

si?

do??

J.

Szyd?owski

(1977,

s.

103)

okre?li? omawiane

narz?dzia

jako

Dorn

wzgl?dnie

Stichel,

czyli

szyd?a

(G.

Doma?ski

1979, s.

58)

lub

rylce

(B.

Abramek 2004, s.

388),

L. F. Zotz

(1935,

s.

24)

widzia? w nich ostrza?ki do

no?y.

Wi?kszo??

badaczy

przychyla

si?

jednak

ku

interpretacji

tych

przed-miotów

jako

krzesiw

(np.

K.

Pieta,

M.

Ruttkay

1997, s. 147;

J.

Bemmann

2003,

s.

25;

A. Kokowski

2009,

s.

202),

po-mimo ?e,

oprócz

surowca, niewiele

przemawia

za

tak?

w?a?nie

funkcj?

narz?dzi,

które umownie nazwa? mo?na

"przek?uwaczami".

Od

m?odszego

okresu

rzymskiego

w?ród

narz?dzi

do krzesania

ognia

dominuj?

w

Europie

?rodkowej

krzesiwa

sztabkowate,

powszechnie

u?ywane

ju?

wcze?niej.

Zestaw

sk?adaj?cy

si?

z krzesaka

(z

kwar-cytu

lub

piaskowca)

i krzesiwa

"szyd?owatego':

na

po?u-dnie od

Ba?tyku

stosowany

jeszcze

we wczesnym okresie

rzymskim,

od

fazy

CI

spotykany

jest

g?ównie

i masowo w

Skandynawii

(J.

Ilkjeer

1993, s. 235 nn.,

szczególnie

253

n.).

Analogiczne

krzesaki

rejestrowane

s? równie?

wstrefie

nadbrze?nej

po?udniowego

Ba?tyku,

w

wi?kszo?-3

Do tej grupy

zabytków

("krzesiw") M. P io tr o w sk i i G. D ?b

-r o w ski (2009, s. 235)

zaliczyli

te?

przedmiot

z Chmielowa

Piasko-wego, pow. ostrowiecki,

grób

59 (K. Go d ?o w sk i, T. W ichm a n

1998, tabl. LXXIX/59:66), interpretacj? t?

nale?y

jednak

odrzuci? tak

z uwagi na ostre zako?czenie

p?ytki,

jak

i

metryk?

grobu,

datowanego

(8)

-. -).

.-;:-3 4 5 7

--.

--. 11 o 3em -

-Ryc. 1. Przek?uwacze typu Dresden -Dobritz / ?erniki Wielkie.

Fig. 1. Awls type Dresden-Dobritz / ?erniki Wielkie.

1

-Nied?wiednik; 2

-Chabielice; 3 - Dobrodzie?

-R?dzina;

4

-J auernick; 5 - Kostelec na Han?; 6.7 - Garadzi??a: 8 - Dobrze?

Ma?y;

9.10 - Nitra-Parovsk?

Haje; 11 - ?ukawica; 12 - Archiud-Hansuri: 13

-Tirgsor: 14 - Bratei

(por.

Wykaz

znalezisk / see List offinds) ci

jednak

jako

znaleziska lu?ne lub

pochodz?ce

z osad

(ostatnio

A. Rau 2010, s. 391 n., ryc.

165).

Na

tym

tle

wy-j?tkowy

jest

zestaw

sk?adaj?cy

si?

z

takiego

krzesaka

i

?elaznego

krzesiwa

"szyd?owatego"

z

wyposa?enia

po-dwójnego

pochówku

z Pruszcza

Gda?skiego,

pow.

gda?-ski,

stan. 5

(M.

Pietrzak,

F.

Ro?nowski,

L.

Cymek

2008,

ryc.

3).

Krzesiwa ze stanowisk

skandynawskich

z

pó?nego

okresu

rzymskiego

oraz ze

starszej

fazy

okresu

w?drówek

ludów

(np.

J.

Ilkjeer

1993, s. 242 nn., tabl. 155-180; G.

Bem-4

Grób z Karcina, pow.

gryficki

(d.

Langenhagen,

Kr.

Greifenberg)

zawiera?

tylko

krzesak (H.- J. E g ge r s 1936, s. 55 nn., ryc. na s. 56).

(9)

o o o v o ... v o (j) ... ... 0 ... 0 O LO CO O ?O(O

(10)

mann,

J.

Bemmann 1998, s. 154, tabL 23, 24; A. Rau 2010,

s. 396 n., tabL 27:4.5, 28,

29)

maj?

-jako

cz???

pracuj?c?

-"wk?adk?"

?elazn?

w kszta?cie

iglicowatego

pr?ta,

po-dobnego

do

szyd?a,

oraz

drewnian?

oprawk?

z otworem

w

górnej

cz??ci,

który

pozwala?

na

przytroczenia

narz?dzia

do pasa

osobistego

za pomoc? sznurka lub

skórzanego

rzemienia.

Jedynego

podobie?stwa

do

narz?dzi

typu

Dresden-Dobritz /

?erniki

Wielkie mo?na

upatrywa?

w kszta?cie

cz??ci

iglicowatej,

która w

wypadku

krzesiw

skandynawskich

zazwyczaj

jest

facetowana. To

jednak

nie

wystarczy,

by

zak?ada?

tak?

sam?

funkcj?

obydwu

grup

przedmiotów.

jako

szyde?/przek?uwaczy

do

mi?kkich

materia?ów.

Po-przeczne ??obki na

uchwycie

pozwalaj?

przypuszcza?,

i?

przynajmniej

te

egzemplarze

mia?y

wielorakie przezna-czenie, aczkolwiek nie mo?na

wykluczy?,

?e ??obki

mia?y

tylko

zapobiega?

wy?lizgiwaniu

si?

narz?dzia

z

r?ki.

Nie-które

narz?dzia

maj?

bardziej

"okaza?y"

wygl?d,

zdobi?

je

bowiem

rz?dy

wybijanych

trójk?tów

lub

punktów.

Wska-zuje

to, ?e

przek?uwacze

pozbawione

by?y

oprawek.

Lokalizacja

narz?dzi

typu

Dresden-Dobritz /

?erniki

Wielkie w

grobach

szkieletowych

wskazuje,

?e noszono

je

albo

bezpo?rednio

podwieszone

do pasa, albo w sakie-wce wraz z

innymi

narz?dziami,

takimi

jak

nó? lub

ig?a

(Ryc.

3).

Zmar?emu

pochowanemu

w

grobie

52 z

Górzig

pas z

przymocowanymi

do

niego

narz?dziami

po?o?ono

za

g?ow?

(Ryc.

3:2),

w

grobie

301 z Marvele

przek?uwacz

le?a? wraz z no?em w

szcz?tkach

organicznych

na

stopach,

co

sugeruje,

i?

pierwotnie

znajdowa?

si?

w sakiewce. Grób

szkieletowy

z Liebersee nad

?rodkow?

?ab?

(obiekt

1361)

by?

naruszony w trzech

miejscach

-przek?uwacz

znale-ziono w

zniszczonej

?rodkowej

partii

jamy

grobowej,

obok

zapinki

i

sprz?czki

(Ryc.

3:3).

Zmar?y

pochowany

w

gro-bie

szkieletowym

z

Tirgsor

albo mia?

narz?dzia

w sakiew-ce

przytroczonej

do pasa, albo

trzyma?

t?

sakiewk?

w

r?ku

(Ryc.

3:1).

Narz?dzie

z

grobu

16 z

?ernik

Wielkich

spo-czywa?o,

podobnie

jak

w

wypadku

grobu

z

Górzig,

ko?o

g?owy

zmar?ego

5

(Ryc.

3:4).

Powa?ne

argumenty

przemawiaj?

natomiast

przeciw

interpretowaniu

"przek?uwaczy"

jako

krzesiw.

Je?li

iglico-wate krzesiwo nie

jest

zupe?nie

nowe, to - wskutek

wie-lokrotnego

?cierania metalu o kamie? - nosi

ono

mniej

lub

bardziej

wyra?ne

?lady

zu?ycia,

a

jego

starty

szpic

przybiera

wówczas

niski,

piramidalny

kszta?t

(por.

H.

Paul-sen 2007, s. 303, ryc. 5, 6; F.

Westphal2008,

s. 245 przyp.

25).

Niektóre

okazy

s? nawet tak mocno

skrócone,

?e ich

d?ugo??

si?ga

zaledwie 5 cm i niemal nie

wystaj?

one

z oprawy,

jak

np. krzesiwa z

bagiennych

miejsc

ofiarnych

z

Illerup

(J.

Ilkjrer

1993, tabL

156-180)

czy z

Nydam

(G.

Bemmann,

J.

Bemmann 1998, tabL 23, 24; A.

Rau2010,

tabL 27.4-6,

29.9).

St?piony

szpic

mo?na wr?cz uzna? za

charakterystyczn?

cech?,

pozwalaj?c?

na odró?nienie

krzesiwa od

szyd?a

-oczywi?cie,

w zale?no?ci od stanu

zachowania

zabytku.

Dotychczas

nie znaleziono ani

jed-nego krzesiwa

iglicowatego

z

uchwytem

w

postaci

rozsze-rzone

p?ytki,

jak?

maj?

omawiane tu

przedmioty,

natomiast

w

wypadku

narz?dzi

typu

Dresden-Dobritz /

?erniki

Wielkie

nigdy

nie zaobserwowano ostrza

zu?ytego

sto?ko-wato,

przeciwnie,

dobrze zachowane

okazy

ze

wszystkich

rejonów

ich

wyst?powania

maj?

ostry

szpic

(np.

Brehmen--Mahndorf,

grób

El,

Kostelec n.

H.,

grób

169,

Mockern,

Nitra-Parovske

Haj?,

Dobrodzie?,

Opatów,

Bratei,

grób

34,

Tirg?or,

grób

79,

Garadzi??a),

Model

wyposa?e?

grobowych

z

przek?uwaczami

W?wietle

wszystkich

dost?pnych

danych

wydaje

si?

by?

pewne, ?e

narz?dzia

typu

Dresden-Dobritz /

?erniki

Wielkie

by?y

cz??ci?

osobistego

wyposa?enia

m?skiego.

W

grobie

z Baliuliai na Litwie

pochowano

wojownika

(Ryc.

4),

to samo

dotyczy

grobu

301 z Marvele, Grot

w?óczni w

grobie

El z

cmentarzyska

w

Bremen-Mahn-dorf,

trzy

groty

strza? w

grobie

z

Mockern,

10

grotów

strza? w

"grobie

szkieletowym"

52 z

Górzig,

grot

w?ócz-ni i siekiera w

grobie

A z

miejscowo?ci

Dobra oraz miecz

i

ostroga

z

grobu

30 z Zwochau tak?e

charakteryzuj?

z?o?one tam

pochówki

jako

m?skie.

Zestawy

uzbrojenia

wojowników

pochowanych

w

grobach

1 i 2 z

Dresden--Dobritz

sk?adaj?

si?

z miecza, oku?

tarczy

oraz dwóch

grotów

w?óczni

(Ryc.

5).

Fragment

trzewika

pochwy

miecza znaleziono wobiekcie 1361 z Liebersee. W

grobie

z Bohsdorf

oprócz

ma?ego

kowad?a

spoczywa?a

siekiera,

co tak?e

wskazuje

na

pochówek

m??czyzny

(Ryc.

6).

Zwi?zku

przek?uwaczy

z

ekwipunkiem

m?skim

nie

wy-kluczaj?

te?

wyposa?enia

grobów

z

?ernik

Wielkich

-naszkicowany

obraz zak?óca

jedynie

klucz z

grobu

12,

jednak

w

jego

opisie

jest

mowa o dwóch

pochówkach,

Kolejnym

istotnym

argumentem

przemawiaj?cym

przeciw

identyfikowaniu

narz?dzi

typu

Dresden -

Dob-ritz /

?erniki

Wielkie

jako

krzesiw

jest

fakt,

?e w

zespo?ach

grobowych

nigdy

nie

wspó?wyst?powa?y

z nimi krzesaki. O ile w

wypadku

grobów

cia?opalnych

liczy?

si?

mo?na ze

zdekompletowaniem

zestawu

wyposa?enia

w

wyniku

zabiegów

postkremacyjnych,

to

groby

szkieletowe o wiele

lepiej

odzwierciedlaj?

stan i sk?ad

ekwipunku

oraz

stroju

zmar?ego,

cho? iwówczas

zestawy

inwentarzy

grobowych

w

du?ej

mierze

zale?a?y

od osób

bior?cych

udzia? w

ob-rz?dach

grzebalnymi.

Wreszcie trzeba zwróci? uwag? na

te

egzemplarze,

które na

ca?ym

uchwycie

maj?

g?ste

po-przeczne

??obki,

co

nadaje

im charakter i

wygl?d

pilników

(np.

Braunsdorf,

Dresden-Dobritz,

Olsztyn).

5

By? mo?e wsakiewce

zamykanej

kó?kiem z ko?ci

s?oniowej.

Sakiew-ka z

grobu

z Tirgsor

mog?a

by?

zapi?ta kó?kiem

br?zowym.

Taki

sposób

zamykania

sakiewek

potwierdzony

jest wmateria?ach z

Illerup

(A. Bursche 2011, s. 63 n., ryc. 69, 70).

W

wypadku

omawianych

przedmiotów

bez

w?tpienia

mamy do

czynienia

z

narz?dziami,

przy czym obecnie

najbardziej

prawdopodobna

wydaje

si?

by?

ich

funkcja

(11)

Q

'?

?

???

?1l

\'

??

11

\

??o

.,.---? /

I

/

2

I

o 1m

Ryc. 3.

Plany

grobów

szkieletowych

z

przek?uwaczami

typu Dresden-Dobritz / ?erniki Wielkie

(miejsca

znalezienia

przek?uwaczy

zaznaczono strza?kami). 1

-Tirgsor,

"grób

szkieletowy"

79; 2

-Liebersee, obiekt 1361; 3

-Górzig,

"grób

szkieletowy"

52; 4 - ?erniki

Wielkie,

grób

16.

Fig. 3. Plan of inhumation graves with awls type Dresden- Dobritz / ?erniki Wielkie (arrows mark location of awls). 1

-Tirgsor, .Jnhumatlon

grave"

79; 2

-Liebersee, feature 1361; 3

-Górzig, "inhumation

grave"

52; 4 - ?erniki

Wielkie, grave 16.

Wg / After: G. Diaconu (1965), J. Bemmann (2003), B. Schmidt, J. Bemmann (2008), L. F. Zotz (1935)

mo?liwe

wi?c,

i?

by?

to

grób

m??czyzny

i

kobiety.

Szcz?t-ki kostne z

grobu

16 z

?ernik

Wielkich

podano

analizie

antropologicznej

-czaszk?

okre?lono

jako

m?sk?

(R.

Gla-ser 1935, s.

92).

Chronologia

J.

TejraI

(1988,

s. 225, 231,

232)

w

narz?dziach

typu

Dres-den-Dobritz /

?erniki

Wielkie

upatrywa?

wyznaczników

fazy

Dl'

w

rejonach

na

pó?noc

od

?rodkowego

Dunaju

(12)

poprzedzaj?cej

horyzont

Untersiebenbrunn. W

pó?niej-szej

pracy ewidentnie

jednak

poszerza on ramy

chrono-logiczne

interesuj?cych

nas

przedmiotów:

Przek?uwacze

z terenów

kultury

przeworskiej

datuje

na

faz?

Dl

(J.

Tejral

1992, s. 242, ryc. 3:14,

9:10),

natomiast

grób

169 z

Kostel-ca na

Hane,

m.in. z

zapink?

kuszowat?

A

VI,2

z

wyd?u?o-nym

guzkiem

na

g?ówce

oraz

jednodzieln?

zapink?

z

pe?-n?

pochewk?

i

prostok?tnie

rozszerzon?

nó?k?,

na

przej-?ciow?

faz?

okresu

wp?ywów

rzymskich

iokresu

w?drówek

ludów

(tam?e,

s. 241, ryc.

2),

za?

grób

l z Dresden-Dobritz

?.

1?11

?

2

b

7

o-o

9

Ryc. 4. Inwentarz

grobu

z Baliuliai. Wg: A.

Bliujiene

(2006) Fig. 4. Grave from Baliuliai. After: A.

Bliujiene

(2006)

(13)

2 o 12cm - - - I 1.5 O 6cm - - -2-4.6-10 3 4 5 -§"-f//f!J/ffJ ---g --I?

?

-. 8 9 7 6

Ryc. 5. Inwentarz

grobu

I zDresden-Dobritz. Wg: WRat?el (1938) Fig. 5. Grave I from Oresden-Dobritz. After: WRat?el (1938)

na

faz?

C3

(tam?e,

ryc.

4).

Ostatni z

wymienionych

grobów

zawiera? m.in.

sprz?czk?

z

pogrubion?,

facetowan?

ram?

typu

H27

(Ryc.

5:9),

która datowana

jest

na wczesn?

faz?

okresu

w?drówek

ludów

(R.

Madyda-Legutko

1987, s.

67).

Okucie ko?ca pasa z

tego

grobu

??czy?

nale?y

z grup? oku?

"dziobowatych':

których

chronologia

zamyka

si?

w okre-sie od

fazy

C3

do

fazy

Dl

(por.

R. Prochowicz 2005, s.

76).

ryczny stan zachowania trzewika

pochwy

miecza z

grobu

z Liebersee utrudnia

jego

okre?lenie

typologiczne,

nie

ulega

jednak

w?tpliwo?ci,

i?

reprezentuje

on

jedn?

z

od-mian

typu

U-kszta?tnego.

M. Biborski i

J.

Ilkjrer

(2006,

ryc.

116)

umieszczaj?

naj

starsze trzewiki

tego

typu

wdru-giej

po?owie

IV

wieku,

natomiast w

naj

nowszym

opraco-waniu

tych

zabytków,

opartym

na materia?ach z Porskeer

i

innych

stanowisk

skandynawskich,

s? one

jednak

dato-wane

dopiero

na czasy po roku 400 po

Chr.,

na

pierwsz?

?wier? V wieku

(A.

Norgard

lorgensen

2008, s. 92 nn.,

ryc.

60).

Ta rozzbie?no?? datowa? mo?e

by? tylko

pozor-na i odzwierciedla? trudno?ci z

korelacj?

chronologii

przemian

stylistycznych

na

kontynencie

iw

Skandynawii

na

prze?omie

okresu

wp?ywów

rzymskich

i okresu

w?-drówek ludów

(por.

J.

Bemmann 1993, s. 165 nn.; ostatnio

A. Rau 2010, s. 47

nn.).

Na tle

innych

zespo?ów

konty-nentalnych

do?? pewne

jest

datowanie

grobu

z Liebersee na

faz?

C3"

Na zaawansowan?

faz?

D

nale?y

datowa?

W

grobie

z Liebersee

(obiekt

1361)

oprócz

przek?uwa-cza znaleziono

du??

?elazn?

zapink?

z

podwini?t?

nó?k?

i

górn?

ci?ciw?

oraz

fragment

trzewika

pochwy

miecza.

Zapinka

reprezentuje

form?

o do?? dobrze

rozpoznanej

metryce.

Wed?ug

J.

Schustera

(1996)

du?e,

masywne,

jednodzielne,

niezdobione

zapinki

?elazne z

podwini?t?

nó?k?

wyst?puj?

na zachód od

Odry

i

Nysy

?u?yckiej

w fazie

C3

i mog?

jeszcze

przetrwa?

do

fazy

Dl'

natomiast

J.

Bemmann

(2001,

s. 88 n; 2003, s.

17)

ogranicza

okres

u?ytkowania

zapinek

tego

typu

na terenach

pó?nocnych

(14)

Fragmenta-o 10cm _-====-_==::::J 1.2 10cm o 3-7 --.- -3 4 5 7

Ryc. 6. Inwentarz

grobu

z Bohsdorf. Wg: H. Geisler (1971) Fig. 6. Grave from Bohsdorf. After: H. Geisler (1971)

dziobowate okucie od ko?ca pasa z

grobu

12 z

Naumbur-ga

(por.

K. God?owski 1980, s. 65; R. Prochowicz 2005, s.

76),

zawieraj?cego

równie?

przek?uwacz.

wg R.

Madydy-Legutko,

a

wi?c

pochodz?cych

z

najpó?-niejszego

horyzontu

okresu

wp?ywów

rzymskich

oraz na

wczesnej

fazy

okresu

w?drówek

ludów

(por.

R.

Madyda--Legutko

1987, s. 63

nn.).

Grób z Baliuliai

(Ryc.

4)

A.

Bliujiene

(2006,

s.

132-133)

datuje

-na

podstawie

dwóch

zapinek,

jej

zdaniem

spo-krewnionych

za fibulami

typu

Prag

-na

fazy

D2/D3•

Za-pinki

typu

Prag

(M.

Schulze-Dórrlamm 1986, s. 600

nn.)

cechuje

jednak

kab??k

tordowany

lub w ca?o?ci

owini?ty

drucikiem oraz

pochewka

otwarta na

zako?czeniu,

a nie

zamkni?ta

ikastenformig

- M. Schulze-Dórrlamm

1986,

s.

692),

jak

w

wypadku

fibul z Baliuliai.

Wydaje

si?,

i? mamy

tu do

czynienia

raczej

z okazami

zbli?onymi

do

typu

Biigel-knopffibel

z

"cienkim"

kab??kiem

o

przekroju

w kszta?cie

wysokiego

prostok?ta

lub

w?skiego

trapezu,

i z

guzkiem

na

g?ówce,

przede

wszystkim

jednak

do takich

zapinek

bez

guzka

na

g?ówce',

datowanych

na

prze?om

faz

C3

i

Dl

(por.

J.

Tej

ral 1992, s. 239, ryc.

1:19).

Data

pochowania

wypo-sa?onego

w

przek?uwacz

wojownika

z Baliuliai nie odbie-ga

wi?c

od

metryki

innych

grobów

z

narz?dziami

tego

typu

i

przypada

na

fazy

C3-DI•

W

"grobie

szkieletowym"

79 z

Tirgsor,

w

"grobie

szkieletowym"

52 z

Górzig,

w gro-bie z Bohsdorf oraz w

grobach

7 i 48 z

?ernik

Wielkich

przek?uwaczom

towarzyszy?y

sprz?czki

o

owalnej,

lekko

pogrubionej

ramie, zbli?one do

typów

Hll,

H13 orazH14

W

jamie

grobu

12 z

?ernik

Wielkich znaleziono

prze-robiony

na

zawieszk?

solidus

Konstantyna

I

(306-337),

co

daje

nam terminus

post

quem

z?o?onego

tam

pochówku.

Unikatowe na terenach

zaj?tych

przez

kultur?

przeworsk?

okucie z

tego

grobu,

w kszta?cie

wyd?u?onego

trójk?ta

z

kolistym

wyst?pem

na ko?cu z

pewno?ci?

jest

skuwk?

sprz?czki

z

owaln?

lub

okr?g??

pogrubion?

ram?.

Znale-zisko to ma

blisk?

analogi?

w

niepublikowanej

sprz?czce

z takim w?a?nie okuciem z

wielbarskiego

grobu

(obiekt

279)

z

cmentarzyska

w

Brudnicach,

pow.

?uromi?ski,

woj.

mazowieckie,

który

dostarcza nam

danych

do datowania

podobnych

cz??ci

pasa',

Sprz?czka

ma stosunkowo

p?ask?

ram?, w widoku "z

góry"

pozornie

pogrubion?,

a

jej

wy-d?u?ona,

trójk?tna

skuwka

jest

pó?koli?cie

zako?czona.

Do inwentarza

tego

grobu

nale??

równie? dwie

zapinki

z

podwini?t?

nó?k?

przymocowan? do

kab??ka

haczykiem

(por.

J.

Schuster 2004a, s. 88 nn., ryc.

3-5),

zbli?one do

wzoru ZG28 A.

Kokowskiego

(1995,

s. 15, ryc.

2r),

przy

7

Wtym miejscu sk?adam Panu mgr.

Andrzejowi

Szeli z Instytutu

Archeologii

Uniwersytetu

Warszawskiego

serdeczne

podzi?kowania

za

udost?pnienie

materia?u z

grobu

zBrudnic izezwolenie na

wzmian-kowanie

zespo?u

w tym

artykule.

6

Wsystemie M. Schulz e (1977, tabl. 4)

odpowiada?yby

formie

44) Iz Aa 6c.

(15)

g?ówce

oraz na ko?cach osi

zopatrzone

w rozbudowane

guzki.

Takie

zapinki

datowane s? na

faz?

C3

(A.

Kokowski

1995, s.

31)

lub

C3-Dl

(J.

Schuster 2004a, s.

89).

W

grobie

z Brudnic znaleziono tak?e

dzwonowaty

grzebie?

grupy

IB,

serii A

(por.

E.

Cnotliwy

2010, s. 20

nn.).

Wreszcie do

wyposa?enia

zmar?ego

z

"grobu

szkieletowego"

79 z Tir-g?or nale?a?

grzebie?

dzwonowaty,

który

E.

Cnotliwy

(2010,

s. 36, 39 n.,

145)

klasyfikuje

jako

odmian?

IBl ser. A/4b1 i

datuje

od

fazy

C2

do

fazy

Dl.

u?ytkowe

znaczenie

tych

przek?uwaczy.

Mo?na odnie?? wra?enie, ?e

narz?dzia

te

pe?ni?y

rol?

swoistego

symbolu

rangi

lub statusu

uzbrojonych

m??czyzn.

Intryguj?ce

jest,

?e nie znamy ich ze

znacznej

(pó?nocnej)

cz??ci

kultury

przeworskiej.

Brakowi

tych

przek?uwaczy

w

grobach

kul-tury

wielbarskiej

nie trzeba

si?

dziwi?,

jednak

zastanawia-j?ca

jest

ich nieobecno?? na terenach

pó?nocnej

cz??ci

kr?gu

nad?abskiego

i w

Skandynawii.

Wyj?tkowe

tylko

pojawianie

si?

narz?dzi

typu

Dresden-Dobritz I

?erniki

Wielkie w

wyposa?eniach

pochówków

kultury

czerni

a-chowskiej

t?umaczy?

mo?na

obrz?dkiem

pogrzebowym,

który,

podobnie

jak

w kulturze

wielbarskiej,

zabrania?

wk?adania do

grobów

broni i

?elaznych

narz?dzi.

R. Har-hoiu

(1998,

s.

63)

za

J.

Tejralem

(1988)

wznalezisku

prze-k?uwacza z

grobu

34 z Bratei

upatrywa?

dowodu na

wp?ywy

ze

strony

kultury

przeworskiej

na ludno??

kultu-ry

czerniachowskiej

i Sintana de Mures w

ostatniej

fazie

jej

rozwoju.

W?wietle

nowych

ustale?

dotycz?cych

zasi?-gu

wyst?powania

narz?dzi

typu

Dresden-Dobritz I

?er-niki Wielkie takie stwierdzenie nie musi

by?

prawdziwe,

wyst?puj?

one bowiem

równie?,

i to

licznie,

na

S?owacji.

Takiej

chronologii

narz?dzi

typu

Dresden-Dobritz I

?erniki

Wielkie nie przecz? datowania znalezisk

pocho-dz?cych

z osad. W ziemiance z

osady

z Beeskow ko?o Ber-lina

odkryto,

oprócz

przek?uwacza,

m.in.

zapink?

z

pod-wini?t?

nó?k?

typu

zbli?onego

do

wzmiankowanej

ju?

fibuli z Liebersee oraz

ceramik?

robion?

przy

u?yciu

ko?a

garncarskiego,

we

wschodniej

Brandenburgii

typow?

dla

ko?cowej

fazy

okresu

rzymskiego

oraz

wczesnej

fazy

okresu

w?drówek

ludów.

Ods?oni?ta

cz???

osady

w

Bizo-r?dzie

datowana

jest

na okres

obejmuj?cy

fazy

C3

i

D;

najm?odsze

materia?y

z

tego

stanowiska

(ceramika

typu

Murga)

pochodz?

z

pierwszej

po?owy

V wieku

(L

Marche-lak 2008, s.

178)

.Na

podobne

ramy czasowe

u?ytkowania

osady

z

?ukawicywskazuj?

zabytki

metalowe,

w?ród nich

sprz?czki

z

owaln?

pogrubion?

ram? oraz datowana na

drug?

tercj?

V wieku

zapinka

typu

Prag

(M.Piotrowski

2008, s. 290 nn., ryc. 10,

12).

Narz?dzia

z

cmentarzyska

w

?ernikach

Wielkich

zosta-?y

ostatnio uznane, wraz z

innymi

elementami

wyposa?e-nia

grobowego

oraz cechami

obrz?dku

pogrzebowego,

za

?lad

oddzia?ywa?

lub nawet

migracji

z terenów

?rodkowo-lub

dolnodunajskich,

ewentualnie

rejonów

osadnictwa

wizygockiego

z

Siedmiogrodu

(T.

Gralak 2008, s. 364,

szczególnie

s.

372).

Interpretacja

ta

-zreszt?

nie nowa

(por.

J.

Tej

ral 2000, s.

12)

-opiera

si?

m.in. na

mylnym

zrozu-mieniu

stosowanego

przez

J.

Tejrala

poj?cia

"horyzont

postczerniachowski'".

Zreszt?,

znaleziska z

cmentarzysk

typu

Fintinele-i.Rit"

bywaj?

interpretowane

przeciwnie,

jako

?lady

oddzia?ywa?

kultury

przeworskiej

w

Transyl-wanii

(np.

J.

Tej

ral 2000, s. 9

n.).

Jak

wspomnia?em

wy?ej,

przek?uwacze

typu

?erniki

Wielkie I Dresden-Dobritz

pojawiaj?

si?

ju?

w

najpó?niejszym

stadium okresu

wp?y-wów

rzymskich,

w inwentarzach

datowanych

na

faz?

C3

(w

rejonach,

gdzie

faz?

t?

mo?na

wydziela?),

nie s?

wi?c

nowymi

formami

w?a?ciwymi

dopiero

dla

"horyzontu

postczerniachowskiego"

(fazy

Dl)'

wyst?puj?

te?

liczniej

w

Europie

?rodkowej

ni? w

Europie

po?udniowo-

wschod-niej.

Nie mog? zatem

s?u?y?

jako

dowód

nap?ywu

na

?l?sk

idei lub nawet ludno?ci ze

po?udniowego

wschodu.

Analiza

zespo?ów

z

przek?uwaczami

pozwala

stwierdzi?,

i?

chronologia

tych

narz?dzi

zasadniczo

zamyka

si?

w

ra-mach faz

C3

i Dl' mo?liwe

jednak,

?e

by?y

one

u?ytkowane

jeszcze

w fazie

D2•

Przek?uwacze te nie

wyst?puj?

ju?

jed-nak w?ród materia?ów

zabytkowych

z

epoki

merowi?skiej,

tj.

z okresu wczesnego ?redniowiecza.

Uwagi

ko?cowe

Rozrzut znalezisk

przek?uwaczy

typu

Dresden-Dobritz I

?erniki

Wielkie

pokazuje,

?e

by?y

one

narz?dziem

do??

powszechnym.

Ich liczebno?? na

poszczególnych

stano-wiskach

jest

zaskakuj?co

ma?a,

zw?aszcza ?e niemal w

tym

samym czasie

pojawiaj?

si?

one na

ró?nych

obszarach

kulturowych,

od

dzisiejszych

?rodkowych

Niemiec po

Mo?dawi?

i

Ukrain?

na

po?udniu

oraz

Litw?

oraz okolice

Smole?ska na wschodzie.

Wyposa?anie

wojowników

w

pó?nym

IV oraz na

pocz?tku

V wieku po Chr. w

przed-miot o

okre?lonej,

niemal

zestandaryzowanej

formie

?wiadczy

nie

tylko

o istnieniu pewnego "

ogólnob

arb

arzy?

-skiego"

stylu

w?a?ciwego

dla

pó?nej

staro?ytno?ci,

uwi-daczniaj?cego

si?

przede

wszystkim

w detalach

stroju,

uzbrojenia

itp.,

lecz równie? o

przejmowaniu

przez ró?ne

grupy kulturowe

podobnej

symboliki.

Szerokie

rozprzes-trzenienie

narz?dzi

typu

Dresden -Dobritz I

?erniki

Wiel-kie przy

niewielkiej

jednocze?nie

ich liczbie na

poszcze-gólnych

stanowiskach oraz

militarny

kontekst znalezisk

wydaj?

si?

wskazywa?

zarówno na

przynale?no??

ich

w?a?-cicieli do

specyficznej

warstwy

spo?ecznej

j

ak i na

poza-Narz?dzia

typu

Dresden-Dobritz I

?erniki

Wielkie

z

Europy

?rodkowej

s?

wa?nym

?ród?em do bada? nad

okresami

pó?norzymskim

i

w?drówek

ludów na

wspom-nianym

obszarze,

z

tego

te?

wzgl?du

zosta?y

do?? dobrze

8

"Horyzont

postczerniachowski"

bywa

te?

okre?lany

jako

"horyzont

przej?ciowy"

mi?dzy

okresem

pó?norzymskim

a

horyzontem

Unter-siebenbrunn/Laa an der

Thaya

i

odpowiada

fazie Dl O. Tej r a11997,

s. 328 nn.). Oznacza on

pocz?tek

nowej,

ponadregionalnej

i

ponad-kulturowej

stylistyki,

aniekoniecznie

nap?ywu

obcych

(czerniachow-skich) form

zabytków

na tereny nad

?rodkowym

Dunajem i

dalej

na

Cytaty

Powiązane dokumenty

Badania jakościowe rop naftowych wykonuje się w całym łańcuchu dystrybucji; od wydobycia, aż do przerobu w rafinerii. Specyficzną odmianą badań jako- ściowych ropy jest

Przede wszystkim nie znamy zasięgu pierwotnego założenia zamko­ wego, wobec tego nie możemy dokładnie określić jego położenia, jak również i data powstania

Parametr ten jest czułym wskaźnikiem wczesnej fazy niedokrwistości niedoboru żelaza, w której to fazie nie dochodzi jeszcze do obniżenia całkowitego stężenia hemoglobiny we

• AFL (trzepotanie przedsionków) • AT (częstoskurcz przedsionkowy) • ST (częstoskurcz zatokowy) UMIAROWIENIE • AVRT • AVNRT BEZ ZMIAN ?????? FALA MIGOTANIA f = AF FALA

W czasie pobytu rozpoznano nadciśnienie tętnicze, chorobę niedokrwienną serca, niewydolność serca, miażdżycę tętnic szyjnych, stan po udarze mózgu z niedowładem

Ze względu na ograniczony nakład zeszyt specjalny będzie do nabycia wyłącznie w Redakcji, Warszawa, ul.. Senatorska

[r]

Obserwując praw a społeczno-gospodarcze, jakim i rządzi się nasz współczesny świat, trudno jest raczej przypuszczać, aby był on w stanie w najbliższym czasie