TO I OWO o lipie
Lipa Czarnoleska to najsłynniejsza polska lipa, rozsławiona przez Jana Kochanowskiego. Lipa była podobno najukochańszym drzewem wszystkich bóstw przez wieki praktyk w świętych gajach. Symbol dobroci i ła- godności, spokoju i szczodrości. Była przez wieki drzewem opiekuńczym. Lipy sadzono w dniu urodzin dziecka. Raczej dziewczynek, chłopcom przysługiwał dąb. Lipa uświetniała doniosłe wydarzenia, dlatego mamy w Polsce wiele lip z niezwykle starym i wspaniałym rodowodem. Z drewna lipowego robiono koły- ski, naczynia – talerzyki, miski, kubki, łyżki, kropidła do świeconej wody osadzano w lipowych trzonkach.
Słynny Ołtarz Mariacki Wita Stwosza został wykonany z lip. Lipowe skrzypce przepięknie grały cudowna muzykę. Wywar leczniczy – najlepszy z lipowego kwiatu. Można liśćmi lipy nakarmić kozy i owce. Gałązki lipy powiązane w wianki i umieszczone w chacie zapewniały spokój domowi.
Jednym słowem jest to drzewo zapewniające spokój i pogodę ducha.
A w naszym mieście?
W Gliwicach jest wiele ulic wysadzanych lipami. Aleja lipowa z lat 1931 – 1940 – ulica.
A. Mickiewicza została wpisana w rejestr zabytków.
Ile wyrazów „lipa” znajduje się w artykule?
***
Jestem wredna i niemiła
Alergikom po nocach będę się śniła!
Lubię pylić jak szalona, Nawet dotrę do Radomia!
Mogę czasem być i fajna, Dać pyłek pszczółkom z ferajny!
One zrobią z niego miód - taki właśnie to jest cud.
Jak już wiecie moje dzieci, Lubię jak nam słońce świeci.
Gdy jest zima idę spać,
By na wiosnę wypoczęta wstać.
Viktoria Wądołowska
***
Jam jest wierzba płacząca!
Otrzyj moje łzy, A ja ci za to dam, Piękny bukiet my.
Więc usiądź tutaj przy mnie, Tu śliczne pola wszędzie, Schowaj się w moim cieniu, Woń kwiatów piękna będzie.
Może ładna nie jestem, I owocu może nie mam,
Lecz gdybyś mnie dobrze poznał, Nie znalazłbyś takiego drzewa.
Tutaj nikt nie nudzi się, Usiądź pośmiejmy się, I powiem ci tak w sekrecie, Że bardzo lubię cię.
Gdy już usiądziesz przy mnie, I wejdziesz w liście me, To wtedy ujrzysz domek, W którym zamieszkać chcesz.
Tak mi smutno jest bez ciebie, Tak pragnę mieć ciebie tu blisko, Jestem tu sama jak palec, I marzę zatańczyć z tobą walec.
Moje liście powiewają na wietrze, I oczyszczam wasze powietrze, Gdy zasypiam słońce mnie budzi, I witam chętnie ludzi.
Ty jesteś wyjątkowy, Masz oczy jak ze snu, I wszystkie mądre sowy, Przyglądają się mądrości twej.
To koniec mego wiersza, I płakać mi się chce,
Lecz wiem że kiedyś jeszcze, Odwiedzisz wierzbę czyli mnie.
K.Klajmon
***
Idę przez las krętą drogą Już tak długo, że nogi bolą Idę przez las siąść nad rzeczkę Widzę z dala wielką beczkę A nad rzeka rosną wierzby Piękne, wielkie, gęste wierzby Wierzba mimo, że płacząca Ma gałązki jak wisząca Jak wisząca z nieba zasłona Gęsta, wiotka jak pergola Dobrze, że ja zobaczyłam I w gałęziach jej się skryłam.
K. B.
***
Chodź kolego, połóż się tu, obok mnie, białego drzewa, połóż się, tu, na moich listkach.
Przyjacielu, wczuj się, w szelest moich gałązek i opadających listków.
Chłodny wiatr, wieje z pola, lecz, nie martw się!
Otulę Cię, moimi listkami.
Kolego, wczytaj się przy mnie, w książeczkę z papieru, który, pozyskują ludzie z moich gałązek.
Uśnij tutaj, przy mnie, przyjacielu!
Gdy już pójdziesz nad rankiem do domku, pamiętaj! Wróć, mnie odwiedzić
MS
***
Jestem Brzoza
drzewo znane z pięknego koloru lecz mam więcej zalet:
Pod mymi liśćmi panuje idealny chłód dobry do drzemek.
Z mej kory powstaną piękne domy nie stworzę jabłoni.
Nie daję owoców lecz daję moc głosu małym ptaszkom, które poprawią ci dzień.
Wniosek jest prosty każdy potrzebuje Brzozy miłości.
FCH
***
Podejdź bliżej, nic ci nie zrobię.
Charakterystyczne liście mam drogie.
Kiedy promienie przebijają się przez moje liście.
Mam wiele właściwości leczniczych, więc będziesz zdrowy.
Słychać w oddali szum mych liści zielonych.
Mam wiele działań antybakteryjnych.
Tutaj wiele ptaków, ładnie śpiewają.
Swym cichym szelestem ukołysze Cię do snu.
Ze mnie robi się przepyszny syrop klonowy i znak tam swój mam.
Na mnie owoce nie rosną, ale ziarenka swoje mam.
Na całym praktycznie świecie rosnę.
Nie dosięgam tak wysoko, ale ładne liście w jesień daje.
Piotr Gillner Dąb
Ja jestem duży i pojemny więc się zmieścisz.
Nie mam dziupli.
Za to mam wiewiórki.
Więc nie zanudzisz się.
Mam też liście.
I nie mam szyszek.
Będzie ci wygodnie.
Na łonie natury.
Tak cicho.
Odpoczniesz sobie.
Czytając książkę.
Łatwo się wspiąć.
By zobaczyć wszystko z góry.
W.Boumont
***
Hej! Wędrowcze, co tak stoisz?
Widać, że jesteś zmęczony, Czuję, że jesteś spragniony, Usiądź przy moim boku.
Słońce przestanie Cię razić, Me liście dadzą ci cień.
Wyciągnij rękę i weź mój owoc.
Jest dojrzały i soczysty.
Ukoisz nim pragnienie, Zaspokoisz swój głód,
A potem w ciszy osłonię Cię liśćmi Odpocznij, zaśnij i śnij
Mateusz Wilk
***
Stoję sobie nad morzem na plaży, Tylko strasznie słońce praży Wtem na plaży widzę pal-
mę Chyba sobie pod nią stanę.
Już mi chłodniej już mi fajnie Bo mnie bryza smugnie wiatrem Teraz czekam na kokosa
Kiedy spadnie z tego kolosa.
Wtedy mleka się napiję I pod palmą znów się skryję I poczekam na kolegów skrzatów Aby bawić się w piratów.
M B Czereśnia to najlepsze drzewo,
Każdy o tym wie Jestem najpiękniejsza
Moje czereśnie są słodkie jak cukier Jestem mądra jak Einstein
A jaka jestem skromna, to chyba widać Kocham siebie,
bo jestem najcudowniejszym drzewem Na świecie
Inne drzewa nie mają ze mną szans, Bo każdy kocha mnie
Za mój wygląd i moje cechy Które są cudowne!
Kiedyś jabłoń została posadzona obok mnie I co ta głupia jabłoń powiedziała?
Że ona jest najlepsza!
Pomyślałam sobie, o nie nie Ja jestem najlepsza
Zrobiłam tak, że się jej pozbyłam i co
Znowu jestem najpiękniejszym drzewem na świecie!
Weronika Cechowska
Fraszka Na czereśnię
Gościu siądź pod mym liściem, odpocznij sobie Słońce Cię tu nie dojdzie, dopilnuję tego Tobie
Nawet gdy się najwyżej wzbije, a promienie ostre zapuści Nie dotrą one do Ciebie spod mych liści czeluści
Jeno wietrzyk lekki dopuszczę, do Ciebie, byś spokojnie myśli rozpuścił Poczuj jak owady cicho pracują byś zaznał spokoju rozkoszy
Tu pszczoła na kwiecie przysiadła,Lecz nie tylko ona tak pracy oddana Nektar zbiera i gromadzi go dzielnie, aby miód powstał
Jak Twoje poezje.
Wersy, zwrotki i całe wiersze tak się tworzą jak szelest liści na wietrze I choć jeszcze owoców nie obrodziło,
to twe twory cudne nam sprawiła Niby kilka słów a jakie wielkie utwory Wdzięczne powstaja
Wracaj do mnie częściej!
Czerp inspirację i kosztuj mych owoców słodkich
Abyś mógł doświadczyć nawrotów weny z każdym mym owocem nowym Zagladaj tu często gdy tylko ochota Ci przyjdzie
Ja Ci mym liściem schronienia udzielę Byś stworzył kolejne uwagi warte dzieła Czy to tak wiele?
By Ci w pamięci zostało Jako najlepsze wspomnienie
Które nie wraca lecz żyje i tworów nowych się domaga.
M.Michalak
***
Cudowna czereśnia, obłokami przemyta Kąpana wiatrem codziennie mnie wita.
Stoisz dumnie przed mymi oknami Bujasz owocami, niczym koralami.
Twe liście szumią nowymi gwiazdami.
Wołają mnie czule, Schowaj się pod nami
Rozłożę hamak miedzy gałęziami twymi Daj schronienie, ukołysz mój sen, Gdy zajdzie słońce, skończy się dzień.
A jak tak tęsknię co roku za cieniem twym I wiem, że smak twój ulubionym mym.
Marcelina Szydłak
***
Chodź dziewczynko, chodź tu do mnie Siądź spokojnie!
Ja Ciebie chcę przytulic śmiało!
Oprzyj plecy na mym pniu I sama pomyśl, jak miło tu
Jak już się rozluźnisz i odpoczniesz sobie Znajdziesz w trawie me skarby brązowe Te małe grosiki poukładasz sobie I wnet powstanie to co masz w głowie Może powstanie słoń lub koń
Wystarczy tylko, że weźmiesz je w dłoń Me piękne liście pomogą tobie
Jak będzie gorąco Utkasz wachlarz sobie!
M.Górska
***
Zapraszam Was pod moje liście, Aby odpocząć tam mogliście.
Choć niedużo tam cienia.
Może tam przyjść także Renia.
Są tam też kokosy I nie latają tam osy.
Również są tam banany, Nie ma tam żadnej ściany, Która ogranicza nas Tak jak mecenas.
Na egzotycznej wyspie mieszkam.
I wcale na to nie narzekam.
Martyna Szyc Jabłoń
Panie, usiądź nad mym korzeniem, a pośpij sobie!
Nie ma tutaj słońca, obiecam ci, Nawet na gałęziach jest przytulnie ,
I tam moje liście cię obejmą i ukołyszą do snu.
Kiedy będziesz głodny,
Będziesz mógł zerwać z mego drzewa tyle owocków ile dusza zapragnie.
Gdy ptaszki do ciebie przyfruną i je poczęstujesz,
Będą wdzięcznie śpiewać i może nawet powachlują cię swoimi skrzydłami.
A gdy pszczółki przylecą, zaczną brzdękać ci nad uchem, Aż poczujesz się jak król i dostojnie będą tańczyć.
A jak się znudzisz to, może nawet wiewióreczki do ciebie pójdą I ładnie poprosisz, dadzą ci kilka orzeszków do schrupania.
Jak nadejdzie noc, zwierzątka cię pożegnają oraz dadzą ci, Na drogę soczyste jabłuszko.
Maksym Brózda
Jabłonka
Przyjacielu, siądź tu ze mną pod jabłonią.
Nacieszmy się wspólnie spokoju tonią.
Słońce przez liście się tu przebija, czas błogo nam powoli mija.
Czas to wiosenny, czas to radosny,
są to powiewy cudownej wiosny.
Kwieciem się jabłoń pięknie spowiła, woń to, dla nosa szalenie miła.
Tak błogo sobie tutaj leżymy, o niczym innym nawet nie śnimy i nie marzymy.
Maciej Sadowski kl. 6b
***
Kochany człowieku usiądź sobie, będzie Ci dobrze przyrzekam ja Tobie.
Jest tutaj wygodnie, miło i bardzo, bardzo przytulnie.
W upalny dzień odpoczniesz pod chłodnymi liśćmi.
Znajdziesz też tutaj pyszną uciechę w postaci pysznych jabłek.
Nie tylko w upalny dzień miło tu spędzisz czas.
Gdy pada Ci na głowę zimny i mokry deszcz schowasz się tutaj i suchy zaraz będziesz.
Gdy w wolny czas nie masz co robić przyjdź tutaj, a nie będziesz się nudził.
Tutaj możesz robić co zechcesz w spokoju poczytać czy poodpoczywać.
Jest idealne miejsce na spotkania z przyjaciółmi.
Można tu też rozbić obóz czy na przykład piknik.
Te miejsce kochają przeróżne zwierzątka.
Możesz zaobserwować dużo kolorowych motyli i pięknych ptaszków.
Albo piękne rude wiewiórki i jeżyki co dreptają po trawce.
Jest tu przepięknie wręcz jak w raju ....
M.Młyńczak
Poezje uczniów zebrała dla Was naczelna redaktorka z klasy 6b Karolina Sobczyk.
***
Moje drzewo ma tyle gałęzi co mój ptak. Jak jesteś głodny to masz obok krzak.
Ja służę jako krzak, bo nie spadnie kropla tak i siak. Jestem mocarny jak czołgi dwa
Zawsze jak chcesz to mój tlen mogę dać. Kiedy chce ci się pić, to mogę dać soczek z jabłek.
Zawsze możesz wejść na szczyt i wypatrywać jak ptaków.
A.G.
Pod jabłonią
W moim sadzie drzewek wiele,
Gdzie miło mogą spędzić czas przyjaciele Tu siądziemy, odpoczniemy,
Zachwycać się jej pięknem będziemy.
Gdy wiosenka nadchodzi, Ona w piękne kwiaty się stroi I żadnej konkurencji się nie boi.
W mym cieniu schować się można I na tablecie troszkę pograć.
Pszczółki nad głowa latają, Dobre nowiny oznajmiają:
Już niedługo lato Owoców będzie sporo Każdy z chęcią chrupnie Bo malin wkoło!
Karolina Sobczyk
***
Zapraszam cie pod moją jabłoń Nie dojdzie tu słońce
Ani nie jest ono ….
Bo to jest jabłoń, na której rosło jabłko poprowadzę cię na ulicę drzewową w Poznaniu Dom z dużym kominem zapisz mój numer to 111000132 zgrasz jabłoń
Bartosz Świątek Jabłonka
Usiądź sobie pode mną.
Na razie jestem młoda i wystrojona w białe kwiaty, ale jak przyjdziesz za pół roku,
zjesz czerwony owoc mojej pracy.
A teraz możesz podziwiać moją biała urodę!
Pamiętaj, że jak zobaczysz u mnie owoc,
możesz go zjeść lub przerobić na co tylko chcesz.
Nie obrażę się jak z moich owoców zrobisz pachnące ciasto, upieczesz moje jabłka i podasz je z białym słodkim sosem, albo zrobisz aromatyczny napój.
Możesz dodać cynamon.
Wiem, że się zgodzi, bo się przyjaźnimy.
Taka jestem słodka, najsłodsza z wszystkich drzew, pytanie czy mnie chcesz?
H.D.
