Posoborowe prawodawstwo kościelne : 33. Motu proprio "Ad hoc usque tempus" określające niektóre sprawy prawne dotyczące Kardynałów w ich tytułach lub diakoniach rzymskich

Edward Sztafrowski

Posoborowe prawodawstwo

kościelne : 33. Motu proprio "Ad hoc

usque tempus" określające niektóre

sprawy prawne dotyczące

Kardynałów w ich tytułach lub

diakoniach rzymskich

Prawo Kanoniczne : kwartalnik prawno-historyczny 13/3-4, 191-193

[9] P osoborow e p raw o d a w stw o kościelne 191

Sponsi, anno M C M LXIX , P o n tifi­ catu s N ostri sexto.

PAU LU S PP. VI

te n tn y ch urzędników , chociażby p o- chodzili spoza diecezji.

Z arządzam y, aby to, co zostało p ostanow ione tym N aszym pism em w y d an y m z w łasn ej w oli, zacho­ w ało sw oją moc i za tw ie rd z en ie bez w zględu n a przeciw n e p o sta n o ­ w ien ia, chociażby były godne n a w e t n a jb a rd z ie j sp ecjaln ej w zm ianki.

D an w Rzym ie, u św. P io tra , dnia 19 m a rc a tj. w uroczystość św. Józefa, O b lubieńca N. M a ry ji P a n ­ ny, 1969 ro k u , szóstego N aszego P o n ty fik atu .

P A P. PAW EŁ VI 33.

MOTU P R O PR IO „AD HOC U SQUE T E M PU S”

ok reśla ją ce n ie k tó re sp ra w y p ra w n e dotyczące K a rd y n ałó w w ich ty tu ła c h lu b d iak o n iach rzym skich.

L IT T E R A E A PO STO LIC A E M OTU P R O PR IO DATAE

Iu rid ic a e q u ae d am P a tru m C a rd in aliu m ra tio n e s d e fin iu n tu r quoad suos T itu lo s vel D iaconias in U rbe

(AAS 61 (1969) 226—227) PA U LU S PP. VJ

AD HOC U SQUE TEM PU S; P a ­ tre s C a rd in ale s in sacris h u iu s U r­ bis aedibus, qu ae vel u ti T itu lu m vel u ti D iaconiam h a b e b a n t, eiusm o" di fa c u lta tib u s ad ad m in istra tio n e m p e rtin e n tib u s fru e b a n tu r, q u a ru m causae vel in m u n e re p a s to ra li v el in recto reg im in e N o strae R om anae dioecesis positae, nuc su a d e re v i­ d e n tu r abrogationem .

Q uod p rofecto co n g ru e re p u ta m u s siv e cum iis qu ae D ecessor N o ster

PA P. PAW EŁ VI

KARDYN AŁO W IE cieszyli się aż do tego czasu w św iętych b u dow ­ lach Rzym u, k tó re p osiadali ja k o T y tu ł lub D iakonię, u p raw n ie n iam i w zak resie za rząd zan ia (ad m in istra ­ cji). W ydaje się obecnie rzeczą w sk az an ą odw ołanie u p ra w n ie ń , k tó re dotyczą d u sz p a ste rstw a lu b w chodzą w zakres sp raw n eg o z a ­ rzą d zan ia N aszą diecezją rzym ską. S ądzim y, że je s t to zgodne za­ rów no z ty m co p o sta n o w ił N asz

192 D okum enty, recenzje, sp raw o zd a n ia

[

]

ven . m em . Jo a n n e s X X III, de titu ­ lis S edium su b u rb ic a ria ru m ediscit,

A postolicis L itte ris „S u b u rb icariis S e d ib u s” m o tu p ro p rio die X I m e n ­ sis A prilis anno M C M LX II d atis, siv e cum iis q u ae N osm etipsi A po­ stolicis L itte ris „R om anae dioece­ s is ” die X X X m ensis Iu n ii anno M C M LX V III ed itis p raecep im u s (cfr. n. 15, b), q u ae ad collationem sp e­ c ta b a n t b eneficiorum in basilicis m in o rib u s e t in collegiatis, quas vo ­ ca n t, in T itu lu m C a rd in alib u s a s­ signatis.

Q u ap ro p te r hisce L itte ris m otu p ro p rio em itte n d is, ea qu ae se q u u n ­ t u r decernim us.

I. — C a rd in aliu m est bonum ec­ clesiaru m , in T itu lu m v el D iaconiam a c ce p ta ru m , p o stq u am in ea ru m ca­ nonicam v e n e ru n t possessionem , consilio e t p atro c in io prom overe. In eas v ero n u lla iu risd ic tio n e pol­ le n t, neque nullo m odo p o ssu n t iis se in te rp o n e re , qu ae vel ad bo­ n o ru m ad m in istra tio n e m , v el ad disciplinam , vel ad m o ru m c o rrec­ tionem , vel ad ecclesiae serv itiu m spectent.

II. — Si quid C ard in ales in suis T itu lis vel D iaconiis, p ra e te r fines su p ra sta tu to s, ag ere in anim o h a ­ b e a n t, ea de re sive cum C a rd in ale in U rb e V icario, sive, si de ecclesia a g a tu r ad R eligionem clericalem im m u n em p e rtin e n te , cum legitim o M o d e ra to re religioso consilia con­ fe ra n t.

III. — Q u aten u s opus est, a b ro ­ g a n tu r can. 240, § 2; can. 1414, § 4; c a n .-1432, § 1, Codicis lu ris C ano­ nici.

P o p rz ed n ik ś.p. J a n X X III w od­ n iesien iu do ty tu łó w siedzib pod­ m iejsk ich w P iśm ie Ap. „ S u b u rb i­ cariis sed ib u s”, w y d an y m z w łasn ej w oli w dniu 11 k w ie tn ia 1962 r., ja k i z tym , co sam i postanow iliśm y ■w P iśm ie A p . „R om anae dioecesis” w y danym w dniu 30 czerw ca 1968 r. (n. 15, b), w zak resie n a d a w a n ia beneficjów ' w bazylikach m niejszych i w kolegiatach w yznaczonych k a r ­ dynałom ja k o ich tytuły.

Z tej to ra c ji n iniejszym P ism em w y danym z w łasn ej w oli z a rz ą ­ dzam y co następ u je.

I. — Od chw ili objęcia w k a n o ­ niczne posiadanie, k ard y n a ło w ie m a ­ ją się troszczyć — przez u d zielanie ra d i otaczanie opieką — o dobro kościołów o trzym yw anych ja k o T y­ tu ł lub D iakonię. Je d n a k ż e nie po­ sia d a ją w nich żadnej ju ry sd y k cji, an i w żaden sposób nie m ogą in g e­ row ać w za k resie sp raw , k tó re do­ tyczą, czy to ad m in istro w a n ia dóbr, dyscypliny, p o p raw y obyczajów , czy też posługi kościoła.

II. ·— G dyby k tó ry z k a rd y n a łó w zam ierzał coś p odjąć poza u sta lo ­ nym i pow yżej g ranicam i, w in ie n się u p rzednio porozum ieć w te j s p ra ­ w ie albo z k ard y n a łem w ik a riu ­ szem M iasta, albo — gdy chodzi o . kościół należący do zak o n u k le ­ ryckiego w yjętego z p raw n y m p rz e ­ łożonym zakonnym .

III. — N a ile zachodzi p o trzeb a pozbaw ia się mocy p ra w n e j kan. 240, § 2; kan. 1414 § 4 i k an . 1432 §. 1 K odeksu P ra w a K anonicznego.

IV. — P o stan o w ien ia niniejszego P ism a A postolskiego w chodzą w ży­ cie dn ia 28 bm.

[11] Posoborow e p raw o d a w stw o kościelne 193

IV. — E a q u ae p e r h a s A postolicas L itte ra s decrevim us, a die X X V III h u iu s m ensis v ig e re incipient.

Q uae v ero a N obis hisce L itteris, m o tu p ro p rio d atis d ec reta sunt, ea om nia r a ta ac firm a esse iu b e - m us, c o n tra riis q u ib u slib et, etiam sp ecialissim a m e n tio n e dignis, non o b stantibus.

D atu m R om ae, apud S an ctu m P e ­ tru m , die X V m ensis A p rilis anno M C M LXIX , P o n tific a tu s N ostro sexto.

PA U LU S P P . VI

Co zaś ty m naszym P ism em , w y ­ danym z w łasn ej w oli zostało za­ rządzone, n ak azu jem y , aby w szyst­ ko otrzym ało sw oje za tw ie rd z en ie i moc, bez w zględu n a ja k iek o lw iek p rz e c iw n e zarządzenia, chociażby b y ły godne n ajb a rd z ie j sp ecjalnej w zm ianki. D an w R zym ie u św. P io tra , dn ia 15 k w ie tn ia 1969 roku, szóstego n a ­ szego P o n ty fik a tu . ■ P P . PA W EŁ VI 34.

K O N STY TU C JA APOSTOLSKA „SACRA R ITU U M C O N G REG ATIO ”

dzieląca dotychczasową K ongregację Obrzędów na dwie: Kongregację dla Spraw Kultu i Kongregację dla Spraw Kanonizacyjnych.

PA U L I V I SUM M I P O N T IF IC IS CO N STITU TIO A PO STO LIC A

Sacra Rituum Congregatio in duas Congregationes dividitur: alteram pro cultu divino alteram pro causis Sanctorum

(AAS 61(1969)297—305) PA U L U S P P . VI

Servus Servorum Dei ad perpetuam rei memoriam

SACRA RITU U M CONG REGA ­ T IO , qu am D ecessor N o ster f.r. X y stu s V an n o a r e p a ra ta sa lu te M D L X X X V III c o n d id it1 iam a p r in ­ cipio d u plici illi v a c a v it m u n e ri: u t h in c scilicet sa cris E cclesiae la - tin a e ritib u s p ra e e sse t ac d o m e ra re

-P A -P IE Ż -PAW EŁ VI

Sługa Sług Bożych na wieczną rzeczy pamiątkę

ŚW IĘTA K O N G R EG A C JA O B­ RZĘDÓW, p o w ołana do życia przez N aszego P o p rz ed n ik a ś.p. S y k stu sa V w ro k u 1588, od sam ego początku w y p ełn iała dw ie fu n k cje : z jed n ej m ianow icie stro n y za rząd z ała i k ie ­ ro w a ła sp ra w a m i dotyczącym i św

ię-1 Cfr. C onstit. A post. sub plum bo d a ta Im m e n sa a e te rn i Dei: in B u llario R om ano, V III, A u g u stae T a u rin o ru m ed. an. 1863, p. 989.