Przechowywanie
produktów
Prawidłowe
przechowywanie jest…
…warunkiem zachowania wartości odżywczej
produktów, ich jakości
oraz zmniejszenia strat.
Czynnikami naturalnymi, powodującymi stałe
obniżanie się jakości, aż do zepsucia włącznie lub
oddziałującymi
niekorzystnie w sposób
pośredni, są:
powietrze
światło
temperatura
wilgotność
czas
drobnoustroje
Trwałość środków żywnościowych
jest bardzo różna.
Najmniej trwałe
są…
…surowce, które zachowują cechy
organizmów żywych, np.
warzywa, owoce, mięso,
jaja.
Trwalsze są…
surowce, które częściowo utraciły cechy żywych
organizmów, ale
zachowały naturalne
właściwości, np. niektóre przetwory mleczne,
mięsne, zbożowe.
Największą trwałością
charakteryzują
się…
…środki żywnościowe, które wskutek różnych
zabiegów
technologicznych
zmieniły swoją strukturę i właściwości, np.
konserwy i koncentraty.
W ŚRODKACH ŻYWNOŚCIOWYCH PODCZAS PRZECHOWYWANIA
ZACHODZI WIELE PROCESÓW BIOCHEMICZNYCH,
MIKROBIOLOGICZNYCH, CHEMICZNYCH I FIZYCZNYCH, KTÓRE WYWOŁUJĄ W
NICH ZMIANY JAKOŚCIOWE
KORZYSTNE LUB NIEKORZYSTNE.
Zmiany korzystne to poprawa wyglądu, smaku i zapachu,
zmiany niekorzystne prowadzą do obniżenia cech jakościowych
żywności oraz jej wartości
odżywczej i technologicznej.
Powietrze może wywierać na
żywność wpływ dodatni i ujemny.
Środki żywnościowe, zachowujące
cechy żywych organizmów, wymagają stałego dopływu i wymiany powietrza
w celu podtrzymania procesów żywnościowych, zwłaszcza
oddychania. Brak świeżego powietrza powoduje zamieranie komórek i
szybkie psucie się. Niekorzystny
wpływ wywiera powietrze na tłuszcz i żywność o dużej zawartości tłuszczu.
Przyspiesza ono procesy utleniania i jełczenia tłuszczu oraz prowadzi do
utraty niektórych witamin.
Światło słoneczne działa na środki spożywcze szkodliwie, ponieważ
uaktywnia enzymy, przez co przyspiesza procesy życiowe w
tkankach żywności, zwłaszcza
dojrzewanie i kiełkowanie. Powoduje również jełczenie tłuszczu i
niszczenie witamin. Przykładem może być mleko, które po 6 godzinnym
naświetlaniu traci 66% witaminy B2.
Temperatura wywiera wpływ na intensywność procesów życiowych
zachodzących w środkach żywnościowych i na rozwój drobnoustrojów.
Do przechowywania żywności stosuje się niską temperaturę w granicach 0 – 8’C lub – 20’C, wyższe temperatury bowiem
powodują niekorzystne zmiany
konsystencji, wyglądu i innych cech fizycznych oraz sprzyjają rozwojowi
drobnoustrojów.
Wilgotność wpływa na cechy jakościowe żywności w sposób bezpośredni i
pośredni. Nadmierna wilgotność powoduje nawilżanie, zagrzewanie oraz zbrylanie
żywności, obniża również jakość
opakowań przez rozklejanie torebek i rdzewienie puszek. Natomiast mała wilgotność prowadzi do wysychania,
kurczenia się surowców oraz powstawanie nadmiernych ubytków. Pośrednio
wilgotność wpływa ujemnie na
przechowywaną żywność, gdyż stwarza dogodne warunki do rozwoju
drobnoustrojów.
Czas jest czynnikiem, który dla
pewnych środków żywnościowych np.
warzyw, owoców, serów
dojrzewających, mięs, mąki, jest konieczny do osiągnięcia lepszej jakości przez dojrzewanie. Jednak czas potrzebny do przebiegu tego procesu jest ograniczony i nie można
go przedłużać, bo nawet najlepsze warunki przechowywania nie
zahamują całkowicie niekorzystnych zjawisk, do jakich prowadzi zbyt
długie przechowywanie.
Drobnoustroje działające na żywność to bakterie, pleśnie i grzyby. Najliczniejszą grupę drobnoustrojów stanowią bakterie,
one też stwarzają największe zagrożenie dla żywności. Pleśnie i grzyby atakują
środki żywnościowe nieodpowiednio
przechowywane, zmieniając na niekorzyść ich smak i zapach. Najpewniej chroni
przed ich szkodliwym działaniem
bezwzględna czystość miejsc, w których przechowuje się żywoność.
Mleko należy chronić nawet przed krótkotrwałym działaniem światła.
Światło bowiem powoduje rozkład witaminy B2; po 3 godz. straty te
dochodzą do 20-30% . Światło przyczynia się też do jełczenia tłuszczu mleka oraz utleniania
zawartej w nim witaminy A i karotenu.
Dłuższe działanie światła powoduje wzrost temperatury produktu, co
wpływa na szybki rozwój różnorodnych mikroorganizmów, a to z kolei
powoduje bardzo nieprzyjemny smak i zapach mleka, np. gnilny.
Ważne jest również miejsce
przechowywania. Mleko bowiem szybko chłonie wszelkie obce zapachy, np. zapach stęchlizny, ryb, korzeni. Dlatego powinno się
je przechowywać w miejscu chłodnym, ciemnym i
pozbawionym nieprzyjemnych lub silnych zapachów (lodówka,
spiżarnia). Mleko przeznaczone do kwaszenia również należy chronić
przed dostępem światła i silnymi
zapachami.
Sery dojrzewające i topione
zawierają dużo tłuszczu, który pod wpływem światła i temperatury
pokojowej szybko jełczeje.
Dlatego lepiej przechowywać sery w lodówce lub zimnej, ciemnej
spiżarni, opakowane w papier czy folię, a nie na talerzu w szafce.
Opakowanie chroni sery przed dostępem światła i powietrza
(tlenu), które przyspieszają
jełczenie tłuszczów.
Tłuszcze zwierzęce i roślinne są produktami łatwo ulegającymi jełczeniu pod wpływem światła,
wilgoci i zbyt wysokiej temperatury.
Dlatego należy je przechowywać w lodówce lub w chłodnym i ciemnym
pomieszczeniu. Smalec, łój czy
przetopione masło zlewamy do naczyń kamionkowych, szklanych lub
emaliowanych (ważne by nie były obite) i przykrywamy papierem
śniadaniowym lub folią aluminiową tak, aby ściśle przylegały one do
powierzchni tłuszczu. Chodzi o
odcięcie dostępu powietrza. Następnie zakrywamy naczynie pokrywką lub
czystą deseczką.
Olej przechowujemy także w pomieszczeniach chłodnych i
ciemnych, w zakorkowanych
butelkach. Masło świeże nie nadaje się do przechowywania przez
dłuższy czas. Dodatek soli
przedłuża okres przechowywania masła. Dobrze przechowuje się
również solona lub wędzona słonina. Tłuszcze zjełczałe są
produktami bardzo szkodliwymi dla zdrowia. Nie należy więc używać ich do smarowania pieczywa, ani
też do smażenia czy pieczenia.
Mięso i produkty mięsne zawierają
stosunkowo dużo białka, które łatwo ulega zepsuciu i dlatego muszą być
przechowywane w niskiej temperaturze — przez 1 3 dni temperatura może nie
być niższa niż +4°C. W lodówce taka temperatura jest bezpośrednio pod
zamrażalnikiem. Mięso przeznaczone do użytku po dłuższym czasie musi być zamrożone w temperaturze od —18 do — 20°C, a potem może być przechowywane w
temperaturze nieco wyższej (-14 do — 18°C). Do tego służą zamrażarki.
Ryby można przechowywać wyłącznie w zamrażalniku, najwyżej przez 7 dni. Mięso
ryb jest najmniej trwałe i dlatego ryby świeże należy
przyrządzać w jak
najkrótszym czasie od momentu zakupu.
Jaja nie mogą być w zasadzie przechowywane dłużej niż 3
tygodnie (w gospodarstwie domowym). Miejsce do tego celu przeznaczone musi być zimne, suche, bardzo czyste,
bez żadnych zapachów, z możliwością wietrzenia. W przeciwnym razie jaja ulegają
szybko zepsuciu (np. w wilgotnym pomieszczeniu stęchną) i nie nadają się do
użytku.
Jaja mogą być zakażone bakteriami. Do jaj nie zakażonych, pochodzących od
zdrowych kur, mogą przeniknąć bakterie przez skorupkę, np. z nieczystego gniazda lub podczas
przechowywania w brudnym pomieszczeniu lub brudnym
opakowaniu. Mycie jaj przeznaczonych do przechowywania jest niewskazane, ponieważ podczas tej czynności usuwa
się ze skorupki warstwę chroniącą zawartość jaja przed przenikaniem
bakterii.
Z tych samych względów do
przechowywania przeznaczymy jaja o skorupkach nie uszkodzonych (bez
pęknięć). W lodówce możemy
przechowywać jaja w temperaturze ok. 4°C (ułożone w pojemniku, tępym końcem do
góry) przez 3 tygodnie bez obawy, że
zmieni się ich zawartość odżywcza lub nie będzie można uzyskać z nich piany. W
innych pomieszczeniach, w których temperatura jest wyższa, okres
przechowywania jest znacznie krótszy.
Jakość jaj przechowywanych przez 3 tyg. w lodówce jest lepsza niż przechowywanych 3
dni w temperaturze pokojowej (18-20°C).
Produkty suche (mąka, kasza, makarony, cukier itp.)
przechowuje się w suchych, czystych, bezwonnych i
zaciemnionych miejscach.
Produkty te łatwo chłoną zapachy i wilgoć. Zbyt długo
przechowywane produkty
zbożowe nabierają gorzkiego smaku spowodowanego
jełczeniem tłuszczu. W wilgotnej mące, kaszy czy makaronach
może rozwinąć się pleśń i takie produkty nie nadają się do
spożycia. Pleśnieć może również
pieczywo.
Często zdarza się, że pieczywo to spożywa się po usunięciu
spleśniałej skórki. Takie
postępowanie jest niewłaściwe, ponieważ pleśń wrasta głęboko w
miąższ produktu, a substancje, które wytwarza, są bardzo
szkodliwe dla organizmu ludzkiego.
Pleśń powstająca niekiedy na innych produktach, np. na
marmoladzie, dżemie, powidłach, sokach ma podobne działanie.
Należy zrezygnować z tych
produktów niż przez oszczędność podawać je, po zdjęciu widocznej
części pleśni.
Warzywa i owoce najlepsze są świeże,
czasem jednak trzeba je przechować przez pewien okres. Długość tego okresu zależy od
intensywności procesów fizjologicznych
zachodzących w tkankach warzyw i owoców:
oddychania, parowania wody, dojrzewania.
Człowiek może, w pewnym stopniu, przeciwdziałać ujemnym skutkom tych
procesów przez utrzymanie w
pomieszczeniu, w którym przechowuje się produkty, odpowiedniej temperatury,
wilgotności i czystości. W pomieszczeniu suchym i ciepłym następuje szybkie
parowanie wody powodujące więdnięcie warzyw i owoców.