• Nie Znaleziono Wyników

Konferencje wyższych przełożonych zakonów w Polsce : (powstanie i organizacja)

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Konferencje wyższych przełożonych zakonów w Polsce : (powstanie i organizacja)"

Copied!
19
0
0

Pełen tekst

(1)

Joachim Roman Bar

Konferencje wyższych przełożonych

zakonów w Polsce : (powstanie i

organizacja)

Prawo Kanoniczne : kwartalnik prawno-historyczny 23/3-4, 99-116

1980

(2)

P r a w o K a n o n ic z n e 23 (1980) n r 3—4 [

O. JOA CH IM R O M A N B A R OFM CONV

KONFERENCJE WYŻSZYCH PRZEŁOŻONYCH ZAKONÓW W POLSCE

(P o w sta n ie i organizacja)

Treść: W stęp. — I. K o n feren cja zakonów m ęsk ich , 1. P o w sta n ie, 2, O rganizacja. —• II. K o n feren cja za k o n ó w żeń sk ich , 1. P o w s ta n ie , 2. O rganizacja. — III. P o d su m o w a n ie.

W stęp

W spółpraca m ięd zy zak on am i r o zw ija się o b ecn ie p rzy p om ocy róż­ n e g o rodzaju zw ią zk ó w , g łó w n ie u n ii cz y li k o n fe r e n c ji w y ż sz y c h p rze­ ło żo n y ch . Is tn ie je w R z y m ie od 9 X II 1957 r. m ię d zy n a ro d o w a u n ia p rzeło ż o n y c h g e n e r a ln y c h za k o n ó w m ęsk ich , a w dniu 8 X II 1965 r. zo sta ła u tw o rzo n a m ięd zy n a ro d o w a u n ia p rzeło ż o n y c h g en era ln y ch za­ k o n ó w ż e ń s k ic h x. W p o szczeg ó ln y ch k r a ja c h za c z ę ły p o w sta w a ć po k o n g resie za k o n ó w od b y ty m w R zy m ie w 1950 r. k r a jo w e (reg io n a ln e) k o n fe r e n c je w y ż sz y c h p r z e ło ż o n y c h 2. B y ły to d o b ro w o ln e zrzeszen ia w y ż sz y c h p rzeło ż o n y c h , d z ia ła ją c e na p o d sta w ie sta tu tó w z a tw ie r d z o ­ n y ch p rzez S to lic ę A p ost.

N a le ż y p rzyp om n ieć, że zaraz po sk oń czon ej w o jn ie w 1945 r. z a c z ę ­ to p o w a żn ie m y ś le ć o o d n o w ie ży cia za k o n n eg o i d o sto so w a n iu fo r m a ­ cji zak on n ej oraz a p o sto lstw a za k o n ó w do zm ien io n y ch w a ru n k ó w . W ielk ą tu za słu g ę p osiada d zia ła ln o ść pap. P iu sa X II i K o n g reg a cji Z ak on ów . P ra ce na ty m polu o ż y w iły k o n g resy za k o n ó w z 1950 r. i 1952 r. D la k o o rd y n a cji prac m a ją cy ch na celu o d n o w ę ży cia za k o n ­

1 U n ia p rzeło ż o n y c h gener. za k o n ó w m ęsk ich zaczęła się tw o rzy ć w R zym ie w 1951 r. w fo rm ie k om itetu . K o m itet p rzeło żo n y ch g e n e ­ ra ln y ch za k o n ó w ż eń sk ich p o w sta ł w R zy m ie w 1952 r., zob. E. F o g - l i a s s o , II decreto „Perfectae caritatis”, T orino 1967 s. 519.

2 Np. k o n feren cja w y ż sz y c h p rzeło żo n y ch za k o n ó w m ęsk ich w e W ło­ szech p o w sta ła w R zym ie w 1957 r. w fo r m ie k o m itetu p ro w in cja łó w , p o tem się r o zw ija ła , sta tu t jej zo sta ł z a tw ierd zo n y 16 VI 1966 r. ad e x p erim en tu m , d e fin ity w n e za tw ie r d z e n ie sta tu tu n a stą p iło 10 VI 1971 r., zob. G. N a r d i n , Conferenza Italiana dei Superiori Maggiori

(CISM). W: D izion ario d egli istitu ti di p erfezio n e, vol. 2 R om a 1973

kol. 1422— 1423. — W H iszp a n ii k o n feren cja w y ż sz y c h p rzełożonych za k o n ó w m ęsk ich i ż eń sk ich b y ła e r y g o w a n a przez K o n g reg a cję Zak. już w 1953 r. i otrzy m a ła sta tu t; w 1969 r. p o w sta ły d w ie k o n fe r e n c je (m ęsk a i żeń sk a) z n o w y m i sta tu ta m i z a tw ierd zo n y m i p rzez K o n g re­ g a c ję Zak., zob. Leges Ecclesiae, co łleg it X. O c h o a, vol. 4 R om a 1974

k ol 5479. —■ W ykaz k o n fe r e n c ji is tn ie ją c y c h ob ecn ie zob. w Annuario Pontificio.

(3)

100 O. J . R . B a r [2]

n eg o za c z ę ły p o w sta w a ć gru p y stu d ió w , odbyiw ały się spoitikania m ię - d zy za k o n n e, p o w o ła n o do ży cia s t a łe o rgan izm y w fo rm ie k o n feren cji w y ż sz y c h p rzełożonych. D ek ret Salutaris K o n gregacji Zak. z 26 III

1956 r o k u 3 r e g u lu ją c y o rg a n izo w a n ie zja zd ó w za k o n n y ch , w sp o m in a w n. 3, że is tn ie ją już w n ie k tó r y c h k ra ja ch ta k ie k o n feren cje.

D ek ret Perfectae caritatis (n. 23) Soboru W atyk ań sk iego II p rzy j­

m u je jako fa k t is tn ie n ie k o n fe r e n c ji w y ż sz y c h p rzełożon ych , pop iera ich d z ia ła ln o ść i o g ó ln ie o k reśla ich za d a n ie. O ty c h k o n feren cja ch w sp o m in a jeszcze so b orow y d ek ret o p a ste r sk ic h zad an iach b isk u p ó w (n. 35,5) i d ek ret o m isja c h (n. 33).

K o n feren cja m i w y ż sz y c h p rzeło ż o n y c h za c z ę li in te r e so w a ć się k a n o - n iśc i, w y d a ją c y p o d ręczn ik i p raw a z a k o n n e g o 4 lu b stu d ia s p e c j a ln e 5, a ta k ż e k o m en ta to rzy d ek retu Perfectae caritatis 6.

N a tem a t k o n fe r e n c ji w y ż sz y c h p rzełożon ych za k o n ó w w P o ls c e n ie b y ło jeszcze o g ło szo n y ch ża d n y ch stu d ió w , d la teg o w n in ie jsz y m a r ty ­ k u le p ragn ę p rzed sta w ić ich g e n e z ę i obecną o rgan izację. O parłem się n a źród łach a r c h iw a ln y c h zeb ra n y ch w k a n c e la r ii ob yd w u p o lsk ich k o n fe r e n c ji (za k o n ó w m ęsk ich i żeń sk ich ) w W y d zia le S p ra w Z ak on ­ n y c h S e k reta ria tu P ry m a sa P o ls k i 7.

I. K onferencja zakonów m ęskich

1. Powstanie

W X X w ie k u na ziem ia ch p o lsk ic h sp o ty k a m y p ew n e o b ja w y w s p ó l­ n eg o d ziałan ia p rzeło żo n y ch ró żn y ch zak on ów . I ta k w d niach 14—21 sty c z n ia 1909 ir. w N awyim M ieście o b rad ow ały praełofcome g en era ln e zgrom ad zeń za k o n n y ch za ło żo n y ch p rzez S łu g ę B ożego H on orata K o ź­ m iń sk ie g o k a p u c y n a 8. S p o tk a n ie b yło p rzy g o to w a n e, p rzed sta w io n o d e z y d e r a ty zg ro m a d zeń i w sk a z a n ia o. H on orata. O brady i d y sk u sje tr w a ły p rzez ty d zień . Z a sta n a w ia n o się nad a k tu a ln y m i sp ra w a m i ż y ­ c ia zak on n ego, u le p sz e n ie m o rgan izacji i zarządu, p rzy g o to w a n iem sió str do p racy a p o sto lsk ie j itp. T akże rozw ażon o problem , jak d alej

3 A A S 48 (1956) 295— 296.

4 Zob. np. E. G a m b a r i, Consacrazione e missione, M ilano 1974

s. 496— 499; J. R. B a r, Prawo zakonne, W arszaw a 1977 s. 129— 131.

5 Zob. np. G. N a r d i n, II m ovim ento d’unione tra gli stati di perfe-

zione, R om a 1961; t e n ż e , Conferenze dei religiosi. W: D izionario

d e g li is titu ti di p erfezio n e, v o l. 2 R om a 1973 kol. 1423— 1431.

6 Zob. np. E. F o g l i a s s o, II decreto „Perfectae caritatis", T orino

1967 s. 517— 521.

7 W arszaw a, u l. D ziek a n ia 1. A k ta są u ło żo n e bez sy g n a tu r w k ilk u d z ia ła c h w e d łu g tr e śc i, jak K o n su lta , K o n fe r e n c je (dział ogóln y), K o­ m isje. W te k a c h jest u k ła d ch ro n o lo g iczn y , w ię c ła tw o od szu k ać p rzy ­ ta c z a n e w a r ty k u le d ok u m en ty.

8 Spraw ozdanie z narad odbytych w N ow ym Mieście, rkps p o w ie lo ­

n y n a hektograifie i maiszynopiis w A rch. Wdce-Boistulaitora, W arszaw a, OO. K ap u cyn i, sygn. G IV.

(4)

13]

K o n fe re n c je p rze ło żo n y c h za k o n n y ch 101 zg ro m a d zen ia p o w in n y w sp ó łp ra co w a ć i p om agać so b ie w za jem n ie. P o ­ ru szo n o w ie le sp ra w , k tó re i dfcisiaj są przedlm iotem obrad k o n fe r e n c ji w y ż sz y c h p rzełożonych.

W la ta c h 1925— 1927 w sp ó łp r a c o w a ły z e sobą za k o n y fr a n c isz k a ń sk ie w zw ią zk u z ju b ile u sz e m śm ierci św . F ra n ciszk a z A syżu ob ch od zon ym w 1926 r.

T w orzon o ta k ż e różn ego rodzaju k o m itety , dla p r z y g o to w a n ia u ro ­ cz y sto śc i lu b p rzep ro w a d zen ia k o n k retn ej akcji.

S ta łe i le p ie j zo rg a n izo w a n e w sp ó łd z ia ła n ie za k o n ó w w P o lsc e z a ­ częło s ię dop iero po 1945 r. W p ły n ęły na t.o różn e p rzy czy n y , jak z m ie ­ n io n e w a r u n k i sp o łeczn e, ek o n o m iczn e i p o lity czn e, p rzerw a n ie b ezp o ­ śred n iej łą czn o ści z p rzeło żo n y m i g e n e r a ln y m i rezy d u ją cy m i poza P o l­ sk ą, p otrzeb a w łą c z e n ia się w nurt od n o w y ży cia zak on n ego itp.

J eszcze za ży cia kard. A . H lon d a, p rym asa P o lsk i i d e le g a ta S to lic y A p ost., od b yło się od 1946 r. k ilk a sp o tk a ń p e w n e j lic z b y p rzeło żo ­ n y ch za k o n n y ch . Po jeg o z g o n ie 22 X 1948 r. u praw inienia sz czeg ó ln e S to lic y A p ost. p o sia d a ł kard. A. S. S a p ieh a , m etro p o lita k ra k o w sk i. On to w gru d n iu 1948 r. za p ro sił do K ra k o w a w s z y stk ic h w y ż sz y c h p rzeło żo n y ch za k o n ó w m ęsk ich i ż e ń s k ic h 9. S p o tk a n ie od b yło s ię w k la szto rze ss. U rszu la n ek . O prócz kard. S a p ie h y u c z e stn ic z y li w n im b isk u p i z T a rn o w a (S tęp a i P ęk a la ). T e m a te m zebrania, b y ła sy tu a c ja K o ścio ła i za k o n ó w w P o lsc e , podano w sk a z a n ia dla jed n o liteg o po­ stęp o w a n ia .

P o w sp o m n ia n y m zjeźd zie k ilk u p r o w in c ja łó w rzu ciło m y śl, ab y za­ w ią z a ć w sp ó ln e p o ro zu m ien ie w y ż sz y c h p rzełożon ych . S p ra w y o rg a n i­ za c y jn e p o w ie r z y li p ro jek to d a w cy p r o w in c ja ło w i p ija ró w o. B o n a w en ­ tu rze K a d eji. W o sta tn ich d n iach gru d n ia 1948 r. odbyło się zeb ra n ie p r o w in c ja łó w w k la szto rze oo. J e z u itó w w K ra k o w ie (M ały R y n ek 8), z w o ła n e p rzez o. K a d eję, cele m w y b r a n ia p rezy d iu m zja zd ó w w y ż ­ szy ch p rzeło żo n y ch za k o n ó w m ęsk ich w P o lsce. D o p rezyd iu m w e sz li: o. B. P r z y b y lsk i, prow . d o m in ik a n ó w , p rzew o d n iczą cy , o. Br. S zep ela k , prow . b ern a rd y n ó w , o. W. K rupa, prow . je z u itó w (M ałopolska), ks. J. Ś lu sa rczy k , in sp ek to r sa le z ja n ó w (K rak ów ) i o. B. K ad eja, p row . p i­ jarów , sek retarz.

T ak w gru d n iu 1948 r. u tw o r z y ła się fa k ty c z n ie K o n feren cja w y ż ­ szy ch p rzeło żo n y ch za k o n ó w m ęsk ich w P o lsc e , p o sia d a ją ca w ła s n e k iero w n ictw o . K o n feren cję n a zw a n o : „ P o ro zu m ie n ie W yższych P r z e ło ­ ż o n y ch Z a k o n ó w i Z grom ad zeń M ęsk ich w P o ls c e ”.

P od k o n iec sty czn ia 1949 r. o d b ył się w K ra k o w ie p le n a r n y zjazd w y ż sz y c h p rzeło żo n y ch , p ra ca m i k ie r o w a ło w y b r a n e n ied a w n o p re­ zyd iu m . U sta lo n o jfw te d y , że d a ls z e zja zd y b ęd zie z w o ły w a ł sek reta rz 9 Te i n a stę p n e d an e na p o d sta w ie: B. K a d e j a , K rótkie sprawo­ zdanie z powstania i rozw oju obecnych K onferencji Wyższych, Przeło­

żonych Zakonów M ęskich w Polsce od 1949— 1957 r., m aszyn op is w k a n ­

c e la r ii K o n fe r e n c ji W PZM ( = W yższych P rzeło żo n y ch Z ak on ów M ę­ sk ich ) w P o lsc e , te k a K on fer. p len a rn e.

(5)

102 O. J . R . B a r [4]

p rezy d iu m i że b ęd ą to „D ni Skup.ienia W yższych P rz e ło ż o n y c h ” bez sp e c ja ln e g o sta tu tu czy regu lam in u .

W p o ło w ie czerw ca 1949 r. odbyło się drugie zeb ran ie p len a rn e w y ż ­ szy ch p rzełożon ych w k la szto rze oo. J e z u itó w w K ra k o w ie (ul. K o p er­ n ik a 26). W zięli w n im u d zia ł kard. S a p ieh a i arcy b isk u p S. W y szy ń ­ ski, p rym as P o lsk i. T rzecie zeb ra n ie p len a rn e m ia ło m ie jsc e w W ar­ sz a w ie na początk u p aźd ziern ik a 1949 r., czw a rte zeb ra n ie w K rak o­ w ie w k la szto rze oo. F ra n ciszk a n ó w przy końcu p a źd ziern ik a 1949 r. W 1950 r. o d b y ły się d w a zeb ran ia p len arn e. W d n iach 8 i 9 m aja 1951 r. zeb ra n ie p len a rn e ob rad ow ało na J a sn ej G órze i odtąd te zja z­ d y w y ż sz y c h p rzeło żo n y ch o d b y w a ją ce się za zw y cza j dw a razy w ro­ k u zaczęto n a zy w a ć „ k o n feren cja m i” w y ż sz y c h p rzełożonych.

W 1954 r. p rezyd iu m p rzek szta łciło się w R efera t S p ra w Z ak on n ych p rzy P rzew o d n iczą cy m E p isk op atu P o lsk i, a sek reta rz p rezyd iu m (o. B. K ad eja) sta ł się R e fe r e n te m S p ra w Z akonnych. W listo p a d z ie 1956 r. za p a d ła u c h w a ła na p len a rn y m zeb ran iu , aby odtąd r eferen t r e z y d o ­ w a ł w W arszaw ie. W ted y o. B. K ad eja zło ży ł rezy g n a cję po 7 la ta ch p racy, gd yż n ie m ógł sta le p rzeb y w a ć w W arszaw ie.

N a le ż y p rzyp om n ieć d w ie ok oliczn ości, k tóre w p ły n ę ły na d alszy rozw ój w sp ó łp ra cy m ięd zy za k o n n ej w P o lsce. P ie r w sz a to p o w o ła n ie w 1950 r. w W a rsza w ie przez ks. P ry m a sa S. W y szy ń sk ieg o W ydziału S p r a w Z akonnych, jako jed n o stk i o rg a n iza cy jn ej S ek reta ria tu P r y m a ­ sa P o lsk i. W yd ział te n r o zw ija ł d zia ła ln o ść na p o d sta w ie sp ecja ln y ch u p ra w n ień n ad an ych p rzez S to lic ę A post. P ry m a so w i P o lsk i. U m ie s z ­ czo n y w W a rsza w ie (al. I A rm ii W.P. 12) z a ła tw ia ł sp ra w y zw iązan e g łó w n ie z ży cie m za k o n ó w żeń sk ich , org a n izo w a ł zjazdy, u d z ie la ł p o ­ rad p ra w n y ch itd. P rzez te n W y d zia ł P ry m a s P o lsk i m ia ł coraz c z ę st­ sz e k o n ta k ty ze sp ra w a m i za k o n n y m i i z w y ż sz y m i przełożonym i.

D ruga o k oliczn ość, to o d b y te w R zy m ie k o n g resy za k o n ó w (1950 r. i 1952 r) i rozp oczęta sy stem a ty czn a praca K o n g reg a cji Z ak on ów i p o szczeg ó ln y ch za k o n ó w dla od n o w y życia zak on n ego. W P o lsce in i­ cja to rem różn ych p rzed sięw zięć w ty m w z g lę d z ie i w y k o n a w c ą w o li S to lic y A p ost. b y ł kard. S. W y szy ń sk i, p rym as P olsk i.

Te d w ie o k o liczn o ści m ia ły w p ły w na d a lsze o r g a n izo w a n ie się k o n ­ fe r e n c ji w y ż sz y c h p rzełożon ych . N ad to dnia 26 III 1956 r. K on gregacja Z ak on ów o g ło siła d ek ret S a lu ta r is 10, w k tórym zo sta ły u ję te przepisy d oty czą ce zja zd ó w o rg a n izo w a n y ch w celu o d n o w ien ia sta n ó w d o sk o ­ n a ło ści w duchu b ieżą cy c h p otrzeb. D ek ret te n w sp o m in a (n. 3), że is tn ie ją z w ią zk i czy rad y w y ż sz y c h p rzełożon ych z w ła sn y m i sta tu ta m i za tw ierd zo n y m i p rzez S to lic ę A post. D ek ret p o sta n a w ia ł w n. 1, że bez zgod y K o n g reg a cji dla S p ra w Z ak on n ych n ie w o ln o zw o ły w a ć i organ izow ać dla ja k ic h k o lw ie k czło n k ó w sta n ó w d o sk o n a ło ści zebrań (con ven tu s) i zja zd ó w (con gressu s), a n i k u rsó w czy szk ół sp ecja ln y ch ,

10 A A S 48 (1956) 295— 296. Zob. te ż G. N a r d i n , C o n feren ze dei religiosi, kol. 1425.

(6)

K o n f e r e n c je p rz e ło ż o n y c h z a k o n n y c h 103 w k tó ry ch o m a w ia n o b y ż y c ie w e w n ę tr z n e sta n ó w d o sk on ałości, ich c h a r a k te r p raw n y, k s z t a łc e n ie . i w y c h o w a n ie , ja k ie n a le ż y w n ich p ro­ w a d zić.

W obec ta k ie g o stan u rzeczy n a leża ło o b ecn ie na now o u reg u lo w a ć w sp ó łp r a c ę za k o n ó w w P o lsc e i d zia ła ln o ść złączoną z odnow ą życia z a k o n n e g o . D la teg o ks. kard. S. W y szy ń sk i p o w o ła ł do ży cia d nia 21 I 1957 r. K o n su ltę W yższych P rzeło żo n y ch Z ak on ów M ęsk ich w P o lsc e w sk ła d z ie p ięciu osób. S ie d z ib ę m ia ła ona w W yd ziale S p ra w Z ak on ­ n y ch (W arszaw a, al. I A rm ii W .P. 12), g d zie u rzęd o w a ł R eferen t za­ k o n n y . K o n su lta m ia ła d ziałać zg o d n ie ze sta tu tem z a tw ie r d z o n y m 11 n a trzy la ta p rzez P ry m a sa P o lsk i.

S ta tu t n o si ty tu ł R a m o w y s ta tu t K o n fe re n c ji W y ższ y c h P rzełożonych Z a k o n ó w M ęsk ich w Polsce. S k ład a się on z sześciu a rty k u łó w ozn a­ c z o n y c h c y fr a m i rzym sk im i.

A rt. I u sta la n a z w ę już u ży w a n ą w P o lsc e od 1951 r. „K on feren cja W P Z M w P o ls c e ”.

A rt. II o k reśla ch arak ter p ra w n y K o n feren cji. S tw ierd za , ż e K o n fe ­ r e n c ja d zia ła na m o cy rozp orządzenia P ry m a sa P o lsk i, p ełn om ocn ik a S t o lic y A p o st., w oparciu o d ek ret S a lu ta ris z 26 III 1956 r. K o n g re­ g a c ji Z a k o n ó w . K o n feren cja n ie s ta n o w i oso b n ej -organizacji, le c z jest ty lk o w z a je m n y m p o ro zu m ien iem w y ż sz y c h p rzełożonych. N ie m a w ła ­ d z y z w ie r z c h n ie j nad zak on am i w P o lsc e . U c h w a ły K o n fe r e n c ji n ie m o g ą n a ru sza ć reg u ł i k o n sty tu c ji zak on n ych . J e d y n ie w w y p a d k a ch w a ż n y c h i dla w y ją tk o w e g o dobra w sp ó ln eg o za k o n ó w p rzeło żen i z o ­ b o w ią z u ją się do w p r o w a d z e n ia ' w ży cie p o w ziętej u ch w a ły .

A rt. III o k reśla cel. J est n im za p o zn a w a n ie się z d ok u m en tam i S to ­ li c y A p ost. o d n o szą cy m i się do za k o n ó w ; o m a w ia n ie sp ra w za k o n n y ch i u zg a d n ia n ie sta n o w isk a w sp ra w a ch w sp ó ln y c h ; u św ia d a m ia n ie sp o ­ łe c z e ń s tw a o za d a n ia ch i w a r to śc ia c h ży c ia zak on n ego a w razie p o ­ tr z e b y p o d ejm o w a n ie w sp ó ln e j a k cji ob ronnej; w y m ia n a d ośw iad czeń ; o p r a c o w y w a n ie i p o d e jm o w a n ie w sp ó ln y c h p o stu la tó w czy a k cji w o ­ b e c W ładz k o śc ie ln y c h i p a ń stw o w y ch .

A rt. IV p o d a je sposób pracy. B ęd zie ona prow ad zon a przy pom ocy K o n su lty , K om isji, Z ebrań p len a rn y ch , R e fe r e n ta K o n feren cji.

K a n d y d a tó w do K o n su lty p rzed sta w ia Z eb ran ie p len arn e, a p ięciu z n ic h m ia n u je ks. P ry m a s. K on su lta zbiera się p rzy n a jm n iej 3 razy w roku, o p r a c o w y w u je program y Z ebrań p len a rn y ch , u sta la term in y z e b r a ń itp. P rzew o d n iczą cy K o n su lty r e p rezen tu je zak on y, p rzew o d n i­ c z y na zeb ra n ich K o n su lty i Z eb ran iach p len a rn y ch .

S k ła d K o m isji u sta la Z eb ran ie p len a rn e n a w n io se k K o n su lty . Zo­ s t a ły p o w o ła n e cztery K o m is j e 12, a le m ogą p o w sta ć jeszcze in n e, gdy z a jd z ie potrzeba.

D n ia 15 IV 1958 r. N. 2431/58/P.

18 a) W y ch o w a n ia i K arn ości, b) S tu d ió w Z akonnych, c) A p o sto lstw a i D u szp a sterstw a , d) P ra w n o -A d m in istra cy jn a .

(7)

Z eb ran ia p len a rn e m ają się o d b y w a ć p rzy n a jm n iej d w a razy w ro­ ku.

R e fe r e n ta K o n feren cji m ia n u je ks. P ry m a s. R eferen t b ierze u d z ia ł w p o sied zen ia ch K o n su lty i Z ebrań p len a rn y ch , jest sek reta rzem , w y ­ k o n u je u c h w a ły . U rzęd u je w W y d zia le S p ra w Z akonnych.

A rt. V r e g u lu je stprawy fin a n so w e. W yd atk i na d zia ła ln o ść K o n fe ­ r e n c ji p o k ry w a się ze sk ła d e k w y ż sz y c h p rzeło żo n y ch , z a w ia d u je n im i R eferen t K o n feren cji.

A rt. VI m ó w i o sta tu c ie : z m ia n y w n im u c h w a la K o n feren cja a z a ­ tw ierd za ks. P rym as.

T ak w ię c w sty czn iu 1957 r. z o sta ła lep iej zo rg a n izo w a n a K o n fe r e n ­ cja W PZM w P o lsc e , otrzy m a ła sta tu t, k ie r o w n ic tw o z m ie n ia ją c e się ccs 3 la ta , k o m isje d la p racy nad p o szczeg ó ln y m i p rob lem am i.

N ie u zy sk a ła jed n a k K o n feren cja W PZM k o śc ie ln e j o so b o w o ści p r a w ­ n ej, w zw iązk u z czym n ie posiad a p ełn ej sa m o d zieln o ści i n a jw a ż ­ n iejszą rolę sp e łn ia ł R eferen t K o n feren cji, k tó ry b y ł u r zęd n ik iem W y­ działu S p ra w Z akonnych. J ed n a k m iała K o n feren cja m o żliw o ść d zia ­ łania,, w-yżisi pmzełoiżenit13 m o g li się r eg u la rn ie zb ierać i poisliadali sw ą, ce n tra lę (K on su lta, R eferen t). D la teg o K o n feren cja już w ó w c z a s byłai bardzo p oży teczn a dla K o ścio ła i z a k o n ó w 14.

D ru gi sta tu t K o n feren cji W PZM z o sta ł u c h w a lo n y na Z ebraniu p le ­ n arn ym K o n fe r e n c ji dnia 8 III 1963 r. i o trzym ał z a tw ie r d z e n ie P r y ­ m asa P o lsk i dnia 25 III 1963 r. N. 2217/63/P na cza s n ie o g r a n ic z o n y . J est zred a g o w a n y w p ięciu a rty k u ła ch ozn aczon ych cy fra m i rzy m sk i­ mi. U k ład jest p od ob n y do p ierw szeg o statu tu : n a zw a K o n fe r e n c ji (I), ch arak ter p ra w n y (II), cel (III), sposób p racy (IV),- sta tu t (V).

W te j red a k cji sta tu t p o sia d a ł w ię c e j szczeg ó łó w , p r z e w id y w a ł pięć' k o m is j i15, zo sta ł u d o sk o n a lo n y sposób w yb oru k a n d y d a tó w do K o n su l­ ty i sposób p o w o ły w a n ia czło n k ó w k o m isji oraz p racy k o m isji. W d a l­ szym ciągu K o n feren cja n ie p o sia d a ła o so b o w o ści p ra w n ej i p e łn e j s a ­ m o d zieln o ści w d ziałan iu .

D op iero d ek retem K o n g reg a cji Z ak on ów z d nia 30 X I 1963 r. N . P rot. A G 2345/63 otrzym ała K o n feren cja W PZM w P o lsc e kościelną: o sob ow ość p raw n ą i za tw ierd zen ie n o w eg o sta tu tu . D ek ret bardzo- o b szern ie p rzed sta w ił c e l K o n feren cji. J e st to o t y le w a żn e, ż e jeszcze- n ie istn ia ło p raw o p o w szech n e o k o n feren cja ch w y ż sz y c h przełożonych! i n ie b y ł u c h w a lo n y d ek ret P erfec ta e caritatis 16.

104 O. J. R. B a r [g]

13 B yło ich ok. 50.

14 T rzeba za zn aczyć, że w ó w c z a s term in u „ k o n feren cja ” u ż y w a n o dlas ozn aczen ia p len a rn eg o zeb ran ia w y ż sz y c h p rzełożon ych i dla in s ty ­ tu c ji w sp ó łp r a c y w y ż sz y c h p rzełożonych.

15 a) Ż ycia i K a rn o ści Z ak on n ej, b) W y ch o w a n ia i S tu d ió w , c) A p o ­ sto lstw a i D u szp a sterstw a , d) P o w o ła ń Zak. i K a p ła ń sk ich , e) D z ie ł Z akonnych.

i® D ek ret Per. car. (n. 23) m ó w i o celu k o n feren cji w y ż sz y c h p rze­ ło żo n y ch w z a k r e sie sk ro m n iejszy m .

(8)

P]

K o n f e r e n c j e p rz e ło ż o n y c h z a k o n n y c h 1 05

W ed łu g d ek retu z 1963 r. K o n feren cja W PZM w P o lsce m a się s t a ­ rać: a) ab y g łęb iej p oznano za sa d y te o lo g ic z n e , p ra w n e i ap o sto la tu ży cia zak on n ego; b) aby c z ło n k o w ie za k o n ó w o tr z y m y w a li o d p o w ied n ią fo rm a cję zak on n ą i ap ostolsk ą; c) ab y różne in s ty tu ty za k o n n e le p ie j się p o zn a ły i ła tw ie j sobie pom agały; d) p ogłęb ić d ucha za k o n n eg o i : a p o sto lsk ieg o ; e) u d o sk o n a lić w sp ó łp ra cę z H iera rch ią tery to ria ln ą ; f) ro zw ija ć b ra tersk ą jed n ość za k o n ó w z k lerem św ie c k im i k a to lic k im i sto w a rzy szen ia m i; g) rep rezen to w a ć za k o n y w o b ec W ładz k o śc ie ln y c h i c y w iln y c h . Te w sz y stk ie sp r a w y m o ra ln ie p o d leg a ją K o n feren cji, . k tó ra m a się n im i z a jm o w a ć i k o o rd y n o w a ć in ic ja ty w y .

Z ałączon y do d ek retu z 1963 r. sta tu t K o n feren cji jest z a tw ierd zo n y na p ięć la t ty tu łe m próby. Z aw iera 21 a r ty k u łó w u ję ty c h w ośm iu rozd ziałach : n azw a (I), c zło n k o w ie (II), ch a ra k ter p ra w n y (III), cel (IV), o rg a n iza cja (V), zeb ra n ia p le n a r n e (VI), kom sulta (V II), k o m isje ■ (VIII).

S ta tu t zasad n iczo za w iera treść sta tu tu za tw ierd zo n eg o przez P r y ­ m asa P o lsk i 25 III 1963 r., o m ó w io n eg o w y ż e j, a le jest nieco, ro zsze­ rzon y i d aje K o n feren cji c a łk o w itą a u to n o m ię w ew n ętrzn ą . W p r a k ty ­ c e n ie b y ł sto so w a n y , bo K o n feren cja W PZM d a lej d zia ła ła zg o d n ie ze sta tu te m za tw ierd zo n y m p rzez P ry m a sa P o lsk i.

P o u k o ń czen iu Soboru W at. II i po o g ło szen iu p rzez pap. P a w ła VI zasad d ia lo g u w e w n ą tr z k o ś c ie ln e g o 17 coraz b ard ziej zd aw an o sob ie sp ra w ę z n a tu ry i d zia ła n ia K o n feren cji w y ż sz y c h p rzełożonych. Stąd w 1975 r. z o sta ł o g ło szo n y dla K o n fe r e n c ji W PZM w P o lsc e n o w y sta ­ tu t, z a tw ierd zo n y p rzez K o n g reg a cję Z ak on ów 25 I 1975 r., na la t p ięć. , T en sta tu t, u ję ty w 27 a rty k u ła ch , za w iera w ła ś c iw ie te k s t sta tu tu z a ­ tw ie r d z o n e g o w 1963 r. p rzez K o n g reg a cję Z ak on ów , a le jest n ieco po­ p ra w io n y i rozszerzon y, zg o d n ie z su g e stia m i u c h w a lo n y m i na Z eb ra­ niu p len a rn y m K o n fe r e n c ji w 1974 r.

O b ecn ie organ izacja i d zia ła ln o ść K o n fe r e n c ji W PZM w P o lsc e o p ie­ ra się na sta tu c ie za tw ierd zo n y m w 1975 r.

T rzeba jeszcze p o d k reślić, iż w ie le tru d u w p race K o n fe r e n c ji W PZM i jej org a n iza cję w ło ż y li ich p rzew o d n iczą cy , se k reta rze i p rzew o d n i­ czą cy k om isji. P rzew o d n iczą cy m i K o n fe r e n c ji b y li: o. S ta n isła w W a- w r y n S J (1957— 1960), o. F e lik s Z ap łata w erb ista (1960— 1963), o. B er­ n ard P r z y b y lsk i OP (1963— 1966), o. K azim ierz H ołd a C SSR (1966— — 1972), o. S ta n is ła w P o d g ó rsk i C SSR (od 197.2 r.). O b ow iązk i se k r e ta ­ rza p e łn ił ks. A lo jzy Ż u ch o w sk i SA C od 21 I 1957 r. aż do swegO' w y ­ jazdu do R zym u w 1977 r. a p o tem ks. W acław R u sin ek sa lezja n in . W p racach K o n fe r e n c ji W PZM s t a le b ra ł u d zia ł ks. b isk u p B ro n isła w D ą b ro w sk i, n a jp ierw jako d y rek to r W yd ziału S p ra w Z ak on n ych a póź­ n ie j jako b isk u p p o m a g a ją cy K o n fe r e n c ji z ra m ien ia P ry m a sa P o l s k i ..

17 Por. np. D ia lo g , II D ialog w e w n ą tr zk o śc ie ln y (A. S z a f r a ń s k i ) . W: E n cyk lop . k atol. t. 3 L u b lin 1979 kol. 1262— 1270, ta m że b ib lio g r ..

(9)

106 O. J. R. Bar [8]

2. O rganizacja

W p raw d zie jeszcze n ie is tn ie je p raw o p o w szech n e, k tóre b y r e g u lo ­ w ało o rg a n iza cję k o n fe r e n c ji w y ż sz y c h p rzeło żo n y ch , a le k o n fe r e n c je ' te p o w sta ją pod ok iem S to lic y A post., o trzym u ją sta tu t za tw ierd zo n y przez S to lic ę A p ost., dążą do ty c h sa m y ch celó w . S tąd i stru k tu ra p raw n a k o n fe r e n c ji z o r g a n izo w a n y ch w różn ych k r a ja c h jest w g łó w ­ n y ch s w y c h ry sa ch p r a w ie jed n a k o w a ls. Z anim K o n g reg a cja Z ak on ów z a tw ierd zi sta tu t d an ej k o n feren cji, rozw aża w a r u n k i k raju, w k tó ­ rym d zia ła ją za k o n y i b ierze pod u w a g ę p rojek t sta tu tu p r z e d sta w io ­ n y jej p rzez k o n feren cję. Z teg o w zg lęd u is tn ie ją ta k że p e w n e ró żn i­ ce m ięd zy k o n feren cja m i. G dy ch od zi o n asze w a ru n k i, sta tu t K o n fe ­ ren cji W PZM w P o lsc e zo sta ł osta tn io za tw ie r d z o n y 25 I 1975 r. p rzez K o n g reg a cję Z ak on ów i na jeg o p o d sta w ie p rzed sta w ię w e w n ę tr z n ą org a n iza cję te jż e K o n f e r e n c ji19.

K o n feren cja W yższych P rzeło żo n y ch Z ak on n ych In s ty tu tó w M ęsk ich w P o lsc e z o sta ła p o w o ła n a do ży cia pod p ro tek to ra tem K o n g reg a cji dla Z ak on ów (art. I S ta tu tu ). Jak o osoba m oraln a k o le g ia ln a posiad a zd o l­ ność do d ziałań p ra w n y ch , zgod n ie z p rzep isam i k a n o n ó w 99, 100, 531, 536 i in. oraz p rzep isa m i sta tu tu (art. 3). C złon k am i K o n fe r e n c ji są zak on y, k o n g r e g a c je zak on n e i sto w a r z y sz e n ia ży cia w sp ó ln e g o bez ślu b ó w , is tn ie ją c e w P o lsc e , rep rezen to w a n e przez sw y c h W yższych p rzełożonych; in s ty tu ty , k tó re n ie p o siad ają w y ż sz y c h p rzełożonych, m ogą b yć rep rezen to w a n e p rzez p rzełożonego p o sia d a ją ceg o w P o lsc e w ię k sz y zak res w ła d z y lu b o d p o w ied n ią d e le g a c ję w y ższeg o p rzełożo­ nego (art. 2).

Z o g ó ln y ch zasad p raw a k a n o n iczn eg o w y n ik a , że K o n feren cja jest na p raw ie p a p iesk im , gd yż zo sta ła ery g o w a n a przez S to lic ę A post. i rządzi się sta tu te m za tw ierd zo n y m przez s to lic ę A p ost. C harakter „ p a p iesk i” p o sia d a ją ta k że p o szczeg ó ln e o rgan y K o n feren cji, jak zeb ra ­ n ia p len a rn e, k o n su lta , k o m isje, s e k r e t a r ia t20. T en ch a ra k ter „ p a p ies­ k i” d aje K o n fe r e n c ji au to n o m ię zgod n ie z cele m K o n feren cji. W obec p o szczeg ó ln y ch in s ty tu tó w za k o n n y ch K o n feren cja sp ełn ia fu n k c je p o ­ m ocn icze. N adto sta tu t stw ierd za (art. 4), że p o d ejm o w a n e p rzez K o n ­ fe r e n c ję u c h w a ły p o sia d a ją ch a ra k ter czy sto m o ra ln y i przy z a ch o ­ w a n iu z a w sze u p ra w n ień p o szczeg ó ln y ch in sty tu tó w , c zło n k o w ie K on ­ fe r e n c ji będą się do n ich sto so w a ć, ab y osiągn ąć ow o cn ą jed n ość d zia ­ łania.

D ek ret P erfec ta e ca rita tis (.n. 23) o k reśla cel k o n feren cji w y ższy ch p rzeło żo n y ch w te n sposób, że k o n feren cje te „m ogą się bardzo p rzy

-18 P or. N a r d i n, C o n feren ze d ei religiosi, kol. 1428.

19 T ek st sta tu tu p o siad ają k a n c e la r ie w y ż sz y c h p rzełożon ych p o ­ szczeg ó ln y ch zak on ów . D ru k iem z o sta ł o g ło szo n y w d z ie le zbiór.: K u doskonałości za k o n n e j, W arszaw a 1979 s. 52— 55.

(10)

19]

K o n f e r e n c j e -p rze ło ż o n y c h z a k o n n y c h 107

-czynić do p ełn iejszeg o o sią g n ięcia c elu p o szczeg ó ln y ch in sty tu tó w , do p o d trzy m a n ia sk u te c z n ie jsz e j w sp ó łp ra cy dla dobra K ościoła, do sp ra­ w ie d liw s z e g o ro zm ieszczen ia p ra co w n ik ó w e w a n g e lic z n y c h na o k reś­ lo n y m tery to riu m , ja k ró w n ież do z a ła tw ie n ia w spól-nych sp ra w za­ k on n y ch p rzez u s ta le n ie o d p o w ied n ieg o sposobu p orozu m ien ia i w sp ó ł­ p ra cy z K o n feren cja m i B isk u p im i co do p e łn ie n ia a p o sto lstw a ”.

S ta tu t K o n feren cji W PZM w P o lsc e (art. 5) dość o b szern ie p rzed ­ sta w ia cel K o n feren cji. M ia n o w icie K o n feren cja sta w ia so b ie n a stę p u ­ ją ce zadania:

a) p o g łę b ie n ie w za jem n ej w sp ó łp ra cy różnylch ainisityitufów d osk o n a ­ ło ś c i p rzez p o p iera n ie stu d iu m za g a d n ień in te r e su ją c y c h w sz y stk ic h , p rzez r o z w ija n ie in ic ja ty w w d zied zin ie fo rm a cji i a p o sto lstw a , z k tó ­ r y ch w s z y sc y lu b p ew n a grupa m oże o d n ieść k orzyść, u w zg lęd n ia ją c sp e c y fic z n e a sp e k ty i ch a ra k tery sty czn e ce c h y a p o sto lstw a in s ty tu ­ tów ;

b) p o p iera n ie sy ste m a ty c z n e j w sp ó łp ra cy in sty tu tó w za k o n n y ch w d z ie d z in ie d u szp a stersk iej i ro zw ija n ie w sz e lk ic h in ic ja ty w i d z ia ła l­ n o śc i, słu żą cy ch dobru K ościoła;

c) r e p rezen to w a n ie i obrona w k ażd ej sy tu a c ji w ob ec k o m p eten tn y ch W ład z p raw w sz y stk ic h lu b zn aczn ej części czło n k ó w K on feren cji.

Jak w in n y c h K o n feren cja ch ta k i w K o n fe r e n c ji W PZM w P o lsc e org a n a m i K o n feren cji są: Z eb ran ie p len arn e, K on su lta, K o m isje (art. 8).

Z e b r a n i e P l e n a r n e jest sp o tk a n iem W yższych P rzeło żo n y ch I n s ty tu tó w Z ak on n ych w P o lsce; od b yw a się ono p rzyn ajm n iej dw a ra zy w roku (art. 7). D o jego k o m p eten cji n a le ż y (art. 8):

a) w y b iera P rzew o d n iczą ceg o , czterech k o n su lto ró w i sek retarza K on ­ feren cji;

b) w y b iera (k ilk u ) W yższych P rzeło żo n y ch , k tórzy razem z p rzed sta ­ w ic ie la m i K o n fe r e n c ji E p isk op atu i K o n feren cji za k o n n y ch In s ty tu tó w ż e ń sk ic h tw o rzą K o m isję k oord yn acyjn ą;

c) u sta ła zm ia n y i u z u p e łn ie n ia w sta tu c ie K o n fe r e n c ji, k tóre w y ­ m a g a ją jed n a k z a tw ie r d z e n ia ś w ię te j K o n g r e g a c ji d la Z ak on ów ;

d) rozp atru je i u sta la p rogram d zia ła ln o ści K on feren cji;

e) rozp atru je p rzed łożon e m u za g a d n ien ia o g ó ln e i p o d ejm u je od­ p o w ie d n ie d ecyzje;

f) p o w o łu je różne K om isje, w y zn a cza czło n k ó w i ok reśla zad an ia, p o p iera i k o n tro lu je ich d ziałaln ość.

K o n s u l t a je s t o d p o w ied zia ln y m o rgan em w y k o n a w c z y m K o n fe ­ r en cji (art. 9). S k ła d a się ona z P rzew o d n iczą ceg o , czterech K o n su l­ to ró w , S e k reta rza , oraz P r z e w o d n ic z ą c y c h p o szczeg ó ln y ch K o m isji (art. 10). P rzew o d n iczą ceg o , c zło n k ó w i sek reta rza K o n su lty w y b ie r a się na Z ebraniu P le n a r n y m ab so lu tn ą w ię k sz o śc ią g ło só w w g ło so w a n iu ta j­ n y m zg o d n ie z norm am i kan. 101 p raw a p o w szech n eg o . Do g ło so w a ­

(11)

108 O. J . R. B a r

[101

nia są u p ra w n ien i W yżsi P rzeło żen i ob ecn i na Z ebraniu Plenarnym,: lu b ich d e le g a c i p o sia d a ją cy p ise m n e u p o w a żn ien ie (art. 11).

G łos b iern y w w y b o r a c h p o sia d a ją a k tu a ln i W y żsi P rzeło żen i. W y ­ ją te k sta n o w i w y b ó r sek reta rza K o n su lty (art. 12). K a d en cja K o n s u lty tr w a trzy la ta (art. 13).

Z a stęp cę P rzew o d n iczą ceg o w y b iera ją ze sw eg o grona człon k ow ie- K o n su lty (art. 14). J e ś li k tó ry ś z czło n k ó w K o n su lty p r zesta je b y ć W y ższy m P rzeło żo n y m , ty m sa m y m p rzesta je b yć czło n k iem K o n su lty . T ę sam ą za sa d ę sto su je się ró w n ież do P rzew o d n iczą ceg o K o m isji (art_ 15). Ilek ro ć u stę p u je z u rzędu czło n ek K o n su lty w czasie k ad en cji,, w ó w c z a s K o n su lta w y b iera jego za stęp cę do k o ń ca z w y cza jn ej k a d e n ­ cji (art. 16).

D o z a d a ń K o n su lty n a le ż y (art. 17):

a) stara się o re a liz a c ję p ro g ra m ó w z a tw ierd zo n y ch przez Z ebranie- P len a rn e;

b) p rzy g o to w u je p ro g ra m Z eb ra n ia P le n a rn e g o oraz u s ta la czas i m iejsce sp o tk a n ia ;

c) w m ia rę p otrzeb y p rzed k ła d a n a Z ebraniu P le n a r n y m w n io se k o u tw o rzen iu K o m isji, a spośród w y zn a czo n y ch p rzez Z eb ran ie P le n a r ­ n e czło n k ó w K o m isji, w y b iera jej P rzew o d n iczą ceg o .

K o n su lta zb iera się raz na dw a m iesią ce . W razie p o trzeb y Prztewod- n ic z ą c y m oże w e d łu g sw eg o u zn a n ia zw o ła ć K o n su ltę w zm n ie jsz o ­ n y m sk ła d zie (art. 18).

P r z ew o d n iczą cy K o n s u lty 21 rep rezen tu je I n s ty tu ty Z ak on n e i jest rzeczn ik iem sp ra w o g ó ln o za k o n n y ch u P ry m a sa P o lsk i, K o n fe r e n c ji E p isk op atu i u W ładz p a ń stw o w y c h . P rzew o d n iczy obradom K o n su lty i Z ebrań P le n a r n y c h W yższych P rzeło żo n y ch (art. 19).

S e k r e t a r z K o n fe r e n c ji tro szczy się o w y k o n a n ie u c h w a ł Z ebrań P le n a r n y c h i K o n su lty , czu w a nad p o w ierzo n y m i so b ie sp ra w a m i K o­ m isji a ta k że nad sp ra w a m i In s ty tu tó w za k o n n y ch w o b ec W ładz k o ś­ c ie ln y c h i św ie c k ic h (art. 20). O czy w iście on ta k ż e p ro w a d zi k a n c e ­ la r ię K o n feren cji.

K o m i s j e . W ra m a ch K o n fe r e n c ji W yższych P rzeło żo n y ch M ęsk ich . In s ty tu tó w Z ak on n ych w P o lsc e m ogą d ziałać K o m isje sta łe i ok reso­ w e (art. 21). K o m isje sta łe p o w o łu je do ży cia w z g lę d n ie rozw iązu je- Z eb ran ie P len a rn e. C zło n k ó w K o m isji sta ły c h w y zn a cza Z eb ran ie P le ­ n a rn e spośród W yższych P rzeło żo n y ch lu b ek sp ertó w . P racą k ażd ej. K o m isji — zgo-dnie z p rzew id zia n y m reg u la m in em , z a tw ie r d z o n y m p rzez Z eb ra n ie P le n a r n e — k ie r u je P rzew o d n iczą cy m ia n o w a n y sp o ­ śród W yższych P rzeło żo n y ch n a p o d sta w ie art. 17 c. (art. 22).

P rzew o d n iczą cy K o m isji sta ły c h n a leżą do K o n su lty i w sp ó łp ra cu ją , z o d p o w ied n im i K o m isja m i K o n fe r e n c ji E p isk op atu (art. 23).

K om isje w ra z ie p o trze b y — m ogą sobie d o b rać w sp ó łp rac o w n ik ó w '

(12)

[11] K o n f e r e n c je p rz e ło ż o n y c h z a k o n n y c h 103 i e k sp ertó w w m y śl d ek retu S a lu ta ris w y d a n eg o przez Sw. K o n g reg a ­ c j ę d la Z a k o n ó w dnia 26 III 1956 (art. -24).

K o m isje o k reso w e, w m iarą p o trzeb y p o w o łu je K o n su lta , która te ż w y z n a c z a im zad an ia, program i czło n k ó w (art. 25),

K o m isje p rzek azu ją w y n ik i s w y c h prac K o n su lcie, k tóra po rozp a­ trzen iu p rzed sta w ia je w ra zie p o trzeb y K o n feren cji, p o w ierza ją c je n a stę p n ie S e k r e ta r z o w i K o n fe r e n c ji do r e a liz a c ji (art. 26).

N a le ż y zazn aczyć, że ch ociaż sta tu t m ó w i o k o m isja ch w sp osób fa k u lta ty w n y , to jed n a k d z ia ła ły one z w ie lk im p o ży tk iem od 1957 r. L iczb a ich w różn ych o k resa ch b yła różna, np. w 1957 r. cztery , w 1966 r. sześć, w 1975 r. o s i e m 22.

D ecy zje i w y b o ry d o k o n y w a n e na Z ęb ran iach p len a rn y ch , K o n su l­ acie i K o m isja ch m ają się od b y w a ć zgod n ie z kan. 101, jed y n ie sta tu t •postanaw ia (art. 27), ab y dla p rzep ro w a d zen ia zm ia n w sta tu cie u z y s ­

k ać 2/3 g ło só w Z ebrania p len a rn eg o i z a tw ierd zen ie S to lic y A p o sto l­ sk iej.

S tru k tu ra p raw n a K o n fe r e n c ji w y p ró b o w a n a i u d o sk o n a lo n a przez 20 la t a u ję ta o b ecn ie w sta tu c ie z 1975 r. w y d a je się w y sta r c z a ją c a 1 o d p o w ied n ia , aby K o n feren cja W PZM w P o lsc e m ogła sp e łn ić w y ­ z n a c z o n y jej cel. J est ta k ż e zgodna z p ó źn iejszy m od sta tu tu d o k u ­ m e n te m S to lic y A p o st. M u tu a e r e la tio n e s 23 z dnia 14 V 1978 r. D o k u ­ m e n t te n m. i. p o d k reśla (zob. zw ła szcza n. 21 i 65), aby k o n fe r e n c je w y ż s z y c h p rzeło ż o n y c h d z ia ła ły jako o rgan y au to n o m iczn e, r ep rezen ­ t o w a ły za k o n y i słu ż y ły do u ło żen ia w sp ó łp r a c y z H iera rch ią m ie jsc o ­

w ą .

II. K onferencja zakonów żeńskich 1. P ow stanie

R ó w n o cześn ie z K o n feren cją W PZM za częła się o rgan izow ać osobna K o n fe r e n c ja W yższych P rzeło żo n y ch Z ak on ów Ż eń sk ich w P o lsc e . S p o ­ r a d y c z n e sp o tk a n ia w y ż sz y c h p rzeło żo n y ch za k o n ó w żeń sk ich za c z ę ły s ię o d b y w a ć od 1947 r. Od 1950 r. d zia ła ł w W a rsza w ie W y d zia ł S p ra w Z a k o n n y ch S e k reta ria tu P ry m a sa P o lsk i. W y d zia ł te n pod k ieru n k iem d y r e k to r a ks. Br. D ą b ro w sk ieg o (p óźn iejszego b isk u p a) a p óźn iej ks. A . Ż u ch o w sk ieg o z a ją ł się g o r liw ie , zg o d n ie ze w sk a z a n ia m i P ry m a sa P o ls k i S. W yszyńskiego!, odm ową żyp ia zaikoininiagio:, o rg a n izo w a ł k u rsy i sizikolelnia miLędizyizaikoinine,, Udfciellal parad p r a w n y c h i/tip.

G d ,l'9!5lli r. W yddiał S p ra w Z ak on n ych ongaoizow .ał sipoitikamia, w y ż ­ s z y c h ptnzetłaż ornych za k o n ó w żeń sk ich , z w a n e d n ia m i sta p ia n ia . „D n i 22 Oto one: 1. Ż ycia Z akonnego, 2. W y ch o w a n ia i S tu d ió w , 3. P o w o ­ ła ń Z ak on n ych i K a p ła ń sk ich , 4. L itu rgiczn a, 5. D z ie ł M iłosierd zia, <8. D u sz p a ste r stw a O góln ego, 7. D u szp a sterstw a S p e c ja listy czn eg o , 8. M i­ s j i Z a g ra n iczn y ch i P o lo n ii.

(13)

110 O. J . R . B a r

sk u p ie n ia ” o d b y w a n e d w a razy w roku za zw y cza j na J a sn ej Górze- tr w a ły trzy dni. P o św ię c o n e b y ły m o d litw ie , d o k szta łcen iu , inform acji,, u zg a d n ia n iu i p o d ejm o w a n iu w sp ó ln y c h akcji. P o w s ta ła w ię c fa k ty c z ­ na K o h feren cja , b ez sta tu tu , d zia ła ła jako „ p o ro zu m ien ie” m ięd zy w y ż ­ szym i p rzeło żo n y m i za k o n ó w żeń sk ich , m ająca op arcie i k iero w n ictw o w W yd ziale S p ra w Z akonnych.

W p o szczeg ó ln y ch d iecez ja ch w sp ó łp ra cę m ięd zy za k o n n ą organ izo­ w a ły r e fe r e n tk i d ie c e z ja ln e za le ż n e od W yd ziału S p r a w Zak.

N adto za częły te ż działać sek cje m ięd zy za k o n n e, w ram ach „poro­ z u m ie n ia ” w y ż sz y c h p rzełożonych.

P o ty c h p ierw szy ch d o św ia d czen ia ch doszło do lep szeg o ułożenia, w sp ó łp ra cy w y ż sz y c h p rzełożon ych za k o n ó w żeń sk ich . M ia n o w icie ks. P ry m a s S. W y szy ń sk i dnia 2 V 1960 r. za tw ie r d z ił „N orm y re g u lu ją c e p racę m ięd zyzak orm ą że ń sk ic h sta n ó w d o sk o n a ło ści w P o ls c e ”, a dinia 4 VI 1960 r. u sta n o w ił K o n su ltę W yższych P rzeło żo n y ch Ż eń sk ich S ta ­ n ó w D o sk o n a ło ści, która m iała d ziałać zg o d n ie z o g ło szo n y m i „N or­ m a m i”. P o w s ta ł w ię c organ sa m o d zieln y , z k o n k retn y m i zadaniam i,, a le n ie z o sta ła e ry g o w a n a K o n feren cja , d a lej b yło ty lk o „p orozu m ie­ n ie ” w y ż sz y c h p rzełożon ych za k o n ó w żeń sk ich .

„N orm y” co do fo rm y i co do tr e ś c i są w ła ś c iw ie sta tu te m fa k ty c z ­ nej K on feren cji. S k ła d a ją się z p ięciu a rty k u łó w p o d zielo n y ch n a p u n k ­ ty.

A rt. I stw ierd za , ż e m ięd zy za k o n n a praca in s ty tu tó w zak on n ych żeń sk ich w P o lsc e opiera się na d ek recie S a lu ta ris (26 III 1956), pod k ieru n k iem P ry m a sa P o lsk i, k tó ry d ziała na p o d sta w ie sp ecja ln y ch u p o w a żn ień n a d a n y ch p rzez S to lic ę A post.

C elem te j w sp ó łp ra cy (art. II) in sty tu tó w za k o n n y ch jest w sp ó łd z ia ­ ła n ie za k o n ó w ż eń sk ich z W ładzą k o śc ie ln ą w o d n o w ien iu i p o g łę b ie ­ n iu ich życia zak on n ego i d z ia ła ln o śc i a p o sto lsk iej. Zaś szczeg ó ło w e z a ­ d an ia (art. III) są n a stęp u ją ce: 1. za p o zn a w a n ie się ze w sk a z a n ia m i S to lic y A p ost. i E p isk op atu ; 2. o m a w ia n ie p ro b lem ó w ży cia za k o n n e­ go, o p ra co w y w a n ie i re a liz o w a n ie w sp ó ln y c h p o stu la tó w ; 3. u zg a d n ia ­ n ie w sp ó ln e g o sta n o w isk a w w y stą p ie n ia c h na zew n ątrz; 4. w y m ia n a d o św ia d czeń w celu d op om agan ia sobie; 5. u zg a d n ia n ie a k cji b u d ze­ n ia p o w o ła ń i u św ia d a m ia n ie sp o łe c z e ń stw a o ży ciu zak on n ym ; 6. szu ­ k a n ie dróg o w ocn ego w łą czen ia się w p racę d u szp a stersk ą K ościoła, w P o lsce.

A rt. IV m ó w i o m etod ach pracy, c z y li o sta ły c h organ ach „pracy m ię d z y z a k o n n e j”. S ą nim i: K o n su lta , S e k c je m ięd zy za k o n n e, D n i sk u ­ p ien ia (czy li zeb ran ia p len arn e).

K o n su ltę w liczb ie 10 osób m ia n u je P ry m a s P o lsk i na ok res trzech lat. K a n d y d a tk i do K o n su lty p rzed sta w ia Z eb ran ie p le n a r n e w y ż sz y c h p rzełożonych. K o n su lto rk i w y b ie r a ją ze sw eg o grona przew od n iczącą,, d w ie a sy ste n tk i i sek reta rk ę, a w y b ó r za tw ierd za P ry m a s P o lsk i.

(14)

K o n fe r e n c je p rzeło ż o n y c h za k o n n y ch 1 l i ­

m u sw e w n io sk i. Z asad n iczo zb iera się co trzy m iesią ce . P od k ie r u n ­ k ie m A sy ste n ta zak on n ego o p ra co w y w u je p ro jek ty program ów Z ebrań p len a rn y ch (D ni sk u p ien ia ), p rop on u je term in i m ie jsc e ty c h zebrań,., a p rop ozycje za tw ierd za ks. P ry m a s.

P rzew o d n iczą ca K o n su lty z a sy s te n tk a m i rep rezen tu je że ń sk ie sta n y d o sk o n a ło ści w o b ec P ry m a sa P o lsk i.

S e k c je m ięd zy za k o n n e to k o m isje K o n feren cji. W „N orm ach ” są p o­ d an e o b szern e w sk a za n ia o ich fu n k cjo n o w a n iu . W 1960 r. b y ły c z te ­ ry sek cje: ży cia zak on n ego, m aryjn a, w y c h o w a w c z a , p ielęg n ia rsk a .

O g ó ln o p o lsk ie D n i sk u p ien ia w y ż sz y c h p rzełożon ych , c z y li Zebrania, p len a rn e K on feren cji, od b y w a ją się dw a razy w roku. B iorą w n ic h . u d k iał k o n su lto r k i, p r z e ło ż o n e g e n e r a ln e i p r o w in c jo n a ln e (a każda z n ich m o ż e m ieć ze sobą jed n ą sio strę radną), r e fe r e n tk i d ie c e z ja l­ ne i p rzew o d n iczą ce se k c ji m ię d z y z a k o n n y c h 24. U c h w a ły p o d jęte na. Z ebraniu p len a rn y m o b o w ią zu ją p o szczeg ó ln e Z grom ad zen ia zak onne,, o ile je za tw ierd zi P ry m a s P o lsk i.

W y d zia ło w i S p ra w Z ak on n ych przy S e k r e ta r ia c ie P ry m a sa P o lsk i jest p o św ię c o n y art. V „N orm ”. W yd ział te n jest u rzęd em k o o rd y n u ­ ją cy m p racę m ięd zyzak on n ą. D y rek to r W ydziału jest A sy ste n te m za­ k on n ym , a jego k o m p eten cje o k reśla ks. P ry m a s. Ł ą czn ik iem m ięd zy W y d zia łem a K o n s u ltą25 jest R eferen tk a żeń sk ich sta n ó w d o sk o n a ło śc i. p rzy W y d zia le S p ra w Zak. M ianuje ją P ry m a s P o lsk i. U cz e stn ic z y ona w p o sied zen ia ch K o n su lty , S e k c ji i Z ebrań p len arn ych .

R ep rezen ta n tk a m i W yd ziału w p o szczeg ó ln y ch d iecez ja ch są r e fe ­ r e n tk i d ie c e z ja ln e . M ia n u je j e ks. P ry m a s n a w iniosek O rd y n a riu szy m ie jsc o w y c h . W sw e j p racy są one za leż n e od d yrek tora W ydziału S p r a w Z akonnych.

N o rm y z 1960 r. m ia ły za sto so w a n ie w p racy m ięd zyzak on n ej za k o ­ n ó w żeń sk ich w P o lsc e aż do czasu k a n o n iczn ej ere k c ji k o n feren cji i. z a tw ierd zen ia n o w eg o s t a t u t u 26 przez K o n g reg a cję Z akonów . N a stą ­ p iło to dnia 22 X 1970 r. Od teg o dnia K o n feren cja W yższych P r z e ło ­ żo n y ch Ż eń sk ich In s ty tu tó w Z ak on n ych w P o ls c e d ziała jako k o śc ie l­ na osoba p raw n a, w sposób o k reślo n y w sta tu cie.

R ea su m u ją c n a le ż y stw ierd zić, że w sp ó łp ra ca w y ż sz y c h p rzełożon ych za k o n ó w ż eń sk ich w P o lsc e zap o czą tk o w a n a w 1947 r. ro zw in ęła się po 1950 r. w oparciu o W yd ział S p ra w Z ak on n ych . F o rm y p ra w n e tej w sp ó łp ra cy b y ły c a łk o w ic ie zb liżo n e do form d ziałan ia K o n feren cji za­ k o n ó w m ę sk ic h (K on su lta, S e k c je c z y li k o m isje, Z eb ran ia p len a rn e),, a le K o n feren cja za k o n ó w żeń sk ich p óźn iej otrzym ała o sob ow ość p r a w ­

24 Z b ierało się w ię c ok. 300 osób, gd yż sa m y ch ty lk o w y ż sz y c h p rze­ ło żo n y ch b yło ok. 130.

26 O czy w iście i K o n feren cją .

28 S ta tu t zo sta ł p o tw ierd zo n y d nia 13 I 1976 r. zn ow u na 5 l a t . . T ek st sta tu tu p o sia d a ją Z arządy g e n e r a ln e i p ro w in cja ln e p o szcze­ g ó ln y c h za k o n ó w w P o lsce. D ru k iem zo sta ł o g ło szo n y w d z ie le zbiór.:: K u doskonałości za k o n n e j, W arszaw a 1979 s. 55—58.

(15)

112 O. J . R. B a r [14]

n ą . i w sw ej stru k tu rze i d zia ła n iu b y ła bardziej za leżn a od W y d zia ­ łu S p ra w Z akonnych.

W spółpraca p rzeło żo n y ch za k o n ó w żeń sk ich p rzy n io sła w ie lk ie o w o ­ ce. W idoczne one są zw ła szcza w d zied zin ie fo rm a cji zak on n ej, le p ­ sz y m p r z y g o to w a n iu sió str do zad ań a p o sto lsk ich i o d n o w ie k o n sty ­ tu cji.

D o o w o cn ej d z ia ła ln o śc i K o n feren cji p rzy czy n iły się w ie le p rzew o d ­ n iczą ce K o n su lty : m . B e n e d y k ta W o yczyń sk a (1960— 1962) ze zgrom , fr a n c isz k a n e k słu żeb n ic K rzyża, m. A n ie la P ręd o w sk a (1963— 1972) f e ­ lic ja n k a , m . A n d rzeja G órska (1972— 1975 i od 1978 r.) u rszu la n k a S.

J. K., m. A n g e lik a S p y c h a lsk a (1975— 1978) felicjank a.- T akże w ie lk i w k ła d p racy w n ió s ł ks. A. Ż u ch o w sk i SA C, d yrek tor W yd ziału Spr. Zak., oraz s. T. S u ło w sk a u rszu la n k a S. J. K., referen tk a i sek reta rk a .

2. O rganizacja

O rgan izacja K o n fe r e n c ji za k o n ó w żeń sk ich op iera się o b ecn ie na sta tu c ie za tw ierd zo n y m p rzez K o n g reg a cję Z ak on ów 13 I 1976 r. J est ona bardzo podobna do o rg a n iza cji K o n fe r e n c ji za k o n ó w m ęsk ich , ale są .d r o b n e różn ice, gdyż o b ecn y s t a t u t 27 jest ty lk o n ie w ie lk ą p rzerób k ą „N orm ” z 1960 r. S ta tu t u w z g lę d n ił w a ru n k i p racy za k o n ó w w P o lsc e i d o św ia d czen ie jak ie zd ob yła K o n feren cja w czasie fa k ty czn eg o s w e ­ go istn ie n ia przed 1970 rakiem .

W ed łu g o k reślen ia sta tu tu K o n feren cja P rzeło żo n y ch W yższych Ż eń ­ sk ich In s ty tu tó w Z ak on n ych ży cia czy n n eg o w P o lsc e jest zrzeszen iem w s z y s tk ic h W yższych P rzeło żo n y ch ty ch że I n s ty tu tó w w P o lsc e i d ziała w oparciu o w y ty c z n e Soboru W a ty k a ń sk ieg o II i Ś w ię te j K o n g reg a cji dla Z ak on ów i In s ty tu tó w Ś w ie c k ic h (art. 1). C złon k am i K o n fren cji są w sz y s tk ie W yższe P rzeło żo n e w /w In s ty tu tó w oraz P rzeło żo n e g łó w ­ n e w y zn a czo n e na te r e n P o lsk i p rzez P rzeło żo n e G en era ln e m a ją ce sw ą sie d z ib ę za gra n icą (art. 2).

C h arak ter p ra w n y K o n fe r e n c ji u jm u ją d a lsze a r ty k u ły sta tu tu . K o n ­ fe r e n c ja na m o cy d ek retu e r e k cy jn eg o K o n g reg a cji d la Z ak on ów p o ­ sia d a k o ścieln ą o sob ow ość p raw n ą zg o d n ie z p rzep isa m i p raw a k a n o ­ n ic z n e g o i sta tu tu (art. 3). N ad c a ło k szta łtem prac K o n fe r e n c ji czu w a P ry m a s P o lsk i d z ia ła ją c y na m ocy sp e c ja ln y c h u p r a w n ie ń S to lic y Ś w ię te j. S ta ły m rep rezen ta n tem P ry m a sa P o lsk i w o b ec K o n fe r e n c ji jest m ia n o w a n y p rzez n ieg o A sy ste n t Z ak on n y (art. 4). A sy ste n t Z a­ k o n n y , po z a sięg n ięciu op in ii K o n su lty P rzeło żo n y ch W yższych , m ia ­ n u je jed n ą spośród r e fe r e n te k W yd ziału S p ra w Z ak on n ych p rzy S e ­ k r eta ria cie P r y m a sa P o lsk i S ek reta rk ą K o n feren cji. Z teg o ty tu łu :

27 Z aw iera 20 a r ty k u łó w u ło żo n y ch w sied m iu g ru p ach ozn aczon ych c y fr a m i rzym sk im i: I. N a zw a i czło n k o w ie, II. C h arak ter p raw n y, 111. C el, IV. O rganizacja, V. Z ebranie p len arn e, VI. K o n su lta P rzeło ­ ż o n y c h W yższych , V II. S e k c je .

(16)

,[15] K o n f e r e n c je p rz e ło ż o n y c h z a k o n n y c h 1L3

a) u c z e stn ic z y ona w zeb ra n ia ch K o n su lty i ' m a p raw o do u d zia łu w Z eb ran iach p len a rn y ch oraz, w zeb ra n ia ch p o szczeg ó ln y ch S ek cji; b) w g ra n ica ch sw o ich u p ra w n ień o rgan izu je, .zgod n ie z program em , ze­ b ran ia K on feren cji, z a p la n o w a n e p rzez K o n su ltę; c) jest łą czn ik iem m ięd zy K o n su ltą a czło n k a m i K o n fe r e n c ji (art. 5.) W w y p a d k a c h p o ­ d y k to w a n y ch szczególn ą potrzeb ą c h w ili m o że K o n feren cja pod jąć u ch w a łę, k tórą P rzeło żo n e W yższe, po za tw ierd zen iu je j przez A s y s te n ­ ta Z akonnego, w p ro w a d zą w ż y c ie w sw o ic h In s ty tu ta c h (art. 6).

C e l e m K o n fe r e n c ji jest d ą żen ie w sz e lk im i sp osob am i do rozw oju ży cia za k o n n eg o i a p o sto lsk ie j g o r liw o śc i In s ty tu tó w za k o n n y ch w P o lsc e . Z ad an ia w ię c K o n fe r e n c ji są n a stęp u ją ce: a) p o g łęb ia n ie 1 roz­ szerza n ie w sp ó łp r a c y m ięd zy ró żn y m i In sty tu ta m i za k o n n y m i, w y m ia ­ na d o św ia d czeń m ięd zy p o szczeg ó ln y m i ro d zin a m i za k o n n y m i, op ra­ co w y w a n ie w sp ó ln y c h z a g a d n ień d o ty czą cy ch w y c h o w a n ia , p ra cy a p o s­ to lsk ie j, b u d zen ia p o w o ła ń itp.; b) szu k a n ie dróg o w ocn ego w łą cza n ia się In s ty tu tó w za k o n n y ch w p racę d u szp a stersk ą K o ścio ła , o p ra co w y ­ w a n ie p la n ó w i p o d ejm o w a n ie w sp ó ln y c h prac oraz p rzed sta w ia n ie sw y c h p o stu la tó w w ła d z o m kościelnym ;' c) u z g a d n ia n ie w m iarę a k tu ­ a ln y ch p otrzeb d zia ła ln o ści i w sp ó ln y c h w y stą p ie ń In s ty tu tó w za k o n ­ n y ch w ra m a ch ży cia p u b liczn o -p ra w n eg o , w sp ra w a ch d o ty czą cy ch ży cia zak on n ego; d) p o d ejm o w a n ie in n y c h prac w sk a z a n y c h p rzez P r y ­ m asa P o lsk i lu b A sy ste n ta Z ak on n ego (art. 7).

P o d o b n ie ja k w in n y ch K o n fe r e n c ja c h o r g a n a m i K o n fe r e n c ji są: a) Z eb ra n ie p len a rn e, b) K o n su lta ' P rzeło żo n y ch W yższych , c) S e k c je (art. 8).

Z e b r a n i a p len a rn e o d b y w a ją się p rzy n a jm n iej raz w r o k u 2S. W n ich m ają o b o w ią zek brać u d zia ł w s z y sc y C zło n k o w ie K o n feren cji. K o n su lta P r zeło żo n y ch W yższych o k reśla , k to ponadto m a p raw o u c z e s t n ic tw a 29 w zeb ra n ia ch p len a rn y ch (art. 9).

N a zeb ran iu p len a rn y m P rzeło żo n e W yższe: a) w y b ie r a ją spośród s ie ­ bie, co trzy la ta , osiem k a n d y d a tek na czło n k in ie K o n su lty ; b) d y sk u ­ tu ją nad p ro b lem a m i o g ó ln o za k o n n y m i i u zg a d n ia ją w sp ó ln e lin ie po­ stęp o w a n ia ; c) zap ozn ają się ze sp ra w o zd a n ia m i K o n su lty i S e k c ji, w y ­ rażają sw e ż y c zen ia 'dotyczące ich p racy i u d ziela ją K o n su lc ie ab so ­ lu to riu m na za k o ń czen ie k a d en cji; d) u c h w a la ją zm ia n y w S ta tu cie, k tó re m u szą u z y sk a ć za tw ie r d z e n ie S to lic y A p o sto lsk ie j (art. 10).

K o n s u l t a P rzeło żo n y ch W yższych jest organ em doradczym P r y ­ m asa P o lsk i, d zia ła ją cy m w im ien iu P r zeło żo n y ch W yższych (art. 11). K o n su lta sk ła d a się z d ziew ięc iu k o n su lto rek : a) osiem z n ich z a tw ie r ­ dza, n a okres trzech la t, Pryndas P o lsk i w e d łu g lis ty p rzed sta w io n ej

28 S ta le jed n a k od b y w a ją się 2 zebrania; jedno n a w io sn ę , drugie

w je sie n i.. .

29 M oże w ię c p ozostać zw y cza j u d zia łu w Z ebraniu p len a rn y m po je d n e j rad n ej g e n e r a ln e j lu b p r o w in c ja ln e j, p rzew o d n iczą cy ch S e k ­ cji itp.

(17)

114 O. J . R . B a r

p rzez Z eb ran ie p len a rn e P rzeło żo n y ch W yższych; b) d ziew ią tą j e s t p rzew o d n iczą ca S e k c ji Z ak on ów K la u zu ro w y ch m ia n o w a n a p rzez P r y ­ m asa P o lsk i. W razie u sp r a w ie d liw io n e j n ieo b ecn o ści n a zebraniach'. K o n su lty m oże ona b yć zastąp ion a przez a sy s te n tk ę swej' S e k c ji (art. 12).

W w y p a d k u u stą p ien ia jed n ej z k o n su lto rek P ry m a s P o ls k i z a tw ie r ­ dza, na w n io se k K o n su lty , jej n a stęp czy n ię aż do k oń ca k a d en cji K o n ­ su lty . G d yb y k tó ra ś z k o n su lto rek przed k oń cem k a d e n c ji p r zesta ła b yć W yższą P rzeło żo n ą , ty m sa m y m w y g a sa jej m a n d a t k o n s u lto r k i (art. 13). K o n su lto rk i w y b ie r a ją spośród sie b ie w ta jn y m g ło so w a n iu , b ezw zg lęd n ą w ię k sz o śc ią g ło só w , p rzew o d n iczą cą , d w ie a s y s te n tk i i s e ­ k reta rk ę K o n su lty (art. 14). K o n su lta zbiera się przynajm niej' raz naj trzy m iesią ce; w w y p a d k a ch n a d zw y cza jn y ch , n ie cier p ią cy ch zw ło k i,. A sy ste n t Z ak on n y lu b P rzew o d n iczą ca K o n su lty m ają p raw o z w o ły ­ w a ć ją d od atk ow o (art. 15).

Do z a d a ń K o n su lty n ależy: a) o p ra co w y w a n ie p rogram ów i o rg a ­ n iza cja Z ebrań p len a rn y ch ; b) o m a w ia n ie sp ra w d o ty czą cy ch w s p ó ln e g o d zia ła n ia In s ty tu tó w zak on n ych , p r z y g o to w y w a n ie p rogram ów k u rsó w ,, d nia sk u p ien ia oraz d o k szta łca n ia zakonnic; c) c zu w a n ie nad w y k o ­ n a n iem u zg o d n io n y ch p rogram ów p racy m ięd zy za k o n n ej; d) op iek a nad: p racam i S ek cji; e) w sp ó łp ra ca z K o n feren cją E p isk op atu i K onsultą: Z ak on ów M ęskich; f) p rzed sta w ia n ie, w razie potrzeb y, k a n d y d a tek do K o m isji E p isk op atu (art. 16).

P rzew o d n iczą ca K o n su lty rep rezen tu je In s ty tu ty zak on n e w obec- w ła d z k o śc ie ln y c h i p rzew o d n iczy na obradach K o n su lty i na Z eb ra ­ n ia ch p len arn ych . J est jed n o cześn ie p rzew od n iczącą K o n feren cji. A s y s ­ te n tk i za stęp u ją ją w razie potrzeb y. S ek reta rk a K o n s u lty sporządza: p ro to k o ły obrad K o n su lty oraz prow ad zi jej k o resp o n d en cję (art. 17).. T rzeba zazn aczyć, że art. 11 sta tu tu n ieco n ieja sn o o k reśla ro lę K on ­ su lty. Jest b ow iem K o n su lta organ em w y k o n a w c z y m i k ierow n iczym . K o n feren cji, ch ociaż o c z y w iśc ie m oże być organ em doradczym P r y m a ­ sa P o lsk i, gd y ten zw ró ci się do K o n su lty o w y r a ż e n ie op in ii w jakiejś: sp raw ie.

T akże p rzepis art. 14, że k o n su lto rk i w y b iera ją spośród sie b ie se k r e ­ ta r k ę K o n su lty jest n iep ra k ty czn y , bo żadna w y ższa p rzełożona n ie ’ b ędaie miiaiła czasu na pracę w Kcimsulciie w ch arak terze sefere/taffikL K o n feren cja żeń sk a jest duża, b ęd zie d osyć sp ra w do z a ła tw ie n ia . N a d ­ to art. 5 m ó w i o m ia n o w a n iu sek reta rk i K o n feren cji. B ędą w ię c d w ie sek reta rk i. B y ło b y zn aczn ie lo g ic z n ie j p op rzestać na jed n ej sek retarce- i p ostąp ić a n a lo g iczn ie do K o n fe r e n c ji za k o n ó w m ęsk ich , że s e k r e ta r k a K o n su lty n ie m u si być p rzełożoną w yższą, a m o g ła b y n ią być jed n a z r e fe r e n te k W yd ziału S p ra w Zak. w y b ra n a p rzez K on su ltę.

W ram ach K o n fe r e n c ji d zia ła ją S e k c j e 30 p o w o ła n e do ży cia przez;

Cytaty

Powiązane dokumenty

Data test results show that MSA can successfully reveal different scaling regimes in complex systems such as Lagrangian and two-dimensional turbulence, which have been

Figure 2 illustrates coherent flow structures in the wake of an unmodified cylinder at three different Reynolds numbers: Re D =100 is characterised by a 2D wake; at Re D =200 the

This doctoral dissertation addresses selected aspects of the use of microwaves, instead of conventional heating, in a polyesterification plant. One of the aspects

Three flow patterns can be distinguished in urban canyons, correlated to the wind direction at roof height: parallel, perpendicular or at an angle to the canyon axis (Figure

The purpose of this model is to investigate the effect of behavior-changing feedback devices on heating behavior by capturing the diffusion of technology and behavior among

2.6 (d), however, differs from the measured 2D distribution. In the calculation, the field is strongly localized near the long arm, whereas the magnetic field has expanded to fill

We design CMS, a credit mining system for Tribler, which automatically se- lects from a whitelist of swarms provided by the user the swarm with the best upload potential, and joins