ROCZNIKI POLSKIEGO TOWARZYSTWA MATEMATYCZNEGO Seria I: PRACE MATEMATYCZNE IX (1965)
J. W
ójcik(Warszawa)
O przedstawieniach liczb pierwszych przez formy kwadratowe
A. Cunningham ([1]) dowiódł, że jeśli zachodzi równość (Dx2 — a2) {Dy2 — a2) = Dz2— a2
i oba czynniki iloezynn są liczbami pierwszymi, to czynniki te są równe, a w przypadku D = 2 , a = 1 zachodzi równość x 2 = y 2 — 4. Można to sformułować inaczej: dla dowolnych liczb naturalnych D, у i a takich, że Dy2 — a2 jest liczbą pierwszą, istnieje co najwyżej jedna liczba pierwsza p mająca przedstawienie postaci:
p — D x 2— a2 \Dz2 — a2 D y2 —a2 ’
mianowicie Uczba p = Dy 2— a2-, jeśh D = 2, a = 1, у Ф 2, to takich liczb p w ogóle nie ma.
Celem niniejszej pracy jest dowiedzenie twierdzenia, które chociaż mniej precyzyjne od wyniku Cunninghama, jest jednak znacznie ogól
niejsze.
T
wierdzenie. Dla dowolnych liczb całkowitych a, b, c, |, r), m, n, spełniających warunek: amn{n^2 — mr\2) Ф 0, ilość liczb pierwszych p ma
jących przedstawienie postaci:
(1)
V = ax2-\- &£#+ c i2
m
ay2 -f- brjy -j- crj2
n
jest skończona.
L
emat. Dla dowolnych liczb całkowitych D, |, rj, m, n spełniających warunek тп{п^2— тф) Ф 0, ilość liczb pierwszych p mających przedsta
wienie postaci:
x 2 — D^2 y 2 — Dr}2
jest skończona.
20 J. W ó j c i k
D o w ó d lem a tu . Przypuśćmy, że liczb pierwszych mających przed
stawienie (2) jest nieskończenie wiele. Ustawiając te liczby w ciąg ros
nący otrzymujemy:
, 4, x l - в е y l - D f j 2
(3) Pk =
m n
gdzie liczby xk, yk są wyznaczone z dokładnością do znaku. Pokażemy, że można tak dobrać znaki liczb xk, yk by liczby
m
y x k -j- £ y k(ft = 1 , 2 , .. .) były całkowite.
W tym celu zauważmy, że (3) pociąga za sobą równość:
(nłj2 — mr)2)pk = f i y l - D r j ^ - r f i x l - D ? ) =
= i 2yl — r)2xl = (%Ук— yxk){$yk+ y x k) ‘, zatem
a stąd
Pk I {%Ук— Ч%к)Шк + уХк), Pk | 1Ук—ухк lub p k I ęyk+yXk,
gdyż p k jest liczbą pierwszą. Przez odpowiedni dobór znaku można więc sprawić, aby liczba
уяк+ёук yxk+ £ y k --- = m
p k xk—Bg
była całkowita.
Z drugiej strony, dla dostatecznie dużych fc, yk Ф 0 i z (3) otrzymu
jemy:
k=
ooxkV m В
= ■ b
9■Ук1 n Ук
więc
.. l x k\ 2 k=oо\У к i
<-2 m 21
> ---v Ь n
m n Mamy zatem
Um k=oo skąd
Xk - l / m , И т т — ухк+ iyk 5— - —5-
Ук V п 1 к= оо хк—В£ < |m|lim к
= ooЫ Ш + М Xk
Ук
Ук! \Ук!
~ О,
lim
fc=oo
m yxk+ i y k
x \ - B ? = 0.
O przedstawieniach liczb pierwszych przez fo rm y Tcwadratowe 21
Ponieważ liczby
уЯк+ёУк M c o l - B f
są całkowite, dla dostatecznie dużych h muszą być równe 0, zatem
= 0 i wobec (3) n£2 — mr)2 — 0 wbrew założeniu. Otrzymana sprzeczność kończy dowód.
D o w ó d tw ie r d z e n ia . Mamy tożsamość
ax2 + bxi + d 2 = — [(2ахфЬ£)2- В £ 2], 4 a
gdzie В = b2— Łac.
Gdyby istniało nieskończenie wiele liczb pierwszych mających przed
stawienie (1 ), to istniałoby też, wobec powyższej tożsamości, nieskoń
czenie wiele liczb pierwszych mających przedstawienie
• _ u2- B i 2 __ v2-JDr)*
^ Łam
4an
Ponieważ
(Łam) (Łan) (Łan ę2 — Łamrj2) = §Łabmn(nt;2— mif) ф
0,co jest sprzeczne z lematem, a więc niemożliwe, c.b.d.o.
Metoda dowodu twierdzenia przenosi się na przypadek, gdy liczby a, b, c, £, rj, m, n należą do ustalonego ciała kwadratowego o wyróż
niku < 0, x, у przebiega liczby całkowite tego ciała, a (p) jest ideałem pierwszym.
Prace cytowane
[1] A . C u n n in g lia m , Sphin-Oedipe 7 (1912), str. 77-79.
J. W ó j c i k (Warszawa)
ON T H E R E P R E S E N T A T IO N OF PRIM ES B Y Q U A D R A TIC FORMS S U M M A R Y
The following theorem is proved:
For arbitrary integers a, b, c, rj, in, n satisfying the condition amn (w£2 — mg2) Ф Ф 0, there exist only finitely many primes p representable in the form
ax2 + b£x + c£2 ay2 + bgy + eg2 p =
where x and у are integers.
m n