• Nie Znaleziono Wyników

Pierwszy etap rekonstrukcji teatru na Kom el Dikka w Aleksandrii

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Pierwszy etap rekonstrukcji teatru na Kom el Dikka w Aleksandrii"

Copied!
16
0
0

Pełen tekst

(1)

Wojciech Kołątaj

Pierwszy etap rekonstrukcji teatru na

Kom el Dikka w Aleksandrii

Ochrona Zabytków 23/3 (90), 182-196

1970

(2)

WOJCIECH KOŁĄTAJ

PIERWSZY ETAP REKONSTRUKCJI TEATRU NA KOM EL DIKKA

W ALEKSANDRII

Prace w yk op alisk ow e P olsk iej S tacji A rch eolo­ gii Ś ródziem nom orskiej UW w K airze zapo­ czątkow ane zostały w p ołudniow ej części K om e l D ikka w A lek san drii w roku 1963, k ie d y to zarząd m iasta p ostan ow ił w zn ieść na ty m te ­ renie 'budynek adm inistracji. W sty czn iu 1964 r. podczas fu n dam en tow an ia, odkryto fragm en t zew n ętrzn ej ścia n y teatru w jej w sch od nim , n a jw yżej zachow anym odcinku. Od tej ch w ili prace b udow lane i b adaw cze prow adzone b y ły rów nocześn ie, m im o starań ze strony dyrektora P olsk iej S tacji A rch eologii Śródziem nom or­ sk iej, prof, dra K azim ierza M ich ałow sk iego, po­ stu lu jącego w strzym an ie now ej b ud ow y. N ie ­ s te ty w t ch w ili, gd y archeolodzy o d sło n ili w y ­ starczająco duży fragm en t starożytn ego b u d y n ­ ku teatraln ego ze w sp an iale zachow aną w id o w ­ nią, aby m ógł on p osłu żyć jako p rzek o n y w a ją ­ cy argum ent za zap rzestan iem d a lszy ch prac budow lanych, fu n dam en tow an ie na p ołu d nie i w schód ód teatru b yło już w ła ściw ie zakoń­ czone. W betonow ano tam w otw ory w yb ijan e kafarem 360 pali d łu gich na około 11 m , sch o­ dzących p raw ie 4 m poniżej stop y fu n d am en ­ tow ej ścian y zew n ętrznej teatru. Część tych pali została n aw et zabetonow ana w ścia n ę na jej w sch od nim odcinku, co sp ow od ow ało dość znaczne jej u szk odzen ie, nie ty le przez sam o w b eton o w an ie pali, ile przez pracę kafara (il. 1). R oboty budow lane w strzym an o w końcu roku 1964. W n astęp n ych sezonach, do w rześn ia 1966 r. trw ały prace archeologiczne o d k ry w a ją ­ ce dalsze partie b ud ow li (il. 2 ) . 1

Spraw a rekon struk cji teatru b yła k ilk ak rotn ie dysku tow an a, dopiero jednak w październiku 1966 r. złożon y został w egip sk im S erv ice des A n tiq u ités p relim inarz robót p ierw szego etapu prac rek on stru k cyjn ych , k tóre w ła śn ie p o d ję­ to. W ładze egip skie zad ecyd ow ały, że teatr b ę­ dzie nie tylk o obiektem tu ry sty czn y m , ale tak ­ że ma słu żyć celom w id ow isk ow ym . P osta n o ­ w ion o w ięc p rzygotow ać w id o w n ię do jej pier­ w o tn ej fu n kcji. ,

1 Por. W. K u b i a k , E. M a k o w i e c k a , Po l i s h E x ­

c a v a t i o n s at K o m el D i k k a in 1965 and, 1966. P r e l i m i ­ n a r y Rep o r t , A S A E , w druku; T. B o r k o w s k a K o

-Z pow odu nieuk oń czon ych w yk op alisk i stu ­ d iów , a także n iekom pletnej d oku m entacji ar- ch itek ton iczn o -tech n iczn ej, program prac re­ k on stru k cyjn ych podzielono na dw a etapy. P ier w szy etap ob ejm ow ał prace, które można było w yk on ać n atych m iast, p oniew aż nie n a­ stręczały w ą tp liw ości co do celow ości fu n k cjo - n aln o-k on serw atorsk iej, m etod w y k on aw czy ch jak i co do od w zo ro w yw an ej form y elem en tó w . W drugim etapie odbudow ane zostaną elem en ty b udow li w ym agające p ow ażn ych stu d iów n au ­ k ow ych oraz dużego nakładu p racy i czasu. P ierw szy etap obejm ow ał: 1) uporządkow anie terenu w okół teatru (il. 3), 2) u zu p ełn ien ie bra­ k ujących rzędów sied zeń w id ow n i — ok. 45% (ił. 4 A, B) przez p rzedsiębiorstw o egip skie z fu n d u szy S ervice des A n tiq u ités, 3) od bu d o­ w ę w ew n ętrzn ej ścian y k orytarza (il. 5 A , B) oraz substrukcji pod w id ow n ią do poziom u ostatniego górnego rzędu sied zeń wraz ze s k le ­ p ieniem założonego blokażem v o m ito r iu m w segm en cie XIII i obu parodoi, 4) rekon struk cję zachodniej ścia n y północnego parodos oraz u zu­ p ełn ien ie dw om a w arstw am i bloków k am ien ­ n ych zachodniej ścia n y p ołu d niow ego parodos (il. 6 A, B), 5) u sta w ien ie baz i k olu m n arkady p om ięd zy cen traln ym a p ołu d n iow ym p om ie­ szczen iem w estib u lu , 6) zorganizow anie na ko­ ronie w id ow n i tym czasow ej ek sp ozycji elem en ­ tów w y stro ju architektonicznego (bazy, k o lu m ­ ny, kapitele), które zostaną u żyte w drugim eta ­ p ie prac rekon struk cyjn ych .

W ciągu w rześn ia i października 1966 r. rekon­ strukcją k iero w a ł m gr inż. arch. A n ton i O st- rasz. Z rekonstruow ano w ty m czasie p ołu d n io­ w y od cinek w ew n ętrzn ej ścian y korytarza oraz sk lep ien ie p ołu d niow ego parodos. Z ch w ilą po­ w ołan ia m nie przez prof, dra K. M ich ałow sk ie­ go na stan ow isk o głów n ego architekta S ta cji oraz k ierow n ika prac rekon stru k cy jn y ch na K om el D ikka w A leksandrii zostałem posta­ w ion y przed fak tem stosow an ia już p ew n ej m

e-ł ą t a j , T e a t r w A l e k s a n d r i i , „M eander” 9, 1968, nr 9, s. 370— 379.

(3)

1. Al e k s a n d r i a , t eat r , ż e l b e t o w y p al z a b e t o n o ­ w a n y w ścianę z e w ­ nę t r z ną (fot. W. Jer)ce) 1. A l e x a n d r i a , Th e a t r e — r e i nf o r c e d concr et e p i ­ le e m b e d d e d b y m e a n s of concret e i nto t he o ut e r w a l l 2. Al e k s a nd r i a , teat r, st an prac w y k o p a l i s k o ­ w y c h w p a ź d z i e r n i k u 1966 (fot. A. D z i e w a ­ no ws k i ) 2. A l e x a n d r i a , Th e a t r e — e x c a v a t i o n s in s t a t e as p e r Oc t o b e r 1966

(4)

3. A le k s a n d r ia , te a tr , p ro p o z y c ja z a g o s p o d a ro w a n ia te r e n u

(5)

4. Al e k s a n d r i a , t eat r , A — s t a n p r z e d r e k o n s t r u k c j ą , В — st an po r e k o n s t r u k c j i

(6)

5 A

(7)

6 В

5. A l e k s a n d r i a , teat r, r o z wi n i ę c i e w e w n ę t r z n e j ś c i any k o r y t a r z a : A — st an p r z e d r e k o n s t r u k c j ą , В — p i e r w s z y e t a p r e k o n s t r u k c j i

5. A l e x a n d r i a , The at r e — or t hogr aphi c p r o j e c t i o n of t he i nner co r r i d o r wal l : A — i n s t a t e p r i or to r e c ons t r uct i on, В — d u r i n g t he fi r s t st age of r ec o ns t r uc t i o n 6. A l e k s a n d r i a , t eat r, p r z e k r ó j p o linii a — a ( w g ii. 4), A s t an p r z e d k o n s e r w a c j ą , В — p i e r w s z y e t a p k o n s e r w a c j i

6. A l e x a n d r i a , Th e a t r e — a — a s e c t i on (acc. to ill. 4) : A —- s t at e pr i or to r e c ons t r uc t i on, В — d ur i ng t he f i r s t s t a g e of r e c o ns t r uc t i o n

(8)

tody rekonstrukcji, którą sp recyzow an o w p iś­ m ie oddanym do S ervice des A n tiq u ités

Do rekon struk cji teatru u żyto k am ieni pocho­ dzących z w yk op alisk 3. A b y 'nie zm n iejszać ich w artości fizy k o -ch em iczn y ch p rzyjęto n ie ob­ rabiać na now o sp atyn ow an eg o już lica. Zasa­ da słuszna, gd yb y b y ła k o n sek w en tn ie p rze­ strzegana. N ie ste ty bloki d ocinan o rów nież w zd łu ż spoin w sp orn ych i p oprzecznych sta ­ rając się robić je m ożliw ie regularn e i w ąsk ie. Na dom iar złego około 60'°/o n a jlep szy ch blok ów u żyto do rekon struk cji n ajm n iej ek sp on ow a­ n y ch partii korytarza. P om ijając fak t sp acze­ nia słu szn ej te zy — w tórnego stosow an ia k a­ m ien ia an tycznego — sp ow odow ano n ied osta ­ tek tego m ateriału w pracy nad najbardziej ek s­ pon ow a n ym i częściam i ścian.

P o zapoznaniu się z p o w y ższy m rezu ltatem tak zaczętej rekon struk cji i p rzeanalizow an iu jej n astęp stw dla dalszego przebiegu prac, p od ję­ liśm y d ecy zję n astęp u jących zm ian: 1) k o n ty ­ n uow ać rekon struk cję w n o w y m k am ien iu; o ry ­ g in aln e bloki a n tyczn e stosow ać w m iejscach ich p ierw otnego u sytu ow an ia lub w m iejscach bardziej ek sp onow an ych , o ile k ryteria ich u ­ m iejsco w ien ia n ie narzucają rygorów , 2) pozo­ staw ić zrekonstruow aną d otych czas część i n ie k on tyn u ow ać jej w p rzyjętej m etod zie, o ile zaś sytu acja ogólna, czas i środki fin a n so w e po­ zw olą — w y m ien ić całą zew n ętrzną, zresztą n iew ielk ą, część zrek onstru ow anej ścia n y c e ­ lem u nik nięcia n iejed n olitego charakteru re­ konstrukcji; 3) przyjąć od m ien hą zasadę k ła ­ dzenia bloków; d otych czas d op asow yw ano b lo ­ ki ściśle na styk ach w rzędzie i w w arstw ach , często pozostaw iając lico zew n ętrzn e o ry g in a l­ ne, czyli o pow ierzch ni porow atej, n ierów n ej, z grubsza tylk o obrobionej siekierką; obecnie zd ecydow ano op racow yw ać zębakiem lico zew ­ n ętrzn e n ow ych k am ieni do form y gład k iej, ich s ty k i natom iast p ozostaw iać obrobione tylk o do o gó ln y ch form p rostop ad łościenn ych , co p ozw o­ li na różnicow anie grubości spoin; w ten spo­ sób bud ow an y m ur zachow a sw oją odrębność w zestaw ien iu z m urem a n tyczn ym (czyteln ość gran icy zrek onstru ow anych fragm en tów d zię­ ki odm iennej fak tu rze lica i jego w y c o fa n iu w głąb), natom iast sposób jego w yk on an ia i cha­ rakter 4 n a w ią zy w a ć będą do sta roży tn y ch re­ liktów .

2 P ism o a k cep tu ją ce k o m isji S erv ice des A n tiq u ité s do sp raw y rek o n stru k cji teatru z dn. 8.X.1966 — m a s z y ­ nopis w p o siad an iu P o lsk ie j S ta cji A rch eo lo g ii Ś ród ­ ziem n om orsk iej UW w K airze.

3 W czasie w y k o p a lis k o d n a lezio n o w ie le b lo k ó w k a ­ m ien n y ch pochodzących ze ścian b u d y n k u te a tr a ln e ­ go. B lo k ó w ty ch n a leża ło u żyć do rek o n stru k cji, p o­ n iew aż b y ły dobrze zach ow an e, a w y tr z y m a ło śc ią d o ­ r ó w n y w a ły n iem a l k a m ien io m now ym . W zw ią zk u z tym , że n ie m ia ły o n e — o p rócz śla d ó w ty n k u lu b zap raw y — żad n ych cech w sk a zu ją cy ch na ich m ie j­ sc e w k o n stru k cji, a ro h eo lo g iczn o -a rch itek to n iczn e

R EK O N STR U K C JA ŚC IA N I SK L E P IE Ń

Na początku listopada 1966 r. w strzy m an o pra­ ce przy rekon struk cji sk lep ien ia p ołu d n iow ego

parodos i rozpoczęto od czy szcza n ie o ca la ły ch

fragm en tów w ew n ętrzn ej ścia n y k orytarza oraz substrukcji pod w id ow n ią od stron y p ółn ocn ej. K orzystając z okazji przebadano o d sło n ięte w nętrza tych k on stru k cji celem m a k sy m a ln e­ go poznania etapów ich u żytk o w an ia i przebu­ dów. N ajbardziej zru jn o w a n y i n ajm n iej c z y ­ te ln y b ył fragm en t m uru sta n o w ią cy n iegd y ś zablokow ane p ółn ocn e parodos. Z achow ało się tu n ie w ięc ej niż 2— 3 rzęd y b lok ów p o w y żej stopy fu n d am en tow ej. R ów n ież su bstruk cja pod częścią w id o w n i na zachód od p ó łn ocn ego b ie ­ gu schodow ego, pozbaw iona oparcia ścian o gra­ niczających ją od zachodu i p ółn ocy, o siad ła w stosu nk u do od pow iad ających p oziom ów na osi teatru o ok. 25 — 40 cm (ii. 6A).

D oln e fra g m en ty ścia n y k orytarza w y k a z y w a ły na całej dłu gości o d ch ylen ie od pionu na z e w ­ nątrz od 5 do 15 cm zależn ie od w y so k o ści za­ chow ania. R ów nież i ściana zew n ętrzn a b u d o w ­ li na odcinku p ółn ocn ym (XII i X IV segm en t korytarza) bardzo znacznie w y c h y la się od p io ­ nu — ok. 35 cm na w y so k o ści zachow ania 4 m, a ścian ki d zielące korytarz na seg m en ty — n ie będąc zw iązane k o n stru k cy jn ie z żadną ze ścian bocznych — n ie m ogą przenosić s ił p oziom ych układu. N ależało w ięc przew idzieć i zap lan o­ w ać w czasie rekon struow an ia w e w n ę trz n e j ścia n y k orytarzy p ołączen ia p ozw ala ją ce w p rzyszłości zw iązać ją ze ścianą zew n ętrzną. U szty w n ien ia w k ieru nk u działania p o łu d n i­ k ow ych sił p oziom ych dokonano w postaci b ie­ gnącego na dw u w y sok o ściach — 2,5 m i 4 m p ow yżej poziom u posadzki — sy stem u sta lo ­ w y ch ściągów , za k otw ion ych z jedn ej stro n y w ścian ie zew n ętrzn ej, z drugiej zaś w su b ­ strukcji pod w id ow n ią (il. il. 4B i 5B). W p rzy ­ szłości k o tw y u k ryte będą w ścian kach d zielą ­ cych korytarz na seg m en ty . W su b stru k cji śc ią ­ gi te zo sta ły górą połączone poziom o rodzajem belki żelb etow ej, b iegnącej rów n oleżn ik ow o w od ległości 1,5 m od lica rekon struow an ej śc ia ­ ny korytarza na d ystan sie od X II do X V s e ­ gm entu. P rzy realizow an iu drugiego etapu re­ k onstrukcji ścią gi w p row ad zi się w p o zo sta ­ w ione obecnie otw o ry i zak otw i także p io n o ­ w o, łącząc ściągi górnego i dolnego rzędu i za­ lew ając je betonem .

kryteria rek o n stru k cy jn e p o zw a la ją na p o w tó rn e u m ieszczen ie ich w o d b u d o w y w a n y m o b iek cie, n a w et bez d ok ład n ego sp recy zo w a n ia ich p ierw o tn eg o p o ło ­ żenia. B lok i te trak tow an o jako p o zo sta ło ść a n ty czn ej m aterii, z k tórej p o w sta ł obiekt; in n y ch w a rto ści im brak, p od ob n ie jak sta n d a rd o w ej ceg le g o ty ck iej p o ­ chodzącej z rozbiórki.

4 P rzez rek o n stru k cję o ch arak terze zb liżon ym do ory ­ gin ału rozu m iem w za jem n ą zależność fo rm k a m ien i lub ce g ie ł i ispoin <w ątki) — ich sto su n k i p o w ie r z c h ­ n iow e. In n y m i s ło w y p od ob n y ich ry su n e k lin ea rn y w części ory g in a ln ej i zrek on stru ow an ej.

(9)

R ekonstrukcję sam ej ścian y przeprow adzono zgodnie z p rzyjętym i na w stę p ie zasadam i, sto ­ sując kam ień n o w y z lokaln ych k am ien iołom ów w М ех i orygin aln y, pochodzący z w yk op alisk . W ysokość w arstw i w ielk ość blok ów p rzyjm o ­ wano w ed łu g ich średn ich w ielk o ści w partiach zachow anych. K am ień n ow y — w apień drobno­ ziarnisty o ciężarze ob jętościo w ym 1300— 1500 k g/m :{ — stru k tu raln ie nie odbiega od staro­ żytn ego (pochodzi z tych sam ych k am ien ioło ­ mów), jest m iękki, rów nież ma biegnące w róż­ nych kierunkach w form ie ży ł pustki w y p e ł­ nione m iałkim p iaskiem , p ozb aw ionym lep isz­ cza. P iasek ten, z b iegiem czasu w y p łu k iw a n y przez deszcze i w ia try p ow od uje, że kam ień przybiera strukturę gąbczastą. U życie go u m o ­ tyw ow an e jest jednak fak tem u żyw an ia go przez starożytn ych .

S tosow ano zapraw ę w ap ien ną 1 : 2 w partiach zew n ętrzn ych i 1 : 3 w ew nątrz. P iasek jest n ad m orsk o-pu styn n y, drobnoziarnisty, z dużą dom ieszką p y łó w w ap ien n ych (in ny w A lek ­ sandrii jest n iedostęp ny). D o partii w e w n ę trz­ n ych stosow an o w apno gaszone na m iejscu, do zew n ętrzn ych i do ścia n y zachodniej parodos — w apno h ydrauliczne. Z pow odu czyn n ik ów od nas n iezależn ych n ie od izolow yw an o n ow ych partii k onstru kcji od starych.

R ekonstruując lico ścian y p rzyjęto, że d w ie w a rstw y b lok ów od dołu, położone w prost na zachow anych fragm en tach an tyczn ych , będą w yk on an e w n o w y m k am ieniu, w y żej k ład zio ­ no k am ienie n o w e i stare, starając się te osta­ tnie jak najbardziej w yek sp on ow ać (il. il. 5B i 6B). W trakcie prac na tym odcinku zrek on ­ struow ano górną część ścian oraz sk lep ien ie

v o m ito r iu m i p ółn ocn e parodos. E lip tyczn y w y ­

kres sk lepień p rzyjęto w ed łu g sy m etry czn ie p o ­ łożonych od stron y p ołu d niow ej: fragm en ta­ ryczn ie zachow anego p ołu d niow ego p arodos i p ołu d niow ego v o m i t o r iu m (il. 7). K liń ce w ie l­ kością odpow iadające kliń com w istn ie ją cy c h sk lepieniach o id e n ty czn y m u kładzie zach ow u ­ jącym tę sam ą grubość spoin p oprzecznych i w sp orn ych , układano na szalow an iu i za lew a ­ no rzadką zapraw ą cem en tow o-w a p ien n ą w sto ­ sunku 2 : 1 : 3 (biały cem en t portlandzki, w a ­ pno h ydrauliczne, piasek). W sk lep ien iu p a r o ­

dos um ieszczono 4 k am ien ie orygin alne.

P rzy rekon struk cji v o m ito r iu m i parodos celem zw ięk szen ia w alorów d yd ak tyczn ych ob iektu, zaniechano odbudow y blokaży. Chodzi o p okaza­ n ie struktury ich w ew n ętrzn ej konstru kcji, a także poszerzającego się od południa parodos. N ależy też dodać, że na zakończeniu — od stro ­ n y orchestry — sk lep ień pn. i pd. v o m ito r iu m w yk on an e zostały w su b stru k cji p ły ty że lb e­ tow e zbrojone krzyżow o, szersze о ок. 1 m (0,5 m po obu stronach) od v o m ito r iô w w ś w ie ­ tle i d łu gie na ok. 1,5 m. P ły ty te m ają w p rzy ­ szłości u m ożliw ić u su n ięcie blokaży z tych że

v o m ito r iô w bez naruszenia zrekonstruow anej

w id ow n i (il. 4B).

Po zrek onstru ow aniu w ew n ętrzn ej ścian y pół­ nocnego odcinka korytarza oraz zachodniej ścia n y półn ocn ego parodos p rzystąpiono do u zu ­ p ełn ien ia m uru p ołu d niow ego parodos dw om a w arstw am i bloków , oraz jedną w arstw ą ścia ­ n y biegnącej po okręgu a ograniczającej p ołu d ­ niow ą część w id o w n i od zachodu. Lico z e w ­ nętrzne p ozostałej górnej części uzupełnionej substrukcji ponad zrekonstruow anym sk lep ie­ n iem pd. parodos pozostaw iono w strzępiach.

R E K O N ST R U K C JA W IDOW NI

W ram ach w sp ółp racy m ięd zy P olską Stacją A rch eologii a S erv ice des A n tiq uités rekon stru ­ kcji p ołu d niow ej części w id ow n i podjął się ten ostatni. U stalon o w sp óln ie, że plan u m iejsco­ w ien ia 10 o ry g in a ln y ch b lok ów sied zeń zn ale­ zion ych poza obrębem w id ow n i, jak rów nież dokładne w y so k o ści rzędów obniżonej pd. cz ę­ ści w id o w n i d ostarczy Stacja. Stacja rów nież m iała w yk o n ać b eton ow e w zm ocn ien ie górnej pow ierzchni, bardzo zniszczonej od tej strony pierw otnej su bstruk cji. U stalon o także, że n ie zachow ana część m arm urow ej w id ow n i zosta­ nie uzu pełn ion a w tw ard ym k am ien iu o kolorze zb liżon ym do koloru m arm uru. O dpow iedni su row iec sp row ad zon y został z kairskiego k a ­ m ieniołom u M okattan.

W toku prac oczy szcza ją cy ch su bstruk cję pod w id ow n ią spostrzeżon o, że w górnych częściach w id ow n i dobudow anej podczas ostatn iej p rze­ b u d ow y obiektu (na zachód od obu b iegów sch o­ d ow ych) n e g a ty w y rozebranych sied zeń c z te ­ rech górn ych rzęd ów w ych od zą poza okrąg w który w p isana je st w id ow n ia (il. 8). Z naczy to, że ta część w id o w n i n ie mi«ała k szta łtu trójk ąt­ nego (ograniczonego od w schodu schodam i, od pn. podbudow ą pod d o ln y rząd sied zeń i od pd.- zach. biegnącą po ok ręgu ścianą audytorium ), lecz od 9 rzędu w górę p onow nie się rozszerza­ ła, tak że na k oron ie rząd 12 osiągnął długość

Ok. 3 m. Spostrzeżen ie to um ożliw iło p raw id ło­ w e zrek onstru ow anie Obu zachodnich krańców w idow ni.

Po zakończeniu prac oczyszczających p rzystą­ piono do u tw ard zenia orygin alnej substrukcji. Pod pięciom a d o ln y m i rzędam i, gd zie p ierw o­ tnie zbudow ana ona b yła bardzo n iedb ale i zn i­ szczenia b y ły n ajw ięk sze, w zm ocniono ją chu­ dym b eton em i u k ształtow an o w stopnie. Górna część su bstruk cji zbudow ana b yła z dużych b loków n a zapraw ie w ap ien nej i n ie w ym agała napraw y. R esztę prac przy rekon struk cji w i­ dow ni w yk on ało przedsięb iorstw o egip skie pod nadzorem inż. K ham isa Ism aila z S ervice des A n tiq uités. B lo k i w ap ien ia obrobiono zęba- kiem do form y odpow iadającej orygin aln ej. U kładano je na m okro — albo na p rzygotow a­ nej przez nas podbudow ie w rzędach dolnych, albo w prost, na podbudow ie orygin aln ej w rzę­ dach górnych. Do zap ełn ien ia p u stych prze­ strzeni m ięd zy w ew n ętrzn ą pow ierzchnią b lo­ k ów a podbudow ą użyto chudego betonu. N ie 189

(10)

7. A l e k s a n d r i a , t eat r, s k l e pi e ni e p o ł u d n i o w e g o v o m i t o r i u m (fot. W. Jer- ke) 7. A l e x a n d r i a , Th e a t r e •—’ Ar c h in t he s o u t h - e n d v o m i t o r y

8. A l e k s a n d r i a , teatr, p o ł u d n i o w a c z ę ś ć w i d o w n i w t r akci e r e k o n s t r u k c j i , w i d o c z n y l uk pa r o d o s oraz n e g a t y w y b r a k u j ą c y c h d w u n a j w y ż s z y c h r z ę d ó w s i e d z e ń (fot. W. Ko ł ą t a j )

8. Al e xandr i a, T h e a t r e — The s o u t h - e n d p a r t of a u d i t o r i u m u n d e r recons t r uct i on, v i s i bl e arc of p a r odos and t he ne g a t i v e of t he l acki ng t w o u p p e r m o s t r o w s of seat s

(11)

stosow ano żadnej izolacji p om ięd zy częścią ory­ ginalną konstrukcji a rekonstruow aną. Spoin y poprzeczne w y p ełn ion o tym sam ym b eton em — w b rew n aszym zalecen iom — i w y fu gow an o. Istn ien ie szpar m ięd zy blokam i sied zeń stan ow i naturalną, n iezb ęd ną n iem a l d y latację, a w n i­ czym nie ujm uje w alorów estety czn y ch . J e d y ­ nie styk m ięd zy zachodnim zak oń czeniem rzę­ dów a ścianą au dytorium pozostaw ion o pusty. W dobudow anych od południa i p ółn ocy cz ę ­ ściach w id ow n i um ieszczono 10 orygin aln ych bloków siedzeń. C ztery p ozostałe orygin alne bloki um ieszczone zosta ły w n iszach na koro­ nie w id ow n i.

R EK O N STR U K C JA KO LU M N

Po krótkiej przerw ie sp ow odow anej d ziałan ia­ m i w ojen n ym i, w lipcu 1967 r. przystąpiono do rekon struk cji kolum n arkady p ołu d niow ej w w estib u lu (il. 9) oraz do k orek ty położenia p ie­ d estałów i baz p ozostałych z w ielk iej arkady, oddzielającej w e stib u l od audytorium . Po w zm ocn ien iu i w yrów n an iu fu n d am en tów u sta­ w iono na nich p onow nie d w u częściow e m arm u­ row e b azy p ołu d niow ej arkady. Odpadłą częś­ ciow o od fu n d am en tów orygin aln ą okładzinę z p łyt m arm urow ych uzu pełn ion o sztu czn y m k am ieniem im itu jącym m arm ur, sporządzonym z białego cem entu portlandzkiego, proszku i fra­ kcji m arm urow ej oraz stłu czk i szk lanej w sto ­ sunku 1 : 1 : 1 . P o w ierzch n ię obrobiono zęba- kiem . Górne p ła szczy zn y baz w yp oziom ow an o. W punktach cen traln ych w yk u to otw ory o śred ­ n icy 3,5 cm, głęb okie na 15— 17 cm, celem p o­ łączenia ich z trzonam i kolum n na trzp ienie stalow e.

Łączenia i u staw ien ia fragm en tóy/ strzask a­ nych kolum n na bazach dokonano przy pom o­ cy drew nian ego trójnogu w y sok ości ok. 10 m oraz bloku z przekładnią łańcuchow ą. Sprzęt ten był jed y n ym m ożliw ym do użycia w w a ­ runkach głębokiego w yk op u bez dróg zjazd o­ w ych . W szelkie poziom e ruchy elem en tó w za­ w ieszon ych k olu m n y w yk o n y w a n e b y ły ręcz­ nie. Z w ażyw szy ich ciężar — od 2 do 6 ton — oraz p recyzję, z jaką m u si następow ać sk le je ­ n ie dwu n ieregu larn ych p rzełom ów (tolerancja

1 mm) w ażn e jest, aby sk leja n y fragm en t pod­ w ieszon y b ył w sposób zap ew n iający m u pio­ n ow y zw is i aby oś pionow a w iszącego e le m e n ­ tu leżała na jednej lin ii z osią fragm en tu już ustaw ionego. Do k lejen ia użyto m ieszan in y ż y ­ w icy sy n tety czn ej P olim al, pasty PWC i n a fte- nianu kobaltu. P ołączen ie to ma tę w ażną ce­ chę, że ilość n aftenian u kobaltu d ecyd u je o cza­ sie w iązania żyw icy.

W pierw szej kolejn ości ustaw ion o d oln y frag ­ m ent (prawie połow a) k olu m n y w sch od niej. Biorąc pod uw agę fakt, że zarów no górna p łasz­ czyzna bazy, jak i dolna część stop y k o lu m n y m iały dość znaczne ubytki, które zm n iejszały jej stabilność, zd ecydow ano — n iezależn ie od połączenia trzp ieniem — ok leić oba elem en ty

oraz nie rekon struow ać k olu m n y w całości. R ów nież ze w zg lęd ó w estety czn y ch d ecyzja ta jest całk ow icie um otyw ow ana. Przed sk le je ­ n iem obie p o w ierzch n ie starannie oczyszczono m ech anicznie u suw ając zw ietrzałe fragm en ty, po czym u m yto je acetonem . B olec sta lo w y w k lejon o n ajp ierw w gniazdo w trzonie kolu m ­ n y , n astęp n ie — po zw iązaniu ży w ic y i odw ró­ ceniu trzonu — opuszczono go na bazę. Trzpień, trafiając w gniazdo w y p ełn io n e żyw icą w y p ­ chnął jej nadm iar na górną płaszczyznę bazy. Ilość ta w y sta rczy ła do pokrycia jej w stopniu d ostateczn ym do sk lejen ia. C elem u niknięcia zacieków brzegi bazy posypano proszkiem m ar­ m u row ym p o ch łan iającym nadm iar kleju. W następ n ej k olejn ości przystąpiono do m on­ tażu k olu m n y zachodniej. Składała się ona z czterech fragm en tów . K ażdy z nich, jak rów ­ nież całość k olu m n y z bazą, sk lejan o w sposób id e n ty czn y jak kolum nę w schodnią. J ed yn ie na początku m on tażu okazało się, że p łaszczy­ zna w sporna stop y k olu m n y nie jest prostopa­ dła do jej o si pion ow ej. P o m ięd zy bazą a k o­ lum ną n ależało zastosow ać sta lo w y pierścień red u k cy jn y o różnicy grubości odpow iadającej różn icy w o d ch ylen iu , tj. 6 mm. Po zakończe­ niu u staw ian ia trzonu w ciągn ięto na k olum nę k ap itel. Na m argin esie n ależy dodać, że k le je ­

nie p rzełom ów u n iem ożliw iało p rzełożen ie szn u ­ rów w iążący ch trzon z b lok iem od dołu. W zw iązku z ty m szn u ry p ionow e ow in ięto sp iral­ n ie liną konopną, którą m oczono wodą. Stop ień zacisku k urczącej się lin y b ył w ystarcza jący aby p rzeciw d ziałać jej ześlizn ięciu się z pod­ n oszonego w górę fragm en tu (il. 9).

Podczas trw ania p ow yżej opisanych prac re­ k o n stru k cy jn y ch teatru, prow adzone b y ły w y ­ kopaliska od stro n y zachodniej budynku. T utaj, po w y ek sp lo row an iu górnej nekropoli arab­ sk iej, od słon ięto p łyto w a n ie portyku lub k o­ lu m n ad y u liczn ej, podobnej do odkrytej przed k ilk u d ziesięciu la ty przy u licy Nabi D a n ie l5, biegnącej rów n olegle do n ie zachow anej ścian y fron tow ej w e stib u lu . Od zachodu ograniczone jest ono m u rem sp ełn ia ją cym rolę fu n dam en ­ tu dla baz kolu m n istn ieją ceg o n iegdyś p orty­ ku. Do ch w ili obecnej odnaleziono tylk o jedną n iekom pletną bazę, jedną połam aną k olum nę z czerw onego granitu asuańskiego oraz frag­ m en ty trzon ów in n ych . P on iew aż baza zn a j­ dow ała się in s itu , a kolum na sp oczyw ała w m iejscu upadku p ostanow iono i tę k olu m n ę u­ staw ić. Górna p łaszczyzna bazy jak rów nież górna część p rofilow an ia u le g ły zn iszczen iu w stop n iu u n iem o żliw ia ją cym u staw ien ie k o lu m ­ ny. Z ach ow an y na 1/5 obw odu k om p letn y pro­ fil p ozw olił jednak na w ym od elow an ie gip so­ w ej form y. P o sporządzeniu zbrojenia i zak ot­ w ien iu go w bazie oraz po u staw ien iu form y u b ytek u zu pełn ion o m ieszaniną ży w ic y sy n te

-ü A. A d r i a n i, A n n u a i r e d u Mus é e G r é c o - R o m a i n

1935— 1939, A le x a n d r ie 1940, s. 57— 60, il. 27.

(12)

9. A l e k s a n d r i a , t eat r, mo n t a ż k o l u m n y w e s t i - bulu, (fot. W. Je r k e ) 9. A l e x a n d r i a , T h e a t r e — A s s e m b l i n g of a v e s t i ­ bul e c o l u m n 10. A l e k s a n d r i a , t eat r, p o ł u d n i o wa m o z a i k a we s t i b u l u , s t a n p r z e d k o n s e r w a c j ą (fot. W. Jer ke) 10. A l e x a n d r i a , T h e ­ at re — The s o u t h - e n d v e s t i b u l e mo s a i c in its s t at e p r i o r to c o n s e r v a ­ ti on

(13)

11. A l e k s a n d r i a , teatr, z d j ę t y f r a g me n t m o z a i ­ ki w t r akc i e o c z y s z c z a ­ nia (fot. W. K o ł ą t a j ) 11. Al e x a n d r i a , T h e ­ atr e — The s t r i p p e d m o ­ saic f r a g me n t cl eaned 12. A l e k s a n d r i a , teat r, poł ud ni o wa mo z a i k a w e s t i b u l u , s t an po k o n ­ s e r wa c j i (fot. W. Jer ke) 12. Al e x a n d r i a , T h e ­ atre — The s o u t h - e n d v e s t i b u l e mos ai c in its s t at e af t e r c o n s e r v a t i o n

(14)

13. Al eks andr i a, t eat r, ż e l b e t o w e pal e f u n d a ­ m e n t o w e p r z e d u s u n i ę ­ c i e m (fot. W. Kol ąt aj ) 13. Al e xandr i a, T h e ­ at re — Rei nf or ced c o n ­ cret e pi l es pri or to thei r r e m o v a l

tyczn ej oraz proszku m arm urow ego i szk lan e­ go w stosunku 1 : 1. D odając dość dużą ilość naftenian u kobaltu spow odow ano p raw ie na­ tych m iastow e w iązan ie, co zapobiegło w y c ie ­ kaniu ży w ic y i zróżn icow yw an iu się u w ar­ stw ień proszku m arm urow ego osiadającego w p ły n n y m środow isku żyw icy. D zięki tem u otrzym ano m asę o jedn olitej struk tu rze i o k o­ lorze odpow iadającym m arm urow i oraz o lep ­ szych w łaściw ościach fizy czn y ch , dzięki d uże­ m u w sp ó łczy n n ik o w i sp rężystości.

P racy 'tej n ie m ożna b yło w yk on ać stosu jąc sztu czn y kam ień na bazie cem en tu , p oniew aż u zu p ełn ion y n ad w ieszon y brzeg profilu bazy 0 m ałym przekroju, w czasie prac m on tażow ych kolu m n y b y łb y narażony na znaczne obciąże­ n ie punktow e, na które żyw ica je st w ielo k ro t­ n ie odporniejsza, niż beton. Po zw iązaniu u zu ­ pełnion ą form ę obrobiono zębakiem . Sam ą ko­ lum nę ustaw iono bez użycia trzpieni, a n aw et bez k lejen ia, biorąc pod u w agę duże p ow ierz­ chnie jej przełom ów’ i ich poziom e u łożen ie. Jed y n ie styk pow ierzch ni w sp orn ych bazy i k o­ lu m n y u szczelnion o przez w k u cie ołow iu. Pod dolny fragm en t trzonu in n ej k olu m n y w y ­ konano now ą bazę ze sztuczn ego k am ien ia (bia­ ły cem ent portlandzki, proszek m arm urow y, szkło) zbrojonego stalą budow laną o 0 8 m m 1 Qr 2500. Form ę tej bazy p ow ielono z is tn ie ­ jącej, o której b y ła m ow a w y ż ej. Po zw iąza ­ niu betonu i zd jęciu form y pow ierzch nię obro­ biono podobnie.

K O REK TA PO ŁO ŻENIA PIED E STA ŁÓ W W IELK IEJ A R K A D Y

Praca ta p olegała na w yp rostow an iu położenia p ied estałów w stosu nk u do pionu, bez jak ich ­ k olw iek zm ian u łożenia w poziom ie. Zadanie to w yk on ano posługując się tym sam ym trójn o­ giem i blokiem z przekładnią, co przy u sta w ia ­

194

niu kolum n. P ied esta ły uniesiono częściow o od strony w y ch y lo n ej i pod stopę w lano zapraw ę cem en tow ą 1 : 3. R ów n ocześn ie dokonano u zu ­ pełnień ich form y, jak rów nież baz na nich sp oczyw ających , p rzyk lejając liczne odbite od nich fragm en ty odnalezione podczas w yk op a­ lisk.

PRZEŁO ŻENIE M O ZAIK

P om ieszczen ie centralne w estibu lu, ograniczo­ ne od zachodu ścianą budynku, od północy i po­ łudnia arkadam i łączącym i je z p ozostałym i w n ętrzam i w estib u lu , połączone było z au d y ­ torium w ielk ą, potrójną arkadą. Jej p odziało­ w i odpow iadał podział centralnego p om ieszcze­ nia u w aru n kow an y p ołożen iem kolum n tej ar­ kady od w sch od u i odpow iadającym im p ila- strom na ścianie zachodniej. W nętrze, aczkol­ w iek jednoprzestrzenne, d zieliło się w istocie na 3 części podkreślone zróżnicow aniem posa­ dzek i sk lepień. Części zew n ętrzne — północna i p ołu d niow a — o w ym iarach 2,65 X ok. 6,0 m — m iały posadzki m ozaikow e o wzorach geom etryczn ych , w yk on ane z kostek z bazal­ tu i białego marm uru o w ym iarach 1,5 X 1,5 cm.

M ozaiki zn ajd ow ały się w złym stanie zacho­ wania; ich liczn e u b ytk i p ow ięk szały się z dnia na dzień na sk utek fataln ego stanu podłoża. W przeszłości położono je na 3— 5 cm w a rstw ie zapraw y w ap ien n ej, w prost na ziem i. Z czasem , jeszcze w starożytn ości, w sk u tek zachodzących odkształceń, m ozaikę p ołudniow ą pokryto w y ­ rów nującą szlich tą w apienną. N ie uchroniło jej to jednak od d a lszych od k ształceń i w m om en ­ cie odkrycia m ozaik różnice poziom u p ofalow a ­ nej p ow ierzch ni d och od ziły do 40 cm (il. 10). R ów nież n iektóre rzędy kostek, p rzesun ięte w pionie w stosu nk u do sąsied nich , w y łu sk iw a ły się za d otk nięciem .

(15)

14. A l e k s a n d r i a , teat r, s t an po z a k o ń c z e n i u p i e r w s z e g o e t a p u r e k o n s t r u k c j i w l u t y m 1968 (fot. W. Jer ke) 14. Al e x a nd r i a , Th e a t r e in its st at e on c o mp l e t i o n of the fi r s t st age of cons e r v a t i o n in Fe b r u a r y 1968

U ratow anie tych m ozaik m ogło n astąp ić tylk o przez ich p rzełożen ie na n ow y podkład. Istn ie­ ją d w ie m ożliw ości dokonania takiego zabiegu: albo po ob rysow an iu w zoru m ozaiki rozebrać, sporządzić n ow y podkład i w ed łu g w zoru tra­ d ycy jn ie je p rzeskładać, albo zdjąć je w ię k s z y ­ mi partiam i i po sporządzeniu podkładu u m ie­ ścić je w p ierw otn ych m iejscach , zachow ując w ten sposób orygin aln e u łożen ie k ostek . P o ­ zostaw ien ie m ozaik bez p rzenoszen ia i zakon­ serw ow an ie ich (w stan ie, w jakim zosta ły od­ kryte, b yło n iem ożliw e ze w zględ u na zu p ełn ie zw ietrzałe podłoże i fakt, że znajdując się na w oln y m p ow ietrzu narażone są na w p ły w y at­ m osferyczne. Ponadto stan ow ią posadzkę i fu n ­ kcję tę będą sp ełniać nadal.

P ostan ow ion o p rzenieść m ozaiki w ięk szy m i partiam i, o p ow ierzch ni od 0,25 do 1,0 m 2. W tym celu, po d okładnym ich oczyszczen iu 6 i za­ b ezpieczeniu k raw ęd zi u bytk ów zapraw ą ce­ m entow ą, do p ow ierzch n i kostek zd ejm o w a ­ nych fragm en tów przyk lejon o p olioctan em w i­ n ylu rozcień czon ym w odą w stosunku 1 : 2 c ie n ­ ką lecz m ocną tkaninę baw ełnianą. Po w y s­ chnięciu w ciągu 3— 4 godzin i narysow an iu

*’ N ajp ierw m ech a n iczn ie, n astęp n ie a ceton em , a w przypadku m ozaiki p o łu d n io w ej także k w a sem sia r­ kow ym celem u su n ięcia zap raw y w a p ien n ej.

na tk an in ie lin ii w yzn a czający ch p ołożenie po­ szczeg óln ych frag m en tów w stosunku do o to ­ czenia n astęp ow ało pow olne od ryw an ie ich od podłoża. Po zerw aniu i odw róceniu czyszczono szczotką odw rotną stronę kostek z resztek za­ praw y i kurzu (ił. 11). N astępn ie zd jęty i o c z y ­ szczon y fragm en t m ozaiki, dzięki ela sty czn ości p rzyk lejon ego doń m ateriału, m ógł być w y p ro ­ sto w y w a n y w m iarę p otrzeb y aż do form y zu ­ p ełn ie p łask iej.

Po u su n ięciu resztek starego podkładu i ziem i oraz po a rch eologiczn ym przebadaniu tego o d ­ cinka zbudow ano beton ow ą platform ę o gru ­ bości 15 cm , odizolow aną od starych k on stru ­ kcji. P o w ierzch n ię ukształtow ano nadając jej lek ki spadek ок.. 1% w kierunku w sch ód — zachód, a n astęp n ie pow leczono lep ikiem b itu ­ m icznym 7. N a tak przygotow any podkład k ła ­ dziono w obrębie p oszczególn ych fragm en tów zapraw ę cem en tow o -w ap ien n ą w stosu n k u 1: 2:3, o grubości w a r stw y ok. 3— 4 cm. Na w y ­ gładzonej zapraw ie układano zdjęte uprzednio partie m ozaiki zw racając uw agę, aby n aryso­ w ane na tk an in ie linie trasujące p ok ryw ały się ze sznurkam i rozp iętym i pom iędzy od pow

ied-7 Izo lo w a n ie lep ik iem u m o żliw ia ruchy poziom e, s p o ­ w o d o w a n e d ob ow ym i różn icam i tem p eratu ry i w y s y ­ ch an iem , oraz p rzeciw d zia ła przech od zen iu z podłoża soli w raz z w odą.

(16)

nim i m arkam i. Po sp raw dzeniu położenia, lek ­ kim i uderzeniam i poprzez d esk ę w b ijan o frag­ m en ty w zapraw ę, doprow adzając ich górn e li­ co do w yzn aczon ych poziom ów . P o p ew n y m czasie w ilgoć przechodząca z zapraw y szpara­ mi p om iędzy »kostkami tak zm ięk czyła p olioc­ tan w in y lu , że bez trudu dało się od erw ać tk a­ ninę. P u ste przestrzenie po ubytkach częściow o uzupełniono, rekon struu jąc o rygin aln y w zór z luźno zn alezion ych k ostek (oddzielając partie orygin alne od zrek on stru ow an ych paskam i w k u tego ołow iu), w w ięk szo ści jednak w y p e ł­ niając je b etonem (1 : 4) zbrojonym siatk ą d ru­ cianą. S ty k i betonu i m ozaiki zaizolow an o pa­ skam i b rystolu n iew id oczn ym i z z e w n ą tr z 8. R esztę zan ieczyszczeń u sun ięto zm yw ając m o­ zaiki łu giem sod o w ym (il. 12).

Oprócz om ów ion ych w y ż ej prac przeprow adzo­ no w teatrze cały szereg drob nych napraw . Za­ bezpieczono p row izoryczn ie fra g m en ty pięknej posadzki w pom ieszczen iach b oczn ych w e stib u ­ lu, zrekonstruow ano w p ew n y m stopniu d w ie n isze na koronie w id ow n i, zabezpieczono gro­ żący zaw alen iem łuk ślep ej arkady w X s e ­ gm en cie korytarza oraz fragm en t pilastra ar­ kady podtrzym ującej bieg sch od ow y w p ółn o

c-8 C elem stw orzen ia d ylatacji m ięd zy fra g m en tem m o ­ zaik i a b eto n em u zu p ełn ia ją cy m ub ytk i.

n ym pom ieszczen iu w estib u lu , a w reszcie za­ bezpieczono i utw ierdzono resztk i ty n k ó w na ścianach tegoż w estib u lu .

Jed n ocześnie z p ostępem prac rek o n stru k cyj­ n y ch trw ało k szta łto w a n ie ścian w yk op u w okół teatru w form ę odw róconego stożka ściętego z b iegnącym i po nim ram pam i. W trakcie tych robót od słon ięto do 2,5 m w głąb w e w sch od niej części w ykopu 76 żelb eto w y ch pali, z których osiem w b eto n o w a n ych b yło w ścian ę zew n ętrz­ ną teatru na odcinku p om iędzy VII a X seg m en ­ tem korytarza (ił. 13). P ale te w y c ię to i p rze­ transportow ano w in n e m iejsce. D oln e ich czę­ ści oraz pale zab etonow an e w ścian ę budow li zostaną być m oże częściow o u su n ięte w przy­ szłości. Urząd m iejski doprow adził do obiektu prąd elek try czn y, ogrodził całość terenu, zbu­ dow ał kasę i in n e b ud yn ki pom ocnicze. Na sto ­ kach w yk op u w ok ół teatru zasiano traw ę, w w ielu m iejscach posadzono k w ia ty . Na ty m za­ kończono p ie rw sz y etap rek on stru k cji (il. 14). Po przeprow adzeniu stu d iów p orów n aw czych i an alizie m ateriału archeologiczn ego udało się u stalić w iele szczegółów p ierw o tn ej form y zn i­ szczon ego obiektu.

m gr in ż. arch. W ojciech K ołątaj Gł. arch itek t (Polskiej S ta cji

A rch eo lo g ii Ś ród ziem n om orsk iej UW K air

THE FIRST STAGE OF RECONSTRUCTION WORKS CARRIED IN КОМ EL DIKKA THEATRE IN ALEXANDRIA S e v e r a l in terestin g data are su p p lied by th e author

w ith regard to the fir st sta g e of reco n stru ctio n w ork s carried on in K om e l D ik k a T h ea tre in A lex a n d ria . In v estig a tio n s h a v e b een sta rted in 1963 fo rm in g a part of th e la r g e -sc a le p roject carried o u t b y the U n iv ersity of W arsaw P o lish S ta tio n of M ed iterra ­ n ean A rch a eo lo g y w ith its h ead q u arters in C airo. In th e b eg in n in g s o f the fo llo w in g year w h e n th e m u n i­ cip a l a u th o rities decided to erect in th e K om e l D ik k a area a n e w a d m in istra tiv e b u ild in g th e th e a tr e w a lls h a v e b een d iscovered in fo u n d a tio n trenching«. S in c e th e h a ltin g o f co n stru ctio n a se r ie s o f u n in terru p ted a rch a eo lo g ica l in v e stig a tio n s w as con d u cted on the s ite from 1964 to 1966 in order to ex p o se the fu rth er p o rtio n s of the p reserv ed an tiq u e ed ifice. A t th e sam e tim e th e recon stru ction w o rk s w ere carried w ith a g rea t deal o f d iffic u ltie s arisin g from th e a b sen ce of an accurate h isto rica l su r v e y and n ecessa ry a r c h ite c ­ tu ral and tech n ica l d ocu m en tation m a teria ls. T h ese w ere the reasons w h y it has p roved n ecessa ry to d i­ v id e the w h o le p rogram m e in to tw o sta g es.

W ithin the fir st stage the su rro u n d in g s ite had to be b rought to order, the seats in th e a u d itoriu m , th en the inner corridor w a ll and th e au d itoriu m s u b s tr u c ­ tu res reb u ilt, and, fin a lly , th e co lu m n b a ses of th e v e stib u le arcade p la ced on th eir proper sp ots. T he second sta g e com p rised th e reco n stru ctio n o f th e -buil­ d in g ’s portions req u irin g e s s e n tia l sc ie n tific s tu d ie s and also th e co n sid era b le labour and tim e a llocation s. It is in ten d ed to organize a ste a d y e x h ib itio n of a r ­ ch itectu ra l d ecorative d eta ils on the au d itoriu m crow n in g.

D u rin g th e fir st sta g e of reco n stru ctio n of the theatre th e sto n es w ere used com in g from ex ca v a tio n s (w ith their fa c e s covered w ith patin a) w h ile th e n ew ston e block s, to m a in ta in a clea rly v is ib le b ord erin g

lin e b etw een them , w ere fix e d togeth er in a w a y d if­ fe r in g from th a t u sed in th e o r ig in a l a n tiq u e w a lls. S in ce the bends in w a ll p ortion s ra n g in g to 5—-15 cm (in som e ca ses e v e n to 40 cm) have b een o b serv ed a need arose to ap p ly at tw o le v e ls (2,5 and 4 m) sp ecia l sy s te m o f tie b o lts w ith th e appropriate a n ch o ­ rages.

For g lu ein g the brok en colu m n s in th e v e stib u le 6ou th -en d arcade th e sy n th e tic resin m ix tu r e „P oli- m a x ”, th e p.v.c. p a ste and th e cob alt n a p h th en ate w ere ap p lied .

The strip p in g o f the m o sa ic flo o rin g in v e stib u le m ay rep resen t an operation of in terest for con servators. D u e to w ea th erin g o f its b ed d in g and the thus e x is tin g co n sid era b le d ifferen ces o f le v e ls ra n g in g as h ig h as to 40 cm it h as b een d ecid ed to strip th e m osaic in com p a ra tiv ely la rg e portion s (0,25 to 1,00 m 2). A fter their clea n in g and su p p lem en tin g o f lo sse s to th e strip p ed flo o rin g p ortion s th e str ip s o f a th in but at the sa m e tim e str o n g en ou gh cotton fabric w ere glu ed on b y m ean s of v in y l p o ly a c e ta te (in 1:2 w a te r solution).

W ithin th e fir s t sta g e o f reco n stru ctio n w o r k s carried o u t in th e th eatre in A lex a n d ria a se r ie s of ad d ition al p reserv in g op eration s o f m in or im p ortan ce h a s b een

u ndertaken.

On co m p letio n o f the a b o v e -d e sc r ib e d sta g e of r e se ­ arch and reco n stru ctio n w ork s the E g y p tia n A u th o ri­ ties have d ecid ed th a t th e reco n stru cted th ea tre should be m ade accessib le n ot o n ly for tou rists b u t also for regular perform an ces.

It m ay, th erefore, be ex p ected th at the fu rth er w orks w ill be carried w ith the clear o b jectiv e in m ind, i.e. p rep arin g th e a n tiq u e o b je c t for its origin al fu n ctio n .

Cytaty

Powiązane dokumenty

Malując aureole świętych, migocące gwiazdy, słońce, księżyc wykorzystywała jedynie dostępny jej „srebrol” do malowania kuchennych drzwiczek; użyteczna jej była także

jak i inne bożnice chęcińska synagoga była nie tylko miejscem modlitwy, ale także domem nauki i zgromadzeń: tu odbywały się zebrania organizacji żydow- skich, przy synagodze

6 11 listopada 1893 roku Henryk Sienkiewicz ożenił się po raz drugi..

Wzmiankę o kupnie odnajdujemy w liście do Jadwigi Janczewskiej z 5 listopada 1886 roku (…) Dziś przy śniadaniu Groppler powiedział mi, że wie jedno miejsce, gdzie jest do

Naj- cenniejszym okazem jest prawie kompletnie zachowana czaszka, którą ofiarował w 1921 roku do Muzeum Polskiego towarzystwa krajoznawczego w kielcach, (które dało początek

Grupa czterech kobiet (zakładając, że są cztery, a nie trzy), czy – je- śli ktoś wolałby uznać, że siostra Jego matki i Maria żona Kleofasa to jedna osoba – czworga

Both walls were partly destroyed when the great perimeter wall enclosing the cisterns was constructed (the foundations of the great wall were reached at a depth of 4.90 m above

Immediately below the layer of debris, ashes and kiln refuse (c. Graves belonging to this phase of the cemetery were located mostly along the northern and southern border of the