„Przegląd Uniwersytecki” 2005, nr 1-2, s. 28.
Przyjaciele z katedry
W poniedziałek, 24 stycznia br. dotarła do nas wiadomość o śmierci naszego Szefa, Mistrza i Przyjaciela, Profesora Władysława Panasa. Pożegnaliśmy człowieka nauki i nauczania, znakomitego profesora i wykładowcę, uczonego wyrażającego własne poglądy i odkrycia całym sobą; żyjącego bez reszty sztuką, a zwłaszcza literaturą. Rektor KUL, ks. prof. Stanisław Wilk powiedział w mowie pogrzebowej, że Profesora Panasa trudno będzie zastąpić. My nie wyobrażamy sobie, aby to w ogóle było możliwe. Ale będziemy pamiętać, bo o Nim po prostu nie da się nie pamiętać. Na szarfie zdobiącej wieniec żałobny zacytowaliśmy frazę z Jego ukochanego Brunona Schulza: ,,To była prawdziwa księga blasku”. W istocie Profesor Panas był dla nas i dla wielu osób z naszego środowiska żywą księgą. Księgą blasku.
Przyjaciele z katedry