KARTOTEKA I SCHEMAT PUNKTOWANIA– ARKUSZ I
UWAGA: za ka¿de poprawne rozwi¹zanie zadania inn¹ metod¹ ni¿ w modelu odpowiedzi przyznaje siê maksymaln¹ liczbê punktów.
Typ zadania Numer
zadani a
W W
KO
Stan- dard
Sprawdzana
czynnoæ Liczba
punktów 1 x 2a Znajomoæ rzutu poziomego jako ruchu z³o¿onego ze
spadku swobodnego i ruchu jednostajnego prostoliniowego, odp. D.
1
2 x 1a Wybór prawid³owej informacji zwi¹zanej ze znajomoci¹ w³asnoci ruchu po okrêgu, odp. B. 1 3 x 1a Wykorzystanie zasady superpozycji pól
elektrycznych, odp. C.
1 4 x 4b Wybór prawid³owej pary wspó³rzêdnych zwi¹zanych
z wielkociami opisuj¹cymi pole magnetyczne, odp. B.
1
5 x 2b Znajomoæ zasady dzia³ania transformatora, odp. A . 1 6 x 2a Obliczenie sprawnoci cieplnego silnika
teoretycznego z wykorzystaniem wykresu, odp. B.
1
7 x 1b Znajomoæ w³asnoci ruchu drgaj¹cego, odp. D. 1 8 x 2a Obliczenie prêdkoci fali z wykorzystaniem w³asnoci
fali stoj¹cej, odp. B. 1
9 x 1b Znajomoæ warunku otrzymania jasnego pr¹¿ka interferencji wiat³a, odp. B. 1 10 x 2b Ocenianie zmian parametrów w obwodzie pr¹du
zmiennego z równolegle w³¹czonymi odbiornikami, odp. A
1
11 x 4a § Zapisanie wzoru na wypadkow¹ si³ê dzia³aj¹c¹ na batyskaf F = Q -Fw
1
§ Narysowanie prawid³owego wykresu wypadkowej si³y w zale¿noci od g³êbokoci zanurzenia batyskafu.
1 2
12 x 2a § Przekszta³cenie wzoru na indukcjê pola magnetycznego wewn¹trz zwojnicy: I =
ì n Bl
0
1
§ Obliczenie wartoci natê¿enia pr¹du elektrycznego, I = 4 A.
1 2
13 x 2b § Wykorzystanie wzorów na si³ê i energiê w ruchu
drgaj¹cym. 1
§ Wyliczenie maksymalnej energii ruchu wahad³a, E= 0,15 J.
1 2 1 Egzamin maturalny z fizyki z astronomi¹ – maj 2002r.
14 x 1b § Zauwa¿enie, ¿e dwiêk pokonuje odleg³oæ dwukrotnie wiêksz¹ ni¿ odleg³oæ góra - statek, s
= 2x oraz s = vt.
1
§ Wyliczenie odleg³oci x=
2
vt=337,5 m/s 1 2
15 x 1b § Stwierdzenie, ¿e dwiêk rozchodzi siê z prêdkoci¹ du¿o mniejsz¹ (ok. 106 razy) od
prêdkoci wiat³a. 1
§ Wyjanienie ró¿nicy czasowej miêdzy grzmotem a b³yskiem wynikaj¹cej z ró¿nic wartoci prêdkoci rozchodzenia siê dwiêku i wiat³a w powietrzu. 1
2
16 x 2a § Obliczenie masy izotopu bizmutu po czasie równym czasowi po³owicznego zaniku,
m = 2,25 g.
1
§ Obliczenie liczby j¹der bizmutu, które nie uleg³y rozpadowi, N=
M
mNa = 6,5⋅1021. 1 2
17 x 2b § Wykorzystanie I zasady dynamiki Newtona do wyliczenia si³y oporu powietrza F = mg 1
§ Zastosowanie wzoru na moc P = t
W= F. v 1
§ Obliczenie mocy P = 7000 W 1 3
18 x 2b § Zapisanie warunku ruchu skrzyni po okrêgu
wzglêdem jezdni Fr = T 1
§ Wykorzystanie wzoru na si³ê tarcia T=µmg i si³ê dorodkow¹ Fr =
r
mv2 1
§ Wyliczenie wartoci prêdkoci
v = ìgr =7,75 m/s. 1 3
19 x 1b § Stwierdzenie, ¿e na ujemnie na³adowane cz¹stki dzia³aj¹ dwie przeciwstawne si³y: ciê¿koci i si³a elektryczna.
1
§ Stwierdzenie, ¿e cz¹stki bêd¹ opadaæ, gdy si³a ciê¿koci bêdzie wiêksza od si³y elektrycznej. 1
§ Sprawdzenie, ¿e opadanie cz¹stek zachodzi przy spe³nieniu warunku q/m < 0,08 C/kg. 1
3
20 x 1b § Wyjanienie w oparciu o regu³ê Lenza powstawania bieguna N podczas wsuwania magnesu do zwojnicy.
1
§ Wyjanienie w oparciu o regu³ê Lenza powstawania bieguna S podczas wysuwania magnesu ze zwojnicy.
1
§ Wyci¹gniêcie prawid³owego wniosku. 1 3 2 Egzamin maturalny z fizyki z astronomi¹ – maj 2002r.
21 x 2a § Odczytanie z wykresu amplitudy napiêcia
U0 = 300V. 1
§ Obliczenie amplitudy natê¿enia pr¹du przy wykorzystaniu prawa Ohma I0=
R U0
=3 A. 1
§ Obliczenia wartoci skutecznej natê¿enia pr¹du elektrycznego
I =
2 I0
= 2,13 A.
1 3
22 x 2a § Wykorzystanie prawa za³amania wiat³a i wyznaczenie wspó³czynnika za³amania wiat³a w oleju.
n1= siná
sinâ n2
1
§ Odczytanie z rysunku k¹tów padania i za³amania α = 30° ; β = 45°. 1
§ Identyfikacja oleju z wykorzystaniem tabelki. 1 3 3 Egzamin maturalny z fizyki z astronomi¹ – maj 2002r.