• Nie Znaleziono Wyników

Helvetica Chimica Acta, Vol. 28, Fasc. 7

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Helvetica Chimica Acta, Vol. 28, Fasc. 7"

Copied!
340
0
0

Pełen tekst

(1)

C opyright 1945 b y : Schweizerische chemische G esellschaft, Basel — Société suisse de Chimie, Bâle —■ Società svizzera di chim ica, Basilea.

N achdruck verboten, -J- Tous droits réservés. —■ P rin ted in Sw itzerland.

toi; U

1211.00 tk

175. Zur K rystallstru k tu r ein iger Sterine und verw andter Verbindungen.

2. Hoehtemperatur-Modifikation von 17-Iso-desoxy-eorticosteron-aeetat von W. N o w a e k i.

(24. IX . 45.)

N eb en dem D e so x y -c o rtic o s te ro n -a c e ta t (I), ü b e r w elches in d e r 1. M itteilu ng b e r ic h te t w u rd e 1), e x is tie rt n o ch d ie stereo iso m ere V e r­

bindung 1 7 -Iso -d e so x y -c o rtic o s te ro n -a c e ta t (I I ) , w elche v o n C. W . Shoppee2) h e rg e ste llt w o rd e n is t. Sie t r i t t in zw ei M o d ifik atio n en auf, einer tiefsch m e lz en d en (S m p . 1 3 7 -1 3 8 ° ) u n d ein er h o c h sc h m e l­

zenden v om S m p. 174°, die alle in z u r U n te rs u c h u n g g e la n g te . D ie zwei M o d ifik atio n en u n te rs c h e id e n sich au c h m o rp h o lo g isch , in d em

¡ywfcip die T ief-F orm m e h r „ p r is m a tis c h “ , die H o c h -F o rm m e h r „ b l ä t t r i g “ ausgebildet ist. D ie k r y s ta lls tr u k tu r e lle U n te rs u c h u n g v o n I I w u rd e begonnen, w eil u n s die a l l g e m e i n e F r a g e in te re ssie rte , w ie s i c h die K r y s t a l l s t r u k t u r e n v o n S t o f f e n m i t s t e r e o i s o m e r e n M o l e k e l n u n t e r s c h e i d e n . D ie U n te rs c h ie d e in d en p h y sik a lisc h e n Eigenschaften v o n S u b s ta n z e n m it r e la tiv grossen M olekeln, w elche sich lediglich d u rc h die S te llu n g ein er s u b s titu ie r te n G ru p p e u n te r- lereingessndtaI« scheiden, sin d o ft a u ffa lle n d gross (S c h m e lz p u n k t, K ry s ta llis ie r- vermögen) [vgl. z. B . T ab . I I I , S. 923 in B . K oechlin u n d T . Reich- on‘ flfll IM 80®stein, Ü b e r G a lle n sä u re n u n d v e rw a n d te S to ffe. 3 a , 1 2 a-D io x y -i . ••

cholansäure (1 2 -ep i-D eso x y c h o lsä u re)3)]. Ü b e r d e n ste risc h e n U n te r ­ schied zw ischen den zw ei Iso m e re n ste h e n die A n sic h te n v o n G. Giaco- melloi ) bzw . T . R eich stem u. M. 3) 5) e in a n d e r g eg e n ü b er. N a c h den ' röntgenographischen M essungen v o n G.GiacomeUo a n D e so x y c h o lsä u re

©fff weisen die 1 2 -stän d ig e H y d ro x y lg ru p p e , die M e th y lg ru p p e N r. 18 u n d die lange S e ite n k e tte am C17 a u f dieselbe S eite d e r M olekel, w ä h ren d T. Reichstein u. M. a u f G ru n d ch e m isc h er T a ts a c h e n (V e rseifu n g s­

geschwindigkeit, L a c to n b ild u n g ) z u r A n sic h t neig en, d ass sich die S ubstituenten in 12- u n d 1 7 -S te llu n g a u f v e rsc h ie d e n e n S eiten des Ringes b efin d en , w obei d a n n d iejen ig e F o rm e l [in 3) F o rm e l X X I ]

¡JttMtfi11' als die w a h rsc h e in lic h ste an g eseh en w ird , bei d e r die M e th y lg ru p p e Menthol Ü'1 Nr. 18 u n d die lan g e S e ite n k e tte am C17 a u f v ersch ied en e S e ite n d er

vr 137 voni— ---

J Ü W .N ow acki, H elv. 27, 1622 (1944).

¡Cbnm* 2) c _ w Shoppee, H elv. 23, 925 (1940).

gjtäHSC f 3) ß Koechlin u nd T. Reichstem, H elv. 25, 918 (1942).

4) G. Giacomello, G. 69, 790 (1939).

5) M . Sorkin u n d T . Reichstein, Helv. 27, 1631 (1944).

(2)

— 1374 —

(fla ch g e b a u te n ) M olekel w eisen. W ir h ä t t e n also fü r I u n d I I fol­

g e n d e K o n s titu tio n :

I D esoxy-corticosteron- a c e ta t

nach T . Reich stein u. M.

n a c h G. Giacomello

(19)

CH3

19

12

\ / _

c h(18)3 h

13 1 7 \

18 H

>-

I I 17-Iso-desoxy- corticosteron-acetat

19 18 H

/ “ “ \ Z z ,

12

17\

13 1 7 \ 7

19 18 H

\ / Z A / / k

1 7 \ *

w obei au sg ezo g en e V a le n z stric h e n a c h v o rn e , p u n k tie r te n a c h hinten w eisen d e S u b s titu e n te n a n d e u te n sollen. U n se re H ilfs m itte l dessen h ie rü b e r le id e r k e in e E n ts c h e id u n g zu. D a s P ro b le m soll daraufhin w e ite r v e rfo lg t w erd en .

D ie I I - K r y s ta lle (d e r H o c h -F o rm ) lieg en in se h r g u t krystalli- sie rte n , g lä n z e n d e F lä c h e n au fw e ise n d e n P lä t tc h e n v o r, w ie Fig. 1 ein solches ze ig t. E s is t dies eine K o m b in a tio n d e r F o rm e n <100) (P lä ttc h e n e b e n e ), <h01> u n d <hkl> in d e r o rth o rh o m b is c h e n Klasse D a-222 (die sich s p ä te r e rg eb en w ird ). A ls a-A ch se w u rd e die P lä tt­

ch e n n o rm a le , die b -A c h se n o rm a l d a z u u n d p a r a lle l z u r P lä ttc h e n ­ e b e n e g e w ä h lt u n d c _L z u a u n d b . — O p tisc h erw ies sich I I als zw eiachsig p o s itiv m it n^ | a (A c h sen eb e n e j[ P lä ttc h e n e b e n e ), n,, || b u n d n« |j c ; D isp e rsio n a u s s e ro rd e n tlic h s ta r k , v > q ; sym m etrische A u slö sc h u n g in d e r P l ä t t chen ebene.

K ry stall von 17-Iso-desoxy-corticosteron-acetat (Hoch-Tem peratur-M odifikation).

Alle R öntgenaufnahm en w urden an ein u n d dem selben K ry stall der Grösse x/2Xx/2 X VlO mm ausgeführt. Die Ju stie ru n g geschah m ittels G oniom eter u n d Reflektometer.

D reh- und SeAfeimM-iSawier-Röntgengoniometeraufnahmen um die drei krystallogra- phischen Achsen m it Cu- u n d F e-S trah lu n g ergaben die G i t t e r k o n s t a n t e n :

a = 19,26, ± 0,05, b = 9,888 ± 0,027, c = 10,664 ± 0,015 A, a : b : c = 1,949:1:

1,078, Volumen der E lem entarzelle = V = 2031,6 i 14 Ä 3. Folgende Schichtlinien wur­

den „goniom etriert“ : 0kl, 1kl, 2kl, 3kl, 4kl, hOl, h ll, h21, hkO, h k l, hk2, hk3 u nd hk4. Ent­

sprechend dem gefundenen Auslöschungsgesetz: (hOO) n u r m it h = 2n, (OkO) nur mit k = 2n u nd (001) n u r m it 1 = 2n v orhanden, liegt die R a u m g r u p p e D I-P 2 J 2 J 2 , vor.

Bei der A nnahm e von Z = 4 Molekeln pro E lem entarzelle erg ib t sich eine (plausible) röntgenographische D ichte von d = 1,210 gern-3 . Die R eflexintensitäten sind folgende:

(3)

— 1375

a) B8t+, SSt 002,102, 202, 311, 411, b) s t 011, 020, 600, 710, 212, 221, 222, c) st-m , m -st, m+

012, 022, 0 2 1 ,1 0 4 ,1 1 1 ,1 4 1 , 320, 421, 800, 701, 503, 504, 510, 3 12,113,121, 321, 921, 730‘

830, 240, 350, 732, d) m, n w , m -s 004, 013, 014, 032, 042, 052, 0 4 0 ,1 4 0 ,1 0 1 ,1 1 0 , 302, 330, 303, 412, 201, 301, 801, 901, 402, 502, 203, 704, 612, 912, 810, 213, 313, 520, 621, 8 2 1 ,10'21, 322, 422, 522, 722, 230, 231, 631, 731, 532,113,114 usw ., e) s-m , s+, s, ss 122,132, 204, 513, 713, 910, 822, 223, 323, 124, 120, 401, 501, 611, 711, 811 usw .

D a Z = 4 M olekeln in d e r Zelle e n th a lte n sin d , k o m m e n — rein k o m b in a to risc h geseh en - fü r die L ag e u n d D im en sio n en dieser Molekeln sechs M ö g lich k eiten in B e tr a c h t:

D B L Mol.-Ebene ||

(1) b/2 = 4,95 a/2 = 9,65 c = 10,7 010

(la) f » c = 10,7 a/2 = 9,65 010

(2) ff c/2 = 5,35 a = 19,3 010

(2a) e/2 = 5,35 b/2 = 4,95 f f 001

(3) ff a/2 = 9,65 b = 9,9 001

(3a) b = 9,9 a/2 = 9,65 001

(B a/4 = 4,85 ,, c = 10,7 100

(4a) f f c = 10,7 b = 9,9 100

(5) b/4 = 2,48 f f a = 19,3 010

(6) c/4 = 2,68 b = 9,9 001

(5) u n d (6) sch eid en w egen zu k le in e r D ick e v o n v o rn e h e re in aus. D a 002 = sst+ re fle k tie rt, lieg en die M olekelebenen u n g e fä h r zu 001 p arallel. 020, 600 u n d 710 = st, 800, 240, 320, 730, 830 u n d 350 = m - s t u n d alle ü b rig e n R e fle x in te n s itä te n erg eb en fü r I I eine A nordnung d e r M olekeln, w ie sie in F ig . 2 d a rg e s te llt is t. D e r S tr u k ­ turvorschlag lie g t zw ischen d en M ög lich k eiten (2a) u n d (3a). (3) fä llt wegen 020 = s t d a h in . O b die lan g e S e ite n k e tte am C17 a u f dieselbe oder die a n d e re S eite d e r M olekelebene w ie die M e th y lg ru p p e n w eist, ist d ab e i n ic h t zu e n tsc h e id e n .

E ine Ä h n lic h k e it o d e r eine B ezie h u n g zw ischen d en K ry s ta ll- stru k tu ren v o n I u n d I I ist n ic h t zu e rk e n n e n . G em ein sam is t die S ym m etrieg ru p p e D * - P 2 12 12 1, w as a b e r k e in spezifisches C h a ra k ­ teristikum d a rs te llt, d a diese G ru p p e b e i o rg a n isc h en , in sb eso n d ere optisch -ak tiven, V e rb in d u n g e n o h n e h in au sg e z e ic h n e t i s t 1).

Z u s a m m e n f a s s u n g .

D ie H o c h te m p e ra tu r-M o d ifik a tio n v o n 17-T so-desoxy-eortico- stero n -acetat k ry s ta llis ie rt in d e r R a u m g ru p p e D * - P 2 12 12 1 m it d en G itte rk o n sta n te n a = 19,267 ± 0,05, b = 9,888 ± “0,027, c = 10,664

± 0 ,0 1 5 A u n d Z = 4 M olekeln p ro Z elle [d (rö n tg n .) — 1,210]. D e r S tru k tu rv o rsch lag ist in F ig . 2 ab g e b ild e t w o rd en . E in e B ezie h u n g

') W. Nowacki, I. H elv. 25, 863 (1942); I I . ib. 26, 459 (1943); I I I . M itt. N atf.

Ges. Bern (N .F.) 2, 43 (1945); IV. H elv. 28, 664 (1945).

k sh v sizer Sssnä? - BüehorfciH«

U & S ' i i s s ö - Ä i e u c a r l e L i v r t ' A Dsn^tion»

(4)

— 1376 —

z u r S tr u k t u r v o n D e s o x y -c o rtic o s te ro n -a c e ta t h a t sich n ic h t ergeben.

D ie F ra g e n a c h d e r S te llu n g d e r la n g e n S e ite n k e tte a m C17 b leib t o ffe n 1).

F ig. 2.

S trukturvorschlag für 17-Iso-desoxy-corticosteron-acetat (Molekeln in H öhe 0 sind dünn, solche in H öhe c/2 über der Bildebene sind dick ausgezogen worden).

Irf)

¡Kl 1 jiitl

¿ ( 1 )

l Mi ir Sti

« 1 (D ) An iaei Inins

iratii

H errn Prof. D r. T. Reichstein, Basel, danke ich bestens fü r die Substanzprobe, H errn Prof. Dr. H. Huttenlocher für das Interesse an der A rbeit un d der „Stiftung zur For­

derung der wissenschaftlichen Forschung an der Bernischen Hochschule“ fü r Verbesserung des R öntgenlaboratorium s.

M in e ra lo g is c h -p e tro g ra p h is c h e s I n s titu t d e r U n iv e r s itä t B e rn .

P A n m e r k u n g b e i d e r K o r r e k t u r : D ank der F reu n d lich k eit der H H . Prof.

L. Ruzicka u n d V. Prelog (Zürich) kon n te ich soeben noch kurz E inblick in die Arbeit iia

<»h von C. H. Carlisle an d D. Crowfoot, The cry stal stru ctu re of cholesteryl iodide. Proc. Roy.

Soc. London [A] 184, 64 (1945) (Nr. 996, Ju ly ) nehm en. — A uf G rund einer ausgedehnten dreidim ensionalen Fourier-S ynthese kom m en die Verfasser zum Schluss, dass die krystallo- graphischen D aten “ strongly in favour of th e a tta c h m e n t of th e side chain cis to methyl a t C13 as suggested in th e earlier w ork of Caglioti an d Giacomello (1939, Gazz. 69, 245)’

sind.

Kitte Hit, I

H its,

(5)

r "

176. Beitrag- zur Kenntnis der Tautomerie und der Ringöffnung des Phtalyl-aeetessig-esters.

(7. M itteilung über K etone, K etonsäuren un d E nol-lactone1)) von P a u l R u g g l i f und C h ristia n Z ie k e n d r a h t.

(24. IX . 45.)

D er P h ta ly l-a c e te s s ig e s te r w u rd e e rs tm a ls v o n E . F ischer u n d H. K och2) d a rg e s te llt. D ie K o n s titu tio n des K ö rp e rs is t v o n diesen A utoren n ic h t a u f g e k lä rt w orden. C. B ü lo w 3) h a t d em K ö rp e r in Analogie zu m P h ta ly l- m a lo n e s te r4) eine K o n s titu tio n im S in n e d er Form el (I) g e g e b e n 5).

— 1377 —

I I I

J . Scheiber6) h a t in v e rsc h ie d e n e n A rb e ite n diese „ u n s y m m e ­ trische“ S tr u k tu r an g e g riffen u n d ein e K o n s titu tio n im S in n e d er Formel (I I ) v o rg e sch lag en . K . von A u w ers u n d E . A u ffe n b e rg 7) h a b e n versucht, au f sp e k tro m e tris c h e m W ege die S tr u k tu r des E s te rs a u f ­ zuklären, g e la n g te n a b e r zu k ein em e in d e u tig e n K e s u lta t, so d ass die F ra g e d e r K o n s titu tio n no ch offen s ta n d .

Im A n schluss a n die A rb e ite n v o n J . W islicenu s is t es P . R ugg li und A . M aeder gelu n g en , die E n ts c h e id u n g ü b e r die b e id e n F o rm e n im F alle des S u c c i n y l - m a l o n e s t e r s z u g u n s te n d e r E n o l - l a c t o n - f o r m zu tr e f f e n 8).

W ir u n te rs u c h te n n u n den P h ta ly l-a c e te s sig e s te r (I) u n d k o n n te n feststellen, d ass b e i d e F o rm e n b ei d e r D a rs te llu n g e n ts te h e n . L ä s s t pvM man x Mol P h ta ly lc h lo r id 9) a u f 2 Aio 1 N a triu m a c e te ssig e ste r in jjieSnW absolutem Ä th e r ein w irk en , so e n ts te h t ein K e a k tio n s p ro d u k t, w elches

¡eJUM3 nach Zerlegen m it W a sse r zu m T eil in k ry s ta llis ie rte r F o rm im Ä th e r

„iffiiV zurückbleibt, zu m T eil a b e r im W a sse r g elö st w ird . D as ä th e r u n lö s ­ liche P ro d u k t is t d e r P h ta ly l-a c e te s s ig e s te r (I).

lisctefr- D ie w ä s s r i g e L ö s u n g e n th ä lt ein en K ö rp e r, d e r schon v o n jjerii. E. Fischer u n d H . K och b e o b a c h te t, a b e r n ic h t w e ite r u n te rs u c h t iieit der® 1) 6. M itteilung H elv. 28, 747 (1945).

jb&D®' 2) B (6 651 (1883). 3) A. 238, 184 (1886).

Yliod»"; 4) j Wislicenus, A. 242, 23 (1887).

¡einer8®' 5) B er Verfasser spricht von einer „unsym m etrischen“ Form . :s,dass« 6) A 389j 127 (1912); B. 53, 898 (1920).

ciainflü»- B 5| 1106 (1918). 8) Diss. A. Maeder, 1943.

39, Ga® '' ») D arstellung n ach Org. Synth. Bd. XI, 88.

87

(6)

w u rd e . W ir k o n n te n die K o n s titu tio n dieses N e b e n p ro d u k te s er­

m itte ln .

S ä u e r t m a n die w ä sse rig e L ö su n g u n te r K ü h lu n g a n , so fällt D i k e t o h y d r i n d e n - c a r b o n s ä u r e - ä t h y l e s t e r ( I I I ) in feinen, g elb en N a d e le h e n au s. W ir k o n n te n d e n la b ile n E s t e r in F o rm seines K u p fe rs a lz e s a n a ly sie re n u n d s te llte n ih n a u c h n a c h d e r v o n J . Wisli- ce n u s]) a n g e g e b e n e n M e th o d e d a r. D e r E s t e r ( I I I ) w ird seh r leicht zu D i k e t o h y d r i n d e n ( I V) v e rs e ift. L e tz te r e r K ö rp e r w u rd e durch A u s ä th e rn d e r w ä sse rig en L ö su n g eb e n fa lls iso lie rt.

D a s A u ftr e te n d e r g e n a n n te n P r o d u k te lä s s t a u f die Existenz des „ s y m m e tris c h e n “ E s te r s ( I I ) schliessen . E in K ö rp e r dieser K o n s titu tio n w ä re a lle rd in g s n a c h d e n b ish e rig e n E rf a h ru n g e n nicht b e s tä n d ig . W ir k ö n n e n d a h e r a n n e h m e n , d ass d e r E s te r (II) nur in te rm e d iä r e n ts ta n d e n is t u n d im sch w a ch a lk a lis c h e n M edium der R e a k tio n v e rs e ift w u rd e . A ls w asserlö slich es N a tr iu m s a lz (Y) ge­

la n g te d e r K ö rp e r b e i d e r Z e rle g u n g in d e n w ä ssrig e n T eil, aus dem d u rc h S ä u re z u s a tz d e r freie E s t e r ( I I I ) a u sg e fä llt w e rd e n konnte.

F o lg e n d es S ch em a soll d e n G a n g d e r R e a k tio n v e ra n sc h a u lic h e n : / COCI

V \ ¡x COCl

.COCH3 2 NaCH

\ c o o c2h5

I

COCH3

. c = c /

\ n \ c o o c2h5 II

y

0 \ c o / N x x j c a

(7)

V

W4\4th

? so!

in t®

iaFonnv e n o n j .i wi4 Ak Pöwäti nni die Eb ü Körper 4 ff Ester (1 sehen M b

triimisälz |!|

igen Teil, ab lt whti ransehanlick

COCHj (

'föOCÄ

c

St VoOCjHi

UOOCfii

/ \ / c o \ V c / c o o c2h5 / \ / C O sx ^ / COOC2H5

^ x / X c o/7 ^ N a C1C00C2H5 Xv / \ c O / / ^ COOC2H5

V VI

W ir v e rs u c h te n n u n , ein en K ö rp e r v o n „ s y m m e tris c h e r“ S tr u k t u r auf a n d e rem W ege d a rz u ste lle n . W ir g in g en d a b e i v o m N a triu m s a lz des D i k e t o h y d r i n d e n - c a r b o n s ä u r e - ä t h y l e s t e r s (V) au s, w el­

ches sehr s ta b il is t u n d sich au s h eissem W a sse r u m k ry s ta llis ie re n lässt. S e tz t m a n dieses E s te r-S a lz m it C h l o r k o h l e n s ä u r e - e s t e r um, so w äre ein „ s y m m e tris c h e r“ P h ta ly l- m a lo n e s te r d e r F o rm e l (VI) zu erw arten .

W ir a r b e ite te n in a b s o lu t ä th e risc h e r L ö su n g m it ä q u iv a le n te n Mengen E s te r-S a lz (V) u n d C h lo rk o h le n sä u re -e ste r (K ah'lbaum re in st).

Trotz tag e la n g e m K o c h e n k o n n te k e in e A b s p a ltu n g v o n N aC l e rre ic h t werden. E r s t ein Z u sa tz v o n w enigen T ro p fe n P y r i d i n liess d ie g e ­ wünschte U m se tz u n g e in tre te n . D ie A b s p a ltu n g v o n N aC l v erlie f q u a n tita tiv . E s w a r a b e r n u r in einem F a lle m öglich , d en E s te r ( I I I ) zu isolieren. W ir e rh ie lte n im m e r D i k e t o h y d r i n d e n (IV ) u n d g e ­ färbte P ro d u k te , w elche d u rc h S e lb s tk o n d e n sa tio n dieses K ö rp e rs im alkalischen M edium e n ts ta n d e n -waren.

D ie V e rsu ch e ze ig te n im m e rh in , d ass die „ s y m m e tris c h e “ F o rm interm ed iär e n ts ta n d e n sein m u ss, d ass sie a b e r ä u sse rst la b il is t und n u r a n H a n d ih re r Z e rfa llsp ro d u k te n achgew iesen -werden k a n n .

D ie E i n w i r k u n g v o n P h e n y l h y d r a z i n a u f P h t a l y 1 - a c e t - e s s i g e s t e r (I).

S chon 0 . B ü lo w 1) h a t die P ro d u k te , die bei d er Einw irk u n g v o n P heny lh y d razin a u f P h ta ly l-a c e te s s ig e s te r (I) e n ts te h e n , u n te rs u c h t.

Er b esch reib t als H a u p tp r o d u k t d e r R e a k tio n ein P h e n y l h y d r a z o n (VII) vo m S m p. 2 3 6 - 2 3 8 ° u n d ein N e b e n p ro d u k t v o m S m p. 179°, welches er a u f G ru n d d e r A n a ly se fü r P h t a l y l - p h e n y l h y d r a z i n

(VITI) an sa h .

D ie S tr u k tu r des P h e n y lh y d ra z o n s (V II) w u rd e v o n G. B ülow und E . Siebert2) g e n a u u n te rs u c h t. D ie A u to re n k o n n te n u n te r a n d e rm keinen R ing sch lu ss zu einem P y ra z o ld e riv a t erzielen . D e r K ö rp e r is t nach ih ren A n g a b en le ic h t löslich in A lk a li u n d k a n n d u rc h S ä u re n u nverän dert w ieder ab g e sch ied en w e rd e n 3). J . 8cheiber4) h a t das K o n d e n sa tio n sp ro d u k t als P y r a z o l d e r i v a t ( I X) a u fg e fa sst, h a t aber den K ö rp e r n ic h t a n a ly s ie rt. D ie L ö slich k eit in A lk ali w äre m it der ScheibeEseh en S tr u k t u r le ic h t e rk lä rb a r.

— 1379 —

b A. 236, 184 (1886). 2) B. 38, 1910 (1905).

3) Die Löslichkeit in A lkali w ird m it der „A n h y d rid stru k tu r“ erklärt.

4) A. 389, 127 (1912).

(8)

— 1380 —

W ir liessen P h e n y lh y d ra z in u n d E s t e r (I) in e ss ig sa u re r Lösung a u f e in a n d e r ein w irk e n u n d e rh ie lte n als e r s te K r y s ta llis a tio n feine, o ra n g e N ü d e lc h e n v o m S m p . 2 3 5 - 2 4 0 ° . E in e w e ite re K ry sta llisatio n erg a b ein o ra n g e-g e lb e s S u b s ta n z g e m is c h , a u s w e lc h em d u rc h E x tra k ­ t io n m it B en zo l ein fa rb lo se r, schön k ry s ta llis ie r te r K ö rp e r vom S m p . 2 3 8 - 2 4 1 ° n e b e n P h t a l y l - p h e n y l h y d r a z i n ( V I I I ) erhalten w e rd e n k o n n te . D ie A n a ly s e n des o ra n g e fa rb e n e n u n d des farblosen K ö rp e rs s tim m te n w e itg e h e n d ü b e re in . A u c h d e r M ischschm elzpunkt d e r u m k ry s ta llis ie rte n K ö rp e r g a b k e in e S ch m elzp u n k tsern ie d rig u n g , so d ass h ie r zw ei F o rm e n d esse lb e n P r o d u k te s v o rlie g e n m u sste n 1).

D ie A n a ly se n d e r K ö rp e r s tim m e n g a n z m it d e n v o n C. Bülow a n g e g e b e n e n W e rte n ü b e re in . W ir g la u b e n a b e r v ie l e h e r a n eine B i n g ö f f n u n g d u rc h P h e n y lh y d ra z in . E s k ö n n e n so d re i s tru k tu r­

iso m ere K ö rp e r ( X) , ( X I ) o d er ( X I I ) e n ts te h e n .

.COOC,H,

V II COCH,

~ /C=cr

( y Y x c o o c 2h 5

a i-n h-o j l

v/ N io X

X I I I

c j l

COCH,

c=c

- COOC2H5 n - c6h5 N H CO X II

'N—NH—CbHc

jkiSi

L Bing- lEiwir] C-CH3

c - c o o c2h5 UHU IMma liiii des 1

iiP); Ir gibt a

tekD i p Sti

W ir v e r s u c h te n die alk o h o h sc h e L ö s u n g des K o n d en satio n s­

p ro d u k te s (S m p . 2 3 9 - 2 4 1 ° ) z u h y d r ie r e n 2), k o n n te n a b e r w eder bei Z im m e rte m p e ra tu r, n o ch b ei 60° eine W a s se rs to ff a u f n ä h m e erzielen.

D e m n a c h w ä re die v o n B ü lo w g eg e b en e K o n s titu tio n eines Phenyl- h y d ra z o n s ( VI I ) a u sz u sc h ü e sse n , d esse n la c to id e s S y s te m sicher h y d r ie r b a r w ä re. D ie Scheib er’’ sehe K o n s titu tio n ( I X ) k a n n n ich t in B e tr a c h t gezogen w e rd en , d a sich v o n diesem K ö rp e r k e in N i t r o s o - a m i n d a rs te lle n liesse, w ie w ir es o h n e S c h w ie rig k e it m it d em Körper

S m p . 2 3 9 - 2 4 1 ° e rh ie lte n .

a /CD-

Am i an,!.

I 389, l 1) D er orange K örper e n tfä rb t sich beim Schmelzen bei 170°, k a n n aber aus Eis­

essig u n v erän d ert um k ry stallisiert w erden.

2) Die H ydrierung w urde m it Äaney-Niekel vorgenom m en.

(9)

llyMl(llj, D ie L ö slic h k e it in A lk ali, w elche n a c h u n se rn B e o b a c h tu n g e n üjBtal nul *n ^ er W ä rm e e rfo lg t, w ä re a m b e s te n m it d e r F o rm e l ( X I I ) zu

(taidiEr erklären. E s k ö n n te a u f G ru n d ein er ta u to m e re n V e rsch ieb u n g le ic h t

! gj ' eine alk alilö slic h e S u b sta n z e n ts te h e n . W ir b e h a lte n u n s v o r, d as 1VIII)¡i' K °n den satio n s p r o d u k t S m p . 2 3 9 - 2 4 0 ° n o ch w e ite r zu u n te rs u c h e n .

t> D as als N e b e n p ro d u k t e n ts ta n d e n e P h t a l y l - p h e n y l h y d r a z i n

^ 1 (V III) v e rs u c h te n w ir eb en falls zu h y d rie re n , k o n n te n a b e r a u c h h ie r

“ weder bei Z im m e rte m p e r a tu r no ch b ei 60° eine W a ss e rs to ffa u fn a h m e beobachten. W ir g la u b e n d a h e r eh e r, d as A n i l i n o - p h t a l i m i d (X III) v o r u n s z u h a b e n , w elches J . Scheiber1) b ei d e r E in w irk u n g 'll11' von P h e n y lh y d ra z in a u f P h ta ly l- m a lo n e s te r e r h ie lt2).

fiel eleu

so drei jtr. R i n g ö f f n u n g e n d e s P h t a l y l - a c e t e s s i g e s t e r s .

1. R i n g ö f f n u n g m i t N a t r i u m ä t h y l a t . J . Scheiber3) h a t q durch E in w irk u n g v o n N a tr iu m ä th y la t a u f P h ta ly l-a c e te s s ig e s te r (I)

X ein Öl e rh a lte n , w elches e r n ic h t reinigen k o n n te . D ie S tr u k t u r eines X «l D erivates m it P h e n y lh y d ra z in k o n n te d e r V erfasse r eb en falls n ic h t aufklären. J . W islicen u s h a t die E in w irk u n g des N a tr iu m ä th y la ts am P h ta ly lm a lo n e s te r u n te r s u c h t u n d eine A n la g e ru n g a n d e r C = C- Bindung des la c to id e n S y ste m s a n g e n o m m e n 4).

Vooh W ir k o n n te n fe stste lle n , d ass scho n b ei lä n g e re m Ivo ch en m it E A l k o h o l eine R in g ö ffn u n g e i n tr itt. E s e n ts te h t in f a s t th e o re tis c h e r

Ausbeute d e r B e n z o y l - a c e t e s s i g e s t e r - o - c a r b o n s ä u r e - ä t h y l - e s t e r (X IV ) als h ellgelbes Ö l5).

W ir k o n n te n d en E s te r d u rc h D e s tilla tio n im H o c h v a k u u m rein i-

<V gen. E r g ib t als en o lisierb a re S u b s ta n z eine ro te E is e n (III)-c h lo rid - R eaktion u n d b ild e t ein seh r schön k ry s ta llisie re n d e s , h im m e lb la u es Kupfersalz. D e r E s te r (X IV ) is t se h r lab il, er s p a lte t sch on n a c h eintägigem S te h e n b ei Z im m e rte m p e r a tu r A lk o h o l a b u n d g e h t in den P h ta ly l-a c e te s s ig e s te r (I) ü b e r.

M it P h e n y lh y d ra z in e n ts te h t ein sch ö n k ry s ta llis ie rte s , f a r b ­ loses P ro d u k t v o m S m p. 81— 82°, d as l - P h e n y l - 5 - m e t h v l - 4 - c a r b ä t h o x y - 3 - o - c a r b ä t h o x y - p h e n y l - p y r a z o l ( X V ) 6).

/C O C H , V O C H ,

,CO—CH ^ /C = C

COOC, H

tioneinesf!* . I | 2 5 - C 2h 5o h es Syst®5 \ / \ c o o c 2h 5 x i v

2 ) ^ i) A. 389, 152 (1912).

er -! 2) In der ausführlichen A rbeit von B. Hotte, J . pr. [2] 35, 269 (1887) w ird die S tru k tu r

ßjit ¡ 05 dieses Körpers eingehend u n tersu ch t un d im Sinne eines Phtalim id-D erivates aufgefasst.

3) A. 389, 148 (1912). 4) A. 242, 46 (1887).

5) Die Analogie zur H albesterbildung des P htalsäure-anhydrids beim K ochen m it ste|; Alkohol ist bem erkensw ert.

6) J . Scheiber glaubte ein Phenylhydrazon des Benzoyl-essigester-o-carbonsäure- äthylesters v o r sich zu haben.

(10)

— .1382 — N

N x \ c —C H3

■C C— COOC2H5

\ c o o c2h5 XV .COOC2H5

c o o c2h5

fasere

¡[¿rid

\ c o o c , h5 X V I COOC2H5

c=

x c o o c2h5

/C O —CH

/ M tO O C JL

.COOCoH-

\ / \ c = C /

X V II \C O O C2H5

/COOCoH;

X XC 0 —CH

X V II I \C O O C2H5 ,COCH,

=c:

x COOC2H ,

\ / \ c = =

C 0 0 C2Hr,

.CO—CH/COCH, x COOC2H5

c o o c2h5

X IX N jO C H ,

\ / \ c O —CH7

x x \C O C H ;

)U j® flp isssestei

Jitetai Fasereza Ügt. Die takte

2. E i n g ö f f n u n g m i t X a t r i u m a c e t e s s i g e s t e r . J . Wisli- c e n u s1) h a t h ei d e r E in w irk u n g v o n 2 M ol X a triu m m a lo n e s te r auf 1 Mol P h ta ly lc h lo r id d re i v e rsc h ie d e n e K ö rp e r e r h a lte n . E s sind dies d e r P h t a l y l - m a l o n e s t e r (X V I), d e r P h t a l o x y 1 - d i m a l o n - e s t e r ( X V I I ) 2) u n d d e r P h t a l y l - d i m a l o n e s t e r ( X V I I I ) . J . Schei- ber3) h a t d u rc h V e rä n d e ru n g d e r M o l-V e rh ä ltn isse v o n Phtalylchlorid z u X a triu m a c e te s s ig e s te r die a n a lo g e n K ö r p e r d e r P htalyl-acetessig- e s te r-E e ih e e rh a lte n . B e sc h rie b e n w u rd e v o n Scheiber d e r P h t a l o x y l - d i a c e t e s s i g e s t e r ( X I X ) 4). D e r P h t a l y l - d i a c e t e s s i g e s t e r (XX) soll d a r g e s te llt w o rd e n sein. D e r V e rfa s se r g ib t a b e r w e d er Schmelz­

p u n k t n o c h A n a ly s e n des K ö rp e rs a n 5).

W ir k ö n n e n a n n e h m e n , d ass b e i d e r E in w irk u n g v o n 3 oder 4 Mol X a triu m a c e te s s ig e s te r a u f 1 M ol P h ta ly lc h lo r id zunächst P h ta ly l-a c e te s s ig e s te r (I) e n t s t e h t , d e r a n a lo g d e r Eingöffnung m it X a tr iu m ä th y la t m it w e ite re n 2 M ol X a triu m acetessig ester P h t a l y l - d i a c e t e s s i g e s t e r ( X X ) b ild e t. D ie se r E eak tio n sv erlau f is t v o n P . R u g g li u n d A . M aeder in d e r E e ih e des Succinyl-m alon- e s te r s 6) b e s tä tig t w o rd e n .

ti>5atn 3.1n>pfirich ifcwi iMtiiCi typt iutllS

1) A. 242, 46 (1887).

2) D i-enol-anhydrid des P htalyl-dim alonesters.

3) A. 389, 164 (1912).

4) D i-enol-anhydrid des Phtalyl-diacetessigesters.

5) H. Volkm ann, Diss. Leipzig 1888, h a t das N atrium salz des D i-esters beschrieben, k on n te ab er den freien E ste r n ic h t darstellen.

6) P. Ruggli u nd A. Maeder, H elv. 27, 436 (1944).

1 tie Äi i'mkr

(11)

9

KBJL

U n sere V e rsu c h e 1) e rg a b e n n u r in einem P a lle ein k ry s ta llis ie rte s P ro d u k t v o m S m p . 9 6 - 1 0 2 ° , dessen A n a ly se a u f d as D i - e n o l - a n h y d r i d des P h ta ly l-d ia c e te ss ig e ste rs ( X I X ) schliessen liess. W ir erhielten in d e n ü b rig e n V e rsu ch en im m e r d u n k le Öle, w elche ro te E ise n (III)-c h lo rid -B e a k tio n e n zeig ten . D ie D e stilla tio n im H oeh- vakuum erg a b n u r S p a ltp ro d u k te w ie A cetessig ester u n d P h ta ly l- acetessigester. D e riv a te des Öles m it P h e n y lh y d ra z in u n d Sem i- carbazid k o n n te n n ic h t e rh a lte n w erden.

D ie le ic h te A b s p a ltu n g v o n A lkohol im F a lle des B en zo y l-a cet- essig ester-o -c arb o n säu re-ä th y le ste rs ( XI V) sc h e in t eine E ig e n sc h a ft ull*A aller ,,o ffen en “ K e to - E s te r d e r P h ta ls ä u re re ih e zu sein. D ie E x iste n z -

ncooc^. fähigkeit des P h ta ly l-d ia c e te ss ig e ste rs ( X X ) is t n a c h u n se rn B e o b ­ achtungen s ta r k anzu zw eifeln . E s s c h e in t, d ass d ieser K ö rp e r ä u sse rst COCH, leicht A c etessig ester a b s p a lte t u n d in P h ta ly l-a c e te s s ig e s te r ü b e rg e h t.

U nsere za h lre ic h e n R in g ö ffn u n g sv e rsu c h e h a b e n diese A n n a h m e bestätig t. D ie U n te rs u c h u n g e n ze ig te n im m e r w ied er, w ie gross COOCjHj die A n h y d risie ru n g ste n d e n z d e r P h ta ls ä u r e is t. D ieses K rite riu m

hat die R in g ö ffn u n g sv e rsu c h e s ta r k b e e in flu sst. W ir b e h a lte n u n s daher v o r, D ic a rb o n sä u re n zu u n te rs u c h e n , w elche diese u n e r­

w ünschten E ig e n sc h a fte n n ic h t b esitze n .

— 1383 —

XOCB,

jeder. J. i

(Im p

\ r t tessigestei-

E x p e r i m e n t e l l e r T e i l . P h t a l y l - a c e t e s s i g e s t e r (I)2).

äloxvl lr 8 N atrium (unter X ylol gepulvert) w erden in einem 500 cm3 Dreihalskolben m it Rührer, T ropftrichter un d Rückflusskühler in 200 cm3 absolutem Ä th er aufgeschläm m t.

Der Kolben wird m it Leitungswasser gekühlt u nd u n te r starkem R ühren 25 g (2 Mol) Acetessigester zugetropft. Man lässt zur Bildung des N atrium -acetessigesters die R eaktion über N acht in Gang.

kr Pit- ^em weissen N atrium -acetessigesterbrei tro p ft m an u n ter K ühlen des Kolbens mit Eis 20 g (1 Mol) Phtalylchlorid in 50 cm3 absolutem Ä ther. Es tr it t sofort R otfärbung auf, die nach 1 Stunde in B raun, nach 2 Stunden in Gelb übergeht. U n ter ständigem Rühren lässt m an über N acht stehen, wobei durch Schmelzen des Eises Zim m ertem peratur erreicht wird.

Die hellgelbe Reaktionsm asse w ird nu n in 200 cm3 W asser ausgegossen und das irkUDg T® Gemisch 1 Stunde bei 0° stehen gelassen. N ach dieser Z eit saugt m an auf der N utsche lylcUoriä * Tom rohen P h t a l y l - a c e t e s s i g e s t e r (I) ab und tre n n t die Schichten des F iltrats.

, ,1fr Eil.-- ü a s abgesaugte R ohprodukt w ird so lange m it W asser gewaschen, bis dieses sich ( nicht mehr gelb anfärbt. D ann wird die W aschflüssigkeit m it dem wässrigen A nteil des

*■- , Filtrats vereinigt. Die Reinigung des R ohproduktes (Ausbeute 15 g) erfolgt durch Uin-

>r Eeaktlöl'1 krystalhsieren aus 30 cm3 Eisessig. Man e rh ält 10— 11 g farblose Prism en vom Smp.

(f §flC(®F 124—125°. Der E ster ist leicht löslich in warmem Alkohol, Benzol und Eisessig, schw er­

löslich in Ä ther3).

4,951 m g Subst. gaben 11,667 mg C 02 u n d 2,115 mg H 20 Cu H1205 Ber. C 64,61 H 4,65%

_ Gef. „ 64,31 „ 4,78%

M Einw irkung von 2 Mol N atrium -acetessigester auf 1 Mol Phtalyl-acetessigester, wie auch 4 Mol N atrium -acetessigester auf 1 Mol P htalylchlorid.

2) Die A ngaben der L ite ra tu r über die D arstellung des E sters sind sehr unvoll­

ständig, so dass wir hier eine genaue D arstellungsm ethode geben.

3) U m krystallisieren aus Alkohol ist nicht ratsam , da in diesem Falle Ringöffnung zu Benzoyl-acetessigester-o-carbonsäure-äthylester (X IV ) e in tritt.

(12)

Die vom w ässrigen A nteil des F iltra ts ab g etren n te Ä t h e r s c h i c h t ergibt nach Trocknen u nd A bdestillieren des Ä thers 13 g eines Öles, welches beim S tehen 2 3 g Phtalyl-acetessigester (I) in sehr schönen K ry stallen abscheidet. D er K ö rp er schmilzt bei 80—120° un d e n th ä lt D i k e t o h y d r i n d e n (IV), welches durch m ehrm aliges Umlösen aus Eisessig en tfern t w erden kann. Aus dem öligen A nteil (H auptm enge) lassen sich im V akuum 6— 10 g A c e t e s s i g e s t e r abdestillieren. D as verbleibende R estö l krystallisiert beim A nreiben m it wenig Ä th er zum Teil. Die festen P ro d u k te (2— 3 g) bestehen wieder aus Phtalyl-acetessigester (I) u n d D iketohydrinden, doch w iegt letzteres vor. Der nicht- krystallisierende Teil e n th ä lt u nverändertes Phtalylchlorid.

Die vereinigten w ä s s r i g e n A n t e i l e w erden d urch E in träg en von Eisstückchen gekühlt u n d u n te r R ü h ren m it 20-proz. Schwefelsäure angesäuert. E s fallen hellgelbe, feine Nüdelchen des D i k e t o h y d r i n d e n - c a r b o n s ä u r e - ä t h y l e s t e r s (III) aus, welche auf der N u t sehe abgesaugt u n d im E x sik k ato r g etrocknet w erden (1—2 g). D er Körper ist n ich t lange h a ltb a r, sondern zerfällt a n der L u ft rasch. In alkoholischer Lösung gibt die Substanz eine rote E isen(III)-chlorid-R eaktion. Z ur Identifizierung stellten w ir das schön krystallisierte, hellgrüne K upfer(II)-salz d a r 1). E s schm ilzt u n te r Z ersetzung bei 122°.

10,845 mg S ubst. gab en 1,708 mg CuO C24H1808Cu Ber. Cu 12,76 Gef. Cu 12,58%

Ä th e rt m an die vom D ik eto hydrinden-carbonsäure-äthylester (III) abfiltrierte Lösung aus, so e rh ä lt m an nach der üblichen A ufarbeitung 0,5—0,7 g D ik e to h y d r in d e n (IV), Smp. 120—125° u n ter Zersetzung. W ir reinigten den K ö rp er durch Sublimation (Smp. 125— 1300)2).

4,187 m g S ubst. gaben 11,354 mg C 02 u n d 1,556 m g H 20 C9H602 Ber. C 73,96 H 4,14%

Gef. „ 74,00 „ 4,15%

Die G esam tausbeute an reinem Phtalyl-acetessigester (I) b etrug nach Aufarbeitung aller F rak tio n en 15 g (60% der Theorie)3).

K o n d e n s a t i o n s p r o d u k t d e s E s t e r s (I) m i t P h e n y l h y d r a z i n . K örper (X II), Sm p. 239— 241°.

5 g Phtalyl-acetessigester (I) w erden in 30 cm3 70-proz. Essigsäure in der Wärme gelöst un d 2 g P henylhydrazin in 5 cm3 50-proz. Essigsäure zugegeben. E s tr it t sofort eine orange F ärbung auf un d n ach einstündigem S tehen bei Z im m ertem peratur beginnen orange N ädelchen auszufallen. Man saugt ab , w äscht m it A lkohol un d Ä th er u nd erhält nach U m krystallisieren der 0,3 g des R o h produktes aus 80-proz. Essigsäure feine, hellorange N ädelchen vom Smp. 235— 238°.

Aus dem F iltr a t fällt bei w eiterem Stehen ein gelb-oranges Substanzgemisch in einer A usbeute von 3 g aus. N ach A bsaugen u n d Trocknen im E x sik k ato r kann durch wiederholtes Aufkochen m it wenig Benzol4) eine schwerlösliche, farblose u n d eine lösliche, hellgelbe Substanz erhalten w erden. D er farblose K ö rp er schm ilzt nach mehrmaligem Umlösen in Eisessig von 239— 241 °. D as hellgelbe P ro d u k t k ry stallisiert aus Alkohol in glänzenden, hellgelben B lättch en vom Sm p. 179— 181° a u s6).

K ö r p e r v o m S m p . 2 3 9 —2 4 1 ° (X II). D as P ro d u k t löst sich beim Kochen in A lkali6) un d fällt beim V ersetzen der erk alteten Lösung m it Säure u n v erän d ert wieder

— 1384 —

4) D as K upfer(II)-salz lä s st sich au s v erd ü n n tem A lkohol um krystallisieren.

2) Die Schmelze is t g rü n -v io lett gefärbt.

3) Die D arstellung des E ste rs aus 1 Mol P h t a l s ä u r e - a n h y d r i d u n d 1 Mol N atrium -acetessigester w urde auch ausgeführt. Sie liefert aber schlechte Ausbeuten, da die R einigung des E sters sehr erschw ert w ird (A nwesenheit von Phtalsäure-anhydrid u n d D iketohydrinden).

4) Bei grösseren A nsätzen e x tra h ie rte n w ir im Soxhlet.

5) Die A usbeuten an beiden K örpern sind je nach V ersuch sta rk verschieden.

6) W ir erw ärm ten m it konz. N H3 u n d 30-proz. N aO H .

(13)

iim Sil",' aus. Beim E rw ärm en m it konz. H2S 04 auf 80° tr a t keine V eränderung des K örpers ein.

K-örpet s(lu_ ®as P r ° d uk t >s t leicht löslich in Alkohol und Eisessig, schwerlöslich in Ä ther und BenZ01'

4,091 mg Subst. gaben 10,273 mg C 02 un d 1,895 mg H 2Ö 4,125 mg S ubst. gaben 0,290 cm3 N2 (22°, 791 mm)

!*,, C20H18O4N2 Ber. C 68,56 H 5,18 N 7,99%

ttwsvot.ftf « ■ Gef. „ 68,53 „ 5,18 „ 7,93%

N i t r o s a m i n d e s K ö r p e r s v o m S m p . 2 3 9 —241°. 0,2 g K örper Smp. 239—241°

»im Wulfe werden in 3 cm3 A lkohol gelöst u nd m it 0,5 cm3 konz. H Cl versetzt. Man gibt nu n so lange lfkEs!a|[|j 2-n. N aN 02-Lösung hinzu, bis überschüssige H N 02 nachgewiesen werden k a n n 1). N ach esteiälHl);. kurzem Stehen fällt das N itrosam in in feinen, farblosen K rystallen aus, welche nach Ab- tall-2 saugen durch U m krystallisieren aus Alkohol gereinigt werden. Smp. 140° (unter Zer- fekLwjj setzung).

2,878 mg Subst. gaben 0,283 cm3 N2 (21,5°, 741 mm) ler&wtnmgii C20H17O5N3 Ber. N 11,08 Gef. N 11,11%

K ö r p e r v o m S m p . 17 9 — 181° (X III). Zur Identifizierung der erhaltenen Sub-

>v stanz stellten wir P h t a l y l - p h e n y l h y d r a z i n nach B. Hätte2) aus P htalsäure-anhydrid ykter (HI) un<* Phenylhydrazin dar. W ir erhielten ein sehr schön krystallisiertes P ro d u k t, welches O’Diketo1; ™ Mihroshop b etrach tet, dieselben K rystallform en wie der K örper vom Smp. 179— 181°

irper durch V ze’§ie- ®ln M ischschm elzpunkt ergab keine E rniedrigung.

3,087 mg Subst. gaben 0,327 cm3 N2 (21°, 741 mm) C14H10O2N2 Ber. N 11,76 Gef. N 11,99%

B e n z o y l - a c e t e s s i g e s t e r - o - c a r b o n s ä u r e - ä t h y l e s t e r (X IV ).

10 g Phtalyl-acetessigester (I) werden m it 80 cm3 absolutem Alkohol versetzt und Detiug nach Ai: 24 Stunden u n ter Rückfluss zum Sieden erh itzt. Anschliessend w ird der Alkohol im Vakuum auf dem W asserbad abdestilliert. D er E ster (XIV) bleibt als gelbes Öl in fast quantitativer Ausbeute zurück3).

Die Reinigung erfolgt durch D estillation im H ochvakuum . Der E ster geht bei einem Druck von 0,1 mm und einer B adtem peratur von 200° zwischen 175 und 176° über. Aus Esagsäuremfe* 30 g R ohprodukt w urden 20 g reines, hellgelbes Öl erhalten.

egeben.Estnt!-: 3,385 mg Subst. gaben 7,782 mg C 02 u n d 1,778 mg H 2Ö Ci6H1806 Ber. C 62,74 H 5,92%

Ber. „ 62,70 „ 5,88%

Ll Der E ster (X IV) gibt in alkoholischer Lösung m it E isen(III)-chlorid eine rote F ä r ­ bung. Mit K upfer(II)-acetat-L ösung bildet sich eine hellblaue K upferverbindung, welche anges SibtaiS-aus 50-proz. Alkohol um krystallisiert w erden kann. Smp. 110— 112°.

a I i i f c 7,306 mg Subst. gaben 0,910 mg C uö C,2H31012Cu Ber. Cu 9,43 Gef. Cu 9,93%

imilZt MCl) lA- 32 34 12 /o

P h e n y l h y d r a z i n d e r i v a t (XV). 0,5 g reiner E ste r (XIV) werden in 3 cm3 Alkohol

— 1385 —

gelöst und allmählich m it 0,2 g P henylhydrazin in 3 cm3 50-proz. Essigsäure versetzt. Es tritt sofort starke G elbfärbung auf. N ach zweistündigem Stehen bei Z im m ertem peratur spritzt man vorsichtig m it W asser aus, wobei ein helloranges ö l ausfällt, das beim Reiben rasch krystallisiert. A usbeute 0,6 g. N ach w iederholtem Umlösen aus 50-proz. Alkohol ijmnkrystalls*erhält man farblose K rystalle des 1 - P h e n y l - 5 - m e t h y l - 4 - c a r b ä t h o x y - 3 - o - c a r b -

ä t h o x y - p h e n y l - p y r a z o l s (XV) vom Smp. 81— 82°.

x) Prüfung m it K alium jodidstärke-P apier.

2) loc. cit.

3) Wir stellen den E ste r (X IV ) auch m it N a triu m ä th y la t dar. Man erh ält d ann n ach Abdestillieren des A lkohols ein weisses N atrium salz, welches in W asser gelöst w ird.

, nist 0 Durch Ansäuern fä llt der E ste r (X IV ) aus. Die A usbeute ist n ich t so gross wie m it unserer 131 neuen Methode.

(14)

4,341 mg S ubst. gaben 11,069 mg C 02 u n d 2,260 mg H 20 4,809 mg S ubst. gaben 0,313 cm3 N2 (22°, 744 mm )

C22H2204N2 Ber. C 69,82 H 5,86 N 7,40%

Gef. „ 69,58 „ 5,82 „ 7,37%

R i n g ö f f n u n g m i t N a t r i u m a c e t e s s i g e s t e r .

In einem 250 cm3 D reihalskolben m it R ü h rer, T ro p ftric h ter u n d Rückflusskühler w ird aus 0,6 g gepulvertem N atriu m u n d 3,55 g Acetessigester in 30 cm3 absolutem Äther N atrium acetessigester dargestellt. N ach 4 S tunden ist der U m satz vollständig. Man gibt n u n 5 g P htalyl-acetessigester (I) in fein g epulverter F o rm hinzu u n d sp ü lt m it 30 cm3 absolutem Ä ther nach. E s t r i t t sofort G elbfärbung ein. I s t die R eaktionsm asse gut durch- gem ischt, so w ird der R ü h rer abgestellt un d die M ischung über N ach t stehen gelassen.

D as nunm ehr orange R e ak tio n sp ro d u k t w ird au f 150 g E is ausgegossen, wobei es m it b lu tro te r F arb e in Lösung geht. Die Schichten w erden g etren n t. Aus der ätherischen Lösung e rh ä lt m an nach der üblichen A ufarbeitung 1 g A cetessigester1).

Die w ä s s r i g e L ö s u n g w ird d urch Einw erfen von E isstückchen gekühlt und unter R ü h ren m it 20-proz. H2S 04 angesäuert. Die F arb e schlägt dabei über Orange, Gelb, nach W eiss um . Gleichzeitig fä llt ein dunkles Öl aus. Die angesäuerte Lösung w ird mit 3mal 50 cm3 Ä ther ausgezogen, die vereinigten Ä therauszüge w erden m it W asser gewaschen u nd wie üblich aufgearbeitet. M an e rh ä lt auf diese W eise 4,5 g o r a n g e s ö l , welches mit E isen(III)-chlorid-L ösung eine ro te F a rb reak tio n gibt.

W ir erhielten tro tz w iederholter V ersuche weder ein K upfer(II)-salz, noch Derivate m it P henylhydrazin oder Sem icarbazid.

D as Öl wurde der D estillation im H ochvakuum unterw orfen. Bei einem Druck von 0,02 mm destillierte bei einer B ad tem p eratu r von 100° A c e t e s s i g e s t e r über. Bei 160°

B ad tem p eratu r sublim ierte eine Substanz, w ährend sich das D estillationsgut zersetzte.

D as S u b l i m a t i o n s p r o d u k t ergab nach m ehrfachem U m krystallisieren aus Alkohol einen Smp. 90— 125°. Es scheint hier ein Gemisch von Phtalyl-diacetessigester-di-enol- an h y d rid (X IX ) u n d P htalyl-acetessigester (I) vorzuliegen. Die schwache Rotfärbung mit E isen(IIl)-chlorid-L ösung rü h r t w ahrscheinlich von abgespaltenem Acetessigester her.

Beim Stehen an der L uft v erw itterten die farblosen, filzigen N ädelchen un d färbten sich b rau n . Die geringe Menge des P ro d u k tes erlau b ten keine Reinigung, so dass wir es nicht analysieren konnten.

U n iv e r s itä t B asel, A n s ta lt f ü r O rg a n isc h e Chemie.

ö I n einem Falle erh ielten w ir ein k ry stallisiertes P ro d u k t, welches nach wieder­

holtem U m lösen in A lkohol einen Sm p. 96—102° aufw ies. Die A nalyse liess auf das D i - e n o l - a n h y d r i d des P h t a l y l - d i a c e t e s s i g e s t e r s (X IX ) schliessen.

3,855 mg S ubst. gaben 9,126 m g C 02 u n d 1,913 mg H 20 C20H20O7 Ber. C 64,51 H 5,41%

Gef. „ 64,60 „ 5,55%

D as grosse Schm elzpunktsintervall lässt ein Gemisch von Stereoisom eren vermuten.

(15)

177. Indirubine et indileucine II p ar H en ri de D ie sb a e h et C h arles F â s s le r .

(26 I X 45)

Il y a q u e lq u e te m p s, l ’u n de n ous a é tu d ié , av e c la c o lla b o ra tio n mdjjii" de F . X . W ied erkeh r1), q u elq u es ré a c tio n s d e l ’in d iru b in e d o n t le com - tünmiiip. p o rtem en t é t a i t d iffé re n t de celui d e son iso m ère l ’in d ig o . N o us av o n s

étendu c e tte é tu d e a u x d ériv é s de l ’in d iru b in e , s u b s titu é e so it en position 1, so it d a n s le n o y a u , p o u r n ous re n d re c o m p te d e l ’in flu en c e mt-iisfeit, qUe p o u rra ie n t a v o ir ces s u b s titu a n ts d a n s les ré a c tio n s p ro posées.

a

E i mit t a «s ranges Ol.iè

N ous nous som m es servis d a n s nos essais d e la 5 -b ro m o -in d iru b in e ,

#sàni& de la 5 ,7 -d ib ro m o -in d iru b in e , d e la 1 -m é th y l-in d iru b in e e t de la 1-phény l-in diru bine.

B enzoylation: L ’in d iru b in e n e p ossèd e q u ’u n h y d ro g è n e ac tif,

«prier k. ceiuj qUi est en p o sitio n 1; il e st b e n z o y la b le so it p a r le c h lo ru re de benzoyle seul, so it p a r ce ré a c tif en p ré sen ce de p y rid in e . L es d ériv és brom ures su iv e n t la m êm e rè g le e t nous av o n s o b te n u , com m e il íhnáeMft fallait s’y a tte n d r e , la l-b e n z o y l-5 -b ro m o -in d iru b in e e t la 1-benzoyl- 5 ,7 -dibrom o -indirubine. L a 1 -m é th y l-in d iru b in e e t la 1-p h én y l-in d i- rubine o n t à n o u v e a u u n h y d ro g è n e a c tif, m ais il n ’e st p a s b enzoy- l“1?*1135' lable et les c o lo ra n ts r e s te n t in ch an g é s.

A ctio n de V hydrazine. W . Borsche e t R . M e y e r 2) o n t o b te n u , en tra ita n t l ’indigo p a r de l ’h y d r a te d ’h y d ra z in e en so lu tio n a q u e u se alcoolique en p ré sen ce d ’alcali, u n p r o d u it d e ré d u c tio n d u co lo ra n t akt.velchesnd1 dans lequel u n a to m e d ’o x y g èn e e st re m p la c é p a r d e u x a to m e s d ’h y d ro - )ieimlsb‘ gène et q ue l ’on a p p e lle c o m m u n é m e n t d éso x y -in d ig o . H . de Diesbaeh

et F. X . W iederkehr o n t c o n s ta té q u e l ’in d iru b in e ré a g it d iffé re m m e n t, soit dans les co n d itio n s p ré c ité e s, so it p a r l ’a c tio n de l ’h y d r a te d ’h y ­ drazine seul: il se fo rm e in te rm é d ia ire m e n t u n e h y d ra z o n e q u i se if, transform e en u n d ériv é s p ira n iq u e .

" \ / c \ A /

N N H

£3,4- [indolo(2,3)-/l 2-pyrazoline] 3 [-oxo-indoline] -spirane-5,2'.

q H elv. 28, 690 (1945). 2) B. 54, 2854 (1921).

(16)

, , jedn caí L a p ré sen ce d ’a to m e s d e b ro m e d a n s le n o y a u sem b le re n d re plus difficile c e tte ré a c tio n . L e d é riv é a n a lo g u e n e se fo rm e q u ’e n quantité m in im e d a n s le cas d e la 5 -b ro m o -in d iru b in e ; il n e se fo rm e p a s dans le cas d e la 5 ,7 -d ib ro m o -in d iru b in e . I l y a d ’a b o r d r é d u c tio n , suivie d e d é c o m p o sitio n d u e p ro b a b le m e n t à u n e scissio n d e la molécule.

L es d ériv é s s u b s titu é s d a n s l ’a z o te s u b is s e n t é g a le m e n t, a p rè s réduc­

tio n , u n e scission su iv ie d e d é c o m p o sitio n .

A c tio n de la d im é th y la n ilin e en présence de chlorure d :alum inium : D ’a p rè s A . R o lle r e t A . G u y o t 1) l ’in d ig o se tra n s f o rm e e n u n dérivé ja u n e d e c o n s titu tio n p ro b a b le I . H . de D ieshach e t F . X . Wiederkehr o n t m o n tré q u e l ’in d iru b in e se c o m p o r ta it d e m ê m e m a n iè re pour d o n n e r u n d é riv é d e c o n s titu tio n I I ; les in d iru b in e s b ro m u ré e s suivent la m êm e rè g le e t d o n n e n t les d é riv é s I I I e t I Y ta n d is q u e les dérivés s u b s titu é s d a n s l ’a z o te en p o s itio n 1 n e ré a g is s e n t p a s. N o u s avons, p o u r c o n trô le , p ré p a ré les d e u x d é riv é s d e l ’in d ig o Y e t Y I.

(CH3)2N N (C H)2 (CH3)2N N(CH).

— 1388 —

N H N H

I U XH

X

I X = H I I X e t Y = H

V X = Cl I I I X = B r, Y = H

V I X = B r IV X e t Y = B r S l'on liai

Kit à M m R édu ctio n des in d iru b in e s: C. F o rre r2) o b tin t, en t r a i t a n t l'indi- ru b in e p a r le zin c e t l ’ac id e c h lo rh y d riq u e en s o lu tio n d ’acid e acétique g lacia l, u n p r o d u it d e r é d u c tio n q u ’il a p p e la in d ile u c in e . D ’après H . de D iesbach e t F . X . W iederkehr on d o it ê tr e en p ré se n c e d u [2-oxy- in d o lo (3 )]-in d o le(2 ) :

-9H "-CH

/ C - vTtTTi ** b :ïu »

N H H O C x i J s

V II N H

L es d ériv é s b ro m u ré s d e l ’in d iru b in e n e s u b is s e n t p a s, dans les m êm es co n d itio n s, u n e r é d u c tio n si a v a n c é e ; o n n ’o b tie n t que le le u c o d é riv é , q u i se ré o x y d e à l ’a ir. I l en e s t d e m ê m e p o u r la 1-méthyl- in d iru b in e . P a r c o n tre la 1-p h é n y l-in d iru b in e d o n n e , p e u t-ê tre à

/ V

5 Cl i) C .r . 144, 947 (1907).

~) B. 17, 975 (1884).

(17)

— .1389 —

cause d u c a ra c tè re n é g a tiv a n t d u g ro u p e m e n t p h é n y le , l ’in d ile u cin e cherchée. O n e s t en p ré sen ce d u [l-p h é n y l-2 -o x y -in d o lo (3 )]-in d o le(2 ) : îormi|| ,

tostk.

®t, aptàt m« filin

ême ma® Le d ériv é Y I I se scin d e p a r l ’alca li à h a u te te m p é r a tu r e en diox- bronraréej indole e t en u n d iin d o le d e c o n s titu tio n n o n en co re d é te rm in é e . Le dérivé V I I I d o n n e le m êm e d iin d o le e t d u 1 -p h é n y l-d io x in d o le. Ce

¡.¡¡¡nu com portem ent e st u n e p re u v e d e la ju s te ss e des fo rm u les pro p o sées o Y et VI. Pour les in d ileu cin es.

S Xld

A j c ç-s C=C\ !

+ H ,0 — C.oH.jN,

N H N H

et T=H

=Bi. Y=H et Y=Bi

jnt.1 iaerf

Si l ’on t r a i t e la 1 -p h é n y l-in d ile u c in e V I I I p a r d u c h lo ru re de henzoyle à l ’é b u llitio n , il se fo rm e, com m e d an s le cas d e l ’in d ile u cin e, un dérivé de la m é to x a z in e sous fo rm e de son sel c h lo rh y d riq u e ja u n e clair (IX ). P a r l ’a c tio n d e l ’alca li on o b tie n t la b ase (X ) d e co u leu r jaune orangé. L a p ré se n c e d u g ro u p e m e n t p h é n y le à l ’a z o te em p êch e la fo rm a tio n d ’u n sel in te rn e (b é ta ïn e ) q u i se p ro d u is a it d a n s le cas de l’indileucine.

n’obtietiï Donrlal*

ine, prf

Cl

IX Chlorure de 2-phényl-3,4-[indolo(l,2)]-5,6-[l-phényl-indolo(3,2)]- /15-dihy dro-1,3 -oxazi nyl e .

X H ydroxyde d u sel précédent.

Cytaty

Powiązane dokumenty

cym etaty i pensje kancelarii Rady Stanu i Rady Ministrów, na któ ­ rym znalazło się nazwisko Tymowskiego jest Rachunek przycho­. du i rozchodu kasy Rady Stanu i Rady

sam und m it nicht sehr guter Ausbeute. Ü berraschend ist nun, dass sich nach dieser Methode A m ino-m ethyl-naphthalin verhältnismässig leicht und m it guter

stoff wird durch einen kräftigen Strom von Luft abgeblasen. Sie wird hierauf neuerdings auf dem W asserbad erh itzt, wobei der kolloide Schwefel von dem

— Appeler par tous les moyens possibles, de chez les peuples les plus instruits de l’Europe, des capitaines pendant la guerre, et des savants pendant la paix, pour faire

12 En qualifiant le sens de son message comme un message d’alerte au gou- vernement et un message d’espoir aux Franc¸ais, le politique veut attirer l’attention sur le ton

« bien » (agathon) comme « ce qui lie » (sundei) et « ce qui tient ensemble » (sunechei) les choses, qui vaut pour toute Forme qui existe en soi et par soi, et qui

Niet alleen waardeontwikkeling van koopwoningen zou onderzocht moeten worden maar het onderzoek diende ook de effecten van de aardbevingen op woonbeleving en leefbaarheid

According to the in- terviewees, production costs, range, charging issues, government po- licies and battery technology development are important factors.. affecting EV TCO development