Orzecznictwo Wyższej Komisji
Dyscyplinarnej
Palestra 2/9(10), 91-93
O R Z E C Z H I i C T W t o
W Y Ż S Z E J K O M I S J E D r S C Y P L I W A R I M E J
ORZECZENIE z dnia 7 grudnia 1957 r.
(W.K.D. 53/57)
W razie stw ierdzenia istotnych uchy bień procesowych Wyższa Kom isja D yscyplinarna uchyla zaskarżone orze czenie i przekazuje sprawę I instancji do ponownego rozpoznania.
D nia 7 grudnia 1957 r. W yższa K o m isja D yscyp lin arn a, po rozpoznaniu sp ra w y d yscyp lin arn ej adw . X z o d w ołań : R zecznika D y scy p lin a rn eg o R a dy A d w okackiej w W. oraz o b w in io n eg o od orzeczenia W o jew ód zk iej K o m isji D yscyp lin arn ej w W. z dn. 1 czerw ca 1957 r., o r z e k ł a :
zaskarżone orzeczenie u ch ylić i p rze k azać spraw ę W ojew ód zk iej K om isji D yscyp lin arn ej w W. do ponow nego rozpoznania w in n ym sk ła d zie K om isji.
Z u z a s a d n i e n i a :
P rzep isy p o stęp o w a n ia d y scy p lin a r n eg o n ie za w iera ją d ysp ozycji co do u ch y la n ia orzeczeń p ierw szej in sta n cji. Z braku o d p o w ied n ieg o przepisu n ie n ależy jednak w y cią g a ć w n iosk u , że w p o stęp o w a n iu d yscyp lin arn ym nie je s t m o żliw e u c h y le n ie orzeczen ia, a ty lk o jeg o zm iana (§ 34 ust. 2 lit. a) Rozp. M inistra S p raw ied l. z dn. 14.8. 1950 r. — Dz. U. N r 35, poz. 320). F ragm en taryczn e, siłą rzeczy, przepisy po stęp o w a n ia dyscyp lin arn ego, za w a r te zarów no w u sta w ie o u stroju ad
w ok atu ry, jak i w rozp orząd zen iu w y kon aw czym , m ają ch a ra k ter n orm pod sta w o w y ch i k ieru n k o w y ch , w y m a g a jących n ie k ie d y d a lszeg o logicznego' r o zw in ięc ia w p rak tyczn ym sto so w a n iu A n a lo g ie z p o stęp o w a n iem 'karnym są w id o czn e w p o szczególn ych in s ty tu cjach p rocesow ych , ja k np. w in s t y tu cji up raw n ień stron, ak tu osk a rże nia, w y r o k o w a n ia itp., recy p o w a n y ch z k.p.k., oraz w w y r a ź n y m o d esła n iu do k.p.k. w k o n k retn ych przep isach (art. 85 u sta w y o ustr. adw . i § 8 i 24 cyt. rozporządzenia w y k o n a w czeg o ). P r a w id ło w e d zia ła n ie k a żd eg o sy stem u norm proced u raln ych op ierać się m u si na w ew n ętrzn ej lo g ice i k o n se k w e n c ji p oszczególn ych p rzep isów . S k oro np. § 34 ust. 2 lit. a) cyt. rozporządzenia p rzew id u je uzn an ie o rzeczen ia za n ie w ażn e, je ż e li w jeg o w y d a n iu brała ud ział o sob a n ie u p raw n ion a alb o j e ż e li w y d a ła je k o m isja rzeczow o n ie w ła śc iw a —• to k o n se k w e n c ją tak iego stw ierd zen ia p ow in n o być p rzek azan ie spraw y do p o n o w n eg o rozpoznania (an alogiczn ie do art. 377 k.p .k .), a n ie zm iana orzeczenia p rzez in sta n cję od w o ła w czą , k tó rej za d a n iem jest k o - rek tu ra orzeczn ictw a. P o d o b n ie w w yp ad k u S tw ierdzenia isto tn y ch u ch y b ień p rocesow ych , tj. ta k ic h , k tó re m ogły m ieć w p ły w na tr e ść orzecze nia, zachodzi p otrzeb a u ch y len ia o rze czen ia i p rzek azan ia sp ra w y do p o n o w n eg o rozpoznania (por. orzeczenie W K D z dn. 25 m aja 1957 r. N r 20/57 — „ P a le str a ” nr 3 z 1957 r., str. 127)
9 2 O R Z E C Z N IC T W O W Y Ż S Z E J K O M I S J I D Y S C Y P L IN A R N E J N r 9
ORZECZENIE
x dnia 15 marca 1958 r.
(W .K.D. 9/58)
Adwokat, redagMjąe na ilecen ic klien ta podanie ежу t r i jakiekolw iek pism o procesowe, które klient ma sam podpisać, bierze na sieb ie odpow ie dzialność za formę tego pisma, mimo że jego nazw isko w tym piśm ie nie figuruje.
D n ia 15 m arca 1958 r. W yższa K o m isja D y scy p lin a rn a , p o rozpoznaniu sp r a w y d y scy p lin a rn ej adiw. X z od w o ła n ia o b w in io n eg o od orzeczenia W o jew ó d zk iej K o m isji D yscyp lin arn ej w Ł. z dn. 23 listo p a d a 1957 r. K. D. 30/57, o r z e k ł a :
za sk a rżo n e orzeczen ie zatw ierd zić.
U z a s a d n i e n i e
A d w o k a t X ob w in io n y został o to, że w d n iu 6 gru d n ia 1956 r. w Ł. w sw y m m ieszk a n iu 'pryw atnym , na p rośb ę ob. K. i w jeg o im ien iu , n a p is a ł p o d a n ie do S ą d u P o w ia to w e g o d la m. Ł., W yd ział VI K siąg P u b lic z n y ch , o treści godzącej w p ow agę i a u to r y te t Sąd u , n ie licu ją cej z g o d n o śc ią i ety k ą adw okata.
O b w in io n y w y ja śn ił, że k lie n t prosił, a żeb y w p iśm ie do S ąd u zachow ać term in y ii zw ro ty p rzez n ieg o użyte, a n a w e t dom agał się ostrzejszej fo r m y niż p rop on ow an a p rzez o b w in io n ego.
B ad an y n a rozp raw ie przed W o je w ó d zk ą K o m isją D yscyp lin arn ą w ch a ra k terze św ia d k a K. zezn ał, że tr e ś ć p ism a zred agow an ego p rzez ob w in io n e g o od p ow iad ała jeg o żądaniu i że d om agał się od ob w in io n eg o u- ż y c ia bardzo ostrej form y.
W ojew ód zk a K om isja D yscyp lin arn a po p rzep ro w a d zen iu rozp raw y w dniu 23 listo p a d a 1957 r. u zn a ła o b w in io n eg o za w in n eg o zarzu con ego m u czyn u sta n o w ią ceg o n a ru szen ie obo w ią z k ó w zaw od ow ych i za to w y m ie rzy ła m u k arę d yscyp lin arn ą upom n ien ia.
W u za sa d n ien iu itego orzeczenia W ojew ód zk a K om isja D yscyp lin arn a p rzyjęła, ż e o b w in io n y , w sp ó łd zia ła ją c w u ło ż e n iu ipodania do S ąd u , p o w i nien b y ł u n ik a ć z w ro tó w u w ła cza ją cych p o w a d ze S ąd u , a je ż e li k lien t p om im o ew en tu a ln y ch pouczeń ze stron y ad w o k a ta żąd ałb y b ezw a ru n kow o teg o rodzaju sty lu , ad w ok at p o w in ie n toył od m ów ić w sp ó łd zia ła n ia w u ło żen iu p od an ia o ta k iej treści.
O d orzeczen ia W o jew ód zk iej K o m isji D y scy p lin a rn ej w n ió s ł o b w in io ny o d w o ła n ie, zarzucając, że W oje w ód zk a K om isja D yscy p lin a rn a u sto su n k o w a ła s ię do sp raw y czy sto fo r m a ln ie oraz że n a p isa n ie te g o rodzaju p od an ia o d w io d ło k lien ta od w n ie s ie n ia sk argi do M in isterstw a , uchroniło zatem sę d z ie g o od p ostęp ow an ia d y s cy p lin a rn eg o albo tłu m a czen ia się. W k ońcu ob w in io n y w n o sił o u ch y le n ie sk a zu ją ceg o orzeczenia i u n is w in - n ien ie go.
W yższa K om isja D yscyp lin arn a z w a żyła, co n astępuje:
A d w o k a t, red agu jąc na zlecen ie k lien ta p od an ie czy też ja k iek o lw iek p ism o p ro ceso w e, k tóre k lie n t ma sam p od p isać, b ierze na sie b ie od p o w ied zia ln o ść za form ę tegoż pism a, p om im o że jeg o n a zw isk o w tym p iś m ie n ie figu ru je.
W n in ie jsz y m w yp ad k u ob w in ion y, od k tó reg o — z racji jeg o w iek u i k ilk u n a sto le tn ie j już p ra k ty k i ad w o k a ck iej — m ożn a w y m a g a ć n a le ż y tego ro zu m ien ia sw ych ob ow iązk ów za w o d o w y ch , zred agow ał podań e w
N r P O R Z E C Z N IC T W O W Y Ż S Z E J K O M I S J I D Y S C Y P L IN A R N E J
93
sposób n ied o p u szcza ln y pod w zg lą dem form y.
W y ja śn ien ia ob w in io n eg o , że red a g u ją c p od an ie śc iśle w e d łu g życzenia k lie n ta , od w iód ł go w ten sposób od w n ie sie n ia skargi do M in istra S p ra w ie d liw o ś c i i uchroniił w te n sposób sę d z ie g o od p ostęp ow an ia d y scy p li n arn ego, są nie do p rzy jęcia . A d w o
k a to w i b o w iem w żadnym w yp ad k u, a w ię c i w rzekom ym in te r e sie s ę dziego, n ie w o ln o w sw y ch p ism ach godziić w pow agę i a u to ry tet sądu.
Z tych zasad W yższa K o m isja D y s cyp lin arn a p o d zieliła w zu p ełn ości s t a n o w isk o W o jew ód zk iej K o m isji D y s cyp lin arn ej w yrażon e w zask arżon ym orzeczeniu.
