Grupy Refleksyjnej ds. Przyszłości
Unii Europejskiej ministrów spraw
zagranicznych Austrii, Belgii, Danii,
Francji, Hiszpanii, Holandii,
Luksemburga, Niemiec, Polski,
Portugalii i Włoch
Rocznik Integracji Europejskiej nr 6, 382-390
2012
Dok. 3
17
września
2012
r.
Raport końcowy Grupy
Refleksyjnej
ds.
Przyszłości
Unii
Europejskiej
ministrów
spraw
zagranicznych
Austrii,
Belgii,
Danii,
Francji, Hiszpanii, Holandii, Luksemburga,
Niemiec, Polski,
Portugalii
i
Włoch
WSTĘP I STRESZCZENIE
Unia Europejska znalazła sięw punkcie zwrotnym. Trwaj ący kryzys zadłużenia pu blicznego i wciążprzyśpieszająca globalizacja stanowią bezprecedensowe, podwójne wyzwanie dla Europy. Jeśli chcemy, aby nasz kontynentmiał przed sobą świetlaną przyszłość,i jeśli chcemy skutecznie promować naszeinteresy i wartości w wielobie-gunowym świecie,musimytenkryzys ujarzmić.
Kryzysoddłuższego czasu ma dodatkowy wymiarpolityczny. Wwieluczęściach Europy rośnie w siłę nacjonalizm i populizm, podczas gdy poczucie solidarności i przynależności europejskiej słabnie.Musimy podjąćdziałania mające na celu odbu dowanie wiaryw naszwspólny projekt. Debatę polityczną na temat przyszłościprojek tu europejskiego należy przeprowadzić już dziś i musi onaobjąć cały Kontynent.Co najważniejsze, musząwniąbyć zaangażowani obywateleEuropy.
Raport zawiera konkretne propozycje podejmujące wyzwania stojące przedEuropą. Niektóre zaproponowanedziałaniasą krótkofalowe,inne mają dłuższąperspektywę cza sową. Wiele znichmożnawdrożyć korzystając z istniejących ramtraktatowych;inne mogą wymagać zmiantraktatów. Najważniejsze jest to, aby dobraćodpowiednią kolej ność działań i zachować ich równowagę, łącząc elementy możliwe do wprowadzenia w życie w chwili obecnej z długoterminową wizją silniejszej Europy. Wzmocnienie UGWto rzecz jasna kluczowy aspekt naszych starań, mającychnacelu przezwycięże nie obecnegokryzysu.
Niniejszy raportjestwynikiem naszych osobistych przemyśleń. Pragniemy podkre ślić, że nie wszyscy Ministrowie uczestniczącyw jego sporządzeniu zgodzili się ze wszystkimi sugestiami przedstawionymi w trakcie naszych dyskusji. Należy także uwzględnić zobowiązania traktatowe i uprawnienia, którewzakresieniektórychpoli tyk posiadają poszczególne państwa członkowskie UE. W skrócie,nasze sugestie są następujące:
I. Bezwzględnym priorytetem jest wzmocnienie Unii Gospodarczej i Walutowej. Eurodaje ogromne korzyści gospodarcze ijest najsilniejszymsymbolem integracji europejskiej. Nasze propozycje stanowią konkretny wkład doreformy UGW zaini cjowanej w trakcie czerwcowej RadyEuropejskiej. Koncentrujemy się na inicjaty wach możliwych do zrealizowania na bazieistniejących traktatów. Nie powinniśmy jednakwykluczać możliwości przeprowadzenia zmian traktatowych, jeślizaszłaby takakonieczność.Naszym celem jest:
- dalsze wzmocnienie rozszerzonych ram zarządzania gospodarczego, poprzez utworzenie unijnychmechanizmów, zarówno w celu nadzorowania zgodności budżetów państw członkowskichz zasadami unijnymi, jaki dalszego wspierania solidarności europejskiej;
- stworzenie bardziejwiążącej koordynacji polityk gospodarczych państw człon kowskich w dziedzinachkluczowych zpunktuwidzeniazrównoważonego wzro stu gospodarczej i zatrudnieniaoraz niezbędnych dla zapewnienia stabilności strefy euro. Pomoże toprzezwyciężyć istniejącedysproporcje orazwzmocni sze roko pojętą konkurencyjność;
- ustanowienie, przy udziale Europejskiego BankuCentralnego, jednego i skutecz nego mechanizmu nadzorczegoobejmującego banki w strefie euro i wtych pań stwach członkowskich, które wyrażąchęćprzyłączenia się do mechanizmu; - zapewnienie pełnejlegitymizacji oraz odpowiedzialności demokratycznej. Jeśli
podejmowane sądodatkowe działania napoziomie europejskimi dotyczą one kompetencjiUE, należy zaangażować Parlament Europejskiwramach procedury współdecydowania bądźkonsultacji.Większość ministrówbyła zdania, iż w przy padkudecyzji dotyczących wyłącznie strefy euro oraz państw „pre-in” chcących uczestniczyć w tym procesie jużna obecnym etapie, należy rozważyć sposoby zaangażowania eurodeputowanychreprezentujących owe państwa, przyjedno czesnympełnym poszanowaniuintegralności Unii Europej skiej i Parlamentu Eu ropejskiego. Jeśli dana decyzja dotyczy kompetencji narodowych, zwłaszcza budżetowych, wymagana jestzgodaparlamentów narodowych.Współpraca mię dzy Parlamentem Europejskim aparlamentami narodowymi powinna zostać do datkowo wzmocniona poprzez stworzenie stałego komitetu wspólnego.
II. Wierzymy, żepoprzezwyciężeniu kryzysuw strefie euro,należy również poprawić szeroko pojęte funkcjonowanie Unii Europejskiej. WszczególnościUE musi pod jąć zdecydowane działania mającenacelu wzmocnieniepozycji Unii na świecie. Powinno to miećmiejsceniezależnie odreformyUGWi wykraczać poza jejzakres. Niektóredziałania mogłyby zostaćwdrożone nabazie istniejących traktatów - być może nawetw perspektywie krótkoterminowej- inne zaśmogłybyzostaćpodjęte jedynie wdalszej perspektywie poprzez zmianytraktatów.
• UE musi zwiększyć spójność i polityczne znaczenie swoich działań zewnętrz nych. Wzywamy do przeprowadzenia znaczącej korekty decyzji dotyczącej Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ)w2013 r. Wysoki Przedsta-wiciel/Wiceprzewodniczący powinienodpowiadać za kluczowe dziedziny działań zewnętrznych.UE musi równieżzasadniczo wzmocnić Wspólną Politykę Bezpie czeństwa i Obrony oraz skuteczniej kształtować relacje z partnerami strategiczny mi. W perspektywie długoterminowej powinniśmy dążyć do zwiększenia liczby decyzji dot. WPBiO podejmowanych drogąwiększościową, tworzenia, wmiarę możliwości, wspólnych przedstawicielstw w ramach organizacji międzynarodo wych oraz prowadzenia europejskiej polityki bezpieczeństwa.W opinii niektórych członków Grupymogłoby to oznaczać powołaniewspólnej armii europejskiej. • Proceswzmacniania poszczególnych polityk musi iśćw parze z reformąinstytu
pełnić rolę motoru metody wspólnotowej. Jedną zmożliwości j eststworzenie de dykowanych klastrów, w skład których wchodziliby komisarze dwóchszczebli („junior” i „senior”). Należy umożliwić Radzieds. Ogólnych pełnienie roli koor dynującej, októrej mowa w Traktacie.Parlament Europejski powinien zadbać owiększą demokratyczny wizerunek, któremu może się przysłużyć nominowa nie przez każdązfrakcji czołowego europejskiego kandydataw nadchodzących wyborach do Europarlamentu.
• Patrząc realistycznie, w perspektywie długoterminowejreformatraktatowaw ra mach Unii 28 lub więcej państw członkowskich będzie coraz trudniejsza. W opi nii większości członków Grupy,zarównoprzyjęcie, jak i wprowadzenie w życie poprawekdo traktatów (zwyjątkiem rozszerzenia) mogłobysię odbywać za po mocąwiększości superkwalifikowanej państw członkowskich UE i ich miesz kańców. Poprawki obowiązywałyby te państwa członkowskie, które dokonały ich ratyfikacji.
• Ostatnim etapem długofalowego procesu powinien być sprawniejszy i sku teczniejszy system podziału władzy wEuropie,cieszącysię pełną legitymiza cją demokratyczną. Niektórzy członkowie Grupy uważają, że mogłoby to oznaczać bezpośredni wybór Przewodniczącego Komisji, który następnie osobiście wyznaczałby członków „Rządu Europejskiego”, a także Parlament Europejskiposiadającyinicjatywęustawodawczą oraz drugą izbędlapaństw członkowskich.
I. PRZEZWYCIĘŻENIE OBECNEGO KRYZYSU
DZIĘKI ZASADNICZEMU WZMOCNIENIU
UNII GOSPODARCZEJI WALUTOWEJ
Kryzyszadłużeniapublicznegowstrefie euro już dawnostałsię kryzysemzaufania do długoterminowej zdolności stabilizacji w poszczególnych państwach strefy euro.
Należywspólnie promować zdrowe finanse publiczne, konkurencyjność, wzrost gospodarczy i zatrudnienie. Na poziomie europejskim powinniśmyzainicjowaćkolej ny poziom rozwoju JednolitegoRynku, j ako j ednego z naszych głównych atutów i naj -potężniejszego motorwzrostu gospodarczego.
Powinniśmyzwiększyćwsparciena rzecz MSP,wtym poprzez łatwiejszy dostęp do funduszy unijnych i pobudzanieinwestycji, czego przykładem jest EuropejskiPakt na rzecz Wzrostu Gospodarczego i Zatrudnienia. W tym zakresie należy również podjąćdecyzje wzmacniające pozycję EBI. Należy także wspomóc tworzenie nowych miejsc pracy, koncentrując się zwłaszcza na kwestii bezrobociawśródmłodzieży.
Przezwyciężenie kryzysu wspólnejwaluty wsposób zrównoważonybędziejednak możliwe tylkowówczas, gdy przezwyciężymy kryzys zaufania w strefieeuro. Aby to osiągnąć,musimy zdecydowaniewzmocnićUnięGospodarczą i Walutową.
Dogłębna reforma UGW oparta będzie na czterech etapach wyszczególnionych w raporcie przedstawionym na RadzieEuropejskiejw czerwcu 2012 r. przez Przewod niczącego Rady Europejskiej, Przewodniczącego Komisji, Przewodniczącego Euro-grupy i Przewodniczącego Europejskiego Banku Centralnego. Musimy dążyć do ustanowienia zintegrowanych ram finansowych, zintegrowanychram budżetowych,
oraz zintegrowanych ram polityki gospodarczej, atakże środków mających nacelu za pewnienie legitymizacji demokratycznej i odpowiedzialności.
Skutecznai stabilna Unia Gospodarczai Walutowa ma centralne znaczenie dla funkcjonowania całej Unii Europejskiej. Jest torzeczjasnakwestianiezwykłej wagi dla państw strefyeuro, leczdotyka ona takżepozostałych państwczłonkowskich UE - także tych,które jak dotąd nie wprowadziływspólnej waluty. Wmiaręmożliwości należy zatem wdrażać reformy w ramach UE-27. Trzeba podjąćwszelkie działaniare formujące w celu pogłębienie UGW. Nasze wysiłki koncentrujemyna inicjatywach możliwych do wprowadzenia na gruncie istniejących traktatów, lecz nie należy wyklu czać możliwości przeprowadzenia zmian traktatowych,jeśli zaszłaby taka koniecz ność.
Zintegrowane ramy budżetowe
Naprzestrzeni ostatnichdwóch latpodjętoważne działania mające nacelu usztyw nienie ram dyscypliny budżetowej, zwłaszcza wewnątrz strefy euro. Musimy jak naj szybciej dokończyć prace nad tzw. dwupakiemibezzwłoczniewprowadzić w życie Pakt fiskalny. Lecz należytakże sprawić,abymechanizmy unijnebyły skuteczniejsze, tak aby wszystkie państwaczłonkowskiemogły przeciwdziałać niemożliwymdo sfi nansowania politykom fiskalnym i korygowaćje, a także przestrzegaćprzyjętych zasad wramach narodowych procedur budżetowych. Wewnątrz Komisji należy wzmocnić rolę komisarza ds. gospodarczychi walutowych.Dążącdo zintegrowanych ram budże towych,należy uwzględnićnastępujące elementy:
• skuteczna władza nadzorcza na poziomie europej skim, nadaj ącakonkretne kom- petencjenadzorczeinstytucjomeuropejskim,umożliwiające nadzorowanie budże tów oraz procesu wdrażania polityk fiskalnych w państwach członkowskich,tak aby zapewnić, że państwaczłonkowskie wywiązują się zprzyjętych zobowiązań w zakresie redukcji deficytu i zadłużenia.Należyprzy tym w pełni uszanowaćod powiedzialnośćpaństwczłonkowskich w kwestii opracowania budżetów narodo wych;
• dodatkowe europejskie mechanizmy solidarnościowe; niektórzy członkowie Grupy proponują podjęcie działań mających na celu uwspólnotowienia ryzyka niewy płacalności z tytułu długupaństwowego.
Zintegrowaneramy polityki gospodarczej
Musimy naprawić fundamentalną wadę UGW,j aką było stworzenie uniiwalutowej bezunii gospodarczej. Nie oznaczato, że wszystkie decyzjedotyczące polityki gospo darczej należy podejmować na poziomie europejskim.Tym niemniej, w kwestii klu czowych polityk gospodarczych mających istotne znaczenie dla zrównoważonego wzrostu gospodarczego i zatrudnienia,jakrównieżdla stabilnościstrefyeuro,potrzebne jest odpowiednie połączenie skutecznej, wiążącej koordynacji napoziomie europej skim orazzdrowejkonkurencji systemównarodowych i skuteczniejszych metod wy miany najlepszych praktyk. Dotyczy tozwłaszcza zasad funkcjonowaniarynków pracy oraz stabilności systemów emerytalnych. Powinniśmy wykorzystać możliwości ist
niejące w ramachtraktatów, m.in. wzmocnioną współpracę. Ponadto, wieluczłonków Grupy jest zdania, ze dobrowolne na chwile obecną zobowiązania wynikające z postano wień paktu euro plus powinny mieć charakter wiążący. Rozwiązania te należałoby wdrożyćpoprzez program partnerstwa gospodarczego pomiędzy państwami człon kowskimi a szczeblem europejskim, wzorowany na programie przewidzianymw Trakta cie o stabilności, koordynacji i zarządzaniu.
Zintegrowaneramyfinansowe
Należy podjąćodważniejszedziałania mającena celu poprawęfunkcjonowania eu ropejskich rynków finansowych. Dlatego opowiadamy się za utworzeniemjednego skutecznego mechanizmu nadzoru, w któryzaangażowanybędzie Europejski Bank Centralny. Mechanizm ten obejmowałby banki w strefie euro i tepaństwa członkow skie, którewyrażą zainteresowanie udziałem.
Niektórzy członkowie Grupypodkreślali wagęwspólnego systemu gwarancji depozytowychoraz europejskiego systemu restrukturyzacji i uporządkowanej li kwidacji. W perspektywie średnioterminowej strefa euro musi umieć samodzielnie rozwiązywaćpotencjalneproblemywynikające z Unii Gospodarczej i Walutowej. Co za tym idzie, należyw dalszym ciągu dążyćdo przekształcenia europejskiego mecha nizmu stabilności w „Europejski Fundusz Walutowy” wyposażony w odpowiednie kompetencje.
Umacnianiedemokratycznej legitymizacji oraz odpowiedzialności
Zasadniczemu pogłębieniu Unii Gospodarczej i Walutowej musi towarzyszyć wię ksza demokratyczna legitymizacja. Tworzenie nowych kompetencji lub ustanawianie ściślejszej koordynacjipolityk międzynarodowych musi sięodbywać pod pełną demo kratycznąkontrolą.
• Potrzebnejest silne zaangażowanie Parlamentu Europejskiego w dalszy rozwój UWG zgodniez metodą wspólnotową,zaś jejrolę należy umocnić. W sytuacji, gdy działania na szczeblu europejskim, podejmowane wramachUE lub poprzez wię kszą koordynacjępaństw członkowskich, dotyczą kompetencji UE, Parlament Eu- ropejski musi być włączony w proces decyzyjny- poprzezproceduręwspółdecyzji lubkonsultacji. Konsultacje zParlamentemEuropejskim powinny być przepro wadzane m.in. w ramach europejskiego semestruprzed sformułowaniem funda mentalnych aspektów (np. rocznejanalizy wzrostu gospodarczego) lubodnośnie konkretnych zaleceń niosących skutki dlaUE lub całej strefy euro.Jeżeli na po ziomie europejskimwprowadzimy bardziej wiążącą koordynację określonych elementów paktu euro plus, również w tej dziedzinie wskazane sąkonsultacje zParlamentem Europejskim. Większość członków była zdania, że w przypadku decyzji dotyczących tylko strefyeuroorazinnych państw „pre-in” izainteresowa nych udziałem,należy znaleźć sposób na silniejszezaangażowanie eurodeputowa- nych z tych krajów, przy pełnym poszanowaniu integralności Unii Europejskiej orazParlamentu Europejskiego. Wrazie wykorzystaniafunduszy z ewentualnego budżetu centralnego (obejmującego równieżte kraje) napotrzeby wsparcia reform
strukturalnych w jednym z przedmiotowych państw członkowskich, Parlament Eu ropejski powinien - przy szczególnym zaangażowaniu eurodeputowanych z zainte resowanych państw- wyrazićswoją zgodęzgodniez procedurami przewidzianymi w traktatach.
• W sytuacji,gdy dodatkowedziałania na szczeblu europejskim dotyczą kompetencji krajowych (w szczególności budżetu), parlamenty krajowemuszą wyrazić swoją zgodę. Odpowiednia informacja powinna również zostaćprzekazana doParlamentu Europejskiego.
• Wdziedzinie polityki gospodarczeji fiskalnej, współpracypomiędzy Parlamentem Europejskim aparlamentami krajowymi należy ponadto dać nowe podstawy po przezutworzeniestałego komitetu wspólnego.
II.UŁATWIANIEDALSZEJ INTEGRACJIORAZ STRUKTURA
DŁUGOFALOWEGO ZARZĄDZANIA UNIĄEUROPEJSKĄ
Po przezwyciężeniu kryzysu euro musimy się również zająć usprawnieniem ogólnego funkcjonowania Unii Europejskiej.W szczególności, UE musi podjąćzdecy dowanedziałania, abyumocnić swąpozycję naarenie międzynarodowej. Cel tennale ży realizować niezależnie od reformy UGW. Pewne działaniamożna podjąćwoparciu o istniejące traktaty - być może już w perspektywie krótkoterminowej-do innych zaś będzie można przystąpićtylko w perspektywie długoterminowej poprzez zmiany trak tatów uzgodnionew ramachKonwentu.
a) Europa jako globalnygracz
W warunkach globalnego współzawodnictwaz innymigospodarkami,ideami i mo delamispołecznymi krajeEuropy będą w stanie zachować swoje wartościi z powo dzeniem realizować swe interesy tylko wówczas, gdy będą zjednoczone. Aby to osiągnąć, potrzebujemykompleksowego i zintegrowanego podejściado wszystkich aspektów pozycji UE na arenie międzynarodowej. Oprócz WPZiBoraz WPBiO po dejścietakiemusi również obejmować m.in. kwestie dotyczące handlu i zewnętrznej polityki gospodarczej, pomocy rozwojowej, poszerzeniaUnii ipolityki sąsiedztwa, zarządzania przepływemmigrantów, negocjacji klimatycznych oraz bezpieczeństwa energetycznego.
• Musimy zwiększyć spójność działań zewnętrznych UE. Aby wypracować komplek sowe i zintegrowane podejście do wszystkich aspektów pozycji UE na arenie mię dzynarodowej,Europejską Służbę DziałańZewnętrznych trzeba wzmocnić w ramach przeglądu decyzji ws.ESDZzaplanowanego na 2013 r. Wysoki Przedstawiciel/Wi-ceprzewodniczący (oraz ESDZ) powinien odpowiadaćza kluczowe obszary działań zewnętrznych (np.politykę sąsiedztwa); ponadto należy zwiększyćichrolęw zakre sie współpracy rozwojowej.Jeśli chodzi oinne obszary,trzeba wzmocnić instytucjo nalną zdolnośćtychorganówdo koordynowania różnych unijnych graczy.Krokite sąniezbędnezwłaszcza poto, abyumożliwić Wysokiemu Przedstawicielowi całko wite przejęcie roli koordynatora wramach Komisji. Dodatkowo potrzebne są jasne zasady współpracy pomiędzy Wysokim Przedstawicielem/Wiceprzewodniczącym
a innymi komisarzami w sferze działań zewnętrznych (np.wkontekścieewentualnej dwustopniowej hierarchii komisarzy). UEmusi ponadto podejmować bardziej spójne działania na forum organizacji międzynarodowych, np. poprzez składanie oświadczeń w kwestiach dotyczącychWPZiB w imieniu całej Unii.
• Należy wzmocnić Wspólną Politykę Bezpieczeństwa i Obrony. Nasza polityka obronna potrzebuje bardziej ambitnych celów, które będą wykraczać poza inicjaty wę łączenia i udostępniania zdolności wojskowych (poolingand sharing). Trzeba korzystać z możliwości, jakie daje nam Traktatlizboński,wszczególnościw zakre sie stałej współpracy strukturalnej.
• Musimy zwiększyćefektywność relacjiz naszymi partnerami strategicznymi.Wyso ki Przedstawiciel ma tutaj do odegrania wiodącą rolę, zaś wsparcia powinny jej udzielić państwa członkowskie.
• Musimy zoptymalizowaćproces wyznaczania priorytetów w dziedzinie stosunków zewnętrznych. Należy usprawnićtryb pracy Rady do Spraw Zagranicznych. Opie rając się na półrocznym cyklu planowaniaagendy, musimynadać naszymkonsulta cjombardziej strategiczny icelowy charakter. Potrzebujemy więcej nieformalnych spotkańwformuleGymnich i lepszej interakcji z Radą Europejską. Jednospotkanie w roku, z udziałem ministrów sprawzagranicznych,należy poświęcićstrategii stosun ków zewnętrznych. Powinniśmy się zastanowićnad przeglądemEuropejskiej Strate giiBezpieczeństwa.
AbyUE mogła na arenie międzynarodowej odgrywać rolęprawdziwego gracza, na szymzdaniem w perspektywie długoterminowej powinniśmy:
• w dziedzinie WPZiB podejmowaćwięcej decyzji na zasadziewiększościowej lub przynajmniej uniemożliwić pojedynczemu państwu członkowskiemu blokowanie inicjatyw (a także dalej rozwijać koncepcję konstruktywnego wstrzymania się od głosu);
• tam gdzie to możliwe dążyć do wspólnej reprezentacjina forum organizacji między narodowych;
• zmierzać w kierunku Europejskiej Polityki Obrony obejmującej wspólne wysiłki w zakresie przemysłu obronnego (chodzinp. o utworzenie wspólnego rynkupro jektów zbrojeniowych); zdaniem niektórych członków Grupydocelowo mogłobyto oznaczać utworzenie europejskiego wojska.
b)Umacnianie innych obszarówpolityki
Jeżeli w nowym globalnym porządku Europapragnie utrzymać swoją pozycję, będziemypotrzebowali integracjirównież w innychgłównych obszarach polityki.Dla tegow dziedzinie sprawiedliwości i sprawwewnętrznych postulujemy, aby zapewnić lepszą ochronę zewnętrznych granic strefy Schengen (poprzez powołanie „Europej skiejSłużby Granicznej”) lub też - w perspektywie średnioterminowej-stworzyćeu ropejską wizę. Innym obszarem, w którym potrzebujemy „więcej Europy”, jest zrównoważona polityka energetyczna: musimy zbudowaćdziałający wewnętrzny ry nek energii oparty na europejskiej infrastrukturzeenergetycznej, poprawić wydajność energetyczną i zdefiniowaćwspólne zewnętrzne relacjeenergetyczne.
c) Reformyinstytucjonalne: zwiększanieefektywności UE
oraz umacnianiejej demokratycznej legitymizacji
Oprócz konkretnych aspektów reformy UGW,dodatkoweuprawnienia na szczeblu europejskim oraz ściślejsza koordynacja polityk krajowych wymagajązwiększenia zdolności UE do podejmowaniadziałań orazsilniejszej legitymizacjidemokratycznej.
Zwiększenie zdolności do podejmowania działań
• Komisję należy wzmocnićtak, by mogłaefektywnie i wpełni odgrywać kluczową rolę motoru metodywspólnotowej. Trzebausprawnić jej wewnętrzną organizację i procedury (jednaz możliwości przewiduje utworzenie określonych klastrów z dwu stopniową hierarchią komisarzy);w perspektywie średniookresowej należy zająć się kwestią liczby komisarzy.
• Trzebausprawnić współpracę z Radą, równieżpo to, aby Rada Europejska była nale życie przygotowywana przezróżne konstelacje Rady, przede wszystkim Radę doSpraw Ogólnych, która powinna z koleiwpełni przejąć koordynującąrolę przewidzianą wTraktacie. Należy zwiększyćskuteczność konsultacji wewnętrznych wróżnychskła dach Rady (np. poprzez zastosowanie połączonych interwencji). W perspektywieśrednio terminowej powinniśmy powołaćwiększąliczbę stałych przewodniczących iznaleźć równowagępomiędzy stałymi irotacyjnymiprzewodnictwami (równieżw Radzie do Spraw Ogólnych) w celu zapewnienia większej efektywności różnym konstelacjom Rady.Być możewarto równieżprzeanalizować postulat lepszejkoordynacji prac Rady i Komisji.Część ministrów wystąpiła zpropozycją powoływaniajednej osoby na stano wisko przewodniczącego Komisji i przewodniczącego RadyEuropejskiej.
• Zwiększeniu skuteczności europejskich decyzji może ponadto dopomóc częstsze stosowanie zróżnicowanej integracji, która- choć przewidująją traktaty- do tej pory praktycznie nie była wykorzystywana. Aby zwiększyćzdolnośćUniidopodej mowaniadziałań, w perspektywie średniookresowej powinniśmy poszerzyćzakres decyzji podejmowanych kwalifikowaną większością głosów.
Zwiększenie legitymizacji demokratycznej
• Należy stale zwiększać demokratyczny wizerunek Parlamentu Europejskiego.Kro kiem na tej drodze mogłoby być np. nominowanieprzezkażdeeuropejskieugru powaniepolityczne podczas kolejnych wyborów do PE głównego europejskiego kandydata, który ubiegałbysię jednocześnie o stanowisko przewodniczącego Komi sji. Ponadtopotrzebujemywiększego rozróżnieniapomiędzy większością i mniej szością w Parlamencie Europejskim, a także organizacji wyborów do Parlamentu Europejskiego tego samego dnia we wszystkichpaństwachczłonkowskich, stworze nia (ograniczonej) europejskiej listywwyborach,czyteż bardziejprzejrzystej proce dury powoływania przewodniczącego KE w Parlamencie Europejskim.Europejskie partiepolitycznepowinny działać narzecz autentycznie „europejskiej przestrzeni politycznej”,która przyciągałaby uwagę europejskichobywateli do kluczowych za gadnień politycznychdotyczących ich wspólnej przyszłości.
• Narodowe parlamenty powinnysilniej angażować się w prace Unii Europejskiej zgodnie z duchem Traktatu z Lizbony. W tym celu należyzintensyfikować kontakty między PEoraz narodowymi organamiustawodawczymi.Mogą w tym dopomóc np. regularne spotkania, obecnośćeurodeputowanychpodczas strategicznych debat do tyczących UE w parlamentach krajowych, wzmocnienie struktury COSAC oraz ogólnoeuropejskich sieci komisjiparlamentów krajowych zajmujących siętym sa mym europejskim dossier. Głównym zadaniem krajowych organów ustawodaw czych pozostanie jednak kontrolowanie poczynań rządów.
d)Umacnianie Unii Europejskiej jako wspólnoty wartości
• Trzeba zapewnić większe poszanowania fundamentalnych wartości zapisanych wart. 2 TUE. W tym celu należywprowadzićnowy,prosty mechanizm, który w ra zie stwierdzenia naruszeń wartości wynikającychzart. 2 TUEumożliwiałby Komisji sporządzenie raportu, wydaniezaleceń lub skierowanie sprawy do Rady. Mecha nizmten powinien być stosowanytylkow przypadku wyraźnego naruszeniaprzez państwo członkowskie fundamentalnychwartości lub zasad, np. zasady państwa prawnego.
e)Usprawnienie ogólnego funkcjonowania Unii Europejskiej
wperspektywie długoterminowej
• Przeprowadzenie reformy traktatowej w UEliczącej 28 lubwięcej państw człon kowskich będzie niełatwym zadaniem. Większość członków Grupy jestzdania, że zarówno przyjęcie, jaki późniejszewejście w życie zmian traktatów (z wyjątkiem poszerzenia Unii) powinno się odbywać poprzez superkwalifikowaną większość państwczłonkowskichi ich mieszkańców. Brak wolipolitycznej lub istotne opóźnie niaw procesie ratyfikacji niepowinnydla dużej większości państwczłonkowskich stanowić przeszkody wdalszympogłębianiu integracji. Dlawejściawżycie popra wek do traktatów europejskich należy ustanowić minimalnypróg odpowiadający znaczącej większości państw członkowskich i ich obywateli. Zmiany te byłyby wiążące dlatych państw członkowskich, które dokonałyby ichratyfikacji.
• Musimywreszcie zastanowić sięnad strukturami długofalowego zarządzaniaUE. Efektem długoterminowychprac nad tym zagadnieniem powinien być udoskonalony i skuteczny system podziału władz wEuropie, którybędzie posiadał pełną legitymi zacjędemokratyczną.Wopinii niektórych członków Grupymógłby on obejmować następujące elementy: wybieranego w bezpośrednich wyborachprzewodniczącego Komisji,który samodzielniewyznaczałbyczłonków swojego „europejskiegorządu”, Parlament Europejski z praweminicjatywy ustawodawczej orazdrugą izbądla państw członkowskich.
