• Nie Znaleziono Wyników

Wyznaczanie naprężeń własnych w kołach kolejowych

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Wyznaczanie naprężeń własnych w kołach kolejowych"

Copied!
12
0
0

Pełen tekst

(1)

ZESZYTY NAUKOWE POLITECH N IKI Ś L Ą S K IE J S e r i a * HUTNICTWO z . 19

__________1 9 7 9 N r k o l . 6 0 7

J ó z e f WOJNAROWSKI, W ła d y s ła w KALIŃ SKI I n s t y t u t P o d s ta w K o n s t r u k c j i M a B z y n P o l i t e c h n i k a Ś l ą s k a

WYZNACZANIE NAPRĘŻEŃ WŁASNYCH W KOŁACH KOLEJOWYCH

S t r e s z c z e n i e . W p r a c y p r z e d s t a w i o n o w y n ik i b a d a ń s k ła d o w y c h s t a ­ nu n a p r ę ż e ń w ła s n y c h w k o ł a c h k o l e jo w y c h , do p o m ia ru k t ó r y c h z a s t o ­ sow ano r ó ż n e m eto d y e k s p e r y m e n t a l n e .

1 . WSTĘP

W z r o s t przew o zów k o l e jo w y c h , p o d y k to w a n y w z g lę d a m i e k o n o m ic z n y m i i a k ­ t u a l n y m i m o ż liw o ś c ia m i t e c h n i c z n y m i b a z y t r a n s p o r t o w e j, o s i ą g n i ę t o d z i ę k i z w i ę k s z e n i u p r ę d k o ś c i ja z d y p o c ią g ó w , c z ę s t o ś c i i c h p r z e ja z d ó w o r a z o b c i ą ­ ż e n i a p r z y p a d a ją c e g o n a o ś . P r z y w ię k s z y c h p r ę d k o ś c i a c h i z n a c z n y c h ma­

s a c h p rzew o zo w y ch w y k o l e je n i e p o c ią g u c z y t e ż u s z k o d z e n i e j e g o e le m e n tó w s t a j e s i ę b a r d z i e j n i e b e z p i e c z n e , j e ż e l i w z i ą ć pod u w a g ę, ż e s i ł y n i s z c z ą ­ c e s ą p r o p o r o jo n a l n e do k w a d r a tu p r ę d k o ś c i j a z d y . Do s z c z e g ó l n i e n i e b e z ­ p i e c z n y c h n a l e ż ą u s z k o d z e n i a ze sta w ó w k o ło w y c h , a w tym p ę k n i ę e i a k o ł a l u b j e g o o b r ę c z y pod ja d ą c y m p o c i ą g i e m .

P o s t ę p w t e c h n i c e k o l e j o w e j i w t e c h n o l o g i i w y tw a r z a n ia k ó ł u m o ż l i w ił w p ro w a d z e n ie w m i e j s c e d o t y c h c z a s s t o s o w a n y c h k ó ł d z i e l o n y c h , s k ła d a n y c h z k ó ł b o s y c h i o b r ę c z y , k ó ł o a ło w a lc o w a n y o h , zw an ych m o n o b lo k a m i. K o ła t e w y tw a rz a n e o r ó ż n y c h p o s t a c i a c h k o n s t r u k c y jn y c h t a r c z s ą podd aw ane r ó ż n o ­ rodnym c ie p l n o - c h e m ic z n y m o b r ó b k im .

P o s z u k iw a n ie n a j l e p s z e j k o n s t r u k c j i k o ł a o a ło w a lc o w a n e g o , d o b ó r j e g o o p ty m a ln y c h c e c h g e o m e t r y c z n y c h i m a t e r ia ł o w y c h [3 ] o r a z w y n ik i a n a l i z y p r z y o z y n w y ła m a n ia s i ę c z ę ś c i k o ł a pod ja d ą c y m p o c ią g i e m |4] w p ły n ę ły n a k o n i e c z n o ś ć o k r e ś la n i a w i e l k o ś c i n a p r ę ż e ń w ła s n y c h w k o l e a t a k ż e b a d a n i a s p o s o b u k s z t a ł t o w a n i a i c h p o l a , s z c z e g ó l n i e w o b s z a r a c h p o w s ta w a n ia złom u z m ę c z e n io w e g o .

2. NAPRĘŻENIA WŁASNE W KOŁACH KOLEJOWYCH

Dobisrająo określoną badaniami konstrukcyjnymi postać geometryczną ko­

ła i kształtując jego oeohy materiałowe przez odpowiednio dobrany oląg o­

(2)

364 J. Wojnarowski. W. Kaliński

peracji technologicznych możemy uzyskać optymalny w danych warunkach roz­

kład naprężeń, ktćre, jak wykazały badania, wpływają na«

- pole naprężeń koła,

-w y t r z y m a ł o ś ć zmęczeniową koła [18, 15],

- miejsce powstawania pęknięcia i sposćb jego rozprzestrzeniania [4], - pewność połączenia koła z osią lub koła z osią i obręczy z kołem [2], - zmianę pochylenia tarczy koła w wyniku uwalniania części naprężeń włas­

nych z obrzeża koła, wywołanego ścieraniem powierzchni tocznej w czasie eksploatacji pi] i przy regenerowaniu obrzeża [8],

- "historię" odkształceń podczas eksploatacji, zmienianą hamowaniem [3j.

W,przypadku istnienia naprężeń własnych G w wskutek możliwości od­

kształcenia plastycznego materiału osiągniemy stan naprężenia odpowiadają­

cy położeniu [2]. Im więc tworzywo jest plastyczniejsze, tym mniejszy bę­

dzie wpływ naprężeń własnych na wytrzyma­

łość zmęczeniową w określonych warunkach.

Praktycznie nie można jednak stosować zbyt miękkich materiałćw o dużym zapasie plastyozności p2] z uwagi na określone warunki wytrzymałościowe i dobćr właści­

wych cech geometrycznych i materiało­

wych. Zmiana rozkładu naprężeń własnych w obręczy, spowodowana obrćbką regenera­

cyjną i ich ścieraniem w czasie eksploa­

tacji, może sprzyjać a nawet doprowadzić do obluzowania się nasadzonych na koło obręczy, zwłaszcza podczas ostrego hamo­

wania B Q . w przypadku kćł oałowalcowa- nych zmiana naprężeń własnych w obręczy prowadzi do zmiany pochylenia tarczy koła, co jest szczególnie widoczne podczas obróbki obrzeży kćł zamontowanych w zestawie kołowym [11].

Odpowiedni ciąg operacji technologicznych, zapewniających wytwarzanie właściwego rozkładu naprężeń własnych, pozwala na uzyskanie najkorzyst­

niejszego pola naprężeń w kole podczas eksploatacji pociągu. Dlatego też badanie naprężeń własnyob w kołach pochodzących z różnych faz procesu technologicznego umożliwia lepsze wpływanie na oiąg operacji technologicz­

nych pod kątem uzyskania w kole najkorzystniejszego pola naprężeń włas­

nych.

3. 0 STOSOWANYCH METODACH WYZNACZANIA NAPRĘŻEŃ WŁASNYCH W KOŁACH KOLEJO­

WYCH

Szczególną własnością naprężeń własnych jest to, że istnieją one w wy- i /orze bez udziału obciążeń zewnętrznych i mają zawsze charakter czysto Rys. 2.1. Wpływ naprężeń włas­

nych na wytrzymałość zmęcze­

niową

(3)

Wyznaczanie naprężeń własnych.« 365

sprężysty, nawet jeśli powstają w rezultacie odkształceń plastycznych. Na­

prężenia własne można zmieniać tymi sposobami, ktćre prowadzą do zmniej­

szenia odkształceń sprężystych przez nie wywołanych. Wykorzystując powyż­

sze własności opracowano mechaniczne metody uwalniania naprężeń własnych w celu ich zmierzenia.

Metody pomiaru naprężeń własnych pierwszego rodzaju można podzielić na:

1. Nieniszczące:

a) rentgenograficzna (21, 1TJ » b) kruchych pokryć 06], c) ultradźwiękowa 00] ,

d) trepanacji jednootworowej [17, 22] (używane tylko w niektórych przy­

padkach),

e) penetratora (5j , f) magnetyczna B J .

g) siatek dyfrakcyjnych (światła odbitego), 2. Niszczące:

a) odcięcia obręczy od tarczy i rozcięcia obręczy 01, 6, 7) , b) trepanacyjna obwiercenia [6, 19, f \ ,

c) rozcinania sekcyjnego [8], ć) trepanacyjna słupkowa 04| » e) wycinania części koła [4, 1 ^ •

Z uwagi na to, że realizacja niektórych z metod stwarza znaczne trud­

ności technologiczne, dlatego do badania naprężeń własnych w kołach kole­

jowych nie wszystkie z nich mogą być zastosowane.

3.1. Metoda rentgenograficzna

Metodę tę zastosowano w Japonij. do mierzenia naprężeń własnych o b w o d o ­ wych w obręczy, która najpierw została odcięta obwodowo od tarczy koła a następnie rozcięta 01J . Mierzono również naprężenia własne obwodowe w obręczy od strony czołowej koła. Porównanie zgodności wyników metody rent- genograficznej z metodą odcięcia i rozcięcia obręczy przedstawiono na rys.

3-1

Rys. 3.1. P o r ó w n a n i e z g o d n o ś c i w y n i k ó w m e t o d y r e n t g e n o g r a f i c z n e j - X z m e­

t o d ą o d c i ę c i a i r o z c i ę c i a o b r ę c z y dla dwóch typów kół

(4)

366 J. Wojnarowski. W. Kaliński

3.2. Metoda odcięcia obręczy od tarczy i rozcięcia obręczy

Podane metody badań umożliwiały wyznaczenie naprężeń własnych na po­

wierzchni koła. '!! przypadku zastosowania metody odcięcia obręczy i jej rozcięcia (rys. 3*2) dzięki użyciu tensometrów oporowych naklejonych z obydwu stron koła można było określić siłę promieniową i moment układu sił działających na obwodzie tarczy, wywołanych naprężeniami własnymi (rys.

3.3).

Rys. 3*2. Ilustracja metody odcinania obręczy od tarczy i rozcięcia obrę­

czy z zaznaczeniem tensometrów

Obręcz od koła odcinano na tokarce a następnie promieniowo rozcinano obręcz. Naprężenia własne w obręczy określano metodą Dawidienkowa (7] . Dodatko­

wo naprężenia własne C>^+^(r,z) określano posługując się metodą elementów skończonych. Metoda ta i rent- genograficzna dają dość dobrą zbieżność wyników, leoz nie można stwierdzić autorytatywnie czy nie jest to zbieżność przypadkowa, związana z dość nis­

ką dokładnością metody rentgenograficznej.

3.3« Metoda trepanacyjnego obwiercania

Jedną z najczęściej stosowanych metod trepanaoyj- nych jest metoda obwiercania trepanacyjnego walca z naklejonymi czołowo tensometrami [6j . Metodę tę sto­

suje się w przypadku niewielkich zmian naprężeń własnych w głąb materiału, przy czym wg danych eksperymentalnych głębokość obwiercania winna być:

1 ^ ( 0 , 7 t 1,5) d,

gdzie:

d - średnica wewnętrzna freza.

Rys. 3.3« Siła pro­

mieniowa i moment układu sił na ob~

dzie tarczy

(5)

Wyznaczanie naprężeń własnych... 367

Pomiar naprężeń własnych tą metodą w kołach całowalcowanych zastosowa­

no w Dniepropietrowsku 09, 20] , dla zbadania charakteru rozkładu naprę­

żeń własnych i paczenia się kół. Na rys. 3*4 pokazano schemat wyboru punk­

tów pomiarowych. Analiza otrzyma­

nych danyob pokazuje, że dla pra­

wie jednakowych kół (odnośnie wa­

runków wytwarzania i składu chemicz- cznego) asymetria pola naprężeń własnych zależy od asymetrii koła.

Metoda trepanacyjnego obwierca- nia jest możliwa do zastosowania, gdy dysponujemy odpowiednim frezem i badamy koła z tarczami o gruboś­

ci minimalnej, spełniające poprzed­

nio opisany warunek a także dla wolno zmieniających się w głąb two­

rzywa naprężeń własnych, więc jest nieprzydatna dla badania w obsza­

rze obręczy kół całowalcowanych o Rys. 3.4. Układ punktów pomiarowych małe^ ^ u b c ś c i . Wymaga poza tym stosowania specjalnego sprzętu i maszyn umożliwiających dokładne ustawienie freza względem tensometrów i prostopadle do powierzchni badanej, co nie zawsze jest możliwe do zreali­

zowania.

3.4. Metoda rozpinania sekcyjnego

Metodę tę do badania naprężeń własnych w obręczach zestawów kołowych poddanych napawaniu na powierzchni tocznej zastosował A. Drozd [8].

Naprężenia własne wyznaczono drogą mierzenia wydłużenia i ugięć elemen­

tów pomiarowych odcinanych kolejno z obręczy i ugięć obręczy po odcięciu każdego elementu. Elementy o długości 150 mm wycinano wiercąc o t w ory$5.

Podział części obręczy na elementy przedstawia rys. 3.5.

- 0 -

0

~

* ■

¿ - - f

\■ p o z io m , &

Ę

\ ze ro

beza

Rys. 3.5« Kolejność wycinania elementów pomiarowych

(6)

368 J. Wojnarowski, W. Kaliński

Naprężenia całkowite na powierzchni są sumą naprężeń od mentu i jego ugięcia (rys. 3.6).

wydłużeń ele-

S.

Rys. 3.6. Naprężenia w od­

ciętym elem.

Wykorzystując zasadę superpozycji każdo­

razowo wyznaczano naprężenia uwolnione z elementu i pozostałe w obręczy, przy czym strzałkę ugięcia mierzono na bazie 100 mm.

3.5. Metoda trepanacy.ina słupkowa

Jest ona podobna do metody trepanacyj- nego obwiercenia i zbliżona do metody wy­

cinania sześcianów z naklejonymi tensome- trami [6J. Metodę trepanacji słupkowej za­

stosowano do wyznaczania naprężeń własnych na powierzchni tocznej koła, w miejscu najczęstszego powstawania ogniska złomu zmęczeniowego. Pomiary tą metodą przeprowadzono w Centralnym Ośrodku Badawczym Rozwoju i Techniki Kolejnictwa [14] • Na obwodzie koła naklejono tensometry oporowe i następ­

nie frezowano obok nich rowki o odpo­

wiedniej głębokości. Odkształcenia po­

wierzchniowe baz tensometrów były mia­

rą uwalnianych naprężeń własnych i zależne były od głębokości rowków, co świadczy o zmianie naprężeń własnych w głąb materiału.

: 1T - — r _ —

P --- v

A A A A

3.6. Metoda Sachsa

Metodę tą zastosowano do wyznacza­

nia pozostałych i wprowadzonych naprę­

żeń własnych w obręczach kół składa­

nych w zależności od obróbki cieplnej obręczy. Metoda ta jest bardzo praco­

chłonna z uwagi na duże czasy stygnię­

cia obręczy po zdjęciu kolejnej war­

stwy i wymaga wykorzystania wiertarko-frezarki, co jest bardzo kosztowne.

Rys. 3*7. Sposób uwalniania na­

prężeń własnych w metodzie tre­

panacji słupkowej

4. BADANIE POLA NAPRĘŻEŃ WŁASNYCH W MONOBLOKACH METODĄ WYCINANIA CZĘŚCI KOŁA

Do określenia rozkładu naprężeń własnych w całowalcowanych kołach ko­

lejowych opracowano specjalny tok badań, który w fazie wstępnej wymaga wycięcia z koła promieniowo wyoinka koła z naklejonymi nań tensometrami

(7)

Wyznaczania naprężeń własnych... 369

¡4, 13] • Potrzeba taka uwarunkowana jest koniecznością wyznaczania naprę­

żeń własnych na całej powierzchni koła oraz pod powierzchnią toczną w miejscu powstawania złomu zmęczeniowego. W celu określenia charakteru pow­

stałych w warstwie podpowierzchniowej.części tocznej koła naprężeń włas­

nych posłużono się metodą półtrepanacji dwuotworowej, po odcięciu z wy­

cinka części obrzeża koła.

4*1• Układ pomiarowy i pomiary .

Do badań użyto tensometrów typu RL120-6 i 3xRL120-6A 90. Tensometry i rozety naklejono wzdłuż całej średnicy koła po jednej stronie tarczy,przy czym do opracowania wyników użyto danych wyznaczonych dla punktów pomia­

rowych z odciętej części koła. Typowy sposób i miejsce naklejania tenso- metrów i rozet przedstawiono na rys. 3.8. Operację rozcięcia-koła i odcię­

cia części koła dokonano na dłutownicy ze stołem obrotowym przy bardzo ma­

łym posuwie i minimalnej prędkości skrawania, kontrolując stan naostrzę- nia noża i wpływ obróbki skrawaniem na odkształcenia koła wywołane odci­

naniem. Wskazania mostka dla poszczególnych tensometrów zapisano po usta­

leniu się pola temperaturowego koła po czterech godzinach.

Badaniom poddano koła produkcji polskiej, dalej oznaczone - P, pocho­

dzące z różnych faz procesu technologicznego, koła produkcji radzieckiej - R i francuskie - F.

Wykresy naprężeń własnych obwodowych dla tych kół pokazano na rys.

3*9-3.11, a dla obrzeży na rys. 3.12.

Przed zastosowaniem metody półtrapanacji dwuotworowej odcięto część o- brzeża od tarczy wycinka koła, co spowodowało uwolnienie części pozosta­

łych naprężeń obwodowych G 0 (rys. 3.13), a ponadto ułatwiło zamocowanie części obrzeża przy zabiegu półtrepanacyjnym (rys. 3-14)•

Wiercenia otworów trepanacyjnych dokonano specjalną wiertarką przy naj­

mniejszych obrotach i małym posuwie dwustopniowo, wiercąc kolejno coraz głębsze otwory wiertłem dla wybrania materiału pod frez palcowy MFPa-8.

Otwory pogłębiono po obu stronaoh tensometru stopniowo, wiertłem i frezem.

Wyniki obliczeń ¡17] zestawiono w formie wykresów i przedstawiono na rys.

3.15.

(8)

370 J. Wojnarowski. V/. Kaliński

Rys. 3.8. Sposób naklejenia tensometró'» i rozet na wycinku koła

Rys. 3.9. Yiykres naprężeń własnych obwodowych w kołach P

(9)

Wyznaozanla naprężeń własnych... 371

r

koło P suro w f koło P normoliz. koło P n o rm aliz. koło F

Rys. 3.12. Wykres naprężeń własnych obwodowych dla obrzeża Rys. 3.11* Wykres naprężeń własnych obwodowych w kole R

(10)

372 J. Wojnarowski. W. Kaliński

Rys- 3-13- Wykres uwolnionych naprężeń własnych ż kc' po odcięciu obrze­

ża

Rys- 3-14- Miejsce naklejania tensomef-ńw do zabiegu półtrapanacji w są—

śledztw 1 otworów

Rys. 3-15- Uwolnione naprężenia własne metodą trepanacji

5- w n i o s k i

1- W wytwarzanych kołach kolejowych istnieją znaczne naprężenia własne, zależne od cech konstrukcyjnych kół i od sposobu ich obróbki cieplnej.

2. Z zestawienia metod badań naprężeń własnych wynika fakt, że jest obojętne, jaką metodą mierzymy w kole odkształcenia nimi wywołane, o ile spełnione są jej założenia w czasie pomiarów i przy analizie wyników. Sam wybór metody pomiarowej zależny jest od tego, w jakim obszarze koła zamie­

rzamy zbadać naprężenia własne i jaką chcemy uzyskać dokładność.

3. Metoda rentgenograficzna daje zbyt małą dokładność w przypadku na­

prężeń własnych bliskich zera [21] ,

(11)

Wyznaczania naprężeń własnych. 373

4. W przypadku konieczności wyznaczania naprężeń własnych w warstwie powierzchniowej koła wydaje się najsłuszniejsze zastosowanie metody pene- tratora [5] •

5. Znajomość rozkładu naprężeń własnych w nowo wytwarzanych kolejowych jest konieczną z uwagi na ocenę możliwości powstania pęknięć w części tocznej obrzeża podczas hamowań (zmęczenie cieplne) lub przy utworzeniu się dużej strefy plastycznej w obszarze piasty po wprasowaniu koła na oś.

6. Z przeglądu problematyki badań naprężeń własnych ?»ynika, . że wciąż poszukiwane są metody umożliwiające określenie naprężeń własnych w obsza­

rach lokalnych i integralnych koła, które w tym aspekcie jest układem zło­

żonym.

LITERATURA.

[1] Baklund J . , Jilken L . : Electromagnetic measurements in solid mecha­

nics. Referaty VIII Sympozjum Doświadczalnych Badań w Mechanice Cia­

ła Stałego, część I, Warszawa 1978.

C2] Bąk R . , Burczyńskl T. i inni« Określenie optymalnych cech geometrycz­

nych połączenia koła wagonu z osią.,Praca naukowo-badawcza, Gliwice 1975, Biblioteka IPKM Politechniki Śląskiej.

[3] Bąk R . , Grajek K . , Zaoharski M . : Metoda numeryczna analizy statycz­

nej stanu naprężenia w kolejowych zestawach kołowych, Zeszyt 37/61 IPKM Politechniki Śląskiej, Gliwice 1977.

f4] Bąk R . , Gawryś T. Kaliński W., Wojnarowski J. j Ustalenie przyczyn wyłamania się części koła zestawu kolejowego pod jadącym pociągiem.

Praca naukowo-badawcza, Gliwice 1976, Biblioteka IPKM Pol.Śląskiej.

05] Bijak-Żochowski M . , Brzoska Z.: Badanie stanu naprężeń metodą pene- tratora, Referaty VIII Sympozjum Doświadczalnych Badań w Mechanice Ciała Stałego, Część I, Warszawa 1978.

[6] Birger I.A.t Ostatocznyje napriażenja, Maszgiz, Moskwa 1963.

070 Dawidienkow N . N . : Ob izmierienji ostatocznyoh napriażenij, Zawodska- ja Łaboratorja nr 2, 1950.

0 0 Drozd A.i Naprężenia własne w napawanych obręczach zestawów kołowych*

Przegląd spawalnictwa nr 3, 1970.

B O Dzugutow M.J.t Napriażenja i rozrywy pri obrabotkie mietałłow dawlie- niem. Mietałłurgia, Moskwa 1974«

0 0 ] Guszcza O.I., Guż A.N., Machort P.G. t Wwiedienie w akustouprugost.

Naukowaja Dumka, Kijew 1977.

0 1 0 Hirooka T . M . , Kasai K.M. i inni* Residual stress in the rim óf a ra­

ilroad solid wheel due to on tread drum braking and their effect on wheel failure, 4-th International Wheelset Congress, Paris 1972, 3e Volume.

0 2 ] Hoderny B., Lamber T . , Wojnarowski J. i Próba oceny odporności rur wiertniczych na kruche pękanie, ZN Pol.Śląskiej, s. Mechanika, z.36, 1968.

0 3 ] Kaliński W., Wojnarowski J. * Ustalenie przyczyn wyłamania się części koła zestawu pod jadącym pociągiem cz. II, Praca naukowo-badawcza, Gliwice 1977, Biblioteka IPKM Pol.Śląskiej.

(12)

¿74 J» Wojnarowski, W. Kaliński

04] Knoch-Kaśmierozak H., Krasowski A., Sztencel J.i Analyse der Bruchur- saohe des Vollrades (OBR B 136) wahrend der Tersuohe auf dem Pruf- stand fKr Bremsung, Problem 3322/11, Centr.Ośr.Bad.Rozwojowy i Tech.

Kolejnictwa, Warszawa 1976.

053 Kudriawcew I.W.j Wnutriennyje napriażenja kak rezerw prooznosti w ma- szinostrojenji, Maszgiz, Moskwa 1951 -

06] Orłoś Z. i innii Doświadczalna analiza odkształceń i ¿naprężeń PWN, Warszawa 1977.

07] Orłoś Z.* Niektóre problemy badań naprężeń własnych, Dod. do Biule­

tynu WAT Nr 11(123), Warszawa 1962.

08] Osgood W.R.i Ostatocznyje napriażenja w mietałłach i mietalliozes- kioh konstrukcjach, Izdat. Inostr. literatury, Moskwa 1957.

09] Priobodko E.W., Uzłow I.G.s 0 oharaktierie raspiedielenja ostatecz­

nych nanrlażenij w cielokatannyoh kolieaaoh, Wiestnik maszinostroje- nia Nr 11, 1964.

{SO] Priehodko 2.W., Dzłow 1.8. i inni» Koroblienje i ostatooznyje napria- żenja w termiozeski obrabotannyoh oielnokatannych kollesaoh, Stal nr 7, 1968.

[213 Pszonka A., Ziaja J.s Rentgenograficzne metody pomiaru naprężeń, Pra­

ca Nauk. Instyt. Matoriałoznastwa i Mech.Tech.Pol. Wrocławskiej, Nr 8, seria» Studia i Materiały Nr 6, Wrocław 1971.

[223 Measurement of residual stresses by the blind hole drilling method, Blulletin T-403, Photoelastio Inc. Measurements Group Vishay Inter- technology, 1977.

0IIPE11BJH8HKE COECTBEHHHX HAITFiDKEEHM B ÎKEJIE3H0A0P0KHHX KOJIËCAX

P e s » h e

B paSoxe npegOxasxeHH pesyxtxaiH aecxexoBaHiifl cooTaBJiarjiiKx oocxohhna eofl- oiBeKHffz HanpsxeHHft b xesesHOfloposcHux Koxëoax. Axs H3MepeHHa bthx aanpaxe- bh R Ó h u h n pK M OHSHu pazBue BKonepHMeHXaxBHue Mexogu.

DETERMINATION OP HESIDUA1 STRESSES IN RAILWAY CARRIAGES WHEELS

S u m m a r y

The residual stresses in a wheel in the state of superposition with exploiting stresses are of deoisive influence upon the reliability of a wheel-set.

The paper discusses the methods of investigation of residual stresses occuring in th® wheels of railway carriages. The obtained fesulte concer­

ning the distribution of stresses in wheels manufactured from BV2 (St7P) steel are presented, as well as the method of cutting the out part of the wheel applied is dealt with in detail. Attention has been also paid to utilization of adequately planned teohnologioal production process in or­

der to acchieve the most appropriate distribution of residual stresses in solid wheels.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Gdyby poetyka rozpraw naukowych pozwalała na ty tu ł dwuczęś­ ciowy, tego na przykład rodzaju, co: Malwina, czyli domyślność serca lub Śluby panieńskie, czyli

Na podstawie przeprowadzonych badań ten- sometrycznych rozkładu naprężeń wewnętrznych w  próbkach złączy szyn kolejowych z  gatunku R260 i  R350HT stwierdzono, że

Artykuł Magdaleny Garlikowskiej omawia czynniki wpływające na postrzeganie transportu kolejowego w kategoriach niezawodności, natomiast artykuł Szymona Klemby koncentruje się na

W ramach pracy wyznaczono równania opisujące stan wytężenia ścianki elementu walcowego składajacego się z jednej oraz wielu warstw z uwzględnieniem materiałów

length, /L=O.5.O.7, there is remarkable im- provement for the value of the added re- sistance in regular head waves. In oblique waves, the change of the added resistance v.s.

The twofold aim of this paper is the attenuate and possibly eliminate the path length ripple effect with changes in resolution for the A* algorithm and the increase in path

W przypadku werniksu przeznaczonego do nakłada­ nia pędzlem jest nim mieszanina wosku pszczelego i wosku syntetycznego, natomiast w przypadku w er­ niksu

Przeprowadzone badania upoważniają do stwier- dzenia, że sztuczna sieć neuronowa może być stoso- wana do modelowania rozkładu naprężeń własnych w warstwie wierzchniej