Vox Patrum" 7 / 1 9 8 7 / z . 1 2 - 1 3
KS. M A R I A N M I C H A L S K I / 1 9 0 0 - 1 9 8 7 /
U rodzony 25 l u t e g o 1900 r . w K r a k o w ie , g d z i e u k o ń c z y ł r ó w n ie ż s z k o łę podstaw ow ą i ś r e d n i ą . W 1 9 i8 r . w s t ą p i ł do Sem inariu m Duchow nego w K rakow ie i r o z p o c z ą ł s t u d i a na W y d z ia le T e o lo g ic z n y m U n iw er s y t e t u J a g i e l l o ń s k i e g o . W l a t a c h 1 9 2 0 -1 9 2 5 k o n ty n u o w a ł d a l s z e s t u d i a w Rzymie na U n iw e r s y t e c ie G r eg o r ia ń sk im u w ie ń c z o n e d o k t o r a t a m i z f i l o z o f i i ^ ! t e o l o g i i . Po p o w r o c ie do P o l s k i b y ł p r e f e k t e m Sem inariu m Duchownego w K rakow ie i a s y s t e n t e m W y d zia łu T e o lo g ic z n e g o U J, 1927 -
1935 k a t e c h e t ą w k ra k o w sk ich s z k o ła c h ś r e d n i c h . Po u z y s k a n iu u r lo p u w roku akadem ickim 1 9 3 3 /3 4 , s t u d io w a ł na I n s t y t u c i e O r ie n ta ln y m w R zym ie. Od 1936 r . w y k ła d a ł j a k o z a s t ę p c a p r o f e s o r a w k a t e d r z e h i s t o r i i dogmatów i p a t r o l o g i i na W y d z ia le T e o lo g ic z n y m U J. A r e s z towany p r z e z Niemców w 1939 razem z p r o f e s o r a m i t e j u c z e l n i , p r z e b y wał w ob ozach k o n c e n tr a c y j n y c h w S a c h se n h a u se n i w D ach au. W 1945 r . h a b i l i t o w a ł s i ę na W y d zia le T e o lo g ic z n y m UJ w z a k r e s i e a p o l o g e t y k l
1 h i s t o r i i dogmatów i r o z p o c z ą ł w ykłady w k a t e d r z e t e o l o g i i fu n d a m e n ta ln e j . Mianowany w 1954 r . p r o fe s o r e m n adzw yczajnym , z o s t a ł po w ołany na k a te d r ę p a t r o l o g i i ATK w W a rsza w ie, g d z i e p ra co w a ł do eme r y t u r y . W 1971 r . z o s t a ł p r o fe so r e m zw yczajnym na P a p ie sk im W y d z ia le T e o lo g ic zn y m w K r a k o w ie . Zmarł w swoim rod zinn ym m i e ś c i e 18 s t y c z n i a
1987 r o k u .
K sią d z P r o f e s o r M. M ic h a ls k i b y ł au torem c e n n y ch p r a c , w śród k tó r y c h na s z c z e g ó l n ą uwagę z a s łu g u j ą : Nauka t e o l o g i c z n a n ie z n a n e g o a u to r a t r a k t a t u "De p h y s i c i s " , Kraków 1937; Prob lem a u to r s tw a tz w . "A m brozjastra" w ś w i e t l e j e g o n au k i c h r y s t o l o g i c z n e j , Kraków 1948; R e f l e k s j e na tem aty r e l i g i j n o , Warszawa 1955; A n t o lo g ia l i t e r a t u r y p a t r y s t y c z n e j , Warszawa t . I - 1 9 7 5 , t . I I - i 9 8 2 . Do k oń ca ż y c i a p racow ał nad p rzygotow an iem j e j I I I tom u.
-546
z a e j i m y śli p a tr y s ty c z n e j w P o ls c e . W ykorzystał do te g o c e lu sw oje duże z d o ln o ś c i d yd ak tyczn e. N iezw ykle ciekawymi wykładami zm ierza ł n a jp r o s ts z ą drogą do te g o , by słu c h a c z y z a in te r e so w a ć w ie lk im i war to ś c ia m i c h r z e ś c ija ń s tw a p ierw szych wieków. W tym w ła śn ie k o n te k śc ie n a le ż y o d c z y ta ć je g o trud związany z przygotowaniem " A n to lo g ii l i t e r a tu r y p a t r y s t y c z n e j " . Budzenie z a in te r e so w a n ia m yślą Ojoów K o ścio ł a ł ą c z y ł ś c i ś l e z tr o sk ą o d o s ta r c z e n ie polskiem u c z y te ln ik o w i te k stów źród łow ych . Z je g o t e ż In ic ja ty w y r o z p o c z ę to w 1959 r . na ATK p u b lik a c ję przekładów "Pisma S t a r o c h r z e ś c ija ń s k ic h P isa r z y " , których b i b l i o t e k a - po d w u d ziestu la ta c h - l i c z y ju ż b lis k o p i ę ć d z i e s i ą t tomów. K s. M. M ic h a ls k i, podobnie jak k s . Jan C zuj, 0 . Andrzej Bober i Leokadia Małunowiczówna, n a le ż y do w ie lk ic h szerm ierzy w w alce o m ie js c e m y śli p a tr y s ty c z n e j w ż y c iu K o ś c io ła p o ls k ie g o .
K s. Edward S ta n ie k - Kraków
KS. Z Y G M U N T S K O W R O Ń S K I /1 9 0 9 -1 9 8 6 /
U r o d z ił s i ę w P u łtu sk u 14 lis t o p a d a 1909 roku. W 1927 r . w stą p i ł do Seminarium Duchownego w L o d z i, a n a s tę p n ie r o z p o c z ą ł s tu d ia na W ydziale T eologicznym U n iw ersy tetu W arszawskiego. Zakończył j e w i9 3 6 r . rozprawą d ok torsk ą p t . "H ozjusza S ta n isła w a nauka o uspra w ie d liw ie n iu " . W 1932 r . p r z y ją ł ś w ię c e n ia k a p ła ń s k ie , a w dwa l a t a p ó ź n ie j / 1 9 3 4 / r o z p o c z ą ł pracę w łódzkim Seminarium Duchownym. Od te g o c z a su zw iązany b ył z t ą in s t y t u c j ą jak o wykładowca, p r e f e k t , a p ó ź n ie j w ic e r e k to r aż do końca sw ojego ż y c ia . Jedyną przerwą by ł a w ojna, podczas k tó r e j c z t e r y l a t a przebyw ał w o b o z ie w Dachau.
W c ią g u ponad 50 l a t sw o je j pracy w Seminarium Duchownym wy k ła d a ł k i l k a przedm iotów , g łó w n ie t e o l o g i ę dogm atyczną, a ta k ż e a p o lo g e ty k ę , t e o l o g i ę moralną i ję z y k ł a c i ń s k i .
P a t r o lo g ię z a c z ą ł wykładać w krótce po swym pow rocie do P o ls k i w 1947 r . i z a j ę c i a t e p row adził aż do o s t a t n ic h m ie s ię c y swego ży c i a . Nie b ył z w y k s z ta łc e n ia p a tr o lo g io m , a le d o sk on ała w iedza te o lo g ic z n a 1 znakom ite o c z y ta n ie w pismach Ojców K o ś c io ła z powodze niem brak te n z a stę p o w a ły . N ie w ie le t e ż p u b lik o w a ł. P o z o sta w ił po s o b ie k ilk a artykułów zam ieszczon ych w "Wiadomościach D ie c e z ja ln y c h
