Naczelna Rada Adwokacka
Palestra 25/7-9(283-285), 108-109
IHACMELMA BABA ABWOKACKA
UCHWAŁY NACZELNEJ RADY ADWOKACKIEJ
1
.
U c h w a ła N a c z e ln e j R a d y A d w o k a c k ie j z d n i a 21 lutego 1991 t. o z m ia n ie r e g u la m in u w s p r a w ie z a s a d w y k o n y w a n ia z a w o d u w ze sp o ła ch a d w o k a c k ic h p rz e z a d w o k a tó w e m e r y tó w i r e n c is tó w o raz a d w o k a tó w w w ie k u e m e r y ta ln y m z d n ia 19.X.1975 r ., Z a tw ie rd z o n y m p r z e z M in is tr a S p ra w ie d liw o ś c i d e c y z ją z d n ia 19.X.1975 r. ( „ P a le s tr a ” z 19715 r. n r 1(2).Na podstawie art. 1 ust. 2, art. 55 ust. 1 pkt 6 i art. 77 ustawy z dnia 19.X1I. 1963 r. o ustroju adwokatury ODz U. Nr 57, poz. 309 z późniejszymi zmianami) — uchrwala się następujące zmiany w regulaminie w sprawie zasad wykonywania zawodu w iespołach adwokackich przez adwokatów emerytów i rencistów oraz adwokatów w wieku emerytalnym („Palestra” z 1975 r. nr 12):
1. skreśla się ust. 2 w § 1;
2. w § 1 ust. I, w § 2, w § 3 i w § 4 liczbę „70” i zastępuje się liczbą „75"; 3. zmiana regulaminu wchodzi w życie z dniem zatwierdzenia przez Ministra Spra
wiedliwości.
*
Powyższa zmiana regulaminu została w dniu 12 V,1981 r. zatwierdzana przez Mi nistra Sprawiedliwości.
2
.
U c h w a la N a c z e ln e j R a d y A d w o k a c k ie j z dnia 21 lutego 1961 t. w s p r a w ie z m ia n y r e g u la m in u d z ia ła n ia n a c z e ln y c h i w o je w ó d z k ic h o rg a n ó w a d w o k a t u r y z d n ia 14.1.1973 r . (zatw ierd zo n eg o p rz e z M in i s tr a S p ra w ie d liw o ś c i d e c y z ją z d n ia 25.1.1973 r . ( „ P a le s tr a ” z 1973 r., n r 2, s tr . 74), zm ie n io n e g o u c h w a łą N R A z d n ia 23.X.1977 r. Z a tw ie rd z o n ą p r z e z M in is tr a S p ra w ie d liw o ś c i d e c y z ją z d n ia 13.1.1978 r. ( „ P a le s tr a ” z 1978 r. n r 2, s t r . 78).Na podstawie a rt S5 ust. 1 pikt 6 ulO u a., Naczelna Rada Adwokacka na posie dzeniu dnia 2ll lutego 1981 r. postanowiła zmienić § 4 i § 6 regulaminu działania naczelnych i wojewódzkich organów adwokatury z dnia 14.1.1973 r. ze zmianą?
N r 7-9(283-285) N aczelna Rada A d w o k a c k a 109
z dnia 23.X. 1977 r. („Palestra” z 1/973 r., nr 2 i z 1978 r. nr 2), w sposób nastę pujący:
§ 4 u s t 1 otrzymuje brzmienie:
„Adwokaci, którzy nie wykonują zawodu w zespołach adwokackich, wybie rają delegatów na zgromadzenie, na osobnych zebraniach zwoływanych par zez dziekana rady adwokackiej”,
§ 6 otrzymuje brzmienie:
,/ust 1. Liczibę delegatów dla poszczególnych izb adwokackich określa się w ten sposób, że na każdy zespół adwokacki przypada 1 delegat na każdą — choćby rozpoczętą liczibę:
a) 2 adwokatów w izbach do 390 adwokatów, b) 3 adwokatów w pozostałych izbach;
ust. 2 Adwokaci nie wykonujący zawodu w zespołach adwokackich wybie rają delegatów według zasad określonych w u st 1 z tym jednak, że liczbę delegatów określa się w stosunku do liczby osób obecnych na zebraniach wyborczych.”
*
Powyższa zmiana regulaminu została w dn. '3* III *1.111.1981 r. zatwierdzona przez Mi nistra Sprawiedliwości.
O R Z E C M I M I C T W O S Ą D U Af/UWrŻSZCCO
W Y R O K S Ą D U N A JW Y Ż S Z E G O z d n ia 4.X.1979 r .
III C R N 163/79 *
Teza druga powyższego wyroku ma brzmienie następujące: 2. W y k u p o w i n a p o d s ta w ie a r t. 231 S 1 k.c. p o d le g a n ie c a ła n ie ru c h o m o ść , n a k t ó r e j p o sia d a c z w z n ió s ł b u d y n e k , lecz ty lk o t a k a je j część, k t ó r ą z a jm u je b u d y n e k w r a z z k o n ie c z n y m o b ejściem . W w y ją t k o w e j je d n a k s y tu a c ji, g d y w z g lę d y s p o łe c z n o -g o s p o d a rc z e z a ty m w sz c z e g ó ln y sp o só b p r z e m a w ia ją , b u d y n e k (n p . w ie lk ic h r o z m ia r ó w h o d o w la d r o b iu ) j e s t te g o r o d z a ju , że do je g o p r o d u k c y jn e g o w y k o rz y s ta n ia p o tr z e b n e j e s t za p le c z e w p o s ta c i w ię k szeg o a r e a łu g r u n tu (np. ja k o b a z a p a s z o w a d la h o d o w li), w y k u p e m m oże b y ć o b ję ty ta k ż e te n w ie lk i a r e a i g r u n ta . G L O S A d o p o w y ż s z e j te z y 2 w y m ie n io n e g o w y ro k u Wyrok i zawarta w nim głosowana
teza 2 zostały wydane w sytuacji, gdy ■powodowie wybudowali dwa kurniki dużej wartości, bo ok. 4 min zł, na
nieruchomości przejętej od pozwanych na podstawie nieformalnej umowy sprzedaży, przy czym ze względu na masową produkcję drobiu potrzebo
• W y ro k te n «fraz z u z a s a d n ie n ie m o p u b lik o w a n y z o s ta ł w O S N C F z 1980 r., n r 8, poa. 95.
