• Nie Znaleziono Wyników

Rozumienie systemu w filozofii pokantowskiej - Andrzej J. Noras - pdf, ebook – Ibuk.pl

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Rozumienie systemu w filozofii pokantowskiej - Andrzej J. Noras - pdf, ebook – Ibuk.pl"

Copied!
18
0
0

Pełen tekst

(1)
(2)

Rozumienie systemu

w filozofii pokantowskiej

(3)

NR 3470

(4)

Andrzej J. Noras

Rozumienie systemu w filozofii pokantowskiej

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego • Katowice 2016

(5)

Redaktor serii: Filozofia Dariusz Kubok

Recenzent Radosław Kuliniak

(6)

5

Wstęp

Książka powstała prawdopodobnie dlatego, że nie była planowana, a przynajmniej nie w takiej postaci, w jakiej zostaje oddana do rąk Czytelnika. Zamiary były o wiele skromniejsze; chodziło mianowicie o napisanie artykułu będącego próbą bliższego zrozumienia tego, o co kru- szyli kopie Bruno Bauch i Paul Natorp. Przedmiot ich analiz stanowiło pojęcie systemu. Bauch w swych roz- ważaniach odwołuje się do koncepcji Georga Wilhelma Friedricha Hegla, Paula Natorpa oraz Heinricha Rickerta.

Natorp z kolei w swych analizach przywołuje stanowisko Hermanna Cohena, którego nie pomija również Bauch.

Wobec tego wystarczy odwołać się do Kanta, który dla wszystkich wspomnianych filozofów stanowi punkt wyj- ścia, aby powstał schemat wyznaczający strukturę pracy.

Niewątpliwie trudno byłoby się obronić przed za- rzutem arbitralności w kwestii doboru prezentowanych stanowisk, gdyż z pewnością należałoby też uwzględnić stanowisko Johanna Gottlieba Fichtego, a może nawet dokonać głębszej analizy stanowisk reprezentantów filo- zofii pokantowskiej (Karl Leonhard Reinhold, Friedrich Heinrich Jacobi czy też Salomon Maimon). Możliwe też, że trzeba by w większym stopniu — a nawet w osobnym rozdziale — ukazać Nicolaia Hartmanna rozumienie sys- temu, a raczej jego krytykę. Niemniej jednak dobór ten

(7)

6

dokonany został ze względu na cel, jakim jest prezentacja sporu, który rozgorzał zwłaszcza na przełomie dziewięt- nastego i dwudziestego stulecia, sporu mającego swe źródło w koncepcji Kanta, a następnie tego filozofa, który problem systemu uczynił centralnym zagadnieniem swej filozofii, a mianowicie Hegla. Zarzut arbitralności zaś może dotyczyć każdego filozofa, ponieważ każdy, filozo- fując w danym kontekście historycznym, próbuje go prze- kroczyć, a wielu żywi przekonanie, że go przekroczyło.

Skoro filozofia musi uwzględniać kontekst historycz- ny, to rozważania muszą przybrać postać rozważań histo- ryczno -problemowych. Wynika to z natury jej przedmio- tu, ujawniającej się w odrębności filozofii od innych nauk.

Naukowy charakter filozofii nie zostanie zakwestionowa- ny wtedy, kiedy ukaże się jej odrębność metodologiczną i osobliwy stosunek do własnej historii. Problem polega jednak na tym, że — jak zauważa Michael Landmann w odniesieniu do Manfreda Brelagego — większość po- szukuje „w tym, co historyczne, tylko tego, co filozoficz- ne”1. Taka sytuacja charakteryzuje filozofię uprawianą z perspektywy krytycyzmu. Zazwyczaj jednak dzieje się inaczej — albo pomija się aspekt problemowy i rozważa- nia ograniczają się do ukazania faktografii, albo też roz- waża się problemy bez uwzględnienia ich historii. Ani jedna, ani druga metoda nie jest odpowiednia dla badań filozoficznych, które stawiają sobie za cel przedstawienie rzetelnego obrazu problemu, a więc i świata. Dzieje się tak nawet wtedy, kiedy obraz ten jest niepełny. Kwestia analiz historyczno -problemowych okazuje się zatem klu- czowa dla zrozumienia istoty dokonujących się przemian.

Nie idzie przecież tylko o to, by wiedzieć, co powiedział dany filozof. To nie wystarczy, a ostatecznie może się składać na katalog wypowiedzi, sentencji czy też aneg-

1 M. Landman n: Geleitwort. In: M. Brelage: Studien zur Trans- zendentalphilosophie. Berlin 1965, s. VI.

(8)

7

dot (bon motów). Kiedy jednak chodzi o problem, rzecz polega na tym, aby problem zrozumieć; co więcej, aby problem zrozumieć, uwzględniając jego zmiany. Zrozu- mieć jego zmiany oznacza zaś zrozumieć mechanizm tych zmian, uchwycić motywy, jakie kierowały myślicie- lem zmian dokonującym.

Elementem, który odgrywa niezwykle istotną rolę w ujęciu systemu, jest rozumienie filozofii w jej relacji do dziejów filozofii. Ponieważ rozważania ograniczają się do nurtu krytycyzmu, pojawia się również problem filozofii w jej relacji do nauki. Neokantyści, za Wilhelmem Win- delbandem, historię filozofii rozumieją jako historię pro- blemów filozoficznych, którymi zajmują się filozofowie2. Jedynym neokantystą dystansującym się od takiej wizji historii filozofii jest Heinrich Rickert. Rickert nie przej- muje od Windelbanda rozumienia historii filozofii jako historii problemów filozoficznych, gdyż akcentuje „od- mienność filozofii i nauk szczegółowych, zarówno ich pojęcia, jak i historycznego typu rozwoju”3. Ale proble- mem jest nie tylko historia filozofii, lecz także w równym stopniu teoria poznania. „W obliczu — pisze Kurt Walter Zeidler — tego powiązania neokantowskiej teorii pozna- nia z naukowymi obiektywizacjami poznania narzuca się pytanie, w jakim stopniu przy tym założeniu neo- kantyzm w ogóle może być rozważany jako prawowite dziedzictwo (Kantowskiej) filozofii transcendentalnej”4.

2 Zob. A.J. Noras: Philosophiegeschichte als Problem der Marbur- ger und Südwestdeutschen Neukantianer. In: Marburg versus Südwest- deutschland. Philosophische Differenzen zwischen den beiden Haupt- schulen des Neukantianismus. Hrsg. von Ch. Krijnen, A.J. Noras.

Würzburg 2012, s. 115—139.

3 M. Brelage: Studien zur Transzendentalphilosophie…, s. 3.

4 K.W. Zeidler: Kritische Dialektik und Transzendentalphilosophie.

Der Ausgang des Neukantianismus und die post -neukantische Systematik R. Hönigswalds, W. Cramers, B. Bauchs, H. Wagners, R. Reiningers und E. Heintels. Bonn 1995, s. 15.

(9)

W konsekwencji problemy z historią filozofii, z filozofią samą, ujawniają się wówczas, gdy chodzi o zrozumienie systemu filozoficznego.

W konsekwencji powstała książeczka stanowiąca pró- bę ukazania zmagań się z problemem systemu filozofów, których można zaliczyć do głównego nurtu filozofii nie- mieckiej. Jest próbą uchwycenia zarówno historii proble- mu, jak i jego pojmowania w dziejach.

(10)

177

Allihn Theodor 161

Althaus Horst 51, 53, 55, 63, 165 Archimedes 135

Arystoteles 13, 102, 126, 129, 130, 165

Aster Ernst von 20, 21, 64, 165 Baader Franz Xaver von 161 Bakradze Konstantin Spiridono-

wicz 56, 57, 165

Banaszkiewicz Artur 15, 126, Bauch Bruno 5, 7, 79, 121–150, 170

165, 172, 176

Baumgartner Hans-Michael 23, 24, 165

Berkeley George 19 Bęben Dariusz 16, 167, 173 Boltzmann Ludwig 97

Bornstein Benedykt 11, 126, 157, 171

Borowicz-Sierocka Beata 86, Bouterwek Friedrich 41174 Brelage Manfred 6, 7, 165, 171 Brożek Bartosz 129, 131, 165 Buek otto 29, 170

Indeks osobowy

Cantor Georg 123, 128, 129, 130, 131, 132, 133, 135, 141, 143, 144, 145, 146, 147, 148, 165

Carrière Moritz Philipp 161 Cassirer Ernst 29, 108, 118, 158,

165, 170

Cohen Hermann 5, 11, 24, 93–

121, 122, 123, 127, 131, 140, 155, 165, 166, 167, 169, 172, 176 Cohn Jonas 66, 79

Cramer Wolfgang 7, 176 Czekajewska Justyna 28, 170 Dadaczyński Jerzy 131, 166 Dilthey Wilhelm 29, 136, 137,

138, 166

Drüe Hermann 61, 169, 175 Ebbinghaus Julius 34, 35, 69, Eberhard Johann August 27166 Edel Geert 93, 94, 96, 107, 113,

114, 115, 119, 123, 155, 166, Einstein Albert 97167

Engel Johann Jacob 41, 171, 172 Exner Franz Serafin 161

(11)

178

Feuerbach Ludwig 161

Fichte Immanuel Hermann 16, 117, 161, 167

Fichte Johann Gottlieb 5, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 24, 37, 38, 39, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 49, 50, 75, 152, 158, 167, 168, 171, 175 Fiorato Pierfrancesco 123, 167 Fischer Kuno 67

Fries Jakob Friedrich 41 Fritzsche Robert Arnold 94,

167

Gadamer Hans-Georg 85 Galewicz Włodzimierz 9, 170 Gałecki Jerzy 31, 170

Garewicz Jan 17, 20, 34, 72, 84, 159, 167, 168

Gierulanka Danuta 154, 169 Gromadzki Stanisław 137, 172 Günther Henning 117, 118, 119,

167

Hartmann Nicolai 5, 23, 32, 33, 34, 35, 44, 50, 51, 56, 57, 58, 62, 70, 71, 72, 74, 76, 77, 84, 85, 88, 91, 103, 108, 111, 112, 124, 125, 152, 153, 154, 156, 157, 158, 159, 167, 168, 173

Haym Rudolf 136, 137, 138, 160, 161, 168, 175

Hegel Georg Wilhelm Friedrich 5, 6, 20, 33, 34, 35, 37–64, 65, 66, 67, 68, 69, 78, 79, 85, 87, 107, 113, 114, 115, 116, 119, 121, 123, 124, 127, 134, 136, 137, 138, 139, 140, 155, 156, 158, 160, 161, 162, 165, 166, 168, 169, 172, 173, 176 Heimsoeth Heinz 33, 173 Heintel Erich 7, 176 Heiß Robert 33, 173

Hengstenberg Ernst Wilhelm Theodor 161

Herbart Johann Friedrich 57, 158, 176

Herrigel Eugen 46, 90, 171 Hertz Heinrich 97

Hohol Mateusz 129, 131, 165 Holz Harald 156, 157, 169 Holzhey Helmut 93, 94, 95, 96,

97, 100, 104, 105, 112, 122, 123, 166, 169

Hönigswald Richard 7, 163, 176 Hume David 40, 121, 169 Ingarden Roman 10, 40, 49, 125,

153, 154, 160, 169, 170

Jacobi Friedrich Heinrich 5, 22, 39, 40, 41, 52, 169

Jaspers Karl 20, 169

Kant Immanuel 5, 6, 9–35, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 46, 47, 49, 54, 55, 56, 57, 64, 68, 69, 72, 75, 95, 96, 97, 101, 105, 106, 107, 108, 114, 115, 116, 118, 119, 121, 124, 125, 126, 127, 128, 129, 130, 131, 132, 133, 138, 140, 141, 142, 144, 146, 147, 152, 153, 154, 155, 156, 157, 158, 159, 165, 166, 170, 171, 172, 173, 174, 175, 176 Karkowski Czesław 86, 174 Kartezjusz 111, 130 Kerner Ryszard 149, 173 Kerner Samuel 149, 173 Kierkegaard Søren 78

Kiersnowska-Suchorzewska Ja- nina — zob. Suchorzewska Janina

Klein Hans-Dieter 107, 123, 156, 167, 169, 176

Knittermeyer-Götte Gusta 119, Komendziński Tomasz 154, 155, 171

171

(12)

179

Kopernik Mikołaj 21 Kozłowski Roman 16, 20, 171 Krajewski Władysław 149, 173 Kraus Emil 24, 171

Krause Karl Christian Friedrich Krijnen Christian 7, 58, 60, 61, 158 63, 107, 114, 124, 136, 138, 152, 153, 167, 171, 173

Kroner Richard 66, 69, 79, 138 Krug Wilhelm Traugott 41 Kubalica Tomasz 70, 128, 168, Kuderowicz Zbigniew 56, 165173 Kuliniak Radosław 37, 41, 171,

172, 176

Kuntze Friedrich 142, 171 Landman Adam 53, 54, 113, 116, Landmann Michael 6, 171168 Lange Friedrich Albert 93, 94,

95, 96, 98, 102, 166, 171, 176 Lask Emil 46, 47, 75, 76, 90, 171 Lehmann Gerhard 16, 29, 31,

170, 171

Leibniz Gottfried Wilhelm 156 Leo Heinrich 161

Lessing Gotthold Ephraim 41, 171, 172

Leszczyna Dorota 37, 158, 172, Leśniak Kazimierz 130, 165176 Levy Heinrich 66, 67, 78, 79, 172 Liebert Arthur 102, 172 Löwi Moritz 163, 172 Löwith Karl 136, 137, 172 Maimon Salomon 5, 16, 20, 171 Małyszek Tomasz 41, 171, 172 Marck Siegfried 33, 34, 35, 55,

56, 60, 62, 63, 67, 69, 78, 79, 87, 172

Marx Wolfgang 117, 172 Mendelssohn Moses 22, 41, 169,

171, 172

Michel Karl Markus 38, 113, 116, 134, 168, 169

Michelet Carl Ludwig 52, 158, 160, 162, 172

Mikołaj z Kuzy 101, 173 Moldenhauer Eva 38, 113, 116,

134, 168, 169

Moog Willy 44, 47, 56, 172 Mordka Artur 70, 168 Motzkin Gabriel 93, 123, 169 Natorp Paul 5, 72, 77, 79, 96, 97,

104, 116, 117, 118, 119, 121–150, 159, 172, 173

Nees von Esenbeck Christian Gottfried Daniel 51, 175 Nietzsche Friedrich 70, 77, 138, Nikolaus von Kues zob. Mikołaj 173

z Kuzy

Noras Andrzej Jan 7, 15, 16, 23, 31, 39, 40, 57, 67, 70, 85, 89, 128, 162, 167, 168, 173, 175

Nowicki Światosław Florian 39, 48, 52, 60, 134, 168, 169 Nowotniak Justyna 29, 32, 170,

173, 176

Nuzzo Angelica 49, 57, 173 ollig Hans-Ludwig 86, 117, 172, ortega y Gasset José 158, 172174

Pańków Marcin 54, 116, 168 Parszutowicz Przemysław 118, Peirce Charles Sanders 155, 171165 Planck Max 149, 173

Platon 50, 54, 90, 101, 102, 139 Plessner Helmuth 32, 33, 173

(13)

Reinhold Karl Leonhard 5, 18, 20, 41, 42, 43, 44, 168, 173 Reininger Robert 7, 176 Rickert Heinrich 5, 7, 30, 58, 61,

65–91, 124, 129, 130, 135, 136, 139, 140, 141, 142, 143, 145, 149, 153, 171, 174, 175, 176

Riehl Alois 162, 163, 175 Rink Friedrich Theodor 25 Rosenkranz [Johann] Karl [Frie-

drich] 160, 161, 162, 175 Ruge Arnold 161

Schelling Friedrich Wilhelm Jo- seph von 22, 37, 38, 41, 42, 43, 45, 47, 49, 50, 53, 138, 168 Schepp Adolf 134, 135, 175 Schlegel Friedrich von 78 Schleiden Matthias Jacob 51, Schleiermacher Friedrich Ernst 175

Daniel 122

Schnädelbach Herbert 22, 23, 39, 40, 46, 47, 50, 53, 54, 55, 57, 58, 60, 61, 175,

Schopenhauer Artur 158 Schubarth Karl Ernst 161 Schwarz Hermann 68, 174 Sieg Ulrich 24, 175 Siegel Carl 162, 163, 175 Siep Ludwig 42, 64, 175 Siemek Marek Jan 16, 17, 152,

167, 175

Sokrates 100, 101, 122

Spinoza Baruch 22, 23, 41, 103, Staff Leopold 138, 173169

Stahl Friedrich Julius 161 Stammler Rudolf 98, 175

Sternberg Kurt 38, 51, 116, 117, Strauß Benno 93, 166175

Suchorzewska Janina 11, 126, 157, 171

Szewczyk Jan 21, 64, 165 Tatarkiewicz Władysław 101, Twardowski Kazimierz 37, 38, 176

176

Ulrici Hermann 161

Veronese Giuseppe 134, 135, 145, 146, 175, 176

Vorländer Karl 94, 95, 176 Wagner Hans 7, 176

Weisse Christian Hermann Węgrzecki Adam 39, 52, 169161 Wiedebach Hartwig 93, 123, Wilpert Paul 101, 173169

Windelband Wilhelm 7, 56, 57, 66, 69, 75, 82, 139, 142, 176 Wirth Johann Ulrich 161 Wolff Christian 10

Wyrzykowski Stanisław 70, 173

Zeidler Kurt Walter 7, 114, 167, Zeller Eduard 67176

Zocher Rudolf 80, 176

Żelazny Mirosław 11, 12, 13, 26, 27, 29, 31, 170, 173, 176

(14)

Andrzej J. Noras

Understanding of the system in post-Kantian philosophy

Summary

Understanding of the system of philosophy constitutes one of the fundamental problems of post-Kantian philosophy, which has undoubtedly been influenced by German idealism. Hegel's phi- lospophy, which concludes this period, constitutes the peak of systemic thinking, and at the same time becomes a pretext for crtiticism of this way of thinking. This determines a peculiar po- sition of neo-Kantian philosophy, whereby, on the one hand, it defends the thesis that scientific philosophy must take the form of the system, on the other hand — its representatives are aware of the impossibility of maintaining the Hegelian understanding of the system. The present book is an attempt at demonstrating these efforts.

(15)

Andrzej J. Noras

Das Systemverständnis in der nachkantischen Philosophie

Zusammenfassung

Das Verständnis des Systems der Philosophie ist ein der grund- legenden Probleme der nachkantischen Philosophie, was zwei- fellos durch den deutschen Idealismus geprägt wurde. Die diese Periode krönende Philosophie Hegels bildet einen Höhepunkt des systemhaften Denkens, und zugleich einen Vorwand zur Kritik an dieser Denkweise. Dies bedeutet eine besondere Stellung der nachkantischen Philosophie. Einerseits verteidigt sie die These, daß die wissenschaftliche Philosophie die Form des Systems an- nehmen muß. Anderseits kommen ihre Vertretern zum Bewußtsei der Tatsache, daß das Hegels Systemverständnis nicht aufrecht- erhalten kann. Das Buch ist ein Versuch, diese Bemühungen zu präsentieren.

(16)

Wstęp . . . .

RoZDZIAł PIERWSZy

Kanta rozumienie systemu . . . .

RoZDZIAł DRUGI

System filozofii w rozumieniu Hegla . . . .

RoZDZIAł TRZECI

System otwarty w ujęciu Heinricha Rickerta . . . .

RoZDZIAł CZWARTy

Problem systemu w filozofii Cohena . . . .

RoZDZIAł PIąTy

Bruno Bauch a Paul Natorp . . . . Zamiast zakończenia — próba rekapitulacji . . . . Literatura . . . . Indeks osobowy . . . .

Summary . . . .

Zusammenfassung . . . .

Spis treści

5 9 37 65 93

121 151 165 177 181182

(17)

Redaktor Małgorzata Pogłódek Projektant okładki Tomasz Kipka Redaktor techniczny Barbara Arenhövel

Korektor Marzena Marczyk łamanie Grażyna Szewczyk

Copyright © 2016 by

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego Wszelkie prawa zastrzeżone

ISSN 0208-6336 ISBN 978-83-8012-926-9

(wersja drukowana) ISBN 978-83-8012-927-6

(wersja elektroniczna) Wydawca

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego ul. Bankowa 12B, 40-007 Katowice

www.wydawnictwo.us.edu.pl e-mail: wydawus@us.edu.pl Wydanie I. Ark. druk. 11,5. Ark. wyd. 9,5. Papier offset. kl., III 90 g, Cena 20 zł (+ VAT) Druk i oprawa: „ToTEM.CoM.PL Sp. z o.o.” Sp.K.

ul. Jacewska 89, 88-100 Inowrocław

(18)

Cytaty

Powiązane dokumenty

W dniu 22 maja 2007 roku, już po raz czwarty odbyły się warsztaty studenckie „Miasta bez Barier”, orga−. nizowane przez Wydział Architektury

Czas, przed te'ni wydaiący mu się tak długim, którego usiłował skracać kosztem svve'y niewinności, ubieganiem się za rozkoszami przemiiaiąccmi, główna

pnia , gdym wspomniał że Jezus Chrystus Bóg móy i Sędzia , wkrótce ma się ukazać oczom moim, a nadewszystko gdy przejrzawszy wszystkie wjrpadki życia moiego,

Istotnie, gdyby dla którejś z nich istniał taki dowód (powiedzmy dla X), to po wykonaniu Y Aldona nie mogłaby udawać przed Bogumiłem, że uczyniła X (gdyż wówczas Bogumił wie,

Jest to dla mnie rewolucja, bo pojawia się pomysł, który jest zupełnie, ale to zupełnie nieoczywisty?. Ba, podobno Oded Goldreich zawsze swój kurs kryptologii (w Instytucie

Właśnie dlatego warsztaty poświęcone połączeniu teorii z praktyką cieszyły się takim zainteresowaniem, a wydawnictwo PWN poza prezentowanym urządzeniem SONDa

się, że tak nie jest, a rację zdaje się tu mieć Karl Jaspers (1883–1969), który odnosząc się do tego typu stwierdzeń, zauważa: „To, że filozofia – inaczej niż nauka – w

Nicolai Hartmann protestuje nie przeciwko systemo- wi, lecz przeciwko takiemu filozofowaniu, które z za- łożenia jest myśleniem systemowym. Protest ten nie jest dla