• Nie Znaleziono Wyników

Pojęcie prawa karnego 2

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Pojęcie prawa karnego 2"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

Przedmiot: Prawo karne materialne Studia Niestacjonarne ( Zaoczne ) Prawa

Zagadnienia egzaminacyjne

Akty normatywne:

- Konstytucja RP

- Konwencja o Ochronie Człowieka i Podstawowych Wolności z dnia 4 listopada 1950 r. (Dz.U. 1993 Nr 61, poz. 284)

- Kodeks karny z dnia 6 czerwca 1997 r. (Dz.U. z 2016 r. poz. 1137 z późn. zm.)

1. Pojęcie prawa karnego 2. Funkcje prawa karnego 3. Zasady prawa karnego

4. Ogólna charakterystyka kodeksu karnego z 1997 jako głównego źródła polskiego prawa karnego na tle kodyfikacji karnych z lat 1932 i 1969

5. Szkoły i kierunki w prawie karnym ( szkoła postępowo – humanitarna, szkoła klasyczna, szkoła antropologiczna, szkoła socjologiczna oraz ruch obrony społecznej ), podstawowe ich założenia, przedstawiciele i przejawy we współczesnym polskim prawie karnym 6. Czas popełnienia przestępstwa

7. Prawo intertemporalne

8. Miejsce popełnienia przestępstwa 9. Zasada terytorialności

10. Zasada narodowości podmiotowej ( zasada podmiotowa ) 11. Zasada narodowości przedmiotowej ( zasada przedmiotowa ) 12. Zasada represji wszechświatowej

13. Pojęcie i struktura przestępstwa 14. Podziały przestępstw

15. Przestępstwa formalne i materialne 16. Przestępstwa powszechne i indywidualne 17. Przestępstwa z działania i z zaniechania

(2)

18. Przestępstwa z narażenia na niebezpieczeństwo dobra prawnego 19. Typy podstawowe i zmodyfikowane przestępstw

20. Teorie (koncepcje) czynu

21. Zaniechanie jako postać czynu zabronionego 22. Odpowiedzialność za zaniechanie

23. Przestępstwo jako czyn zabroniony 24. Przestępstwo jako czyn bezprawny

25. Dawne koncepcje społecznego niebezpieczeństwa czynu i ich związek z pojęciem społecznej szkodliwości czynu w k.k. z 1997 r.

26. Kwantyfikatory społecznej szkodliwości czynu w k.k. z 1997 r.

27. Materialna cecha przestępstwa a tzw. oportunizm procesowy 28. Dobro prawne i jego ochrona przez prawo karne

29. Przestępstwo jako czyn zawiniony

30. Podmiot czynu zabronionego pod groźbą kary 31. Odpowiedzialność nieletnich

32. Pojęcia: nieletni, młodociany, małoletni

33. Zespół znamion typu czynu zabronionego i jego funkcje 34. Podziały znamion

35. Strona przedmiotowa czynu zabronionego pod groźbą kary 36. Skutek jako znamię strony przedmiotowej czynu zabronionego 37. Koncepcje związku przyczynowego

38. Normatywne podstawy obiektywnego przypisania odpowiedzialności karnej 39. Strona podmiotowa czynu zabronionego pod groźbą kary

40. Umyślnie popełniony czyn zabroniony 41. Nieumyślnie popełniony czyn zabroniony 42. Postaci kombinacji strony podmiotowej

43. Koncepcja odpowiedzialności akcesoryjnej a koncepcja forma zjawiskowych czynu zabronionego

(3)

44. Formy współdziałania przestępnego 45. Współsprawstwo

46. Sprawstwo kierownicze 47. Sprawstwo polecające 48. Podżeganie

49. Pomocnictwo

50. Indywidualizacja odpowiedzialności osób współdziałających w popełnieniu przestępstwa

51. Czynny żal współdziałającego

52. Formy stadialne czynu zabronionego pod groźbą kary 53. Usiłowanie

54. Usiłowanie nieudolne

55. Przygotowanie do przestępstwa

56. Pojęcie bezprawności i okoliczności uniemożliwiających przyjęcie bezprawności zachowania (pojęcie kontratypu)

57. Założenia konstrukcyjne wyłączenia bezprawności 58. Obrona konieczna i przekroczenie jej granic

59. Stan wyższej konieczności i przekroczenie jego granic 60. Tak zwana kolizja obowiązków

61. Ryzyko nowatorstwa oraz eksperyment medyczny

62. Dopuszczalna krytyka w przypadku zniesławienia ( art. 213 k.k. ) 63. Kontratyp dopuszczalności przerwania ciąży

64. Działanie w warunkach rozkazu oraz tzw. ostatecznej potrzeby ( art. 318 – 319 k.k. ) 65. Kontratypy pozaustawowe ( zgoda pokrzywdzonego, ryzyko sportowe, kwestia

dopuszczalności karcenia małoletnich, wręczanie prezentów osobom pełniącym funkcje publiczne, działanie w granicach uprawnień i obowiązków )

66. Teorie winy

67. Niepoczytalność i poczytalność ograniczona – pojęcie, przyczyny tych stanów i ich konsekwencje w prawie karnym

(4)

68. Wprawienie się w stan niepoczytalności a zasada winy

69. Błąd co do okoliczności stanowiącej znamię czynu zabronionego pod groźbą kary 70. Błąd co do okoliczności wyłączającej bezprawność i co do okoliczności wyłączającej

winę

71. Błąd co do prawa

72. Pojęcie jedności i wielości czynów

73. Zbieg przepisów ustawy: realny, pozorny i pomijalny 74. Reguły wyłączania wielości ocen

75. Zbieg przestępstw realny i pozorny 76. Czyn ciągły

77. Ciąg przestępstw

78. Przestępstwa wieloczynowe, wieloodmianowe, złożone, trwałe 79. Istota kary kryminalnej, jej cele i funkcje

80. Racjonalizacja kary kryminalnej 81. Rodzaje kar i ich charakterystyka 82. Grzywna: treść, zasady wymiaru

83. Kara ograniczenia wolności: treść, zasady wymiaru 84. Kara pozbawienia wolności: treść, zasady wymiaru

85. Kara 25 lat pozbawienia wolności i kara dożywotniego pozbawienia wolności 86. Tzw. kara mieszana

87. Rodzaje środków karnych i ich charakterystyka 88. Pozbawienie praw publicznych

89. Zakaz zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej

90. Zakaz prowadzenia działalności związanej z wychowaniem, leczeniem, edukacją małoletnich lub z opieką nad nimi

91. Zakaz przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, kontaktowania się z określonymi osobami, zbliżania się do określonych osób lub opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu

(5)

92. Zakaz wstępu na imprezę masową

93. Zakaz wstępu do ośrodków gier i uczestnictwa w grach hazardowych 94. Podanie wyroku do publicznej wiadomości

95. Zakaz prowadzenia pojazdów 96. Świadczenie pieniężne

97. Przepadek

98. Środki kompensacyjne 99. Pojęcie i systemy probacji

100. Warunkowe umorzenie postępowania karnego 101. Warunkowe zawieszenie wykonania kary

102. Warunkowe przedterminowe zwolnienie z odbycia reszty kary

103. Charakter i rodzaje środków zabezpieczających: środki o charakterze izolacyjnym i środki wolnościowe, pojęcie środka predeliktualnego i środka stosowanego

postpenalnie, środki zabezpieczające zastępujące karę i środki uzupełniające karę 104. Środki zabezpieczające o charakterze leczniczym i administracyjnym oraz ich

charakterystyka

105. Typy przestępców, wobec których mogą być stosowane środki zabezpieczające 106. Elektroniczna kontrola miejsca pobytu jako środek zabezpieczający

107. Sądowy a ustawowy wymiar kary

108. Zasady wymiaru kary i ogólne dyrektywy wymiaru kary 109. Dyrektywy szczególne wymiaru kary

110. Nadzwyczajne obostrzenie kary

111. Pojęcie, rodzaje oraz następstwa karne recydywy

112. Pojęcie i następstwa karne przestępczości zawodowej, zorganizowanej i terrorystycznej

113. Nadzwyczajne złagodzenie kary

114. Przedawnienie karalności i przedawnienie wykonania kary

(6)

115. Zatarcie skazania 116. Abolicja i amnestia

117. Przestępstwa przeciwko mieniu

118. Przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu ludzkiemu

Cytaty

Powiązane dokumenty

Ponieważ jednak kontratyp wyłącza społeczną szkod­ liwość czynu, to błąd na korzyść oskarżonego nie może wystąpić jako nieświadomość znamienia kontratypu, lecz

W sytuacji, w której występuje kolizja dóbr prawnych (sytuacja kontratypowa), stworzenie zagrożenia dla dobra prawnego bądź naruszenie reguł ostrożności może być usprawiedliwione

Tak więc specj-ficzny krąg zainteresowań najbardziej płodnego i sugestyw ­ nego współpracownika pism a, choć wiązał się z poglądam i grupy jego czoło­ wych

Okazuje się istotnie, że państwa członkowskie tylko modyfikują kodeksy postępowania cywilnego i te modyfikacje coraz bardziej nas oddalają od wspólnego prawa

In this paper, we ad- dress this ability by examining questionnaires and their constructs used in empirical studies reported in the intelligent virtual agent conference proceedings

To znowu, że Bania­ luka Jarosza Morsztyna to „pierwsza powiastka literatury zagra­ nicznej, która w Polsce stała się typowa dla cudownych baśni 1 weszła w

Pamiętnik Literacki : czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce literatury polskiej 51/1,

Kryteria teatralne, wzory wykształcone w tradycji scenicznej — utrwaliły się i w ocenach spektakli teatru telewizji. Ale podczas gdy radio nie potrafiło się