• Nie Znaleziono Wyników

Żukowice, st. 49, gm. loco, woj. legnickie, AZP 67-18/-

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Żukowice, st. 49, gm. loco, woj. legnickie, AZP 67-18/-"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

Aleksander Dobrowolski,Bogusław

Gediga

Żukowice, st. 49, gm. loco, woj.

legnickie, AZP

67-18/-Informator Archeologiczny : badania 25, 30

(2)

30 Neolit

Ż u k o w ice, s t. 49 Muzeum Archeologiczno-Historyczne

gm . lo c o , w oj. le g n ic k ie w Głogowie A ZP 67-18/—

Badania prowadził mgr Aleksander Dobrowolski, konsultantem był prof, dr hab. Bogusław Gediga. Finansowane przez Wojewódzki Dział Inwestycji w Legnicy, Oddział w Głogowie. Osada wielokulturowa. Neolit, okres wpływów rzymskich.

Konieczność przeprowadzenia ratowniczych badań wykopaliskowych na stanowisku wynikała z faktu, iż teren, na którym było ono położone, ulec miał całkowitemu zniszcze­ niu podczas budowy wysypiska émieci dla Huty Miedzi „Głogów” oraz m iasta Głogów. Badania przeprowadzone w czerwcu 1991 r. obejmowały obszar 100 arów, na którym udokumentowano 133 obiekty archeologiczne. Wstępna analiza ceramiki, którą pozyskano w trakcie eksploracji osady pozwoliła stwierdzić, iż była ona w przeszłości zasiedlana w okresie neolitu oraz w okresie wpływów rzymskich. Starsza faza zasiedlania stanowiska wiąże się z kulturą ceramiki wstęgowej rytej.

Oprócz ruchomego m ateriału zabytkowego udokumentowano pozostałości po słupach. Większość z nich tworzyła zarys 4 budynków naziemnych. Pierwotnie budynki kształtem nawiązywały do prostokąta. Oprócz słupowych konstrukcji naziemnych, na stanowisku stwierdzono obecność 2 budynków zagłębionych, o konstrukcji słupowej. Na obszarze stanowiska znajdowały się pozostałości po 6 paleniskach wolno stojących oraz 3 piecach o konstrukcji kamiennej, służących prawdopodobnie do wypału wapna.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Szlak ten biegnie wzdłuż zachodniej granicy Królestwa Polskiego 37 na terenie ówczesnych guberni kaliskiej i warszawskiej (obecnie teren dwóch województw: wielkopolskiego

Andrzej Marcinkian.

Stupnicki.

Planigraficznie, choć okazy były rozproszone po całym odkry­ tym obszarze, tworzyły jednak trzy wyraźne skupienia / jednym z nich był skład narzędzi

frontacji z przekazam i historycznych źródeł prow adzą do wniosku, że badany obiekt jest pozostałością obronnej rezydencji Sopichowskich herbu Półkozic,

Przystąpiono do systematycznych prac badawczych na grodzisku, któ­ rych założeniem było uchwycenie konstrukcji wału obwodowego oraz obser­ wacja warstwy kulturowej we

Badania prowadził mgr Emil Zaitz. Finansowało Mu­ zeum Archeologiczne w Krakowie. ^rzeci sezon ba­ dań. Osadnictwo wczesnośredniowieczne i średnio­ wieczne oraz

Kamieniec wzniesiono na planie zbliżonym do kwadratu /o boku około 10 m/ na skraju wysoczyzny, którą w trakcie budowy fundamentów i ścian budynku nadsypano, uzyskując